Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Iets om naar uit te kijken?
maandag 26 oktober 2020 om 11:32
Hoi allen,
Dat vroeg ik me zojuist af. Wat heb ik om naar uit te kijken en eigenlijk is dat alleen maar de vrijheid om te gaan en te staan waar ik wil op elk moment, maar toen bedacht ik, dat moet beter kunnen en nu vraag ik het aan jullie. Wat hebben jullie om naar uit te kijken na de covidcrisis, als iedereen ingeënt is?
Dat vroeg ik me zojuist af. Wat heb ik om naar uit te kijken en eigenlijk is dat alleen maar de vrijheid om te gaan en te staan waar ik wil op elk moment, maar toen bedacht ik, dat moet beter kunnen en nu vraag ik het aan jullie. Wat hebben jullie om naar uit te kijken na de covidcrisis, als iedereen ingeënt is?
dinsdag 27 oktober 2020 om 12:43
Ik kijk uit naar de terugkeer van de spontaniteit. Gewoon ongepland naar een restaurant, een pretpark of een museum.
En naar samen met vriendinnen naar festivals en concerten, met mijn man over de kerstmarkt heen kuieren, feestjes, naar bandjes kijken in het cafe. Met mijn vriendinnengroep van 6 lekker bij elkaar mogen zijn.
En naar mijn broer en zus en beste vrienden knuffelen en gezellig naast ze op de bank zitten in plaats van op 1,5 meter. Naar weer zorgeloos een schaal nacho's op tafel te kunnen zetten waar iedereen van kan pakken.
En naar het einde van 100% thuiswerken en weer energie halen uit echt contact met collega's.
En naar samen met vriendinnen naar festivals en concerten, met mijn man over de kerstmarkt heen kuieren, feestjes, naar bandjes kijken in het cafe. Met mijn vriendinnengroep van 6 lekker bij elkaar mogen zijn.
En naar mijn broer en zus en beste vrienden knuffelen en gezellig naast ze op de bank zitten in plaats van op 1,5 meter. Naar weer zorgeloos een schaal nacho's op tafel te kunnen zetten waar iedereen van kan pakken.
En naar het einde van 100% thuiswerken en weer energie halen uit echt contact met collega's.
I choose happy!
dinsdag 27 oktober 2020 om 12:45
Mijn nicht bezoeken die uitgezaaide longkanker heeft, ik zou graag nu willen maar helaas, ik ben hartpatient en en zij is ernstig ziek, dus beide durven we het risico niet te nemen.
Ik weet sinds 2 weken dat ze zo ziek is en ws heeft ze niet langer als 1 jaar te leven, ik vind het verschrikkelijk en denk aan bijna niets anders.
Uit eten ,winkelen en dagjes uit mis ik niet.
Ik weet sinds 2 weken dat ze zo ziek is en ws heeft ze niet langer als 1 jaar te leven, ik vind het verschrikkelijk en denk aan bijna niets anders.
Uit eten ,winkelen en dagjes uit mis ik niet.
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:07
Inderdaad hoge hakken!
Gesprekken met vrienden, man die over iets anders gaan dan Corona, omdat we weer eens iets meemaken.
'
En ook hier is het opstaan, ontbijt, kinderen naar school, werken, kinderen halen, eten, nog wat TV/hobbies, een wijntje (teveel) en naar bed.
Weekend hetzelfde minus school en werk.
Begin er ook genoeg van te krijgen. En ook wel klaar met de dingen die we nog wel kunnen doen. Strand is hier vlakbij en das leuk, maar na 10 keer wil ik ook wel eens iets anders.
Gesprekken met vrienden, man die over iets anders gaan dan Corona, omdat we weer eens iets meemaken.
'
En ook hier is het opstaan, ontbijt, kinderen naar school, werken, kinderen halen, eten, nog wat TV/hobbies, een wijntje (teveel) en naar bed.
Weekend hetzelfde minus school en werk.
Begin er ook genoeg van te krijgen. En ook wel klaar met de dingen die we nog wel kunnen doen. Strand is hier vlakbij en das leuk, maar na 10 keer wil ik ook wel eens iets anders.
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:11
En met voldoende afstand en andere maatregelen?cavalier schreef: ↑27-10-2020 12:45Mijn nicht bezoeken die uitgezaaide longkanker heeft, ik zou graag nu willen maar helaas, ik ben hartpatient en en zij is ernstig ziek, dus beide durven we het risico niet te nemen.
Ik weet sinds 2 weken dat ze zo ziek is en ws heeft ze niet langer als 1 jaar te leven, ik vind het verschrikkelijk en denk aan bijna niets anders.
Uit eten ,winkelen en dagjes uit mis ik niet.
Zou toch wel heel erg zijn als jullie elkaar niet eens meer kunnen zien, zelfs niet van een afstandje.
dinsdag 27 oktober 2020 om 14:49
Klinkt misschien nogal egocentrisch, maar gewoon een beetje flaneren. Zien en gezien worden. Als single man van 30 voelen (single) vrouwen momenteel onbereikbaarder dan de maan. Ben echt niet vol van mezelf, maar ik denk/vind oprecht dat ik er rond deze leeftijd op mijn best uit zie: lichamelijk echt volwassen. Niet meer zo'n lang, mager scharminkel als tot mijn 23e, maar ook nog geen ''Dad bod''. Nog een volle kop met haar, geen rimpels. Dit is mijn tijd!, maar die breng ik voor 96% binnen / thuis door..En het verval komt heus wel.De eerste grijze haren zijn al gespot. Steeds vaker pijntjes na het sporten. Kraaienpootjes bij mijn. ogen zijn ook al in light vorm aanwezig.
Kijk er enorm naar uit om gewoon weer met wat vrienden op een food truck festival te staan, of een techno feestje. Leuk praten met mensen, bekend en onbekend. Zal wel een rare ervaring worden. Laatste keer zoiets was ik nog een. eind twintiger, en weet nog dat ik me toen al ''oud'' voelde toen ik in de entree-rij stond tussen ogenschijnlijk vooral 18-26 jarigen. Hoe zal ik me voelen wanneer het eerste festival weer kan? Bijna als een vader tussen zijn zoons denk ik.
Kijk er enorm naar uit om gewoon weer met wat vrienden op een food truck festival te staan, of een techno feestje. Leuk praten met mensen, bekend en onbekend. Zal wel een rare ervaring worden. Laatste keer zoiets was ik nog een. eind twintiger, en weet nog dat ik me toen al ''oud'' voelde toen ik in de entree-rij stond tussen ogenschijnlijk vooral 18-26 jarigen. Hoe zal ik me voelen wanneer het eerste festival weer kan? Bijna als een vader tussen zijn zoons denk ik.
dinsdag 27 oktober 2020 om 16:07
Gewoon m'n werk kunnen doen, zonder de extra werkdruk, stress en onrust die met covid meekomt
Mijn hobby uitoefenen die al maanden (bijna) volledig stil ligt
Daten zonder gedoe
Op reis
Mogen knuffelen
Zorgeloos bij m'n vader op bezoek
Uit eten, lunchen, koffietje ergens
Afspreken met meer dan 3 vrienden
Mijn hobby uitoefenen die al maanden (bijna) volledig stil ligt
Daten zonder gedoe
Op reis
Mogen knuffelen
Zorgeloos bij m'n vader op bezoek
Uit eten, lunchen, koffietje ergens
Afspreken met meer dan 3 vrienden
dinsdag 27 oktober 2020 om 16:42
Dat kan nog steeds toch? Op een mooie dag. Haal broodjes bij de bakker en eet ze op een bankje of in het stadspark. Maak er een soort winterpicknick van. Gewoon creatief zijn. En daarmee steun je direct mooi de plaatselijke ondernemers, ipv alles op internet te kopen.abc schreef: ↑26-10-2020 13:51De zorgeloosheid van het 'oude' leven. Gewoon doen waar je op dat moment zin in hebt. Lekker zwemmen met mijn dochter, winkelen met mijn moeder, dagje pretpark met vrienden, een spontane bbq, helpen op school, ergens lopen zonder bij elke voorbijganger krampachtig ruimte voor elkaar te moeten maken. Gewoon weer gewoon....
Hoe langer het duurt, hoe meer ik die kleine dingen ga missen. Elk jaar ging ik met mijn moeder een dagje Sinterklaasinkopen doen. Dat kan nu niet. Gewoon de kleine gewoontes/tradities die nu toch belangrijker voor me blijken te zijn dan ik dacht.
De afgelopen tijd zijn bij verschillende familieleden heftige ziektes vastgesteld (geen Corona) en is iemand overleden. Om er dan niet even te kunnen zijn voor iemand, even face-to-face te kunnen praten of de nabestaanden een knuffel te geven valt me zwaarder dan verwacht.
Het is misschien minder ontspannen in de stad, maar het mag allemaal gewoon. Vooral wel doen dus.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
dinsdag 27 oktober 2020 om 16:51
Ik mis vooral:
de zorgeloosheid van het gewone leven. Ik vind de doorgeschoten regeldrang en paniek (corona-nazi's) enerzijds en de agressiviteit jegens regeringen 'niemand-legt-mij-wat-op' (complottheorieën en viruswaanzinnigen) anderzijds, verre van relaxed.
En ik mis gezond verstand bij heel veel mensen.
En iemand die eens met een frisse blik ernaar kijkt en ook die andere kant belicht, waar we nu veel te veel koste wat het koste corona-doden proberen te voorkomen.
Ondertussen doe ik heel braaf, maar ik ben wel echt heel somber door dit gedoe en de verschrikkelijke schade die erdoor ontstaat.
Ik ben heul blij dat ik afgelopen zomer op vakantie geweest, in Italië in een kleinschalig agriturismo met eigen sanitair, op een prachtige plek. Daar bestond Corona even niet, behalve we als we een rustig stad(je), we stonden op een leeg! St. Pietersplein, bezochten. Ik heb er heimwee naar en al geboekt voor volgend jaar. Noem me naïef, maar ik weiger te geloven dat we dan niet kunnen gaan.
Ik mag toch hopen dat we tegen die tijd wel het besef hebben dat we moeten leren leven met corona en dat van lockdown tot lockdown geen structurele oplossing is.
Ik mis een leven zonder gedoe.
En ook heel erg een leven zonder mondkapjes.
Ik mis ook het theater; het uitoefenen van mijn hobby.
En de wekelijkse kroegavondjes.
Naar de stad ga ik dus nog wel. Niet heel vaak, maar als ik het nodig acht wel. En daar doe ik alsof ik die vieze gel gebruik, waar iedereen heerlijk met zijn kladden aangezeten heeft. Ik was thuis wel gewoon goed mijn handen. En ik gebruik alleen het mondkapje in de winkels waar het verplicht is.
En afspreken ook (met max. aantal mensen tegelijk ofcourse).
de zorgeloosheid van het gewone leven. Ik vind de doorgeschoten regeldrang en paniek (corona-nazi's) enerzijds en de agressiviteit jegens regeringen 'niemand-legt-mij-wat-op' (complottheorieën en viruswaanzinnigen) anderzijds, verre van relaxed.
En ik mis gezond verstand bij heel veel mensen.
En iemand die eens met een frisse blik ernaar kijkt en ook die andere kant belicht, waar we nu veel te veel koste wat het koste corona-doden proberen te voorkomen.
Ondertussen doe ik heel braaf, maar ik ben wel echt heel somber door dit gedoe en de verschrikkelijke schade die erdoor ontstaat.
Ik ben heul blij dat ik afgelopen zomer op vakantie geweest, in Italië in een kleinschalig agriturismo met eigen sanitair, op een prachtige plek. Daar bestond Corona even niet, behalve we als we een rustig stad(je), we stonden op een leeg! St. Pietersplein, bezochten. Ik heb er heimwee naar en al geboekt voor volgend jaar. Noem me naïef, maar ik weiger te geloven dat we dan niet kunnen gaan.
Ik mag toch hopen dat we tegen die tijd wel het besef hebben dat we moeten leren leven met corona en dat van lockdown tot lockdown geen structurele oplossing is.
Ik mis een leven zonder gedoe.
En ook heel erg een leven zonder mondkapjes.
Ik mis ook het theater; het uitoefenen van mijn hobby.
En de wekelijkse kroegavondjes.
Naar de stad ga ik dus nog wel. Niet heel vaak, maar als ik het nodig acht wel. En daar doe ik alsof ik die vieze gel gebruik, waar iedereen heerlijk met zijn kladden aangezeten heeft. Ik was thuis wel gewoon goed mijn handen. En ik gebruik alleen het mondkapje in de winkels waar het verplicht is.
En afspreken ook (met max. aantal mensen tegelijk ofcourse).
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
dinsdag 27 oktober 2020 om 19:52
Eens en niet eens. Klopt wat je zegt, zelf iets halen kan ook, maar er gaat toch niks boven ergens lekker lunchen met een wijntje of verse sap. Gewoon iets uitkiezen en bediend worden.a_nick_is_crini schreef: ↑27-10-2020 16:42Dat kan nog steeds toch? Op een mooie dag. Haal broodjes bij de bakker en eet ze op een bankje of in het stadspark. Maak er een soort winterpicknick van. Gewoon creatief zijn. En daarmee steun je direct mooi de plaatselijke ondernemers, ipv alles op internet te kopen.
Het is misschien minder ontspannen in de stad, maar het mag allemaal gewoon. Vooral wel doen dus.
Winkelen zoveel fijner dan dat krampachtige gedoe met mondkapjes en ontsmettingstroep.
woensdag 28 oktober 2020 om 13:50
Klopt, het is net als tegen iemand zeggen die alleen oud en nieuw viert : ''Je kan toch gewoon op je balkon gaan staan om 12 uur en naar het vuurwerk kijken?''zomerkoninkje schreef: ↑27-10-2020 19:52Eens en niet eens. Klopt wat je zegt, zelf iets halen kan ook, maar er gaat toch niks boven ergens lekker lunchen met een wijntje of verse sap. Gewoon iets uitkiezen en bediend worden.
Winkelen zoveel fijner dan dat krampachtige gedoe met mondkapjes en ontsmettingstroep.
De hele essentie en emotie die juist ten grondslag eraan ligt is weg, dat is 'm nou juist het punt.
woensdag 28 oktober 2020 om 13:54
Plus dat ik dat in mei wel eens gedaan heb met een vriendin, zelf iets halen en picknicken in het zonnetje met een temperatuur van 20 graden. Maar dat is nu wel een heel stuk minder aantrekkelijk met dat rotweer elke keer. Winterpicknick, het woord alleen alzomerkoninkje schreef: ↑27-10-2020 19:52Eens en niet eens. Klopt wat je zegt, zelf iets halen kan ook, maar er gaat toch niks boven ergens lekker lunchen met een wijntje of verse sap. Gewoon iets uitkiezen en bediend worden.
Winkelen zoveel fijner dan dat krampachtige gedoe met mondkapjes en ontsmettingstroep.
woensdag 28 oktober 2020 om 15:06
Eens met MadameJean en PingPong hierboven; het gaat mij en de mijnen goed, maar de routine van zorg-kdv/werk-eten-bed-Netflix wordt wel erg geestdodend.
Ik zie uit naar:
- Winkelen: gewoon onbezorgd naar de stad en kijken wat je voor leuks tegenkomt (kadootjes, kleding, boeken, you name it). Online kun je alles bestellen, maar dan moet je wel weten wat het moet zijn, en ik laat me juist graag verrassen door waar ik tegenaan loop.
- Mijn promotie vieren, in elk geval door mijn promotoren, paranimfen, man en ouders samen mee uit eten te nemen. En daarna een borrel met grote gastenlijst.
- Mijn ouders omhelzen en kussen. Ze hebben medisch en mentaal een zwaar jaar achter de rug (buiten Corona).
- Met onze peuter met de trein of bus reizen. Hij vindt dat fan-tas-tisch, maar het is nu niet noodzakelijk dus we doen het maar niet.
- Hetzelfde geldt voor andere simpele dingen met peuter: naar de supermarkt, samen een tompouce eten in het restaurant van de Hema, zwemmen, zijn peuterdansles.
- Zingen met mijn koor.
- Een verhitte discussie met mijn studenten. Bij de weinige on-campus colleges zitten zij zover uit elkaar en van mij af, dat het er niet echt van komt.
Tel daarbij op het algemene onbezorgde sociale leven met vrienden en collega's... Kom maar op met een vaccin of ander plan!
Ik zie uit naar:
- Winkelen: gewoon onbezorgd naar de stad en kijken wat je voor leuks tegenkomt (kadootjes, kleding, boeken, you name it). Online kun je alles bestellen, maar dan moet je wel weten wat het moet zijn, en ik laat me juist graag verrassen door waar ik tegenaan loop.
- Mijn promotie vieren, in elk geval door mijn promotoren, paranimfen, man en ouders samen mee uit eten te nemen. En daarna een borrel met grote gastenlijst.
- Mijn ouders omhelzen en kussen. Ze hebben medisch en mentaal een zwaar jaar achter de rug (buiten Corona).
- Met onze peuter met de trein of bus reizen. Hij vindt dat fan-tas-tisch, maar het is nu niet noodzakelijk dus we doen het maar niet.
- Hetzelfde geldt voor andere simpele dingen met peuter: naar de supermarkt, samen een tompouce eten in het restaurant van de Hema, zwemmen, zijn peuterdansles.
- Zingen met mijn koor.
- Een verhitte discussie met mijn studenten. Bij de weinige on-campus colleges zitten zij zover uit elkaar en van mij af, dat het er niet echt van komt.
Tel daarbij op het algemene onbezorgde sociale leven met vrienden en collega's... Kom maar op met een vaccin of ander plan!
woensdag 28 oktober 2020 om 15:22
Wat ik het allermeest mis is
- erop kunnen rekenen dat als ik op Iris last van mijn hernia heb ik gewoon bij de fysio en artsen terecht kan en niet te horen krijg dat de zorg afgeschaald is en ik dus niet terecht kan
- koffie praatjes met collega’s
- iets meemaken anders dan het standaard riedeltje, opstaan, ontbijten, kind naar school, man gaat in de woonkamer werken en ik op zolder, na werktijd iets koken dat ik een week ervoor bedacht heb en door de al eet heb laten bezorgen, na eten een blokje lopen en dan weer werk/Netflix en dat dan 5 dagen per week
- en voor mij de grootje beperking momenteel; de vrijheid om een jaar van te voren een reis te gaan plannen en accomodaties uit te zoeken in de wetenschap dat je ook echt zult gaan
Wat ik graag wil overhouden aan deze tijd:
De vrijheid om meer thuis te werken en minder naar kantoor en stomme gehorige in de winter te koude kantoortuin te hoeven, 2 dagen per week op kantoor lijkt me ideaal
Minder sociale afspraken, vooral die claimerige van familieleden voor “verplichte” verjaardagen, ik geniet er van dat dat nu allemaal niet hoeft en niet door gaat.
Geen geknuffel met Jan en alleman
- erop kunnen rekenen dat als ik op Iris last van mijn hernia heb ik gewoon bij de fysio en artsen terecht kan en niet te horen krijg dat de zorg afgeschaald is en ik dus niet terecht kan
- koffie praatjes met collega’s
- iets meemaken anders dan het standaard riedeltje, opstaan, ontbijten, kind naar school, man gaat in de woonkamer werken en ik op zolder, na werktijd iets koken dat ik een week ervoor bedacht heb en door de al eet heb laten bezorgen, na eten een blokje lopen en dan weer werk/Netflix en dat dan 5 dagen per week
- en voor mij de grootje beperking momenteel; de vrijheid om een jaar van te voren een reis te gaan plannen en accomodaties uit te zoeken in de wetenschap dat je ook echt zult gaan
Wat ik graag wil overhouden aan deze tijd:
De vrijheid om meer thuis te werken en minder naar kantoor en stomme gehorige in de winter te koude kantoortuin te hoeven, 2 dagen per week op kantoor lijkt me ideaal
Minder sociale afspraken, vooral die claimerige van familieleden voor “verplichte” verjaardagen, ik geniet er van dat dat nu allemaal niet hoeft en niet door gaat.
Geen geknuffel met Jan en alleman
vrijdag 30 oktober 2020 om 16:04
vrijdag 30 oktober 2020 om 16:57
Hahaha, sorry maar als ik ergens niet naar uit kijkElf_ schreef: ↑30-10-2020 16:04Lekker weer eens midden in de zaterdagnacht met mijn halfdronken hoofd na een aantal liter bier de club uit rollen samen met mijn net zo bezopen vrienden en vervolgens linea recta naar de snackbar om daar ongegeneerd een patat pindasaus en een kaassoufle naar binnen te werken!
zaterdag 31 oktober 2020 om 22:24
Gewoon überhaupt iets leuks. Een stipje op de horizon, een positieve twist.
Deze situatie duurt nu bijna drie weken, en het beklemt me nu al enorm. Met het sluiten van de horeca is ook mijn sociale leven stilgevallen. Ik woon alleen en werk thuis.
Mijn dagen/weken bestaan uit opstaan, plaatsnemen achter computer, boodschappen doen, weer achter computer, koken en TV kijken, en wachten tot ik kan gaan slapen. Af en toe een keer een wandelingetje of hardlopen er tussendoor.
Soms. heb je gewoon van die periodes, dat niets ook de goede kant op lijkt te vallen. Op tinder is het allemaal extreem moeizaam, gesprekken lopen niet, mensen antwoorden niet. Vrienden zijn ook nogal gereserveerd op de app. laat/traag/kort reageren....
Ik neem het mensen niet kwalijk. Volgens mij is iedereen een beetje mentaal ingekakt bij afwezigheid van leuke vooruitzichten, de winter, de gesloten horeca en weinig leuke plannen, misschien aangevuld door angst voor de ziekte en/of financieel zorgen. Maar momenteel lijken de komende maanden wel heel er grauw, voor mij is er voorlopig i.i.g. geen ding om naar uit te kijken.
Deze situatie duurt nu bijna drie weken, en het beklemt me nu al enorm. Met het sluiten van de horeca is ook mijn sociale leven stilgevallen. Ik woon alleen en werk thuis.
Mijn dagen/weken bestaan uit opstaan, plaatsnemen achter computer, boodschappen doen, weer achter computer, koken en TV kijken, en wachten tot ik kan gaan slapen. Af en toe een keer een wandelingetje of hardlopen er tussendoor.
Soms. heb je gewoon van die periodes, dat niets ook de goede kant op lijkt te vallen. Op tinder is het allemaal extreem moeizaam, gesprekken lopen niet, mensen antwoorden niet. Vrienden zijn ook nogal gereserveerd op de app. laat/traag/kort reageren....
Ik neem het mensen niet kwalijk. Volgens mij is iedereen een beetje mentaal ingekakt bij afwezigheid van leuke vooruitzichten, de winter, de gesloten horeca en weinig leuke plannen, misschien aangevuld door angst voor de ziekte en/of financieel zorgen. Maar momenteel lijken de komende maanden wel heel er grauw, voor mij is er voorlopig i.i.g. geen ding om naar uit te kijken.
zaterdag 31 oktober 2020 om 22:30
- Hopelijk nog mijn moeder knuffelen voor ze sterft en niet alleen omdat het niet meer uitmaakt
- mijn vader knuffelen
- gewoon met z'n allen op de bank zitten met de familie en vrienden, onbezorgd
- ik kijk weer uit naar gladde handen, want die wasroutine en desinfectie begint z'n tol te eisen (ik werk ook nog in de zorg naast het dagelijkse thuis handenwassen).
- zonder mondkapje naar de winkel en gewoon weer samen in de tomaten graaien
- reizen
- winkelen (doe ik niet meer, voel me er heel ongemakkelijk bij)
- niet meer tegen mijn dochter hoeven zeggen dat iets niet kan 'vanwege corona'
- mijn vader knuffelen
- gewoon met z'n allen op de bank zitten met de familie en vrienden, onbezorgd
- ik kijk weer uit naar gladde handen, want die wasroutine en desinfectie begint z'n tol te eisen (ik werk ook nog in de zorg naast het dagelijkse thuis handenwassen).
- zonder mondkapje naar de winkel en gewoon weer samen in de tomaten graaien
- reizen
- winkelen (doe ik niet meer, voel me er heel ongemakkelijk bij)
- niet meer tegen mijn dochter hoeven zeggen dat iets niet kan 'vanwege corona'
zaterdag 31 oktober 2020 om 22:40
Uit eten gaan. En geen gezeik meer met mondkapjes.
Voor de rest doe ik wat ik altijd deed. Soms met een aanpassing.
Veel van de maatregelen die nu genomen zijn/worden, raken mij niet persoonlijk omdat het dingen betreft die ik toch al niet deed.
En dingen zoals knuffelen ben ik nooit mee gestopt. Althans niet met dierbaren/naasten. Wel met vriendinnen, maar dat missen we geen van allen, aangezien we elkaar wel gewoon zijn blijven zien.
Ik ga ervan uit dat de laatste vier woorden van de OP grappig zijn bedoeld. Want rekenen maar van jetje dat niet iedereen wordt ingeënt.
Voor de rest doe ik wat ik altijd deed. Soms met een aanpassing.
Veel van de maatregelen die nu genomen zijn/worden, raken mij niet persoonlijk omdat het dingen betreft die ik toch al niet deed.
En dingen zoals knuffelen ben ik nooit mee gestopt. Althans niet met dierbaren/naasten. Wel met vriendinnen, maar dat missen we geen van allen, aangezien we elkaar wel gewoon zijn blijven zien.
Ik ga ervan uit dat de laatste vier woorden van de OP grappig zijn bedoeld. Want rekenen maar van jetje dat niet iedereen wordt ingeënt.
