Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Kinderen op kdv vaak verkouden
woensdag 10 juni 2020 om 22:33
Op het journaal werd er vanavond aandacht aan besteed, wij en meer ouders om ons heen hebben hier mee te maken. Onze jongste van 3 gaat naar het kdv en is (zeker in herfst/winter) om de haverklap verkouden. Op het kdv zie je enorm veel snottebellen en in mijn beleving hoort dit echt bij een kdv en die leeftijdsgroep. Ze moeten nu bij een snottebel opgehaald worden, hoe gaat dat straks in de herfst? Dan zijn ze om de haverklap thuis, hoe doe je dat met je werk? Het rivm zegt volgens mij dat bij chronische klachten kinderen mogen komen, maar in de praktijk gebeurt dit niet.
Je laat je peuter ook niet elke 2 weken testen op corona. Zolang er geen vaccin is en deze regels blijven dan lijkt me dat voor veel ouders niet te doen?!
Je laat je peuter ook niet elke 2 weken testen op corona. Zolang er geen vaccin is en deze regels blijven dan lijkt me dat voor veel ouders niet te doen?!
donderdag 11 juni 2020 om 21:37
donderdag 11 juni 2020 om 21:56
Dat snap ik, en dat is ook zo. Ik heb ook zeker niet de illusie dat ik het hardst geraakt word of zo. Ik ben niet ziek, ik heb voorlopig nog wel een baan. Alleen denk ik dat dit op lange termijn niet werkbaar is als maatschappij. Nog een maand of 2, dat kan wellicht nog. Maar tot er een vaccin is, en iedereen dat ook heeft gekregen kan zo nog 1,5-2 jaar duren. En dat zie ik niet helemaal voor me. Want het gaat niet alleen om die ouder die thuis moet blijven met kind. Maar die kan ook zijn werk niet doen. En bij die ouders zitten ook talloze juffen en meesters. Als die thuis moeten blijven, zit er ook weer een hele klas thuis (waarvan vervolgens de ouders ook weer thuis moeten blijven). En verpleegkundigen. Zodat de net weer opgestarte operaties weer uitgesteld moeten worden. Enz enz.Andersom schreef: ↑11-06-2020 20:47'We' en 'allemaal' als alle Nederlanders. Iedereen loopt nu wel ergens tegenaan door deze crisis. Voor iedereen heeft zijn eigen shit altijd de meeste impact natuurlijk.
En uiteindelijk heeft alles invloed op de hele economie en de hele maatschappij en hebben we er allemaal last van.
Dus er zal toch iets bedacht moeten worden. Al testen ze maar een paar maanden wel al die kleintjes, dan komen ze er wel achter of ze het echt eigenlijk nooit hebben, en kunnen we het los laten. Of dat ze het wél hebben, en dan is er een hele goede reden om ze thuis te houden.
Wat het voor mij nu zo moeilijk te accepteren maakt is het ‘nee joh, die kleintjes hebben het toch nooit, dus dat gaan we echt niet testen. Maar we weten het niet zeker, dus we handelen alsof ze het allemaal wel hebben.’ Daar kan ik gewoon niks mee.
donderdag 11 juni 2020 om 22:13
Ik houd vooral mijn hart vast voor de herfst en winter. Dochter is nu verkouden, maar dat is hopelijk maar tijdelijk. Maar afgelopen jaar is ze van begin september tot eind januari eigenlijk continu verkouden geweest. Soms even een weekje niet, of een paar dagen en dan kwam hoppa de volgende verkoudheid. Dat gaat wel echt problematisch worden.
Maar is het niet ook dat ze dit doen omdat men niet wil dat gewone verkoudheden zich teveel onder volwassenen gaan verspreiden? Dat ze niet bang zijn dat de kinderen corona hebben, maar dat als kinderen massaal elkaar gaan aansteken met verkoudheden, dat ze dat dan allemaal mee naar huis nemen en daar hun ouders aansteken, die vervolgens niet op hun werk mogen verschijnen. Dus dat je daarom de kinderen met verkoudheid thuis isoleert, zodat het verkoudheidsvirus ingedamd wordt? (Niet dat het erg lijkt te werken overigens, nu mijn dochter dus binnen no time weer met een snotneus van het kdv thuiskomt...)Wat het voor mij nu zo moeilijk te accepteren maakt is het ‘nee joh, die kleintjes hebben het toch nooit, dus dat gaan we echt niet testen. Maar we weten het niet zeker, dus we handelen alsof ze het allemaal wel hebben.’ Daar kan ik gewoon niks mee.
donderdag 11 juni 2020 om 22:13
Het gaat niet alleen om de kinderen, het is het grotere geheel. Als een volwassene klachten krijgt moet diegene per direct stoppen met werken en een test laten doen. En de periode thuis zitten wachten. Als er meerdere kinderen lopen met verkoudheid symptomen, is de kans heel groot dat de volwassenen dit (weer) meepikken. En zo krijg je een cirkel van snotterende kinderen en snotterende volwassenen die niet mogen werken, op een gegeven moment is dan de personele bezetting dusdanig laag dat er problemen gaan ontstaan. Het kan niet zo zijn dat een hele personeelsbezetting getest moet worden omdat 1 ouder de regels aan z’n laars lapt.
En ja ik werk in de kinderopvang.
Ik heb afgelopen week meermaals ouders moeten bellen en de wind van voren gekregen. “Jullie ook met je k*tmaatregelen!” of “ik kan toch gvd niet werken als m’n kind thuis is”
Misschien moeten we met z’n allen beseffen dat we in een rare tijd leven, dat niemand dit leuk vind en wat meer begrip voor elkaar hebben. Daar hebben we meer aan dan alleen maar op elkaar lopen zeiken.
En ja ik werk in de kinderopvang.
Ik heb afgelopen week meermaals ouders moeten bellen en de wind van voren gekregen. “Jullie ook met je k*tmaatregelen!” of “ik kan toch gvd niet werken als m’n kind thuis is”
Misschien moeten we met z’n allen beseffen dat we in een rare tijd leven, dat niemand dit leuk vind en wat meer begrip voor elkaar hebben. Daar hebben we meer aan dan alleen maar op elkaar lopen zeiken.
donderdag 11 juni 2020 om 22:17
Ik zat er vanavond ook even goed doorheen hoor. Al maanden gaat het best goed, ik ben zelf flink ziek geweest maar toch gered met kind alleen (ben sowieso alleenstaand) zonder hulp ivm besmettingsrisico. Toen zelf weer beetje op de been, maar meer dan rondjes wandelen kon niet, ook nog gered. Maar naast dat (overigens ook nog eens makkelijke, maar wel anderhalf jarige) kind heb ik ook nog een baan waar meer dan 10 mensen voor hun baan van mij afhankelijk zijn. En daar zie ik de achterstand hoger en hoger oplopen. En in verband met de distancing en vrijwel niemand met tuin in omgeving, zie ik bijna niemand meer, wat ook nog eens heel eenzaam maakt.wollentrui schreef: ↑11-06-2020 21:36Bij ons wel hoor, ook nadat de toeslag eraf is. Kind moest vandaag ook met doorzichtige snot naar huis.
Man is deze periode vijf dagen per week van huis(Ivm soort uitzending, niks aan te doen), ik werk vier dagen. Kind zit nu even officieel 4 dgn per week op de opvang. Dat is tijdelijk, na de zomer gaan we weer naar 3. Ik ben zwanger, alleen thuis, geen familie in de buurt, heb geen energie en peuter zit in een fase waarbij hij s avonds pas om 22 u z’n bedtijd verzet op geeft (staat nu ook krijsend bovenaan de trap).
Vandaag moest ik ophalen. Toen ik het hoorde kon ik niet meer stoppen met huilen. Ik snap dat ze een soort protocol hebben. Ik neem ze dat echt niet kwalijk. Dat heb ik denk ik wel 10x gezegd. Alleen voor mij is dit zo vreselijk zwaar.
En toen ging de opvang weer open, en zat ik in de eerste 4 weken meteen weer 2 keer een week thuis met jong kind. Weer bijna niks gedaan krijgen, en de berg werk wordt alleen maar groter. En dan het besef dat als ze daar niks op bedenken, dit nog heel heel lang gaat duren, dan weet ik even niet meer hoe dat moet. Niet omdat ik niet voor mijn eigen kind wil zorgen, maar omdat er dan gewoon echt heel veel in de soep loopt, niet alleen voor mij, maar ook voor al die mensen die van mij afhankelijk zijn. Dat kwam even heel hard aan, en ik heb ook even flink uitgehuild vanavond.
donderdag 11 juni 2020 om 22:19
Ja, dat bedoel ik dus.Saray01 schreef: ↑11-06-2020 22:13Het gaat niet alleen om de kinderen, het is het grotere geheel. Als een volwassene klachten krijgt moet diegene per direct stoppen met werken en een test laten doen. En de periode thuis zitten wachten. Als er meerdere kinderen lopen met verkoudheid symptomen, is de kans heel groot dat de volwassenen dit (weer) meepikken. En zo krijg je een cirkel van snotterende kinderen en snotterende volwassenen die niet mogen werken, op een gegeven moment is dan de personele bezetting dusdanig laag dat er problemen gaan ontstaan.
Ik zeik overigens niet tegen de medewerkers in de kinderopvang hoor, die doen gewoon hartstikke hun best en kunnen ook niks doen aan die virussen. En ik ben het ook gewoon eens met de regels. Ik baal er alleen wel van, want ik zie ons al de hele winter thuis zitten met onze dreumes, terwijl we wel ons werk moeten doen. En als ze haar broer en zus aansteekt ook nog met 2 andere kinderen waarvoor we zelf weer thuisschool moeten gaan spelen (maar dan zonder de goede fulltime ondersteuning van school die er in de afgelopen maanden was). Voor nu trek ik het nog wel even, maar ik hoop dat er tegen die tijd wel andere oplossingen zijn.
donderdag 11 juni 2020 om 22:24
Ja, maar een volwassene kan dus een test doen, en mag een dag later weer aan het werk. Mijn kind zit meteen een week thuis. En ik dus ook.Saray01 schreef: ↑11-06-2020 22:13Het gaat niet alleen om de kinderen, het is het grotere geheel. Als een volwassene klachten krijgt moet diegene per direct stoppen met werken en een test laten doen. En de periode thuis zitten wachten. Als er meerdere kinderen lopen met verkoudheid symptomen, is de kans heel groot dat de volwassenen dit (weer) meepikken. En zo krijg je een cirkel van snotterende kinderen en snotterende volwassenen die niet mogen werken, op een gegeven moment is dan de personele bezetting dusdanig laag dat er problemen gaan ontstaan. Het kan niet zo zijn dat een hele personeelsbezetting getest moet worden omdat 1 ouder de regels aan z’n laars lapt.
En ja ik werk in de kinderopvang.
Ik heb afgelopen week meermaals ouders moeten bellen en de wind van voren gekregen. “Jullie ook met je k*tmaatregelen!” of “ik kan toch gvd niet werken als m’n kind thuis is”
Misschien moeten we met z’n allen beseffen dat we in een rare tijd leven, dat niemand dit leuk vind en wat meer begrip voor elkaar hebben. Daar hebben we meer aan dan alleen maar op elkaar lopen zeiken.
Nogmaals: mijn frustratie geldt niet het personeel, en ik lap geen enkele regel aan mijn laars. Heb dochter onmiddellijk opgehaald, en aangezien ze vandaag nog een lichte snotter had, gaat ze morgen ook niet (want niet 24 uur klachtenvrij). Ook niet als er morgen geen snot meer is.
Dat het een rare tijd is, snap ik. Dat het niet leuk is voor mij, is jammer voor me. Fijn dat ik hier even mijn frustratie kan uiten, dat helpt en lijkt me beter dan tegen de leidster inderdaad. Maar ik zie gewoon echt nog even niet voor me hoe dit voor langere tijd zou moeten. Op maatschappij schaal, niet voor mij alleen. Want blijkbaar werkt het isoleren van die verkoudheden niet zo lekker. Ze zijn nog geen paar weken open, en ik hoor niks anders dan dat de helft van de kinderen al weer thuis zit.
donderdag 11 juni 2020 om 22:27
Onze kleine gaat inmiddels ook weer naar het KDV, dat was het idee.
Kind naar de KDV na een lange periode thuis betekent kind verkouden en ouders verkouden.
Dus daar zit je dan, thuis, met je peuter op onmogelijke thuiswerkdagnummer 80 000.....
Het vervelende is dat ons kind het erg spannend vond om weer naar het KDV te gaan, eindelijk gewend was en nu weer opgehaald moest worden. Zo zielig, zo lang alleen gespeeld of met ons.
Kind naar de KDV na een lange periode thuis betekent kind verkouden en ouders verkouden.
Dus daar zit je dan, thuis, met je peuter op onmogelijke thuiswerkdagnummer 80 000.....
Het vervelende is dat ons kind het erg spannend vond om weer naar het KDV te gaan, eindelijk gewend was en nu weer opgehaald moest worden. Zo zielig, zo lang alleen gespeeld of met ons.
ardni wijzigde dit bericht op 11-06-2020 22:31
27.60% gewijzigd
donderdag 11 juni 2020 om 22:30
En dat is ook heel logisch!! Een knuffel op afstand voor je!!nausicaa schreef: ↑11-06-2020 22:17Ik zat er vanavond ook even goed doorheen hoor. Al maanden gaat het best goed, ik ben zelf flink ziek geweest maar toch gered met kind alleen (ben sowieso alleenstaand) zonder hulp ivm besmettingsrisico. Toen zelf weer beetje op de been, maar meer dan rondjes wandelen kon niet, ook nog gered. Maar naast dat (overigens ook nog eens makkelijke, maar wel anderhalf jarige) kind heb ik ook nog een baan waar meer dan 10 mensen voor hun baan van mij afhankelijk zijn. En daar zie ik de achterstand hoger en hoger oplopen. En in verband met de distancing en vrijwel niemand met tuin in omgeving, zie ik bijna niemand meer, wat ook nog eens heel eenzaam maakt.
En toen ging de opvang weer open, en zat ik in de eerste 4 weken meteen weer 2 keer een week thuis met jong kind. Weer bijna niks gedaan krijgen, en de berg werk wordt alleen maar groter. En dan het besef dat als ze daar niks op bedenken, dit nog heel heel lang gaat duren, dan weet ik even niet meer hoe dat moet. Niet omdat ik niet voor mijn eigen kind wil zorgen, maar omdat er dan gewoon echt heel veel in de soep loopt, niet alleen voor mij, maar ook voor al die mensen die van mij afhankelijk zijn. Dat kwam even heel hard aan, en ik heb ook even flink uitgehuild vanavond.
donderdag 11 juni 2020 om 22:37
Ja ik snap je. Het is beroerd. Het gooit alles omver.nausicaa schreef: ↑11-06-2020 22:17Ik zat er vanavond ook even goed doorheen hoor. Al maanden gaat het best goed, ik ben zelf flink ziek geweest maar toch gered met kind alleen (ben sowieso alleenstaand) zonder hulp ivm besmettingsrisico. Toen zelf weer beetje op de been, maar meer dan rondjes wandelen kon niet, ook nog gered. Maar naast dat (overigens ook nog eens makkelijke, maar wel anderhalf jarige) kind heb ik ook nog een baan waar meer dan 10 mensen voor hun baan van mij afhankelijk zijn. En daar zie ik de achterstand hoger en hoger oplopen. En in verband met de distancing en vrijwel niemand met tuin in omgeving, zie ik bijna niemand meer, wat ook nog eens heel eenzaam maakt.
En toen ging de opvang weer open, en zat ik in de eerste 4 weken meteen weer 2 keer een week thuis met jong kind. Weer bijna niks gedaan krijgen, en de berg werk wordt alleen maar groter. En dan het besef dat als ze daar niks op bedenken, dit nog heel heel lang gaat duren, dan weet ik even niet meer hoe dat moet. Niet omdat ik niet voor mijn eigen kind wil zorgen, maar omdat er dan gewoon echt heel veel in de soep loopt, niet alleen voor mij, maar ook voor al die mensen die van mij afhankelijk zijn. Dat kwam even heel hard aan, en ik heb ook even flink uitgehuild vanavond.
Ze kunnen er allemaal ook niks aan doen en we passen ons overal op aan. Ik ga met niemand discussiëren om Corona regels. Iedereen heeft hier ook maar mee te dealen. Alleen het is echt zwaar. Het voelt zo uitzichtloos voor de herfst en winter. Ik ga morgen op advies van kdv met huisarts bellen.
donderdag 11 juni 2020 om 22:47
nausicaa schreef: ↑11-06-2020 22:17Ik zat er vanavond ook even goed doorheen hoor. Al maanden gaat het best goed, ik ben zelf flink ziek geweest maar toch gered met kind alleen (ben sowieso alleenstaand) zonder hulp ivm besmettingsrisico. Toen zelf weer beetje op de been, maar meer dan rondjes wandelen kon niet, ook nog gered. Maar naast dat (overigens ook nog eens makkelijke, maar wel anderhalf jarige) kind heb ik ook nog een baan waar meer dan 10 mensen voor hun baan van mij afhankelijk zijn. En daar zie ik de achterstand hoger en hoger oplopen. En in verband met de distancing en vrijwel niemand met tuin in omgeving, zie ik bijna niemand meer, wat ook nog eens heel eenzaam maakt.
En toen ging de opvang weer open, en zat ik in de eerste 4 weken meteen weer 2 keer een week thuis met jong kind. Weer bijna niks gedaan krijgen, en de berg werk wordt alleen maar groter. En dan het besef dat als ze daar niks op bedenken, dit nog heel heel lang gaat duren, dan weet ik even niet meer hoe dat moet. Niet omdat ik niet voor mijn eigen kind wil zorgen, maar omdat er dan gewoon echt heel veel in de soep loopt, niet alleen voor mij, maar ook voor al die mensen die van mij afhankelijk zijn. Dat kwam even heel hard aan, en ik heb ook even flink uitgehuild vanavond.
Als ik dan zulke dingen lees ben ik zo blij dat mijn kinderen groot zijn. Dat man en ik gewoon ons werk kunnen doen. Ik vitaal beroep, man ook min of meer.
Voor onszelf pakt het nog allemaal niet zo slecht uit. Wel maken we ons zorgen over de kinderen. Oudste heeft contract voor bepaalde tijd dat mogelijk niet verlengt gaat worden. Middelste weet nu al dat hij studievertraging gaat oplopen met alle financiële gevolgen vandien. (Leenstelsel) Daarnaast zit zijn bijbaan behoorlijk in het slob en is de cursus die hij in de zomer zou doen afgelast waardoor zijn bijbaan nog verder stagneert. Jongste gaat verder nog goed op mbo en bijbaan in de supermarkt draait prima.
Als ik daar dan aan denk wenste ik dat ik juist kleine kinderen had want die kregen er dan verder niet zo veel van mee in hun verdere leven.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 12-06-2020 06:56
0.07% gewijzigd
donderdag 11 juni 2020 om 22:48
Niet netjes dat ouders zo tekeer gaan, maar het KDV is ook alles behalve gratis.Saray01 schreef: ↑11-06-2020 22:13Het gaat niet alleen om de kinderen, het is het grotere geheel. Als een volwassene klachten krijgt moet diegene per direct stoppen met werken en een test laten doen. En de periode thuis zitten wachten. Als er meerdere kinderen lopen met verkoudheid symptomen, is de kans heel groot dat de volwassenen dit (weer) meepikken. En zo krijg je een cirkel van snotterende kinderen en snotterende volwassenen die niet mogen werken, op een gegeven moment is dan de personele bezetting dusdanig laag dat er problemen gaan ontstaan. Het kan niet zo zijn dat een hele personeelsbezetting getest moet worden omdat 1 ouder de regels aan z’n laars lapt.
En ja ik werk in de kinderopvang.
Ik heb afgelopen week meermaals ouders moeten bellen en de wind van voren gekregen. “Jullie ook met je k*tmaatregelen!” of “ik kan toch gvd niet werken als m’n kind thuis is”
Misschien moeten we met z’n allen beseffen dat we in een rare tijd leven, dat niemand dit leuk vind en wat meer begrip voor elkaar hebben. Daar hebben we meer aan dan alleen maar op elkaar lopen zeiken.
Ik werk al enige tijd thuis, maar ik moet toch met enige regelmaat afzeggen/afhaken.
Normaal gesproken sta ik altijd mijn mannetje maar ik wordt zo langzamerhand "het Moedertje"
Dat heb ik altijd kunnen voorkomen, maar daar baal ik ook echt heel erg van.
Als dit zo door gaat vrees ik voor mijn carriere .
donderdag 11 juni 2020 om 23:29
Andersom, dat is ook heel vervelend, ik snap dat je je kinderen graag deze struggles had bespaard. Maar waar ook ik als moeder van jonge kinderen werkend in een vitaal beroep tegenaan loop, is dat mijn verantwoordelijkheden elkaar in de weg gaan zitten. Uitgaan de van mijn eigen situatie is het zo dat afgelopen maanden ons reguliere werk bijna volledig heeft stilgelegen. Alles draaide om Corona. Daardoor hebben veel van mijn patiënten niet de zorg gekregen die ze eigenlijk nodig hadden. Die moet nu allemaal ingehaald worden. Maar dat kan alleen maar gebeuren als mijn baby en peuter naar de opvang kunnen, want een deel van het werk moet face-to-face gebeuren en ik moet aanwezig zijn omdat anders collega’s bepaalde handelingen niet mogen uitvoeren. Mijn man heeft een vergelijkbaar beroep en dus ook deze verantwoordelijkheden. Maar als de kinderen dus om de haverklap niet naar de opvang mogen (en als we pech hebben elkaar daarin afwisselen), kunnen wij maar een deel van ons werk doen (want om de beurt thuisblijven aangezien onze ouders nu geen oppas kunnen zijn voor zieke kinderen). Dat voelt vervelend naar patienten, collega’s, managers. Bovendien is die inhaalslag echt enorm veel werk en hangt ondertussen de dreiging voortdurend boven ons hoofd dat Corona weer de kop opsteekt en de boel verstoord.
Ik vind mezelf niet zieliger dan anderen, maar voel wel, zoals Nausicaa ook schreef, een grote verantwoordelijkheid naar veel mensen die afhankelijk zijn van mij en mijn fysieke aanwezigheid om hun zeer nodige zorg te kunnen krijgen of die zorg te kunnen leveren. En de puzzel die wij als ouders netjes hadden gelegd om ervoor te zorgen dat wij ons werk kunnen uitvoeren, mist ineens heel veel stukjes waardoor wij steeds vastlopen. En daar ben ik ook soms echt wel verdrietig en gestresst om. Niet omdat ik mezelf zielig vind, maar omdat ik echt niet zie hoe ik dit langdurig moet gaan volhouden, want ik schiet op alle vlakken tekort.
Ik vind mezelf niet zieliger dan anderen, maar voel wel, zoals Nausicaa ook schreef, een grote verantwoordelijkheid naar veel mensen die afhankelijk zijn van mij en mijn fysieke aanwezigheid om hun zeer nodige zorg te kunnen krijgen of die zorg te kunnen leveren. En de puzzel die wij als ouders netjes hadden gelegd om ervoor te zorgen dat wij ons werk kunnen uitvoeren, mist ineens heel veel stukjes waardoor wij steeds vastlopen. En daar ben ik ook soms echt wel verdrietig en gestresst om. Niet omdat ik mezelf zielig vind, maar omdat ik echt niet zie hoe ik dit langdurig moet gaan volhouden, want ik schiet op alle vlakken tekort.
donderdag 11 juni 2020 om 23:40
Mooi verwoord!Adaline schreef: ↑11-06-2020 23:29Andersom, dat is ook heel vervelend, ik snap dat je je kinderen graag deze struggles had bespaard. Maar waar ook ik als moeder van jonge kinderen werkend in een vitaal beroep tegenaan loop, is dat mijn verantwoordelijkheden elkaar in de weg gaan zitten. Uitgaan de van mijn eigen situatie is het zo dat afgelopen maanden ons reguliere werk bijna volledig heeft stilgelegen. Alles draaide om Corona. Daardoor hebben veel van mijn patiënten niet de zorg gekregen die ze eigenlijk nodig hadden. Die moet nu allemaal ingehaald worden. Maar dat kan alleen maar gebeuren als mijn baby en peuter naar de opvang kunnen, want een deel van het werk moet face-to-face gebeuren en ik moet aanwezig zijn omdat anders collega’s bepaalde handelingen niet mogen uitvoeren. Mijn man heeft een vergelijkbaar beroep en dus ook deze verantwoordelijkheden. Maar als de kinderen dus om de haverklap niet naar de opvang mogen (en als we pech hebben elkaar daarin afwisselen), kunnen wij maar een deel van ons werk doen (want om de beurt thuisblijven aangezien onze ouders nu geen oppas kunnen zijn voor zieke kinderen). Dat voelt vervelend naar patienten, collega’s, managers. Bovendien is die inhaalslag echt enorm veel werk en hangt ondertussen de dreiging voortdurend boven ons hoofd dat Corona weer de kop opsteekt en de boel verstoord.
Ik vind mezelf niet zieliger dan anderen, maar voel wel, zoals Nausicaa ook schreef, een grote verantwoordelijkheid naar veel mensen die afhankelijk zijn van mij en mijn fysieke aanwezigheid om hun zeer nodige zorg te kunnen krijgen of die zorg te kunnen leveren. En de puzzel die wij als ouders netjes hadden gelegd om ervoor te zorgen dat wij ons werk kunnen uitvoeren, mist ineens heel veel stukjes waardoor wij steeds vastlopen. En daar ben ik ook soms echt wel verdrietig en gestresst om. Niet omdat ik mezelf zielig vind, maar omdat ik echt niet zie hoe ik dit langdurig moet gaan volhouden, want ik schiet op alle vlakken tekort.
vrijdag 12 juni 2020 om 00:01
In theorie. Bij mij zat er drie dagen tussen test en (negatieve) uitslag. En tussen het maken van de afspraak en de feitelijke test zit ook nog tijd.nausicaa schreef: ↑11-06-2020 22:24Ja, maar een volwassene kan dus een test doen, en mag een dag later weer aan het werk. Mijn kind zit meteen een week thuis. En ik dus ook.
Nogmaals: mijn frustratie geldt niet het personeel, en ik lap geen enkele regel aan mijn laars. Heb dochter onmiddellijk opgehaald, en aangezien ze vandaag nog een lichte snotter had, gaat ze morgen ook niet (want niet 24 uur klachtenvrij). Ook niet als er morgen geen snot meer is.
Dat het een rare tijd is, snap ik. Dat het niet leuk is voor mij, is jammer voor me. Fijn dat ik hier even mijn frustratie kan uiten, dat helpt en lijkt me beter dan tegen de leidster inderdaad. Maar ik zie gewoon echt nog even niet voor me hoe dit voor langere tijd zou moeten. Op maatschappij schaal, niet voor mij alleen. Want blijkbaar werkt het isoleren van die verkoudheden niet zo lekker. Ze zijn nog geen paar weken open, en ik hoor niks anders dan dat de helft van de kinderen al weer thuis zit.
Ik snap je frustratie best, maar het is ook niet heel reeel om te zeggen dat de pm-ers dan maar steeds de lasten van verkoudheden moeten dragen.
vrijdag 12 juni 2020 om 00:51
Oh, dat is wel lang ja! Op mijn werk kun je dezelfde dag getest worden en heb je ook diezelfde dag de uitslag meestal (zorg).Eze schreef: ↑12-06-2020 00:01In theorie. Bij mij zat er drie dagen tussen test en (negatieve) uitslag. En tussen het maken van de afspraak en de feitelijke test zit ook nog tijd.
Ik snap je frustratie best, maar het is ook niet heel reeel om te zeggen dat de pm-ers dan maar steeds de lasten van verkoudheden moeten dragen.
Maar het ‘probleem’ is dus juist dat die PMers verkouden en wel gewoon mogen werken. Dus ik haal mijn kind met een klein beetje snot verplicht op bij een ontzettend snotterende pm-er. Dan heb ik wat moeite om me voor te stellen dat het moet om haar te beschermen. Ik ben serieus nog niet 1 keer op de opvang geweest sinds de opening dat er niet 1 flink liep te snotteren. Blijkbaar helpt dit beleid daar dus toch al niet aan.
Echt, ik ben er niet op uit om de medewerkers massaal aan de Corona te helpen. Alleen nu willen we geen enkel risico nemen, maar vervolgens ook niet nagaan of dat risico er eigenlijk wel is (testen). Test dan drie maanden lang al die snotteraars. Zelfs als je ze dan daarna nog steeds niet toelaat, weet je 1) of er überhaupt Corona voorkomt in die groep of dat er eigenlijk helemaal geen risico is en 2) dat jouw kind op dat moment negatief is, en dus met veel minder risico eventueel elders opgevangen kan worden (grootouders, andere familie etc). Dan moet je nog steeds tussen de test en de uitslag binnen blijven, maar 2 a 3 dagen is al beter dan een week.
(Overigens is dit met name aan de GGD etc gericht. Ik bedoel natuurlijk niet dat de opvang zelf testen moet gaan regelen, dat is hun taak uiteraard niet. Maar de GGD onttrekt zich er nu ook vrij vakkundig aan).
vrijdag 12 juni 2020 om 08:25
Ik weet zeker dat als de kinderopvang organisatie heel veel klachten krijgt, ze gaan kijken of het anders kan. Stuur dus zoveel mogelijk mailtjes, klachten door naar de vestiging manager en hopelijk zet het iets in gang waardoor we allemaal weer gewoon kunnen werken.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
vrijdag 12 juni 2020 om 10:37
Ik heb onze peuter 2 weken thuis gehouden met snottebel. Super vrolijk verder, geen koorts, hoesten of niezen. Gisteren leek het zo goed als over. Dus na 2 weken eindelijk weer naar de opvang. Nu net gebeld dat ik hem moet ophalen ivm een snotneus.
De medewerker was echt super begripvol en vond het vervelend om te bellen, maar ik snap dat de opvang er ook niks aan kan doen. Dus ik ga het ventje gewoon halen natuurlijk.
Maar daar gaat weer een werkdag. En we betalen inderdaad wel door voor de opvang terwijl je kind niet opgevangen kan worden. Ik hoop ook enorm op versoepeling van de regels, dit geeft inderdaad veel druk en stress bij ouders.
De medewerker was echt super begripvol en vond het vervelend om te bellen, maar ik snap dat de opvang er ook niks aan kan doen. Dus ik ga het ventje gewoon halen natuurlijk.
Maar daar gaat weer een werkdag. En we betalen inderdaad wel door voor de opvang terwijl je kind niet opgevangen kan worden. Ik hoop ook enorm op versoepeling van de regels, dit geeft inderdaad veel druk en stress bij ouders.
vrijdag 12 juni 2020 om 10:46
vrijdag 12 juni 2020 om 12:08
Ik heb de vestigingsmanager een mail gestuurd. Wel een nette mail hoor, want ik begrijp hoe lastig het ook voor de opvang is. Dus ik wil niet gelijk een klacht sturen. Maar ik hoop dat er versoepeling komt. En alle respect voor jou tanteslankie, ik kan me zelf niet voorstellen dat je als ouder zo tekeer gaat. Dat lijkt me ook heel vervelend, sterkte!tanteslankie schreef: ↑12-06-2020 08:25Ik weet zeker dat als de kinderopvang organisatie heel veel klachten krijgt, ze gaan kijken of het anders kan. Stuur dus zoveel mogelijk mailtjes, klachten door naar de vestiging manager en hopelijk zet het iets in gang waardoor we allemaal weer gewoon kunnen werken.
En dan kijk ik naar mijn kleine vrolijke man hier nu thuis op de bank en heb ik het afgelopen uur nog geen snotneus weg hoeven vegen
vrijdag 12 juni 2020 om 12:32
Even over het betalen... Tot deze week was de opvang gratis. En ja sinds nu betaal je weer en is het rot als je kind niet mag komen. Maar de pm-ers hebben ook gezinnen thuis dus waarom zouden die blootgesteld moeten worden aan risico's? En nee meestal is een verkoudheid geen corona, maar pm-ers zijn geen dokters dus die inschatting bij een kdv leggen is niet realistisch.
vrijdag 12 juni 2020 om 12:49
Die van mij rent druk rond, en heeft echt 1-2x per dag snot, met name na een boze huilbui. Maar ja, snot hè!starshine31 schreef: ↑12-06-2020 12:08Ik heb de vestigingsmanager een mail gestuurd. Wel een nette mail hoor, want ik begrijp hoe lastig het ook voor de opvang is. Dus ik wil niet gelijk een klacht sturen. Maar ik hoop dat er versoepeling komt. En alle respect voor jou tanteslankie, ik kan me zelf niet voorstellen dat je als ouder zo tekeer gaat. Dat lijkt me ook heel vervelend, sterkte!
En dan kijk ik naar mijn kleine vrolijke man hier nu thuis op de bank en heb ik het afgelopen uur nog geen snotneus weg hoeven vegen
vrijdag 12 juni 2020 om 13:28
De opvang hier is zeker niet gratis. Wij betalen sinds 11 mei weer de eigen bijdrage voor kinderopvang omdat ze toen weer open zijn gegaan.Jagersvrouw schreef: ↑12-06-2020 12:32Even over het betalen... Tot deze week was de opvang gratis. En ja sinds nu betaal je weer en is het rot als je kind niet mag komen. Maar de pm-ers hebben ook gezinnen thuis dus waarom zouden die blootgesteld moeten worden aan risico's? En nee meestal is een verkoudheid geen corona, maar pm-ers zijn geen dokters dus die inschatting bij een kdv leggen is niet realistisch.
Ik wil niemand blootstellen aan risico's. Bij andere klachten zou ik mijn kind zeker thuis houden. Maar ik denk zelf dat een peuter met een aantal keer een snotneus (zonder andere klachten!) bijna geen risico is. Waarom zou de kinderopvang anders weer open zijn zonder 1,5 meter maatregelen tussen kinderen en pm-ers?
Volgens de site van RIVM moet je er samen met de kinderopvang, GGD en eventueel huisarts uitkomen bij langdurige verkoudheid. Dus ook de kinderopvang speelt hier een rol. Vandaar mijn mail naar de vestigingsmanager, want ik snap dat een pm-ers dit niet kan bepalen.
vrijdag 12 juni 2020 om 13:30
Oh wat lastig! Hier was grote zus vorige week ook thuis. Deze week gelukkig wel weer naar school maar de kans dat ze elkaar weer aansteken is heel aanwezig.
