Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Negatiever door thuisblijven ivm corona
zaterdag 23 mei 2020 om 09:08
In het begin voelde ik me prima, maar nu alles wat ik in de lente en zomer zou gaan doen niet doorgaat (festivals, concerten, stedentrip, vakanties) en er niks leuks in het vooruitzicht is, ben ik wel steeds meer down aan het worden. De hele herfst en winter sluit ik me zo ongeveer op in mijn huis omdat ik het weer en het donker zo erg haat en nu ik weer van alles gepland had, gaat het niet door. Straks is het weer herfst en winter en met een beetje geluk kan ik dan na anderhalf jaar weer eens ergens naartoe 
zaterdag 23 mei 2020 om 09:14
TO trapt af:
Ik ben altijd erg op mijn eigen ruimte gesteld geweest. Dat is gekomen nadat een relatie over was en ik op mezelf ging wonen en noodgedwongen mijn draai moest vinden in mijn eentje. En dat ging me goed af.
Ik weet dat ik nog tegen de vriend die daarna kwam zei: het heeft niks met jou te maken, maar ik heb af en toe ruimte voor mezelf nodig.
Inmiddels getrouwd en kinderen, en die gaan naar middelbare school en basisschool.
Ik werk parttime (heb gelukkig werk!) en kan dat vanuit huis doen, dus dat is fijn!
Maar met een puber en een basisschoolkind die allebei hulp en ondersteuning nodig hebben, een man die regelmatig komt binnen vallen (ik werk in de woonkamer), de afleiding die ik zelf in mijn hoofd heb, is werken soms lastig.
Puber moet geholpen worden, en gecheckt...staat op blijven zitten, heb ik ook zorgen om.
Waar kinderen en manlief op mijn vrije dagen weg waren, is iedereen er elke dag, altijd. Hobby's gaan niet door of vanuit huis...dus die tijd alleen is er bijna niet, tenzij ik zelf wegga...maar dat is anders dan zelf een paar uur door het huis rommelen.
Inmiddels gaat basisschoolkind weer twee dagen naar school en hopelijk over een week ook de puber weer...misschien lukt het me dan om echt even tot rust te komen. Ik snak ernaar!
En dan lees ik veel verhalen van mensen die het heerlijk vinden, met het gezin thuis en zojuist zonk me de moed in de schoenen. Ben ik wel normaal? Waarom wordt mijn lontje zo kort? Waarom kan ik niet genieten van die tijd met elkaar? Waarom heb ik af en toe het idee dat ik stik? En voel me schuldig, schuldig, schuldig...
Ik ben altijd erg op mijn eigen ruimte gesteld geweest. Dat is gekomen nadat een relatie over was en ik op mezelf ging wonen en noodgedwongen mijn draai moest vinden in mijn eentje. En dat ging me goed af.
Ik weet dat ik nog tegen de vriend die daarna kwam zei: het heeft niks met jou te maken, maar ik heb af en toe ruimte voor mezelf nodig.
Inmiddels getrouwd en kinderen, en die gaan naar middelbare school en basisschool.
Ik werk parttime (heb gelukkig werk!) en kan dat vanuit huis doen, dus dat is fijn!
Maar met een puber en een basisschoolkind die allebei hulp en ondersteuning nodig hebben, een man die regelmatig komt binnen vallen (ik werk in de woonkamer), de afleiding die ik zelf in mijn hoofd heb, is werken soms lastig.
Puber moet geholpen worden, en gecheckt...staat op blijven zitten, heb ik ook zorgen om.
Waar kinderen en manlief op mijn vrije dagen weg waren, is iedereen er elke dag, altijd. Hobby's gaan niet door of vanuit huis...dus die tijd alleen is er bijna niet, tenzij ik zelf wegga...maar dat is anders dan zelf een paar uur door het huis rommelen.
Inmiddels gaat basisschoolkind weer twee dagen naar school en hopelijk over een week ook de puber weer...misschien lukt het me dan om echt even tot rust te komen. Ik snak ernaar!
En dan lees ik veel verhalen van mensen die het heerlijk vinden, met het gezin thuis en zojuist zonk me de moed in de schoenen. Ben ik wel normaal? Waarom wordt mijn lontje zo kort? Waarom kan ik niet genieten van die tijd met elkaar? Waarom heb ik af en toe het idee dat ik stik? En voel me schuldig, schuldig, schuldig...
Ozo.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:15
Je kunt straks naar: restaurant, bioscoop, dierentuin, pretpark, stedentrip en vakantie binnen nederland en wellicht een buurland.pamelacourson schreef: ↑23-05-2020 09:08In het begin voelde ik me prima, maar nu alles wat ik in de lente en zomer zou gaan doen niet doorgaat (festivals, concerten, stedentrip, vakanties) en er niks leuks in het vooruitzicht is, ben ik wel steeds meer down aan het worden. De hele herfst en winter sluit ik me zo ongeveer op in mijn huis omdat ik het weer en het donker zo erg haat en nu ik weer van alles gepland had, gaat het niet door. Straks is het weer herfst en winter en met een beetje geluk kan ik dan na anderhalf jaar weer eens ergens naartoe
Dus je doet het toch echt jezelf aan als je niks leuks gaat doen.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:20
Geweldig dat nieuwe uitgaan je moet overal op voorhand aanmelden niets spontaan en rekening houden met die anderhalve meter.
Wat een mooi gebaar allemaal.
Met een beetje mazzel kan je je restaurant een maand van te voren boeken je plaatsje op terras boeken en daarna boek je een avondje bioscoop in een lege zaal er mogen een stuk minder mensen in en de prijskaartjes zullen vast wel flink duurder worden.
Wat een geluksmensen zijn wij.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:27
Het wordt inderdaad steeds makkelijker...maar het gaat mij om mijn gevoel...ik vind het jammer dat ik dit zo voel...
Ozo.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:29
Ik probeer er het beste van te maken thuis en alles positief om te buigen. Wordt alleen steeds lastiger met elk ding dat niet doorgaat.
Door privé omstandigheden hadden wij in januari/februari ook al bijna niks leuks te doen of gedaan en de dingen die we zouden doen hebben we toen uitgesteld naar maart. Inmiddels wordt het erg saai. Gelukkig haal ik veel voldoening uit mijn werk en hoop ik dat alles in september beter wordt.
Door privé omstandigheden hadden wij in januari/februari ook al bijna niks leuks te doen of gedaan en de dingen die we zouden doen hebben we toen uitgesteld naar maart. Inmiddels wordt het erg saai. Gelukkig haal ik veel voldoening uit mijn werk en hoop ik dat alles in september beter wordt.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:30
Ja, natuurlijk kan dat, maar ik had juist speciale dingen gepland die je niet zomaar even overdoet, zelfs niet volgend jaar. En ik word helemaal gelukkig van festivals, dingen met heel veel mensen, die kunnen we de komende tijd ook wel op onze buik schrijven.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:32
zaterdag 23 mei 2020 om 09:35
Natuurlijk word je er niet blij van maar na een uur? wandelen of een uur fietsen ben je 2 uur verder met een beetje geluk.
Wat kan je nog meer doen?
Stel dat je gaat picknicken in het park met je kinderen ben je weer een uur verder.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:35
Nou ja, ik ben niet echt blij met hóe middelbare scholen open gaan, maar goed.
Anyway, ik hoor in geen van beide topics denk ik. Hoewel ik wel echt moe ben en wéér flexibel moet zijn daar heb ik gewoon niet meer zoveel zin in.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:38
Het is toch helemaal nog niet zeker dat vakanties niet door kunnen gaan. Ik heb 2 vakanties gepland. In juli kamperen in Frankrijk en dat is nog onzeker maar gezien de signalen uit Italie, Spanje en Griekenland kan het best eens zo zijn dat we wel kunnen. In sept zou ik naar de Canarische eilanden gaan en ik krijg ook signalen dat dat misschien best wel mogelijk is. Ligt natuurlijk ook aan of het virus zo terug blijft lopen. Ik hoop het!pamelacourson schreef: ↑23-05-2020 09:08In het begin voelde ik me prima, maar nu alles wat ik in de lente en zomer zou gaan doen niet doorgaat (festivals, concerten, stedentrip, vakanties) en er niks leuks in het vooruitzicht is, ben ik wel steeds meer down aan het worden. De hele herfst en winter sluit ik me zo ongeveer op in mijn huis omdat ik het weer en het donker zo erg haat en nu ik weer van alles gepland had, gaat het niet door. Straks is het weer herfst en winter en met een beetje geluk kan ik dan na anderhalf jaar weer eens ergens naartoe
Concerten vind ik ook wel heel jammer. Ik zou eind juni en begin juli naar mijn 2 favoriete bands gaan
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:47
Ik zou over een paar weken al op vakantie gaan en dat is gecanceld. Iets in juli gaat ook al zeker niet door. En voor augustus hadden we nog niets geboekt, maar ik heb geen zin om in Nederland te blijven, dan zit ik liever in mijn eigen huis. Maar goed, tegen die tijd is er misschien wel weer iets mogelijk, ik vind de voorpret alleen altijd zo leuk en die is er nu sowieso niet.boannan schreef: ↑23-05-2020 09:38Het is toch helemaal nog niet zeker dat vakanties niet door kunnen gaan. Ik heb 2 vakanties gepland. In juli kamperen in Frankrijk en dat is nog onzeker maar gezien de signalen uit Italie, Spanje en Griekenland kan het best eens zo zijn dat we wel kunnen. In sept zou ik naar de Canarische eilanden gaan en ik krijg ook signalen dat dat misschien best wel mogelijk is. Ligt natuurlijk ook aan of het virus zo terug blijft lopen. Ik hoop het!
Concerten vind ik ook wel heel jammer. Ik zou eind juni en begin juli naar mijn 2 favoriete bands gaan
zaterdag 23 mei 2020 om 09:49
Nou, inderdaad.*2020* schreef: ↑23-05-2020 09:20Geweldig dat nieuwe uitgaan je moet overal op voorhand aanmelden niets spontaan en rekening houden met die anderhalve meter.
Wat een mooi gebaar allemaal.
Met een beetje mazzel kan je je restaurant een maand van te voren boeken je plaatsje op terras boeken en daarna boek je een avondje bioscoop in een lege zaal er mogen een stuk minder mensen in en de prijskaartjes zullen vast wel flink duurder worden.
Wat een geluksmensen zijn wij.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:51
hallekie schreef: ↑23-05-2020 09:14En dan lees ik veel verhalen van mensen die het heerlijk vinden, met het gezin thuis en zojuist zonk me de moed in de schoenen. Ben ik wel normaal? Waarom wordt mijn lontje zo kort? Waarom kan ik niet genieten van die tijd met elkaar? Waarom heb ik af en toe het idee dat ik stik? En voel me schuldig, schuldig, schuldig...
Natuurlijk ben je normaal!
Mensen hangen het meestal niet aan de grote klok als ze enorm balen van een situatie, dus dan lijkt het net alsof je de enige bent die zich zo voelt. Maar dat is zeker niet zo hoor! Persoonlijk kan ik ook niet wachten tot school weer gewoon fulltime begint
zaterdag 23 mei 2020 om 09:53
Het lijkt mij ook dat juist Nederland stampvol zit, daar heb ik geen zin in. Wij gingen nog weleens kamperen om de hoek, op de bonnefooi en daar hadden zowel dochter als ik weer helemaal zin in, maar ik ga niet als ik moet reserveren en decreten komt met bakken uit de lucht. Of weekendje Texel als je niet met de fiets in de trein mag.pamelacourson schreef: ↑23-05-2020 09:47Ik zou over een paar weken al op vakantie gaan en dat is gecanceld. Iets in juli gaat ook al zeker niet door. En voor augustus hadden we nog niets geboekt, maar ik heb geen zin om in Nederland te blijven, dan zit ik liever in mijn eigen huis. Maar goed, tegen die tijd is er misschien wel weer iets mogelijk, ik vind de voorpret alleen altijd zo leuk en die is er nu sowieso niet.
zaterdag 23 mei 2020 om 09:54
Begrijpelijk. Ik werk ook vanuit huis en ben dus gewend om veel alleen thuis te zijn. Nu heb ik nooit meer een uurtje voor mezelf. Gelukkig kan ik het wel accepteren en hebben we een groot huis, waardoor we niet op elkaars lip zitten. Heb jij ruimte om je af te zonderen?hallekie schreef: ↑23-05-2020 09:14TO trapt af:
Ik ben altijd erg op mijn eigen ruimte gesteld geweest. Dat is gekomen nadat een relatie over was en ik op mezelf ging wonen en noodgedwongen mijn draai moest vinden in mijn eentje. En dat ging me goed af.
Ik weet dat ik nog tegen de vriend die daarna kwam zei: het heeft niks met jou te maken, maar ik heb af en toe ruimte voor mezelf nodig.
Inmiddels getrouwd en kinderen, en die gaan naar middelbare school en basisschool.
Ik werk parttime (heb gelukkig werk!) en kan dat vanuit huis doen, dus dat is fijn!
Maar met een puber en een basisschoolkind die allebei hulp en ondersteuning nodig hebben, een man die regelmatig komt binnen vallen (ik werk in de woonkamer), de afleiding die ik zelf in mijn hoofd heb, is werken soms lastig.
Puber moet geholpen worden, en gecheckt...staat op blijven zitten, heb ik ook zorgen om.
Waar kinderen en manlief op mijn vrije dagen weg waren, is iedereen er elke dag, altijd. Hobby's gaan niet door of vanuit huis...dus die tijd alleen is er bijna niet, tenzij ik zelf wegga...maar dat is anders dan zelf een paar uur door het huis rommelen.
Inmiddels gaat basisschoolkind weer twee dagen naar school en hopelijk over een week ook de puber weer...misschien lukt het me dan om echt even tot rust te komen. Ik snak ernaar!
En dan lees ik veel verhalen van mensen die het heerlijk vinden, met het gezin thuis en zojuist zonk me de moed in de schoenen. Ben ik wel normaal? Waarom wordt mijn lontje zo kort? Waarom kan ik niet genieten van die tijd met elkaar? Waarom heb ik af en toe het idee dat ik stik? En voel me schuldig, schuldig, schuldig...
Bij mij scheelt het wel heel veel als de kinderen straks weer allebei naar school gaan, want mijn man werkt ook deels op kantoor. De dinsdag en woensdag heb ik dan voor mezelf. Ik kijk daar nu al naar uit!
zaterdag 23 mei 2020 om 09:57
Het lijkt wel of mensen deze periode niet moeilijk mógen vinden.
Ik heb het ook hoor TO. Deze virusuitbraak heeft voor mij veel blijvende gevolgen waar ik enorm van baal. Ik ga ze hier niet eens opnoemen, want ik heb geen zin in tegenwerpingen en schijnoplossingen. En de pandemie is nog niet over hè, we krijgen nu even adempauze.
He fijne van anoniem op een forum posten is nou net dat je even ongefilterd je ellende en chagrijn kunt ventileren. In mijn dagelijks leven ben ik vooral bezig om mezelf en mijn naasten overeind te houden en de stemming een beetje leuk te houden. Ik vertel niemand over mijn somberste gevoelens, want iedereen heeft zijn bordje al meer dan vol.
Dus ja, het is kut. Gewoon kut. Zo hehe, dat alleen lucht al op.
Ik heb het ook hoor TO. Deze virusuitbraak heeft voor mij veel blijvende gevolgen waar ik enorm van baal. Ik ga ze hier niet eens opnoemen, want ik heb geen zin in tegenwerpingen en schijnoplossingen. En de pandemie is nog niet over hè, we krijgen nu even adempauze.
He fijne van anoniem op een forum posten is nou net dat je even ongefilterd je ellende en chagrijn kunt ventileren. In mijn dagelijks leven ben ik vooral bezig om mezelf en mijn naasten overeind te houden en de stemming een beetje leuk te houden. Ik vertel niemand over mijn somberste gevoelens, want iedereen heeft zijn bordje al meer dan vol.
Dus ja, het is kut. Gewoon kut. Zo hehe, dat alleen lucht al op.
zaterdag 23 mei 2020 om 10:00
parbleumondieu schreef: ↑23-05-2020 09:38Ik denk dat er wel meer zijn die het op elkaars lip zitten een beetje beu zijn.
Heb je geen hoekje waar je privacy kunt claimen af en toe een uurtje?
Ik wil geen hoekje, ik wil het huis voor mij alleen.
Dan eerst even als een witte tornado erdoor en genieten van de rust en de stilte, en dat het dan gewoon even een paar uur zo schoon blijft als dat ik het net gemaakt heb.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 23-05-2020 10:02
0.96% gewijzigd
