Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Wat heeft het met jou gedaan?
dinsdag 7 september 2021 om 14:44
Nu we 1,5 jaar in de coronatijd zitten, ben ik eigenlijk de laatste tijd wat dingen gaan opmerken bij mezelf. Het leven gaat door, heb weinig tot geen last van de coronaperiode gehad tot nu toe, maar toch hoor ik veel om me heen.
Relaties die zijn gestrand door teveel op elkaars lip of juist nieuwe relaties, waarbij alles nog nieuw moet gebeuren: vakanties, leuke dingen doen. Maar ook verhalen over persoonlijk gebied. Mensen die sneller overprikkeld zijn door het vele thuiswerken en de rust op de straten die is geweest en zich niet meer kunnen aarden in drukte. Het thuiswerken wat meer rust schept. Maar ook taboe op thuiswerken vanuit bedrijven, terwijl daar wel de behoefte ligt bij veel werknemers.
Ook angst voor wat er komen gaat over dwang, uitgesloten worden, de vaccinaties, nooit meer oude normaal terug. Of juist angst dat alles weer kan en mag, de sociale druk van altijd leuke dingen moeten doen, terwijl je misschien geen grote sociale kring hebt en angat voor de hervatting van de sociale verplichtingen. De angsten om vriendschappen te verliezen of mensen die zelfs al vriendschappen verloren zijn.
Ik heb zo ontzettend veel gehoord van mensen en wat zijn er een hoop dingen veranderd vanbinnen bij ons. Nieuwe angsten ontwikkelt of juist meer eigen behoeftes ontdekt.
Ik merk zelf dat ik sneller overprikkelt raak. Dat ik eigenlijk meer thuis zou willen werken, omdat mijn behoefte aan rust enorm gegroeid is. Dat eigenlijk de behoefte aan vrijheid is toegenomen. Dat ik het reizen zo ontzettend mis. Dat ik ergens heel erg verdrietig ben over de tweedeling in de maatschappij.
Wat heeft het met jou gedaan dit afgelopen 1,5 jaar? Wat merk jij aan jezelf?
Relaties die zijn gestrand door teveel op elkaars lip of juist nieuwe relaties, waarbij alles nog nieuw moet gebeuren: vakanties, leuke dingen doen. Maar ook verhalen over persoonlijk gebied. Mensen die sneller overprikkeld zijn door het vele thuiswerken en de rust op de straten die is geweest en zich niet meer kunnen aarden in drukte. Het thuiswerken wat meer rust schept. Maar ook taboe op thuiswerken vanuit bedrijven, terwijl daar wel de behoefte ligt bij veel werknemers.
Ook angst voor wat er komen gaat over dwang, uitgesloten worden, de vaccinaties, nooit meer oude normaal terug. Of juist angst dat alles weer kan en mag, de sociale druk van altijd leuke dingen moeten doen, terwijl je misschien geen grote sociale kring hebt en angat voor de hervatting van de sociale verplichtingen. De angsten om vriendschappen te verliezen of mensen die zelfs al vriendschappen verloren zijn.
Ik heb zo ontzettend veel gehoord van mensen en wat zijn er een hoop dingen veranderd vanbinnen bij ons. Nieuwe angsten ontwikkelt of juist meer eigen behoeftes ontdekt.
Ik merk zelf dat ik sneller overprikkelt raak. Dat ik eigenlijk meer thuis zou willen werken, omdat mijn behoefte aan rust enorm gegroeid is. Dat eigenlijk de behoefte aan vrijheid is toegenomen. Dat ik het reizen zo ontzettend mis. Dat ik ergens heel erg verdrietig ben over de tweedeling in de maatschappij.
Wat heeft het met jou gedaan dit afgelopen 1,5 jaar? Wat merk jij aan jezelf?
dinsdag 7 september 2021 om 14:50
Ik merk dat ik meer in mezelf gekeerd ben geraakt. Dat is vooral duidelijk geworden door mijn oren. Normaal gesproken hoorde ik gesprekken en dergelijke op een afstand, maar nu zitten mijn oren 'dicht', mijn bewustzijn heeft zich naar binnen gekeerd en dus krijg ik haast niets meer mee van mijn omgeving.
Raar fenomeen, waar ik, denk ik, wel weer uitkom als het normale leven weer zijn voortgang krijgt en het weer went om met mensen om me heen te leven.
Raar fenomeen, waar ik, denk ik, wel weer uitkom als het normale leven weer zijn voortgang krijgt en het weer went om met mensen om me heen te leven.
dinsdag 7 september 2021 om 14:57
We zijn verhuisd naar een hele fijne rustige plek, omdat ik me realiseerde dat het thuiswerken een blijvertje zou zijn en ik daarom niet meer in de buurt van de Randstad hoefde te wonen.
Ik ben veel relaxter dan voor de crisis. Ik had vroeger wel 1x per 4-6 weken een fikse paniekaanval, nu al een 3/4 jaar niet meer. Ik kan me beter voegen in de situatie zoals die is en heb niet zoveel weerstand meer op dingen die ik niet kan veranderen.
Qua prikkels kon na mijn burn-out al niet zo heel veel meer hebben, maar nu is in een rumoerig restaurant zitten echt supervermoeiend. Maar omgaan met prikkels is te trainen en ik weet zeker dat dat ook wel weer beter wordt naarmate ik vaker in prikkelrijk omgevingen ben.
Ik ben veel relaxter dan voor de crisis. Ik had vroeger wel 1x per 4-6 weken een fikse paniekaanval, nu al een 3/4 jaar niet meer. Ik kan me beter voegen in de situatie zoals die is en heb niet zoveel weerstand meer op dingen die ik niet kan veranderen.
Qua prikkels kon na mijn burn-out al niet zo heel veel meer hebben, maar nu is in een rumoerig restaurant zitten echt supervermoeiend. Maar omgaan met prikkels is te trainen en ik weet zeker dat dat ook wel weer beter wordt naarmate ik vaker in prikkelrijk omgevingen ben.
dinsdag 7 september 2021 om 14:59
dinsdag 7 september 2021 om 15:02
Ik heb het afgelopen 1,5 jaar mezelf beter leren kennen dan ooit tevoren. Ik dacht altijd dat ik feestjes, terrasje pakken met vrienden, tripjes, concerten en nog veel meer ongelooflijk leuk vond. Ik plande mijn weekenden vol met leuke dingen.
Toen dat opeens allemaal stilviel merkte ik dat ik eigenlijk genoot van die rust .... een lege agenda, lekker aanlummelen, lange wandelingen maken, een creatieve hobby oppakken waarin ik mezelf helemaal kan verliezen, eindelijk weer eens het ene boek na het andere lezen. Nu er weer veel meer kan en mag blijf ik graag in die modus hangen. Natuurlijk zijn er af en toe weer sociale dingen, maar ik plan bewust veel minder dan vroeger.
Toen dat opeens allemaal stilviel merkte ik dat ik eigenlijk genoot van die rust .... een lege agenda, lekker aanlummelen, lange wandelingen maken, een creatieve hobby oppakken waarin ik mezelf helemaal kan verliezen, eindelijk weer eens het ene boek na het andere lezen. Nu er weer veel meer kan en mag blijf ik graag in die modus hangen. Natuurlijk zijn er af en toe weer sociale dingen, maar ik plan bewust veel minder dan vroeger.
dinsdag 7 september 2021 om 15:03
Ik heb altijd al van rust gehouden. Voor mij is er niet zoveel veranderd, behalve dan dat ik meer thuiswerk. Ik vind dat heel prettig. Geen reistijd en meer tijd voor jezelf.
Voor corona ging ik ook al niet naar feestjes of andere sociale verplichtingen die ik niet wilde. Mijn sociale kring is klein. Daar kies ik bewust voor.
Ik neem vaak vrij om een dagje weg te gaan zodat dat door de weeks kan. Vakantie doe ik buiten schoolvakanties en in het weekend doe ik liever iets zoals een boswandeling maken. Ik ga niet naar sociale plekken in het weekend. Ik vind het al snel te druk.
Kortom. Voor mij is er niet veel veranderd
Voor corona ging ik ook al niet naar feestjes of andere sociale verplichtingen die ik niet wilde. Mijn sociale kring is klein. Daar kies ik bewust voor.
Ik neem vaak vrij om een dagje weg te gaan zodat dat door de weeks kan. Vakantie doe ik buiten schoolvakanties en in het weekend doe ik liever iets zoals een boswandeling maken. Ik ga niet naar sociale plekken in het weekend. Ik vind het al snel te druk.
Kortom. Voor mij is er niet veel veranderd
Emboldened by the flame of ambition
dinsdag 7 september 2021 om 15:05
Ik vind het aan de ene kant heel fijn minder reistijd te hebben, maar ik vind mijn werk wel veel minder leuk zonder het geouwehoer bij de koffieautomaat en de vakantieverhalen van iedereen.
Ik mis de vrijheid van reizen, baal dat mijn erg nodige operatie inmiddels een wachtlijst van ruim 2 jaar heeft en word erg verdrietig van de tweedeling in Nederland en de verharding van veel mensen. Ik ben een aantal mensen verloren waar ik dankzij corona niet echt afscheid van heb kunnen nemen. En ik kan er met mijn pet nog steeds niet bij dat er zoveel mensen in complottheorieen zijn gaan geloven.
Ik vind het wel heel fijn om meer tijd te hebben voor sporten, mijn relatie heeft zich enorm verdiept, ik heb nieuwe hobby's ontdekt en meer focus op echte vriendschappen.
Ik mis de vrijheid van reizen, baal dat mijn erg nodige operatie inmiddels een wachtlijst van ruim 2 jaar heeft en word erg verdrietig van de tweedeling in Nederland en de verharding van veel mensen. Ik ben een aantal mensen verloren waar ik dankzij corona niet echt afscheid van heb kunnen nemen. En ik kan er met mijn pet nog steeds niet bij dat er zoveel mensen in complottheorieen zijn gaan geloven.
Ik vind het wel heel fijn om meer tijd te hebben voor sporten, mijn relatie heeft zich enorm verdiept, ik heb nieuwe hobby's ontdekt en meer focus op echte vriendschappen.
dinsdag 7 september 2021 om 15:12
Beide thuiswerken en kinderen in lock down was echt zweten geblazen.
Maar het meeste waar ik last van heb is het ontbreken van leuke dingen. Kermis, circus, markten, kledingbeurzen, festivals. Uit eten een tijd. Een terras, een tijd niet naar het zwembad. Niet kunnen kijken bij zwemles.
Gewoon de dingen die het leven de moeite waard maakt.
Maar het meeste waar ik last van heb is het ontbreken van leuke dingen. Kermis, circus, markten, kledingbeurzen, festivals. Uit eten een tijd. Een terras, een tijd niet naar het zwembad. Niet kunnen kijken bij zwemles.
Gewoon de dingen die het leven de moeite waard maakt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 7 september 2021 om 15:15
Ik heb precies het omgekeerdeJoyce48 schreef: ↑07-09-2021 15:02Ik heb het afgelopen 1,5 jaar mezelf beter leren kennen dan ooit tevoren. Ik dacht altijd dat ik feestjes, terrasje pakken met vrienden, tripjes, concerten en nog veel meer ongelooflijk leuk vond. Ik plande mijn weekenden vol met leuke dingen.
Toen dat opeens allemaal stilviel merkte ik dat ik eigenlijk genoot van die rust .... een lege agenda, lekker aanlummelen, lange wandelingen maken, een creatieve hobby oppakken waarin ik mezelf helemaal kan verliezen, eindelijk weer eens het ene boek na het andere lezen. Nu er weer veel meer kan en mag blijf ik graag in die modus hangen. Natuurlijk zijn er af en toe weer sociale dingen, maar ik plan bewust veel minder dan vroeger.
Ben introvert, zag mezelf altijd als niet iemand voor small talk en een druk sociaal leven. Maar zo weinig mensen zien tijdens de lockdowns vond ik vreselijk, en ik merk dat ik nu veel meer geniet van kletspraatjes met onbekenden of vage kennissen dan vroeger.
dinsdag 7 september 2021 om 15:15
Ik heb veel minder opstart stress door het thuiswerken. Veel minder gejaagd. Ik vond de rust in de stad heerlijk en heb veel gewandeld. Ik vond het wel heel erg voor jonge mensen. Was dankbaar dat mijn zoon nog kon voetballen en dat hij vrienden had. Hoor schrijnende verhalen van andere mensen over hun kinderen. Ik heb dus niet geleden, gelukkig. Ik was gedeelte van de tijd smoorverliefd en ik denk dat ik zulke hevige gevoelens had omdat er weinig anders viel te beleven. Toen ik werd gedumpt had ik onevenredig veel liefdesverdriet en kon door Corona geen afleiding zoeken. Wat dat betreft is het nu makkelijker voor mij, veel meer afleiding en meer sociale gezellige dingen. Maar ik he zeker ook van rust genoten.
dinsdag 7 september 2021 om 15:23
Ik mis eigenlijk alleen de leuke dingen, dus wat dat betreft mag ik eigenlijk niet klagen. Maar ik vind het wel lastig. Geen concerten (dat was echt mijn leven, in december al 2 jaar niet geweest), geen festivals, al een stuk of 4 vakanties/stedentrips die niet doorgingen, elke keer weer die teleurstelling als we toch weer ergens niet heen kunnen. Mijn leven is saai geworden en daar heb ik wel last van. Het is nu zomer en we hebben geen lockdown etc, daarom vind ik het nu prima vol te houden, maar ik heb afgelopen winter flinke dips gehad. Vind het ook moeilijk om mijn kinderen te zien die steeds niet konden/kunnen doen wat ze het liefste doen en die steeds maar thuis zaten weg te kwijnen met hun online les.
Voor corona zelf ben ik nooit bang geweest, de vaccinaties ook niet. Maar de onzekerheid over hoe lang het nog duurt voordat alles gewoon weer kan zonder restricties, vind ik wel pittig.
Voor corona zelf ben ik nooit bang geweest, de vaccinaties ook niet. Maar de onzekerheid over hoe lang het nog duurt voordat alles gewoon weer kan zonder restricties, vind ik wel pittig.
dinsdag 7 september 2021 om 15:30
- Dat er steeds meer tweedeling in de maatschappij komt omdat believers en non-believers (ik noem het liever zo) steeds meer rechtlijnig tegenover komt te staan. E.e.a. komt nu wel erg aan de oppervlakte. Wellicht was het er altijd al maar is het nu duidelijker. Van daaruit merkte ik dat mijn werk in de GGZ steeds lastiger werd. Het schuurde en schrijnde aan alle kanten. Mijn doelgroep had het al moeilijk en door de lockdown en crisis kwamen hier nog een paar tandjes bij. Inmiddels heb ik een overstap gemaakt naar ander werk.
- Sommige vriendschappen en contacten zijn verwaterd. Ik zelf ben daar niet rouwig om.
- Dat ik dankbaar ben voor mijn baan en salarisbehoud (ook dat van mijn man welke nog in de GGZ werkt.
- Ik ben het huis waar ik woon meer gaan waarderen, nu ook met mijn ruime lichte en fijn ingerichte thuiswerkplek.
- Dat het uitblijven van "verplichte" bezoeken stiekem best heerlijk was. Rustig ook.
- Dat ik het uit eten en mijn stamkroeg heel erg miste. Gelukkig heeft die laatste het gered. De eerste keer dat ik er weer was, was ik na een uur overprikkeld.
- Sommige vriendschappen en contacten zijn verwaterd. Ik zelf ben daar niet rouwig om.
- Dat ik dankbaar ben voor mijn baan en salarisbehoud (ook dat van mijn man welke nog in de GGZ werkt.
- Ik ben het huis waar ik woon meer gaan waarderen, nu ook met mijn ruime lichte en fijn ingerichte thuiswerkplek.
- Dat het uitblijven van "verplichte" bezoeken stiekem best heerlijk was. Rustig ook.
- Dat ik het uit eten en mijn stamkroeg heel erg miste. Gelukkig heeft die laatste het gered. De eerste keer dat ik er weer was, was ik na een uur overprikkeld.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 7 september 2021 om 15:30
Ik vind het fijn dat het leven weer wat normaler wordt. Ons sociale leven komt weer wat op gang. En daar merk ik wel meteen een verschil. Waar we onze weekends voorheen lieten volstromen met afspraken en feestjes, heb ik nu het rustig samenzijn met man en kinderen leren herwaarderen. Het mag van mij allemaal wel wat minder.
dinsdag 7 september 2021 om 15:40
Ik was altijd al een pluk de dag type maar nu nog veel meer.
Ik heb in corona tijd diverse dierbaren ( waaronder één van mijn ouders ) verloren,met sommige had ik zo graag de laatste wensen willen vervullen sie ze hadden maar helaas door corona/lockdowns allemaal niet mogelijk geweest.
En natuurlijk het afscheid met zoveel beperkingen!
Ik merk nu dat ik de laatste tijd opstandig wordt,Ik wil leven,dansen,zingen en springen voordat ik zelf aan de beurt ben om te gaan.
Ik heb in corona tijd diverse dierbaren ( waaronder één van mijn ouders ) verloren,met sommige had ik zo graag de laatste wensen willen vervullen sie ze hadden maar helaas door corona/lockdowns allemaal niet mogelijk geweest.
En natuurlijk het afscheid met zoveel beperkingen!
Ik merk nu dat ik de laatste tijd opstandig wordt,Ik wil leven,dansen,zingen en springen voordat ik zelf aan de beurt ben om te gaan.
Jaja weet het..maak soms taalfouten..hè maar ik ben ..ik !
dinsdag 7 september 2021 om 15:43
Ik werd door de coronacrisis minder ‘zielig’. Als in: alle andere mensen werden een beetje gedwongen om te leven in mijn ritme en mogelijkheden. Voor Corona had ik al twee jaar ervaring met tegen de muren opvliegen, huis onder handen nemen en al ver uitgewandeld dus. Toen Corona begon had ik helemaal geen zak meer te doen 
.
Ik voel dat mensen het nu beter snappen, hoe saai en suf mijn leven noodgedwongen is geworden nu ze dat zelf ook enkele maanden hebben geleefd. Er is in ieder geval niemand meer die zegt: ‘Maar je bent er wel nog, dat is ook ontzettend geluk hebben’. Niemand die meer vraagt waarom ik nog zo’n klein baantje ‘aan’ wil ‘houden’ als dat zoveel georganiseer vergt. Dat is nu iedereen volkomen helder waarom.
Verder maak ik mij wel zorgen om mijn zoon, mijn leerlingen en mijn broer (horecazaak). Geen naasten die door Corona zijn overleden (al een grote ‘golf’ aan wegvallen van de ouderen gehad pre-Corona), geen financiële stress of angst voor baanverlies voor man en mijzelf. Beetje luxeproblemen dus, meer niet.
. Ik voel dat mensen het nu beter snappen, hoe saai en suf mijn leven noodgedwongen is geworden nu ze dat zelf ook enkele maanden hebben geleefd. Er is in ieder geval niemand meer die zegt: ‘Maar je bent er wel nog, dat is ook ontzettend geluk hebben’. Niemand die meer vraagt waarom ik nog zo’n klein baantje ‘aan’ wil ‘houden’ als dat zoveel georganiseer vergt. Dat is nu iedereen volkomen helder waarom.
Verder maak ik mij wel zorgen om mijn zoon, mijn leerlingen en mijn broer (horecazaak). Geen naasten die door Corona zijn overleden (al een grote ‘golf’ aan wegvallen van de ouderen gehad pre-Corona), geen financiële stress of angst voor baanverlies voor man en mijzelf. Beetje luxeproblemen dus, meer niet.
anoniem_67700891efcbf wijzigde dit bericht op 07-09-2021 15:53
0.95% gewijzigd
dinsdag 7 september 2021 om 15:45
Het besef dat ik weinig nodig heb om weerbaar te zijn. Ik bedoel daarmee dat ik me niet zo snel laat meenemen door depressie of angst. Dat kan wel eens een dag, maar al vrij snel zie ik ook weer het positieve in de situatie. Introvert zijn heeft zo zijn voordelen. Tegelijkertijd besef ik me juist meer dat ik toch ook mensen om me heen nodig heb want we zijn niet gemaakt om altijd alleen te leven.
dinsdag 7 september 2021 om 15:51
Ik heb vooral gemerkt dat door de rust en dat dingen anders moesten, dat ik mijzelf meer heb kunnen ontwikkelen als persoon. Meer tijd had ik over voor mijzelf dan daarvoor. En ik kwam er achter dat ik toch al een hele tijd dingen anders wilde in het leven maar gewoon niet wist hoe. Door de corona moest het ineens of ik had tijd aan overvloed daarvoor. Ik ben 24 kg afgevallen, heb hulp gezocht voor mijn 20+ jaar been blessure en loop daar nu een speciaal trainingstraject voor, ik ga vaak naar buiten wandelen en fietsen. Ben veel minder bezig met andere mensen maar echt gefocust op wat wil ik nou eigenlijk in het leven en met wie? Ik leef vandaag en morgen kijk ik wel weer. En ik focus mij op de weinige sociale contacten die wat opleveren voor mij.
dinsdag 7 september 2021 om 15:57
Oh, en dat ik nooit meer een beugel-beha aan wil. Moet toevallig vandaag weer ivm een doorschijnend shirtje en dit is de enige in huidskleur, maar kan niet wachten tot ik thuisben en mijn comfi-beha weer aan kan. Sowieso heb ik nu meer met comfortabele en outdoorkleding, terwijl ik voor de coronacrisis best een modepopje was.
dinsdag 7 september 2021 om 16:06
Heb binnenkort een afspraak met huisarts en hoop daarna hulp te kunnen vinden om me mentaal te ondersteunen. Eigenlijk is het allemaal geen drama (en dat is het rotte, ik schaam me er bijna voor), maar mijn emmertje is vol.
Weer aan het werk gaan na de vakantie met o.a. volle mailbox greep mij bij de strot.
Ik ben met vlagen labiel en onzeker, heb hoge verwachtingen hebben van mezelf en denk dat anderen dat ook hebben.
Het sociale aspect van met elkaar kunnen werken, even stoom afblazen is wat ik mis...om maar een element te noemen.
Heb het idee dat ik de afgelopen 1,5 jaar in een te hoge versnelling heb gewerkt...
Sorry voor de warrigheid, maar dat geeft precies aan hoe ik het nu voel.
Het is al de derde keer dat ik er sinds maart vorig jaar doorheen zit, dus nu moet er echt wat gebeuren.
Ik hoop dat ik weer snel terugveer, ik ben mezelf soms kwijt. Ik kan soms lastige dingen niet relativeren en schiet door in het negatieve.
Weer aan het werk gaan na de vakantie met o.a. volle mailbox greep mij bij de strot.
Ik ben met vlagen labiel en onzeker, heb hoge verwachtingen hebben van mezelf en denk dat anderen dat ook hebben.
Het sociale aspect van met elkaar kunnen werken, even stoom afblazen is wat ik mis...om maar een element te noemen.
Heb het idee dat ik de afgelopen 1,5 jaar in een te hoge versnelling heb gewerkt...
Sorry voor de warrigheid, maar dat geeft precies aan hoe ik het nu voel.
Het is al de derde keer dat ik er sinds maart vorig jaar doorheen zit, dus nu moet er echt wat gebeuren.
Ik hoop dat ik weer snel terugveer, ik ben mezelf soms kwijt. Ik kan soms lastige dingen niet relativeren en schiet door in het negatieve.
Ozo.
dinsdag 7 september 2021 om 16:16
Ik heb gemerkt dat ik toch wel thuis kan werken (dacht altijd dat ik dat niet kon, want geen discipline enzo) en dat ik het wel heel erg leuk heb met mijn man. In tijd dat alles dicht was, hebben we veel etentjes thuis gedaan en dat was zó ontzettend leuk en gezellig. We zijn echt wel naar elkaar toe gegroeid (en het was al niet slecht).
