Hoe afhankelijk ben jij van je mobiel?

De mijne gaat ook altijd overal mee naar toe, inclusief de plee. Je moet toch even kunnen FB-en, hyven of twitteren waar je mee bezig bent??

Ik heb een tijdje gehad dat ik verkleefd was aan mijn mobiel. Ik heb 'm zelfs een keer mee naar bed genomen (lees: in bed onder mijn kussen gelegd). Tegenwoordig staat ie altijd op zacht. En kijk ik er een paar keer per dag op. Soms vergeet ik 'm mee te nemen. Lig ik niet meer wakker van.

quote:ndh86 schreef op 02 juni 2010 @ 14:56:



Ben niet paniekerig "stel dat iemand wat overkomt" maar zou het mezelf nooit vergeven dat ALS iemand iets zou zijn overkomen, dat ik precies die dag mijn telefoon thuis gelaten zou hebben.



Mijn telefoon gaat NOOIT meer uit of op stil, en die van mijn zus ook niet.



Jaren geleden was mijn zus na het stappen bij haar vriendje slapen, ik heb haar en het vriendje wel 100x gebeld maar allbei telefoon uit.

Ik wist namelijk 's nachts om 5 uur al dat de broer van vriendje een ernstig auto ongeluk had gehad. Hij heeft nog even geleefd, als zus en vriendje hun telefoon wel aan hadden gehad, hadden ze hem waarschijnlijk nog levend kunnen zien. Tegen de tijd dat ze er achter kwamen was hij al overleden.

Toen der tijd had ik ook mijn rijbewijs nog niet, maar neem het mezelf nog steeds kwalijk dat ik neit op de fiets ben gesprongen en er heen ben gegaan.



En die telefoon... Die gaat dus nooit meer uit of op stil.!

Mijn telefoon staat altijd aan. Of ik opneem is een tweede. Vaak geen zin om met vriendin te bellen, dus laat ik hem gaan. Of als het nummer onbekend is, dan kan het nml mijn werk zijn, dat ze weer eens vragen of ik wil werken vrijdags omdat 1 bepaalde collega het weer eens af laat weten.



's Nachts staat ie op trillen. Overdag tijdens werk ook. Alleen in het weekend heb ik hem met geluid.

Ik doe het dan wel voor mijn werk, maar prive heb ik een hekel aan bellen.

[ of ben je diegen die op het eind van de dag merkt dat 'ie 5 gemiste oproepen heeft en 3 ingesproken voicemails? ]



Niet aan het einde van de dag, aan het einde van de week

Af en toe zou ik willen dat ik hem uit zou kunnen zetten, maar dat is met mijn werk niet mogelijk. Ivm werk hoeft hij niet uit, maar sommige mensen willen nog wel eens op onmogelijke tijden bellen of als ze weten dat ik een dag weg ben of zo iets.



Ik ben dus ALTIJD bereikbaar. Overdag op mijn werk, buiten openingstijden via mobiel.

Al moet ik wel eerlijk zeggen dat als ik zie dat het iemand is waar ik even geen zin in heb, hem gewoon wegdruk, maar ja, dan heb ik het al wel gezien en ze weten me altijd te vinden...

Telefoon staat altijd aan en heb ik altijd bij me! Opnemen doe ik dan weer niet altijd! Als ik geen zin heb om te bellen dan laat ik hem rustig gaan! In de auto vind ik verschrikkelijk zonder telefoon. Hij koppelt bij mij gelijk via blue tooth en dus zit hij wel altijd onder in mijn tas! Smsjes lees ik dan ook niet tot ik thuis ben ( en zo hoort dat ook) maar ik kan hem niet meer missen!

Ik heb geen vaste lijn meer, dus ik ben alleen telefonisch bereikbaar via m'n mobiel. Dat is een iPhone, dus ik heb ook email en Hyves binnen handbereik. Het ding fungeert ook als wekker, dus ligt ´ie ook naast het bed (geluid en trilfunctie uit).



Maar altijd bereikbaar? Nee, dat niet. Als ik aan het lezen ben, in gesprek ben met iemand, iets interessants op tv kijk, in de rij sta bij de supermarkt, op de plee zit, douche of slaap, dan neem ik niet op. In sommige gevallen (tijdens lezen of tv kijken) werp ik er soms wel een blik op om te zien wie er belt, maar daar blijft het bij. Of ik kijk later wie er had gebeld. Als het erg belangrijk is, dan bellen ze binnen korte tijd wel weer terug of sturen een SMS. Voicemail staat uitgeschakeld - heb je ook geen reet aan. Krijg je van die suffe berichten: Hoooooiiii! Ik dacht: ik bel je ff, maar je bent er niet. Dus bel ik later wel ff.... doeeeeiiiiii..... Of je krijgt wel een interessant verhaal, om dat zelfde verhaal later nog 's te horen als je hebt teruggebeld



Een telefoontje beantwoorden en dan zeggen dat je later even terugbelt vind ik echt gestoord. Iemand belt en heeft dan geen garantie jou te kunnen bereiken - 50/50 chance. Dus waarom opnemen en dan zeggen: Ik bel je later even terug ok?. Dat vind ik dus echt suf als iemand dat doet - neem dan gewoon niet op.



Ben wel 's naar werk gegaan zonder m'n mobiel mee te nemen - gewoon vergeten. Tja, vervelend... vooral omdat ik 7 dagen in Bangkok zou verblijven. Had daar een goedkoop toestel kunnen kopen en een SIM-kaartje, maar vond 't eigenlijk niet nodig. Er is altijd nog email en chat.



Een afgeschermd nummer beantwoord ik altijd (behalve als ik slaap). Mijn moeder en werkgever bellen met afgeschermd nummer en van beide wil ik geen telefoontjes missen.



Als ik met iemand in gesprek ben en hij/zij beantwoord zomaar een telefoontje tussendoor, dan vind ik dat ronduit asociaal. Tenzij het te maken heeft met dood, ziekte, dokters, uitvaart, kinderen, school van kinderen, studie of werk. Zomaar even gezellig kletsen, vind ik ongemanierd.

quote:Iskra schreef op 02 juni 2010 @ 17:30:

[...]



'Start to Run' met Evy Gruyaert!

Ah, okeee!

Ik loop zonder zo'n "begeleiding" en verzin vaak al lopende een route. Heb het richtingsgevoel van een losgeslagen heliumballon en met My Tracks kun je gewoon zien waar je bent, hoe hard je loopt enz..

Ik heb een GSM, maar die staat zelden aan. Alleen als ik zelf wil bellen als ik met het OV onderweg ben. Heb dan ook nog steeds zo'n oude "koelkast", maar hij doet het prima.

Familie en vrienden bellen me op de vaste lijn thuis of op mijn werk. En we mailen veel. Heb thuis geen voicemail, als ik niet thuis ben proberen ze het nog wel een keer.

Als er iets is met zieke familie is mijn mobiel uiteraard wel aan en ik sms of bel mobiel van Europese vakantieadressen.