Doen
alle pijlers
fotografie opleiding doen (of niet?)
dinsdag 6 december 2016 om 22:05
Hoi allemaal!
Fotograferen is echt mijn passie, je bent erg creatief bezig en zet iets moois/kunstzinnigs op beeld. Ik zit heel erg te denken aan de opleiding fotografie, maar heb gehoord dat het erg pittig is en banen liggen ook niet voor het oprapen (je kunt nog altijd voor jezelf beginnen ). Volgt iemand een hbo opleiding fotografie? En is een fotografie opleiding aan te raden ja of nee? Is het pittig?
Hoor graag jullie reacties !
Liefs, xx
Fotograferen is echt mijn passie, je bent erg creatief bezig en zet iets moois/kunstzinnigs op beeld. Ik zit heel erg te denken aan de opleiding fotografie, maar heb gehoord dat het erg pittig is en banen liggen ook niet voor het oprapen (je kunt nog altijd voor jezelf beginnen ). Volgt iemand een hbo opleiding fotografie? En is een fotografie opleiding aan te raden ja of nee? Is het pittig?
Hoor graag jullie reacties !
Liefs, xx
dinsdag 6 december 2016 om 23:23
Opleiding lijkt mij erg leuk, maar je moet wel verdraaid goed zijn om alleen met fotografie je geld verdienen.... dus ik zou het alleen doen omdat daar je passie ligt, maar er vanuitgaan dat het uiteindelijk een bij verdienste zal zijn tenzij je echt een heel eigen stijl heb en zelfs dan is het nog keihard werken om je hoofd boven water te houden!
Ken iemand die ook dacht met fotografie haar bedrijfje op te richten.... ze is er van terug gekomen!
En een ander doet het pt en heeft daarnaast nog een andere pt baan met vaste inkomsten.
Ken iemand die ook dacht met fotografie haar bedrijfje op te richten.... ze is er van terug gekomen!
En een ander doet het pt en heeft daarnaast nog een andere pt baan met vaste inkomsten.
dinsdag 6 december 2016 om 23:51
Eens met koekkie. Net zoals met tekenopleiding of zangopleiding. Het is heel mooi als je het goed kan, maar hier in Nederland is er niet echt brood te verdienen met creatieve beroepen tenzij je heel veel geluk hebt. Dus ik zou er niet op rekenen dat je hier je brood mee kunt verdienen. En dat ook meenemen in de overweging of de studiekosten en de studiejaren dat waard zijn. Maar geef het zeker niet op! Een passie hebben is heel fijn
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
maandag 8 mei 2017 om 10:58
Een jaar of 10-15 geleden heb ik het ook een aantal keren overwogen, ik heb zelfs de basisopleiding van 4 maanden gedaan bij de Fotoacademie, die meteen toegang gaf tot de hoofdopleiding van 4 jaar. Die basisopleiding was ook al pittig met zeker 20 uur per week les en zelf opdrachten doen (fotograferen en doka enzo), naast een baan die ik toen al had. De opleiding zelf is duur en je moet ook veel spullen kopen natuurlijk (voor zover je die nog niet hebt).
Ooit kreeg ik een kans bij een fotowinkel in Amsterdam die veel portretfoto's maakt. Ik mocht bij ze komen werken voor een soort stagevergoeding (heel erg weinig, kon er de huur niet van betalen), en op hun kosten een opleiding van 2 of 3 jaar doen, maar alleen die in Apeldoorn (ofzo), en dan moest ik wel minstens 2 of 3 jaar bij ze blijven werken (weet niet meer precies). Het werken bij hen hield in dat je allemaal van die duffe portretten maakt in een studio, of schoolfoto's, of trouwreportages en daar ook boeken van maakt.
Al met al toch besloten het niet te doen, al helemaal omdat ik dan jarenlang op een hongerloontje 60 uur per week zou werken en studeren (terwijl ik toen al een baan had die best aardig betaalde). En die schoolfoto's enzo, dat leek me ook vreselijk suf.
Als je de naam wilt van die fotozaak, laat maar weten. Geen idee of ze nog steeds zulke kansen bieden, het is al 15 jaar geleden.
Na meerdere terugkerende fases waarin ik dacht dat ik er mijn beroep van moest maken, heb ik toch besloten het niet te doen, en het als hobby te houden. Want volgens mij moet je vooral heel goed zijn in jezelf verkopen, in sociale contacten en netwerken, wil je geld verdienen als fotograaf. Ook trok alle techniek met flitsers en lampen me niet, net als perfecte architectuurfotografie. Ik ben meer van de straatfotografie en de grappige details.
Op mijn werk huren we vaak fotografen in en dan zie je dat ook: behalve kwaliteit van de foto's, speelt ook heel erg mee of iemand prettig is om mee samen te werken, niet te snel gaat zeuren over waar de betaling blijft, niet gaat zeuren dat zijn/haar naam duidelijker bij de foto moet staan, wel op tijd levert, en ook op gekke tijden op het laatste moment kan komen opdraven. Kortom de aardigste, flexibelste fotograaf (die ook mooie foto's maakt) krijgt het meeste werk. Anderen worden al gauw niet meer gebeld.
Er was ook een fotograaf die echt fantastische foto's kon maken van landschappen en architectuur enzo, maar hij was een beetje autistisch (denk ik) en als hij mensen fotografeerde, stonden die er altijd wat angstig en verschrikt op.
De fotografen die mensen goed op hun gemak kunnen stellen, goed zijn in small talk, rust en vriendelijkheid uitstralen, zijn echt veel geschikter om portretten te maken. Je weet zelf wel welk type je bent.
En dit zijn dan nog redelijk standaard foto's voor web en magazines en folders, veel creativiteit zullen ze er niet in kwijt kunnen. Wil je echt alleen maar arty farty foto's maken en in een museum hangen, dan moet je wel zo retegoed zijn.
Maar goed, als het écht helemaal je passie is en je kunt goed met mensen omgaan, dan is het misschien wel wat voor je! Kan jij niet een soort vooropleiding doen, als test?
Of toch als autodidact, gewoon jezelf heel veel aanleren door eindeloos te oefenen, kijken hoe anderen het doen, lezen op internet, etc etc? Je hebt sites en Facebookgroepen waarin mensen jouw foto's beoordelen en voorzien van opbouwende kritiek, of fotowedstrijdjes, al dan niet met prijs. Daar kun je ook wel wat van leren. Al leer je op een opleiding natuurlijk ook dingen zoals conceptueel werken, series maken en heel veel techniek.
En blijf gewoon publiceren, op Flickr, of PBase of maak een eigen website. Kijk hoe professionele fotografen dat doen.
En stuur eventueel open sollicitaties / aanbod om als freelancer te werken, met links naar je portfolio. Wie weet word je 'ontdekt'.
Ooit kreeg ik een kans bij een fotowinkel in Amsterdam die veel portretfoto's maakt. Ik mocht bij ze komen werken voor een soort stagevergoeding (heel erg weinig, kon er de huur niet van betalen), en op hun kosten een opleiding van 2 of 3 jaar doen, maar alleen die in Apeldoorn (ofzo), en dan moest ik wel minstens 2 of 3 jaar bij ze blijven werken (weet niet meer precies). Het werken bij hen hield in dat je allemaal van die duffe portretten maakt in een studio, of schoolfoto's, of trouwreportages en daar ook boeken van maakt.
Al met al toch besloten het niet te doen, al helemaal omdat ik dan jarenlang op een hongerloontje 60 uur per week zou werken en studeren (terwijl ik toen al een baan had die best aardig betaalde). En die schoolfoto's enzo, dat leek me ook vreselijk suf.
Als je de naam wilt van die fotozaak, laat maar weten. Geen idee of ze nog steeds zulke kansen bieden, het is al 15 jaar geleden.
Na meerdere terugkerende fases waarin ik dacht dat ik er mijn beroep van moest maken, heb ik toch besloten het niet te doen, en het als hobby te houden. Want volgens mij moet je vooral heel goed zijn in jezelf verkopen, in sociale contacten en netwerken, wil je geld verdienen als fotograaf. Ook trok alle techniek met flitsers en lampen me niet, net als perfecte architectuurfotografie. Ik ben meer van de straatfotografie en de grappige details.
Op mijn werk huren we vaak fotografen in en dan zie je dat ook: behalve kwaliteit van de foto's, speelt ook heel erg mee of iemand prettig is om mee samen te werken, niet te snel gaat zeuren over waar de betaling blijft, niet gaat zeuren dat zijn/haar naam duidelijker bij de foto moet staan, wel op tijd levert, en ook op gekke tijden op het laatste moment kan komen opdraven. Kortom de aardigste, flexibelste fotograaf (die ook mooie foto's maakt) krijgt het meeste werk. Anderen worden al gauw niet meer gebeld.
Er was ook een fotograaf die echt fantastische foto's kon maken van landschappen en architectuur enzo, maar hij was een beetje autistisch (denk ik) en als hij mensen fotografeerde, stonden die er altijd wat angstig en verschrikt op.
De fotografen die mensen goed op hun gemak kunnen stellen, goed zijn in small talk, rust en vriendelijkheid uitstralen, zijn echt veel geschikter om portretten te maken. Je weet zelf wel welk type je bent.
En dit zijn dan nog redelijk standaard foto's voor web en magazines en folders, veel creativiteit zullen ze er niet in kwijt kunnen. Wil je echt alleen maar arty farty foto's maken en in een museum hangen, dan moet je wel zo retegoed zijn.
Maar goed, als het écht helemaal je passie is en je kunt goed met mensen omgaan, dan is het misschien wel wat voor je! Kan jij niet een soort vooropleiding doen, als test?
Of toch als autodidact, gewoon jezelf heel veel aanleren door eindeloos te oefenen, kijken hoe anderen het doen, lezen op internet, etc etc? Je hebt sites en Facebookgroepen waarin mensen jouw foto's beoordelen en voorzien van opbouwende kritiek, of fotowedstrijdjes, al dan niet met prijs. Daar kun je ook wel wat van leren. Al leer je op een opleiding natuurlijk ook dingen zoals conceptueel werken, series maken en heel veel techniek.
En blijf gewoon publiceren, op Flickr, of PBase of maak een eigen website. Kijk hoe professionele fotografen dat doen.
En stuur eventueel open sollicitaties / aanbod om als freelancer te werken, met links naar je portfolio. Wie weet word je 'ontdekt'.
You can never have too many hats, gloves and shoes
zondag 3 december 2017 om 17:52
Ik stond een beetje voor dezelfde keuze. Mijn passie was echter toneel. Ik was heel erg aan het twijfelen of ik voor de toneelschool moest gaan of niet. Ik heb het toen uiteindelijk niet gedaan, maar ben Psychologie gaan studeren. Ik vond dit uiteindelijk toch niet leuk genoeg en ben na twee jaar gestopt. Ik ben daarna kunstgeschiedenis gaan studeren en dat bevalt me veel meer.
Een creatieve opleiding is heel tricky omdat je inderdaad weinig baankans hebt. Ik raad je wel aan je hart te volgen, als dat is wat je echt wil, moet je het doen vind ik. Maar je kunt ook proberen nog andere opleidingen te zoeken die bij je passen, die wat meer met kunst te maken hebben(zoals ik heb gedaan).
Er zijn bv ook combinaties tussen kunst en marketing mogelijk, of kunstgeschiedenis of iets dergelijks.
Succes en hou ons op de hoogte!
PS. Veel kunstacademisch hebben een vooropleiding, als je die doet kun je erachter komen of de opleiding überhaupt iets voor je is;)
Een creatieve opleiding is heel tricky omdat je inderdaad weinig baankans hebt. Ik raad je wel aan je hart te volgen, als dat is wat je echt wil, moet je het doen vind ik. Maar je kunt ook proberen nog andere opleidingen te zoeken die bij je passen, die wat meer met kunst te maken hebben(zoals ik heb gedaan).
Er zijn bv ook combinaties tussen kunst en marketing mogelijk, of kunstgeschiedenis of iets dergelijks.
Succes en hou ons op de hoogte!
PS. Veel kunstacademisch hebben een vooropleiding, als je die doet kun je erachter komen of de opleiding überhaupt iets voor je is;)
