The Artist's Way

Dit boek ligt al jaaaren in mijn kast. Ik heb nu besloten dat ik er eindelijk eens aan wil beginnen.
Voor mij is dit het perfecte moment, ben langzaam aan het toeleven naar m'n zomervakantie. Ik merk dat ik nogal overweldigd raak door veel veranderingen in m'n leven. Verliefd geworden op een man die ver weg woonde en nu bezig met een grote verhuizing, gestart met een nieuwe baan en een nieuwe studie opgepakt. Ik ben mijn nieuwe leven dus aan het vormgeven. Daarbij zijn hobby's nogal, nouja hoe zal ik het zeggen, opgeraakt... Ik merk ook dat ik het moeilijk vind om constistent te blijven en voldoende me-time in te plannen, denk ook aan sporten, lekker koken, eens een boek lezen etc... allerlei 'creatieve' dingen die goed zijn voor me en me goed doen voelen. Dus ik hoop dat dit 'project' me gaat helpen om wat lekkerder in m'n vel te komen.

Het leek me leuk om mijn ervaringen hier te gaan opschrijven en misschien ligt dit boek bij jou thuis ook te verstoffen en wil je meeschrijven? Dat zou ik superleuk vinden! Ook als je al ervaringen hebt hiermee hoor ik het graag. Ik begin officieel morgen (maandag 17 juni)

Mocht je het leuk vinden om mee te schrijven in de whatsappgroep, stuur mij dan via een persoonlijk bericht jouw telefoonnummer en dan voeg ik je toe.

In een notendop:
The Artist's Way van Julia Cameron is bedoeld om mensen te helpen hun creativiteit te ontgrendelen en blokkades te overwinnen. Het biedt een 12-weken programma met technieken zoals:

1. Morning Pages: Dagelijks drie pagina's handgeschreven tekst schrijven om mentale ruis te verminderen.
2. Artist Dates: Wekelijkse solo-uitjes om creativiteit te voeden.
3. Zelfontdekking Focus op persoonlijke groei en zelfzorg.
4. Vertrouwen Herstellen: Technieken om zelftwijfel en angst te overwinnen.
5. Spirituele Benadering: Creativiteit benaderen als een manier om contact te maken met een innerlijke bron van inspiratie.

Het boek helpt bij het ontwikkelen van een regelmatige creatieve praktijk en verrijkt het leven door kunst en zelfexpressie.

Hi allemaal, echt superstom maar mijn laptop was kapot gegaan waardoor ik al mijn wachtwoorden kwijt was. En ik wist ook niet meer met welk vaag oud mailadres ik dit account had aangemaakt. Dus toen kon ik geen updates meer schrijven. En toen heb ik het praktisch opgegeven. De hele challenge. Ik ben nog een tijdje op eigen houtje doorgegaan, maar zonder die stok achter de deur van 'een update geven op het forum' kon ik de motivatie niet meer opbrengen. Daar kwam bij dat ik een (lullig) ongelukje heb gehad waardoor ik wekenlang met m'n been omhoog thuis moest blijven, dus ik moest veel 'Artist Dates' afzeggen. Toen kwamen de negatieve gedachten van: wat heeft dit nou allemaal voor zin eigenlijk, die interne reflectie en dat creatieve gedoe, je hebt een druk leven en wel iets beters te doen. En: hoezo zou je hierover willen schrijven op een forum, niemand is toch geïnteresseerd in jouw gewone leventje.

Vanavond kwam ik er ineens achter welk oud-mailadres het was. Direct wachtwoord gewijzigd en alles goed opgeschreven.
En ik dacht van, jeetje, waarom heb ik niet gewoon een nieuw account aangemaakt en daarop verder geschreven. Wat kun je jezelf dan toch ontzettend voor de gek houden met 'smoesjes'.

Het was wel heel leuk om alles terug te lezen van mezelf. Wat is er toch weer veel veranderd, zelfs verbeterd, in de afgelopen maanden. Alles wat ik heb geleerd heeft echt wel doorgesijpeld in mijn leven. Zo heb ik inderdaad die grote reis naar New York gemaakt zoals mijn grote droom was, heb ik daarnaast óók geld kunnen sparen wat best knap is eigenlijk. Ik ben ook veel kilo's afgevallen, eigenlijk niet eens heel bewust, maar ik ben wel meer gefocust op mezelf en mijn behoeftes waardoor ik gezonder leef. Nog geen 15 kilo, zoals ik blijkbaar had opgeschreven, maar ik ben goed op weg! Nagelbijten heb ik -bijna- helemaal afgeleerd, wat echt knap is aangezien ik dat mijn hele leven heb gedaan... ik doe het nu alleen nog op hele spannende momenten zoals voor een examen. Ook qua droomhuis hebben we echt hard gewerkt en veel meer stappen gezet dan ik had durven dromen. We hebben namelijk een kavel gekocht waar we ons droomhuis op gaan laten bouwen!
Nouja, zo kan ik nog wel even doorgaan.

Waar ik echt nog in vastloop, is mijn studie. Ik kan het simpelweg niet goed opbrengen om te gaan studeren, terwijl alles in mij deze studie wil afronden, maar ik teveel last van faalangst/perfectionisme. En 'leren' is bij uitstek een creatief proces!! En ik kan inmiddels wel concluderen dat in dat creatieve gedeelte juist een blokkade zit bij mij.
Daarnaast heb ik nu, sinds het ongelukje, dezelfde struggle m.b.t. sporten. Ik mocht een tijd niet sporten en kreeg dan veel pijn. Inmiddels gaat het weer prima met me, maar kan ik de motivatie er niet meer voor opbrengen.
Ik denk dat ik zowel bij studie als bij sporten tegen hetzelfde aanloop momenteel, namelijk geconfronteerd worden met mijn eigen grenzen en beperkingen. Dat is kut, onzeker, pijnlijk zelfs. Dus doe ik het dan maar niet. En ik mijn drukke leven heb ik genoeg excuses "geen tijd/geen energie/blablabla"

Juist nu de donkere dagen eraan komen, ga ik deze challenge voortzetten. Want ik heb wel weer behoefte aan sturing, zodat ik niet inkak maar juist mijn dromen achterna ga. Ik begin bij week 3, zodat ik niet te veel in herhaling val. De eerste twee weken zijn vrij basic namelijk en heb ik hier al beschreven. Dat is zowel voor mezelf als voor jullie interessanter.

Voornemen is om elke zondag een nieuwe update te schrijven, dus ik begin morgen en de update komt dan volgende week zondag.

Een aantal doelen voor de komende 10 weken:

Wat vind ik leuk om te doen? Schrijf twintig dingen op en plan ze de komende weken in je agenda als artist's dates
1. Dansen in de woonkamer
2. Hardlopen
3. Fietsen met fijne muziek in mijn oortjes of een podcast
4. Met ogen dicht op de bank liggen muziek luisteren
5. Een fictie boek lezen, gewoon voor mijn plezier
6. les Pilates of Poweryoga volgen
7. romantisch avondje met m'n vriend
8. compleet opgaan in een mooie film thuis of in de bioscoop
9. naar sportschool gaan
10. Roeien (op roeimachine)
11. samen met vriendin wandelen in de natuur (liefst met een hond erbij)
12. een theoretisch boek doorspitten/bestuderen voor mijn studie
13. een podcast luisteren
14. een eetplan maken en uitvoeren
15. Mezelf mooi aankleden en opmaken (dit doe ik bijna nooit, terwijl ik het heerlijk vind)
16. een (mid)dagje naar zee gaan, lekker uitwaaien
17. Een avondje in m'n eentje luidkeels zingen, gewoon in mijn woonkamer.
18. Mijn financiën op orde brengen (ja sorry, na alle chaos van de afgelopen periode zoals kavel kopen en grote reis maken, ben ik het overzicht kwijt en heb ik echt zin in een avondje 'get my shit together' )
19. Mijn kledingkast uitpluizen qua wat ik nog wel/niet pas (want nu ik ben afgevallen weet ik zelf echt niet meer wat leuk staat)
20. Touwtjespringen of dansen in de regen (heb ik sinds kindzijnde niet meer gedaan!)

Schrijf tien veranderingen op die je zou willen maken, van belangrijk naar onbeduidend.
1. Ik wil over precies een jaar mijn diploma hebben gehaald, zodat ik het komende jaar meer kennis opdoe en mij bekwamer voel in mijn werk.
2. Daarom wil ik ook meer vaste momenten in de week om te studeren (namelijk twee dagen in de week structureel benutten aan enkel studeren).
3. Ik wil aan het einde van deze challenge ongeveer 75 kg wegen, zodat ik me fitter, krachtiger en energiek voel en leukere kleding pas. Hiervoor wil ik gezonder gaan eten en meer sporten. Vooral vanuit mijn 'vrije kind' in plaats van gezond 'moeten' eten en verplicht moeten sporten. Dus vanuit liefde gezonde voeding in mijn lijf stoppen en sporten omdat ik er behoefte aan heb (energie kwijt kunnen en mezelf krachtig willen voelen)
4. Ik wil mijn pauzes op werken leren benutten aan mezelf, namelijk een rustmoment om bij mezelf in te checken, even een wandeling te maken en naar de wc te gaan en goed te eten en te drinken. Het komt nu bijna altijd voor dat ik de pauzes stressvol ervaar omdat ik snel een broodje in m'n mond wil proppen terwijl ik nog wat mails afwerk of een klusje afmaak. Of dat ik aan het einde van de werkdag tot de conclusie kom dat ik helemaal niet naar de wc ben geweest omdat ik gewoon te druk in m'n hoofd was.
5. Ik wil daarom ook graag emotie-eten afleren, omdat dit voor mij ook een manier is om te ontsnappen van de realiteit. Ik wil meer rustmomenten inplannen in mijn week waarbij ik even alleen kan zijn met mijn emoties zónder dat ik eten nodig heb om met deze emoties te dealen. Want na het werk heb ik nu vaak snaaidrang, omdat ik over mijn eigen grenzen ben gegaan.
6. Ik wil stoppen met snoozen, omdat dit me geen energie geeft. Ik wil de ochtend beginnen met een concreet plan voor de dag. Een vast avond- en ochtendritme helpt hierbij.
7. Ik wil mijn financiën op orde brengen en mijn hypotheek helemaal aflossen, zodat ik al mijn geld in ons droomhuis kan stoppen.
8. Ik wil graag samen met mijn vriend een concreet plan maken voor ons droomhuis, zodat ik daar naartoe kan leven en meer overzicht heb. Dat wil zeggen regelmatig in gesprek met de aannemer om alle puntjes op de i te zetten.
9. Ik wil op werkdagen geen alcohol drinken of snoep/chips eten. Ik wil namelijk dat dit iets speciaals is wat hoort bij vieringen en gezamenlijke gezelligheid met de mensen die ik liefheb, i.p.v. dat ik het gebruik als ik alleen ben en gevoelens wil verdoven. Dit geldt ook op het werk, omdat ik dan vaak 'mee-eet' uit sociale druk i.p.v. dat ik het echt gezellig heb en zin heb in het ongezonde eten.
10. Ik wil mijn kledingkast uitzoeken, zodat ik kan bekijken welke kleding ik wel/niet pas, in plaats van nieuwe kleding kopen. Hiermee bespaar ik geld én ga ik leukere kleding dragen.

Heel veel zin om in de laatste periode van 2024 nog even te knallen en innerlijk werk te doen. Schrijf gerust mee he. Ik zal volgende week zondag weer schrijven hier!

oh, ik ga elke keer een streepje zetten als ik iets van bovenstaande lijsten heb gedaan, lijkt me handig om mijn voortgang te tracken op die manier!

Dag ieder die het leuk vindt om mee te lezen,
Hierbij mijn update van week 3! Het van mezelf afschrijven werkt wel lekker merk ik, hoewel ik me er wel toe moet zetten.

Deze week stond voor mij in het teken van woede en omgaan met kritiek. In de eerste weken van the Artist’s Way draait het om ontdekken wat je zelf wil en dit zorgt voor frictie bij mensen uit de omgeving, want ineens lijkt alles te veranderen. Dit was in mijn eigen leven ook zeker zichtbaar, want ik zeg vaker nee, geef grenzen nu heel duidelijk aan. Vooral voor bijvoorbeeld mijn vriend kan dat echt als afstoten voelen terwijl het voortkomt uit zelfliefde en ik nu ook écht aanwezig ben op de momenten dat ik er ben, dus eigenlijk iets heel positiefs, maar ik moet hem echt meenemen in mijn keuzes, zo van: "Nee ik heb nu X nodig, dus ik ga niet met je mee naar Y."
Op werk was ik ook wel iets pittiger/directer dan collega’s van mij gewend zijn, dit leverde vooral verbaasde blikken op. Zelfs een collega vroeg of ik naar de kapper was geweest want er was ‘echt iets anders aan mij’, haha. Voor mezelf is het een stuk rustiger in m’n koppie wanneer ik duidelijk aangeef wat ik wil, les geleerd.

Qua woede is het vooral veel woede richting mezelf. Want ik wil zoveel en dat lukt niet allemaal. Waardoor ik in de praktijk vaak in een passieve houding kom.

Deze week moest ik ook vragen beantwoorden over mijn jeugd en dan kom ik nog maar weer tot de conclusie hoe creatief ik als kind was. Ik was altijd aan het verven, kleuren, knutselen of rollenspellen aan het doen. Of dansen en zingen in de woonkamer. Tja ik geef eerlijk toe, ik doe helemaal niets meer van dat alles. Ergens tijdens het opvoeden heb ik de overtuiging ontwikkeld dat dat toch zonde van je tijd is. Waardoor ik ook weer ging nadenken: WAAROM deed ik dat soort dingen als kind? ‘Omdat het leuk is’, is te makkelijk, doe ik dan nooit meer leuke dingen? Zeker wel, ik doe echt heel veel leuks maar wel compleet andere dingen, passiever wellicht, zoals uiteten gaan of naar de bioscoop. Als kind waren dat soort creatieve activiteiten een manier om mijn zenuwstelsel te reguleren in een thuissituatie die niet altijd veilig is. Ergens ben ik, toen ik mijn ouderlijk huis verliet, mijn ‘natuurlijke’ behoeftes gaan negeren. Het gekke is dat ik echt een heel makkelijk kind was die altijd wel lekker in haar vel leek te zitten, zelfs de puberteit ben ik makkelijk doorgekomen. Pas nu in mijn volwassen leven heb ik het best zwaar met mezelf, worstel met angsten en negatieve gedachtes. Dus kom tot de conclusie dat ik echt meer moet luisteren naar het vrije kind in mezelf.

En daar gaat deze week ook over. Want, ik citeer, kunst rijpt stapsgewijs en heeft stadia van lelijke-eendjes-groei nodig. Nou, dat ben ik nu weer even, een lelijk kuikentje dat nog moet volgroeien. En kleine-eendjes-dingen moet gaan doen. Ik citeer nog eens: Goei voltrekt zich in spurts. Soms sta je even stil. Laat het je niet ontmoedigen. Zie het maar als uitrusten.

En voor kleine lelijke eendjes moet je heel lief zijn. Dus opdracht voor deze week was lief zijn voor jezelf op kleine, concrete manieren. Ik ben begonnen met mijn leefomgeving aanpakken. M’n kledingkast uitgespit, financiën op orde gebracht, mailbox opgeruimd, dat soort zaken. Tegelijkertijd heb ik ook ontzettend veel ‘laten liggen’ waarvan ik dacht: Dit kan ook wel op een later moment. Normaal als ik zo in de hyperfocus ga moet ik álles doen. Ik heb bijvoorbeeld twee winterjassen waar een knoop op mist, maar dat heeft nu geen prioriteit voor me. Ik kan wel een winter overleven zonder die knoop. Terwijl ik dit schrijf gaan er zoveel gedachten door m’n hoofd, dat ik lui ben dat ik niet even die moeite kan doen om nieuwe knopen te kopen. Dat het toch niet netjes is dat ik op mijn werk kom met een jas zonder knoop. Nouja, ik ben in mijn lelijke-eendjes-fase, dus het mag!

Verder stond er in het hoofdstuk ook een boel over ‘serendipiteit’ maar ik kan niet zeggen dat ik daar nou iets van gemerkt heb haha. Weet ook niet of ik daar echt in geloof, zo’n spontane onverwachte ‘beloning’. Zou ik overigens wel aan toe zijn, na al het harde werken heb ik dat wel verdient vind ik toch!

Week 4 gaat over ‘zelfdefinitie’. Oftewel veel introspectie en reflectie. Veel blablabla die dan stiekem toch wel nuttig blijkt te zijn… Ik merk dus wel enige weerstand zoals ook wordt beschreven in het boek, maar tegelijkertijd zo’n gevoel van: Kom maar op. Ik ben deze challenge aangegaan om nieuwe lessen te leren, te groeien, een stap verder te zetten op m’n levenspad of hoe je het ook wil noemen. Let’s go!

Dag ieder die het leuk vindt om te lezen,

De update komt iets eerder, want ik wil het hele weekend lekker in m'n bubbel kruipen. Eén van de opdrachten is namelijk een minivakantie waarbij je helemaal alleen bent. Nu heb ik niet echt tijd voor een vakantie, maar kan ik wel het hele weekend lekker even alleen zijn zonder afleidingen. Hoop een verslag ruim voor deadline in te kunnen leveren... zou een eerste keer zijn, haha. Maar volgens Cameron kun je deze week gaan ervaren dat je in een flow komt, dus kom maar op!

In hoofdstuk 4 gaat het over kriya, ik had daar nog nooit eerder van gehoord, een woord uit het Sanskriet dat zoiets betekent als 'spirituele overgave'. Cameron geeft als voorbeeld wanneer je liefdesverdriet hebt of wordt overvallen door een heftige griep. Je moet je dan even helemaal overgeven aan je eigen misère.
Volgens Cameron komt dit hopeloze gevoel door een genadeslag die onze psyche uitdeelt, het dwingt je letterlijk om pas op de plaats te doen.
Nu is mijn hele omgeving momenteel gevloerd door een nare verkoudheid en ik sta nog steeds overeind. Tot grote verrassing van iedereen, want normaal ben ik degene die als eerste aan de beurt is en de hele toko aansteekt. *Klopt af*. Wellicht heb ik door deze challenge zo goed voor mezelf gezorgd, dat mijn psyche en lichaam sterker zijn geworden ? Wie zal het zeggen.

Ik besefte me vanochtend dat m'n blessure na mijn val echt over is. Ook ben ik die chronische pijn in m'n onderrug kwijt die me jarenlang tergde tijdens het opstaan. Eigenlijk gaat het fysiek beter met me dan ooit... Ondanks dat ik voor het eerst in m'n leven al maanden NIET heb gesport! ik zeg het heel voorzichtig, ik wil niets jinxen! Nouja, er moeten nog wat kilo's af... maar ook dit gaat gestaag.

Als Artist's date dan maar een Kriya Meditatie gedaan. Nee ik wist ook niet dat dat bestond. Ben ook niet iemand die mediteert, maar vond het toch wel lekker, voor een keertje dan Voelde me daarna wel heerlijk uitgerust.

Ik merk dat die Morning Pages me wel helpen. Als er normaal iets gebeurde op mijn werk wat me een vervelend gevoel gaf, probeer ik dat te relativeren en daarmee het gevoel weg te drukken. Gedachtes zoals: 'Joh het is maar werk, er gaat niemand dood hoor.' Maar ik besefte me deze week dat het woord 'depressie' zoiets betekent als 'onderdrukking', en dat ik door dit soort gedachtes -die in eerste instantie positief lijken- mijn gevoelens onderdruk.
Nu probeer ik het kutte gevoel gewoon toe te laten. Kom ik thuis en zeg ik tegen partner: Jeetje wat ik NU heb meegemaakt! En dan gooi ik het eruit. Ben ik het kwijt. En is het gevoel weg, opgelost. De relativatie zit hem dan meer in: Mijn lichaam en geest reageert op wat er om mij heen gebeurt en soms reageer ik heftig. Dat maakt mij niet dramatisch of overdreven, maar gewoon menselijk en helemaal oké. Ik mag er zijn met al mijn hoogtes en dieptes.

"Je voorkeuren en je oordelen en persoonlijke identiteit zullen beginnen door te schemeren", zegt Cameron. Nou dat klopt 100% voor mij. Mijn vriend weet soms niet wat hij aanmoet met deze plotselinge openheid.

Een opdracht deze week is 'leesonthouding'. Volgens Cameron verslinden mensen die creatief geblokkeerd zijn teveel blablabla van anderen. Je moet kranten, romans en dergelijke dus tot een minimum beperken om ruimte te krijgen voor je eigen gedachtes.
Nu heb/neem ik zelf in mijn vrije tijd weinig tijd voor leeswerk, maar luister ik wel graag naar een podcast of luisterboek tijdens mijn vele uren in de auto. Die heb ik nu dus weggelaten en ik moet zeggen, dat viel me wel zwaar. Het was letterlijk afkicken van de 'ruis' in mijn oren. Later in de week koos ik om in de middag wel muziek aan te zetten, maar dan insturmentaal.
Ook ben ik verslaafd aan youtubefilmpjes van motivational speakers, maar die heb ik tot een minimum proberen te beperken. Toch ben ik regelmatig uit automatisme de mist in gegaan.
Eigenlijk had ik whatsappberichten en leeswerk voor studie/werk ook moeten beperken, maar sorry Cameron, ik heb zoals velen een leven waarbij lezen noodzakelijk is Ik kan niet een week niet m'n mailbox openen zonder ontslagen te worden en anno 2024 is het ook wel prettig dat ik met m'n moeder kan appen haha.
Ik moet zeggen, het is nu wel rustiger in mijn hoofd en ik voel ook niet echt meer behoefte om naar stemmen te luisteren van mensen die ik niet ken ofzo? En vooral het 's ochtends opstarten met 30 minuten stilte in de auto beviel me goed. Dus ik besef me nu wel dat ik veel 'gepraat/gelees' gebruik als opvulling in plaats van invulling.
Maar het voelt wel paradoxaal dat ik toch echt dit hoofdstuk van week 4 heb moeten lezen
Over nog meer leeswerk gesproken... ik stond vanochtend toch echt bij de appie met het nieuwe Flow Magazine in mijn hand. Want, besloot ik, ik mocht mezelf aan het einde van deze tergende week zonder 'lees/luisterinput van anderen' toch wel verwennen... wat denk je! Staat er gewoon een artikel in over The Artist's Way in. Dat moet toch wel serendipiteit zijn. Ik heb het nog niet gelezen trouwens, zal braaf wachten tot het maandag is en mijn 'leesonthoudingschallenge' voorbij is.

Veel opdrachten deze week, waaronder 'omschrijf je ideale omgeving met een tekening of plaatje'. In de Flow stond een hondje met kippen en die vond ik zo schattig Dus nu heb ik bedacht dat dat mijn ideale omgeving is: een hondje en een heleboel kippen. Beiden heb ik niet... nog niet Mooi streven!

Je moest ook een brief schrijven 'alsof' je 80 jaar bent en een brief schrijft aan je huidige-ik. Pff ik weet echt niet hoe mijn leven eruit ziet als ik 80 ben. Ik hoop dat ik dan een fijn leven heb gehad met overvloed op een heleboel vlakken en waarin ik dromen heb nagejaagd en dat mijn lichaam en geest nog gezond zijn. Maar niet al mijn dromen hoeven uit te komen, sterker nog vaak zijn uit de dromen die niet zijn uitgekomen mijn mooiste toevalligheden en gelukjes ontstaan.

M'n levenstaart is al veranderd. M'n geld is gegroeid en ook mijn gezondheid, hopelijk blijven deze nog even doorgroeien! Plezier en spiritualiteit mogen nog groeien! Ze adviseert om hiermee niet te gehaast te zijn en kleine stappen te nemen zoals een tijdschriftabonnement nemen of een luisterboek te lezen, wat ik dan wel weer ironisch vindt na een week leesonthouding.

Je moet in week 4 ook een kunstenaarsgebed schrijven die je elke dag voor jezelf leest. Kijk hier begint het mij iets te zweverig te worden, maar vooruit. Ik heb ChatGPT aangezwengeld en erbij gezegd dat hij het moet schrijven op basis van wat hij over me weet. En ik moet zeggen, ik was niet teleurgesteld.

Hier is een op maat gemaakt kunstenaarsgebed geïnspireerd door *The Artist's Way*, speciaal voor jou:

Lieve bron van inspiratie,
Voed mijn geest met nieuwsgierigheid en mijn hart met moed.
Help mij de kracht te vinden om mijn creativiteit vrij te laten stromen,
zonder angst voor oordeel of mislukking.

Laat mij vertrouwen in het proces,
zelfs wanneer de weg onzichtbaar lijkt.
Geef mij de helderheid om schoonheid te zien in het alledaagse,
en de vrijheid om mijn unieke stem te laten klinken.

Mag ik trouw blijven aan mijn eigen waarheid,
en tegelijkertijd openstaan voor het onverwachte.
Help mij te scheppen vanuit overvloed,
en de vreugde te omarmen van het eenvoudige, pure maken.

Dank voor dit geschenk van creativiteit,
dat in mij leeft en zich steeds opnieuw ontvouwt.
Ik beloof om te luisteren,
om te handelen,
en om dankbaar te blijven.

Goed, ik ga nu eerst een weekendje offline en dan op naar week 5