Entertainment
alle pijlers
'Help, mijn man is klusser'
vrijdag 19 februari 2016 om 22:51
Nee, maar ik heb het even opgezocht:
http://www.bnr.nl/?servic ... pe=column&audioId=2771285
Vanaf 1:24 ongeveer.
http://www.bnr.nl/?servic ... pe=column&audioId=2771285
Vanaf 1:24 ongeveer.
zaterdag 20 februari 2016 om 10:27
quote:S0LEIL schreef op 19 februari 2016 @ 22:51:
Nee, maar ik heb het even opgezocht:
http://www.bnr.nl/?servic ... pe=column&audioId=2771285
Vanaf 1:24 ongeveer.Dank je wel
Nee, maar ik heb het even opgezocht:
http://www.bnr.nl/?servic ... pe=column&audioId=2771285
Vanaf 1:24 ongeveer.Dank je wel
zaterdag 20 februari 2016 om 11:08
quote:ippy schreef op 19 februari 2016 @ 22:45:
Hebben jullie John gehoord op BNR?
Hij was een stuk minder diplomatiek dan in de uitzending quote:S0LEIL schreef op 19 februari 2016 @ 22:52:
Niet erg genuanceerd nee
En het lijkt erop alsof we het hier allemaal goed hebben gezien.
Inderdaad. Ik heb even een stukje uitgeschreven over donderdagavond. NB: die man in kwestie is dus Rick.
(cursief = interviewer en andere gast)
John: "Rick maakte enorme stampij met zijn vrouw en met ons." (na oplevering van de renovatie)
(...)
John: "Weet je wat het is? In die familie zit heel veel verkeerd. Iedereen onderling daar... Spanningen. Hoe het precies zit daar, dat weet ik niet. Maar dat hij zijn stiefdochter niet moet, dat is duidelijk."
"Zij mocht niet komen?"
"Nee. Toen het hele huis verbouwd was, mocht die stiefdochter niet meer..."
John: "Terwijl die stiefdochter het allemaal geregeld had. Ja. Het ging echt héél ver."
"Echt een lul."
John: "Ja, ja... Ja, je wilt het horen? Het was een lul, ja." (lacht)
"Ja, we konden het zien aan je, dat je..."
John: "Ja, ik moest echt tot twintig tellen. De reden dat ik dat MOET doen is dat ik zag aan die man, als je een béétje kritisch zou worden, of iets té kritisch zou worden, zou hij de stekker eruit trekken. Ik weet dat zijn vrouw, die helemaal niks tegen hem durfde in te gaan, alles kwijt wou raken. Dus we hadden zoiets van: weet je... De relatie, en eindelijk een slaapkamer, dus dan moet je je trots, je ego, even opzij zetten en denken: weet je, het gaat om die vrouw..."
Maar misschien was dat wel veel beter geweest voor haar.
John: (denkt na) "Ik, eh.... Op de lange baan wel."
"Was het zó erg?!?"
John: "Ja, het was wel heftig. Maar op dat moment kan en wel je dat die vrouw nog niet bij brengen, dat dat misschien beter is. Het zou toch niet gelukt zijn. Ze zou daar toch gewoon blijven, hoe dan ook."
"Ik keek met bewondering naar wat jij hebt gedaan daar, want je probeerde er vrede te stichten, je probeert nog aan die vrouw uit te leggen van: 'ja, maar die stiefdochter heeft het toch allemaal heel mooi geregeld'... En toen dacht ik: hoe rij jij naar huis toe met die cameraploeg en wat zeggen jullie tegen elkaar als je naar huis toe rijdt, als je dit hebt meegemaakt?"
John: (grinnikt) "Wat een ondankbare lul." (iedereen lacht) "Nee, echt, kijk... Je moet je voorstellen, je gaat er naar toe... Tuurlijk. We zijn televisiemakers. Ja. Maar we zijn ook bezig om iemand te hélpen! Dus je denkt aan het einde van de week: wauw, we hebben het echt... Laat ik het zo zeggen: net voor de finale, en dat is de oplevering, denk je: wauw... Net als vorig jaar is het iets minder gelopen, hadden we een stopcontactenvrouw, zo wordt ze genoemd. Die vrouw leefde op een betonnen vloer en de kinderen liepen daar tussen spijkers. En uiteindelijk echt een práchtige oplevering! Het eerste wat ze zegt als ze binnenkomt: 'Ik mis stopcontacten...'" (gelach) "En ja, weet je, nu lach ik er ook om, en ze is nu uiteindelijk ook wel tevreden, maar op dat moment ben je helemaal hieperdepiep, en je denkt: nu gaat ze huilen van emotie, hoe mooi! Nou goed, en dan ga je gefrustreerd naar huis."
(...)
"Wat ik wel fascinerend vind, je zegt: die man [van gisteravond] is een ongelooflijke lul, maar tegelijkertijd heb je wereldtelevisie natuurlijk, want leuker wordt het niet meer dan dit. Dit is de beste aflevering die je ooit gemaakt hebt, denk ik?"
John: "Nee, nee, zeker niet. De beste aflevering die ik ooit gemaakt heb is de aflevering waarin vier kinderen op zolder leefden in tentjes, en in min vier gewoon met handschoenen aan in bed lagen, waar wij uiteindelijk vier prachtige slaapkamers hebben gemaakt."
(...)
En er is nog meer.
Het stuk over donderdag begint op 1 uur 24 minuten, dus in het latere stuk van het interview.
Wel heel interessant! Ik mag die John wel!
http://www.bnr.nl/?servic ... pe=column&audioId=2771285
Hebben jullie John gehoord op BNR?
Hij was een stuk minder diplomatiek dan in de uitzending quote:S0LEIL schreef op 19 februari 2016 @ 22:52:
Niet erg genuanceerd nee
En het lijkt erop alsof we het hier allemaal goed hebben gezien.
Inderdaad. Ik heb even een stukje uitgeschreven over donderdagavond. NB: die man in kwestie is dus Rick.
(cursief = interviewer en andere gast)
John: "Rick maakte enorme stampij met zijn vrouw en met ons." (na oplevering van de renovatie)
(...)
John: "Weet je wat het is? In die familie zit heel veel verkeerd. Iedereen onderling daar... Spanningen. Hoe het precies zit daar, dat weet ik niet. Maar dat hij zijn stiefdochter niet moet, dat is duidelijk."
"Zij mocht niet komen?"
"Nee. Toen het hele huis verbouwd was, mocht die stiefdochter niet meer..."
John: "Terwijl die stiefdochter het allemaal geregeld had. Ja. Het ging echt héél ver."
"Echt een lul."
John: "Ja, ja... Ja, je wilt het horen? Het was een lul, ja." (lacht)
"Ja, we konden het zien aan je, dat je..."
John: "Ja, ik moest echt tot twintig tellen. De reden dat ik dat MOET doen is dat ik zag aan die man, als je een béétje kritisch zou worden, of iets té kritisch zou worden, zou hij de stekker eruit trekken. Ik weet dat zijn vrouw, die helemaal niks tegen hem durfde in te gaan, alles kwijt wou raken. Dus we hadden zoiets van: weet je... De relatie, en eindelijk een slaapkamer, dus dan moet je je trots, je ego, even opzij zetten en denken: weet je, het gaat om die vrouw..."
Maar misschien was dat wel veel beter geweest voor haar.
John: (denkt na) "Ik, eh.... Op de lange baan wel."
"Was het zó erg?!?"
John: "Ja, het was wel heftig. Maar op dat moment kan en wel je dat die vrouw nog niet bij brengen, dat dat misschien beter is. Het zou toch niet gelukt zijn. Ze zou daar toch gewoon blijven, hoe dan ook."
"Ik keek met bewondering naar wat jij hebt gedaan daar, want je probeerde er vrede te stichten, je probeert nog aan die vrouw uit te leggen van: 'ja, maar die stiefdochter heeft het toch allemaal heel mooi geregeld'... En toen dacht ik: hoe rij jij naar huis toe met die cameraploeg en wat zeggen jullie tegen elkaar als je naar huis toe rijdt, als je dit hebt meegemaakt?"
John: (grinnikt) "Wat een ondankbare lul." (iedereen lacht) "Nee, echt, kijk... Je moet je voorstellen, je gaat er naar toe... Tuurlijk. We zijn televisiemakers. Ja. Maar we zijn ook bezig om iemand te hélpen! Dus je denkt aan het einde van de week: wauw, we hebben het echt... Laat ik het zo zeggen: net voor de finale, en dat is de oplevering, denk je: wauw... Net als vorig jaar is het iets minder gelopen, hadden we een stopcontactenvrouw, zo wordt ze genoemd. Die vrouw leefde op een betonnen vloer en de kinderen liepen daar tussen spijkers. En uiteindelijk echt een práchtige oplevering! Het eerste wat ze zegt als ze binnenkomt: 'Ik mis stopcontacten...'" (gelach) "En ja, weet je, nu lach ik er ook om, en ze is nu uiteindelijk ook wel tevreden, maar op dat moment ben je helemaal hieperdepiep, en je denkt: nu gaat ze huilen van emotie, hoe mooi! Nou goed, en dan ga je gefrustreerd naar huis."
(...)
"Wat ik wel fascinerend vind, je zegt: die man [van gisteravond] is een ongelooflijke lul, maar tegelijkertijd heb je wereldtelevisie natuurlijk, want leuker wordt het niet meer dan dit. Dit is de beste aflevering die je ooit gemaakt hebt, denk ik?"
John: "Nee, nee, zeker niet. De beste aflevering die ik ooit gemaakt heb is de aflevering waarin vier kinderen op zolder leefden in tentjes, en in min vier gewoon met handschoenen aan in bed lagen, waar wij uiteindelijk vier prachtige slaapkamers hebben gemaakt."
(...)
En er is nog meer.
Het stuk over donderdag begint op 1 uur 24 minuten, dus in het latere stuk van het interview.
Wel heel interessant! Ik mag die John wel!
http://www.bnr.nl/?servic ... pe=column&audioId=2771285
zaterdag 20 februari 2016 om 11:22
Nog interessant, op 1 uur 31 minuten:
Mag ik iets vragen? Wat ik heel leuk zou vinden n.a.v. gisteren is... Dat zit er niet in, het gaat steeds over de verbouwing, en dit en dat, en ook over dat slechte huwelijk, maar ik zou zo ontzettend benieuwd zijn als jij had gevraagd aan die man: 'Wat heb jij voor relatie met je vrouw?' Dat het persoonlijker zou worden, en weg even van de bouw, maar over dat huwelijk, want dan krijgen we een heel ander beeld te zien.
John: Ja, maar dat doen we ook, we hebben een mantelgesprek, zo noemen we dat, en daar heb ik ook aan hem gevraagd waarom die man zo boos is op de wereld.
Wat zei hij?
John (aarzelend): Ehm, hij zei dat hij... Uiteindelijk... Hij is afgekeurd, eh.... 't Is een trotse man... En het knaagt al jaren aan hem dat hij gewoon niet dát kan brengen wat hij wil brengen. En toen zei ik ook nog tegen hem: ja, maar dan moet je dat toch niet afreageren op je vrouw, op je directe omgeving? En toen brak hij ook. Ja, hij was gewoon echt, eh... aan het huilen voor mijn neus. En ik dacht: Jezus wat triest! Deze kerel zit gewoon op slot! Hij kan nooit laten zien...
Heb je dat ook uitgezonden, dat stukje?
John: Ja. Dit was gisteravond, inderdaad. Maar goed, dat gebeurt vaker, wat ik zeg. Man tot man, aan een bar, ga maar even zitten, praten, en niet de psycholoog uithangen, maar gewoon de dingen vragen die hij mij ook had gevraagd als hij eruit kon stappen, snap je wat ik bedoel? Want het zijn echt niet briljante vragen die ik stel."
(...)
De rest van het interview is ook de moeite waard!
Mag ik iets vragen? Wat ik heel leuk zou vinden n.a.v. gisteren is... Dat zit er niet in, het gaat steeds over de verbouwing, en dit en dat, en ook over dat slechte huwelijk, maar ik zou zo ontzettend benieuwd zijn als jij had gevraagd aan die man: 'Wat heb jij voor relatie met je vrouw?' Dat het persoonlijker zou worden, en weg even van de bouw, maar over dat huwelijk, want dan krijgen we een heel ander beeld te zien.
John: Ja, maar dat doen we ook, we hebben een mantelgesprek, zo noemen we dat, en daar heb ik ook aan hem gevraagd waarom die man zo boos is op de wereld.
Wat zei hij?
John (aarzelend): Ehm, hij zei dat hij... Uiteindelijk... Hij is afgekeurd, eh.... 't Is een trotse man... En het knaagt al jaren aan hem dat hij gewoon niet dát kan brengen wat hij wil brengen. En toen zei ik ook nog tegen hem: ja, maar dan moet je dat toch niet afreageren op je vrouw, op je directe omgeving? En toen brak hij ook. Ja, hij was gewoon echt, eh... aan het huilen voor mijn neus. En ik dacht: Jezus wat triest! Deze kerel zit gewoon op slot! Hij kan nooit laten zien...
Heb je dat ook uitgezonden, dat stukje?
John: Ja. Dit was gisteravond, inderdaad. Maar goed, dat gebeurt vaker, wat ik zeg. Man tot man, aan een bar, ga maar even zitten, praten, en niet de psycholoog uithangen, maar gewoon de dingen vragen die hij mij ook had gevraagd als hij eruit kon stappen, snap je wat ik bedoel? Want het zijn echt niet briljante vragen die ik stel."
(...)
De rest van het interview is ook de moeite waard!
donderdag 25 februari 2016 om 20:39
