Entertainment
alle pijlers
De wondere wereld die Meerdijk heet
zaterdag 19 december 2015 om 09:47
Goede tijden, slechte tijden
Ludo's nieren zijn verkloot
Goede tijden, slechte tijden
Robert is een idioot
Goede tijden, slechte tijden
Grover blieft der Anton niet
Goede tijden, slechte tijden
Jef die gokt zichzeeeeeeeelf failliet
Schrijf hier mee over Meerdijk en haar irritante merkwaardige inwoners.
Ludo's nieren zijn verkloot
Goede tijden, slechte tijden
Robert is een idioot
Goede tijden, slechte tijden
Grover blieft der Anton niet
Goede tijden, slechte tijden
Jef die gokt zichzeeeeeeeelf failliet
Schrijf hier mee over Meerdijk en haar irritante merkwaardige inwoners.
You don't have to fit into the format
vrijdag 8 april 2016 om 21:40
Nou inderdaad! Als ik Anton was had ik hem nog een veel hardere muilpeer verkocht.
En even wat anders; hoe kan het dat Bing zich opeens heeft ontwikkeld tot zo'n geslaagde zakenman? Dat was toch altijd een loser zonder opleiding met allerlei verschillende net niet baantjes, type twaalf ambachten dertien ongelukken? En nu opeens een soort "CEO" geworden die allerlei secties en divisies onder zich heeft enzo? Bijzonder toch weer....
En even wat anders; hoe kan het dat Bing zich opeens heeft ontwikkeld tot zo'n geslaagde zakenman? Dat was toch altijd een loser zonder opleiding met allerlei verschillende net niet baantjes, type twaalf ambachten dertien ongelukken? En nu opeens een soort "CEO" geworden die allerlei secties en divisies onder zich heeft enzo? Bijzonder toch weer....
Nothing happens for a reason
vrijdag 8 april 2016 om 21:43
quote:juliet64 schreef op 08 april 2016 @ 21:40:
Nou inderdaad! Als ik Anton was had ik hem nog een veel hardere muilpeer verkocht.
En even wat anders; hoe kan het dat Bing zich opeens heeft ontwikkeld tot zo'n geslaagde zakenman? Dat was toch altijd een loser zonder opleiding met allerlei verschillende net niet baantjes, type twaalf ambachten dertien ongelukken? En nu opeens een soort "CEO" geworden die allerlei secties en divisies onder zich heeft enzo? Bijzonder toch weer....De geloofwaardigheid is dit seizoen sowieso erg ver te zoeken. Afgelopen jaren deden ze echt meer hun best om nog enigszins richting realiteit te gaan.
Nou inderdaad! Als ik Anton was had ik hem nog een veel hardere muilpeer verkocht.
En even wat anders; hoe kan het dat Bing zich opeens heeft ontwikkeld tot zo'n geslaagde zakenman? Dat was toch altijd een loser zonder opleiding met allerlei verschillende net niet baantjes, type twaalf ambachten dertien ongelukken? En nu opeens een soort "CEO" geworden die allerlei secties en divisies onder zich heeft enzo? Bijzonder toch weer....De geloofwaardigheid is dit seizoen sowieso erg ver te zoeken. Afgelopen jaren deden ze echt meer hun best om nog enigszins richting realiteit te gaan.
vrijdag 8 april 2016 om 21:44
Over Bing gesproken; wat was dat lachen met Sjors irritant!
Ik mag me graag ergeren, volgens sommige forummers heb ik het zelfs tot kunst verheven, maar dit ging zelfs mij te ver. Als ik Nina was geweest had ik die sushi, inclusief zalmeitjes, over z'n kop uitgesmeerd. En Sjors had ik een slag in haar gezicht gegeven. Met de vlakke hand.
Ik mag me graag ergeren, volgens sommige forummers heb ik het zelfs tot kunst verheven, maar dit ging zelfs mij te ver. Als ik Nina was geweest had ik die sushi, inclusief zalmeitjes, over z'n kop uitgesmeerd. En Sjors had ik een slag in haar gezicht gegeven. Met de vlakke hand.
You don't have to fit into the format
zaterdag 9 april 2016 om 00:58
quote:juliet64 schreef op 08 april 2016 @ 21:40:
Nou inderdaad! Als ik Anton was had ik hem nog een veel hardere muilpeer verkocht.
En even wat anders; hoe kan het dat Bing zich opeens hjeeft ontwikkeld tot zo'n geslaagde zakenman? Dat was toch altijd een loser zonder opleiding met allerlei verschillende net niet baantjes, type twaalf ambachten dertien ongelukken? En nu opeens een soort "CEO" geworden die allerlei secties en divisies onder zich heeft enzo? Bijzonder toch weer....Dat wordt de cliffhanger, hij heeft het allemaal gedroomd.
Nou inderdaad! Als ik Anton was had ik hem nog een veel hardere muilpeer verkocht.
En even wat anders; hoe kan het dat Bing zich opeens hjeeft ontwikkeld tot zo'n geslaagde zakenman? Dat was toch altijd een loser zonder opleiding met allerlei verschillende net niet baantjes, type twaalf ambachten dertien ongelukken? En nu opeens een soort "CEO" geworden die allerlei secties en divisies onder zich heeft enzo? Bijzonder toch weer....Dat wordt de cliffhanger, hij heeft het allemaal gedroomd.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 9 april 2016 om 01:24
Janine schakelt de navigatie in, ze ziet als eindbestemming een adres in een gehucht in de Ardennen. Intussen zijn haar bewakers in paniek, de politie is gebeld, prinsesje is hysterisch aan het schreeuwen, Ludo belt al zijn mannetjes, de auto van Janine wordt weggesleept in de hoop een spoor te ontdekken. Janine heeft zich even afgevraagd hoe het thuisfront zal reageren op haar verdwijning maar ze is zo geobsedeerd door Hein dat ze die gedachten niet meer toelaat. De vele telefoontjes beantwoordt ze niet. Na een paar uur rijden en een korte stop voor een sandwich arriveert ze bij een afgelegen huis, het ziet er in het schemerdonker bouwvallig uit. Achter één raam brandt een flauw lichtje, er is geen beweging. Na enige aarzeling klopt ze op de deur, het klinkt akelig hol. Even later hoort ze voetstappen, de deur wordt open gedaan door een in het zwart geklede oude vrouw, de vrouw zegt niets, ze gaat Janine voor naar de kamer met het flauwe licht. Als Janine de kamer is binnengegaan hoort ze hoe de vrouw de kamerdeur op slot draait. Ze kijkt om zich heen, op een grote tafel liggen allerlei voorwerpen uitgestald, messen, tangen, een bijl, prikkeldraad, vishaken, touw. De deur gaat piepend open. Dan komt Hein binnen, een glimlach op zijn gezicht. In zijn handen heeft hij een fles champagne, twee glazen en een blinddoek.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 9 april 2016 om 03:59
quote:MarianneDavids schreef op 09 april 2016 @ 01:24:
Janine schakelt de navigatie in, ze ziet als eindbestemming een adres in een gehucht in de Ardennen. Intussen zijn haar bewakers in paniek, de politie is gebeld, prinsesje is hysterisch aan het schreeuwen, Ludo belt al zijn mannetjes, de auto van Janine wordt weggesleept in de hoop een spoor te ontdekken. Janine heeft zich even afgevraagd hoe het thuisfront zal reageren op haar verdwijning maar ze is zo geobsedeerd door Hein dat ze die gedachten niet meer toelaat. De vele telefoontjes beantwoordt ze niet. Na een paar uur rijden en een korte stop voor een sandwich arriveert ze bij een afgelegen huis, het ziet er in het schemerdonker bouwvallig uit. Achter één raam brandt een flauw lichtje, er is geen beweging. Na enige aarzeling klopt ze op de deur, het klinkt akelig hol. Even later hoort ze voetstappen, de deur wordt open gedaan door een in het zwart geklede oude vrouw, de vrouw zegt niets, ze gaat Janine voor naar de kamer met het flauwe licht. Als Janine de kamer is binnengegaan hoort ze hoe de vrouw de kamerdeur op slot draait. Ze kijkt om zich heen, op een grote tafel liggen allerlei voorwerpen uitgestald, messen, tangen, een bijl, prikkeldraad, vishaken, touw. De deur gaat piepend open. Dan komt Hein binnen, een glimlach op zijn gezicht. In zijn handen heeft hij een fles champagne, twee glazen en een blinddoek.En verder... * leest geïntrigeerd*
Janine schakelt de navigatie in, ze ziet als eindbestemming een adres in een gehucht in de Ardennen. Intussen zijn haar bewakers in paniek, de politie is gebeld, prinsesje is hysterisch aan het schreeuwen, Ludo belt al zijn mannetjes, de auto van Janine wordt weggesleept in de hoop een spoor te ontdekken. Janine heeft zich even afgevraagd hoe het thuisfront zal reageren op haar verdwijning maar ze is zo geobsedeerd door Hein dat ze die gedachten niet meer toelaat. De vele telefoontjes beantwoordt ze niet. Na een paar uur rijden en een korte stop voor een sandwich arriveert ze bij een afgelegen huis, het ziet er in het schemerdonker bouwvallig uit. Achter één raam brandt een flauw lichtje, er is geen beweging. Na enige aarzeling klopt ze op de deur, het klinkt akelig hol. Even later hoort ze voetstappen, de deur wordt open gedaan door een in het zwart geklede oude vrouw, de vrouw zegt niets, ze gaat Janine voor naar de kamer met het flauwe licht. Als Janine de kamer is binnengegaan hoort ze hoe de vrouw de kamerdeur op slot draait. Ze kijkt om zich heen, op een grote tafel liggen allerlei voorwerpen uitgestald, messen, tangen, een bijl, prikkeldraad, vishaken, touw. De deur gaat piepend open. Dan komt Hein binnen, een glimlach op zijn gezicht. In zijn handen heeft hij een fles champagne, twee glazen en een blinddoek.En verder... * leest geïntrigeerd*
zaterdag 9 april 2016 om 10:59
zaterdag 9 april 2016 om 12:23
Janine schrok hevig toen Hein de schemerige ruimte binnenkwam. Ze keek verbaasd naar de fles champagne en de glazen, ze had niet de indruk dat er iets te vieren was. Ze keek nog verbaasder toen Hein een gordijn open schoof, achter dat gordijn bevond zich een fraai ingerichte kamer. Hein nam haar mee de kamer in, ze liet zich trillend zakken op de bank, niet wetend hoe te reageren. Hein opende de fles champagne en schonk de glazen vol, hij bracht een toast uit op een gezellige avond. De beelden die door het hoofd van Janine spookten waren echter niet gezellig te noemen. Hein excuseerde zich en verliet de kamer, hij deed de deur op slot. Janine keek om zich heen om een uitweg te zoeken, voor de ramen zaten stevige luiken, tot overmaat van ramp zaten ze aan de buitenkant. Plotseling hoorde ze gestommel en gesmoorde geluiden. De deur ging open, Hein kwam binnen met een jonge vrouw, ze was geboeid en haar mond was dichtgeplakt met ductape. Het was Sam.
verba volant, scripta manent.
zondag 10 april 2016 om 14:59
Sam probeerde zich los te wurmen uit de ijzeren greep van Hein maar hij leek over een soort oerkracht te beschikken. Janien keek angstig om zich heen, ze zocht naar iets waarmee ze Hein kon uitschakelen. Hein zag haar blik door de kamer dwalen en siste "blijf zitten waar je zit!" Hij kwakte Sam op een harde stoel en bond daar daarop vast. Daarna liep hij rustig naar de tafel waar hij zijn martelwerktuigen had uitgestald. Sam stond op het punt flauw te vallen, Janine maakte van de gelegenheid gebruik nogmaals rond te kijken in de kamer. Op een bijzettafel zag ze een grote vaas maar Hein zou het onmiddellijk zien als die vaas was verdwenen. Hein liep terug naar de stoel waar een als een rietje trillende Sam was vastgebonden. In zijn ene hand had hij een fileermes, in zijn andere een plastic zak. Hij rukte de ductape van Sam's mond, hij wilde haar horen gillen en smeken tijdens het uitvoeren van zijn ritueel. Sam begon meteen hard te gillen, het gegil ging Janine door merg en been, ze zat als verstijfd op de bank. Zou die oude vrouw die de deur had open gedaan niets hebben gehoord? Was zij misschien medeplichtig? Was ze vertrokken? Was ze doof? Hein greep Sam vast, rukte haar hoofd achterover, klaarblijkelijk met de bedoeling haar halsslagader door te snijden, toen hij zich leek te bedenken. Plotseling liep Hein weer naar zijn uitstalling, hij aarzelde bij de messen. Op dat moment zag Janine haar kans schoon, ze vloog overeind, greep de zware vaas en liet hem met een daverende en krakende klap neerkomen op het achterhoofd van Hein, hij viel en bleef in een rare houding liggen. De vaas had de klap overleefd, Hein niet, hij lag inmiddels in een enorme plas bloed, aan de vaas kleefden kleine stukjes hersenen. Hein was voorgoed uitgeschakeld. Janine pakte haar telefoon, hij was leeg. Ze keek om zich heen of ze ergens een vaste telefoon kon ontdekken, liep andere kamers binnen, ging op zoek naar de oude vrouw maar die was nergens te vinden. Ze liep met de nog steeds trillende Sam naar de auto,de TomTom zou hen wel terugbrengen naar de bewoonde wereld. Ze deed de deur van de auto open, de TomTom was weg, net als de sleutels. Janine viel flauw.
verba volant, scripta manent.
