Entertainment
alle pijlers
Gepest!! (TV)
donderdag 5 mei 2011 om 21:33
RTL 4
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
vrijdag 6 mei 2011 om 15:33
Zijn je voorbeelden van het 'pesten' van hetzelfde kaliber? Dan denk ik namelijk eerder dat het te maken heeft met de bril waar jij door kijkt (en interpretaties die je eraan hangt). Neemt niet weg dat het vervelend is dat je je zo hebt gevoeld hoor, maar ik vind het alsnog niet helemaal fair om mensen uit te maken voor 'stalkers' en zo terwijl het probleem er eigenlijk in ligt dat jij niet weet hoe je signalen moet interpreteren.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
vrijdag 6 mei 2011 om 15:34
Als je geen zin in contact hebt, is het doorgaans zo dat je dat zegt tegen iemand. Van wat ik uit jouw verhaal lees ben je geen tieren. Dat snappen mensen echt niet.
Net zoals zij jouw hints niet begrepen dat je geen behoefte had aan contact. Het is denk ik beter om te zeggen dat je geen contact wil met iemand, gewoon vriendelijk maar resoluut. Dan weet iedereen waar ze aan toe zijn, en hoeft er ook niet geschreeuwd te worden.
Net zoals zij jouw hints niet begrepen dat je geen behoefte had aan contact. Het is denk ik beter om te zeggen dat je geen contact wil met iemand, gewoon vriendelijk maar resoluut. Dan weet iedereen waar ze aan toe zijn, en hoeft er ook niet geschreeuwd te worden.
vrijdag 6 mei 2011 om 15:52
Zo te lezen zijn de gesprekken nog in volle gang.
Heel bijzonder om te lezen hoe subjectief ervaringen kunnen zijn. Wat de een ervaart als plagerij, ervaart de ander als heel heftig. Waar de een de 'pesters' geen aandacht waardig gunt, wil de ander graag strijd of anderszins contact aan. Waar de een een proces is doorgegaan en er sterker door is geworden, heeft de ander zichzelf beschermd door een muur op te bouwen.
Maar wat nou echt goed is, wordt zo verschillend ervaren.
Ik denk dat dat (verschillen in perceptie) een belangrijke factor is in het al dan niet continueren van pestgedrag.
Het zou een interessant wetenschappelijk onderzoek kunnen zijn. Is vast al onderzocht one way or another.
Beetje lastog alleen om zoiets subjectiefs wetenschappelijk te maken.
Het blijft subjectief.
Heel bijzonder om te lezen hoe subjectief ervaringen kunnen zijn. Wat de een ervaart als plagerij, ervaart de ander als heel heftig. Waar de een de 'pesters' geen aandacht waardig gunt, wil de ander graag strijd of anderszins contact aan. Waar de een een proces is doorgegaan en er sterker door is geworden, heeft de ander zichzelf beschermd door een muur op te bouwen.
Maar wat nou echt goed is, wordt zo verschillend ervaren.
Ik denk dat dat (verschillen in perceptie) een belangrijke factor is in het al dan niet continueren van pestgedrag.
Het zou een interessant wetenschappelijk onderzoek kunnen zijn. Is vast al onderzocht one way or another.
Beetje lastog alleen om zoiets subjectiefs wetenschappelijk te maken.
Het blijft subjectief.
vrijdag 6 mei 2011 om 16:26
Gamayun,
Ik zal het verkeerde woord hebben gebruikt. Het gaat mij niet zo zeer om het woord "stalken", maar wat ze daadwerkelijk deden.
Overal waar ik kwam, school, snackbar, dancing, kroeg, werd ik getreiterd. Ook op de camping waar het meisje kwam. Dus ik kon niet weten dat zij geen pestkop was. Dus vond ik het logisch dat ik zo reageerde. Dat dat voor haar objectief gezien niet fair is, so be it, maar treiteren is dat ook niet. Ik koos voor grovere middelen i.p.v. vriendelijkheid, omdat ik denk dat het niet bij haar zou overkomen.
Nu zou ik echt anders gereageerd hebben. Door de bank genomen ben ik wel vriendelijker, maar ik wil wel de totale regie hebben over wie mij kent, en wie niet.
Ik zal het verkeerde woord hebben gebruikt. Het gaat mij niet zo zeer om het woord "stalken", maar wat ze daadwerkelijk deden.
Overal waar ik kwam, school, snackbar, dancing, kroeg, werd ik getreiterd. Ook op de camping waar het meisje kwam. Dus ik kon niet weten dat zij geen pestkop was. Dus vond ik het logisch dat ik zo reageerde. Dat dat voor haar objectief gezien niet fair is, so be it, maar treiteren is dat ook niet. Ik koos voor grovere middelen i.p.v. vriendelijkheid, omdat ik denk dat het niet bij haar zou overkomen.
Nu zou ik echt anders gereageerd hebben. Door de bank genomen ben ik wel vriendelijker, maar ik wil wel de totale regie hebben over wie mij kent, en wie niet.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 6 mei 2011 om 18:57
vrijdag 6 mei 2011 om 23:23
Ik ben eigenlijk ook meer een meelezer, maar het onderwerp pesten grijpt mij aan en daarom wil ik er toch iets over kwijt. Ik kan er gewoon niet bij dat mensen blijkbaar alleen een goed gevoel over zichzelf kunnen krijgen over de rug van een ander. Op de middelbare school ben ik een aantal jaar buitengesloten door het zogenaamde populaire groepje omdat hun 'opperhoofd' mij niet mocht. En ongelooflijk hoeveel meelopers er dan maar achteraan lopen. Eigenlijk is er tot ongeveer mijn achttiende altijd wel een meisje geweest dat het om bepaalde redenen op me gemunt had, dat nare verhalen over me rondvertelde en dat anderen tegen me opstookte. Achteraf ben ik trots dat ik nooit krampachtig mijn best ben gaan doen om er toch bij te horen. Ik was wie ik was en ergens wist ik, dat daar niets mis mee was. Mede door de steun van mijn lieve ouders. Zoals al eerder gezegd, een goede thuisbasis is zeker belangrijk. Als ik terug kijk, bedenk ik dat die nare meiden van toen waarschijnlijk onzekerder waren dan ik. Ik was een volwassen en onhafhankelijk meisje, dat goede cijfers haalde, goedaardig was en haar eigen 'ding' deed. Of, zoals mijn ouders altijd zeiden: een bedreiging. Zelf zag ik dat zo niet, lag 's avonds in m'n bed te huilen omdat ik als enige niet was uitgenodigd voor een feestje of omdat ik me zo afgewezen voelde. Ik hoor me nog vragen aan mijn ouders " Jaloers? Op mij? Maar waarop dan?". Ik heb ook nog jarenlang gedacht dat als er gelachen werd, dat dat dan wel om mij zou zijn, of dat mensen 'toch niet op mij zaten te wachten'. Maar naarmate ik ouder werd, is mijn zelfvertrouwen toegenomen en ben ik er inderdaad boven gaan staan, zoals ook al eerder iemand aangaf.
En ik heb absoluut nooit meer het gevoel dat ik ergens buiten de groep val. Integendeel, als ik wel eens aan iemand vertel dat ik vroeger op school absoluut niet geliefd was, dan snappen ze het vaak niet. Dus niets "je ziet het al van een afstand". Je weet vaak toch niet waar het precies aan ligt. Ik heb wel eens heel mooie en bekende filmsterren horen vertellen dat ze vroeger gepest werden.
Volwassenen die pesten, dat is helemaal iets supertriests. Wie pest er nou een collega weg? Omdat hij of zij onbewust irritatie opwekt? Bij jou? En wie ben JIJ dan wel? Natuurlijk kun je niet met iedereen opschieten, maar waarom zou je iemand die jij niet leuk vindt een slecht gevoel moeten geven? Als iemand zich irritant of onuitstaanbaar gedraagt, spreek diegene er dan op aan. Als het puur een kwestie is van gevoel of een klik die er niet is, laat het dan gewoon zo. Jij ergert je, da's dan jouw probleem. Pesten is zo zielig. Je kunt je energie beter in iets positiefs steken.
En oh ja.. ik heb nog wel eens iemand teruggezien van vroeger. Gewoon geen blijk van herkenning gegeven (terwijl ik nog gezichten herken van de kleuterschool, haha). Ze gewoon het idee gegeven dat ze op mij nooit enige indruk hebben gemaakt. Dat geeft mij meer voldoening dan zo'n onbevredigende confrontatie zoals gisteren in het programma.
En ik heb absoluut nooit meer het gevoel dat ik ergens buiten de groep val. Integendeel, als ik wel eens aan iemand vertel dat ik vroeger op school absoluut niet geliefd was, dan snappen ze het vaak niet. Dus niets "je ziet het al van een afstand". Je weet vaak toch niet waar het precies aan ligt. Ik heb wel eens heel mooie en bekende filmsterren horen vertellen dat ze vroeger gepest werden.
Volwassenen die pesten, dat is helemaal iets supertriests. Wie pest er nou een collega weg? Omdat hij of zij onbewust irritatie opwekt? Bij jou? En wie ben JIJ dan wel? Natuurlijk kun je niet met iedereen opschieten, maar waarom zou je iemand die jij niet leuk vindt een slecht gevoel moeten geven? Als iemand zich irritant of onuitstaanbaar gedraagt, spreek diegene er dan op aan. Als het puur een kwestie is van gevoel of een klik die er niet is, laat het dan gewoon zo. Jij ergert je, da's dan jouw probleem. Pesten is zo zielig. Je kunt je energie beter in iets positiefs steken.
En oh ja.. ik heb nog wel eens iemand teruggezien van vroeger. Gewoon geen blijk van herkenning gegeven (terwijl ik nog gezichten herken van de kleuterschool, haha). Ze gewoon het idee gegeven dat ze op mij nooit enige indruk hebben gemaakt. Dat geeft mij meer voldoening dan zo'n onbevredigende confrontatie zoals gisteren in het programma.
vrijdag 6 mei 2011 om 23:53
Oh ja, hoor Liesken, daar heb ik heus wel wat aan, haha. En tja, karakter, in zekere zin heb ik dat altijd wel gehad en daar ben ik ook trots op. Maar dat karakter zat me soms ook lelijk in de weg. Denk dat ik een makkelijkere schooltijd had gehad als ik een meeloper was geweest.
Sorry trouwens voor het lange verhaal. Het is wel een hele lap tekst zo zonder alinea's.
In elk geval sterkte voor iedereen die zijn of haar pestverleden nog met zich meedraagt. Iedereen gaat er anders mee om. Onthoud in elk geval: je kunt niet door iedereen aardig gevonden worden, maar je bent het wel waard om door iedereen met respect behandeld te worden.
Sorry trouwens voor het lange verhaal. Het is wel een hele lap tekst zo zonder alinea's.
In elk geval sterkte voor iedereen die zijn of haar pestverleden nog met zich meedraagt. Iedereen gaat er anders mee om. Onthoud in elk geval: je kunt niet door iedereen aardig gevonden worden, maar je bent het wel waard om door iedereen met respect behandeld te worden.
vrijdag 6 mei 2011 om 23:56
Natuurlijk zie je het niet bij iedereen. Er zijn zoveel mensen gepest tenslotte. Maar er zijn wel een paar mensen waarvan je het gewoon vermoedt... en dat is dan vaak ook zo...
hoe lief en aardig ze verder ook zijn .
Pesten komt heel veel voor. Goed om te lezen dat jij het een plek hebt weten te geven en 'erboven kan staan'!
hoe lief en aardig ze verder ook zijn .
Pesten komt heel veel voor. Goed om te lezen dat jij het een plek hebt weten te geven en 'erboven kan staan'!
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
zaterdag 7 mei 2011 om 16:31
Heel raar, maar zelfs een oproepje van Schoolbank in mijn mail geeft me een akelig gevoel.
Ik heb een poos van mijn basisschool ''vriendinnetjes' op hyves gehad, maar het bracht dus alleen maar slechte herinnering terug.
Heb ze van hyves afgeflikkerd omder het motto "Vroeger zag je mij niet staan, hoeft het nu ook niet meer"
Ik heb een poos van mijn basisschool ''vriendinnetjes' op hyves gehad, maar het bracht dus alleen maar slechte herinnering terug.
Heb ze van hyves afgeflikkerd omder het motto "Vroeger zag je mij niet staan, hoeft het nu ook niet meer"
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 7 mei 2011 om 17:28
Ik kan me goed voorstellen wat je zegt Calvijn...
Ik ben niet echt gepest, maar hoorde er ook niet bepaald bij op de middelbare school.
Dat is voor mij al een reden om niet aan Schoolbank, Hyves of reünies te doen.
Social media heeft zo zijn voor-en nadelen...
Klik = weg
Als dat ook eens bij pestkoppen kon...
Ik ben niet echt gepest, maar hoorde er ook niet bepaald bij op de middelbare school.
Dat is voor mij al een reden om niet aan Schoolbank, Hyves of reünies te doen.
Social media heeft zo zijn voor-en nadelen...
Klik = weg
Als dat ook eens bij pestkoppen kon...
zondag 8 mei 2011 om 13:54
Ook ik heb dit programma bekeken...het rare was dat ik ook op die school heb gezeten. Ook mijn tijd op die school was verre van leuk, en het programma heeft me heel erg emotioneel gemaakt. Ik werd enorm getriggerd en er kwam weer van alles naar boven. Ik vind het stoer van haar dat ze hieraan durft mee te doen en haar demonen heeft ontmoet...petje af!!
zondag 8 mei 2011 om 16:13
Ieder mens is uiteraard anders, maar ik heb de uitzending gezien en vind dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds in een slachtofferrol zit. Het leven gaat door en je weet nooit wat je nog moet incasseren in de toekomst.Als je zo blijft hangen in dergelijke ellendige ervaringen stort je bij elke tegenslag volledig in, dat lijkt me niet de bedoeling.
Juist daarom is het zo belangrijk om het verleden te laten rusten desnoods met behulp van een psycholoog. Die mevrouw is 32 en heeft een gezin.
Nee ik begrijp het niet helemaal.
Juist daarom is het zo belangrijk om het verleden te laten rusten desnoods met behulp van een psycholoog. Die mevrouw is 32 en heeft een gezin.
Nee ik begrijp het niet helemaal.
zondag 8 mei 2011 om 17:50
quote:ardni schreef op 08 mei 2011 @ 16:13:
Ieder mens is uiteraard anders, maar ik heb de uitzending gezien en vind dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds in een slachtofferrol zit. Het leven gaat door en je weet nooit wat je nog moet incasseren in de toekomst.Als je zo blijft hangen in dergelijke ellendige ervaringen stort je bij elke tegenslag volledig in, dat lijkt me niet de bedoeling.
Juist daarom is het zo belangrijk om het verleden te laten rusten desnoods met behulp van een psycholoog. Die mevrouw is 32 en heeft een gezin.
Nee ik begrijp het niet helemaal.
Wat begrijp je precies niet? Ik begrijp jou reactie niet zo goed. Waarom vond je dat ze in de slachtofferrol bleef hangen?
Ze vertelde wel dat ze later in haar werk ook met pesten te maken kreeg maar dat ze daarna in therapie is gegaan en nu ook reacties bij zichzelf herkent neem ik aan. Ik zie nergens dat ze is blijven hangen in haar pestverleden.
Dat ze emotioneel werd lijkt me ook vrij logisch. Zelfs al heb je die dingen "verwerkt" dan blijven de herinneringen nog vaak heel pijnlijk en kan je daar verdrietig om worden. Omdat je je toen zo gevoeld hebt.
Ieder mens is uiteraard anders, maar ik heb de uitzending gezien en vind dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds in een slachtofferrol zit. Het leven gaat door en je weet nooit wat je nog moet incasseren in de toekomst.Als je zo blijft hangen in dergelijke ellendige ervaringen stort je bij elke tegenslag volledig in, dat lijkt me niet de bedoeling.
Juist daarom is het zo belangrijk om het verleden te laten rusten desnoods met behulp van een psycholoog. Die mevrouw is 32 en heeft een gezin.
Nee ik begrijp het niet helemaal.
Wat begrijp je precies niet? Ik begrijp jou reactie niet zo goed. Waarom vond je dat ze in de slachtofferrol bleef hangen?
Ze vertelde wel dat ze later in haar werk ook met pesten te maken kreeg maar dat ze daarna in therapie is gegaan en nu ook reacties bij zichzelf herkent neem ik aan. Ik zie nergens dat ze is blijven hangen in haar pestverleden.
Dat ze emotioneel werd lijkt me ook vrij logisch. Zelfs al heb je die dingen "verwerkt" dan blijven de herinneringen nog vaak heel pijnlijk en kan je daar verdrietig om worden. Omdat je je toen zo gevoeld hebt.
zondag 8 mei 2011 om 17:56
quote:Yvaatje schreef op 08 mei 2011 @ 17:50:
[...]
Wat begrijp je precies niet? Ik begrijp jou reactie niet zo goed. Waarom vond je dat ze in de slachtofferrol bleef hangen?
Ze vertelde wel dat ze later in haar werk ook met pesten te maken kreeg maar dat ze daarna in therapie is gegaan en nu ook reacties bij zichzelf herkent neem ik aan. Ik zie nergens dat ze is blijven hangen in haar pestverleden.
Dat ze emotioneel werd lijkt me ook vrij logisch. Zelfs al heb je die dingen "verwerkt" dan blijven de herinneringen nog vaak heel pijnlijk en kan je daar verdrietig om worden. Omdat je je toen zo gevoeld hebt.
Ik begrijp niet dat het pesten mede verantwoordelijk is voor haar Burn Out. Dat begrijp ik niet en daarom zeg ik dat het leven je heel erg kan tegen zitten en zet ik vraagtekens bij het incasseringsvermogen van deze dame.Ik vind niet dat het overkwam alsof ze die ellendige tijd heeft afgesloten ik had ook niet het gevoel dat ze er op terug keek, maar alsof ze er weer in werd geplaatst.Ik hoop dat ze de periode nu volledig heeft afgesloten en dat het nu een wond met pleister is ipv een chronische ontsteking(want zo kwam het op mij persoonlijk over)
Dat is wat ik bedoel.
[...]
Wat begrijp je precies niet? Ik begrijp jou reactie niet zo goed. Waarom vond je dat ze in de slachtofferrol bleef hangen?
Ze vertelde wel dat ze later in haar werk ook met pesten te maken kreeg maar dat ze daarna in therapie is gegaan en nu ook reacties bij zichzelf herkent neem ik aan. Ik zie nergens dat ze is blijven hangen in haar pestverleden.
Dat ze emotioneel werd lijkt me ook vrij logisch. Zelfs al heb je die dingen "verwerkt" dan blijven de herinneringen nog vaak heel pijnlijk en kan je daar verdrietig om worden. Omdat je je toen zo gevoeld hebt.
Ik begrijp niet dat het pesten mede verantwoordelijk is voor haar Burn Out. Dat begrijp ik niet en daarom zeg ik dat het leven je heel erg kan tegen zitten en zet ik vraagtekens bij het incasseringsvermogen van deze dame.Ik vind niet dat het overkwam alsof ze die ellendige tijd heeft afgesloten ik had ook niet het gevoel dat ze er op terug keek, maar alsof ze er weer in werd geplaatst.Ik hoop dat ze de periode nu volledig heeft afgesloten en dat het nu een wond met pleister is ipv een chronische ontsteking(want zo kwam het op mij persoonlijk over)
Dat is wat ik bedoel.
zondag 8 mei 2011 om 18:05
quote:_yellowlove_ schreef op 05 mei 2011 @ 21:50:
Ik denk dat ze altijd vrij emotioneel is geweest, wat die moeder zegt, en dat die moeder dacht dat dat het was.
Ik vind het raar dat er nu een stukje komt over de confrontatie met haar ouders eerlijk gezegd. Het is ook makkelijk om naar ouders te wijzen. die mensen zullen gedaan hebben wat ze dachten dat goed was, niemand wil zijn kind zo ongelukkig zien (op enkele zeer nare figuren na)Volgens mij vallen deze mensen (met name de moeder dan) onder de categorie "zeer nare figuren"...Die moeder!!!!! Verschrikkelijk...
Ik denk dat ze altijd vrij emotioneel is geweest, wat die moeder zegt, en dat die moeder dacht dat dat het was.
Ik vind het raar dat er nu een stukje komt over de confrontatie met haar ouders eerlijk gezegd. Het is ook makkelijk om naar ouders te wijzen. die mensen zullen gedaan hebben wat ze dachten dat goed was, niemand wil zijn kind zo ongelukkig zien (op enkele zeer nare figuren na)Volgens mij vallen deze mensen (met name de moeder dan) onder de categorie "zeer nare figuren"...Die moeder!!!!! Verschrikkelijk...
dinsdag 10 mei 2011 om 20:13
dinsdag 10 mei 2011 om 20:15
dinsdag 10 mei 2011 om 20:27
quote:_yellowlove_ schreef op 10 mei 2011 @ 20:13:
Ik vond het eerlijk gezegd vooral zo sneu dat ik het gevoel had dat ze niet de 'rechtvaardiging' kreeg waarvan ik het idee had dat ze die zo zocht. Dat mensen sorry zeiden.
Maar ik hoop dat het die mevrouw toch geholpen heeft, ze zei zelf van wel.
Ik kreeg het idee dat pesten niet zo een grootte rol speelde, maar voornamelijk het gebrek aan warmte. Haar moeder zei dat ze zelf uit een gezin kwam waar er geen tijd was voor geknuffel.
Misschien dat ze zelf heel gevoellig was en zich bevond in een hol met ijskonijnen. Dat arme kind was op school niet gelukkig maar thuis al helemaal niet als ik het goed begrijp.
Ik vond het eerlijk gezegd vooral zo sneu dat ik het gevoel had dat ze niet de 'rechtvaardiging' kreeg waarvan ik het idee had dat ze die zo zocht. Dat mensen sorry zeiden.
Maar ik hoop dat het die mevrouw toch geholpen heeft, ze zei zelf van wel.
Ik kreeg het idee dat pesten niet zo een grootte rol speelde, maar voornamelijk het gebrek aan warmte. Haar moeder zei dat ze zelf uit een gezin kwam waar er geen tijd was voor geknuffel.
Misschien dat ze zelf heel gevoellig was en zich bevond in een hol met ijskonijnen. Dat arme kind was op school niet gelukkig maar thuis al helemaal niet als ik het goed begrijp.
