Entertainment
alle pijlers
Gepest!! (TV)
donderdag 5 mei 2011 om 21:33
RTL 4
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
donderdag 5 mei 2011 om 21:58
Ik vind het wel goed om eens te laten zien wat de impact is van pesten. Misschien goed om op de middelbare school te vertonen. Ik heb het idee dat het pestgedrag nu veel erger is dan toen ik op de lagere school zat (in de jaren 70).
Als ik er nu zo naar kijk word ik heel boos. En dat werd ik als kind ook bij onrechtvaardigheid. Ik ben een paar keer gepest door de 'stoere jongens' uit de klas, maar niet lang. Ik weet niet meer waarom, maar ik zat midden op het schoolplein bovenop het ettertje uit de klas en mepte er op los. Daarna nooit meer door ze gepest.
Als ik er nu zo naar kijk word ik heel boos. En dat werd ik als kind ook bij onrechtvaardigheid. Ik ben een paar keer gepest door de 'stoere jongens' uit de klas, maar niet lang. Ik weet niet meer waarom, maar ik zat midden op het schoolplein bovenop het ettertje uit de klas en mepte er op los. Daarna nooit meer door ze gepest.
donderdag 5 mei 2011 om 21:59
quote:jesje schreef op 05 mei 2011 @ 21:54:
Plops: als het gaatom huiselijk geweld, ouders die kinderen in elkaar meppen, etc, etc staat iederen op z'n achterste benen. Maar pesten is iets dat er bij hoort en dat eigenlijk wordt afgedaan als de schuld van degene die gepest is.
Ik denk alleen daarom al dat het positief is dat ze er aandcxht aan geven.Ben niet met je eens dat pesten afgedaan wordt als de schuld van degene die gepest is. Ik ben het wel met je eens dat het goed is dat er aandacht aan gegeven wordt. Maar ik vraag me af of dat op deze manier moet....
Plops: als het gaatom huiselijk geweld, ouders die kinderen in elkaar meppen, etc, etc staat iederen op z'n achterste benen. Maar pesten is iets dat er bij hoort en dat eigenlijk wordt afgedaan als de schuld van degene die gepest is.
Ik denk alleen daarom al dat het positief is dat ze er aandcxht aan geven.Ben niet met je eens dat pesten afgedaan wordt als de schuld van degene die gepest is. Ik ben het wel met je eens dat het goed is dat er aandacht aan gegeven wordt. Maar ik vraag me af of dat op deze manier moet....
donderdag 5 mei 2011 om 22:04
Ik ben trouwens weleens gepest, maar niet echt zo dat ik het me echt herrinner als traumatisch. Het was af en toe.
Ik heb 1x tegen iemand die geadopteerd was hem daar belachelijk mee gemaakt, ik schaam me nog. Het was ook omdat mensen iets zeiden over dat ik zwart was, en toen haalde ik hem erbij (hij had er niets mee te maken) mdat hij ook donker was maar geadopteerd dus slechter. Ofzo. Kinderlogica. Ik schaam me echt kapot dat ik dat gedaan heb.
Ik heb 1x tegen iemand die geadopteerd was hem daar belachelijk mee gemaakt, ik schaam me nog. Het was ook omdat mensen iets zeiden over dat ik zwart was, en toen haalde ik hem erbij (hij had er niets mee te maken) mdat hij ook donker was maar geadopteerd dus slechter. Ofzo. Kinderlogica. Ik schaam me echt kapot dat ik dat gedaan heb.
donderdag 5 mei 2011 om 22:04
Plops: eens met of dit de manier is om er aandacht aan te geven,. Mijn ervaring is jammer genoeg dat het vaak wordt afgedaan als iets dat je over jezelf afroept en je eigen schuld is.
Misschien komt het omdat als mensen weten dat ik enorm gepest ben, ze vaak op zoek gaan naar het waarom en dan als eerste naar oorzaken gaan zoeken die bij mij kunnen liggen.
Misschien komt het omdat als mensen weten dat ik enorm gepest ben, ze vaak op zoek gaan naar het waarom en dan als eerste naar oorzaken gaan zoeken die bij mij kunnen liggen.
donderdag 5 mei 2011 om 22:05
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.
donderdag 5 mei 2011 om 22:05
quote:toekomst17 schreef op 05 mei 2011 @ 22:03:
Ben benieuwd of dat gaat gebeuren Yellow, ze zien het allemaal nogal luchtig lijkt me.
Als het pesten niet in groepsverband was, dan kan ik me voorstellen dat ze het luchtig opnemen.
Maar haar schooltijd was wel een aaneenschakeling van pesten door dees en gene.
Ben benieuwd of dat gaat gebeuren Yellow, ze zien het allemaal nogal luchtig lijkt me.
Als het pesten niet in groepsverband was, dan kan ik me voorstellen dat ze het luchtig opnemen.
Maar haar schooltijd was wel een aaneenschakeling van pesten door dees en gene.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 5 mei 2011 om 22:07
quote:plops schreef op 05 mei 2011 @ 22:05:
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.Ben jij je hele schooltijd gepest?
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.Ben jij je hele schooltijd gepest?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 5 mei 2011 om 22:09
quote:Liesken schreef op 05 mei 2011 @ 22:07:
Dat is wel een sneu voorbeel yellowlove. Hoe moet jij je als kind dan hebben gevoeld over het feit dat je zwart bent...??
Blijkbaar was dat een issue.
Erg genoeg!
(voordat hier misverstanden over ontstaan: ik bedoel dit positief)Ik snapte het lange tijd niet, want al mijn broers en zussen hadden dezelfde kleur natuurlijk, en mijn moeder is blank (vader is zwart) . En toen waren er minder allcohtonen, dus ik werd soms wel nageroepen, ik begreep lang niet dat dat met mijn kleur te maken had, en toen ik het doorhad, dacht ik , ik schuif het op die andere af. Zoiets? Ik weet dondersgoed dat het heel erg is hoor.
Dat is wel een sneu voorbeel yellowlove. Hoe moet jij je als kind dan hebben gevoeld over het feit dat je zwart bent...??
Blijkbaar was dat een issue.
Erg genoeg!
(voordat hier misverstanden over ontstaan: ik bedoel dit positief)Ik snapte het lange tijd niet, want al mijn broers en zussen hadden dezelfde kleur natuurlijk, en mijn moeder is blank (vader is zwart) . En toen waren er minder allcohtonen, dus ik werd soms wel nageroepen, ik begreep lang niet dat dat met mijn kleur te maken had, en toen ik het doorhad, dacht ik , ik schuif het op die andere af. Zoiets? Ik weet dondersgoed dat het heel erg is hoor.
donderdag 5 mei 2011 om 22:09
quote:plops schreef op 05 mei 2011 @ 22:05:
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.Ik denk niet dat 'erboven staan' nog mogelijk is wanneer er zo fundamenteel iets stuk is gemaakt.
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.Ik denk niet dat 'erboven staan' nog mogelijk is wanneer er zo fundamenteel iets stuk is gemaakt.
