
Gepest!! (TV)
donderdag 5 mei 2011 om 21:33
RTL 4
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
donderdag 5 mei 2011 om 22:44
quote:calvijn1 schreef op 05 mei 2011 @ 22:41:
[...]
Ik vond het heel apart dat eigenlijk niemand (ouders/leraren/pesters) zich kon herinneren dat zij gepest werd.
Haar 'goede' mentor zei zelfs dat ze erg mondig was.
Ik kan dat niet goed rijmen met haar verhaal en kreeg een beetje het gevoel van melodramatisch gezeurJa, ik ook. Klinkt een beetje als gewoon puber-weltschmertz die in haar eigen hoofd steeds groter is geworden en inmiddels een soort waarheid is. Ik vond het in ieder geval ook melodramatisch gezeur.
[...]
Ik vond het heel apart dat eigenlijk niemand (ouders/leraren/pesters) zich kon herinneren dat zij gepest werd.
Haar 'goede' mentor zei zelfs dat ze erg mondig was.
Ik kan dat niet goed rijmen met haar verhaal en kreeg een beetje het gevoel van melodramatisch gezeurJa, ik ook. Klinkt een beetje als gewoon puber-weltschmertz die in haar eigen hoofd steeds groter is geworden en inmiddels een soort waarheid is. Ik vond het in ieder geval ook melodramatisch gezeur.
Am Yisrael Chai!
donderdag 5 mei 2011 om 22:45
PTA natuurlijk, ik vond het vrij heftig om zo te lezen.
En fastionvictim, ik heb het hier wel eens over gehad met mijn psycholoog, ik ben ook vrij gevoelig. Natuurlijk moet ik leren dingen van me af te laten glijden etc. maar het verdriet wat ik voel is wel echt op zo'n moment. Het is meer de manier waarop ik er daarna mee omga, daar moet je dan aan werken. Maar dat iets je pijn doet, of dat je je gekwetst of gepest voelt, dat gevoel is altijd echt aanwezig.
En fastionvictim, ik heb het hier wel eens over gehad met mijn psycholoog, ik ben ook vrij gevoelig. Natuurlijk moet ik leren dingen van me af te laten glijden etc. maar het verdriet wat ik voel is wel echt op zo'n moment. Het is meer de manier waarop ik er daarna mee omga, daar moet je dan aan werken. Maar dat iets je pijn doet, of dat je je gekwetst of gepest voelt, dat gevoel is altijd echt aanwezig.

donderdag 5 mei 2011 om 22:45
quote:PlayingTheAngel schreef op 05 mei 2011 @ 22:40:
@ Polps, ik snap wat je bedoelt, maar het komt een beetje rottig over. Juist omdat zoveel mensen de ervaring hebben dat pesten niet serieus genomen wordt door de omgeving.
Toen het opgenomen werd woonde ik net samen met mijn vriend en filmden ze mijn leven. Mijn ex-pester gaf aan dat ze daar best 'jaloezie' over voelde, wat misschien ook wel aangeeft waar bij haar het pijnpunt zat. Dus in die zin 'sta ik er boven'.
Aan de andere kant is uit onderzoek gebleven dat pesten gelijk staat aan een oorlogstrauma en hersenbeschadiging veroorzaakt (google maar eens op pesten + hersenbeschadiging) dat laat zich vaak niet zomaar negeren.. Bij jou ook niet en het is goed dat je daarvoor hulp gezocht hebt!Dat was dus absoluut niet de bedoeling PTA. Ik hoop dat dat nu ook duidelijk is
@ Polps, ik snap wat je bedoelt, maar het komt een beetje rottig over. Juist omdat zoveel mensen de ervaring hebben dat pesten niet serieus genomen wordt door de omgeving.
Toen het opgenomen werd woonde ik net samen met mijn vriend en filmden ze mijn leven. Mijn ex-pester gaf aan dat ze daar best 'jaloezie' over voelde, wat misschien ook wel aangeeft waar bij haar het pijnpunt zat. Dus in die zin 'sta ik er boven'.
Aan de andere kant is uit onderzoek gebleven dat pesten gelijk staat aan een oorlogstrauma en hersenbeschadiging veroorzaakt (google maar eens op pesten + hersenbeschadiging) dat laat zich vaak niet zomaar negeren.. Bij jou ook niet en het is goed dat je daarvoor hulp gezocht hebt!Dat was dus absoluut niet de bedoeling PTA. Ik hoop dat dat nu ook duidelijk is
donderdag 5 mei 2011 om 22:45
quote:plops schreef op 05 mei 2011 @ 22:42:
[..
Haha, ik Kumbaya wel met je mee hoor
Ik bedoel het echt niet rot. Het is in mijn ogen gewoon een mogelijke invalshoek die je kunt hebben.....Plops: dat geloof ik wel hoor. Jouw ér boven staan' opmering viel bij mij ook even verkeerd. Maar ik denk dat je bedoelde dat je leven niet in het teken mag staan van het gepest zijn. Klopt dat?
[..
Haha, ik Kumbaya wel met je mee hoor
Ik bedoel het echt niet rot. Het is in mijn ogen gewoon een mogelijke invalshoek die je kunt hebben.....Plops: dat geloof ik wel hoor. Jouw ér boven staan' opmering viel bij mij ook even verkeerd. Maar ik denk dat je bedoelde dat je leven niet in het teken mag staan van het gepest zijn. Klopt dat?
donderdag 5 mei 2011 om 22:46
quote:PlayingTheAngel schreef op 05 mei 2011 @ 22:42:
@ Fashionvictim, overgevoeligheid, dat kan, maar dat doet er eigenlijk niet toe toch? Als kinderen zoveel verdriet hebben dan hebben ze hulp nodig. Bijvoorbeeld door weerbaarheidstraining.Ja, dat doet er wel toe wat mij betreft, dan zit het probleem in jouzelf en niet in anderen en dan moet je daar wat aan doen. Idd, weerbaarheidstraining, therapie, whatever. Het is ook wel heel makkelijk om alles maar op het pesten te gooien als het pesten niet eens onbetwist vaststaat.
@ Fashionvictim, overgevoeligheid, dat kan, maar dat doet er eigenlijk niet toe toch? Als kinderen zoveel verdriet hebben dan hebben ze hulp nodig. Bijvoorbeeld door weerbaarheidstraining.Ja, dat doet er wel toe wat mij betreft, dan zit het probleem in jouzelf en niet in anderen en dan moet je daar wat aan doen. Idd, weerbaarheidstraining, therapie, whatever. Het is ook wel heel makkelijk om alles maar op het pesten te gooien als het pesten niet eens onbetwist vaststaat.
Am Yisrael Chai!
donderdag 5 mei 2011 om 22:46

donderdag 5 mei 2011 om 22:46
quote:AlettaJacobs schreef op 05 mei 2011 @ 22:41:
[...]
Misschien moet je je posts dan zelf nog een keer doorlezen, meid.
[...]
Ach jeetje, en ik dacht nog wel dat we hier collectief zaten te borduren Dat heb ik gedaan en ik sla bij lange na niet zo'n pokketoon aan als jij dat tegen mij doet op dit moment.
[...]
Misschien moet je je posts dan zelf nog een keer doorlezen, meid.
[...]
Ach jeetje, en ik dacht nog wel dat we hier collectief zaten te borduren Dat heb ik gedaan en ik sla bij lange na niet zo'n pokketoon aan als jij dat tegen mij doet op dit moment.
donderdag 5 mei 2011 om 22:47
quote:plops schreef op 05 mei 2011 @ 22:05:
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.
Er ben het eigenlijk ontzettend met je eens Plops.
Door te laten zien dat je er boven staat en wat van je leven gemaakt hebt, neem je de ultieme wraak.
Ik vond het eigenlijk sneuer dat die jongens haar niet eens herinneren konden.
Ik vraag me af of het niet overkomt als een teken van zwakte dat je er nu nog steeds mee bezig bent. Had je jezelf niet bij kop en kont moeten pakken en je issues moeten oplossen, voor jezelf een top leven moeten creëren in plaats van jaren na dato hier nog mee bezig zijn en nog steeds de behoefte hebben om de pesters te confronteren. Je kan er natuurlijk ook boven gaan staan.
Er ben het eigenlijk ontzettend met je eens Plops.
Door te laten zien dat je er boven staat en wat van je leven gemaakt hebt, neem je de ultieme wraak.
Ik vond het eigenlijk sneuer dat die jongens haar niet eens herinneren konden.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 5 mei 2011 om 22:47
quote:_yellowlove_ schreef op 05 mei 2011 @ 22:45:
PTA natuurlijk, ik vond het vrij heftig om zo te lezen.
En fastionvictim, ik heb het hier wel eens over gehad met mijn psycholoog, ik ben ook vrij gevoelig. Natuurlijk moet ik leren dingen van me af te laten glijden etc. maar het verdriet wat ik voel is wel echt op zo'n moment. Het is meer de manier waarop ik er daarna mee omga, daar moet je dan aan werken. Maar dat iets je pijn doet, of dat je je gekwetst of gepest voelt, dat gevoel is altijd echt aanwezig.Oh, ik zeg ook niet dat gevoel niet echt is, alleen dat het gevoel niet zo veel over de gebeurtenissen zegt en dat een confrontatie mij dus nogal onzinnig overkwam.
PTA natuurlijk, ik vond het vrij heftig om zo te lezen.
En fastionvictim, ik heb het hier wel eens over gehad met mijn psycholoog, ik ben ook vrij gevoelig. Natuurlijk moet ik leren dingen van me af te laten glijden etc. maar het verdriet wat ik voel is wel echt op zo'n moment. Het is meer de manier waarop ik er daarna mee omga, daar moet je dan aan werken. Maar dat iets je pijn doet, of dat je je gekwetst of gepest voelt, dat gevoel is altijd echt aanwezig.Oh, ik zeg ook niet dat gevoel niet echt is, alleen dat het gevoel niet zo veel over de gebeurtenissen zegt en dat een confrontatie mij dus nogal onzinnig overkwam.
Am Yisrael Chai!
donderdag 5 mei 2011 om 22:48
tuurlijk mag je leven niet in het teken staan van het gepest zijn. Alleen wordt je zelfvertrouwen wel zwaar beschadigd. Juist in een tijd (kindertijd/pubertijd) waarin een klankbord zo belangrijk is loop je tegen dikke muren aan. Pesters zijn ook nog erg gewiekst. Leraren krijgen de dingen vaak geeneens mee. Ik ben ook heel vaak met mijn verhaal gaan aankloppen bij meesters/juffrouwen en/of docenten. Er werd dan wel even over gepraat maar dat was het dan ook. Daarna gingen de pesters gewoon weer verder. Ze kwamen me zelfs daarna vragen hoe graag ik eigenlijk nog wilde leven dus tjah.

donderdag 5 mei 2011 om 22:49
quote:toekomst17 schreef op 05 mei 2011 @ 22:45:
Haar ouders en leraren wisten het niet omdat ze het niet vertelde.
Haar medeleerlingen hebben het als kwajongensstreken ervaren.
Ik denk dat ze zich vreselijk eenzaam en onbegrepen heeft gevoeld.Welke puber voelt zich nou niet eenzaam en onbegrepen? Dat is zo'n beetje de definitie van puber-zijn.
Haar ouders en leraren wisten het niet omdat ze het niet vertelde.
Haar medeleerlingen hebben het als kwajongensstreken ervaren.
Ik denk dat ze zich vreselijk eenzaam en onbegrepen heeft gevoeld.Welke puber voelt zich nou niet eenzaam en onbegrepen? Dat is zo'n beetje de definitie van puber-zijn.
Am Yisrael Chai!
donderdag 5 mei 2011 om 22:49
Plops: wederom niet tégen jou bedoeld:
als jij en Aletta elkaar (blijkbaar?) niet goed aanvoelen (gehoord worden zoals jullie bedoelen), zou ik haast tegen je willen zeggen:
'Sta erboven'
Jij weet wat jij bedoelt en ik ben ervan overtuigd dat je het goed bedoelt.
Maar dat ben ik van Aletta ook.
Geloof in jezelf, en let it go...
als jij en Aletta elkaar (blijkbaar?) niet goed aanvoelen (gehoord worden zoals jullie bedoelen), zou ik haast tegen je willen zeggen:
'Sta erboven'
Jij weet wat jij bedoelt en ik ben ervan overtuigd dat je het goed bedoelt.
Maar dat ben ik van Aletta ook.
Geloof in jezelf, en let it go...
donderdag 5 mei 2011 om 22:49
'Je moet er gewoon boven staan' viel bij mij ook even verkeerd, omdat het kan overkomen als 'je moet er gewoon niet zo moeilijk over doen' of zoiets. Dat het bij jóu ligt dat het gebeurd is. Dat is misschien niet zo bedoeld, maar kan wel zo overkomen .
Ik denk wel dat wat voor de één als pesten voelt, de ander makkelijker van zich af had laten glijden. Omdat de één nu eenmaal anders is dan de ander. Mensen die wat dat betreft heel gevoelig zijn en dus reageren op plagerijen (reactie = meer actie), zich onzeker gaan voelen, gaan terugtrekken, hebben wel een verhoogde kans om aan die gebeurtenissen problemen over te houden en het misschien zelfs wel wéér tegen te komen in hun leven. Omdat ze op één of andere manier buiten een groep liggen.
Ik denk wel dat wat voor de één als pesten voelt, de ander makkelijker van zich af had laten glijden. Omdat de één nu eenmaal anders is dan de ander. Mensen die wat dat betreft heel gevoelig zijn en dus reageren op plagerijen (reactie = meer actie), zich onzeker gaan voelen, gaan terugtrekken, hebben wel een verhoogde kans om aan die gebeurtenissen problemen over te houden en het misschien zelfs wel wéér tegen te komen in hun leven. Omdat ze op één of andere manier buiten een groep liggen.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
donderdag 5 mei 2011 om 22:50
quote:kwarktaart2011 schreef op 05 mei 2011 @ 22:46:
Ik was tussendoor een beetje aan het zappen en toen ik weer terugkwam, hoorde ik haar nog net iets vertellen over haar burnout.
Kan iemand mij vertellen hoe ze in die burnout terecht is gekomen? Wat ze deed in haar latere leven, wat met het pesten te maken had, waardoor ze een burnout kreeg?Voornamelijk het mechanisme van jezelf groot houden en niet je verdriet laten zien (of erover vertellen) Hoofd omhoog en doorgaan, zoiets zegt ze in het filmpje
Ik was tussendoor een beetje aan het zappen en toen ik weer terugkwam, hoorde ik haar nog net iets vertellen over haar burnout.
Kan iemand mij vertellen hoe ze in die burnout terecht is gekomen? Wat ze deed in haar latere leven, wat met het pesten te maken had, waardoor ze een burnout kreeg?Voornamelijk het mechanisme van jezelf groot houden en niet je verdriet laten zien (of erover vertellen) Hoofd omhoog en doorgaan, zoiets zegt ze in het filmpje
donderdag 5 mei 2011 om 22:50
Ik ben ook gepest of eigenlijk nog erger; genegeerd/buitengesloten.
Dit heeft ook mijn leven beïnvloed, maar op een geven moment heb ik mijzelf echt een schop onder mijn reet gegeven (mbv psycholoog).
De 'daders' leven er namelijk niet minder door, weten het vaak niet eens en die macht moet je ze dan niet geven om nog zo'n invloed op je leven te hebben
Dit heeft ook mijn leven beïnvloed, maar op een geven moment heb ik mijzelf echt een schop onder mijn reet gegeven (mbv psycholoog).
De 'daders' leven er namelijk niet minder door, weten het vaak niet eens en die macht moet je ze dan niet geven om nog zo'n invloed op je leven te hebben
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 5 mei 2011 om 22:51