Entertainment
alle pijlers
Helemaal het einde (deel 2)
maandag 2 september 2019 om 17:38
Wellicht heeft Linda een voorgevoel gehad loslaten het moet!!
Afgelopen donderdag zijn we geconfronteerd met een ernstig verkeersongeluk waarbij Dean betrokken is. Voor de ogen van Linda is Dean met een hoge snelheid geschept door een auto.
Dankbaar zijn we dat hij leeft! Zonder nader op details in te gaan kunnen wij melden dat alle vitale delen in tact zijn. Nu nog vele andere onderzoeken nodig. Alle liefde en helende is energie welkom. Mocht je een kaart willen sturen om Dean een hart onder de riem te steken kan dat.
We staan voor een uitdaging, maar Inez zegt met zijn vijven redden we alles!! Daar gaan we voor. Dean is sterk, heeft veel beschermengelen om zich heen gehad. We ademen samen om zijn lichaam te helen en hebben ontzettend veel steun van al onze lieve familie en vrienden.
Veel gebeurtenissen die je leven van de ene op de andere dag totaal veranderen kun je niet voorspellen. Die zijn er vaak op het moment dat je het niet verwacht en dan is het zoeken naar hoe om te gaan met een totaal veranderde situatie.
We hebben gewikt en gewogen of we dit met jullie moesten delen. Wij geloven in de kracht van positieve energie. Dat is waar wij op hopen. Wij willen vragen om onze privacy te respecteren.
Op naar herstel
Namaste
Ps, ivm privacy heb ik het adres niet gekopieerd.
Afgelopen donderdag zijn we geconfronteerd met een ernstig verkeersongeluk waarbij Dean betrokken is. Voor de ogen van Linda is Dean met een hoge snelheid geschept door een auto.
Dankbaar zijn we dat hij leeft! Zonder nader op details in te gaan kunnen wij melden dat alle vitale delen in tact zijn. Nu nog vele andere onderzoeken nodig. Alle liefde en helende is energie welkom. Mocht je een kaart willen sturen om Dean een hart onder de riem te steken kan dat.
We staan voor een uitdaging, maar Inez zegt met zijn vijven redden we alles!! Daar gaan we voor. Dean is sterk, heeft veel beschermengelen om zich heen gehad. We ademen samen om zijn lichaam te helen en hebben ontzettend veel steun van al onze lieve familie en vrienden.
Veel gebeurtenissen die je leven van de ene op de andere dag totaal veranderen kun je niet voorspellen. Die zijn er vaak op het moment dat je het niet verwacht en dan is het zoeken naar hoe om te gaan met een totaal veranderde situatie.
We hebben gewikt en gewogen of we dit met jullie moesten delen. Wij geloven in de kracht van positieve energie. Dat is waar wij op hopen. Wij willen vragen om onze privacy te respecteren.
Op naar herstel
Namaste
Ps, ivm privacy heb ik het adres niet gekopieerd.
donderdag 5 september 2019 om 12:12
Ze wachten met het verhaal tot hij het zelf heeft gedeeld op instagram las ik.
Hij is geopereerd in het LUMC (toevallig kwam ik daar Jeroen en Linda tegen), dus het zal wel iets ernstigs zijn, anders word je daar niet naar toe verplaatst vanuit Duitsland/Nijmegen.
Ik hoop op een voorspoedig herstel van Dean!
Hij is geopereerd in het LUMC (toevallig kwam ik daar Jeroen en Linda tegen), dus het zal wel iets ernstigs zijn, anders word je daar niet naar toe verplaatst vanuit Duitsland/Nijmegen.
Ik hoop op een voorspoedig herstel van Dean!
donderdag 5 september 2019 om 17:10
Dit heeft ze naderhand nog geplaatst:
We zijn blij en dankbaar dat hij het ongeluk overleefd heeft en alle vitale delen nog intact zijn. Tegelijkertijd zien wij onze zoon hier in bed liggen met zeer ernstig en blijvend letsel. Hij voelt zich ziek, duizelig en heeft heel veel pijn. Een gevoel van rouw over het verlies komt daar nog bij.
Het gevoel van onmacht, verdriet, boosheid, maar ook van persoonlijk labiliteit voel ik. Er zijn momenten dat ik mezelf krachtig voel en vanuit liefde en compassie met rust en vertrouwen naar de nieuwe werkelijkheid kan kijken. En voel ik een innerlijk weten dat wij dit als gezin gaan redden en dat er voor Dean een prachtige toekomst is weggelegd. Op andere momenten zit er stress in mijn systeem, zie ik de scherven om ons heen. De lange weg die we te gaan hebben en de vele problemen en uitdagingen die we op deze weg tegen gaan komen. Voel ik me dan boos, bekruipt mij een gevoel van oneerlijkheid en voel ik verdriet. Rustig ademhalen en terug naar het nu. Stap voor stap. Dag voor dag en één voor één.
Zeer ernstig en blijvend letsel klinkt niet goed in elk geval.
We zijn blij en dankbaar dat hij het ongeluk overleefd heeft en alle vitale delen nog intact zijn. Tegelijkertijd zien wij onze zoon hier in bed liggen met zeer ernstig en blijvend letsel. Hij voelt zich ziek, duizelig en heeft heel veel pijn. Een gevoel van rouw over het verlies komt daar nog bij.
Het gevoel van onmacht, verdriet, boosheid, maar ook van persoonlijk labiliteit voel ik. Er zijn momenten dat ik mezelf krachtig voel en vanuit liefde en compassie met rust en vertrouwen naar de nieuwe werkelijkheid kan kijken. En voel ik een innerlijk weten dat wij dit als gezin gaan redden en dat er voor Dean een prachtige toekomst is weggelegd. Op andere momenten zit er stress in mijn systeem, zie ik de scherven om ons heen. De lange weg die we te gaan hebben en de vele problemen en uitdagingen die we op deze weg tegen gaan komen. Voel ik me dan boos, bekruipt mij een gevoel van oneerlijkheid en voel ik verdriet. Rustig ademhalen en terug naar het nu. Stap voor stap. Dag voor dag en één voor één.
Zeer ernstig en blijvend letsel klinkt niet goed in elk geval.
donderdag 5 september 2019 om 17:12
wat een ego post van die vrouwgirasole3 schreef: ↑05-09-2019 17:10Dit heeft ze naderhand nog geplaatst:
We zijn blij en dankbaar dat hij het ongeluk overleefd heeft en alle vitale delen nog intact zijn. Tegelijkertijd zien wij onze zoon hier in bed liggen met zeer ernstig en blijvend letsel. Hij voelt zich ziek, duizelig en heeft heel veel pijn. Een gevoel van rouw over het verlies komt daar nog bij.
Het gevoel van onmacht, verdriet, boosheid, maar ook van persoonlijk labiliteit voel ik. Er zijn momenten dat ik mezelf krachtig voel en vanuit liefde en compassie met rust en vertrouwen naar de nieuwe werkelijkheid kan kijken. En voel ik een innerlijk weten dat wij dit als gezin gaan redden en dat er voor Dean een prachtige toekomst is weggelegd. Op andere momenten zit er stress in mijn systeem, zie ik de scherven om ons heen. De lange weg die we te gaan hebben en de vele problemen en uitdagingen die we op deze weg tegen gaan komen. Voel ik me dan boos, bekruipt mij een gevoel van oneerlijkheid en voel ik verdriet. Rustig ademhalen en terug naar het nu. Stap voor stap. Dag voor dag en één voor één.
Zeer ernstig en blijvend letsel klinkt niet goed in elk geval.
donderdag 5 september 2019 om 17:52
Mwoah, lijken me hele normale gevoelens in zo’n situatie. Dat je het dan ook op social media pleurt voor de hele wereld NIET.
Want hoe je het ook went of keert, je zet mensen toch aan het denken en speculeren. Zeg dan wat er speelt qua blijvend letsel en ernst of (m.i. veel beter) hou het voor jezelf.
.
donderdag 5 september 2019 om 18:13
redbulletje schreef: ↑05-09-2019 17:59Dit vind ik een rare zin:
Een arm of been verloren? Maar dat strookt niet met alle vitale delen zijn nog in tact...
Als je zonder kunt is het (beetje kort door de bocht) niet vitaal.
Maar dat is dus inderdaad precies wat ik bedoel met mensen aan het denken en speculeren zetten, zeg dan gewoon wat er is.
.
donderdag 5 september 2019 om 18:17
Ja, technisch kun je zonder, maar dat zou ik toch anders hebben omschreven. Als je iets moet missen door amputatie is die hand of die voet in mijn ogen toch zeker een vitaal deel. Die jongen was ook nog sportief en ik snap dat het hot is om als gehandicapte op hoog niveau te sporten, maar dat is toch niet wat je van je eigen leven verwacht.Anoniem262821034 schreef: ↑05-09-2019 18:13Als je zonder kunt is het (beetje kort door de bocht) niet vitaal.
Maar dat is dus inderdaad precies wat ik bedoel met mensen aan het denken en speculeren zetten, zeg dan gewoon wat er is.
donderdag 5 september 2019 om 18:30
Wanneer er bij een ongeluk een vriend(in) of een geliefd huisdier omkomt kan er ook sprake zijn van rouw.redbulletje schreef: ↑05-09-2019 17:59Dit vind ik een rare zin:
Een arm of been verloren? Maar dat strookt niet met alle vitale delen zijn nog in tact...
Niet geschoten is altijd mis
donderdag 5 september 2019 om 22:09
Ja, als je iets van sport instructeur of gymleraar wilt worden, zal je die arm toch moeten gebruiken. Dat zal de reden zijn dat hij zijn toekomst droom in duigen ziet vallen en dat valt niet mee! maar bovenal zou ik als moeder enorm dankbaar zijn dat hij nog leeft, het had zo heel anders kunnen aflopen!
donderdag 5 september 2019 om 23:07
"7 dagen zijn we verder, 7 dagen lijken wel een eeuwigheid te duren zeker als je letterlijk de wijzers van de klok ziet wegtikken. Linda en ik wisselen elkaar af in het ziekenhuis en ‘s nachts slaapt een van ons bij Dean. We horen het tikken van de klok, houden Dean zijn hand vast en soms lezen we een beetje. Je merkt dat gedachten vaak afdwalen, naar het moment van het ongeluk, na het gesprek met de specialisten en naar de toekomst. De toekomst die er heel anders uitziet en waar je vooral ook moet leren niet te ver naar voren te kijken. Ik ben dankbaar voor het feit dat ik ben aangenomen en per 15 september begin aan een ontzettend leuke nieuwe uitdagende baan. Dit staat uiteraard is schril contrast met de reis die wij samen met Dean maar Dean ook alleen gaat maken. Hoe gaan we dit managen? Geen idee maar dat hoeft gelukkig ook niet. Er is alleen maar het nu, er is alleen maar dit moment. Het moment dat ik nu naast Dean zit en hij heef besloten om op zijn eigen instagram te delen wat hij heeft omdat hij dat nu wilt. Hij is langzaam aan het idee gewend dat dit is wat er is en dat we hopelijk vanaf dit moment stapje voor stapje kunnen werken aan herstel.
Maar er is ook gewoon leven en je ziet dat pijn en verdriet een lach en een traan hand in hand gaan. De meiden hebben ook hun aandacht liefde en knuffels nodig. Linda en ik krijgen dat nu nog samen met hulp van onze fantastische vrienden en familie goed geregeld. De volgende stap wordt vooral ook weer even elkaar vasthouden uithuilen ademen en weer doorstappen
We zijn nu 7 dagen verder. Soms zou ik willen dat ik de tijd kon terugdraaien. Maar dit is wat het is mijn arm is verlamd en ik heb barstende koppijn. Ze zeggen dat de hersteloperatie goed is verlopen, maar dat ik pas over twee jaar weet wat goed is en of ik mijn arm weer (een beetje) kan gebruiken.
Zal ik ooit kunnen surfen? Geen idee. Nu moet ik eerst van die verschrikkelijke duizeligheid zien af te komen.
Mijn vader en mijn moeder helpen daar waar ze kunnen en er is altijd een van beide bij mij. Daarnaast heb ik echt super veel steun van ontzettend veel vrienden van ons. Ook krijg ik echt prachtige kaarten opgestuurd.
Nu hopelijk snel naar mijn zusjes toe en dan volgende maand de volgende operatie.
Ooit zal het beter gaan, kan ik mij weer vol inzetten richting herstel en zal er een nieuwe balans komen.
Wordt vervolgd......"
Maar er is ook gewoon leven en je ziet dat pijn en verdriet een lach en een traan hand in hand gaan. De meiden hebben ook hun aandacht liefde en knuffels nodig. Linda en ik krijgen dat nu nog samen met hulp van onze fantastische vrienden en familie goed geregeld. De volgende stap wordt vooral ook weer even elkaar vasthouden uithuilen ademen en weer doorstappen
We zijn nu 7 dagen verder. Soms zou ik willen dat ik de tijd kon terugdraaien. Maar dit is wat het is mijn arm is verlamd en ik heb barstende koppijn. Ze zeggen dat de hersteloperatie goed is verlopen, maar dat ik pas over twee jaar weet wat goed is en of ik mijn arm weer (een beetje) kan gebruiken.
Zal ik ooit kunnen surfen? Geen idee. Nu moet ik eerst van die verschrikkelijke duizeligheid zien af te komen.
Mijn vader en mijn moeder helpen daar waar ze kunnen en er is altijd een van beide bij mij. Daarnaast heb ik echt super veel steun van ontzettend veel vrienden van ons. Ook krijg ik echt prachtige kaarten opgestuurd.
Nu hopelijk snel naar mijn zusjes toe en dan volgende maand de volgende operatie.
Ooit zal het beter gaan, kan ik mij weer vol inzetten richting herstel en zal er een nieuwe balans komen.
Wordt vervolgd......"
vrijdag 6 september 2019 om 07:34
Dit inderdaad.redbulletje schreef: ↑05-09-2019 17:31Rare zweeftyes vond ik het. Dat blijkt wel weer uit deze tenenkrommende tekst. Sneu voor die jongen.
