
Ik vertrek
zaterdag 31 mei 2014 om 22:54

zaterdag 31 mei 2014 om 22:57
quote:.Ratatouille schreef op 31 mei 2014 @ 22:56:
[...]
Hadden ze daarom soms net muziek van Dexter?
Grapje van de audio-persoon bij de Tros (de zus van Dexter kan ook zo lekker Fuck roepen )Geen idee
[...]
Hadden ze daarom soms net muziek van Dexter?
Grapje van de audio-persoon bij de Tros (de zus van Dexter kan ook zo lekker Fuck roepen )Geen idee
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!

zaterdag 31 mei 2014 om 23:02
En de update (sorry MV, ik ben je voor).
Deze is wel oud i.v.m. dat vanavond een herhaling was.
Hoe gaat het begin 2012 met Bart en Christa in de Poitou-Charente? Het gaat goed met ons! We zijn nog steeds bijzonder gelukkig met onze keuze. Na de overdracht hebben we wat kleine problemen gehad met de staat van onderhoud van het pand, want alhoewel we al een maand meedraaiden lijkt het alsof alles er ineens mee ophield nadat we eigenaar waren van het “fonds de commerce”.
Het rioleringssysteem bleek dusdanig verstopt dat we dagen bezig zijn geweest, met hulp van een bijzonder aardige buurman, om het normaal te laten functioneren. Het gasfornuis gaf gele vlammen waardoor alle pannen in het pand zwart geblakerd waren, maar de oude eigenaresse en haar dochters waren daar al zo aan gewend geraakt dat zij er totaal niet van opkeken. Toen zij hoorden dat dit te maken had met vuile branders begrepen ze er dan ook werkelijk niets van. De koelkast maakte een raar geluid maar ook dat vonden ze inmiddels normaal. Je trekt dan gewoon de stekker er even uit en dan doet hij het daarna weer gewoon…… een “douchette” in de spoelkeuken ontbrak, de afzuiging van de grill in het restaurant is inmiddels vervangen (restaurant stond regelmatig blauw van de rook), nieuwe belettering op de ramen, nieuwe aanwijzingsborden, nieuwe zonneschermen (stores).
Verder kwamen ook onze dekbedden, die we gekocht hadden voor het hotel in La Bourboule, hier goed van pas in de hotelkamers. Dekbedden kenden ze ook hier nog niet, zoals vele Fransen overigens! Gewone kussens zijn hier ook nog lang niet op alle plaatsen een normaal verschijnsel…..ze kennen hier nog die lange rolkussens. Wat nog veranderd moet worden, maar het is lastig te bedenken hoe we dit anders kunnen doen op een manier dat het niet teveel geld zal gaan kosten….het vervangen van de gordijnen voor de ramen in geval dat we gesloten zijn. Wanneer we nieuwe gordijnen plaatsen dienen deze brandvertragend te zijn en daar hangt direct een prijskaartje aan. Dit zal dus naar alle waarschijnlijkheid nog even op zich moeten laten wachten.
In april gaan we een zwembad plaatsen (opbouw 9.75 x 5.00 x 1.32) in onze achtertuin, met ligstoelen erom heen zodat mensen hier kunnen ontspannen. Voor de hotelkamers dienen nog bistrosetjes te worden geplaatst zodat gasten voor hun hotelkamer een wijntje kunnen drinken, een boek kunnen lezen of gewoon lekker in het zonnetje zitten en genieten. Naast het “gewone” werk wat we hier dagelijks doen, hoeven we dus vooralsnog niet stil te zitten. We gaan door de week iedere dag om 6.30 uur open tot ’s avonds 19.00 uur. Op zaterdag kunnen we uitslapen want dan is de openingstijd 9.00 uur tot 14.00 uur en op zondag zijn we gesloten, behalve op de eerste zondag van de maand. Dan hebben we een middagmaaltijd met een hoofdgerecht, kaas en een dessert voor ¤ 12,50 - ¤ 15,- (afhankelijk van het thema die dag). Voor ons is dit geregelde leven prettiger dan het leven in een hotel waar je seizoensgebonden werk doet. Het werk is hier meer gedoseerd. We zitten op het platteland, alhoewel onze bar/restaurant wel aan de doorgaande weg Niort – Limoges ligt. Dit heeft als enorm voordeel voor ons dat we heel veel passanten hebben, met name in het weekend. Door de week hebben we veel vaste gasten die tussen de middag hier een eenvoudige, maar goede maaltijd komen nuttigen, voorafgaand door een kir aan de bar.
Als we via de achterzijde naar buiten lopen dan zitten we midden tussen de graan- en zonnebloemvelden, waar we heerlijk kunnen wandelen met onze hondjes. Doordat het motel achter het restaurant ligt en de weg ’s nachts nauwelijks wordt gebruikt, is het er in tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, rustig. Voor mensen die op weg zijn/gaan naar Spanje of Zuid- West-Frankrijk kan het een mogelijke tussenstop zijn. We zitten niet ver van de snelweg Poitiers-Bordeaux.
Hartelijke groeten, Bart en Christa en wellicht tot ziens in de Poitou-Charente de “beste Franse reisbestemming”
Deze is wel oud i.v.m. dat vanavond een herhaling was.
Hoe gaat het begin 2012 met Bart en Christa in de Poitou-Charente? Het gaat goed met ons! We zijn nog steeds bijzonder gelukkig met onze keuze. Na de overdracht hebben we wat kleine problemen gehad met de staat van onderhoud van het pand, want alhoewel we al een maand meedraaiden lijkt het alsof alles er ineens mee ophield nadat we eigenaar waren van het “fonds de commerce”.
Het rioleringssysteem bleek dusdanig verstopt dat we dagen bezig zijn geweest, met hulp van een bijzonder aardige buurman, om het normaal te laten functioneren. Het gasfornuis gaf gele vlammen waardoor alle pannen in het pand zwart geblakerd waren, maar de oude eigenaresse en haar dochters waren daar al zo aan gewend geraakt dat zij er totaal niet van opkeken. Toen zij hoorden dat dit te maken had met vuile branders begrepen ze er dan ook werkelijk niets van. De koelkast maakte een raar geluid maar ook dat vonden ze inmiddels normaal. Je trekt dan gewoon de stekker er even uit en dan doet hij het daarna weer gewoon…… een “douchette” in de spoelkeuken ontbrak, de afzuiging van de grill in het restaurant is inmiddels vervangen (restaurant stond regelmatig blauw van de rook), nieuwe belettering op de ramen, nieuwe aanwijzingsborden, nieuwe zonneschermen (stores).
Verder kwamen ook onze dekbedden, die we gekocht hadden voor het hotel in La Bourboule, hier goed van pas in de hotelkamers. Dekbedden kenden ze ook hier nog niet, zoals vele Fransen overigens! Gewone kussens zijn hier ook nog lang niet op alle plaatsen een normaal verschijnsel…..ze kennen hier nog die lange rolkussens. Wat nog veranderd moet worden, maar het is lastig te bedenken hoe we dit anders kunnen doen op een manier dat het niet teveel geld zal gaan kosten….het vervangen van de gordijnen voor de ramen in geval dat we gesloten zijn. Wanneer we nieuwe gordijnen plaatsen dienen deze brandvertragend te zijn en daar hangt direct een prijskaartje aan. Dit zal dus naar alle waarschijnlijkheid nog even op zich moeten laten wachten.
In april gaan we een zwembad plaatsen (opbouw 9.75 x 5.00 x 1.32) in onze achtertuin, met ligstoelen erom heen zodat mensen hier kunnen ontspannen. Voor de hotelkamers dienen nog bistrosetjes te worden geplaatst zodat gasten voor hun hotelkamer een wijntje kunnen drinken, een boek kunnen lezen of gewoon lekker in het zonnetje zitten en genieten. Naast het “gewone” werk wat we hier dagelijks doen, hoeven we dus vooralsnog niet stil te zitten. We gaan door de week iedere dag om 6.30 uur open tot ’s avonds 19.00 uur. Op zaterdag kunnen we uitslapen want dan is de openingstijd 9.00 uur tot 14.00 uur en op zondag zijn we gesloten, behalve op de eerste zondag van de maand. Dan hebben we een middagmaaltijd met een hoofdgerecht, kaas en een dessert voor ¤ 12,50 - ¤ 15,- (afhankelijk van het thema die dag). Voor ons is dit geregelde leven prettiger dan het leven in een hotel waar je seizoensgebonden werk doet. Het werk is hier meer gedoseerd. We zitten op het platteland, alhoewel onze bar/restaurant wel aan de doorgaande weg Niort – Limoges ligt. Dit heeft als enorm voordeel voor ons dat we heel veel passanten hebben, met name in het weekend. Door de week hebben we veel vaste gasten die tussen de middag hier een eenvoudige, maar goede maaltijd komen nuttigen, voorafgaand door een kir aan de bar.
Als we via de achterzijde naar buiten lopen dan zitten we midden tussen de graan- en zonnebloemvelden, waar we heerlijk kunnen wandelen met onze hondjes. Doordat het motel achter het restaurant ligt en de weg ’s nachts nauwelijks wordt gebruikt, is het er in tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, rustig. Voor mensen die op weg zijn/gaan naar Spanje of Zuid- West-Frankrijk kan het een mogelijke tussenstop zijn. We zitten niet ver van de snelweg Poitiers-Bordeaux.
Hartelijke groeten, Bart en Christa en wellicht tot ziens in de Poitou-Charente de “beste Franse reisbestemming”


zaterdag 31 mei 2014 om 23:06
