Entertainment
alle pijlers
Indrukwekkende documentaires deel 2
zaterdag 6 juni 2020 om 17:20
Het topic met tips voor goede documentaires.
Hier komen we vandaan: entertainment/indrukwekkende-documentai ... ages/57646
Hier komen we vandaan: entertainment/indrukwekkende-documentai ... ages/57646
dinsdag 28 mei 2024 om 21:53
Van de week de documentaire 'Moederhart' gezien. Terug te zien op npogemist (2doc).
Het gaat over een vrouw van 92 en de zorg voor haar zoon met een genetische afwijking en een zeer ernstige verstandelijke beperking.
Ik was bang dat ik er verdrietig van zou worden, omdat ik zelf een zoon heb die tot dezelfde doelgroep behoort. Maar ik vond het erg rustig gebracht en ook niet met alleen maar ellende en verdriet en problemen met de zorg. Vooral een mooi verhaal over onvoorwaardelijke liefde voor je kind. Ik kan alleen maar hopen dat ik dit allemaal nog kan als ik 92 ben. Aanrader.
Het gaat over een vrouw van 92 en de zorg voor haar zoon met een genetische afwijking en een zeer ernstige verstandelijke beperking.
Ik was bang dat ik er verdrietig van zou worden, omdat ik zelf een zoon heb die tot dezelfde doelgroep behoort. Maar ik vond het erg rustig gebracht en ook niet met alleen maar ellende en verdriet en problemen met de zorg. Vooral een mooi verhaal over onvoorwaardelijke liefde voor je kind. Ik kan alleen maar hopen dat ik dit allemaal nog kan als ik 92 ben. Aanrader.
dinsdag 28 mei 2024 om 23:18
Dank je voor deze tip. Ik heb de documentaire net gekeken, zeer indrukwekkend.herfst100 schreef: ↑28-05-2024 21:53Van de week de documentaire 'Moederhart' gezien. Terug te zien op npogemist (2doc).
Het gaat over een vrouw van 92 en de zorg voor haar zoon met een genetische afwijking en een zeer ernstige verstandelijke beperking.
Ik was bang dat ik er verdrietig van zou worden, omdat ik zelf een zoon heb die tot dezelfde doelgroep behoort. Maar ik vond het erg rustig gebracht en ook niet met alleen maar ellende en verdriet en problemen met de zorg. Vooral een mooi verhaal over onvoorwaardelijke liefde voor je kind. Ik kan alleen maar hopen dat ik dit allemaal nog kan als ik 92 ben. Aanrader.
donderdag 30 mei 2024 om 12:22
Ik kan me juist niet voorstellen hoe je door kan gaan met leven als je een kind verliest. Ik denk dat het voor veel mensen een soort moeten is, vanwege de kinderen die er nog wel zijn of je partner ofzo.Serengeti schreef: ↑25-05-2024 11:53Ja herkenbaar.
Ik vind het onvoorstelbaar verdrietig en heftig waar deze ouders doorheen moeten. En ik begrijp ook dat er inmens veel verdriet en ook boosheid zit. Logisch ook dat je er erg depressief van kunt worden.
Maar de opmerking van één van de ouders van Wies bleef me wel bij en dat was iets in de geest van: toekomst? Welke toekomst? Er is geen toekomst meer of ik wil niet aan de toekomst denken (of zoiets).
Om zo over de toekomst te praten terwijl ze nog twee andere jonge kinderen hebben vond ik wel lastig.
Ik geef dus wel meteen toe dat ik het verdriet, de woede begrijp en ook kan begrijpen dat ze depressief kunnen worden (waarbij je vaak ook geen zin meer hebt in de toekomst).
Ik vind het een indrukwekkende documentaireserie.
Om iedere dag opnieuw die pijn en dat verdriet te moeten ervaren lijkt mij ondoenlijk.
Ik vind het zo schrijnend om het verlies te zien in deze documentaire.
Cum non tum age
zondag 2 juni 2024 om 08:18
Jep, ik volg dit verhaal al jaren en geloof er echt niks van. Dat die familie allerlei problemen heeft, staat vast. Dat de Carter kinderen een slechte jeugd en opvoeding hebben gehad ook. Ze zijn niet voor niks allemaal aan de alcohol en drugs verslaafd geraakt en een aantal overleden aan een overdosis natuurlijk. Dus dat het een disfunctionele familie is weet ik. Maar die aanklachten tegen Nick zijn onzin. Die dames kenden elkaar al voordat ze de aanklachten deden, hebben verhalen op elkaar afgestemd, wisselen continu van verhaal enz. Genoeg aanwijzingen te vinden waarbij ik denk “hier klopt iets niet”. Hopelijk komt er snel een uitspraak (hij is al een aantal keren vrijgesproken, maar deze dames blijven bezig helaas) en kan Nick gewoon door met zijn leven dat hij nu prima op de rit heeft.
Deze docu belicht maar 1 kant van het verhaal en is er volledig op gericht om dit verhaal en deze dames bekendheid te geven. Alles voor de fame zullen we maar zeggen.
zondag 2 juni 2024 om 08:36
De meest indrukwekkende documentaires die ik in de afgelopen maanden heb gezien waren deze (trailer):
https://youtu.be/HNtrUjUNkJw?si=6yCITYo5SqUva0b-
https://youtu.be/uFat7pfP36g?si=dRHQp9Z5WY7IcwNf (hier ook direct te bekijken).
https://youtu.be/HNtrUjUNkJw?si=6yCITYo5SqUva0b-
https://youtu.be/uFat7pfP36g?si=dRHQp9Z5WY7IcwNf (hier ook direct te bekijken).
zondag 2 juni 2024 om 10:17
Irregular_Choice schreef: ↑02-06-2024 08:18Jep, ik volg dit verhaal al jaren en geloof er echt niks van. Dat die familie allerlei problemen heeft, staat vast. Dat de Carter kinderen een slechte jeugd en opvoeding hebben gehad ook. Ze zijn niet voor niks allemaal aan de alcohol en drugs verslaafd geraakt en een aantal overleden aan een overdosis natuurlijk. Dus dat het een disfunctionele familie is weet ik. Maar die aanklachten tegen Nick zijn onzin. Die dames kenden elkaar al voordat ze de aanklachten deden, hebben verhalen op elkaar afgestemd, wisselen continu van verhaal enz. Genoeg aanwijzingen te vinden waarbij ik denk “hier klopt iets niet”. Hopelijk komt er snel een uitspraak (hij is al een aantal keren vrijgesproken, maar deze dames blijven bezig helaas) en kan Nick gewoon door met zijn leven dat hij nu prima op de rit heeft.
Deze docu belicht maar 1 kant van het verhaal en is er volledig op gericht om dit verhaal en deze dames bekendheid te geven. Alles voor de fame zullen we maar zeggen.
Ik heb de docu niet gezien, dus daar kan ik niks over zeggen, maar dit vind ik heel lastig om te lezen. Een drugsverslaving ligt niet altijd aan opvoeding. Het is het bekende nature/nurtureverhaal.
Je kunt nog zo'n goede ( wat dat dan ook maar mag zijn) opvoeding gehad hebben, en toch verslaafd raken.
Natuurlijk heeft in sommige gevallen opvoeding een rol gespeeld bij mensen met een verslaving, maar om nou ouders de schuld te geven van de verslaving van hun kind, vind ik heel ver gaan.
zondag 2 juni 2024 om 11:25
Kijk de docu dan eerst even of lees je in. Ze zagen niet anders thuis. Werden opgevoed met alcohol en drugs om zich heen. Hun ouders hadden een kroeg vroeger, waar de kinderen mee naartoe werden genomen en waarbij de ouders de winst op zopen. Vader zat te blowen met de kids etc. Alcohol was altijd toegankelijk en mochten ze ook gewoon nemen. Dus in dit geval kan je wel vrij zeker zeggen dat het een voorbeeld was wat ze volgden en waarin gefaciliteerd werd door de ouders.Sky schreef: ↑02-06-2024 10:17Ik heb de docu niet gezien, dus daar kan ik niks over zeggen, maar dit vind ik heel lastig om te lezen. Een drugsverslaving ligt niet altijd aan opvoeding. Het is het bekende nature/nurtureverhaal.
Je kunt nog zo'n goede ( wat dat dan ook maar mag zijn) opvoeding gehad hebben, en toch verslaafd raken.
Natuurlijk heeft in sommige gevallen opvoeding een rol gespeeld bij mensen met een verslaving, maar om nou ouders de schuld te geven van de verslaving van hun kind, vind ik heel ver gaan.
zondag 2 juni 2024 om 12:52
Het is toch algemeen bekend dst de Carters geen normale stabiele jeugd hebben gehad?Sky schreef: ↑02-06-2024 10:17Ik heb de docu niet gezien, dus daar kan ik niks over zeggen, maar dit vind ik heel lastig om te lezen. Een drugsverslaving ligt niet altijd aan opvoeding. Het is het bekende nature/nurtureverhaal.
Je kunt nog zo'n goede ( wat dat dan ook maar mag zijn) opvoeding gehad hebben, en toch verslaafd raken.
Natuurlijk heeft in sommige gevallen opvoeding een rol gespeeld bij mensen met een verslaving, maar om nou ouders de schuld te geven van de verslaving van hun kind, vind ik heel ver gaan.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 4 juni 2024 om 10:04
Ja, gisteren de aflevering gezien.
Ik had de indruk dat de huidige directeur het een beetje bagataliseerde, en het ook zielig vond voor de huidige zusters dat ze dit moesten horen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 4 juni 2024 om 19:20
donderdag 6 juni 2024 om 10:47
Ik ben benieuwd hoe de zonen van Pia en Woes er tegenaankijken dat het altijd (of zo lijkt het) gaat om of over hun overleden zusje. Ze hebben haar nooit gekend. Ik vond het maar erg beladen allemaal met de ballonnen en de kleertjes bekijken. Alsof ze verdrietig gemaakt moeten worden om iemand die ze niet kennen en nooit gekend hebben.
Het gezin van Wies blijft er ook zo in hangen en blijft maar zoeken naar een schim van Wies.
donderdag 6 juni 2024 om 19:50
Ik dacht hetzelfde. Vooral bij de broertjes van Pup. Die jongetjes hoeven dat verdriet niet te hebben want ze hebben haar nooit gekend. De ouders zouden dat meer bij zichzelf moeten houden.Jemoederheethenk2 schreef: ↑06-06-2024 10:47Ik ben benieuwd hoe de zonen van Pia en Woes er tegenaankijken dat het altijd (of zo lijkt het) gaat om of over hun overleden zusje. Ze hebben haar nooit gekend. Ik vond het maar erg beladen allemaal met de ballonnen en de kleertjes bekijken. Alsof ze verdrietig gemaakt moeten worden om iemand die ze niet kennen en nooit gekend hebben.
Het gezin van Wies blijft er ook zo in hangen en blijft maar zoeken naar een schim van Wies.
Broertje van Wies is iets anders omdat hij wel zelf het gemis heeft, maar dan nog leek het of het hem soms teveel word opgedrongen. Ik denk niet dat hij dat messenslijper nog wil bijvoorbeeld.
donderdag 6 juni 2024 om 20:09
Ik had dit gevoel ook. Lijkt me zwaar voor die jongetjes.xiongmao schreef: ↑06-06-2024 19:50Ik dacht hetzelfde. Vooral bij de broertjes van Pup. Die jongetjes hoeven dat verdriet niet te hebben want ze hebben haar nooit gekend. De ouders zouden dat meer bij zichzelf moeten houden.
Broertje van Wies is iets anders omdat hij wel zelf het gemis heeft, maar dan nog leek het of het hem soms teveel word opgedrongen. Ik denk niet dat hij dat messenslijper nog wil bijvoorbeeld.
Ik heb eindelijk beyond Utopia gezien, vond ik erg indrukwekkend. Ik ben nog niet zo lang terug van mijn rondreis door Zuid Korea en ben bij de DMZ geweest. Heb daar al hartverscheurende verhalen gehoord.
Alsjemenou!
vrijdag 7 juni 2024 om 00:33
Ben het hier wel mee eens.Jemoederheethenk2 schreef: ↑06-06-2024 10:47Ik ben benieuwd hoe de zonen van Pia en Woes er tegenaankijken dat het altijd (of zo lijkt het) gaat om of over hun overleden zusje. Ze hebben haar nooit gekend. Ik vond het maar erg beladen allemaal met de ballonnen en de kleertjes bekijken. Alsof ze verdrietig gemaakt moeten worden om iemand die ze niet kennen en nooit gekend hebben.
Het gezin van Wies blijft er ook zo in hangen en blijft maar zoeken naar een schim van Wies.
Ik kreeg er eeb benauwd gevoel van
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 7 juni 2024 om 12:07
Ik kreeg er ook een ongemakkelijk gevoel bij. Ik weet (gelukkig) niet hoe het voelt om een kind te verliezen, maar je zult toch door moeten voor je andere kinderen. We zien natuurlijk maar kleine stukjes uit hun dagelijks leven, dus ik hoop dat het dagelijks leven soms wat meer "normaal" is (klinkt wat onaardig, maar weet even niet hoe ik het anders moet formuleren)Jemoederheethenk2 schreef: ↑06-06-2024 10:47Ik ben benieuwd hoe de zonen van Pia en Woes er tegenaankijken dat het altijd (of zo lijkt het) gaat om of over hun overleden zusje. Ze hebben haar nooit gekend. Ik vond het maar erg beladen allemaal met de ballonnen en de kleertjes bekijken. Alsof ze verdrietig gemaakt moeten worden om iemand die ze niet kennen en nooit gekend hebben.
Het gezin van Wies blijft er ook zo in hangen en blijft maar zoeken naar een schim van Wies.
Het oudste broertje heeft Pup by the way toch wel gekend? Pup was toch het tweelingzusje van het jongste broertje?
vrijdag 7 juni 2024 om 18:10
Ik heb gisteren een deel gekeken van de eerste aflevering en het toen afgezet. Ik begon me echt te irriteren. Ben nooit een fan geweest van BSB, vond ze zelfs irritant in die tijd en dan ging het broertje van ook nog eens zingen. Vond het echt heel erg wat die vrouw is overkomen maar ik ergerde me gewoon aan de keuzes die ze steeds maakte. Mee gaan naar de badkamer, slaapkamer, een nieuwe manager kiezen die familie van Nick blijkt te zijn, toch nog dat duet opnemen. Bij die film kon ze er waarschijnlijk niet meer onderuit. Maar ik had wel zoiets van meid je werd toch niet gedwongen om juist die manager te kiezen of dat duet te doen?!
zaterdag 8 juni 2024 om 08:12
Deze heb ik ook gezien. Vond hem erg indrukwekkend. Ik vond het wel mooi hoe deze vrouwen duidelijk de scheiding konden maken tussen hun kind en het moederschap. Ze houden van hun kinderen, maar houden niet van het moederschap.
"After all this time?" "Always."
zaterdag 8 juni 2024 om 11:28
Nouja, volgens mij is dat meisje overleden toen ze 8 weken oud was (en haar broertje dus ook). Dus echt 'kennen' zou ik dat niet willen noemen.Frommeltje schreef: ↑07-06-2024 12:07Ik kreeg er ook een ongemakkelijk gevoel bij. Ik weet (gelukkig) niet hoe het voelt om een kind te verliezen, maar je zult toch door moeten voor je andere kinderen. We zien natuurlijk maar kleine stukjes uit hun dagelijks leven, dus ik hoop dat het dagelijks leven soms wat meer "normaal" is (klinkt wat onaardig, maar weet even niet hoe ik het anders moet formuleren)
Het oudste broertje heeft Pup by the way toch wel gekend? Pup was toch het tweelingzusje van het jongste broertje?
Nothing happens for a reason
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
