Entertainment
alle pijlers
Mooie live optredens
zaterdag 20 augustus 2011 om 22:40
Onlangs heb ik weer eens gekeken naar het reünie concert van Simon and Garfunkel in Central Park. Het interessante aan dit concert is de wisselwerking tussen de mannen. Ze waren sinds hun kindertijd vrienden maar aan de vriendschap kwam ergens in de jaren 60 een einde.
Dit is "The boxer" Paul kijkt hier twee keer verbaasd naar Art; de eerste keer als Art te vroeg inzet en de tweede keer als Art in een "verkeerde toonsoort" zingt "after changes upon changes we are more or less the same"
http://www.youtube.com/watch?v=R2DglHU04rQ
Een ander mooi optreden is van Billy Preston, omdat het enthousiasme er vanaf spat.
http://www.youtube.com/watch?v=UYxzPdv67yA
En natuurlijk George Michael tijdens het Freddy Mercury tribute,
Als ik het me goed herinner, had hij tijden dit optreden zijn partner in gedachte die recent aan aids was overleden.
http://www.youtube.com/watch?v=3dWf20nuHZ0
Hebben jullie nog suggesties voor mooie optredens?
Dit is "The boxer" Paul kijkt hier twee keer verbaasd naar Art; de eerste keer als Art te vroeg inzet en de tweede keer als Art in een "verkeerde toonsoort" zingt "after changes upon changes we are more or less the same"
http://www.youtube.com/watch?v=R2DglHU04rQ
Een ander mooi optreden is van Billy Preston, omdat het enthousiasme er vanaf spat.
http://www.youtube.com/watch?v=UYxzPdv67yA
En natuurlijk George Michael tijdens het Freddy Mercury tribute,
Als ik het me goed herinner, had hij tijden dit optreden zijn partner in gedachte die recent aan aids was overleden.
http://www.youtube.com/watch?v=3dWf20nuHZ0
Hebben jullie nog suggesties voor mooie optredens?
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
zaterdag 20 augustus 2011 om 22:50
beth hart - live in paradiso
http://www.youtube.com/wa ... ture=youtube_gdata_player
fleetwood mac - mirage tour met een van de allermooiste gitaarsolos aller tijden van lindsey buckingham in Not that Funny.
http://www.youtube.com/wa ... ture=youtube_gdata_player
http://www.youtube.com/wa ... ture=youtube_gdata_player
fleetwood mac - mirage tour met een van de allermooiste gitaarsolos aller tijden van lindsey buckingham in Not that Funny.
http://www.youtube.com/wa ... ture=youtube_gdata_player
.
zaterdag 20 augustus 2011 om 23:15
zaterdag 20 augustus 2011 om 23:28
quote:kri5tel schreef op 20 augustus 2011 @ 23:15:
Wellicht niet helemaal 'mooi' maar ik krijg hier wel kippenvel van. Rage Against The Machine op Pinkpop in 1993. De band kreeg het Pinkpop publiek zo mee dat het publiek al springende een aardbeving van 1.1 op de Schaal van Richter veroorzaakte in Landgraaf.Dat is juist wel mooi als het publiek zo meegesleept wordt. "Mooi" betekent voor mij niet zozeer een perfecte uitvoering maar dat "er iets gebeurt"
Wellicht niet helemaal 'mooi' maar ik krijg hier wel kippenvel van. Rage Against The Machine op Pinkpop in 1993. De band kreeg het Pinkpop publiek zo mee dat het publiek al springende een aardbeving van 1.1 op de Schaal van Richter veroorzaakte in Landgraaf.Dat is juist wel mooi als het publiek zo meegesleept wordt. "Mooi" betekent voor mij niet zozeer een perfecte uitvoering maar dat "er iets gebeurt"
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
zaterdag 20 augustus 2011 om 23:43
http://www.youtube.com/watch?v=wX2vcxO- ... re=related
Otis Redding, Monterrey 1967.
Het eerste echt grote hippiefestival, maar hij steelt volledig de show als outsider tussen de artiesten.
Otis Redding, Monterrey 1967.
Het eerste echt grote hippiefestival, maar hij steelt volledig de show als outsider tussen de artiesten.
zondag 21 augustus 2011 om 01:18
Uiteraard mijn muzikale grote liefde Bruce Springsteen. Dit was het allereerste concert waar ik naar toe ben geweest. Ik was net zestien geworden en was helemaal op van de zenuwen. Het was een geweldige avond.
http://www.youtube.com/watch?v=y3nLgmjg7Hs
http://www.youtube.com/watch?v=y3nLgmjg7Hs
zondag 21 augustus 2011 om 01:44
Ik kan me overigens ook vinden in de keus van TO voor het concert van Simon and Garfunkel in Central Park. Ik heb de dubbelelpee toentertijd grijs gedraaid en kan het concert nog helemaal meezingen. Ik heb hem sinds kort ook op dvd.
Dit vind ik ook mooie liveregistraties:
Roy Orbison met een all star band (waaronder Bruce Springsteen) in A Black and White Night
http://www.youtube.com/watch?v=hOPah8Kby90&feature=fvsr
Maar ook Queen en U2 tijdens Live Aid in 1985 die voor mij de hoogtepunten waren van dit legendarische concert.
http://www.youtube.com/watch?v=lDckgX3oU_w
http://www.youtube.com/watch?v=2zIW8qDPhos
Dit vind ik ook mooie liveregistraties:
Roy Orbison met een all star band (waaronder Bruce Springsteen) in A Black and White Night
http://www.youtube.com/watch?v=hOPah8Kby90&feature=fvsr
Maar ook Queen en U2 tijdens Live Aid in 1985 die voor mij de hoogtepunten waren van dit legendarische concert.
http://www.youtube.com/watch?v=lDckgX3oU_w
http://www.youtube.com/watch?v=2zIW8qDPhos
zondag 21 augustus 2011 om 14:20
quote:kopjekoffie70 schreef op 20 augustus 2011 @ 22:40:
Onlangs heb ik weer eens gekeken naar het reünie concert van Simon and Garfunkel in Central Park. Het interessante aan dit concert is de wisselwerking tussen de mannen. Ze waren sinds hun kindertijd vrienden maar aan de vriendschap kwam ergens in de jaren 60 een einde.
Dit is "The boxer" Paul kijkt hier twee keer verbaasd naar Art; de eerste keer als Art te vroeg inzet en de tweede keer als Art in een "verkeerde toonsoort" zingt "after changes upon changes we are more or less the same"
http://www.youtube.com/watch?v=R2DglHU04rQDeze is zo ontroerend. Garfunkel die Simon over zijn rug aait en die blikken die ze elkaar toewerpen. Dat is even een brok weg slikken.
Onlangs heb ik weer eens gekeken naar het reünie concert van Simon and Garfunkel in Central Park. Het interessante aan dit concert is de wisselwerking tussen de mannen. Ze waren sinds hun kindertijd vrienden maar aan de vriendschap kwam ergens in de jaren 60 een einde.
Dit is "The boxer" Paul kijkt hier twee keer verbaasd naar Art; de eerste keer als Art te vroeg inzet en de tweede keer als Art in een "verkeerde toonsoort" zingt "after changes upon changes we are more or less the same"
http://www.youtube.com/watch?v=R2DglHU04rQDeze is zo ontroerend. Garfunkel die Simon over zijn rug aait en die blikken die ze elkaar toewerpen. Dat is even een brok weg slikken.
zondag 21 augustus 2011 om 14:29
Ik heb heel veel ontroerende herinneringen aan concerten. Bij ieder concert wat ik bezoek springen op een gegeven moment de tranen wel in mijn ogen. En soms gaan ze ook rollen over mijn wangen en heel soms sta ik gewoon ronduit te snikken van het janken.
Bijvoorbeeld vorige week toen ik met mijn 5 jarige dochter naar Alice in Wonderland van K3 was gegaan. Leuke show en ook voor volwassenen leuk om te zien. Op het einde zingen alle artiesten een gezamelijk lied en ik had al tegen dochter gezegd dat ze mocht dansen als ze dat wilde. En dan dat einde, zij met haar vrolijke bekkie en open mond en ik stond te janken omdat het gewoon goed was en zij er zo van genoten had.
Maar goed, hier een voorbeeld van een echt concert: U2 in Brussel in 2010. Het nummer With or Without You, en wat er gebeurt, ik weet het nog steeds. Een van die magische dingen waar je van droomt dat het gebeurd tijdens een concert. Iedereen zit in dezelfde flow en blijft gewoon doorzingen na het nummer. De bandleden zelf stonden met verbazing en plezier te kijken. Op een gegeven moment vond U2 het wel genoeg en wilde verder met de show maar ze kwamen er gewoon niet tussen. Met als gevolg dat ze gewoon dan maar even stopten en genoten van het moment. Prachtig.
http://www.youtube.com/watch?v=KpV5qd0J ... re=related
En het nummer Black van Pearl Jam in Ahoy. Ook dat werd doorgezongen. Totale ontroering bij Eddie. Geweldig.
En bij Better Man van Pearl Jam bij een willekeurig concert in Nederland. In 2000 traden zij op op het Roskilde festival. Tijdens hun optreden zijn 9 mensen overleden, vertrapt door slechte beveiliging. Onder hen waren Nederlanders. Met familie van hen heeft Pearl Jam nog steeds contact en bij ieder concert zijn de nabestaanden dan ook aanwezig. Al tijdens het vertellen lopen de tranen dan al langs mijn wangen. Het favoriete nummer was Better Man wat dan vervolgens ook wordt ingezet. Laat ze maar lopen die tranen......
Heerlijk concerten bezoeken
Bijvoorbeeld vorige week toen ik met mijn 5 jarige dochter naar Alice in Wonderland van K3 was gegaan. Leuke show en ook voor volwassenen leuk om te zien. Op het einde zingen alle artiesten een gezamelijk lied en ik had al tegen dochter gezegd dat ze mocht dansen als ze dat wilde. En dan dat einde, zij met haar vrolijke bekkie en open mond en ik stond te janken omdat het gewoon goed was en zij er zo van genoten had.
Maar goed, hier een voorbeeld van een echt concert: U2 in Brussel in 2010. Het nummer With or Without You, en wat er gebeurt, ik weet het nog steeds. Een van die magische dingen waar je van droomt dat het gebeurd tijdens een concert. Iedereen zit in dezelfde flow en blijft gewoon doorzingen na het nummer. De bandleden zelf stonden met verbazing en plezier te kijken. Op een gegeven moment vond U2 het wel genoeg en wilde verder met de show maar ze kwamen er gewoon niet tussen. Met als gevolg dat ze gewoon dan maar even stopten en genoten van het moment. Prachtig.
http://www.youtube.com/watch?v=KpV5qd0J ... re=related
En het nummer Black van Pearl Jam in Ahoy. Ook dat werd doorgezongen. Totale ontroering bij Eddie. Geweldig.
En bij Better Man van Pearl Jam bij een willekeurig concert in Nederland. In 2000 traden zij op op het Roskilde festival. Tijdens hun optreden zijn 9 mensen overleden, vertrapt door slechte beveiliging. Onder hen waren Nederlanders. Met familie van hen heeft Pearl Jam nog steeds contact en bij ieder concert zijn de nabestaanden dan ook aanwezig. Al tijdens het vertellen lopen de tranen dan al langs mijn wangen. Het favoriete nummer was Better Man wat dan vervolgens ook wordt ingezet. Laat ze maar lopen die tranen......
Heerlijk concerten bezoeken
zondag 21 augustus 2011 om 14:39
En een keer volledig onverwachts onwijs in janken uitgebarsten. Tijden Night of the Proms nog wel.
Ik zat midden in de medische molen om zwanger te worden wat dus niet goed ging. Ik had zojuist de derde IUI behandeling achter de rug met zeer slechte prognose omdat het zaad ruim onder het minimum van een behandeling was. Omdat ik er op stond is hij echter toch doorgegaan. Alle kosten waren toch al gemaakt en alle voorbereidingen al gedaan. Maar goed, ik wist de uitslag al, negatief.
Wij dus naar Night of the Proms. Het begon al met het eerste optreden. Roger Daltrey, op een gegeven moment werd er op het scherm een echo met een embryo geprojecteerd. Oke..... ik keek man al aan en hij pakte de zakdoekjes maar vast.
En later dus Seal die een introductie vertelde voor Kiss from a Rose. Hij vertelde dat er soms dingen gebeuren die niet te verklaren zijn en dat er ook nog steeds wonderen bestaan. Oftewel, wanhoop niet, het komt goed. Hij vertelde het uiteraard veel mooier maar goed daar stroomden ze weer.
En een week later? Had ik een positieve test in mijn handen.....
Ik zat midden in de medische molen om zwanger te worden wat dus niet goed ging. Ik had zojuist de derde IUI behandeling achter de rug met zeer slechte prognose omdat het zaad ruim onder het minimum van een behandeling was. Omdat ik er op stond is hij echter toch doorgegaan. Alle kosten waren toch al gemaakt en alle voorbereidingen al gedaan. Maar goed, ik wist de uitslag al, negatief.
Wij dus naar Night of the Proms. Het begon al met het eerste optreden. Roger Daltrey, op een gegeven moment werd er op het scherm een echo met een embryo geprojecteerd. Oke..... ik keek man al aan en hij pakte de zakdoekjes maar vast.
En later dus Seal die een introductie vertelde voor Kiss from a Rose. Hij vertelde dat er soms dingen gebeuren die niet te verklaren zijn en dat er ook nog steeds wonderen bestaan. Oftewel, wanhoop niet, het komt goed. Hij vertelde het uiteraard veel mooier maar goed daar stroomden ze weer.
En een week later? Had ik een positieve test in mijn handen.....
zondag 21 augustus 2011 om 16:16
Hé Vin. Mooi omschreven.
Ik raak ook altijd ontroerd bij live concerten van bands/artiesten die ik heel goed vind. Het begint meestal al bij de opening. Dan bij liedjes die mij of man erg aanspreken.
Ik vind het wel irritant van mezelf want moet echt mijn best doen niet in wild snikken uit te barsten.
Ik raak ook altijd ontroerd bij live concerten van bands/artiesten die ik heel goed vind. Het begint meestal al bij de opening. Dan bij liedjes die mij of man erg aanspreken.
Ik vind het wel irritant van mezelf want moet echt mijn best doen niet in wild snikken uit te barsten.
