
The Passion




donderdag 5 april 2012 om 21:56
Heb gisteren een stukje gezien bij DWDD, kreeg al zo'n jeuk van Frans en Danny en dat enorme grote witte kruis. Niet mijn soort van Passion. Zit nu te genieten vd intimiteit vd Mattheus Passion. Wordt je zo klein van. Het paasverhaal, sowieso zo'n prachtig verhaal brengt mij terug naar vroeger bij moeder op de bank en de platen bekijken in de kinderbijbel (uit de jaren 60). En de zondagschool, op mijn zgn Paasbest naar de kerk met mijn ouders.
Ondanks dat ik niet meer actief "kerk" kan ik soms het gevoel missen. Gek is dat toch.
Ondanks dat ik niet meer actief "kerk" kan ik soms het gevoel missen. Gek is dat toch.
Optimist tot in de kist!


donderdag 5 april 2012 om 21:58
quote:Olifantjeinhetbos schreef op 05 april 2012 @ 21:56:
Heb gisteren een stukje gezien bij DWDD, kreeg al zo'n jeuk van Frans en Danny en dat enorme grote witte kruis. Niet mijn soort van Passion. Zit nu te genieten vd intimiteit vd Mattheus Passion. Wordt je zo klein van. Het paasverhaal, sowieso zo'n prachtig verhaal brengt mij terug naar vroeger bij moeder op de bank en de platen bekijken in de kinderbijbel (uit de jaren 60). En de zondagschool, op mijn zgn Paasbest naar de kerk met mijn ouders.
Ondanks dat ik niet meer actief "kerk" kan ik soms het gevoel missen. Gek is dat toch.Dat heb ik ook. Maar ik ben er vrij zeker van dat als ik een kerkdienst bijwoon, ik daar weer met gekromde tenen zal zitten. Maar de verhalen blijven zo mooi, en als het je eenmaal geraakt heeft, dan blijft het je raken, ook al geloof je allang nergens meer in.
Heb gisteren een stukje gezien bij DWDD, kreeg al zo'n jeuk van Frans en Danny en dat enorme grote witte kruis. Niet mijn soort van Passion. Zit nu te genieten vd intimiteit vd Mattheus Passion. Wordt je zo klein van. Het paasverhaal, sowieso zo'n prachtig verhaal brengt mij terug naar vroeger bij moeder op de bank en de platen bekijken in de kinderbijbel (uit de jaren 60). En de zondagschool, op mijn zgn Paasbest naar de kerk met mijn ouders.
Ondanks dat ik niet meer actief "kerk" kan ik soms het gevoel missen. Gek is dat toch.Dat heb ik ook. Maar ik ben er vrij zeker van dat als ik een kerkdienst bijwoon, ik daar weer met gekromde tenen zal zitten. Maar de verhalen blijven zo mooi, en als het je eenmaal geraakt heeft, dan blijft het je raken, ook al geloof je allang nergens meer in.