Entertainment
alle pijlers
True crime: fout genre?
zaterdag 5 oktober 2024 om 12:14
Ik ben stiekem eigenlijk best wel een fan van true crime; ik luister graag naar podcasts en ik kijk ook weleens naar series en documentaires hierover. Maar je hoort ook steeds meer kritiek op dit genre, omdat het op sensatie beluste entertainment is, gemaakt over het leed van anderen. Laatst had de familie Vaatstra nog bezwaar gemaakt tegen de verfilming van dit drama, maar de film is er toch gekomen. Ik heb het niet gezien en dat gaat ook niet gebeuren want ik heb geen Videoland, maar uit principe zou ik het dan ook niet willen zien. Het zet me wel aan het denken over al die andere films en docu’s uit dit genre. Moeten we die wel zo massaal consumeren over de rug van nabestaanden en slachtoffers?
Wat vinden jullie?
Wat vinden jullie?
zaterdag 5 oktober 2024 om 16:58
Ik kan hele dagen naar ID tv kijken, heel interessant allemaal.
Dat zijn ook vaak nagespeelde waargebeurde verhalen met commentaar van de nabestaanden.
Misdaden die worden nagespeeld met fictieve gebeurtenissen om een verhaal /serie te maken kijk ik niet.
Bij de waargebeurde series op Netflix erger ik mij vaak aan de commentaren die er worden gegeven op social media.
Over dat het te langzaam gaat, te langdradig, het zijn wel echte misdaden met echte slachtoffers , vreselijk vind ik dat. Respectloos.
Dat zijn ook vaak nagespeelde waargebeurde verhalen met commentaar van de nabestaanden.
Misdaden die worden nagespeeld met fictieve gebeurtenissen om een verhaal /serie te maken kijk ik niet.
Bij de waargebeurde series op Netflix erger ik mij vaak aan de commentaren die er worden gegeven op social media.
Over dat het te langzaam gaat, te langdradig, het zijn wel echte misdaden met echte slachtoffers , vreselijk vind ik dat. Respectloos.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
zaterdag 5 oktober 2024 om 17:18
Op zich is het wel je goed recht als die series je om die reden niet aanspreken. Ik zou het alleen dan niet toch kijken en dan gaan klagen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 5 oktober 2024 om 17:22
Nou, Peter R de Vries heeft zelf toch ook zijn geld verdiend met true crime.ninanoname schreef: ↑05-10-2024 15:20Weliswqaar off topic, maar ik moest er gelijk aan denken: Ik lees daarom expres geen artikelen over misdadigers of boeken die over ze gaan. Boeken over de moord op Peter de Vries bijvoorbeeld, of een stuk in d krant over Taghi, film over de ontvoering van Freddy Heineken, ik luister, lees en kijk niet.
Dat het leed van de slachtoffers wordt belicht vind ik vreselijk, maar dat criminelen ingezet worden als entertainment en termen als 'topcrimineel', ja, daar heb ik echt moeite mee.
Het zijn volslagen achterlijke daden van mensen zonder een greintje empathie, die zijn mijn aandacht niet waard.
zaterdag 5 oktober 2024 om 17:31
tyche schreef: ↑05-10-2024 15:41Ik vind het genre niet per definitie fout, het ligt aan hoe het gemaakt wordt en met welke intentie.
Als voorbeeld twee Amerikaanse podcasts. De afleveringen van Criminal gaan over allerlei zaken die met criminaliteit en wetgeving te maken hebben, dus niet alleen gruwelijke moorden. Mensen die direct bij de zaak betrokken zijn, komen aan het woord in de podcast (en kiezen er dus voor om mee te doen). En het verhaal heeft ook bijna altijd een extra laag, bijvoorbeeld het geeft inzicht in een historische gebeurtenis of schijnt licht op een misstand waar luisteraars iets mee kunnen doen.
My favorite murder is een podcast van twee comediennes die gefascineerd zijn door, nou, moord dus. Ze halen hun info meestal van Wikipedia, speculeren er op los, en besteden veel aandacht aan de details van het geweld.
Die eerste podcast vind ik heel goed, en ik geloof dat de manier waarop ze met de materie omgaan niet schadelijk is voor mensen die erbij betrokken zijn of ernaar luisteren. Die tweede vind ik een voorbeeld van hoe het niet moet.
Bij Netflixseries wordt er ook nog eens een soort dun fictiesausje overheen gegoten en doen ze alsof 'based on true events' mensen tegenhoudt om te denken dat alles precies zo gegaan is. Om nog maar te zwijgen van de daderverheerlijking die er soms omheen hangt.
Dit komt het dichtst bij hoe ik het zie.
Laatst een Nederlandse podcast over misdaden in Zeeland. Ben de naam vergeten. Was alleen maar 'hihihi' en 'hahaha' over de details, zoals een hoofd in een bushokje. De tweede aflevering was ook al zo. Toen dacht ik wel: besef je dat je het hier over echt vermoorde mensen hebt? Die podcast beluister ik dus niet meer.
zaterdag 5 oktober 2024 om 19:04
Podcasts onderzoekend? Misschien een enkeling maar dan moet je goed zoeken tussen de vele vele vele true crime podcastst. Er zit ontzettend veel rommel tussen. Makers die bijvoorbeeld doodleuk de politiedossiers voorlezen, of giebelend met elkaar speculeren over wat er gebeurd kan zijn. En ja, een podcast is ook een verdienmodel.Turtlerain schreef: ↑05-10-2024 16:14Ik vind ook dat er een verschil is tussen podcasts en gedramatiseerde films op Netflix bijvoorbeeld. Podcasts hebben vaak een onderzoekende/journalistieke insteek terwijl films en series een hoog entertainment en gedramatiseerd gehalte hebben. Toch kan ik zo’n soms film fascinerend vinden omdat je een inkijkje krijgt in het brein van een crimineel. Niet om hen een podium te geven maar om te zien hoe het zo mis kan lopen met iemand.
Maar ik heb alle begrip voor de familie Vaatstra bijvoorbeeld en vind dat hun wens gerespecteerd had moeten worden.
zaterdag 5 oktober 2024 om 19:09
Maar een echt inkijkje in de ziel van de crimineel is het natuurlijk niet. En daarbij zit er een hoog speculatiegehalte aan, want het moet namelijk wel boeiend zijn voor de netflixer.Irregular_Choice schreef: ↑05-10-2024 16:46Ik kijk/luister bijna alleen maar true crime. Zowel podcasts, als docu’s op Netflix, als films over dit soort gebeurtenissen en noem maar op. Ik vind het fascinerend, vanuit welk oogpunt dan ook. Die serie over Dahmer bijvoorbeeld, zo’n inkijk in hoe een seriemoordenaar te werk gaat, de denkwijze, de werkwijze. Ik vind dat echt gewoon heel interessant. En dat dan de crimineel “een podium” krijgt (Dahmer is al jaren dood, dus hij heeft er weinig meer aan) vind ik geen probleem verder. Ook die kant mag van mij getoond worden. Nu ook met de Menendez broers. Ik zie het meer als een soort naslagwerk over gebeurtenissen. Niet als ophemelen van een crimineel. Heb er geen probleem mee verder. Maar goed, het is dan ook allemaal een ver van mijn bed show, want ik heb zelf nooit zoiets meegemaakt. Kan best zijn dat ik er dan heel anders over had gedacht.
zaterdag 5 oktober 2024 om 19:26
Ligt wel een beetje aan de docu. Er zijn er wel die dieper in gaan op het waarom en de psyche enz. Maar inderdaad, het moet wel boeiend blijven. Ik heb daar niet zo’n probleem mee.
zaterdag 5 oktober 2024 om 19:27
Ik vind er wel steeds meer een vieze smaak aanzitten, inderdaad. Zodra het gaat om series of films waarin de familie van de nabestaande(n) niet betrokken is bij de productie, bijvoorbeeld. Zodra de dramatisering voorrang heeft op het slachtoffer.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zaterdag 5 oktober 2024 om 19:35
maar waarom zou je dat moeten dramatiseren. Dan kan je beter een serie psychologen het proberen te laten verklaren.Irregular_Choice schreef: ↑05-10-2024 19:26Ligt wel een beetje aan de docu. Er zijn er wel die dieper in gaan op het waarom en de psyche enz. Maar inderdaad, het moet wel boeiend blijven. Ik heb daar niet zo’n probleem mee.
zaterdag 5 oktober 2024 om 21:02
zaterdag 5 oktober 2024 om 21:13
Ik heb het niet over dramatiseren. Heb ook niet het idee dat veel van de docu’s die ik kijk extra worden aangedikt of dat er dingen in worden verteld die niet kloppen ofzo. Maar alleen maar psychologen aan het woord is vrij saaie kost natuurlijk. Dan vind ik zo’n verhaal van Dahmer dat nagespeeld wordt en waarbij je een inkijk krijgt in zijn leven, zijn band met zijn ouders, zijn eerste slachtoffer en hoe dat ging en het verdere verloop van zijn daden een stuk interessanter om naar te kijken. En dan hoeft het niet eens gedramatiseerd te worden, want veel van dat soort verhalen hebben van zichzelf al drama genoeg. En waarom ik zulke docu’s of films interessant vind is de vraag. Geen idee waar die fascinatie met true crime vandaan komt. Waarom vinden mensen horror-films leuk? Ook geen idee. Ik vind dit gewoon interessant om te kijken. En met mij heel veel anderen.
zaterdag 5 oktober 2024 om 21:38
Mijn man noemt het moordporno en eigenlijk heeft hij gelijk. Ik heb het een poos heel fanatiek gekeken, maar het voelde viezig, juist omdat het over echte mensen ging. Ik kies nu voor fictieve verhalen, dat voelt toch beter.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zaterdag 5 oktober 2024 om 22:22
Ik heb deze na 1,5 aflevering afgezet.
Ik werd heel erg emotioneel van deze serie.
Ik kon het niet aanzien.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
zaterdag 5 oktober 2024 om 22:36
zaterdag 5 oktober 2024 om 22:42
Die heb ik niet gezien, maar ben nu de serie over de Menendez broers aan het kijken. Afschuwelijk verhaal maar juist door dat afschuwelijke gegeven wil je weten hoe het zover heeft kunnen komen. Daar komt mijn nieuwsgierigheid vandaan maar het voelt ook een beetje voyeuristisch om te kijken.
Maar ik kijk ook graag naar series over oplichters zoals Tinder Swindler, Anna Sorokin of onze eigen Rianne Rijbroek. Het intrigeert mij hoeveel lef deze mensen hebben.
zaterdag 5 oktober 2024 om 22:44
Dat is op zich een goede omschrijving. Ik vind juist de details over het politie onderzoek en de rechtszaak vaak interessant. Maar ik heb dus ook bedenkingen.Nana_Mouskouri schreef: ↑05-10-2024 21:38Mijn man noemt het moordporno en eigenlijk heeft hij gelijk. Ik heb het een poos heel fanatiek gekeken, maar het voelde viezig, juist omdat het over echte mensen ging. Ik kies nu voor fictieve verhalen, dat voelt toch beter.
zaterdag 5 oktober 2024 om 23:00
Ik kijk graag detectives, crimi’s maar nooit waargebeurde verhalen/series/films.
Het geeft me een naar gevoel dat ik lekker zit te ontspannen bij andermans leed. Verzonnen moorden, daar krijg ik dan weer geen genoeg van.
Dus als ik in de beschrijving zie dat iets gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, dan kijk ik niet.
Er is zo ontzettend veel menselijk leed in de wereld, ver weg en heel dicht bij huis, dat hoef ik niet via entertainment tot me te nemen.
Misschien scheelt het ook dat ik lang geleden een ernstig ongeluk heb gehad en dat ik het nog steeds een akelig idee vind dat er toen veel mensen naar me stonden te kijken, nieuwsgierig of de ambulance wel op tijd zou zijn, naar wat de ambulancebroeders allemaal bij me deden, benieuwd of ik het zou overleven. Ik was buiten westen maar ik wordt er nog steeds naar van als ik bedenk hoe lekker mensen die spanning vonden.
Maar goed, dat is mijn associatie bij true crime.
Het geeft me een naar gevoel dat ik lekker zit te ontspannen bij andermans leed. Verzonnen moorden, daar krijg ik dan weer geen genoeg van.
Dus als ik in de beschrijving zie dat iets gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, dan kijk ik niet.
Er is zo ontzettend veel menselijk leed in de wereld, ver weg en heel dicht bij huis, dat hoef ik niet via entertainment tot me te nemen.
Misschien scheelt het ook dat ik lang geleden een ernstig ongeluk heb gehad en dat ik het nog steeds een akelig idee vind dat er toen veel mensen naar me stonden te kijken, nieuwsgierig of de ambulance wel op tijd zou zijn, naar wat de ambulancebroeders allemaal bij me deden, benieuwd of ik het zou overleven. Ik was buiten westen maar ik wordt er nog steeds naar van als ik bedenk hoe lekker mensen die spanning vonden.
Maar goed, dat is mijn associatie bij true crime.
zaterdag 5 oktober 2024 om 23:11
Een goede documentaire over een misdrijf waarbij vele kanten belicht worden, kan ik nog wel kijken. Maar leed dat gebruikt wordt als entertainment voelt voor mij niet goed. Laatst was er op zo'n crime-zender een docu over de zaak Vaatstra. Ik vond het interessant, want ook haar beste vriendin en familie, alsmede rechercheurs die aan de zaak gewerkt hadden kwamen aan het woord. Maar er was wel zo'n suspense-muziek achter gezet waar ik echt beroerd van werd. Dat deed enorm veel afbreuk. De serie over Marianne Vaatstra ga ik niet kijken, ook niet die over die twee broers.
Overigens vind ik het ook best gek dat er in series zoals The Crown en Máxima - geen true crime natuurlijk - de echte namen gebruikt mogen worden. Zo krijg je toch de indruk dat het allemaal precies zo is gebeurd. Die mensen leven gewoon nog, hoezo mag je die namen en hun levens gebruiken voor zo'n serie?
Overigens vind ik het ook best gek dat er in series zoals The Crown en Máxima - geen true crime natuurlijk - de echte namen gebruikt mogen worden. Zo krijg je toch de indruk dat het allemaal precies zo is gebeurd. Die mensen leven gewoon nog, hoezo mag je die namen en hun levens gebruiken voor zo'n serie?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 5 oktober 2024 om 23:47
Ik dacht dat dus laatst over na. Stel iemand vindt mijn leven boeiend en gaat zonder mijn goedkeuring een serie over me maken, mijn naam gebruiken, mijn leven en alles..
(Niet dat dat echt zou gebeuren, maar toch) blijkbaar kan dat zo. Heel vreemd lijkt me dat.
zondag 6 oktober 2024 om 00:26
Ik leg dat heel makkelijk naast me neer, omdat ik die mensen niet ken. Kan daar prima naar kijken zonder nare gevoelens of zo, omdat het toch een ver van mijn bed show is. Ik kijk er eigenlijk net zo naar als naar elke andere film of docu.zakdoek schreef: ↑05-10-2024 23:00Ik kijk graag detectives, crimi’s maar nooit waargebeurde verhalen/series/films.
Het geeft me een naar gevoel dat ik lekker zit te ontspannen bij andermans leed. Verzonnen moorden, daar krijg ik dan weer geen genoeg van.
Dus als ik in de beschrijving zie dat iets gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, dan kijk ik niet.
Er is zo ontzettend veel menselijk leed in de wereld, ver weg en heel dicht bij huis, dat hoef ik niet via entertainment tot me te nemen.
zondag 6 oktober 2024 om 01:34
Hele mooie term, dat dekt de lading. Valt voor mij in dezelfde categorie als ramptoerisme.Nana_Mouskouri schreef: ↑05-10-2024 21:38Mijn man noemt het moordporno en eigenlijk heeft hij gelijk. Ik heb het een poos heel fanatiek gekeken, maar het voelde viezig, juist omdat het over echte mensen ging. Ik kies nu voor fictieve verhalen, dat voelt toch beter.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
