Entertainment
alle pijlers
Uit de schulden
vrijdag 27 juni 2025 om 13:33
Naomir schreef: ↑27-06-2025 09:53Ik had ook het idee dat er een heel stuk is overgeslagen. Opeens gaat het een stuk beter met het gezin van Susanne en Kevin, maar wat is er dan gebeurd?
Ik dacht altijd dat schuldsanering 5 jaar duurde ofzo, maar toch wel een gek idee dat je na anderhalf jaar weer helemaal schuldenvrij bent. Ik moet denken aan de schuldeisers waar Wilma een potje van heeft gemaakt, en dan staat ze daar te springen van vreugde, terwijl zij hun geld gewoon kwijt zijn.
Daar is mijn man met zijn bedrijf ook wel eens slachtoffer van geworden.
Nog even een hele grote order krijgen van iemand die (zo blijkt dan later) al lang wist dat hij/zij de rekening niet zou kunnen betalen, of zelfs aan de rand van faillissement stond.
Konden wij naar ons geld fluiten, en de wanbetaler maakte een tijdje later vrolijk een doorstart. Nieuwe naam, en weer door! Velen gedupeerden achterlatend.
Best wel makkelijk eigenlijk.
De laatste flierefluiter waarmee we dit aan de hand hadden, belde ons doodleuk op met allerlei nieuwe bestellingen die hij bij ons wilde plaatsen. Zelfde man, nieuwe bedrijfsnaam.
Wij hebben netjes uitgelegd dat we veel geld door hem waren verloren, en er van ons uit geen vertrouwen meer was om opnieuw zaken met hem te doen. In ieder geval niet voordat hij zijn schuld, of op zijn minst een deel daarvan had ingelost.
Die man werd toen boos, agressief zelfs! Noemde ons kinderachtig en amateuristisch. Plaatste zelfs hele gemene en verzonnen recensies op onze site.
De brutaliteit! Hij heeft ons duizenden Euro's gekost. Wij konden die tik gelukkig incasseren. Maar voor velen anderen kan het een nekslag zijn die ze met hun bedrijf niet meer te boven komen.
vrijdag 27 juni 2025 om 13:46
Dit klinkt wel een beetje als een oplichter...Hallodaar schreef: ↑27-06-2025 13:33Daar is mijn man met zijn bedrijf ook wel eens slachtoffer van geworden.
Nog even een hele grote order krijgen van iemand die (zo blijkt dan later) al lang wist dat hij/zij de rekening niet zou kunnen betalen, of zelfs aan de rand van faillissement stond.
Konden wij naar ons geld fluiten, en de wanbetaler maakte een tijdje later vrolijk een doorstart. Nieuwe naam, en weer door! Velen gedupeerden achterlatend.
Best wel makkelijk eigenlijk.
De laatste flierefluiter waarmee we dit aan de hand hadden, belde ons doodleuk op met allerlei nieuwe bestellingen die hij bij ons wilde plaatsen. Zelfde man, nieuwe bedrijfsnaam.
Wij hebben netjes uitgelegd dat we veel geld door hem waren verloren, en er van ons uit geen vertrouwen meer was om opnieuw zaken met hem te doen. In ieder geval niet voordat hij zijn schuld, of op zijn minst een deel daarvan had ingelost.
Die man werd toen boos, agressief zelfs! Noemde ons kinderachtig en amateuristisch. Plaatste zelfs hele gemene en verzonnen recensies op onze site.
De brutaliteit! Hij heeft ons duizenden Euro's gekost. Wij konden die tik gelukkig incasseren. Maar voor velen anderen kan het een nekslag zijn die ze met hun bedrijf niet meer te boven komen.
Geef je groot gelijk niet meer met hem in zee te gaan. Maar is deze man in de wsnp gegaan of failliet verklaard? Is ook een verschil...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 14:06
Hij was echt failliet verklaard.
Daar kregen we toen een brief over. Inclusief een overzicht met schuldeisers.
De belastingdienst staat altijd bovenaan. Dus dan weet je al dat je kunt fluiten naar je geld.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:14
Zo is dat niet gegaan volgens mij. Wilma vertelde Zelf in een van de afleveringen dat er op de spullen in haar zaak beslag was gelegd en dat ze verkocht waren. Om de eerste schuldeisers af te betalen neem ik aan. Ze zijn volgens haar verkocht voor een veel lagere prijs dan wat zij ervoor betaald had. De spullen gingen niet terug naar de leverancier want zij had ze gewoon betaald, met geld van een lening.
Laat brandnetels staan; juist op brandnetels leggen vlinders hun eitjes.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:18
O, dan heb ik dat verkeerd begrepen. Ik dacht dat ze in een van de eerste afleveringen zeiden dat ze de spullen geleased had, en dat nadat ze een paar maanden niet kon betalen de spullen weer waren opgehaald. Maar dat ze nog wel haar contractuele verplichtingen na moest komen en dus het leasebedrag gedurende het contract moest blijven betalen.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 14:24
Ik kreeg eerder het idee dat de schulden een abstract begrip waren geworden, en dat het besef dat dit anderen ook echt raakt er minder is.Lucy schreef: ↑27-06-2025 13:04Maar bij specifiek Wilma: het is ergens toch ook gek dat de apparatuur weer opgehaald is door de leverancier, due ze weer opnieuw kunnen laten leasen/verkopen, maar dat Wilma wel nog het volledige bedrag moet afbetalen? Dat vond ik ook bizar.
En het us toch menselijk dat je vooral en eerst kijkt wat het met jou doet? Als je leven uitzichtloos lijkt en je niet meer weet waar je het nog vandaan moet halen, en dat er dan licht aan het einde komt?
Shv was altijd 3 jaar, is nu 1,5 jaar geworden sinds 2 jaar ongeveer. Mede omdat het dus gemiddeld 5-7 jaar duurt voordat mensen zich melden en de shv echt opgestart is.
Apparatuur gaat bij retour door naar de tweede kans verkoop, dus daar verliest men ook geld op.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:42
Je hebt gelijk Lucy. Via “Financial lease”.Lucy schreef: ↑27-06-2025 14:18O, dan heb ik dat verkeerd begrepen. Ik dacht dat ze in een van de eerste afleveringen zeiden dat ze de spullen geleased had, en dat nadat ze een paar maanden niet kon betalen de spullen weer waren opgehaald. Maar dat ze nog wel haar contractuele verplichtingen na moest komen en dus het leasebedrag gedurende het contract moest blijven betalen.
Ik heb het even opgezocht, de apparatuur was op maandelijkse afbetaling. Na 3 maanden kon Wilma niet meer betalen en ‘ zijn ze teruggehaald en via BVA Auctions verkocht.’
https://m.youtube.com/watch?v=c1r2MYq5mVE
Laat brandnetels staan; juist op brandnetels leggen vlinders hun eitjes.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:58
Maar is dat niet logisch? En geldt dat niet voor iedereen met schulden?
Het is voor de persoon in kwestie iets wat boven het hoofd is gegroeid. Je kunt je huur niet meer betalen. En tegelijkertijd heeft je kind nieuwe schoenen nodig. Die koop je online op betalen na ontvangst en tegelijkertijd betaal je de rekening van de tandarts niet, zodat je de huur hebt betaald. Maar je komt nog steeds geld tekort, dus dan de ziektekostenverzekering maar overslaan deze maand, dan halen we dat in als de kinderbijslag binnen is. Maar de sportclubs van de kinderen moeten ook betaald worden en het schoolreisje van school komt er aan.
Schulden zijn sowieso abstract en mensen zijn als eerste met hun eigen behoefte bezig. Net als dat mensen die hier geld zijn verloren omdat iemand een rekening niet kon betalen, bezig zijn met hoe zij nu verantwoordelijk worden voor iemand anders zijn shit.
Kijken naar je eigen situatie, en blij zijn dat er licht komt in een situatie van eindeloze stress en bang zijn voor nieuwe aanmaningen heeft niets te maken met een tong uitsteken naar schuldeisers.
Waarom moeten mensen die toegelaten worden voor de wsnp nog steeds gebukt gaan onder wat ze anderen hebben aangedaan, terwijl het oplopen van schulden niet een bewuste keuze is geweest en mensen benadelen niet een daad van slechtheid?
Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen. Maar iedereen heeft ergens in zijn leven toch wel iets gedaan dat een ander benadeelt? Gaan scheiden, terwijl je partner dat niet wilde. Of van baan veranderen, terwijl je oude werkgever met geen mogelijkheid nieuw personeel kon vinden en daardoor orders misliep. Snoep gestolen toen je jong was. Of stiekem wat geld uit de portemonnee van je ouders. Moet je je hele leven blijven rondlopen met een schuldgevoel naar degene die je benadeeld hebt? Of mag je ook blij zijn dat je een nieuwe baan hebt, ondanks dat je oude werkgever erdoor in de shit komt? Blij zijn dat je gaat scheiden, al zal je kind of ex intens verdrietig zijn?
En natuurlijk is dat iets anders, want hiermee gaat geld gemoeid en je hebt een dienst afgenomen waarbij je niet jouw kant van de afspraak bent nagekomen. Maar was dat intentioneel? Was dat met het volle verstand? Of om te overleven en mag je daarbij ergens ook mild zijn naar jezelf?
(En dan heb ik het niet over bovengeschreven faillisement, dat klonk best wel intentioneel... maar dat is het bij veruit de meeste privepersonen natuurlijk niet).
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 17:24
Ik weet niet hoe dat is met mensen die zo diep in de ellende zijn geraakt, maar voor mezelf sprekend, ik vind dat helemaal niet logisch.Lucy schreef: ↑27-06-2025 14:58Maar is dat niet logisch? En geldt dat niet voor iedereen met schulden?
Het is voor de persoon in kwestie iets wat boven het hoofd is gegroeid. Je kunt je huur niet meer betalen. En tegelijkertijd heeft je kind nieuwe schoenen nodig. Die koop je online op betalen na ontvangst en tegelijkertijd betaal je de rekening van de tandarts niet, zodat je de huur hebt betaald. Maar je komt nog steeds geld tekort, dus dan de ziektekostenverzekering maar overslaan deze maand, dan halen we dat in als de kinderbijslag binnen is. Maar de sportclubs van de kinderen moeten ook betaald worden en het schoolreisje van school komt er aan.
Schulden zijn sowieso abstract en mensen zijn als eerste met hun eigen behoefte bezig. Net als dat mensen die hier geld zijn verloren omdat iemand een rekening niet kon betalen, bezig zijn met hoe zij nu verantwoordelijk worden voor iemand anders zijn shit.
Kijken naar je eigen situatie, en blij zijn dat er licht komt in een situatie van eindeloze stress en bang zijn voor nieuwe aanmaningen heeft niets te maken met een tong uitsteken naar schuldeisers.
Waarom moeten mensen die toegelaten worden voor de wsnp nog steeds gebukt gaan onder wat ze anderen hebben aangedaan, terwijl het oplopen van schulden niet een bewuste keuze is geweest en mensen benadelen niet een daad van slechtheid?
Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen. Maar iedereen heeft ergens in zijn leven toch wel iets gedaan dat een ander benadeelt? Gaan scheiden, terwijl je partner dat niet wilde. Of van baan veranderen, terwijl je oude werkgever met geen mogelijkheid nieuw personeel kon vinden en daardoor orders misliep. Snoep gestolen toen je jong was. Of stiekem wat geld uit de portemonnee van je ouders. Moet je je hele leven blijven rondlopen met een schuldgevoel naar degene die je benadeeld hebt? Of mag je ook blij zijn dat je een nieuwe baan hebt, ondanks dat je oude werkgever erdoor in de shit komt? Blij zijn dat je gaat scheiden, al zal je kind of ex intens verdrietig zijn?
En natuurlijk is dat iets anders, want hiermee gaat geld gemoeid en je hebt een dienst afgenomen waarbij je niet jouw kant van de afspraak bent nagekomen. Maar was dat intentioneel? Was dat met het volle verstand? Of om te overleven en mag je daarbij ergens ook mild zijn naar jezelf?
(En dan heb ik het niet over bovengeschreven faillisement, dat klonk best wel intentioneel... maar dat is het bij veruit de meeste privepersonen natuurlijk niet).
Ik kom uit een gezin waar ook wat schulden zijn geweest door slordigheid.
Her gaf vooral stress vanwege de mensen aan de andere kant die hun geld niet op tijd hadden. Daar ging het gesprek steeds over. Niet over de belastingdienst.
Daarbij is er een verschil tussen wat je denkt, en wat je uitspreekt. Om zo vrolijk over potjes te praten, hou die gedachte dan voor je. Tuurlijk, iedereen doet weleens iets dat een ander schaadt, maar daar schrik je dan dus ‘s nachts van wakker als het weer eens door je hoofd schiet.
Maar goed, ik ken die echt diepe schulden-ellende niet. Wel deurwaarders en incassobureaus, maar er waren voldoende inkomsten en het lag meer aan dat dingen totaal niet georganiseerd waren.
Voor mij hoeven die mensen er niet levenslang onder gebukt te gaan. Wel ben ik ertegen dat anderen, anders dan de overheid, daarvoor opdraaien. Ben je ongewild als donateur aangemerkt. Mooi is dat. Een ander heeft ook zo zijn eigen shit.
Maar jij hebt duidelijk meer gevoel bij de problematiek en je bekijkt het meer vanuit een algemeen perspectief. Ik bekijk het vanuit de mensen die daar aan de andere voor op hebben moeten draaien. Als het uit je eigen portemonnee komt voelt het anders.
vrijdag 27 juni 2025 om 18:58
Bestaat simpel administratief werk nog dan?Luna500 schreef: ↑26-06-2025 18:13Daarom zei ik ook indien mogelijk. Genoemde instanties hebben toch ook kantoren die schoon moeten of wellicht simpel administratief werk hebben. Er zijn ontzettend veel vacatures. Mee eens dat het wellicht praktisch moeilijk uitvoerbaar is. Het is ook maar een gedachtespinsel geen concreet idee. Het geld kunnen ze sowieso naar fluiten. Lijkt me heel zuur. Als ik een schuldeiser zou zijn in hun regio en ik had wat vacatures voor ongeschoold werk zou ik daar misschien wel open voor staan.
En voor de schoonmaak hebben de kantoren betaalde schoonmaakbedrijven gecontracteerd.
Dus nee, ik denk niet dat je schuldenaren voor nop in kan zetten op kantoor nee.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
vrijdag 27 juni 2025 om 19:27
Het alternatief is schuldsanering afschaffen.pina schreef: ↑27-06-2025 17:24Ik weet niet hoe dat is met mensen die zo diep in de ellende zijn geraakt, maar voor mezelf sprekend, ik vind dat helemaal niet logisch.
Ik kom uit een gezin waar ook wat schulden zijn geweest door slordigheid.
Her gaf vooral stress vanwege de mensen aan de andere kant die hun geld niet op tijd hadden. Daar ging het gesprek steeds over. Niet over de belastingdienst.
Daarbij is er een verschil tussen wat je denkt, en wat je uitspreekt. Om zo vrolijk over potjes te praten, hou die gedachte dan voor je. Tuurlijk, iedereen doet weleens iets dat een ander schaadt, maar daar schrik je dan dus ‘s nachts van wakker als het weer eens door je hoofd schiet.
Maar goed, ik ken die echt diepe schulden-ellende niet. Wel deurwaarders en incassobureaus, maar er waren voldoende inkomsten en het lag meer aan dat dingen totaal niet georganiseerd waren.
Voor mij hoeven die mensen er niet levenslang onder gebukt te gaan. Wel ben ik ertegen dat anderen, anders dan de overheid, daarvoor opdraaien. Ben je ongewild als donateur aangemerkt. Mooi is dat. Een ander heeft ook zo zijn eigen shit.
Maar jij hebt duidelijk meer gevoel bij de problematiek en je bekijkt het meer vanuit een algemeen perspectief. Ik bekijk het vanuit de mensen die daar aan de andere voor op hebben moeten draaien. Als het uit je eigen portemonnee komt voelt het anders.
Niet dat betreffende schuldeisers dan wel hun geld krijgen, want van een kale kip kun je niet plukken. Of het duurt 25 jaar voor je alles geïnd hebt.
Is dat, jouw inziens, eerlijker en rechtvaardiger? In élke schuldsituatie?
En geloof me, deze mensen hebben ook slapeloze nachten en stress gehad omdat ze niet konden betalen. Omdat ze geen idee hadden hoe er boodschappen gedaan moesten worden. Hoe ze alle ballen in de lucht moesten houden. Veruit de meeste mensen zijn geen psychopaten die er genoegen in scheppen anderen te benadelen.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 19:31
Grappig trouwens ook dat de schuld aan de overheid minder belangrijk is.
Ik snap hem wel, want het is geen persoon. Maar van het bedrag dat wij als gemeente jaarlijks kwijtschelden, zouden we een bibliotheek open kunnen houden. Of de wachtlijst bij jeugdzorg kunnen verminderen. De toegang tot bijzondere bijstand groter kunnen maken. Of een buurthuis extra ondersteunen.
Uiteindelijk heeft de hele gemeenschap last van de openstaande schulden bij de gemeente, want het is gemeenschspsgeld dat óók maar 1 x uitgegeven kan worden.
Ik snap hem wel, want het is geen persoon. Maar van het bedrag dat wij als gemeente jaarlijks kwijtschelden, zouden we een bibliotheek open kunnen houden. Of de wachtlijst bij jeugdzorg kunnen verminderen. De toegang tot bijzondere bijstand groter kunnen maken. Of een buurthuis extra ondersteunen.
Uiteindelijk heeft de hele gemeenschap last van de openstaande schulden bij de gemeente, want het is gemeenschspsgeld dat óók maar 1 x uitgegeven kan worden.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 19:41
Nee ik zeg niet dat de overheid minder belangrijk is, maar daar weet je dat er geen gezin inkomsten misloopt. Het schuldgevoel is naar mensen toe.Lucy schreef: ↑27-06-2025 19:31Grappig trouwens ook dat de schuld aan de overheid minder belangrijk is.
Ik snap hem wel, want het is geen persoon. Maar van het bedrag dat wij als gemeente jaarlijks kwijtschelden, zouden we een bibliotheek open kunnen houden. Of de wachtlijst bij jeugdzorg kunnen verminderen. De toegang tot bijzondere bijstand groter kunnen maken. Of een buurthuis extra ondersteunen.
Uiteindelijk heeft de hele gemeenschap last van de openstaande schulden bij de gemeente, want het is gemeenschspsgeld dat óók maar 1 x uitgegeven kan worden.
En ja, het kost de gemeenschap geld. Maar dat is beter dan dat een ondernemer tot donateur wordt gebombardeerd. Als jij de dupe bent bekijk je dat toch niet op macro-niveau.
vrijdag 27 juni 2025 om 19:43
Misschien moet de schuldsanering dan anders gefinancierd worden.Lucy schreef: ↑27-06-2025 19:27Het alternatief is schuldsanering afschaffen.
Niet dat betreffende schuldeisers dan wel hun geld krijgen, want van een kale kip kun je niet plukken. Of het duurt 25 jaar voor je alles geïnd hebt.
Is dat, jouw inziens, eerlijker en rechtvaardiger? In élke schuldsituatie?
En geloof me, deze mensen hebben ook slapeloze nachten en stress gehad omdat ze niet konden betalen. Omdat ze geen idee hadden hoe er boodschappen gedaan moesten worden. Hoe ze alle ballen in de lucht moesten houden. Veruit de meeste mensen zijn geen psychopaten die er genoegen in scheppen anderen te benadelen.
Mijn punt is, er draaien nu willekeurige omstanders op voor de problematiek van anderen. Ik vind dat zeer onrechtvaardig, ja.
vrijdag 27 juni 2025 om 19:50
Dat klopt.
Hoe zie je dat voor je? En wie mag er wel "zelf" voor opdraaien (overheid en gemeente kennelijk. Woningbouw? Waterschap? Ziektekostenverzekering? Bol.com? Wehkamp?) en wie niet (plaatselijke schilder? Plaatselijk bouwbedrijf, of hangt dat weer vanaf hoe groot? Alleen zzp-ers, of ook grotere ondernemingen?)
En voor de ondernemers die dan niet zelf het risico hoeven lopen (idee tot vooraf betalen?), wie gaat dat risico dan lopen?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 19:59
Grappige is dat wat jij zegt over de ondernemers (ze bekijken het alleen vanuit hun eigen oerspectief) dat ik dat supergoed snap. Ik probeer je mee te geven dat blij zijn om toegelaten te worden in de schuldsanering het perspectief is vsn de schuldenaar.
Je kunt het ook zo zien: bij de meeste schuldeisers is het enorm vervelend dat een rekening niet betaald wordt, of maar een klein deel. De meeste ondernemers houden er zelfs wel rekening mee in de begroting (nota's die te laat betaald worden/nog open staan). De meeste ondernemers balen en het voelt onrechtvaardig. Maar de meeste ondernemers hebben er geen slapeloze nachten van.
Het hele punt van ondernemers is namelijk ook dst je onderneemt. En dus risico loopt. En soms is het klote.
Maar een schuldenaar ligt vaak wel al vele maanden tot jaren wakker van schulden. In sommige situaties in het zo erg dat jeugdzorg erbij komt kijken. In de ergste situaties worden kinderen, door alle stress en geldproblemen uit huis geplaatst. En meestal is er niet 1 schuld, maar vele. Had er veel, veel eerder ingegrepen moeten worden maar is er teveel schaamte. Teveel hoop op dat het wel beter gaat worden. Teveel rijk rekenen met "straks vakantiegeld" of"straks kinderbijslag" en vergeten dat er ook andere kosten betaald moet worden. Post niet meer open maken. Straatvrees. Schaamte. Geen dingen meer kunnen of durven ondernemen. Apathie (zie die vent in het huwelijk. Totaal gelaten en niets meer doen).
Knuppel in het hoenderhok: is het leed van schuldeisers écht groter dan van de schuldenaar?
Je kunt het ook zo zien: bij de meeste schuldeisers is het enorm vervelend dat een rekening niet betaald wordt, of maar een klein deel. De meeste ondernemers houden er zelfs wel rekening mee in de begroting (nota's die te laat betaald worden/nog open staan). De meeste ondernemers balen en het voelt onrechtvaardig. Maar de meeste ondernemers hebben er geen slapeloze nachten van.
Het hele punt van ondernemers is namelijk ook dst je onderneemt. En dus risico loopt. En soms is het klote.
Maar een schuldenaar ligt vaak wel al vele maanden tot jaren wakker van schulden. In sommige situaties in het zo erg dat jeugdzorg erbij komt kijken. In de ergste situaties worden kinderen, door alle stress en geldproblemen uit huis geplaatst. En meestal is er niet 1 schuld, maar vele. Had er veel, veel eerder ingegrepen moeten worden maar is er teveel schaamte. Teveel hoop op dat het wel beter gaat worden. Teveel rijk rekenen met "straks vakantiegeld" of"straks kinderbijslag" en vergeten dat er ook andere kosten betaald moet worden. Post niet meer open maken. Straatvrees. Schaamte. Geen dingen meer kunnen of durven ondernemen. Apathie (zie die vent in het huwelijk. Totaal gelaten en niets meer doen).
Knuppel in het hoenderhok: is het leed van schuldeisers écht groter dan van de schuldenaar?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 20:26
Dus: schuldsanering afschaffen?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 21:25
Nee, het leed van de schuldeiser zal niet groter zijn. Maar hoezo is dat relevant?
Als jij in deze hoek zit en werkt word je waarschijnlijk netjes betaald. Je zou ook raar opkijken wanneer je opeens niet betaald wordt omdat je werkgever grotere problemen heeft. Lekker dan.
Je bekijkt het als een maatschappelijk probleem. Dat is het niet als je aan de andere kant staat.
vrijdag 27 juni 2025 om 21:38
Dat is het wel. Aan beide kanten.pina schreef: ↑27-06-2025 21:25Nee, het leed van de schuldeiser zal niet groter zijn. Maar hoezo is dat relevant?
Als jij in deze hoek zit en werkt word je waarschijnlijk netjes betaald. Je zou ook raar opkijken wanneer je opeens niet betaald wordt omdat je werkgever grotere problemen heeft. Lekker dan.
Je bekijkt het als een maatschappelijk probleem. Dat is het niet als je aan de andere kant staat.
En hoezo een rare conclusie? Er wordt hier gesteld dat de schuldenaar zich moet schamen. Dat het van de zotte is dat je staat te juichen als je toegelaten bent tot de sanering. Dat schuldeisers niet de dupe zouden moeten worden van een schuldenaar die (vaak buiten eigen schuld, maar niet altijd) in de schulden terecht komt.
En ik snap het. Vooral bij de zzp-er. Of mkb. Meer dan bij grote bedrijven.
Maar hoe wil je dat oplossen als je de schuldsanering niet wil afschaffen? Moet de overheid het opvangen? En bij welke bedrijven wel, welke niet? Ten koste van welk ander budget? In hoeverre hoort het bij ondernemen dat je risico loopt? En in hoeverre kan een ondernemer de kans op wanbetaling voorkomen (aanbetaling van 50%, vooruit betaling, weet ik het)?
Het zijn interessante vragen. Het kan een keuze zijn om te zeggen dat mensen in schulden niet meer geholpen worden. Ik denk dat het een veel groter maatschappelijk probleem geeft. En veel grotere maatschappelijke kosten. Maar het kan een keuze zijn. Omdat het belang van de ondernemer groter wordt gevonden dan het belang van de persoon in schulden.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
vrijdag 27 juni 2025 om 21:43
Die schuldeiser kan vanzelf een schuldenaar worden als hij een paar van die niet betalende klanten heeft. De marges zijn niet in elke sector even ruim.
Je kunt de schuldeisers onderling niet zo makkelijk vergelijken en de schuldenaren net zo min. Dit zwart wit denken slaat nergens op, zelfs niet bij wijze van knuppel in het hoenderhok.
vrijdag 27 juni 2025 om 21:45
Dat zeg ik toch niet maar jij gaat leed zitten vergelijken, dat doet helemaal niet ter zake.
Ik ben niet voor afschaffing van de schuldsanering maar ik denk wel dat dit op een andere manier gefinancierd moet gaan worden, nu zijn vaak de ondernemers de dupe terwijl de schuldenaar staat te juichen. Ik ben er wel voorstander van de schuldsanering eenmalig moet zijn.
vrijdag 27 juni 2025 om 21:51
Ja, jij zegt eigenlijk wees maar blij mensen, want anders hebben we pas écht problemen. Lijkt me moeilijk om het zo te zien als je je geld kwijt bent en de schuldenaar is er nog trots op ook, dat ze de schuldsanering hebben doorlopen.Lucy schreef: ↑27-06-2025 21:38Dat is het wel. Aan beide kanten.
En hoezo een rare conclusie? Er wordt hier gesteld dat de schuldenaar zich moet schamen. Dat het van de zotte is dat je staat te juichen als je toegelaten bent tot de sanering. Dat schuldeisers niet de dupe zouden moeten worden van een schuldenaar die (vaak buiten eigen schuld, maar niet altijd) in de schulden terecht komt.
En ik snap het. Vooral bij de zzp-er. Of mkb. Meer dan bij grote bedrijven.
Maar hoe wil je dat oplossen als je de schuldsanering niet wil afschaffen? Moet de overheid het opvangen? En bij welke bedrijven wel, welke niet? Ten koste van welk ander budget? In hoeverre hoort het bij ondernemen dat je risico loopt? En in hoeverre kan een ondernemer de kans op wanbetaling voorkomen (aanbetaling van 50%, vooruit betaling, weet ik het)?
Het zijn interessante vragen. Het kan een keuze zijn om te zeggen dat mensen in schulden niet meer geholpen worden. Ik denk dat het een veel groter maatschappelijk probleem geeft. En veel grotere maatschappelijke kosten. Maar het kan een keuze zijn. Omdat het belang van de ondernemer groter wordt gevonden dan het belang van de persoon in schulden.
En ja, ik heb liever dat het door de hele maatschappij wordt gedragen dan door iemand die de pech heeft zaken te hebben gedaan met deze mensen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
