Entertainment alle pijlers

Verloren kinderen (npo)

22-11-2022 08:27 321 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie kijkt dit ook? Ik vind het zo ongelooflijk veel treurigheid bij elkaar dat ik niet weet wat ik moet zeggen. Wat een ellende is er toch om ons heen. En die kinderen, wat moet daarvan terecht komen? Het is een cirkel waar men niet uit lijkt te komen. Het kost de samenleving klauwen met geld. Ik ben er wisselend boos en heel erg verdrietig over. En tel mijn zegeningen want wat hebben we het goed.
Pindakaasjes schreef:
26-11-2022 10:17
Wat was dat nou eigenlijk? Dat Astrid plots aan een andere instantie werd overgedragen? Ze was vertrouwd met haar eerdere begeleider,(s).. plots moest dat anders?
Ze was compleet overstuur! "Nu moet ik voor de honderdste keer mijn situatie gaan uitleggen" huilde ze.
Het moest nog op papier gezet worden ook.. het lukte haar niet!
Waarom dit steeds vergen van die vrouw??
Bijzondere manier van hulpverlening. Het brengt niks dat zie ik ook vaak in de sociale hoek. Geen praktische hulp. Huis is een puinzooi ondanks alle hulp. Gevaarlijk voor die kleintjes.
Aan de andere kant kom je ook veel weerstand tegen. Astrid die geen hulp wil voor het opruimen, op stap gaat voor onbetaalde figuranten baantjes in de nacht. Ze wordt er vast niet gezelliger met slaapgebrek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oei...pil niet slikken 'omdat ik er voor moest betalen'...
Niet inzien dat kinderen uiteindelijk veel duurder zijn.


Marjolein: ziet helaas zelf niet in dat ze zelf een groot probleem heeft. Daardoor wordt de kinderen een onbezorgde jeugd onthouden.
.....
Mmaartje schreef:
26-11-2022 11:12
Oei...pil niet slikken 'omdat ik er voor moest betalen'...
Niet inzien dat kinderen uiteindelijk veel duurder zijn.


Marjolein: ziet helaas zelf niet in dat ze zelf een groot probleem heeft. Daardoor wordt de kinderen een onbezorgde jeugd onthouden.
En een vader die wegkijkt
Alle reacties Link kopieren Quote
Mmaartje schreef:
26-11-2022 11:12
Oei...pil niet slikken 'omdat ik er voor moest betalen'...
Niet inzien dat kinderen uiteindelijk veel duurder zijn.


Marjolein: ziet helaas zelf niet in dat ze zelf een groot probleem heeft. Daardoor wordt de kinderen een onbezorgde jeugd onthouden.
Marjolein heeft zeker nood aan psychische hulp. Maar ik ben er ook van overtuigd dat jeugdzorg en dergelijke instanties onderdeel zijn van dat probleem. Jeugdzorg staat nou niet bekend om hun gevoel van tact.

Ik weet niet of ze er goed aan hebben gedaan om jeugdzorg in te schakelen wanneer ze moeite hadden met gepast onderwijs te vinden. Je komt in een molen waar je heel moeilijk weer uit komt.
claudine1982 schreef:
26-11-2022 11:19
Marjolein heeft zeker nood aan psychische hulp. Maar ik ben er ook van overtuigd dat jeugdzorg en dergelijke instanties onderdeel zijn van dat probleem. Jeugdzorg staat nou niet bekend om hun gevoel van tact.

Ik weet niet of ze er goed aan hebben gedaan om jeugdzorg in te schakelen wanneer ze moeite hadden met gepast onderwijs te vinden. Je komt in een molen waar je heel moeilijk weer uit komt.
Er ontstond pas een probleem met onderwijs toen de oudste geen vwo advies kreeg. Voor hulp moet je absoluut niet bij jeugdzorg, ggz oid zijn. Volgens mij hebben zij geld genoeg om andere vormen van hulp in te schakelen. Of om in het begin hiermee jeugdzorg af te wimpelen. Of de rvk. Maar denk dat Marjolein niet zonder strijden en slachtoffer zijn kan. Dan ben je in de klauwen van deze instanties op het goede adres.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
26-11-2022 10:45
Ach.. Je, zus...
Wat erg!
Eigenlijk vergelijkbaar met wat ik meemaakte met cliënten die 'eindelijk' goed ingesteld waren op medicatie.
En dan was er weer een nieuwe deal/contract afgesloten met een farmaceutisch bedrijf.. en na tig deliriums vonden wij onze weg dan wel weer opnieuw.
God allemachtig mensen!😑
Ja. Of in een derdelijnsinstelling goed hulp verlenen, jongeren/volwassenen echt vooruit helpen. En dan moeten ze weer terug de wijk in, waar natuurlijk de drugsdealers en andere criminelen als eerste op de stoep staan en er geen of amper begeleiding is, want....noem de redenen maar op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfilin schreef:
26-11-2022 09:16
Om eerlijk te zijn, zijn dit dus het soort gezinnen die ik had verwacht te zien bij de titel van het programma. Niet omdat ik als kijker wil smullen van nog meer drama of ellende maar omdat ik oprecht vind dat het geen verloren gezinnen zijn of hopeloze situaties waar je nooit meer uitkomt.

De in bed gebrachte gezinnen hebben elk op hun eigen manier problemen maar zeker van gezin Amsterdam of Rotterdam zal vrijwel elke leerkracht of anders schooldirecteur er eentje in het vizier hebben.

Gezin Vriezenveen vind ik heel ingewikkeld. Ik zie de kinderen ook niet als "verloren" maar denk wel dat door de welbespraaktheid en intelligentie het niet per se makkelijker is om een beetje een weg te vinden in het leven als daarnaast zoveel psychische problematiek speelt.
Dit gezin had beter gepast in een programma over kopp-kinderen denk ik.
Die erge gevallen zijn er natuurlijk ook wel, maar zoiets kun je echt niet in beeld brengen voor heel Nederland vind ik. Zembla heeft een documentaire gemaakt over de zaak Sharleyne. Misschien vind je dat wel interessant om te zien, dat was echt heel heftig. Het meisje heeft het helaas ook niet overleefd.

De gezinnen die we nu hebben gezien is niet zo heftig als de zaak Sharleyne. Maar bedenk wel dat ze al in een voorstadium zouden kunnen zitten.

Mensen met een lvb en of psychische problemen hebben meer kans om ook te maken te krijgen met armoede, verslaving slachtoffer of dader worden van geweld.

Bij die ene vrouw die op bezoek kwam bij Astrid met haar twee kinderen werd dat ook wel duidelijk. Zij gaf aan dat jeugdzorg op haar werd afgestuurd omdat ze teveel vragen stelde aan het ziekenhuispersoneel bij haar eerste kindje. Ik denk dat ze de “verkeerde” vragen heeft gesteld in het ziekenhuis waardoor mensen zich afvroegen of ze wel voor een kind kon zorgen.

Op school heb ik een keer een casus gehad over LVB ouders die hun baby steeds wakker maakten als die aan het slapen was omdat de baby hun ook wakker maakte wanneer zij aan het slapen waren.

Ik zou het niet kunnen , werken in de jeugdzorg.
Wie wat wil die moet wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kleine nuance: Astrid moest de pil zelf voorschieten en zou het dan via haar zorgverzekeraar terug krijgen. In dat gedoe had ze dus geen zin.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Pindakaasjes schreef:
26-11-2022 08:55
Dat dacht ik ook toen ik die blauwe plekken zag. Eerst dacht ik: ze heeft die blauwe plekken van het verhuizen, slepen, sjouwen en stoten. Maar dichterbij waren het duidelijk bijtafdrukken. En niet 1 of 2, maar een heleboel. Dat liet ze heel goed zien met haar korte mouwen. Ze doet aan automutilatie en verbergt dat niet.
Verderop in die aflevering (nadat jeugdzorg aan de deur had gestaan) zit ze huilende op een bed. Oudste zoon was boven en komt geschrokken aangesneld omdat hij zijn moeder hoorde gillen terwijl hij onder de douche stond.
Hij probeert haar te troosten, aait haar over haar hand, kijkt naar haar hand en vraagt: "is dit van net?" Ja, antwoordt Marjolijn, ik had weer een stressaanval en moest weer bijten!"
"Niet doen mam! Doe dat nou niet mam!" aldus de zoon die duidelijk van streek is.
Die scène vond ik echt heel verdrietig om te zien. Ook hoe Marjolijn dan begint van: "oh sorry, ik hoor natuurlijk jou te troosten i.p.v andersom" waarop ze opnieuw begint te huilen.
Zoon begint haar opnieuw te troosten en zich te verontschuldigen. "Jij kunt er toch niks aan doen mam?!" Het komt door 'hun'.
Vervolgens besluiten moeder en zoon dat zoon zich moet gaan verstoppen voor het geval er een inval in hun woning komt. Marjolijn acht die kans zeer groot aanwezig.
Zoon gaat zich verstoppen.
Nogmaals, ik vond dit echt afschuwelijk om te aanschouwen. Wat anderen ook al schreven: zo ontzettend toxisch!
Ik hoop zo ontzettend dat Marjolijn hulp gaat krijgen, af en toe een gesprekje met een hulpverlener zal niet voldoende zijn (die zal ze ook niet binnenlaten denk ik). Die vrouw zit héél diep.
Ik voel ook medelijden naar haar. Ik zie geen slechte of getikte moeder, maar wel een vrouw die de weg echt volledig kwijt is.
Ik heb niks gekeken, maar wel dit topic met alle reacties gelezen en deze geven veel inzicht.
Ik had zo'n moeder als Marjolijn, alhoewel de mijne psychiatrisch patient was ( dwz gediagnosticeerd met diverse stoornissen en vaak opgenomen) en ook zeer bekend met Jeugdzorg, RvdK etc. Dus ja, ik ben goed bekend met parentificatie en slachtoffergedrag en dat eeuwige afgeven op Jeugdzorg en andere instanties.

Het is zeker heel toxisch, maar als kind-van wil je niet dat je ouder lijdt, of ongelukkkg is. En dus troost en help je deze ouder.

Als volwassene mag je de rekening betalen, in alle opzichten. En pas dan - is mijn ervaring- kun je zaken gaan zien zoals ze zijn. Dat je ouder ziek was door allerhande trauma of stoornis, het leven en de kinderen niet aankon. Tegelijkertijd is het bitter en zwaar dat je hierdoor zelf trauma hebt opgelopen, en daardoor moeite met het leven kan hebben.

Er is strijd tussen gevoel en verstand.
Het paradoxale is dat Marjolijn mogelijk zelf ooit zo'n kind was..en nu zo'n ouder.
Het houdt elkaar in stand, totdat de cirkel doorbroken kan worden.

Men moet niet vergeten hoeveel verschillende soorten emotie en gevoel ermee gemoeid zijn, als je als kind zo bent opgegroeid. Boosheid, angst, verdriet, onverschilligheid, misschien wel haat- en wraakgevoel?
Het is wel duidelijk welke emotie er mist in dit rijtje en dat is erg triest.
RaveMeisje schreef:
26-11-2022 13:02
Die erge gevallen zijn er natuurlijk ook wel, maar zoiets kun je echt niet in beeld brengen voor heel Nederland vind ik. Zembla heeft een documentaire gemaakt over de zaak Sharleyne. Misschien vind je dat wel interessant om te zien, dat was echt heel heftig. Het meisje heeft het helaas ook niet overleefd.

De gezinnen die we nu hebben gezien is niet zo heftig als de zaak Sharleyne. Maar bedenk wel dat ze al in een voorstadium zouden kunnen zitten.

Mensen met een lvb en of psychische problemen hebben meer kans om ook te maken te krijgen met armoede, verslaving slachtoffer of dader worden van geweld.

Bij die ene vrouw die op bezoek kwam bij Astrid met haar twee kinderen werd dat ook wel duidelijk. Zij gaf aan dat jeugdzorg op haar werd afgestuurd omdat ze teveel vragen stelde aan het ziekenhuispersoneel bij haar eerste kindje. Ik denk dat ze de “verkeerde” vragen heeft gesteld in het ziekenhuis waardoor mensen zich afvroegen of ze wel voor een kind kon zorgen.

Op school heb ik een keer een casus gehad over LVB ouders die hun baby steeds wakker maakten als die aan het slapen was omdat de baby hun ook wakker maakte wanneer zij aan het slapen waren.

Ik zou het niet kunnen , werken in de jeugdzorg.
Mooie post. En ook ik zou nooit willen werken in de jeugdzorg. Kunnen ook niet trouwens. Dat komt te dichtbij.
Ik denk dat in heel veel gevallen het woord ' onmacht of onmachtig zijn' wel van toepassing is. Er zijn m.i. veel ouders die gewoon niet ( goed) weten hoe. En dan door die onmacht en onkunde zeer ongewenst gedrag jegens de kinderen vertonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
26-11-2022 13:30
Kleine nuance: Astrid moest de pil zelf voorschieten en zou het dan via haar zorgverzekeraar terug krijgen. In dat gedoe had ze dus geen zin.
Ze kon die 15,- ook niet missen totdat ze het terug zou krijgen. Ze zegt letterlijk: ‘Dan heb ik liever die 15,- voor eten, voor Rodin en mijzelf’. Korte termijn denken. Ze zat ook in een opvangtehuis o.i.d. toen ze die Peter ontmoette.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
26-11-2022 13:30
Kleine nuance: Astrid moest de pil zelf voorschieten en zou het dan via haar zorgverzekeraar terug krijgen. In dat gedoe had ze dus geen zin.
Ik denk dat in zijn algemeenheid de Nederlandse samenleving en hoe deze is ingericht, voor steeds meer mensen die eerst zich nog prima konden redden, ingewikkelder en ingewikkelder wordt.

Eerder zei ik ook zoiets, de manier waarop de Nederlandse samenleving is ingericht, is voor veel mensen stressverhogend.
Deze manier is erg gericht op uitsluiting van groepen die eerst nog wel mee konden komen.

Digitalisering en privatisering bijvoorbeeld. Zelfs as WO opgeleid bent, is een ziektenkostenverzekering regelmatig al een drama.

Zelfde met dar gezin met hoogbegaafde kinderen. 20 jaar geleden waren die issues een stuk minder geweest, omdat de samenleving nog anders in elkaar zat.

Onze samenleving is echt heel anders dan de Duitse bijvoorbeeld. In hoge mate gedigitaliseerd en de hokjes zijn hier erg doorgeschoten. Je krijgt pas A, als je eerst B en dan C en daarna D en terug naar B....zoiets.

Aantal mensen dat niet mee kan komen, zal enkel toenemen door de manier waarop de samenleving is ingericht. Passende zorg, passend onderwijs, transities etc hebben veel dingen juist niet verbeterd.

Sommige van deze gezinnen waren 20 jaar geleden niet eens boven komen drijven, omdat ze het nog konden redden omdat de samenleving anders was.
Prolo schreef:
26-11-2022 11:26
Er ontstond pas een probleem met onderwijs toen de oudste geen vwo advies kreeg.
:woa:
Dit heb ik denk ii gemist maar vind het wel heel erg als dit eigenlijk de aanleiding is geweest... en als de situatie zoals die nu in beeld is gebracht dan enkele jaren het resultaat is. Alleen omdat je kind per se naar het vwo moet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffieverkeerd schreef:
26-11-2022 13:41
Ik heb niks gekeken, maar wel dit topic met alle reacties gelezen en deze geven veel inzicht.
Ik had zo'n moeder als Marjolijn, alhoewel de mijne psychiatrisch patient was ( dwz gediagnosticeerd met diverse stoornissen en vaak opgenomen) en ook zeer bekend met Jeugdzorg, RvdK etc. Dus ja, ik ben goed bekend met parentificatie en slachtoffergedrag en dat eeuwige afgeven op Jeugdzorg en andere instanties.

Het is zeker heel toxisch, maar als kind-van wil je niet dat je ouder lijdt, of ongelukkkg is. En dus troost en help je deze ouder.

Als volwassene mag je de rekening betalen, in alle opzichten. En pas dan - is mijn ervaring- kun je zaken gaan zien zoals ze zijn. Dat je ouder ziek was door allerhande trauma of stoornis, het leven en de kinderen niet aankon. Tegelijkertijd is het bitter en zwaar dat je hierdoor zelf trauma hebt opgelopen, en daardoor moeite met het leven kan hebben.

Er is strijd tussen gevoel en verstand.
Het paradoxale is dat Marjolijn mogelijk zelf ooit zo'n kind was..en nu zo'n ouder.
Het houdt elkaar in stand, totdat de cirkel doorbroken kan worden.

Men moet niet vergeten hoeveel verschillende soorten emotie en gevoel ermee gemoeid zijn, als je als kind zo bent opgegroeid. Boosheid, angst, verdriet, onverschilligheid, misschien wel haat- en wraakgevoel?
Het is wel duidelijk welke emotie er mist in dit rijtje en dat is erg triest.
:rose: Wat enorm rot voor jou.

Ik heb momenteel meerdere KOPP-kinderen als leerling. Ze hebben allemaal hun eigen soort coach die twee of drie keer per week op school met hen spreekt. Zodat ze niet de stress en het gedoe hebben om na school weer naar een instantie of instelling toe te moeten gaan/hun halve agenda geblokkeerd is met hulpverlener nummer zoveel. Die coaches zijn er puur voor hen, om hun verhaal kwijt te kunnen, te kunnen sparren maar ook voor een aai over de bol zogezegd. Die coaches trekken de andere ouder/grootouder/persoon uit hun netwerk die de boel een beetje in de gaten houdt aan de jas waar ze praktisch iets kunnen doen om het voor het kind makkelijker te maken.
Het is een project vanuit de gemeente waarvan ik hoop dat dit nog lang kan lopen want het werkt zoveel beter dan wat er voorheen was: praatgroepen en overleggen. Waardoor ze nooit een bijbaantje konden nemen of als een volwassene al rondliepen met tig afspraken en zorgen als ‘hoe kom ik daar op tijd’. Met steeds die druk dat ze uit huis geplaatst konden worden als ze hun masker lieten vallen. Die kinderen stonden dan stijf van de stress iedere keer als er weer ‘huisbezoek’ kwam.
Die coaches regelen ook praktische hulp zoals thuiszorg of iemand die helpt met de geldzaken om een huishouden op orde te houden afhankelijk van hoe zelfstandig de ouder is. Zonder gedreig met JZ. Ze zijn eigenlijk de stap voor JZ. Waardoor veel ouders deze vorm van hulp sneller accepteren. Althans, wat ik zie.

Maar hopen dat dit niet sneuvelt met de zoveelste reorganisatie of afsluiten contracten.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Saelle1 schreef:
25-11-2022 02:09
Het gaat niet zozeer om meer ondersteuning maar de juiste ondersteuning.

Overigens vind ik verloren kinderen een vrij dramatische titel want ik zie het verder niet zo somber in voor deze mensen.
Ik ook niet. Ik denk dat er gezinnen zijn met vele malen heftiger problematiek waar je je écht zorgen moet maken. Ik ken de namen niet, maar voel bij elk gezin dat er veel liefde is voor de kinderen en ja, bij het ene gezin is de problematiek wat groter dan bij het ander en niet echt gezond. Maar ik denk dat alle kinderen ondanks fouten of onhandige keuzes die hun ouders hebben gemaakt, wél de liefde en inzet zien. Want dat is wat ik vooral zie (heb alleen eerste aflevering gezien), ouders die veel van hun kinderen houden en hun best doen ieder op hun eigen manier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
25-11-2022 07:38

Ik ben zelf iemand die bewust geen kinderen wil. Om heel veel redenen, maar één ervan is ook dat ik denk dat ik niet geschikt ben. Het is waarschijnlijk bevoorrecht om daar bij stil te kunnen staan, maar ik denk vooral dat ik het leven voor mezelf ook leuker houd zo. Ik zie gewoon moeizame levens in het programma, en dat doen mensen zichzelf deels aan. Door onvermogen waarschijnlijk, maar ze doen het zelf.
Nu wil ik zeker geen problemen bagatelliseren en zie ik ook echt dat er zaken zoveel beter kunnen (bij ontzettend veel mensen inderdaad, dat rijtje van WA tot aan Linda de Mol). Bij deze gezinnen, bij andere gezinnen. Maar besef je wel dat het eeuwen en eeuwen zo gegaan is dat mensen kinderen kregen waarvan je je moest afvragen of dat wel de bedoeling was. Armoede, geweld, onhygienisch, te druk, teveel prikkels, terreur. Het is eeuwen een gegeven geweest van het mensenleven, vanwege het simpele feit dat kinderen krijgen een biologische feit was. Daarin is pas sinds kort (vanuit evolutie perspectief) een kentering gekomen. Dat wij mensen de hoeveelheid kinderen kunnen beinvloeden of zelfs geen kinderen. IEDEREEN kreeg kinderen vroeger, werkelijk IEDEREEN. Waarbij de levensstandaard voor de meeste mensen enorm laag was. Eeuwen en eeuwen aan problematiek zijn er doorgegeven van de ene generatie op de ander. Moeizaamheid is eeuwenlang een geaccepteerd onderdeel geweest van het mens-zijn. Ik vind het erg goed om als mens het streven te hebben jezelf te verbeteren en als maatschappij erg goed om te zorgen voor de beste mogelijkheden. Maar problematiek valt niet uit te bannen. Niet in zo'n korte tijd iig als je nog maar zeer kort invloed hebt op de voortplanting.
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
26-11-2022 13:56
Ze kon die 15,- ook niet missen totdat ze het terug zou krijgen. Ze zegt letterlijk: ‘Dan heb ik liever die 15,- voor eten, voor Rodin en mijzelf’. Korte termijn denken. Ze zat ook in een opvangtehuis o.i.d. toen ze die Peter ontmoette.
Ik denk eerder ze verkeerde keuzes maakt. Ze rookt namelijk wel. 2 pakjes is denk ik al die 15 euro?

Het zelfde met die enorme rotzooi. Zij werkt niet, hij werkt 2 dagen per week. Gebruik al die vrije tijd om je huis op te ruimen! Dan heeft iedereen gewoon een goede slaapplek. Er is niks mis met dat huis, maar zij klaagt dat het huis te klein is met al die kinderen. Die rotzooi neemt meer ruimte in dan de kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
26-11-2022 15:15
Ik denk eerder ze verkeerde keuzes maakt. Ze rookt namelijk wel. 2 pakjes is denk ik al die 15 euro?

Het zelfde met die enorme rotzooi. Zij werkt niet, hij werkt 2 dagen per week. Gebruik al die vrije tijd om je huis op te ruimen! Dan heeft iedereen gewoon een goede slaapplek. Er is niks mis met dat huis, maar zij klaagt dat het huis te klein is met al die kinderen. Die rotzooi neemt meer ruimte in dan de kinderen.
Maar er zijn gewoon mensen die die rommel echt niet zien. Buren van mijn ouders zijn ook zo. Vrouw werkt niet, maar het is er altijd een gigantische bende. Op een gegeven moment zat alle was (schoon en vies) in van die blauwe Ikea tassen. En de kasten waren leeg. En als je op visite komt, moet je echt zelf een plekje vrij maken om te zitten.

Die mensen krijgen het huis alleen opgeruimd als er elke week hulp komt. Dan raakt alles opgeruimd, blijft het een tijdje goed, maar zodra de maatschappelijk werker niet meer of veel minder vaak komt, is het binnen no time weer een klerezooi.
Alle reacties Link kopieren Quote
ClaireUnderwood1 schreef:
25-11-2022 09:29
Ik vind het Rotterdamse gezin niet bij deze serie passen. Maar meer bij nanny-programma’s. Ze kunnen duidelijk geen grenzen stellen en het broertje kopieert nu al t gedrag van zusje. Bij de andere families zijn de ouders beschadigd en/of hebben een stoornis. Ik heb meer het gevoel dat ze geen andere gezinnen konden vinden.

Want je kunt als kind van het Rotterdamse stel niet zeggen: ik heb een slechte jeugd gehad.
Het is een programma van de EO en ze zijn van de kerk, ik denk dat dat erbij te maken heeft.

Overigens herken ik van hun dochter veel in mijn zoon die ook autisme heeft. De Amsterdamse is niet zwanger want ze gaf aan dat ze het met condoom doen. Overigens vind ik dat ze ondanks haar trauma’s uit het verleden de kinderen oprecht het beste probeert te bieden. Ik snapte niet helemaal wat haar vriend nou allemaal verpestte in haar ogen.

Van het hb gezin herken ik juist weer veel van mn eigen jeugd. Mijn ouders hadden ook een hele eigen kijk op de wereld en dat zorgde er voor dat ik mij vaak schaamde en nergens tussen paste. Het eten met een schort bijvoorbeeld, dat zouden mijn ouders ook kunnen doen.
wednesdayaddams wijzigde dit bericht op 26-11-2022 17:21
23.59% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
26-11-2022 14:43
Ik ook niet. Ik denk dat er gezinnen zijn met vele malen heftiger problematiek waar je je écht zorgen moet maken. Ik ken de namen niet, maar voel bij elk gezin dat er veel liefde is voor de kinderen en ja, bij het ene gezin is de problematiek wat groter dan bij het ander en niet echt gezond. Maar ik denk dat alle kinderen ondanks fouten of onhandige keuzes die hun ouders hebben gemaakt, wél de liefde en inzet zien. Want dat is wat ik vooral zie (heb alleen eerste aflevering gezien), ouders die veel van hun kinderen houden en hun best doen ieder op hun eigen manier.
Ik denk dat in twee van de drie gezinnen liefde echt niet genoeg is.

Astrid komt zelf uit het systeem en leeft in armoede. Ik geloof niet dat ze in staat is genoeg stabiliteit te bieden. Haar kinderen groeien op in armoede en met een leger hulpverlening om zich heen. Die momenteel duidelijk niet passend en voldoende is.

Wat Marjolijn doet vind ik echt neigen naar psychische mishandeling. Ze doet het wellicht niet allemaal bewust, maar haar kinderen groeien om met een ernstig getraumatiseerde moeder. Ze geeft haar trauma zo door.
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
26-11-2022 15:15
Ik denk eerder ze verkeerde keuzes maakt. Ze rookt namelijk wel. 2 pakjes is denk ik al die 15 euro?

Het zelfde met die enorme rotzooi. Zij werkt niet, hij werkt 2 dagen per week. Gebruik al die vrije tijd om je huis op te ruimen! Dan heeft iedereen gewoon een goede slaapplek. Er is niks mis met dat huis, maar zij klaagt dat het huis te klein is met al die kinderen. Die rotzooi neemt meer ruimte in dan de kinderen.
Was het maar zo eenvoudig.
Ik heb nu twee afleveringen gezien en ben het meeste geschrokken van het HB-gezin. Ik vind de dynamiek tussen kinderen en moeder (vader houdt zich afzijdig, maar heeft ook aandeel hierin) erg pijnlijk om te zien. Deze vrouw gebruikt haar kinderen als hulpverlener en betrekt ze veel te veel in haar eigen issues en trauma's. De kinderen worden opgevoed met de boodschap: de buitenwereld is niet veilig voor jullie en alleen wij begrijpen jullie en weten wat goed is voor jullie. Dat is een enorm belemmerende boodschap om mee te krijgen in je jeugd. Ik heb op een gegeven moment de aflevering stopgezet, want ik kon het niet meer aanzien.

De moeder doet het niet expres, maar ik vraag mij wel af of ze beseft wat ze haar kinderen meegeeft.

Ik snap de issues en ik ben ook helemaal niet tegen homeschooling, maar hier lijkt, zoals velen hier al schreven, veel meer te spelen dan hoogbegaafdheid.

De andere gezinnen vond ik minder schokkend, maar dat is misschien ook, en dat is dan wel weer verdrietig, omdat er zo verschrikkelijk veel gezinnen als deze zijn. Ouders, die van goede wil zijn en van hun kinderen houden, maar het gewoon niet aankunnen, deels door eigen issues, deels door dingen die spelen bij hun kinderen. Het Amsterdamse gezin was herkenbaar: ik denk dat er zo meerdere vergelijkbare gezinnen bij de kinderen uit de klas van mijn jongste zitten (dit heeft te maken met de wijk waarin de school staat).

Ik vind het moeilijke materie en ben soms blij dat ik niet in de schoenen van hulpverlening/jeugdzorg sta. Wat een ontzettend complex en moeilijk beroep lijkt mij dat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lijkt mij ook goed dat ze dat arme poesje Tijger een ander huis geven. Die krijgt denk ik ook amper te eten. En dat ventje zei: ik ga hem hard slaan. Bah.
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
26-11-2022 13:56
Ze kon die 15,- ook niet missen totdat ze het terug zou krijgen. Ze zegt letterlijk: ‘Dan heb ik liever die 15,- voor eten, voor Rodin en mijzelf’. Korte termijn denken. Ze zat ook in een opvangtehuis o.i.d. toen ze die Peter ontmoette.
Ja klopt.
Ze had pas een maand een relatie met hem.
Frankly my dear, I don"t give a damn

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven