
Zwanger in Showbizzland etc.

zondag 25 april 2010 om 13:48
quote:fussie schreef op 25 april 2010 @ 13:29:
[...]
Bij mijn opmerking tegen Lief of het überhaupt mag, de naam Israella, antwoordde hij: denk jij dat ze tegen Kempi nee zeggen?
Kan me idd erg goed voorstellen dat de ambtenaar dacht: wat jij wilt jongen, als je maar snel weer weg bent.
[...]
Bij mijn opmerking tegen Lief of het überhaupt mag, de naam Israella, antwoordde hij: denk jij dat ze tegen Kempi nee zeggen?
Kan me idd erg goed voorstellen dat de ambtenaar dacht: wat jij wilt jongen, als je maar snel weer weg bent.
Erik is de Mol en HPL de Lul.

zondag 25 april 2010 om 14:29
quote:lonki schreef op 25 april 2010 @ 13:46:
Volgens mij zijn er niet eens zoveel "verboden" namen (meer)die een ambtenaar kan/mag weigeren.
Welke (soort)namen zouden dat wel zijn eigenlijk?
Ik mag hopen dat er geen kind rondloopt met een officiele naam als Bur(o)eau of Lamp of erger nog Bureaulamp Ik ben laatst nog ergens in een tijdschrift de naam Splinter tegengekomen. Nou, dan spoor je toch niet? Ik snap het niet in ieder geval. Wat is de volgende naam? Aften? Wrat?
Volgens mij zijn er niet eens zoveel "verboden" namen (meer)die een ambtenaar kan/mag weigeren.
Welke (soort)namen zouden dat wel zijn eigenlijk?
Ik mag hopen dat er geen kind rondloopt met een officiele naam als Bur(o)eau of Lamp of erger nog Bureaulamp Ik ben laatst nog ergens in een tijdschrift de naam Splinter tegengekomen. Nou, dan spoor je toch niet? Ik snap het niet in ieder geval. Wat is de volgende naam? Aften? Wrat?
zondag 25 april 2010 om 16:03
quote:toffifee schreef op 25 april 2010 @ 14:29:
[...]
Ik ben laatst nog ergens in een tijdschrift de naam Splinter tegengekomen. Nou, dan spoor je toch niet? Ik snap het niet in ieder geval. Wat is de volgende naam? Aften? Wrat?Tja, het zou mijn keuze ook niet zijn. Maar wat dacht je van allerlei buitenlandse namen, waarvan de ambtenaar de betekenis niet weet? Misschien betekenen die namen wel 'neuspulk', 'bromvlieg' of 'kastanjeboom'....
[...]
Ik ben laatst nog ergens in een tijdschrift de naam Splinter tegengekomen. Nou, dan spoor je toch niet? Ik snap het niet in ieder geval. Wat is de volgende naam? Aften? Wrat?Tja, het zou mijn keuze ook niet zijn. Maar wat dacht je van allerlei buitenlandse namen, waarvan de ambtenaar de betekenis niet weet? Misschien betekenen die namen wel 'neuspulk', 'bromvlieg' of 'kastanjeboom'....
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 25 april 2010 om 17:00
quote:toffifee schreef op 25 april 2010 @ 14:29:
[...]
Ik ben laatst nog ergens in een tijdschrift de naam Splinter tegengekomen. Nou, dan spoor je toch niet? Ik snap het niet in ieder geval. Wat is de volgende naam? Aften? Wrat?Volgens mij heeft Bart Chabot een Splinter en een Storm (even googelen voor de rest hoor; helaas, ik kom er verder niet uit).
[...]
Ik ben laatst nog ergens in een tijdschrift de naam Splinter tegengekomen. Nou, dan spoor je toch niet? Ik snap het niet in ieder geval. Wat is de volgende naam? Aften? Wrat?Volgens mij heeft Bart Chabot een Splinter en een Storm (even googelen voor de rest hoor; helaas, ik kom er verder niet uit).

zondag 25 april 2010 om 19:00
Tussen de geboortes van die kinderen van Jan Rot zit telkens drie jaar en twee maanden, precies. Ook knap. Rover en Wolf vind ik ergens nog wel iets hebben. Maar Elvis... voor een meisje... Nee.
Zat er trouwens ook goed naast met de naam van Katja's kind. Ik dacht echt dat het zo'n oud Hollandse naam a la Jet oid zou worden...
Zat er trouwens ook goed naast met de naam van Katja's kind. Ik dacht echt dat het zo'n oud Hollandse naam a la Jet oid zou worden...
maandag 26 april 2010 om 08:24
Xander de Buisonje en zijn verloofde Sophie Steger hebben in doodsangst gezeten om hun babyzoontje Dex. Het bijna drie maanden oude mannetje moest zelfs een MRI-scan ondergaan.
Dex overstrekte zijn lichaampje en draaide steeds weg met zijn oogjes. De kinderarts vond het toch beter als ook een neuroloog de zaak zou onderzoeken. „Je wereld staat dan wel even stil,” vertelt Xander. „We dachten onmiddellijk aan het ergste.”
Xander, Sophie en Dex vertrekken vandaag voor een echte uitrustvakantie naar Frankrijk. „We hebben zo’n bizarre tijd achter de rug”, zegt een nog licht aangeslagen Xander. „Dex was al een tijdje aan het kwakkelen. Hij gedroeg zich alsof hij niet lekker in zijn vel zat. We dachten eerst dat het door maagkrampjes kwam, een klepje bij zijn maag zou niet helemaal sluiten. Waardoor hij constant brandend maagzuur in zijn slokdarm zou voelen. Maar het ziekenhuis dacht dat er toch ook iets anders aan de hand moest zijn. We zijn voor de zekerheid naar een kinderneuroloog gestuurd. Sophie en ik schrokken ons wezenloos. Dex is nog zo’n klein mannetje, hij kan natuurlijk nog niet over zijn klachten praten. En dat maakt het beoordelen ervan heel ingewikkeld. Hoewel de dokters ons heel erg gerust probeerden te stellen, hadden we toch de naarste scenario’s in ons achterhoofd.”
Onderzoeken
In het ziekenhuis startte een reeks onderzoeken. „Er zijn twee echo’s gemaakt van zijn hoofdje. Maar daar was gelukkig niks bijzonders op te zien. Dat was al hoopgevend. Toch kregen we een afspraak om een MRI te maken. We hadden ontzettend last van wisselende stemmingen. We waren aan de ene kant heel zenuwachtig dat er misschien toch iets mis was in zijn hersenen, maar het gedrag van Dex is normaal. Hij eet en slaapt normaal en hij focust zelfs goed. Het is verder een heel vrolijke baby.”
Bij het maken van de MRI zette Dex de hele afdeling op stelten. Xander: „Hij vond die tunnel zo afschuwelijk eng. En de geluiden, die lijken op die in een bouwput, zo hard. Ik vond het verschrikkelijk dat we hem ook niet konden geruststellen. Hij is gewoon te klein om ons te begrijpen. Dex schreeuwde het uit, en dat deed ons vader- en moederhart heel erg pijn, maar het moest toch gebeuren. Uiteindelijk is er één opname goed gelukt. De kinderneuroloog zag daar gelukkig een gezond hersenbeeld. Dex blijft wel bij hem onder controle. We zijn nu verder naar een oogarts gestuurd. Er zou ook iets mis kunnen zijn met een oogspiertje, waardoor zijn oogjes af en toe een beetje scheel trekken. Aan de andere kant is ons ook verteld dat hij daar gewoon overheen kan groeien. Enfin, het lijkt eind goed, al goed.”
Volgens mij maakt de Telegraaf het ook wel spannender dan het is met dat MRI verhaal. Een MRI gaat bij zulke kleintjes altijd onder narcose/roesje.
Dex overstrekte zijn lichaampje en draaide steeds weg met zijn oogjes. De kinderarts vond het toch beter als ook een neuroloog de zaak zou onderzoeken. „Je wereld staat dan wel even stil,” vertelt Xander. „We dachten onmiddellijk aan het ergste.”
Xander, Sophie en Dex vertrekken vandaag voor een echte uitrustvakantie naar Frankrijk. „We hebben zo’n bizarre tijd achter de rug”, zegt een nog licht aangeslagen Xander. „Dex was al een tijdje aan het kwakkelen. Hij gedroeg zich alsof hij niet lekker in zijn vel zat. We dachten eerst dat het door maagkrampjes kwam, een klepje bij zijn maag zou niet helemaal sluiten. Waardoor hij constant brandend maagzuur in zijn slokdarm zou voelen. Maar het ziekenhuis dacht dat er toch ook iets anders aan de hand moest zijn. We zijn voor de zekerheid naar een kinderneuroloog gestuurd. Sophie en ik schrokken ons wezenloos. Dex is nog zo’n klein mannetje, hij kan natuurlijk nog niet over zijn klachten praten. En dat maakt het beoordelen ervan heel ingewikkeld. Hoewel de dokters ons heel erg gerust probeerden te stellen, hadden we toch de naarste scenario’s in ons achterhoofd.”
Onderzoeken
In het ziekenhuis startte een reeks onderzoeken. „Er zijn twee echo’s gemaakt van zijn hoofdje. Maar daar was gelukkig niks bijzonders op te zien. Dat was al hoopgevend. Toch kregen we een afspraak om een MRI te maken. We hadden ontzettend last van wisselende stemmingen. We waren aan de ene kant heel zenuwachtig dat er misschien toch iets mis was in zijn hersenen, maar het gedrag van Dex is normaal. Hij eet en slaapt normaal en hij focust zelfs goed. Het is verder een heel vrolijke baby.”
Bij het maken van de MRI zette Dex de hele afdeling op stelten. Xander: „Hij vond die tunnel zo afschuwelijk eng. En de geluiden, die lijken op die in een bouwput, zo hard. Ik vond het verschrikkelijk dat we hem ook niet konden geruststellen. Hij is gewoon te klein om ons te begrijpen. Dex schreeuwde het uit, en dat deed ons vader- en moederhart heel erg pijn, maar het moest toch gebeuren. Uiteindelijk is er één opname goed gelukt. De kinderneuroloog zag daar gelukkig een gezond hersenbeeld. Dex blijft wel bij hem onder controle. We zijn nu verder naar een oogarts gestuurd. Er zou ook iets mis kunnen zijn met een oogspiertje, waardoor zijn oogjes af en toe een beetje scheel trekken. Aan de andere kant is ons ook verteld dat hij daar gewoon overheen kan groeien. Enfin, het lijkt eind goed, al goed.”
Volgens mij maakt de Telegraaf het ook wel spannender dan het is met dat MRI verhaal. Een MRI gaat bij zulke kleintjes altijd onder narcose/roesje.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 26 april 2010 om 09:31
quote:amalia schreef op 26 april 2010 @ 09:27:
Bij mijn oudste hebben ze het toen ook (14mnd) zonder roesje geprobeerd. Hoofd vastgetapet aan het bed
Uiteindelijk toch een roesje.
Wordt nog verdrietig als ik eraan denk...vastplakken aan het bed
Waarvoor moest dat dan? Heb ik helemaal niet meegekregen.
In het zkhs van zoon doen ze het standaard met een roesje. Anders is het veel te eng voor een kind en als die beweegt is de MRI meteen mislukt.
Bij mijn oudste hebben ze het toen ook (14mnd) zonder roesje geprobeerd. Hoofd vastgetapet aan het bed
Uiteindelijk toch een roesje.
Wordt nog verdrietig als ik eraan denk...vastplakken aan het bed
Waarvoor moest dat dan? Heb ik helemaal niet meegekregen.
In het zkhs van zoon doen ze het standaard met een roesje. Anders is het veel te eng voor een kind en als die beweegt is de MRI meteen mislukt.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 26 april 2010 om 09:45
AMSTERDAM - Chantal Janzen is nog niet toe aan een tweede kind. De 31-jarige actrice en moeder van zoontje James wil zich eerst weer op haar werk storten. Janzen is momenteel bezig met de repetities voor de speciaal voor haar geschreven musical 'Petticoat!'.
1541
© ANP
'Petticoat!', over het Groningse meisje Pattie dat naar Amsterdam verhuist om daar zangeres te worden, stond al gepland voor het najaar van 2009. Maar omdat Janzen in januari van dat jaar beviel van zoon James, werd de musical uitgesteld.
Een tweede kind past nog niet in haar planning. "Nee, dat lijkt me voorlopig geen goed idee. Ik denk dat Joop van den Ende me dan op een podium op het Museumplein de handen afhakt", zegt Janzen lachend.
Genieten
De actrice geniet met volle teugen van haar kind en haar vriend Marco, die uit een eerdere relatie al drie kinderen heeft. "Ik heb nu nog de tijd om echt van mijn zoon te genieten. Hij verdient de volle aandacht, en mijn carrière ook. Anders wordt het alleen maar te druk", zegt Chantal.
"Ik wil niet koste wat het kost weer een kind erbij. Het is geen accessoire. Dan neem je maar een hond."
Toeren
'Petticoat!' gaat op 3 oktober in première in het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam, en gaat daarna toeren langs de vijftien grootste theaters van Nederland.
Is dit een sneer naar Kim Liam?
1541
© ANP
'Petticoat!', over het Groningse meisje Pattie dat naar Amsterdam verhuist om daar zangeres te worden, stond al gepland voor het najaar van 2009. Maar omdat Janzen in januari van dat jaar beviel van zoon James, werd de musical uitgesteld.
Een tweede kind past nog niet in haar planning. "Nee, dat lijkt me voorlopig geen goed idee. Ik denk dat Joop van den Ende me dan op een podium op het Museumplein de handen afhakt", zegt Janzen lachend.
Genieten
De actrice geniet met volle teugen van haar kind en haar vriend Marco, die uit een eerdere relatie al drie kinderen heeft. "Ik heb nu nog de tijd om echt van mijn zoon te genieten. Hij verdient de volle aandacht, en mijn carrière ook. Anders wordt het alleen maar te druk", zegt Chantal.
"Ik wil niet koste wat het kost weer een kind erbij. Het is geen accessoire. Dan neem je maar een hond."
Toeren
'Petticoat!' gaat op 3 oktober in première in het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam, en gaat daarna toeren langs de vijftien grootste theaters van Nederland.
Is dit een sneer naar Kim Liam?