Ben ik nog erfgenaam en nog wat vragen

Ben al een tijd een stille meelezer, en nu een account aangemaakt om te reageren.

De tip om zelf het CTR te raadplegen is al gegeven. Ik zeg doen. Geeft vast wat zekerheid
(Volgens mij kun je wel paar keer invullen als je exacte datum niet weet. Als je op je eigen mijn overheid inlogt kun je gegevens van je ouders zien. Wellicht staat daar overlijdensdatum bij?). Als je naam van notaris hebt kun je die mailen met verzoek om info. Denk dat als je kunt aantonen wie je bent, mogen ze je wat info verstrekken. Telefonisch mogen ze vaak niet veel zeggen, dus ik zou mailen.

Er bestaat een boedelregister. Daar registreert een notaris als hij een nalatenschap in behandeling heeft. Weet niet zeker of dat een verplichting is overigens, maar dan zou je op zoek kunnen gaan of bekend is welke notaris.

Ik zou een notaris in de buurt benaderen voor wat info. Desnoods bel je meerdere notarissen in de buurt met je verschillende vragen. Kan door hele land. Ook in Groningen als je vader in Maastricht woonde en jij zelf in Middelburg.

Als testament heel recent gewijzigd is, kun je er vanuit gaan dat die ook de nalatenschap zal behandelen (maar hoeft niet). De notaris mag volgens mij niet zomaar direct aan weduwe vertellen dat je contact opgenomen hebt. Zulke strenge regels mbt AVG.

Voor je eigen gemoedstoestand zou ik er echt even achteraan gaan. Anders blijkt het sudderen.

Eerlijk gezegd snap ik je aarzeling om hier gewoon bij de notaris naar te informeren niet zo goed. Gaat mij verder ook niet aan natuurlijk maar je hebt wel een complexe relatie gehad met je vader zeg. Moet je dit allemaal alleen doen of kan je partners je hier niet bij helpen?

Het lijkt erop dat je koste wat kost niet hebberig wilt overkomen. Maar je wilt wel weten waar je aan toe bent. Logisch toch. Losse eindjes afsluiten om weer verder te kunnen met je leven. Dat vindt niemand gek hoor (en anders is het hun probleem)

Zomaarwatingevuld schreef: ↑

20-06-2024 22:07

Vind ik enorm krom dat dat mag. Waarom heet het dan legitieme portie en is bij wet bepaald dat ik daar recht op heb als zij het weer mag opmaken. Snap ik weinig van

Het heeft ook met vroeger te maken. Was het anders geregeld en als men zelf niks aanpaste/regelde, dan moest ouder B het huis verkopen als ouder A overleed om de erfgenamen (de kinderen) gelijk uit te kunnen betalen. Geen wenselijke situatie. Nu gaat het naar de langstlevende die er mee mag doen wat hij/zij wil.

Bij een traditioneel gezin goed geregeld. Huis op naam vader, die overlijdt als eerst. Moeder mag als langstlevende gebruik blijven maken van het huis en doen wat ze wil. Als zij overlijdt gaat alles pas naar de kinderen.

Alleen tegenwoordig zijn er veel samengestelde gezinnen, dan is het niet altijd wenselijk. Want kinderen uit 1e huwelijk zijn de pineut. Aan de andere kant wil je ook niet dat stiefmoeder huis uit moet om kinderen uit 1e huwelijk direct uit te betalen. Heel ingewikkelde situaties kunnen dan ontstaan.

Wombat schreef: ↑

20-06-2024 23:07

Het lijkt erop dat je koste wat kost niet hebberig wilt overkomen. Maar je wilt wel weten waar je aan toe bent. Logisch toch. Losse eindjes afsluiten om weer verder te kunnen met je leven. Dat vindt niemand gek hoor (en anders is het hun probleem)

Hier sluit ik me bij aan.
Zo lang je het niet zeker weet, maar er wel over blijft nadenken kun je het niet afsluiten. Het is een moeilijke stap om daadwerkelijk te horen hoe het zit, wetende dat een klap een van de opties is. Toch zou ik het doen, dan is het duidelijk en kun je er een einde aan breien. Dan weet je waar je aan toe bent.

SweetFirefly schreef: ↑

20-06-2024 21:55

Heeft de testamentair executeur je ook niet benaderd?

Nope.

Zomaarwatingevuld schreef: ↑

20-06-2024 22:16

Ik wil ergens wel erachteraan gaan maar ergens ook weer niet. Puur omdat ik niet wil dat zij daarmee belast wordt. Zij vindt het niet nodig mij te betrekken bij wat dan ook en ik voel er weinig voor haar te laten weten dat ik de notaris wil spreken of er iets benoemd is over mij. En die notaris moet misschien haar wel zeggen dat ik hem/haar spreken wil over het testament
Ik ben niet bang dat er naderhand dingen naar boven komen die ik niet wist. Er zijn geen familie geheimen, t leven van mijn vader bestond uit hard werken goed leven en genieten van wat ze hadden opgebouwd.
Het is ook weer niet zo dat er tonnen op de bank staan
Ze hadden t meer dan goed en hebben ook altijd erg ruim geleefd. Zijn vrouw zal dat denk ik blijven doen ook. Zij is nog lang niet op pensioenleeftijd.
Maar de situatie is niet fijn en t voelt dubbel. Ik wil t niet weten en niet “ hebben “ en toch wil ik weten of mijn vader voor zijn sterven toch nog het heeft aangepast. Misschien wil ik wel weten of ik nog meer klappen kan verwachten dan ik nu al gehad heb. Anders kan ik mijzelf daarvoor misschien voor beschermen

De notaris heeft geheimhoudingsplicht, zeker in dit stadium. Pas als jij naar aanleiding van wat je te horen/te lezen krijgt iets wil doen kan hij contact met je stiefmoeder opnemen, op jouw verzoek. Dus je kunt gerust info inwinnen puur om een en ander te weten. Wat je er mee doet later is aan jou.

Ik heb niet alle reacties gelezen, dus misschien ben ik mosterd, maar je kan bij het centraal testamentenregister opvragen of de overledene een testament heeft, dan krijg je ook de info bij welke notaris het opgemaakt is. Je zou die info kunnen opvragen en dan aan de notaris vragen of er kosten aan verbonden zijn om het testament in te zien en of de vrouw ingelicht wordt. Sterkte in ieder geval. Het gevoel hebben dat je er niet toe doet is heel heftig!