Geld & Recht
alle pijlers
Chagrijnig na grote aankoop
vrijdag 17 mei 2024 om 10:05
Als ik een grote aankoop doe - een nieuwe fiets, auto, telefoon, televisie of zelfs een paar laarzen - dan ben ik altijd een paar dagen van slag en een beetje chagrijnig. Een combinatie van angst voor de verkeerde keuze en het heftig vinden om zoveel geld uit te geven… denk ik?
Ik heb het al sinds ik puber ben, een mp3-speler of vakantie kopen van m’n geld van m’n bijbaan en ik was echt dagen van slag. Ik kan er niet zo goed de vinger op leggen waarom maar ik weet het van mezelf en probeer het maar te accepteren.
Maar… het is natuurlijk niet zo leuk naar anderen toe. Man & ik hebben nu net een nieuwe (tweedehands) auto gekocht en ik kan alleen maar zitten mokken en benoemen wat er stom is aan die auto. Ik vind mezelf nu echt even niet een leuk persoon.
En ohja: ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik over een paar weken dolblij ben met die nieuwe aankoop. Het is altijd die eerste paar dagen, dus net na de aanschaf.
Herkent iemand dit? Waar komt dit toch door? Tips natuurlijk ook welkom
Ik heb het al sinds ik puber ben, een mp3-speler of vakantie kopen van m’n geld van m’n bijbaan en ik was echt dagen van slag. Ik kan er niet zo goed de vinger op leggen waarom maar ik weet het van mezelf en probeer het maar te accepteren.
Maar… het is natuurlijk niet zo leuk naar anderen toe. Man & ik hebben nu net een nieuwe (tweedehands) auto gekocht en ik kan alleen maar zitten mokken en benoemen wat er stom is aan die auto. Ik vind mezelf nu echt even niet een leuk persoon.
En ohja: ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik over een paar weken dolblij ben met die nieuwe aankoop. Het is altijd die eerste paar dagen, dus net na de aanschaf.
Herkent iemand dit? Waar komt dit toch door? Tips natuurlijk ook welkom
vrijdag 17 mei 2024 om 11:03
Dat doet zeker een rol. Je hebt 'satisfiers' (je nieuwe aankoop moet gewoon goed genoeg zijn en voldoen aan je wensen) en maximizers (je nieuwe aankoop moet het allerbeste zijn wat je kunt krijgen). Ik ben van de laatste soort en dat is heel vermoeiend. Hoe meer keus, hoe moeilijker het wordt.Ginevra schreef: ↑17-05-2024 10:58We leven in een tijd waarin de keuzes zowat onbeperkt zijn, en iedereen het doodnormaal vindt om dagen op internet te zoeken naar de perfecte tablet, keuken, auto etc. Dus de verwachting is dan ook dat je de perfecte keuze maakt.
Er zijn onderzoeken waaruit blijkt dat mensen daar niet gelukkiger van worden. Als je iets kiest uit 5 opties ben je tevreden, als je iets kiest uit 40 opties ben je minder tevreden, want dan is de kans groter dat je denkt dat je toch niet de ultieme keuze hebt gemaakt.
Ik denk dat dat een rol speelt, naast de al eerder genoemde verhouding met geld.
Ik denk dan ook wel eens terug aan mijn studententijd, toen de keuze gewoon beperkt was tot wat je kon betalen. En dat dat veel fijner kiezen was.
Met hotels uitzoeken voor een vakantie heb ik het ook , dan kan ik gewoon niet kiezen en wordt steeds meer gestresst. Ik probeer nu om gewoon bij de goedkoopste te beginnen en als het voldoet aan mijn wensen en goed genoeg is, mag ik niet meer verder kijken. Soms kan ik me hieraan houden, maar soms ook niet helaas.
impala wijzigde dit bericht op 17-05-2024 11:08
12.62% gewijzigd
.
vrijdag 17 mei 2024 om 11:06
Zwaar irritant idd..Franille schreef: ↑17-05-2024 10:42Dat deed mijn ex ook. Zo erg dat we regelmatig flink rood stonden, wat mijn angst en stress alleen maar versterkte. Hij pinde gewoon geld van de 'vaste lasten-rekening' voor dingen voor zichzelf, waardoor rekeningen niet betaald konden worden. Moest ik weer geld van het groot onderhoud potje halen om de hypotheek te betalen. Zwaar irritant.
Ik vind het nog steeds ongelooflijk dat ik nu met vrijwel dezelfde lasten maar met minder inkomen meer overhoud dan toen.
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 17 mei 2024 om 11:37
Herken het ook wel. Bij mij zit het gevoel in een soort "onomkeerbaarheid" al is dat natuurlijk ook maar relatief.
Maar bij een keuken, badkamer, auto of zelfs iets simpels/goedkopers als: op welke plek boor ik in de muur voor het ophangen van een schilderij, daar ervaar ik een soort stress-achtig gevoel van dat ik op dat moment weet dat ik - op het moment dat de keuze is gemaakt - niet op korte termijn nog weer op zoek ga naar een keuken, badkamer of niet op een andere plek ga boren als 10 cm naar boven eigenlijk toch nog net wat mooier was geweest.
Aan de ene kant klinkt dat misschien heel kritisch, aan de andere kant denk ik dat het misschien juist eerder ligt aan "te weinig kritisch zijn" of niet goed genoeg weten wat en hoe je het eigenlijk precies wil. Waardoor ik bijv bij een nieuwe bank (als ik daar naar op zoek ben) te snel zou kunnen denken: "ik zoek een nieuwe bank, deze ziet er leuk uit, zit lekker dus die koop ik" terwijl ik dan bang ben een paar maanden later echt dé bank tegen te komen die qua stof en uiterlijk véél leuker was. Maar die koop je dan niet meer, want je hebt die nieuwe pas 3 maanden.
Dus meer dat. Dat je bij iets groots dus eigenlijk soort van "uitsluit" hetzelfde over een half jaar weer te kunnen kopen.
Maar bij een keuken, badkamer, auto of zelfs iets simpels/goedkopers als: op welke plek boor ik in de muur voor het ophangen van een schilderij, daar ervaar ik een soort stress-achtig gevoel van dat ik op dat moment weet dat ik - op het moment dat de keuze is gemaakt - niet op korte termijn nog weer op zoek ga naar een keuken, badkamer of niet op een andere plek ga boren als 10 cm naar boven eigenlijk toch nog net wat mooier was geweest.
Aan de ene kant klinkt dat misschien heel kritisch, aan de andere kant denk ik dat het misschien juist eerder ligt aan "te weinig kritisch zijn" of niet goed genoeg weten wat en hoe je het eigenlijk precies wil. Waardoor ik bijv bij een nieuwe bank (als ik daar naar op zoek ben) te snel zou kunnen denken: "ik zoek een nieuwe bank, deze ziet er leuk uit, zit lekker dus die koop ik" terwijl ik dan bang ben een paar maanden later echt dé bank tegen te komen die qua stof en uiterlijk véél leuker was. Maar die koop je dan niet meer, want je hebt die nieuwe pas 3 maanden.
Dus meer dat. Dat je bij iets groots dus eigenlijk soort van "uitsluit" hetzelfde over een half jaar weer te kunnen kopen.
vrijdag 17 mei 2024 om 11:47
Zo hebben we allemaal onze vervelende kanten. Niemand is altijd alleen maar de vrolijkheid zelve. To heeft dit, man van to is vast ook wel eens bloedirritant. En in een relatie kan je prima leren omgaan met de mindere kanten van de ander.
vrijdag 17 mei 2024 om 12:52
impala schreef: ↑17-05-2024 11:03Dat doet zeker een rol. Je hebt 'satisfiers' (je nieuwe aankoop moet gewoon goed genoeg zijn en voldoen aan je wensen) en maximizers (je nieuwe aankoop moet het allerbeste zijn wat je kunt krijgen). Ik ben van de laatste soort en dat is heel vermoeiend. Hoe meer keus, hoe moeilijker het wordt.
Ik denk dan ook wel eens terug aan mijn studententijd, toen de keuze gewoon beperkt was tot wat je kon betalen. En dat dat veel fijner kiezen was.
Met hotels uitzoeken voor een vakantie heb ik het ook , dan kan ik gewoon niet kiezen en wordt steeds meer gestresst. Ik probeer nu om gewoon bij de goedkoopste te beginnen en als het voldoet aan mijn wensen en goed genoeg is, mag ik niet meer verder kijken. Soms kan ik me hieraan houden, maar soms ook niet helaas.
Dit heeft mijn man ook, maar dan met campings. Struint echt uren online naar de allerbeste. We boekten niet en zoeken wel iets anders als er op die dag geen plek is. Al een paar keer gehad dat we daarna op een camping van de reservelijst kwamen en dat die dan echt perfect was. Dat we er dan regelmatig terug kwamen en nooit meer dachten aan zijn keus.
En elk jaar zoekt hij opnieuw, en maak ik een reservelijst.
vrijdag 17 mei 2024 om 13:11
Ik denk dat je een stukje ‘veiligheid’ verliest als je een grotere aankoop doet.
Je wordt kwetsbaar. Waarschijnlijk geeft dat geld op je spaarrekening je een veilig gevoel. Veilig als; veilig in het leven. Je verkrijgt er veiligheid mee.
Geef je daar een stukje van weg dan is er een stukje stevigheid/veiligheid weg.
Misschien inderdaad even kijken hoe je ouders omgingen met geld. Wat betekende geld voor hun?
vrijdag 17 mei 2024 om 13:24
Vlag schreef: ↑17-05-2024 10:05Ik kan er niet zo goed de vinger op leggen waarom maar ik weet het van mezelf en probeer het maar te accepteren.
Maar… het is natuurlijk niet zo leuk naar anderen toe. Man & ik hebben nu net een nieuwe (tweedehands) auto gekocht en ik kan alleen maar zitten mokken en benoemen wat er stom is aan die auto. Ik vind mezelf nu echt even niet een leuk persoon.
Mijn tip: prima om te kijken of je kunt achterhalen waar de oorzaak van je gevoel zit maar ga ondertussen wel aan de slag aan onderscheid maken tussen je gevoel en je gedrag. Je gevoel is okee en goed dat je het accepteert (en toch ook kijkt waar het vandaan kan komen), je gedrag is niet okee (geef je zelf ook al aan: je bent nu even geen leuk persoon).
Dus voor je omgeving zou ik wat aan je gedrag gaan doen. Mokken en benoemen wat er stom is aan die auto vind ik niet okee, je hoeft jezelf daar geen toestemming voor te geven om je zo te uiten.
vrijdag 17 mei 2024 om 13:46
Ik denk wel dat het af te leren is, ik was vroeger ook heel neurotisch over geld uitgeven en kon daardoor moeilijk genieten, maar ben dingen anders gaan beleven met de tijd. En dan zie je dat dit eigenlijk de leuke kanten zijn van het leven, zonde om dat niet te kunnen ervaren door je eigen stress.
Ja misschien is mijn nieuwe tweedehands auto een complete miskoop, maar ik heb in ieder geval veel lol gehad met het uitkiezen ervan en ik word blij van de auto, de rest zien we wel weer. Ik denk nog steeds vaak terug aan het moment dat ik mijn huidige auto net had, met een smile van oor tot oor toerde ik rond. Als je er niet van kan genieten moet je dat allemaal missen.
Misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar het is wel enkel je eigen mindset die bepaalt of je geniet, of dat het angst en gemopper is.
Ja misschien is mijn nieuwe tweedehands auto een complete miskoop, maar ik heb in ieder geval veel lol gehad met het uitkiezen ervan en ik word blij van de auto, de rest zien we wel weer. Ik denk nog steeds vaak terug aan het moment dat ik mijn huidige auto net had, met een smile van oor tot oor toerde ik rond. Als je er niet van kan genieten moet je dat allemaal missen.
Misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar het is wel enkel je eigen mindset die bepaalt of je geniet, of dat het angst en gemopper is.
vrijdag 17 mei 2024 om 17:53
Herkenbaar gelukkig heb je als het goed is dit soort grote aankopen niet met regelmaat, dus laat het gevoel er gewoon lekker zijn als je weet dat na paar dagen weg is.
Gewoon aan partner uitleggen en verder niet te veel over hebben met elkaar onderling.
Als ik alleen al denk aan dat ik over een (hopelijk lange) tijd een nieuwe auto moet kopen voel ik me al zoals jij je voelt.
Het is gewoon een hoop geld waar je hard voor hebt moeten werken.
Mede om die reden zit ik wel eens te denken dat dit mijn laatste auto wordt, maar ja dat ding op wielen is toch verrekt handig als je een een dorp woont.
Gewoon aan partner uitleggen en verder niet te veel over hebben met elkaar onderling.
Als ik alleen al denk aan dat ik over een (hopelijk lange) tijd een nieuwe auto moet kopen voel ik me al zoals jij je voelt.
Het is gewoon een hoop geld waar je hard voor hebt moeten werken.
Mede om die reden zit ik wel eens te denken dat dit mijn laatste auto wordt, maar ja dat ding op wielen is toch verrekt handig als je een een dorp woont.
zaterdag 18 mei 2024 om 10:27
Dank allemaal voor de reacties! Veel herkenning ook: gaten boren voor schilderijtjes en het uitkiezen van vakanties geven mij ook altijd onnodig veel stress 
dus het heeft inderdaad vast iets met keuzestress in het algemeen te maken.
Wat betreft financiële opvoeding: er was geen armoede (we hadden een dak boven ons hoofd & elke dag een warme maaltijd), maar er was ook niet veel geld. We gingen bijvoorbeeld niet elk jaar op vakantie. Ik vond dat als kind helemaal niet erg overigens. Wat me wel is bijgebleven is dat als er een keer geld aan iets werd uitgegeven (uiteten, een vakantie) dan was dat heel bijzonder, werd er heel vaak benadrukt hoe duur dat was en dat we er dús heel erg van moesten genieten. Die dingen waren dus zo beladen dat ik als kind vaak dacht: ik had nu liever thuis aan de hutspot gezeten
Dus ja, echt ontspannen met geld omgaan zit er niet ingebakken bij me.
dus het heeft inderdaad vast iets met keuzestress in het algemeen te maken.Wat betreft financiële opvoeding: er was geen armoede (we hadden een dak boven ons hoofd & elke dag een warme maaltijd), maar er was ook niet veel geld. We gingen bijvoorbeeld niet elk jaar op vakantie. Ik vond dat als kind helemaal niet erg overigens. Wat me wel is bijgebleven is dat als er een keer geld aan iets werd uitgegeven (uiteten, een vakantie) dan was dat heel bijzonder, werd er heel vaak benadrukt hoe duur dat was en dat we er dús heel erg van moesten genieten. Die dingen waren dus zo beladen dat ik als kind vaak dacht: ik had nu liever thuis aan de hutspot gezeten
Dus ja, echt ontspannen met geld omgaan zit er niet ingebakken bij me.
zaterdag 18 mei 2024 om 10:28
Ja dit zou ik dus ook graag willen, gewoon trots & blij zijn met een nieuwe keuken/auto/computer. Maar dat móeten genieten dat lukt me dus niet echt.bijtie schreef: ↑17-05-2024 13:46Ik denk wel dat het af te leren is, ik was vroeger ook heel neurotisch over geld uitgeven en kon daardoor moeilijk genieten, maar ben dingen anders gaan beleven met de tijd. En dan zie je dat dit eigenlijk de leuke kanten zijn van het leven, zonde om dat niet te kunnen ervaren door je eigen stress.
Ja misschien is mijn nieuwe tweedehands auto een complete miskoop, maar ik heb in ieder geval veel lol gehad met het uitkiezen ervan en ik word blij van de auto, de rest zien we wel weer. Ik denk nog steeds vaak terug aan het moment dat ik mijn huidige auto net had, met een smile van oor tot oor toerde ik rond. Als je er niet van kan genieten moet je dat allemaal missen.
Misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar het is wel enkel je eigen mindset die bepaalt of je geniet, of dat het angst en gemopper is.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:30
Voel je je schuldig als je geld aan iets uitgeeft? Heb je het gevoel dat die uitgave eigenlijk niet nodig is? Dat herken ik bij mezelf en mijn man. Of ben je bang dat er ineens een onverwachte grote uitgave komt waardoor je in de problemen komt?
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:43
Nee snap ik, móeten genieten is tegenstrijdig natuurlijk.
Ik had een tijdje helemaal geen geld en bezittingen, dan leer je onbewust dat het altijd goedkomt hoe dan ook. En dan ga je later blijkbaar opeens genieten als je wel geld hebt om uit te geven. Lekker gevoel dat ik zelf gewerkt heb voor die laptop en eindelijk echt een goede kan kopen.
Dus in die zin is het ook weer niet echt een keuze, maar zijn het soms omstandigheden die afdwingen dat je mindset verandert.
Waarmee ik niet wil beweren dat jij geen ellende kent in je leven natuurlijk.
Ik kan het met vakanties nog steeds hebben, dat ik alleen maar denk "dit geld komt niet meer terug", zelfs met een nachtje op een camping a €15. Een auto schrijf je meer op af, hoe duurder die is, dus een hele dure auto kopen zal ik ook niet snel doen. Dus ben er wel degelijk bewust mee bezig. Maar als de knoop al is doorgehakt denk ik daar achteraf niet meer verder over na.
zaterdag 18 mei 2024 om 13:32
Ik herken het, het is echt een onhebbelijkheid van mijzelf. Ik heb maar geaccepteerd dat ik niet blij word van het doen van grote uitgaven en probeer het gevoel vooral niet teveel te laten merken. Ik vermoed dat het een familietrekje is: een soort ingeboren zuinigheid (mijn ouders kwamen uit gezinnen zonder geld, hebben zich opgewerkt en hadden geld zat, maar altijd moeite met geld uitgeven).
Mijn vriend heeft het minder en zo compenseren we elkaar redelijk.
Ik heb pas een nieuw instrument gekocht. Ik ben er nu superblij mee elke dag, maar ik heb er 3 jaar tegenaan zitten hikken. Met geld voor anderen uitgeven heb ik overigens minder moeite.
Mijn vriend heeft het minder en zo compenseren we elkaar redelijk.
Ik heb pas een nieuw instrument gekocht. Ik ben er nu superblij mee elke dag, maar ik heb er 3 jaar tegenaan zitten hikken. Met geld voor anderen uitgeven heb ik overigens minder moeite.
zaterdag 18 mei 2024 om 13:32
Hier denk ik vaak aan. Een familielid van me die best veel geld had, was ontzettend zuinig en gaf dus amper wat uit en als hij al eens wat uit ging geven moest het zo goedkoop mogelijk. Bv met een busreis naar Praag ipv vliegen of voor mijn part de trein als klimaatoverwegingen een rol spelen.Zomaariemand schreef: ↑18-05-2024 13:13Goedendag,
Ik heb het ook zoals bv een auto of huis kopen. Ik wou dat ik minder last van heb, mijn partner is makkelijke daarin. Ik zou graag willen dat ik ook zo ben...
Je kunt het geld niet meenemen als je dood bent.
Op zijn sterfbed heeft hij ook betreurd, dat hij zichzelf zo tekort gedaan heeft.
Want voor zijn kinderen hoefde hij echt geen erfenis achter te laten, die hadden uitstekende banen en dus ook geld zat.
Verder heb ik gemerkt dat ik enorm kan focussen op extra kosten waar ik niet op gerekend had.
Bv ik kocht enkele jaren geleden een nieuwe elektrische fiets. Helemaal uitgezocht dus ik wist de prijs. In de winkel kwam de verkoper met een tasje voor aan je sleutelhanger waar je display dan in kan. Kostte misschien een tientje of 15 euro.
In mijn hoofd gaat alles dan in de weerstand, want ik zou dit uitgeven en 15 euro is best duur voor een lullig tasje.
Dat komt echt uit mijn jeugd dat we altijd maar de meest basic optie konden nemen.
Ik heb het tasje wel genomen en het is gewoon een handig ding, nooit zoeken naar je display, display beschadigt niet in je tas etc.
Dus zo benader ik het nu: ga ik plezier hebben van meer geld uitgeven.
En ook: nu 100 euro extra uitgeven aan een upgrade doet nu even pijn, maar uiteindelijk ben je er echt blij mee en dan mis je die 100 euro echt niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
