Geld & Recht
alle pijlers
Ervaringen met aanvechten hoogte uitkering na ongeval???
zaterdag 20 maart 2010 om 09:07
Hoi,
Kreeg gisteren een brief van mijn verzekering over de uitkering die ik ontvang als gevolg van een auto-ongeluk 2,5 jaar geleden. We zijn toen met de auto met alle vier onze kinderen (jongste net 3 maanden) 2 keer over de kop geslagen. Gelukkig had bijna niemand iets, alleen mijn pees in mijn rechterhand was door gesneden. Daar in Frankrijk geopereerd en in ziekenhuis gelegen en later in Nederland verder behandeld. Uiteindelijk zijn pezen in pols naar hand erg moeilijk te maken en is er karpaal tunnelsyndroom opgetreden waardoor een deel van mijn rechterhand altijd slaapt, er krachtverlies is, aanraking van de pols een electrische schok teweeg brengt en de pees na 1 minuut niet-bewegen verstijft en weer opgerekt moet worden.
Anyway...lang verhaal, maar ik heb er dus elke dag last van. Valt mee te leven hoor, maar het is vaak wel lastig en pijnlijk. Dit blijft waarschijnlijk mijn hele leven zo.
Nou schrijft de verzekering dat ik vastgesteld ben op 1-2% blijvende invaliditeit waarbij ze 545,- uitkeren en of ik daar mee akkoord ga. Nou vind ik dat persoonlijk een beetje aan de lage kant en heb het idee dat ze er zo goedkoop mogelijk vanaf proberen te komen.
Mijn vraag, heeft iemand hier ervaring met het aanvechten van zo'n vaststelling. Heeft het zin en hoe moet het? En ik hoef echt geen duizende euro's, maar iets hoger mag volgens mij wel.
Alvast bedankt
Kreeg gisteren een brief van mijn verzekering over de uitkering die ik ontvang als gevolg van een auto-ongeluk 2,5 jaar geleden. We zijn toen met de auto met alle vier onze kinderen (jongste net 3 maanden) 2 keer over de kop geslagen. Gelukkig had bijna niemand iets, alleen mijn pees in mijn rechterhand was door gesneden. Daar in Frankrijk geopereerd en in ziekenhuis gelegen en later in Nederland verder behandeld. Uiteindelijk zijn pezen in pols naar hand erg moeilijk te maken en is er karpaal tunnelsyndroom opgetreden waardoor een deel van mijn rechterhand altijd slaapt, er krachtverlies is, aanraking van de pols een electrische schok teweeg brengt en de pees na 1 minuut niet-bewegen verstijft en weer opgerekt moet worden.
Anyway...lang verhaal, maar ik heb er dus elke dag last van. Valt mee te leven hoor, maar het is vaak wel lastig en pijnlijk. Dit blijft waarschijnlijk mijn hele leven zo.
Nou schrijft de verzekering dat ik vastgesteld ben op 1-2% blijvende invaliditeit waarbij ze 545,- uitkeren en of ik daar mee akkoord ga. Nou vind ik dat persoonlijk een beetje aan de lage kant en heb het idee dat ze er zo goedkoop mogelijk vanaf proberen te komen.
Mijn vraag, heeft iemand hier ervaring met het aanvechten van zo'n vaststelling. Heeft het zin en hoe moet het? En ik hoef echt geen duizende euro's, maar iets hoger mag volgens mij wel.
Alvast bedankt
zaterdag 20 maart 2010 om 09:33
Ik neem aan dat je door de verzekering naar een onafhankelijk arts bent geweest voor een expertise? die komt door allerlei berekeningen tot een bepaald percentage invaliditeit.
Een beperkte pink geeft bijvoorbeeld een lager percentage dan een beperkte duim, omdat je je pink niet vaak gebruikt. Bovendien wordt het percentage ook gerekend over je hele lichaam, dus ik denk dat ze met 1-2% blijvende invaliditeit niet echt gek zitten.
Hoe het bedrag wordt vastgesteld wat bij dat percentage hoort, weet ik niet (meer), maar dat bepaalt je verzekering en niet de arts die jou onderzocht heeft.
Een beperkte pink geeft bijvoorbeeld een lager percentage dan een beperkte duim, omdat je je pink niet vaak gebruikt. Bovendien wordt het percentage ook gerekend over je hele lichaam, dus ik denk dat ze met 1-2% blijvende invaliditeit niet echt gek zitten.
Hoe het bedrag wordt vastgesteld wat bij dat percentage hoort, weet ik niet (meer), maar dat bepaalt je verzekering en niet de arts die jou onderzocht heeft.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 20 maart 2010 om 10:05
Uit je verhaal maak ik op dat het een eenzijdig ongeval is geweest. Hiervoor hebben jullie een beroep gedaan op de ongevalleninzittendenverzekering (OIV). Dit is een sommenverzekering die bij blijvende invaliditeit (in jouw geval 1-2 %) een percentage van de totale verzekerde som uitkeert.
Ik begrijp dat jouw beperkingen gevoelsmatig het lage bedrag niet rechtvaardigen, maar zo werkt helaas een sommenverzekering. Het hangt af van de totale verzekerde som.
Mocht je het niet eens zijn en denk je dat een hoger percentage van toepassing is, dan kan je dit bijvoorbeeld voorleggen aan je rechtsbijstandverzekering.
Succes!
Ik begrijp dat jouw beperkingen gevoelsmatig het lage bedrag niet rechtvaardigen, maar zo werkt helaas een sommenverzekering. Het hangt af van de totale verzekerde som.
Mocht je het niet eens zijn en denk je dat een hoger percentage van toepassing is, dan kan je dit bijvoorbeeld voorleggen aan je rechtsbijstandverzekering.
Succes!
zaterdag 20 maart 2010 om 10:08
Gelukkig zelf nooit mee gemaakt, maar een vriendin van me wel. Zij werd ruim 14 jaar geleden aangereden door een dronken automobilist. Zij heeft daardoor een whiplas opgelopen en kwam in de ziektewet, daarna WAO. Terwijl ze dus voor het ongeluk een heel goede baan had.
Zij kreeg twee jaar na dat ongeluk ook nog eens borstkanker...
Ze is (schrik niet!) toen jaar bezig geweest (via advocaat) om smartegeld te krijgen. Die verzekeringsmaatschappijen willen gewoon niet uitkeren en spelen de smerigste spelletjes om er onderuit te komen. Ze beweerden toen namelijk: Zij had toch niet meer kunnen werken na die borstkanker ...
Al met al heeft het járen geduurd en toen heeft ze (gewoon omdat ze er genoeg van had) een schikking kunnen treffen. Ze heeft een behoorlijk bedrag gehad, maar dat kwam omdat ze dus al die jaren niet kon werken en daardoor een hele boel salaris is misgelopen.
Ik denk dus ook dat de hoogte afhankelijk is van wat jij allemaal nog wél en niet kunt.
Zij kreeg twee jaar na dat ongeluk ook nog eens borstkanker...
Ze is (schrik niet!) toen jaar bezig geweest (via advocaat) om smartegeld te krijgen. Die verzekeringsmaatschappijen willen gewoon niet uitkeren en spelen de smerigste spelletjes om er onderuit te komen. Ze beweerden toen namelijk: Zij had toch niet meer kunnen werken na die borstkanker ...
Al met al heeft het járen geduurd en toen heeft ze (gewoon omdat ze er genoeg van had) een schikking kunnen treffen. Ze heeft een behoorlijk bedrag gehad, maar dat kwam omdat ze dus al die jaren niet kon werken en daardoor een hele boel salaris is misgelopen.
Ik denk dus ook dat de hoogte afhankelijk is van wat jij allemaal nog wél en niet kunt.
