Financiële stress

Colorado1975 schreef: ↑

04-01-2020 23:19

Kun je niet voor de tussenweg kiezen? 4,5 dag gaan werken? Dat levert al winst op en geeft ook nog wat flexibiliteit.

Ik werk inderdaad 4,5 dag en dat is voor kind erg fijn, om 1 dag na school thuis te zijn.

Meer inkomen lukt misschien ook door een andere baan te zoeken? Afhankelijk van wat je doet kan je wellicht op een hoger salaris inzetten?

Hoi,

Ik begrijp wel dat mensen zeggen dat je het je kinderen niet mag laten weten, maar ik ben het er niet mee eens. Waarom zou je liegen dat je iets niet doet vanwege het milieu of omdat het niet leuk is? Kinderen mogen best weten dat sommige dingen te duur zijn, dat is toch niet erg? Ik bedoel: je hoeft je er toch niet voor te schamen dat dingen soms boven budget zijn? Ook al kunnen anderen in je omgeving dat makkelijk betalen.

Citterio schreef: ↑

05-01-2020 00:24

Hoi,

Ik begrijp wel dat mensen zeggen dat je het je kinderen niet mag laten weten, maar ik ben het er niet mee eens. Waarom zou je liegen dat je iets niet doet vanwege het milieu of omdat het niet leuk is? Kinderen mogen best weten dat sommige dingen te duur zijn, dat is toch niet erg? Ik bedoel: je hoeft je er toch niet voor te schamen dat dingen soms boven budget zijn? Ook al kunnen anderen in je omgeving dat makkelijk betalen.

Je kinderen arm laten voelen is wat anders dan af en toe zeggen dat je niet de hele wereld kan kopen.

Marana schreef: ↑

04-01-2020 14:56

Reken jij boodschappen mee als vaste lasten? Degene die jij quote niet. Van die 800 euro moet nog voor 6 personen boodschappen af. Met z'n 2en zijn wij al 500 euro per maand kwijt aan boodschappen.
Doe jij boodschappen voor 3/4 personen van de 400 euro die je over hebt na aftrek van je vaste lasten? Petje af!

Ja dat doe ik! 100 euro per week, soms red ik het zelfs met minder. En we eten echt gezond met veel groente en fruit. Het kan echt prima hoor!

Hetismogelijk schreef: ↑

04-01-2020 23:25

Of kijken of je de maandelijkse lasten kunt verlagen?
Ik vind 350 wel krap, als dat voor boodschappen + alle losse kosten is.

Kunnen je kinderen al een bijbaantje zoeken, zodat ze zelf geld hebben voor de bios?

Als de kinderen nog niet kunnen werken hun je ze ook 'vakantiegeld' geven. Dat kregen onze kinderen om iets leuks van te doen met vriendjes in de vakantie. Dan hoefden ze niet te vragen of ze met X naar het zwembad of met Y naar de bioscoop mochten of misschien wel allebei. Hun geld, hun beslissing en op=op.

Citterio schreef: ↑

05-01-2020 00:24

Hoi,

Ik begrijp wel dat mensen zeggen dat je het je kinderen niet mag laten weten, maar ik ben het er niet mee eens. Waarom zou je liegen dat je iets niet doet vanwege het milieu of omdat het niet leuk is? Kinderen mogen best weten dat sommige dingen te duur zijn, dat is toch niet erg? Ik bedoel: je hoeft je er toch niet voor te schamen dat dingen soms boven budget zijn? Ook al kunnen anderen in je omgeving dat makkelijk betalen.

Als sommige dingen te duur zijn kun je dat best zeggen, maar als alles nou te duur is?

Financiële opvoeding is heel bepalend voor hoe je later zelf denkt over geld.

Andersom schreef: ↑

05-01-2020 07:37

Als sommige dingen te duur zijn kun je dat best zeggen, maar als alles nou te duur is?

Financiële opvoeding is heel bepalend voor hoe je later zelf denkt over geld.

Maar wat doet dat af aan je eigen opvattingen over geld als je volwassen bent?
Ik vind het ook geen enkel probleem als kinderen weten dat een heleboel dingen niet kunnen financieel, of dat er voor een dagje uit gespaard moet worden.

Wat zijn we toch in een rare maatschappij terecht gekomen als de norm is dat iedere luxe normaal is en dat je je moet schamen als dat niet zo is/niet kan.
Ik vind dat kinderen best mogen leren dat goed voedsel, een dak boven je hoofd en warme kleding normale rechten zijn, maar dagjes uit, afhaaleten, koffie buiten de deur, grote cadeau's enz. allemaal dingen zijn die fijn zijn, maar alles behalve vanzelfsprekend. Daar krijgen ze niks van, behalve misschien dat ze de waarde van geld gaan inzien. Dat ze gaan begrijpen hoe hard je moet werken voor geld en er nadenkend mee zullen omspringen later.

Kinderen wordt meer schade berokkend door ze het idee te geven dat geld moet rollen of altijd voorradig is. Door dat idee zijn al veel te veel jongeren in financiele problemen gekomen.

Jasminh schreef: ↑

04-01-2020 23:02

Bedankt allemaal voor het meedenken en de waardevolle tips! Inderdaad goed om weer even stil te staan bij hoe veel je zelf kan creëren door een liefdevolle en fijne sfeer met aandacht. De milieutip vind ik ook een leuke, dat is iets waar de kinderen zelf ook veel mee bezig zijn. En een potje creëren voor leuke dingen en de kinderen daar ook een rol in laten spelen ga ik ook doen.

En ik wil mijn kinderen ook zeker geen gevoel mee geven dat er weinig geld is en toen ze kleiner waren was dat ook makkelijk, maar hoe ouder ze worden hoe meer ze door hebben. Net twee weken schoolvakantie achter de rug, met vriendjes en vriendinnetjes die naar de bios/zwembad gaan, geld mee krijgen om daar wat te eten enz. En constant het gevoel hebben om dat niet bij te kunnen benen vind ik echt vervelend. Iemand vroeg ook waar mijn gevoel van armoede vandaan komt en dat is denk ik toch wel door omgeven te zijn met veel tweeverdieners met goede banen, waarbij the sky the limit is.

Meer inkomen genereren is zeker een belangrijk punt. Ik houd nu na alle vaste lasten 350 euro over om van te leven (boodschappen moeten daar ook nog vanaf). Ik werk nu 4 dagen, maar 5 dagen is inderdaad beter op financieel gebied. Dit ben ik ook al een tijdje aan het overwegen en voor mijzelf vind ik dat geen probleem, maar de kinderen vinden dat wel vervelend omdat die ook gewoon wel eens thuis willen zijn uit school. Daarbij merk ik dat ik de flexibiliteit van 1 dag kunnen switchen van werkdag ook prettig is met zieke kinderen, activiteiten op school, studiedagen, stakingsdagen en als ik fulltime ga werken zit ik wel erg klem op dat gebied. Maar dat is ook wel een luxe probleem en is het inderdaad ook gewoon een keuze om in te leveren qua salaris door niet fulltime te werken.

Het is gewoon hard werken en veel verantwoordelijkheid en soms zakt de moed mij echt even in de schoenen. Maar jullie tips en ervaringen fleuren mij alweer wat op, dus bedankt daarvoor.

Ik denk dat jij gewoon eens even heel snel heel trots op jezelf moet gaat zitten zijn. Je voedt je kinderen op met liefde, aandacht, je werkt hard en ze hebben het gewoon goed.
Je staat er alleen voor en dat kan aan je kinderen best uitgelegd worden.
Zodra ze oud genoeg zijn kunnen ze zelf een klein bijbaantje nemen voor wat armslag.
Komop joh, volgens mij boffen ze met jou!

En hoe zit het nou met de vader van de kinderen? Kan die nog wat betekenen?

Hetismogelijk schreef: ↑

04-01-2020 11:32

Ik kan me voorstellen dat dit lastig voor je is. Ik ben ook opgegroeid in een soortgelijke situatie en achteraf weet ik dat mijn moeder het ook vaak moeilijk had. Maar ik heb het zelf nooit zo ervaren. Waarschijnlijk vooral door mijn moeder. Wij deden heel vaak leuke dingen (zelf dingen bakken, in de zomer zwemmen in het meer, rommelmarkten bezoeken, kamperen) ze zocht ook alternatieven. Ik plaats van naar de bios, huurden we een film en maakten we zelf popcorn.
Ook zorgde ze dat we altijd kregen wat er voor ons echt toe deed, zoals trakteren op onze verjaardag. Ook al betekende dat dat ze bijvoorbeeld zelf geen kleding kon kopen. En ze was creatief, maakte veel dingen zelf.

Kortom, ik kan me goed voorstellen dat het voor jou zwaar is, maar je kinderen hoeven dat niet zo te ervaren.

En er zit ook nog een positieve kant aan; als puber had ik altijd een bijbaantje om leuke dingen te kunnen betalen. Ik werd daardoor zelfstandig, creatief (kleding pimpen, spullen verkopen op de rommelmarkt) en kan nu goed met geld omgaan. Kan nog steeds erg genieten van kleine dingen.

En dit vind ik een hele goede post. Het hoeft helemaal niet per definitie kommer en kwel te zijn.

Kun je ook nog eens kijken naar de vaste lasten? Misschien kan daar nog iets omlaag?

Krijg je ook alke toeslagen waar je recht op hebt? Volgens mij gaat het kindgebondenbudget per januari omhoog.

Heb je al eens uitgerekend of het je idd wat oplevert als je nog een dag extra gaat werken? Als je dat uitrekent let dan ook op de toeslagen.

Misschien kun je een leuke dingen potje aanleggen. Misschien lukt het je om van elke kinderbijslag er iets in te doen. Wie weet heb je nog spullen/kleding due je op mp verkoopt. Opbrengst in het potje.
Ik noem maar iets.

Als je je eigen verjaardag viert en mensen vragen waar ze je blij mee kunnen maken misschien bioscoopbonnen oid vragen.

Het zijn allemaal maar kleine dingen. Denk dat kijken naar de vaste lasten/toeslagen nog het meeste oplevert.

Heb je al eens gekeken of je bij ander werk wat binnen je opties ligt meer kunt verdienen? En hoe zit het met de vader?

herfstappeltaart schreef: ↑

05-01-2020 08:22

Maar wat doet dat af aan je eigen opvattingen over geld als je volwassen bent?
Ik vind het ook geen enkel probleem als kinderen weten dat een heleboel dingen niet kunnen financieel, of dat er voor een dagje uit gespaard moet worden.

Wat zijn we toch in een rare maatschappij terecht gekomen als de norm is dat iedere luxe normaal is en dat je je moet schamen als dat niet zo is/niet kan.
Ik vind dat kinderen best mogen leren dat goed voedsel, een dak boven je hoofd en warme kleding normale rechten zijn, maar dagjes uit, afhaaleten, koffie buiten de deur, grote cadeau's enz. allemaal dingen zijn die fijn zijn, maar alles behalve vanzelfsprekend. Daar krijgen ze niks van, behalve misschien dat ze de waarde van geld gaan inzien. Dat ze gaan begrijpen hoe hard je moet werken voor geld en er nadenkend mee zullen omspringen later.

Kinderen wordt meer schade berokkend door ze het idee te geven dat geld moet rollen of altijd voorradig is. Door dat idee zijn al veel te veel jongeren in financiele problemen gekomen.

Er is nogal een verschil tussen ‘iedere luxe’ en als alles te duur is natuurlijk. Je kunt kinderen best leren dat wekelijks naar de bioscoop niet kan. Of dat je moet sparen voor een uitje. Maar als ze geen verjaardagscadeau krijgen omdat mama anders niet weet hoe ze de huur moet betalen, moet je dat niet bij hen neerleggen. Leren dat lang niet alles kan is prima, echte geldzorgen zijn niet voor (jonge) kinderen.
En er is ook nog een verschil tussen niet alles kan, en niks kan. Als je niet hoeft te sparen voor een uitje, omdat er niks te sparen is. En je dus ook niet over een half jaar wel kunt gaan. Als de overweging altíjd gaat over het goedkoopste ipv af en toe iets wat je heel leuk vindt ( wat dan niet meteen goudgeld hoeft te kosten, maar een keer een magnum ipv een waterijsje bij wijze van spreken).

nausicaa schreef: ↑

05-01-2020 10:09

Er is nogal een verschil tussen ‘iedere luxe’ en als alles te duur is natuurlijk. Je kunt kinderen best leren dat wekelijks naar de bioscoop niet kan. Of dat je moet sparen voor een uitje. Maar als ze geen verjaardagscadeau krijgen omdat mama anders niet weet hoe ze de huur moet betalen, moet je dat niet bij hen neerleggen. Leren dat lang niet alles kan is prima, echte geldzorgen zijn niet voor (jonge) kinderen.
En er is ook nog een verschil tussen niet alles kan, en niks kan. Als je niet hoeft te sparen voor een uitje, omdat er niks te sparen is. En je dus ook niet over een half jaar wel kunt gaan. Als de overweging altíjd gaat over het goedkoopste ipv af en toe iets wat je heel leuk vindt ( wat dan niet meteen goudgeld hoeft te kosten, maar een keer een magnum ipv een waterijsje bij wijze van spreken).

Natuurlijk, daar heb je gelijk in. Maar dat is niet de situatie die TO schets.

TO: misschien kun je ook inspiratie halen uit blogs over consuminderen. Google er maar eens op. Er zijn mensen die dat tot kunst verheven hebben en het zelfs als hobby beschouwen.
Misschien helpt het je van je nare gevoel af.

herfstappeltaart schreef: ↑

05-01-2020 08:22

Maar wat doet dat af aan je eigen opvattingen over geld als je volwassen bent?
Ik vind het ook geen enkel probleem als kinderen weten dat een heleboel dingen niet kunnen financieel, of dat er voor een dagje uit gespaard moet worden.

Wat zijn we toch in een rare maatschappij terecht gekomen als de norm is dat iedere luxe normaal is en dat je je moet schamen als dat niet zo is/niet kan.
Ik vind dat kinderen best mogen leren dat goed voedsel, een dak boven je hoofd en warme kleding normale rechten zijn, maar dagjes uit, afhaaleten, koffie buiten de deur, grote cadeau's enz. allemaal dingen zijn die fijn zijn, maar alles behalve vanzelfsprekend. Daar krijgen ze niks van, behalve misschien dat ze de waarde van geld gaan inzien. Dat ze gaan begrijpen hoe hard je moet werken voor geld en er nadenkend mee zullen omspringen later.

Kinderen wordt meer schade berokkend door ze het idee te geven dat geld moet rollen of altijd voorradig is. Door dat idee zijn al veel te veel jongeren in financiele problemen gekomen.

De kunst is om het allemaal in mate mee te geven aan je kinderen.

Bij mijn zwager thuis was geen geld maar hing om alles de sfeer dat ze het niet konden betalen en andere mensen wel en dat dat niet eerlijk was en dat ze het ook wilden. Alles moest zo goedkoop mogelijk maar vervolgens was er onvrede over de matige tot slechte kwaliteit, en vooral onvrede over het feit dat ze door verlies aan inkomen voor eeuwig veroordeeld waren tot deze kwaliteit. Het niet hebben van genoeg geld was zo ongeveer de hele week het gespreksonderwerp. Mijn zwager draaide nadat hij zelf verdiende 180 graden om hij wilde absuluut geen goedkope dingen kopen, en dat is er na ruim twintig jaar met mijn zus nog niet helemaal uit. Hij verkiest A-merk boven huismerk, want duurder, dus beter, terwijl hij als hij het ongezien proeft soms huismerk lekkerder vindt. Hij kiest geen camping onder de 50 euro per nacht voor zijn gezin, want dat kan nooit goed zijn. Hij komt twee dagen naar onze camping van 25 euro per nacht en kijkt zijn ogen uit hoe mooi en luxe alles was. Hij heeft een goed inkomen maar mijn zus vindt het soms heel vermoeiend.

Bij mijn man thuis heerste het principe dat als er geld was dat het dan ook moest rollen. Met een minimum inkomen was er niet altijd geld op het juiste moment. Het vakantiegeld werd opgemaakt aan vermaak en vertier in de vakantie maar als in oktober de kinderbijslag niet genoeg was voor drie winterjassen, drie paar schoenen en wat winterkleren voor de kinderen dan was het paniek. Er werd alleen gespaard als dingen slecht begonnen te worden, dus een stofzuiger van pas twee jaar oud die door een ongelukkige val van de trap kapot ging was een panieksituatie want geen geld voor een nieuwe. Toen man zijn eigen geld ging verdienen was hij precies zo, hij had op zijn tienerkamer wel een tv en stereo maar geen goede winterjas. Na ons trouwen is mijn man veranderd in een fanatieke spaarder, dat kostte eerst even wat moeite en moest ik echt soms even de hand op de knip houden. Nu is hij behoudender dan ik.

Bij ons thuis was het ook geen vetpot, maar mijn moeder was creatief met geld en spullen. Er werd nooit gezegd dat er geen geld was maar ondertussen deden we meer niet dan wel. Ooit kochten mijn ouders een kleuren-tv van het vakantiegeld dus konden we niet op vakantie, (kamperen in eigen land met caravan) dat werd wel met ons besproken. Maar waarom we soms op vrijdag gebakken aardappelen (hele week gespaard) met sla en een ei aten en Haagse bluf toe wisten we niet. Het werd gepresenteerd als feestmaal maar het was restverwerking omdat de huishoudknip leeg was. Vrijdag kwam mijn vader dan weer met een loonzakje thuis, mijn moeder deed een deel in de portemonnee en bracht de rest op maandag naar de bank voor de vaste lasten. Dat creatief met geld en spullen heb ik meegenomen in mijn verdere leven. Ik ben heel goed in restverwerking in de keuken, veel dingen krijgen een tweede leven in ons eigen huis etc.

Het vetgedrukte ben ik met je eens, ik weet alleen niet zo goed wat de oorzaak is van de houding dat geld moet rollen. Bij mijn zwager ontstond dat doordat hij ineens wel geld tot zijn beschikking had en los wilde gaan na jaren lang op een houtje te hebben moeten bijten. Bij mijn schoonouders lijkt het, nu nog steeds, op slecht inzicht en korte-termijn-denken. Ik denk dat het vooral toeval was in die tijd, nu door internet en meer openheid hierover gaan mensen meer in overleg en kiezen een strategie die bij hen past.

Als er hier een dure wens is zoals bijvoorbeeld een luxere telefoon krijgt ons kind geen nee te horen maar bekijken we samen hoe we het kunnen aanpakken om de wens in vervulling te laten gaan. Door zakgeld en verjaardagsgeld op te sparen kan er al veel bereikt worden. Als ze wat ouder zijn is een bijbaantje een uitkomst. Op die manier leren ze al vroeg bewuste keuzes te maken en met geld om te gaan. (Bijna) alles kan maar daar moet wel voor gewerkt worden.

Andersom schreef: ↑

05-01-2020 10:26

De kunst is om het allemaal in mate mee te geven aan je kinderen.

Bij mijn zwager thuis was geen geld maar hing om alles de sfeer dat ze het niet konden betalen en andere mensen wel en dat dat niet eerlijk was en dat ze het ook wilden. Alles moest zo goedkoop mogelijk maar vervolgens was er onvrede over de matige tot slechte kwaliteit, en vooral onvrede over het feit dat ze door verlies aan inkomen voor eeuwig veroordeeld waren tot deze kwaliteit. Het niet hebben van genoeg geld was zo ongeveer de hele week het gespreksonderwerp. Mijn zwager draaide nadat hij zelf verdiende 180 graden om hij wilde absuluut geen goedkope dingen kopen, en dat is er na ruim twintig jaar met mijn zus nog niet helemaal uit. Hij verkiest A-merk boven huismerk, want duurder, dus beter, terwijl hij als hij het ongezien proeft soms huismerk lekkerder vindt. Hij kiest geen camping onder de 50 euro per nacht voor zijn gezin, want dat kan nooit goed zijn. Hij komt twee dagen naar onze camping van 25 euro per nacht en kijkt zijn ogen uit hoe mooi en luxe alles was. Hij heeft een goed inkomen maar mijn zus vindt het soms heel vermoeiend.

Bij mijn man thuis heerste het principe dat als er geld was dat het dan ook moest rollen. Met een minimum inkomen was er niet altijd geld op het juiste moment. Het vakantiegeld werd opgemaakt aan vermaak en vertier in de vakantie maar als in oktober de kinderbijslag niet genoeg was voor drie winterjassen, drie paar schoenen en wat winterkleren voor de kinderen dan was het paniek. Er werd alleen gespaard als dingen slecht begonnen te worden, dus een stofzuiger van pas twee jaar oud die door een ongelukkige val van de trap kapot ging was een panieksituatie want geen geld voor een nieuwe. Toen man zijn eigen geld ging verdienen was hij precies zo, hij had op zijn tienerkamer wel een tv en stereo maar geen goede winterjas. Na ons trouwen is mijn man veranderd in een fanatieke spaarder, dat kostte eerst even wat moeite en moest ik echt soms even de hand op de knip houden. Nu is hij behoudender dan ik.

Bij ons thuis was het ook geen vetpot, maar mijn moeder was creatief met geld en spullen. Er werd nooit gezegd dat er geen geld was maar ondertussen deden we meer niet dan wel. Ooit kochten mijn ouders een kleuren-tv van het vakantiegeld dus konden we niet op vakantie, (kamperen in eigen land met caravan) dat werd wel met ons besproken. Maar waarom we soms op vrijdag gebakken aardappelen (hele week gespaard) met sla en een ei aten en Haagse bluf toe wisten we niet. Het werd gepresenteerd als feestmaal maar het was restverwerking omdat de huishoudknip leeg was. Vrijdag kwam mijn vader dan weer met een loonzakje thuis, mijn moeder deed een deel in de portemonnee en bracht de rest op maandag naar de bank voor de vaste lasten. Dat creatief met geld en spullen heb ik meegenomen in mijn verdere leven. Ik ben heel goed in restverwerking in de keuken, veel dingen krijgen een tweede leven in ons eigen huis etc.

Het vetgedrukte ben ik met je eens, ik weet alleen niet zo goed wat de oorzaak is van de houding dat geld moet rollen. Bij mijn zwager ontstond dat doordat hij ineens wel geld tot zijn beschikking had en los wilde gaan na jaren lang op een houtje te hebben moeten bijten. Bij mijn schoonouders lijkt het, nu nog steeds, op slecht inzicht en korte-termijn-denken. Ik denk dat het vooral toeval was in die tijd, nu door internet en meer openheid hierover gaan mensen meer in overleg en kiezen een strategie die bij hen past.

Mooie post Andersom!

herfstappeltaart schreef: ↑

05-01-2020 08:27

Ik denk dat jij gewoon eens even heel snel heel trots op jezelf moet gaat zitten zijn. Je voedt je kinderen op met liefde, aandacht, je werkt hard en ze hebben het gewoon goed.
Je staat er alleen voor en dat kan aan je kinderen best uitgelegd worden.
Zodra ze oud genoeg zijn kunnen ze zelf een klein bijbaantje nemen voor wat armslag.
Komop joh, volgens mij boffen ze met jou!

+10!

En kinderen mogen best leren dat de bomen niet altijd tot de hemel kunnen groeien. Soms zijn er helaas omstandigheden waardoor ze niet overal aan mee kunnen doen. Dat is geen schande, ook al denken sommigen dat dat altijd eigen schuld is. Je gaat er juist goed mee om, zet de tering naar de nering en stelt volgens mij de juiste prioriteiten. Dat moet je juist niet verbergen voor je kinderen, daar kunnen ze zelf van leren voor straks, als ze zelf volwassen zijn geworden.

herfstappeltaart schreef: ↑

05-01-2020 08:22

Maar wat doet dat af aan je eigen opvattingen over geld als je volwassen bent?
Ik vind het ook geen enkel probleem als kinderen weten dat een heleboel dingen niet kunnen financieel, of dat er voor een dagje uit gespaard moet worden.

Wat zijn we toch in een rare maatschappij terecht gekomen als de norm is dat iedere luxe normaal is en dat je je moet schamen als dat niet zo is/niet kan.
Ik vind dat kinderen best mogen leren dat goed voedsel, een dak boven je hoofd en warme kleding normale rechten zijn, maar dagjes uit, afhaaleten, koffie buiten de deur, grote cadeau's enz. allemaal dingen zijn die fijn zijn, maar alles behalve vanzelfsprekend. Daar krijgen ze niks van, behalve misschien dat ze de waarde van geld gaan inzien. Dat ze gaan begrijpen hoe hard je moet werken voor geld en er nadenkend mee zullen omspringen later.

Kinderen wordt meer schade berokkend door ze het idee te geven dat geld moet rollen of altijd voorradig is. Door dat idee zijn al veel te veel jongeren in financiele problemen gekomen.

Dat stamt nog uit het "alles is maakbaar"-denken uit de eerste jaren van deze eeuw.

Als je 4 dagen werkt en je hebt "maar" 350 euro over per maand dan heb je of een laag salaris of hoge lasten.

Geen idee wat je salaris is, maar als ik uitga van een gemiddeld inkomen bij 32 uur werken;
Als alleenstaande ouder met een inkomen van rond de 1200 netto heb je recht op kgb, huurtoeslag, zorgtoeslag. Weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar als ik uit ga van 2 kinderen van 8 jaar krijg je dus per maand € 448 KGB, zorgtoeslag € 104.

Huur je een woning onder de grens dan komt hier dus nog huurtoeslag bij. Maar goed zonder inzage in je lasten en inkomsten is het heel lastig om je van advies te dienen

Kinderopvang toeslag komt er evt ook nog bij.
Dan zit je bij een minimum loon al gauw aan 1000 euro per maand aan toeslagen.

Ik ben ook heel benieuwd naar de vaste lasten van TO

quattro-stagioni schreef: ↑

05-01-2020 14:49

Dat stamt nog uit het "alles is maakbaar"-denken uit de eerste jaren van deze eeuw.

Ja dat denk ik ook.

Jasminh schreef: ↑

04-01-2020 23:02

Bedankt allemaal voor het meedenken en de waardevolle tips! Inderdaad goed om weer even stil te staan bij hoe veel je zelf kan creëren door een liefdevolle en fijne sfeer met aandacht. De milieutip vind ik ook een leuke, dat is iets waar de kinderen zelf ook veel mee bezig zijn. En een potje creëren voor leuke dingen en de kinderen daar ook een rol in laten spelen ga ik ook doen.

En ik wil mijn kinderen ook zeker geen gevoel mee geven dat er weinig geld is en toen ze kleiner waren was dat ook makkelijk, maar hoe ouder ze worden hoe meer ze door hebben. Net twee weken schoolvakantie achter de rug, met vriendjes en vriendinnetjes die naar de bios/zwembad gaan, geld mee krijgen om daar wat te eten enz. En constant het gevoel hebben om dat niet bij te kunnen benen vind ik echt vervelend. Iemand vroeg ook waar mijn gevoel van armoede vandaan komt en dat is denk ik toch wel door omgeven te zijn met veel tweeverdieners met goede banen, waarbij the sky the limit is.

Meer inkomen genereren is zeker een belangrijk punt. Ik houd nu na alle vaste lasten 350 euro over om van te leven (boodschappen moeten daar ook nog vanaf). Ik werk nu 4 dagen, maar 5 dagen is inderdaad beter op financieel gebied. Dit ben ik ook al een tijdje aan het overwegen en voor mijzelf vind ik dat geen probleem, maar de kinderen vinden dat wel vervelend omdat die ook gewoon wel eens thuis willen zijn uit school. Daarbij merk ik dat ik de flexibiliteit van 1 dag kunnen switchen van werkdag ook prettig is met zieke kinderen, activiteiten op school, studiedagen, stakingsdagen en als ik fulltime ga werken zit ik wel erg klem op dat gebied. Maar dat is ook wel een luxe probleem en is het inderdaad ook gewoon een keuze om in te leveren qua salaris door niet fulltime te werken.

Het is gewoon hard werken en veel verantwoordelijkheid en soms zakt de moed mij echt even in de schoenen. Maar jullie tips en ervaringen fleuren mij alweer wat op, dus bedankt daarvoor.

Wellicht 5 dagen per week gaan werken waarvan 1 dag vanuit huis, voor zover mogelijk? Op de thuiswerkdag ben je zo meer flexibel en toch meer inkomsten. Wellicht dan ook af en toe 's avonds wat voor je werk doen zodat je op de thuiswerkdag meer beschikbaar bent voor je kinderen.