Geld & Recht
alle pijlers
Hoe hoog is jouw studieschuld?
vrijdag 1 juni 2012 om 13:05
De gemiddelde studieschuld van een student is ¤15.000 na hun afstuderen, las ik ergens.
In mijn geval klopt dat. Na een jaar WO ben ik gestopt en begonnen aan HBO. Nu ben ik aan het afstuderen. Ik krijg nu geen studiefinanciering meer, doordat ik dus in mijn vijfde studiejaar zit.
Mijn ouders hadden hier niet voor gespaard, want ze hebben nog drie kinderen.
Ik heb zelf wel altijd een bijbaan gehad, maar niet genoeg om alle kosten te dekken. Bovendien heb ik twee keer een half jaar in het buitenland stagegelopen en daar geen inkomsten uit kunnen halen.
Hierdoor zal mijn studieschuld om en nabij de ¤15.000 euro
worden als ik in oktober hopelijk klaar ben.
Hoe hoog is jullie studieschuld en hoeveel betalen jullie af per maand?
Ik schaam me nogal voor mijn schuld en vraag me af wat de situatie van lotgenoten is.
In mijn geval klopt dat. Na een jaar WO ben ik gestopt en begonnen aan HBO. Nu ben ik aan het afstuderen. Ik krijg nu geen studiefinanciering meer, doordat ik dus in mijn vijfde studiejaar zit.
Mijn ouders hadden hier niet voor gespaard, want ze hebben nog drie kinderen.
Ik heb zelf wel altijd een bijbaan gehad, maar niet genoeg om alle kosten te dekken. Bovendien heb ik twee keer een half jaar in het buitenland stagegelopen en daar geen inkomsten uit kunnen halen.
Hierdoor zal mijn studieschuld om en nabij de ¤15.000 euro
worden als ik in oktober hopelijk klaar ben.
Hoe hoog is jullie studieschuld en hoeveel betalen jullie af per maand?
Ik schaam me nogal voor mijn schuld en vraag me af wat de situatie van lotgenoten is.
dinsdag 5 juni 2012 om 12:03
@ gewoondoen: Klopt, maar je gaat in deze berekening al uit van een DUO met aanvullende beurs. Mijn vriend kreeg die niet. Hij kreeg dus in totaal slechts 250 euro studiefinanciering (ipv de 450 die jij noemt) en moest dus meer bijlenen dan de 318 euro, zeg voor het gemak even 200 euro meer.
Stel dat je 500 per maand leent * 12 = 6000 euro. En mijn vriend heeft niet 5 jaar over zn studie gedaan, maar 7 jaar.
De eerste 5 jaar heeft hij kunnen sparen zodat hij in de laatste 2 jaar niet extra hoefde te lenen om de weggevallen studiefinanciering op te vangen.
Dus 6000 x 7 jaar = 42000 euro
Omdat wij het laatste jaar extra zuinig hebben gedaan en hij zijn bijbaantje heeft gebruikt om gaten op te vullen is zijn totale schuld nu 35000.
In mijn ogen dus nog niet zo gek..
Stel dat je 500 per maand leent * 12 = 6000 euro. En mijn vriend heeft niet 5 jaar over zn studie gedaan, maar 7 jaar.
De eerste 5 jaar heeft hij kunnen sparen zodat hij in de laatste 2 jaar niet extra hoefde te lenen om de weggevallen studiefinanciering op te vangen.
Dus 6000 x 7 jaar = 42000 euro
Omdat wij het laatste jaar extra zuinig hebben gedaan en hij zijn bijbaantje heeft gebruikt om gaten op te vullen is zijn totale schuld nu 35000.
In mijn ogen dus nog niet zo gek..
dinsdag 5 juni 2012 om 12:20
Eens met je Laylalala,
Het is een schatting en was niet mijn bedoeling om aan te geven dat dit het is.
Het was voor mij om aan te geven dat je überhaupt best snel boven de ¤15000,= komt zonder al te gekke dingen te doen en zelfs met DUO aanvulling.
Laat staan als je die niet hebt....
Hopelijk zullen jij en je vriend niet al te veel last ondervinden van het terugbetalen.
Het is een schatting en was niet mijn bedoeling om aan te geven dat dit het is.
Het was voor mij om aan te geven dat je überhaupt best snel boven de ¤15000,= komt zonder al te gekke dingen te doen en zelfs met DUO aanvulling.
Laat staan als je die niet hebt....
Hopelijk zullen jij en je vriend niet al te veel last ondervinden van het terugbetalen.
dinsdag 5 juni 2012 om 12:45
Wij zijn trouwens aan het sparen voor de kinderen maar geen idee wat er daadwerkelijk met het geld gebeurt in de toekomst.
Zoals het aan toe gaat met alle bezuiningen en extra kosten vermoed ik dat wat tegen die tijd op bankrekening ligt toch niet genoeg zal zijn om heel de studie te bekostigen.
En wij vinden dat de kinderen eventueel ook moeten genieten van het studentenleven, geen disproportionele kosten.
Maar wel als het kan genieten, het is wat ons betreft zo een belangrijk fase van ontwikkeling in je leven daar hoef je niet perse 4 jaar langs je heen te laten gaan omdat je alleen in de boeken/collegebaken zit (bij wijze van spreken).
Ik heb onlangs een nieuwe medewerker in moeten werken.
Leuk en aardig, mooie cijfers op CV, hard doorgestudeerd, op haar 22 klaar met HBO.
Maar had niets meegemaakt en extra gedaan, veel is langs haar heen gegaan waardoor naar mijn mening ze een stuk levenservaring/leveninschatting door eigen ervaringen mist, tsja... En dat heb je toch een beetje nodig in de grote werkend mensen wereld...
Collega heeft krampachtig gespaard opdat zoon niet een studieschuld zou hebben blijkt zoon niet te kunnen/willen doorstuderen en zij maar jammeren dat ze zoveel hebben moeten laten, tsja...
Je hebt het leven niet in de hand.
En inderdaad kan het zijn dat je eigen kind geen studieschuld heeft maar al is het niet direkt indirekt ermee te maken krijgt als zijn/haar toekomstige partner dat wel heeft.
Want al gooi je bijvoorbeeld de financiën niet op een hoop het lijkt mij niet gezellig constant/structureel meer financiële ruimte te hebben dan mijn partner en dus vaker alleen/met anderen uit eten gaat, op vakantie gaat, iets onderneemt, cursusje doe etc.
Je wil toch samen bepaalde dingen doen en het is geven en nemen in een relatie ook als de ander ziek of (verwijtbaar) werkeloos was geweest zou ik het samen doen waarom niet bij een studieschuld (door "eigen" schuld).
Wel heeft hij altijd zelf betaald maar indirekt door ook mijn salaris kon hij zo veel blijven aflossen en konden we toch gewoon normale leuke leven blijven leiden.
Onze conclusie>kans is echt aanwezig dat kids een partner tegenkomen met studieschuld, dus....wij gaan zeker niet krom liggen en sparen dat onze kids perse geen studieschuld zullen hebben. We genieten nu met zijn allen en doen ons best qua sparen
Zoals het aan toe gaat met alle bezuiningen en extra kosten vermoed ik dat wat tegen die tijd op bankrekening ligt toch niet genoeg zal zijn om heel de studie te bekostigen.
En wij vinden dat de kinderen eventueel ook moeten genieten van het studentenleven, geen disproportionele kosten.
Maar wel als het kan genieten, het is wat ons betreft zo een belangrijk fase van ontwikkeling in je leven daar hoef je niet perse 4 jaar langs je heen te laten gaan omdat je alleen in de boeken/collegebaken zit (bij wijze van spreken).
Ik heb onlangs een nieuwe medewerker in moeten werken.
Leuk en aardig, mooie cijfers op CV, hard doorgestudeerd, op haar 22 klaar met HBO.
Maar had niets meegemaakt en extra gedaan, veel is langs haar heen gegaan waardoor naar mijn mening ze een stuk levenservaring/leveninschatting door eigen ervaringen mist, tsja... En dat heb je toch een beetje nodig in de grote werkend mensen wereld...
Collega heeft krampachtig gespaard opdat zoon niet een studieschuld zou hebben blijkt zoon niet te kunnen/willen doorstuderen en zij maar jammeren dat ze zoveel hebben moeten laten, tsja...
Je hebt het leven niet in de hand.
En inderdaad kan het zijn dat je eigen kind geen studieschuld heeft maar al is het niet direkt indirekt ermee te maken krijgt als zijn/haar toekomstige partner dat wel heeft.
Want al gooi je bijvoorbeeld de financiën niet op een hoop het lijkt mij niet gezellig constant/structureel meer financiële ruimte te hebben dan mijn partner en dus vaker alleen/met anderen uit eten gaat, op vakantie gaat, iets onderneemt, cursusje doe etc.
Je wil toch samen bepaalde dingen doen en het is geven en nemen in een relatie ook als de ander ziek of (verwijtbaar) werkeloos was geweest zou ik het samen doen waarom niet bij een studieschuld (door "eigen" schuld).
Wel heeft hij altijd zelf betaald maar indirekt door ook mijn salaris kon hij zo veel blijven aflossen en konden we toch gewoon normale leuke leven blijven leiden.
Onze conclusie>kans is echt aanwezig dat kids een partner tegenkomen met studieschuld, dus....wij gaan zeker niet krom liggen en sparen dat onze kids perse geen studieschuld zullen hebben. We genieten nu met zijn allen en doen ons best qua sparen
dinsdag 5 juni 2012 om 13:37
Leuk om al die verschillende reacties te lezen. Ik merk dat ik met mijn 15.000 euro nog best weinig studieschuld heb. (niet da ik nu opeens mijn maandbedrag ga verhogen, hoor)
Ik merk dat het op mijn opleiding nogal taboe is, het lijkt alsof de meesten er vanuit gaan dat de ouders wel betalen. Er wordt dus absoluut niet gepraat over studiefinanciering en geld en dergelijke.
Een vriendin van me leent ook volledig. Ouders zijn beide arbeidsongeschikt. Ze krijgt dus wel volledige beurs, maar dat
dekt de lading niet en ze moet kostgeld betalen. Naast haar bijbaan leent ze dus volledig. Toch bijna 500 euro per maand. Tikt snel aardig aan.
Het voelt voor mij wel als een last en dat vind ik ook niet zo erg, dan betaal ik het tenminste snel af.
Ik merk dat het op mijn opleiding nogal taboe is, het lijkt alsof de meesten er vanuit gaan dat de ouders wel betalen. Er wordt dus absoluut niet gepraat over studiefinanciering en geld en dergelijke.
Een vriendin van me leent ook volledig. Ouders zijn beide arbeidsongeschikt. Ze krijgt dus wel volledige beurs, maar dat
dekt de lading niet en ze moet kostgeld betalen. Naast haar bijbaan leent ze dus volledig. Toch bijna 500 euro per maand. Tikt snel aardig aan.
Het voelt voor mij wel als een last en dat vind ik ook niet zo erg, dan betaal ik het tenminste snel af.
dinsdag 5 juni 2012 om 13:55
Ik heb tijdens mijn studie een aanvullende beurs gekregen, maar woonde wel op kamers + alle rekeningen, boeken, collegegeld, zorg etc betalen. Heb ongeveer 2 jaar iets erbij geleend, ongeveer 100 euro per maand en werkte daarnaast nog een paar uurtjes in de week. Maar de studieschuld... tja daar schrok ik best wel van! En het lastige is: ik ben nu op een leeftijd waarop ik een baan heb, toch ook eindelijk wel eens anders wil wonen dan op een 14 m2 kamertje.... maar er gaat een groot gedeelte naar het aflossen van mijn studieschuld. Hoe kun je nou een 'toekomst' opbouwen als je de eerstkomende pakweg 15 jaar nog moet aflossen?
dinsdag 5 juni 2012 om 13:56
quote:gewoondoen schreef op 05 juni 2012 @ 12:45:
En inderdaad kan het zijn dat je eigen kind geen studieschuld heeft maar al is het niet direkt indirekt ermee te maken krijgt als zijn/haar toekomstige partner dat wel heeft.
Want al gooi je bijvoorbeeld de financiën niet op een hoop het lijkt mij niet gezellig constant/structureel meer financiële ruimte te hebben dan mijn partner en dus vaker alleen/met anderen uit eten gaat, op vakantie gaat, iets onderneemt, cursusje doe etc.
Je wil toch samen bepaalde dingen doen en het is geven en nemen in een relatie ook als de ander ziek of (verwijtbaar) werkeloos was geweest zou ik het samen doen waarom niet bij een studieschuld (door "eigen" schuld).
Wel heeft hij altijd zelf betaald maar indirekt door ook mijn salaris kon hij zo veel blijven aflossen en konden we toch gewoon normale leuke leven blijven leiden.
Onze conclusie>kans is echt aanwezig dat kids een partner tegenkomen met studieschuld, dus....wij gaan zeker niet krom liggen en sparen dat onze kids perse geen studieschuld zullen hebben. We genieten nu met zijn allen en doen ons best qua sparen
Dat is dus mijn situatie. Mijn ouders hebben beiden gewerkt en hard gespaard dus ik heb kunnen studeren zonder schuld. De moeder van mijn vriend heeft ervoor gekozen om niet te werken en zij hebben ook niet financieel bijgedragen aan zijn studie. Gevolg: een schuld van 35000 euro.
Wij zijn nu net afgestudeerd, 6 jaar samen, we wonen samen maar onze financien zijn nog redelijk gescheiden. We hebben een rekening samen voor de vaste lasten waar we beiden een vast bedrag naar overmaken, maar mijn ouders willen pertinent niet dat ik ga mee betalen aan het afbetalen van de schuld van mijn vriend. Hierdoor zal ik misschien iets meer kunnen sparen en natuurlijk kan het zijn dat ik ervoor kies om mijn spaargeld uit te geven aan ons samen (als we samen een huis kopen of gaan trouwen oid), maar ik ben er zelf ook niet voor om alles maar op 1 hoop te gooien.
Een zekere financiele onafhankelijkheid is ook wel lekker.
En natuurlijk.. als hij nog 5000 euro moet en ik heb dat staan en gebruik het niet. Natuurlijk zal ik m dan helpen met het laatste stukje, maar ik ga niet structureel maandelijks meebetalen aan zijn schuld door de keuzes die zijn ouders gemaakt hebben.
En inderdaad kan het zijn dat je eigen kind geen studieschuld heeft maar al is het niet direkt indirekt ermee te maken krijgt als zijn/haar toekomstige partner dat wel heeft.
Want al gooi je bijvoorbeeld de financiën niet op een hoop het lijkt mij niet gezellig constant/structureel meer financiële ruimte te hebben dan mijn partner en dus vaker alleen/met anderen uit eten gaat, op vakantie gaat, iets onderneemt, cursusje doe etc.
Je wil toch samen bepaalde dingen doen en het is geven en nemen in een relatie ook als de ander ziek of (verwijtbaar) werkeloos was geweest zou ik het samen doen waarom niet bij een studieschuld (door "eigen" schuld).
Wel heeft hij altijd zelf betaald maar indirekt door ook mijn salaris kon hij zo veel blijven aflossen en konden we toch gewoon normale leuke leven blijven leiden.
Onze conclusie>kans is echt aanwezig dat kids een partner tegenkomen met studieschuld, dus....wij gaan zeker niet krom liggen en sparen dat onze kids perse geen studieschuld zullen hebben. We genieten nu met zijn allen en doen ons best qua sparen
Dat is dus mijn situatie. Mijn ouders hebben beiden gewerkt en hard gespaard dus ik heb kunnen studeren zonder schuld. De moeder van mijn vriend heeft ervoor gekozen om niet te werken en zij hebben ook niet financieel bijgedragen aan zijn studie. Gevolg: een schuld van 35000 euro.
Wij zijn nu net afgestudeerd, 6 jaar samen, we wonen samen maar onze financien zijn nog redelijk gescheiden. We hebben een rekening samen voor de vaste lasten waar we beiden een vast bedrag naar overmaken, maar mijn ouders willen pertinent niet dat ik ga mee betalen aan het afbetalen van de schuld van mijn vriend. Hierdoor zal ik misschien iets meer kunnen sparen en natuurlijk kan het zijn dat ik ervoor kies om mijn spaargeld uit te geven aan ons samen (als we samen een huis kopen of gaan trouwen oid), maar ik ben er zelf ook niet voor om alles maar op 1 hoop te gooien.
Een zekere financiele onafhankelijkheid is ook wel lekker.
En natuurlijk.. als hij nog 5000 euro moet en ik heb dat staan en gebruik het niet. Natuurlijk zal ik m dan helpen met het laatste stukje, maar ik ga niet structureel maandelijks meebetalen aan zijn schuld door de keuzes die zijn ouders gemaakt hebben.
dinsdag 5 juni 2012 om 14:46
@ Laylalala,
Ik begrijp jou en je ouders.
De praktijk zal het moeten uitwijzen.
Onze ervaring is dat in de praktijk je indirekt met elkaars schuld/financiële ruimte te maken hebt en wij hebben ervoor gekozen hier het beste van te maken.
Eigenlijk moet je het zien als dat jullie beide geen studieschuld hebben en de een verdient meer dan de ander.
Ik had inderdaad een hogere eigen spaarrekening en dingen als huis en trouwen voelen voor mij sneller dat je het voor jullie beide doet als ik mijn "eigen" geld aanspreek.
Wat wij tegenkwamen in de praktijk was.
Hij betaalt zijn deel van 50% van gezamenlijke kosten en betaalde zijn studieschuld.
En toen wou ik gaan uiteten en concert doen en had hij dat extra geld niet, terwijl ik het van mijn rekening makkelijk voor 2 personen kon betalen.
Guess what, heb het met plezier betaald omdat ik het ultra gezellig heb met mijn man.
Om hem nou in te ruilen voor eentje zonder studieschuld die minder gezellig kan blijken en minder goed past bij mij als prettig gestoorde vond ik ook een vergaande optie.
En nog meer van die voorbeelden. Zijn auto gaat stuk, ach dan wacht hij maar totdat hij zelf de reparatiekosten kan betalen maar dan kan hij dochter niet snel/makkelijker ophalen, dus, het wordt "door mijn geld" betaald.
Als ik verwijtbaar word ontslagen omdat ik toevallig een grote mond heb opgezet tegen mijn baas bijvoorbeeld dan hoop ik dat mijn man mij zal steunen omdat ik wel verwijtbaar ben ontslagen maar hij mij als persoon kent en erop vertrouwt dat ik dat niet 123 zou hebben gedaan.
Zelfde dat als ik theoretisch naar mijn man zijn studieschuld keek ik vond dat het best anders had gekund (vind hij ook trouwens) maar de persoon die hij is maakt dat ik hem dat niet verwijt ik vertrouw erop dat hij toen niet in staat was (geestelijk) om andere keuzes te maken.
So be it.
We zijn niet allemaal op dezelfde leeftijd even wijs/verstandig/weerbaar/wat dies meer zij.
Wat niet betekent dat we dit niet zullen/kunnen worden.
Ik hou altijd in mijn achterhoofd dat we ons op het leven kunnen proberen voor te bereiden maar te vaak blijkt het een schijnzekerheid die we kunnen creëren.
Ik begrijp jou en je ouders.
De praktijk zal het moeten uitwijzen.
Onze ervaring is dat in de praktijk je indirekt met elkaars schuld/financiële ruimte te maken hebt en wij hebben ervoor gekozen hier het beste van te maken.
Eigenlijk moet je het zien als dat jullie beide geen studieschuld hebben en de een verdient meer dan de ander.
Ik had inderdaad een hogere eigen spaarrekening en dingen als huis en trouwen voelen voor mij sneller dat je het voor jullie beide doet als ik mijn "eigen" geld aanspreek.
Wat wij tegenkwamen in de praktijk was.
Hij betaalt zijn deel van 50% van gezamenlijke kosten en betaalde zijn studieschuld.
En toen wou ik gaan uiteten en concert doen en had hij dat extra geld niet, terwijl ik het van mijn rekening makkelijk voor 2 personen kon betalen.
Guess what, heb het met plezier betaald omdat ik het ultra gezellig heb met mijn man.
Om hem nou in te ruilen voor eentje zonder studieschuld die minder gezellig kan blijken en minder goed past bij mij als prettig gestoorde vond ik ook een vergaande optie.
En nog meer van die voorbeelden. Zijn auto gaat stuk, ach dan wacht hij maar totdat hij zelf de reparatiekosten kan betalen maar dan kan hij dochter niet snel/makkelijker ophalen, dus, het wordt "door mijn geld" betaald.
Als ik verwijtbaar word ontslagen omdat ik toevallig een grote mond heb opgezet tegen mijn baas bijvoorbeeld dan hoop ik dat mijn man mij zal steunen omdat ik wel verwijtbaar ben ontslagen maar hij mij als persoon kent en erop vertrouwt dat ik dat niet 123 zou hebben gedaan.
Zelfde dat als ik theoretisch naar mijn man zijn studieschuld keek ik vond dat het best anders had gekund (vind hij ook trouwens) maar de persoon die hij is maakt dat ik hem dat niet verwijt ik vertrouw erop dat hij toen niet in staat was (geestelijk) om andere keuzes te maken.
So be it.
We zijn niet allemaal op dezelfde leeftijd even wijs/verstandig/weerbaar/wat dies meer zij.
Wat niet betekent dat we dit niet zullen/kunnen worden.
Ik hou altijd in mijn achterhoofd dat we ons op het leven kunnen proberen voor te bereiden maar te vaak blijkt het een schijnzekerheid die we kunnen creëren.
dinsdag 5 juni 2012 om 14:57
@Sweetcandy,
Begrijp ik iets niet goed?
Je geeft aan 2 jaar ¤100,= per maand te hebben geleend.
Dit komt op totaal ¤2400 neer, daar heb je 15 jaar de tijd om het af te betalen. Kan/mag sneller.
Het af te betalen bedrag zal niet meer dan ¤50,= per maand zijn (en dat is al veel maar worst worst case scenario)
Wat is de reden dat een groot gedeelte van je inkomsten aan aflossen opgaan?
Begrijp ik iets niet goed?
Je geeft aan 2 jaar ¤100,= per maand te hebben geleend.
Dit komt op totaal ¤2400 neer, daar heb je 15 jaar de tijd om het af te betalen. Kan/mag sneller.
Het af te betalen bedrag zal niet meer dan ¤50,= per maand zijn (en dat is al veel maar worst worst case scenario)
Wat is de reden dat een groot gedeelte van je inkomsten aan aflossen opgaan?
dinsdag 5 juni 2012 om 15:33
quote:sweetcandy schreef op 05 juni 2012 @ 13:55:
Ik heb tijdens mijn studie een aanvullende beurs gekregen, maar woonde wel op kamers + alle rekeningen, boeken, collegegeld, zorg etc betalen. Heb ongeveer 2 jaar iets erbij geleend, ongeveer 100 euro per maand en werkte daarnaast nog een paar uurtjes in de week. Maar de studieschuld... tja daar schrok ik best wel van! En het lastige is: ik ben nu op een leeftijd waarop ik een baan heb, toch ook eindelijk wel eens anders wil wonen dan op een 14 m2 kamertje.... maar er gaat een groot gedeelte naar het aflossen van mijn studieschuld. Hoe kun je nou een 'toekomst' opbouwen als je de eerstkomende pakweg 15 jaar nog moet aflossen?Je hebt dan toch maar 2400 euro schuld plus rente, dan zou het aflossen in 15 jaar toch echt niet al te financiele pijn moeten doen.
Ik heb tijdens mijn studie een aanvullende beurs gekregen, maar woonde wel op kamers + alle rekeningen, boeken, collegegeld, zorg etc betalen. Heb ongeveer 2 jaar iets erbij geleend, ongeveer 100 euro per maand en werkte daarnaast nog een paar uurtjes in de week. Maar de studieschuld... tja daar schrok ik best wel van! En het lastige is: ik ben nu op een leeftijd waarop ik een baan heb, toch ook eindelijk wel eens anders wil wonen dan op een 14 m2 kamertje.... maar er gaat een groot gedeelte naar het aflossen van mijn studieschuld. Hoe kun je nou een 'toekomst' opbouwen als je de eerstkomende pakweg 15 jaar nog moet aflossen?Je hebt dan toch maar 2400 euro schuld plus rente, dan zou het aflossen in 15 jaar toch echt niet al te financiele pijn moeten doen.
dinsdag 5 juni 2012 om 15:35
Een paar pagina's geleden gaf sweetcandy nog aan 15.000 - 20.000 euro schuld te hebben. Ik volg het ook niet meer helemaal dus.
Maar zelfs als je 20.000 euro schuld hebt, dan betaal je rond de 111 euro per maand af (excl rente). Dat zou toch niet zo'n grote invloed moeten hebben dat je meteen geen toekomst meer kunt opbouwen?
Maar zelfs als je 20.000 euro schuld hebt, dan betaal je rond de 111 euro per maand af (excl rente). Dat zou toch niet zo'n grote invloed moeten hebben dat je meteen geen toekomst meer kunt opbouwen?
dinsdag 5 juni 2012 om 15:47
Ik ben een beetje in de war. Wordt de rente nou vastgesteld op basis van het jaar waarin je bent afgestudeerd of het jaar waarin je het laatst stufi kreeg? Want bij mij scheelt dat ruim een procent.
En hoe bereken je wat je aan rente betaald per jaar/maand? (dyscalculie). Misschien wil iemand mij even helpen? Ik heb ¤15000 schuld, ben in 2009 afgestudeerd (dat is 2,39% rente), laatste stufi in 2008 (3,58% rente). Ik los elke maand ¤102 af + ¤50 extra. Wat betaal ik dan per maand/jaar aan rente?
En hoe bereken je wat je aan rente betaald per jaar/maand? (dyscalculie). Misschien wil iemand mij even helpen? Ik heb ¤15000 schuld, ben in 2009 afgestudeerd (dat is 2,39% rente), laatste stufi in 2008 (3,58% rente). Ik los elke maand ¤102 af + ¤50 extra. Wat betaal ik dan per maand/jaar aan rente?
dinsdag 5 juni 2012 om 15:49
Nee, verkeerd gepost. Ik bedoel te zeggen dat ik naast alle studiekosten (en andere vaste lasten) en een kleine lening per maand nu zo'n 15 a 20.000 euro schuld heb opgebouwd. En ik snap dat ik per maand geen enorm bedrag hoef af te lossen, maar het voelt toch als een enorme last aangezien ik nu ieder dubbeltje moet omdraaien om iedere maand rond de komen. En dan denk ik inderdaad wel eens van: nu zit ik nog op een kamer, maar straks stap ik over op een flatje met hetzelfde inkomen, meer vaste lasten en dan ook nog eens de studieschuld. Hoe ga ik dat dan bolwerken? Misschien veranderd dat wel als ik straks eenmaal aan het aflossen ben....
dinsdag 5 juni 2012 om 16:09
dinsdag 5 juni 2012 om 16:12
quote:Moondancer schreef op 05 juni 2012 @ 15:47:
Ik ben een beetje in de war. Wordt de rente nou vastgesteld op basis van het jaar waarin je bent afgestudeerd of het jaar waarin je het laatst stufi kreeg? Want bij mij scheelt dat ruim een procent.
En hoe bereken je wat je aan rente betaald per jaar/maand? (dyscalculie). Misschien wil iemand mij even helpen? Ik heb ¤15000 schuld, ben in 2009 afgestudeerd (dat is 2,39% rente), laatste stufi in 2008 (3,58% rente). Ik los elke maand ¤102 af + ¤50 extra. Wat betaal ik dan per maand/jaar aan rente? Iemand?
Ik ben een beetje in de war. Wordt de rente nou vastgesteld op basis van het jaar waarin je bent afgestudeerd of het jaar waarin je het laatst stufi kreeg? Want bij mij scheelt dat ruim een procent.
En hoe bereken je wat je aan rente betaald per jaar/maand? (dyscalculie). Misschien wil iemand mij even helpen? Ik heb ¤15000 schuld, ben in 2009 afgestudeerd (dat is 2,39% rente), laatste stufi in 2008 (3,58% rente). Ik los elke maand ¤102 af + ¤50 extra. Wat betaal ik dan per maand/jaar aan rente? Iemand?
dinsdag 5 juni 2012 om 16:17
Erg zuur ja! Bij de eerste studie kwam ik 1 studiepunt/tentamen tekort voor mijn propedeuse en moest ik de opleiding na 2 volle jaren verlaten. Daarna een stapje terug gedaan en een mbo-opleiding afgerond. Daarna nog een poging gedaan op het hbo (andere studie), maar helaas..... hbo is niet voor mij weggelegd dus Heb nu 4 jaar studiefinanciering ontvangen voor het hbo en als ik nu weer een opleiding zou doen, heb ik geen recht meer op studiefinanciering. Dus ik laat het hierbij voorlopig
dinsdag 5 juni 2012 om 16:18
Dat is niet even simpel uit te rekenen. Zoals de site van duo al zegt, wordt er al rente gerekend vanaf de maand dat het uitbetaald is. Wil je precies weten hoeveel rente jouw lening heeft, dan moet je daar een ingewikkelde berekening op loslaten.
Over het bedrag wat er nu staat wordt 2,39% gerekend. Als je niet af zou betalen, dan groeit jouw schuld in 1 jaar met 358,50 euro.(maar dat is alleen de huidige renteaangroei hè)
Over het bedrag wat er nu staat wordt 2,39% gerekend. Als je niet af zou betalen, dan groeit jouw schuld in 1 jaar met 358,50 euro.(maar dat is alleen de huidige renteaangroei hè)
dinsdag 5 juni 2012 om 16:32
In mijn tijd speelde lenen tijdens studie nog niet. Maar mijn 2 oudste kinderen hebben toch wel wat geleend.
Dochter 5 jaar HBO ( 1 jaar verkeerde keus gemaakt) en daarna 3 jaar WO. Zij heeft dus 3 jaar wat geleend. Ze had ook een bijbaantje, en wij hadden een klein bedragje via een verzekering
gespaard. Over die 3 jaar heeft ze ca 5000 euro geleend.Was niet echt nodig want ze woonde thuis en dat koste haar niets. Ze wilde wel op vakantie en wintersport met haar vriendje, dus daar is het meeste wel aan opgegaan.Binnen een jaar heeft ze alles terugbetaald.
Mijn zoon heeft eerst MBO gedaan, en kreeg daar ook stufi vanaf 18 jaar. Daarna HBO.
Hij had mazzel want dan begint de 5 jaar stufi opnieuw te tellen.
Hoe oneerlijk is dat! Hij woonde ook thuis en had een baantje.
Hij had dus geen studieschuld.
Dochter 5 jaar HBO ( 1 jaar verkeerde keus gemaakt) en daarna 3 jaar WO. Zij heeft dus 3 jaar wat geleend. Ze had ook een bijbaantje, en wij hadden een klein bedragje via een verzekering
gespaard. Over die 3 jaar heeft ze ca 5000 euro geleend.Was niet echt nodig want ze woonde thuis en dat koste haar niets. Ze wilde wel op vakantie en wintersport met haar vriendje, dus daar is het meeste wel aan opgegaan.Binnen een jaar heeft ze alles terugbetaald.
Mijn zoon heeft eerst MBO gedaan, en kreeg daar ook stufi vanaf 18 jaar. Daarna HBO.
Hij had mazzel want dan begint de 5 jaar stufi opnieuw te tellen.
Hoe oneerlijk is dat! Hij woonde ook thuis en had een baantje.
Hij had dus geen studieschuld.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
dinsdag 5 juni 2012 om 16:35
quote:Moondancer schreef op 05 juni 2012 @ 16:12:
[...]
Iemand?zie
http://www.duo.nl/particu ... _leningen_na_1_1_1992.asp
Tot 31-12-2014 betaal je 2,39 %
Welk bedrag je aan rente betaald is lastig te zeggen want je betaald de rente over een steeds kleiner bedrag aan schuld.
[...]
Iemand?zie
http://www.duo.nl/particu ... _leningen_na_1_1_1992.asp
Tot 31-12-2014 betaal je 2,39 %
Welk bedrag je aan rente betaald is lastig te zeggen want je betaald de rente over een steeds kleiner bedrag aan schuld.
