Geld & Recht
alle pijlers
Jaarcontract niet verlengd, waar motivatie vandaan halen...
donderdag 29 oktober 2009 om 22:56
Hier een verhaal waarin ik wel wat input van anderen voor kan gebruiken, omdat ik zelf niet meer zo goed weet wat ik moet doen en hoe ik het moet aanpakken.
De situatie: Eind september heb ik te horen gekregen dat mijn jaarcontract niet verlengd zal worden. Een deel van mijn werk is internationaal acquisitie plegen in een enorm crisisgevoelige sector en dat bleek niet mijn sterkste kant. Bovendien bleek ik qua karakter ook niet met mijn enige collega op een lijn te zitten, ik ben gevoelig en rustig en hij is een een recht door zee type en zeer ad-rem. Ik ben de enige werknemer, collega/eigenaar werkt 80 uur per week, ik voor mijn ontslag meestal rond 55/60. Het bedrijf loopt, maar heeft ernstig te lijden onder de crisis. Graag wil ik vermelden dat deze baan in principe mijn droombaan was, zo’n baan die je beschrijft bij je sollicitatie bij ‘wat wil je over 5 jaar bereikt hebben’. Het blijkt dus dat deze baan mijn droombaan niet is en dat ik mezelf ernstig moet heroriënteren.
In de gesprekken met mijn collega de afgelopen weken bakken kritiek uitgestort gekregen, over mijn functioneren en ook over mijn persoonlijkheid. Dit heeft mijn zelfvertrouwen enorm aangetast, deze is eigenlijk op dit moment gewoon weg. En ik ben er zelfs letterlijk heel ziek van geworden, ik heb de afgelopen weken een tamelijk zeldzame infectie overwonnen die je alleen krijgt bij te lage weerstand. De onzekerheid of mijn baan wel of niet doorging was maandenlang een hele grote druk op me, en nu ik weet dat ik hier ga stoppen gaat het gelukkig geestelijk en lichamelijk iets beter. Maar nu moet ik nog 3 weken…. In de tussentijd heb ik geleerd wie mijn baan over gaat nemen (een ex-stagiair die door veel slijmen bij de baas mijn baan dus heeft ingepikt) en daardoor is mijn motivatie om de laatste klussen af te ronden nu echt weg. Mijn collega heeft dit overigens voor mij verborgen (ik denk ook om mijn emoties te sparen) dus formeel weet ik dit niet.
Met aftrek van vakantiedagen moet ik nog 2 weken, maar ik ga elke dag met steeds grotere weerzin naar mijn werk. De sfeer is op zich niet slecht, want we zijn met zulke leuke projecten bezig, maar ik kan niet meer… mijn functie wordt afgebouwd waardoor ik me steeds nuttelozer voel. En toen ik vandaag door de middag lunch ben gaan halen, is mijn fiets gestolen en toen werd het me echt even te veel… hier moet wat aan veranderen. Maar wat? Kan ik me ziek melden? Maar hoe zit dat met een klein bedrijf, en wat zeg ik tegen de arbeidsinspectie? Moet ik mijn situatie met mijn collega bespreken en wat moet ik dan gaan zeggen? Ik weet het echt niet, en ik ben van nature nu eenmaal erg loyaal, ook omdat dit bedrijf me natuurlijk aan het hart gaat. En ook: een maand thuis zitten vind ik echt vreselijk, ik ben single, dus wat moet ik met al die tijd… Als iemand input heeft om hier iets van te maken: graag. Ik zit er zo mee in mijn hoofd dat ik wel wat andere stemmen kan gebruiken!
(Positieve noot: gelukkig heb ik wel iets om naar uit te kijken. Om mijn zelfvertrouwen op te krikken ga ik straks voor langere tijd naar een warm buitenland om hier even helemaal uit te stappen!).
De situatie: Eind september heb ik te horen gekregen dat mijn jaarcontract niet verlengd zal worden. Een deel van mijn werk is internationaal acquisitie plegen in een enorm crisisgevoelige sector en dat bleek niet mijn sterkste kant. Bovendien bleek ik qua karakter ook niet met mijn enige collega op een lijn te zitten, ik ben gevoelig en rustig en hij is een een recht door zee type en zeer ad-rem. Ik ben de enige werknemer, collega/eigenaar werkt 80 uur per week, ik voor mijn ontslag meestal rond 55/60. Het bedrijf loopt, maar heeft ernstig te lijden onder de crisis. Graag wil ik vermelden dat deze baan in principe mijn droombaan was, zo’n baan die je beschrijft bij je sollicitatie bij ‘wat wil je over 5 jaar bereikt hebben’. Het blijkt dus dat deze baan mijn droombaan niet is en dat ik mezelf ernstig moet heroriënteren.
In de gesprekken met mijn collega de afgelopen weken bakken kritiek uitgestort gekregen, over mijn functioneren en ook over mijn persoonlijkheid. Dit heeft mijn zelfvertrouwen enorm aangetast, deze is eigenlijk op dit moment gewoon weg. En ik ben er zelfs letterlijk heel ziek van geworden, ik heb de afgelopen weken een tamelijk zeldzame infectie overwonnen die je alleen krijgt bij te lage weerstand. De onzekerheid of mijn baan wel of niet doorging was maandenlang een hele grote druk op me, en nu ik weet dat ik hier ga stoppen gaat het gelukkig geestelijk en lichamelijk iets beter. Maar nu moet ik nog 3 weken…. In de tussentijd heb ik geleerd wie mijn baan over gaat nemen (een ex-stagiair die door veel slijmen bij de baas mijn baan dus heeft ingepikt) en daardoor is mijn motivatie om de laatste klussen af te ronden nu echt weg. Mijn collega heeft dit overigens voor mij verborgen (ik denk ook om mijn emoties te sparen) dus formeel weet ik dit niet.
Met aftrek van vakantiedagen moet ik nog 2 weken, maar ik ga elke dag met steeds grotere weerzin naar mijn werk. De sfeer is op zich niet slecht, want we zijn met zulke leuke projecten bezig, maar ik kan niet meer… mijn functie wordt afgebouwd waardoor ik me steeds nuttelozer voel. En toen ik vandaag door de middag lunch ben gaan halen, is mijn fiets gestolen en toen werd het me echt even te veel… hier moet wat aan veranderen. Maar wat? Kan ik me ziek melden? Maar hoe zit dat met een klein bedrijf, en wat zeg ik tegen de arbeidsinspectie? Moet ik mijn situatie met mijn collega bespreken en wat moet ik dan gaan zeggen? Ik weet het echt niet, en ik ben van nature nu eenmaal erg loyaal, ook omdat dit bedrijf me natuurlijk aan het hart gaat. En ook: een maand thuis zitten vind ik echt vreselijk, ik ben single, dus wat moet ik met al die tijd… Als iemand input heeft om hier iets van te maken: graag. Ik zit er zo mee in mijn hoofd dat ik wel wat andere stemmen kan gebruiken!
(Positieve noot: gelukkig heb ik wel iets om naar uit te kijken. Om mijn zelfvertrouwen op te krikken ga ik straks voor langere tijd naar een warm buitenland om hier even helemaal uit te stappen!).
donderdag 29 oktober 2009 om 23:03
wat vervelend dat je droombaan uiteindelijk toch niet je droombaan blijkt te zijn. Ik kan mij goed voorstellen dat je niet echt zin meer hebt in de komende weken. Als je fiets dan ook nog eens gestolen wordt zit het allemaal wel erg tegen.
Maar gewoon nog even doorbijten. Als je het even niet meer ziet zitten moet je er maar aan denken dat je straks lekker naar het buitenland gaat. Werkweken van 50 uur zou ik nu niet meer maken. Gewoon je contracturen en dan naar huis.
Misschien kan je je vakantie opnemen in halve dagen?
Dan hoef je elke dag maar 4 uur te werken. Dat moet uit te houden zijn toch?
En succes straks met solliciteren naar je echte droombaan.
Maar gewoon nog even doorbijten. Als je het even niet meer ziet zitten moet je er maar aan denken dat je straks lekker naar het buitenland gaat. Werkweken van 50 uur zou ik nu niet meer maken. Gewoon je contracturen en dan naar huis.
Misschien kan je je vakantie opnemen in halve dagen?
Dan hoef je elke dag maar 4 uur te werken. Dat moet uit te houden zijn toch?
En succes straks met solliciteren naar je echte droombaan.
donderdag 29 oktober 2009 om 23:09
zo herkenbaar! Ik kreeg ook te horen dat ik niet voldoende functioneerde. Dat deed zoveel met mijn zelfvertrouwen. In de negatieve zin dan. Het contract is met een paar maanden verlengd zodat ik nog wat dingen kan bewijzen. Heb zelfs zitten huilen toen ze het vertelde.
Ik had te weinig mijn resultaten geclaimd. Ligt niet in mijn aard. Ik werk liever in een team en vind het niet erg als iemand anders er met het succes vandoor gaat. Voor mij telt het resultaat en het teamwerk. Niet mijn eigen ego. Maar goed, dat werkt dus niet, want mijn baas dacht dat ik niets deed.
Oh... wat vond ik dat erg. Achteraf kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik werk met bijna alleen maar mannen, en die zijn gewend resultaat te claimen. Dat had ik ook moeten doen.
Ook ik dacht dat deze functie niets voor mij was (ook wel een droomfunctie), maar daar kom ik van terug. Deze functie is zeker van mij. Maar ik moet me anders laten zien.
Mijn tip aan jou: de komende twee weken moet je pakken om jezelf weer te hervinden, niet om je werk af te maken. Doe rustig jouw ding op jouw tempo en neem afscheid.
Probeer geen ruzie te creeeren. Dat is niet leuk weggaan. En dat gaat je later niet helpen.
Als je het kan is het goed om je collega's te vragen om feedback. Dat kan je helpen voor een volgende baan. Heb ik ook gedaan en daar leer je echt veel van.
Je hebt je nu laten piepelen, maar dat gaat je geen tweede keer gebeuren!!!
Tegenwind zorgt ervoor dat de vlieger stijgt.
Ik had te weinig mijn resultaten geclaimd. Ligt niet in mijn aard. Ik werk liever in een team en vind het niet erg als iemand anders er met het succes vandoor gaat. Voor mij telt het resultaat en het teamwerk. Niet mijn eigen ego. Maar goed, dat werkt dus niet, want mijn baas dacht dat ik niets deed.
Oh... wat vond ik dat erg. Achteraf kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik werk met bijna alleen maar mannen, en die zijn gewend resultaat te claimen. Dat had ik ook moeten doen.
Ook ik dacht dat deze functie niets voor mij was (ook wel een droomfunctie), maar daar kom ik van terug. Deze functie is zeker van mij. Maar ik moet me anders laten zien.
Mijn tip aan jou: de komende twee weken moet je pakken om jezelf weer te hervinden, niet om je werk af te maken. Doe rustig jouw ding op jouw tempo en neem afscheid.
Probeer geen ruzie te creeeren. Dat is niet leuk weggaan. En dat gaat je later niet helpen.
Als je het kan is het goed om je collega's te vragen om feedback. Dat kan je helpen voor een volgende baan. Heb ik ook gedaan en daar leer je echt veel van.
Je hebt je nu laten piepelen, maar dat gaat je geen tweede keer gebeuren!!!
Tegenwind zorgt ervoor dat de vlieger stijgt.
donderdag 29 oktober 2009 om 23:19
donderdag 29 oktober 2009 om 23:53
vrijdag 30 oktober 2009 om 00:00
quote:sugarmiss schreef op 29 oktober 2009 @ 23:03:
Gewoon je contracturen en dan naar huis.
Misschien kan je je vakantie opnemen in halve dagen?
Dan hoef je elke dag maar 4 uur te werken. Dat moet uit te houden zijn toch?
En succes straks met solliciteren naar je echte droombaan.Dank, dit was inderdaad de optie die me op dit moment het meest aanstaat. Halve dagen is geen optie: a. Als ik klaar been begint de week erna mijn opvolgster en ik ga niet nog even gezellig met haar werken en b. Doordat ik nu geen fiets meer heb en geen reiskostenvergoeding krijg moet ik dan dubbel zoveel reiskosten maken naar een baan waar ik met tegenzin heenga
.
Gewoon je contracturen en dan naar huis.
Misschien kan je je vakantie opnemen in halve dagen?
Dan hoef je elke dag maar 4 uur te werken. Dat moet uit te houden zijn toch?
En succes straks met solliciteren naar je echte droombaan.Dank, dit was inderdaad de optie die me op dit moment het meest aanstaat. Halve dagen is geen optie: a. Als ik klaar been begint de week erna mijn opvolgster en ik ga niet nog even gezellig met haar werken en b. Doordat ik nu geen fiets meer heb en geen reiskostenvergoeding krijg moet ik dan dubbel zoveel reiskosten maken naar een baan waar ik met tegenzin heenga
.
vrijdag 30 oktober 2009 om 00:04
quote:Liselotte4 schreef op 29 oktober 2009 @ 23:09:
zo herkenbaar! Ik kreeg ook te horen dat ik niet voldoende functioneerde. Dat deed zoveel met mijn zelfvertrouwen. In de negatieve zin dan. Het contract is met een paar maanden verlengd zodat ik nog wat dingen kan bewijzen. Heb zelfs zitten huilen toen ze het vertelde.
Ik had te weinig mijn resultaten geclaimd. Ligt niet in mijn aard. Ik werk liever in een team en vind het niet erg als iemand anders er met het succes vandoor gaat. Voor mij telt het resultaat en het teamwerk. Niet mijn eigen ego. Maar goed, dat werkt dus niet, want mijn baas dacht dat ik niets deed.
Oh... wat vond ik dat erg. Achteraf kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik werk met bijna alleen maar mannen, en die zijn gewend resultaat te claimen. Dat had ik ook moeten doen.
Ook ik dacht dat deze functie niets voor mij was (ook wel een droomfunctie), maar daar kom ik van terug. Deze functie is zeker van mij. Maar ik moet me anders laten zien.
Mijn tip aan jou: de komende twee weken moet je pakken om jezelf weer te hervinden, niet om je werk af te maken. Doe rustig jouw ding op jouw tempo en neem afscheid.
Probeer geen ruzie te creeeren. Dat is niet leuk weggaan. En dat gaat je later niet helpen.
Als je het kan is het goed om je collega's te vragen om feedback. Dat kan je helpen voor een volgende baan. Heb ik ook gedaan en daar leer je echt veel van.
Je hebt je nu laten piepelen, maar dat gaat je geen tweede keer gebeuren!!!
Tegenwind zorgt ervoor dat de vlieger stijgt.
Ha, gelukkig ben ik niet de enige, dit is inderdaad precies waar het om draait. Recentelijk zag ik in de boekhandel 'Hoe word ik een rat op mijn werk' die dit soort positioneringsissues helemaal doornam, zonder dat je daarbij mensen tegen de haren strijkt.
Toch nog maar eens aanschaffen. Ben je uiteindelijk wel daar nog doorgegaan, of heb je iets anders gevonden?
zo herkenbaar! Ik kreeg ook te horen dat ik niet voldoende functioneerde. Dat deed zoveel met mijn zelfvertrouwen. In de negatieve zin dan. Het contract is met een paar maanden verlengd zodat ik nog wat dingen kan bewijzen. Heb zelfs zitten huilen toen ze het vertelde.
Ik had te weinig mijn resultaten geclaimd. Ligt niet in mijn aard. Ik werk liever in een team en vind het niet erg als iemand anders er met het succes vandoor gaat. Voor mij telt het resultaat en het teamwerk. Niet mijn eigen ego. Maar goed, dat werkt dus niet, want mijn baas dacht dat ik niets deed.
Oh... wat vond ik dat erg. Achteraf kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik werk met bijna alleen maar mannen, en die zijn gewend resultaat te claimen. Dat had ik ook moeten doen.
Ook ik dacht dat deze functie niets voor mij was (ook wel een droomfunctie), maar daar kom ik van terug. Deze functie is zeker van mij. Maar ik moet me anders laten zien.
Mijn tip aan jou: de komende twee weken moet je pakken om jezelf weer te hervinden, niet om je werk af te maken. Doe rustig jouw ding op jouw tempo en neem afscheid.
Probeer geen ruzie te creeeren. Dat is niet leuk weggaan. En dat gaat je later niet helpen.
Als je het kan is het goed om je collega's te vragen om feedback. Dat kan je helpen voor een volgende baan. Heb ik ook gedaan en daar leer je echt veel van.
Je hebt je nu laten piepelen, maar dat gaat je geen tweede keer gebeuren!!!
Tegenwind zorgt ervoor dat de vlieger stijgt.
Ha, gelukkig ben ik niet de enige, dit is inderdaad precies waar het om draait. Recentelijk zag ik in de boekhandel 'Hoe word ik een rat op mijn werk' die dit soort positioneringsissues helemaal doornam, zonder dat je daarbij mensen tegen de haren strijkt.
Toch nog maar eens aanschaffen. Ben je uiteindelijk wel daar nog doorgegaan, of heb je iets anders gevonden?
vrijdag 30 oktober 2009 om 00:22
Wil je dat, een rat worden op je werk? Lijkt me dat je dan jezelf moet aanpassen in iets wat je eigenlijk niet wil worden.
Misschien zie ik het verkeerd, maar ben je nu heel teleurgesteld dat je droombaan niet je droombaan lijkt. Heel cliché, je zal zien dat je aan deze ervaring veel hebt. Je kan nu in ieder geval onderzoeken wat je wel wilt en misschien is dat iets heel anders.
Ik ben van internationaal ondernemingsrechtadvocaat welzijnsambtenaar geworden. Nooit gedacht dat dát bij mij zou passen.
Misschien zie ik het verkeerd, maar ben je nu heel teleurgesteld dat je droombaan niet je droombaan lijkt. Heel cliché, je zal zien dat je aan deze ervaring veel hebt. Je kan nu in ieder geval onderzoeken wat je wel wilt en misschien is dat iets heel anders.
Ik ben van internationaal ondernemingsrechtadvocaat welzijnsambtenaar geworden. Nooit gedacht dat dát bij mij zou passen.
vrijdag 30 oktober 2009 om 06:47
quote:buuv betty schreef op 30 oktober 2009 @ 00:00:
[...]
Doordat ik nu geen fiets meer heb en geen reiskostenvergoeding krijg moet ik dan dubbel zoveel reiskosten maken naar een baan waar ik met tegenzin heenga
Een baan waar je meer dan 50 uur in de week moet werken betaalt je geen reiskostenvergoeding? En zo'n laag salaris dat je van 'n fiets afhankelijk bent ipv van 'n auto?
Hoe dan ook zul je voor je volgende baan (en voor privé ook) toch eigen vervoer moeten hebben, dus kun je beter dit weekend gelijk 'n nieuwe fiets gaan shoppen.
Als je het niet meer trekt op je werk kun je je beter met burnoutklachten ziek melden. Aan de andere kant is het nog maar 2 weken en inzetten hoef je je niet meer, laat staan overwerken. Je kunt de tijd ook gebruiken om het voor jezelf af te ronden daar zonder nog 1 minuut langer te werken dan je officiele contractsduur. Wat voor werkweek heb je officieel? 36 of 40 uur?
[...]
Doordat ik nu geen fiets meer heb en geen reiskostenvergoeding krijg moet ik dan dubbel zoveel reiskosten maken naar een baan waar ik met tegenzin heenga
Een baan waar je meer dan 50 uur in de week moet werken betaalt je geen reiskostenvergoeding? En zo'n laag salaris dat je van 'n fiets afhankelijk bent ipv van 'n auto?
Hoe dan ook zul je voor je volgende baan (en voor privé ook) toch eigen vervoer moeten hebben, dus kun je beter dit weekend gelijk 'n nieuwe fiets gaan shoppen.
Als je het niet meer trekt op je werk kun je je beter met burnoutklachten ziek melden. Aan de andere kant is het nog maar 2 weken en inzetten hoef je je niet meer, laat staan overwerken. Je kunt de tijd ook gebruiken om het voor jezelf af te ronden daar zonder nog 1 minuut langer te werken dan je officiele contractsduur. Wat voor werkweek heb je officieel? 36 of 40 uur?
vrijdag 30 oktober 2009 om 07:21
vrijdag 30 oktober 2009 om 08:01
Ziekmelden zou ik me zeker niet. Maar schouders recht, je spullen netjes afwerken en de twee weken gewoon afmaken. Voor hoeveel uur heb je een contract getekend, voor 40 of de uren die je noemt? Anders gewoon 40 uur gaan werken en geen seconde meer. Doe wat je moet doen en wat is afgesproken en hou het daar bij.
Kritiek op je karakter zou ik sowieso niet persoonlijk opvatten. Het zegt meer iets over jouw directe collega dat deze het nodig vindt om jou hierop aan te spreken. Zie het niet persoonlijk, maar gewoon als indicatie dat jij blijkbaar niet het type persoon dat ze nodig achten voor de job. Je sluit een prima baan af en dat is jammer, maar het staat wel mooi op je cv. Probeer dit te zien als een kans om eens opnieuw een aantal zaken tegen het licht te houden. Wat wil je gaan doen? Een deur gaat dicht, er gaat ergens anders een deur voor je open.
Succes!
Kritiek op je karakter zou ik sowieso niet persoonlijk opvatten. Het zegt meer iets over jouw directe collega dat deze het nodig vindt om jou hierop aan te spreken. Zie het niet persoonlijk, maar gewoon als indicatie dat jij blijkbaar niet het type persoon dat ze nodig achten voor de job. Je sluit een prima baan af en dat is jammer, maar het staat wel mooi op je cv. Probeer dit te zien als een kans om eens opnieuw een aantal zaken tegen het licht te houden. Wat wil je gaan doen? Een deur gaat dicht, er gaat ergens anders een deur voor je open.
Succes!
vrijdag 30 oktober 2009 om 08:44
quote:elninjoo schreef op 30 oktober 2009 @ 06:47:
[...]
Een baan waar je meer dan 50 uur in de week moet werken betaalt je geen reiskostenvergoeding? En zo'n laag salaris dat je van 'n fiets afhankelijk bent ipv van 'n auto?
Hoe dan ook zul je voor je volgende baan (en voor privé ook) toch eigen vervoer moeten hebben, dus kun je beter dit weekend gelijk 'n nieuwe fiets gaan shoppen.
Als je het niet meer trekt op je werk kun je je beter met burnoutklachten ziek melden. Aan de andere kant is het nog maar 2 weken en inzetten hoef je je niet meer, laat staan overwerken. Je kunt de tijd ook gebruiken om het voor jezelf af te ronden daar zonder nog 1 minuut langer te werken dan je officiele contractsduur. Wat voor werkweek heb je officieel? 36 of 40 uur?
Veertig uur contract. En ja, nogal gewilde sector, dus slechte arbeidsvoorwaarden. Ik ben nog niet zo lang afgestudeerd, en ik dit denk ik maar als een zure leerschool moet zien: ook in deze tijd niet met slechte arbeidsvoorwaarden akkoord gaan, ook al is de baan nog zo aantrekkelijk.
Iedereen zeker bedankt voor de antwoorden, fijn om even te weten hoe anderen er over denken. Geeft me iets meer afstand ook om alles af te sluiten. En om weer iets anders een nieuws te beginnen!
[...]
Een baan waar je meer dan 50 uur in de week moet werken betaalt je geen reiskostenvergoeding? En zo'n laag salaris dat je van 'n fiets afhankelijk bent ipv van 'n auto?
Hoe dan ook zul je voor je volgende baan (en voor privé ook) toch eigen vervoer moeten hebben, dus kun je beter dit weekend gelijk 'n nieuwe fiets gaan shoppen.
Als je het niet meer trekt op je werk kun je je beter met burnoutklachten ziek melden. Aan de andere kant is het nog maar 2 weken en inzetten hoef je je niet meer, laat staan overwerken. Je kunt de tijd ook gebruiken om het voor jezelf af te ronden daar zonder nog 1 minuut langer te werken dan je officiele contractsduur. Wat voor werkweek heb je officieel? 36 of 40 uur?
Veertig uur contract. En ja, nogal gewilde sector, dus slechte arbeidsvoorwaarden. Ik ben nog niet zo lang afgestudeerd, en ik dit denk ik maar als een zure leerschool moet zien: ook in deze tijd niet met slechte arbeidsvoorwaarden akkoord gaan, ook al is de baan nog zo aantrekkelijk.
Iedereen zeker bedankt voor de antwoorden, fijn om even te weten hoe anderen er over denken. Geeft me iets meer afstand ook om alles af te sluiten. En om weer iets anders een nieuws te beginnen!
vrijdag 30 oktober 2009 om 11:41
Bedenk wel dat je ook de eer aan jezelf kunt (en moet) houden omdat een arbeidsovereenkomst een zakelijke deal is die jij bent aangegaan met je werkgever.
Ook al vind jij duizend keer dat zij jou niet correct daarin behandelen, des te beter is het voor je eigenwaarde (en je referenties misschien alsnog) als jij dat wél blijft doen in plaats van in die twee weken ook nog eens mogelijk een conflict oplopen omdat je van de weeromstuit je best niet doet.
Kin omhoog, tieten vooruit, en sta er boven!
Ook al vind jij duizend keer dat zij jou niet correct daarin behandelen, des te beter is het voor je eigenwaarde (en je referenties misschien alsnog) als jij dat wél blijft doen in plaats van in die twee weken ook nog eens mogelijk een conflict oplopen omdat je van de weeromstuit je best niet doet.
Kin omhoog, tieten vooruit, en sta er boven!
vrijdag 30 oktober 2009 om 15:13
quote:buuv betty schreef op 30 oktober 2009 @ 08:44:
[...]
Geeft me iets meer afstand ook om alles af te sluiten. En om weer iets anders een nieuws te beginnen!
Daar waar een deur keihard tegen je neus dichtslaat, gaat er een andere deur voor je open. Het is een dooddoener, ik geef het toe, maar laat NOOIT door iemand anders bepalen hoe jij je voelt.
Nog even en dan ga je op reis. Veel voorpret en veel plezier daar .
[...]
Geeft me iets meer afstand ook om alles af te sluiten. En om weer iets anders een nieuws te beginnen!
Daar waar een deur keihard tegen je neus dichtslaat, gaat er een andere deur voor je open. Het is een dooddoener, ik geef het toe, maar laat NOOIT door iemand anders bepalen hoe jij je voelt.
Nog even en dan ga je op reis. Veel voorpret en veel plezier daar .
vrijdag 30 oktober 2009 om 18:38
quote:buuv betty schreef op 30 oktober 2009 @ 00:04:
[...]
Ha, gelukkig ben ik niet de enige, dit is inderdaad precies waar het om draait. Recentelijk zag ik in de boekhandel 'Hoe word ik een rat op mijn werk' die dit soort positioneringsissues helemaal doornam, zonder dat je daarbij mensen tegen de haren strijkt.
Toch nog maar eens aanschaffen. Ben je uiteindelijk wel daar nog doorgegaan, of heb je iets anders gevonden?
Ik zit er nog steeds . Nogmaals, ik vind dit een mooi vak. Ik ben wel gek als ik hier niet het beste uit wil halen.
Dit gesprek was een maand geleden. Ik ben er heel open over geweest met mijn collega's, en die zijn mij nu allemaal dingen aan het leren. Zoals hoe ik zichtbaarder kan zijn, hoe management wil dat ik stukken schrijf en ook zeggen ze het tegen me als ik te zuur of te negatief ben.
Ik heb daar erg veel aan. Want of ik hier nu blijf of niet, hier kan ik wel wet van leren! En dat gaat me wel helpen.
Ik merk wel dat ik erg moet oppassen om niet te zuur te zijn richting management. Dat ben ik dus af en toe wel. Het wordt nu wel steeds minder, dus dat is goed. In die zin ben ik volgens mij een echte vrouw. Ik vind het moeilijk om dit niet persoonlijk te nemen.
[...]
Ha, gelukkig ben ik niet de enige, dit is inderdaad precies waar het om draait. Recentelijk zag ik in de boekhandel 'Hoe word ik een rat op mijn werk' die dit soort positioneringsissues helemaal doornam, zonder dat je daarbij mensen tegen de haren strijkt.
Toch nog maar eens aanschaffen. Ben je uiteindelijk wel daar nog doorgegaan, of heb je iets anders gevonden?
Ik zit er nog steeds . Nogmaals, ik vind dit een mooi vak. Ik ben wel gek als ik hier niet het beste uit wil halen.
Dit gesprek was een maand geleden. Ik ben er heel open over geweest met mijn collega's, en die zijn mij nu allemaal dingen aan het leren. Zoals hoe ik zichtbaarder kan zijn, hoe management wil dat ik stukken schrijf en ook zeggen ze het tegen me als ik te zuur of te negatief ben.
Ik heb daar erg veel aan. Want of ik hier nu blijf of niet, hier kan ik wel wet van leren! En dat gaat me wel helpen.
Ik merk wel dat ik erg moet oppassen om niet te zuur te zijn richting management. Dat ben ik dus af en toe wel. Het wordt nu wel steeds minder, dus dat is goed. In die zin ben ik volgens mij een echte vrouw. Ik vind het moeilijk om dit niet persoonlijk te nemen.
vrijdag 30 oktober 2009 om 19:29
Ik denk toch dat je moet proberen om je zoveel en zo goed en zo kwaad als het kan in te zetten.
Je weet nooit waar het nog goed voor kan zijn dat je op een fatsoenlijke manier weg bent gegaan bij je huidige werk.
Je kunt nu je baas wel gaan stangen en je ziek melden met een burn-out, een idee wat hier geopperd wordt. Maar je werkgever kan het je dan erg lastig maken, ook voor in de toekomst. Tegenwoordig hebben werkgevers ook nog een nazorgverplichting. Wanneer jij ziek uit dienst gaat, is je werkgever verlplicht om nazorg te bieden. Dus als je ziek uit dienst gaat, kun je ook na je contract nog regelmatig contact met hem hebben op die manier. En daar wordt het voor jezelf niet makkelijker op.
Gewoon met opgeheven hoofd naar je werk gaan en je ding doen, je weet nooit waar het later nog allemaal goed voor is.
Je weet nooit waar het nog goed voor kan zijn dat je op een fatsoenlijke manier weg bent gegaan bij je huidige werk.
Je kunt nu je baas wel gaan stangen en je ziek melden met een burn-out, een idee wat hier geopperd wordt. Maar je werkgever kan het je dan erg lastig maken, ook voor in de toekomst. Tegenwoordig hebben werkgevers ook nog een nazorgverplichting. Wanneer jij ziek uit dienst gaat, is je werkgever verlplicht om nazorg te bieden. Dus als je ziek uit dienst gaat, kun je ook na je contract nog regelmatig contact met hem hebben op die manier. En daar wordt het voor jezelf niet makkelijker op.
Gewoon met opgeheven hoofd naar je werk gaan en je ding doen, je weet nooit waar het later nog allemaal goed voor is.
vrijdag 30 oktober 2009 om 20:59
Uit je berichten begrijp ik dat je pas bent afgestudeerd en dat dit je eerste baan is.
Zoals je zelf aangeeft is dit een zure les en deze situatie kan je inderdaad een enorme knauw geven aan je zelfvertrouwen.
Je hebt geleerd dat deze baan (of bedrijf of sector) niet je droombaan is en dat je als persoon niet past in deze omgeving. Je was niet de juiste mens op deze plek, maar op een andere plek kun je wel de juiste persoon zijn / worden en daar helemaal opbloeien.
Je gaat op vakantie, laat alles even zakken. Leer van je ervaring, kijk goed rond op de arbeidsmarkt en bekijk welke baan (bedrijf/sector) er beter bij je past.
Ik heb jaren geleden een vergelijkbare ervaring gehad bij een 'droombedrijf' en heb mijn ambities ook moeten bijstellen. Overigens bleek de werkervaring bij dat bedrijf wel een mooie binnenkomer te zijn bij andere werkgevers. Daarom is mijn standpunt je dat elke werkervaring belangrijk is, ook die in een negatieve situatie, je leert er altijd van.
Zoals je zelf aangeeft is dit een zure les en deze situatie kan je inderdaad een enorme knauw geven aan je zelfvertrouwen.
Je hebt geleerd dat deze baan (of bedrijf of sector) niet je droombaan is en dat je als persoon niet past in deze omgeving. Je was niet de juiste mens op deze plek, maar op een andere plek kun je wel de juiste persoon zijn / worden en daar helemaal opbloeien.
Je gaat op vakantie, laat alles even zakken. Leer van je ervaring, kijk goed rond op de arbeidsmarkt en bekijk welke baan (bedrijf/sector) er beter bij je past.
Ik heb jaren geleden een vergelijkbare ervaring gehad bij een 'droombedrijf' en heb mijn ambities ook moeten bijstellen. Overigens bleek de werkervaring bij dat bedrijf wel een mooie binnenkomer te zijn bij andere werkgevers. Daarom is mijn standpunt je dat elke werkervaring belangrijk is, ook die in een negatieve situatie, je leert er altijd van.
zaterdag 31 oktober 2009 om 09:26
dinsdag 3 november 2009 om 22:50
Welnu, een paar dagen verder en ook weer een paar dagen verder naar mijn vrijheid. Het wordt nu echt zwaar om nog ergens energie vandaan te halen en om niet de knorpot uit te hangen.
Saillant detail in het kader: TO geeft het topic een onverwachte update: gisteren is ook nog ons kantoor beroofd van al haar waardevolle spullen dus de gezelligheid spat er echt vanaf momenteel...:'). Politie, verzekering, nieuwe spullen aanschaffen waar ik nooit mee zal werken, erg apart allemaal. Het voelt ook helemaal als het einde van een relatie waarin je veel tijd hebt gestoken en waarop je weet dat het gaat klappen allemaal binnenkort. Pffff... zware dagen, maar het einde is nu echt in zicht....
Saillant detail in het kader: TO geeft het topic een onverwachte update: gisteren is ook nog ons kantoor beroofd van al haar waardevolle spullen dus de gezelligheid spat er echt vanaf momenteel...:'). Politie, verzekering, nieuwe spullen aanschaffen waar ik nooit mee zal werken, erg apart allemaal. Het voelt ook helemaal als het einde van een relatie waarin je veel tijd hebt gestoken en waarop je weet dat het gaat klappen allemaal binnenkort. Pffff... zware dagen, maar het einde is nu echt in zicht....
