Geld & Recht
alle pijlers
Kinderen evenveel geld krijgen van ouders?
maandag 23 december 2024 om 22:40
Ik ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken...
Mijn partner is er net achtergekomen dat zijn zusje een groot geldbedrag van zijn ouders heeft gekregen om een nieuwe auto te kopen. Zijn moeder versprak zich daarover. Dit is niet de eerste keer dat zij veel geld krijgt van zijn ouders. Hij is daar nu best geïrriteerd over en dat begrijp ik ook wel.
Vinden jullie dat elk kind evenveel geld van zijn/haar ouders dient te krijgen?
Mijn partner is er net achtergekomen dat zijn zusje een groot geldbedrag van zijn ouders heeft gekregen om een nieuwe auto te kopen. Zijn moeder versprak zich daarover. Dit is niet de eerste keer dat zij veel geld krijgt van zijn ouders. Hij is daar nu best geïrriteerd over en dat begrijp ik ook wel.
Vinden jullie dat elk kind evenveel geld van zijn/haar ouders dient te krijgen?
---
dinsdag 24 december 2024 om 12:24
Mijn ouders behandelen elk van hun kinderen heel anders. Met geld, met tijd, met zorg.
Maar het heeft bij hun helemaal niets met verschil in liefde te maken.
En ik vind het echt heel erg vreemd om te denken dat je recht hebt op hetzelfde als je broers en zussen, zélfs bij gelijke omstandigheden. Eerlijk gezegd denk ik dan dat je opvoeding nog niet helemaal af is.
Ik ken iemand die niet op haar kleinkinderen wil passen omdat een kind van haar erg ver weg is gaan wonen. Ik vind het treurig dat ze dit zichzelf en haar partner aandoet. Alleen maar omdat ze het weegschaaltje niet weg kan leggen in dr hoofd.
En natuurlijk is het verdrietig als je onderscheid ziet of voelt. Bij jezelf en bij je kinderen nog veel meer. Maar je kunt je afvragen of je met afdwingen ook maar iets zal verbeteren. Volgens mij is de treurigheid dat minstens even groot. Dat is het verschil dat gemaakt wordt namelijk in ‘oprecht’ en ‘afgedwongen’ gegeven.
Maar het heeft bij hun helemaal niets met verschil in liefde te maken.
En ik vind het echt heel erg vreemd om te denken dat je recht hebt op hetzelfde als je broers en zussen, zélfs bij gelijke omstandigheden. Eerlijk gezegd denk ik dan dat je opvoeding nog niet helemaal af is.
Ik ken iemand die niet op haar kleinkinderen wil passen omdat een kind van haar erg ver weg is gaan wonen. Ik vind het treurig dat ze dit zichzelf en haar partner aandoet. Alleen maar omdat ze het weegschaaltje niet weg kan leggen in dr hoofd.
En natuurlijk is het verdrietig als je onderscheid ziet of voelt. Bij jezelf en bij je kinderen nog veel meer. Maar je kunt je afvragen of je met afdwingen ook maar iets zal verbeteren. Volgens mij is de treurigheid dat minstens even groot. Dat is het verschil dat gemaakt wordt namelijk in ‘oprecht’ en ‘afgedwongen’ gegeven.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 24 december 2024 om 12:29
Je vindt niet dat een kind mag verwachten dat het enigszins gelijke liefde en aandacht krijgt van zijn/haar ouders?
Of beter: een kind mag niet teleurgesteld zijn als het het dat NIET krijgt?
dinsdag 24 december 2024 om 12:29
In de voorbeelden waar het hier over gaat gaat het niet over aandacht en liefde, maar over geld. Ik heb het idee dat die drie hier op een hoop gegooid worden. Dus ja, ik zou het vreselijk vinden als mijn ouders zichtbaar meer van mijn broer zouden houden. Nee, I couldn't care lessen of ze hem een auto zouden doneren of helpen net de financiering van een huis.MissClooney schreef: ↑24-12-2024 12:11Ja, zo sta ik er ook in. Iets vergelijkbaars is bij mijn ouders en ons als kinderen ook gebeurd. Heel mooi dat ouders dat zo kunnen doen toch?
dinsdag 24 december 2024 om 12:30
Ik quote de verkeerde. Sorry Miss Clooney!NoPepsiPlease schreef: ↑24-12-2024 12:29In de voorbeelden waar het hier over gaat gaat het niet over aandacht en liefde, maar over geld. Ik heb het idee dat die drie hier op een hoop gegooid worden. Dus ja, ik zou het vreselijk vinden als mijn ouders zichtbaar meer van mijn broer zouden houden. Nee, I couldn't care lessen of ze hem een auto zouden doneren of helpen net de financiering van een huis.
dinsdag 24 december 2024 om 12:32
Bij een kennis van mij is het zo dat een van de kinderen absoluut niet met geld kan omgaan en voortdurend boven zijn stand leeft, terwijl de ander minder uitgeeft en verstandiger, in mindere luxe, leeft. Ouder springen bij kind 1 voortdurend bij, bij kind 2 veel minder, want niet nodig. Dat laatste is waar, maar kan ik mij heel voorstellen dat het steekt.feow schreef: ↑24-12-2024 12:24Mijn ouders behandelen elk van hun kinderen heel anders. Met geld, met tijd, met zorg.
Maar het heeft bij hun helemaal niets met verschil in liefde te maken.
En ik vind het echt heel erg vreemd om te denken dat je recht hebt op hetzelfde als je broers en zussen, zélfs bij gelijke omstandigheden. Eerlijk gezegd denk ik dan dat je opvoeding nog niet helemaal af is.
Ik ken iemand die niet op haar kleinkinderen wil passen omdat een kind van haar erg ver weg is gaan wonen. Ik vind het treurig dat ze dit zichzelf en haar partner aandoet. Alleen maar omdat ze het weegschaaltje niet weg kan leggen in dr hoofd.
En natuurlijk is het verdrietig als je onderscheid ziet of voelt. Bij jezelf en bij je kinderen nog veel meer. Maar je kunt je afvragen of je met afdwingen ook maar iets zal verbeteren. Volgens mij is de treurigheid dat minstens even groot. Dat is het verschil dat gemaakt wordt namelijk in ‘oprecht’ en ‘afgedwongen’ gegeven.
dinsdag 24 december 2024 om 12:41
vanille-ijs schreef: ↑24-12-2024 12:17Ik denk dat de mensen die vinden dat ouders vooral zelf moeten bepalen wat ze met hun geld doen en het prima vinden als het ene kind veel meer krijgt dan de ander, zelf niet hebben meegemaakt hoe het is om achtergesteld te worden en te zien hoe bizar een broer of zus wordt voorgetrokken.
En het gaat dus niet alleen om geld he, maar ook om aandacht, complimenten, negatief spreken over ander kind etc.
Dit!
En dat kan op alle vlak zijn.
Mijn man mocht na mbo niet verder studeren. Hij moest gaan werken en 1/3 van zijn salaris als kostgeld betalen. Zijn jongere broer en zus konden toen ineens wel verder leren, (kwam deels ook omdat er toen stufi kwam).
Vervolgens hoefden zij minder kostgeld te betalen terwijl ze meer verdienen.
Nu zijn ouders hoogbejaard en zijn er twee kinderen die vanalles voor ze doen. Die ene met de meeste mazzel dus niet. En als hij eens wat doet, moet iedereen het horen, dus het lijkt of hij het meeste doet. Het voelt heel scheef.
speculaastaart wijzigde dit bericht op 24-12-2024 12:49
4.40% gewijzigd
dinsdag 24 december 2024 om 12:42
Wij hebben thuis altijd gelijkwaardig maar niet gelijktijdig gehad. De bedragen konden wel verschillen, maar we kregen bijvoorbeeld allemaal een opleiding met bijbehorende benodigdheden. Dat waren niet dezelfde bedragen, maar wel dezelfde kansen. Extra's zoals studiereizen e.d. moesten we zelf betalen, want dat geld was er niet keer drie.
Mijn ouders zijn jong overleden en bij het overlijden van mijn moeder zijn de twee dingen met de meeste waarde (de piano en de auto) naar mijn broer gegaan. Dat was gewoon het meest logisch. Er was ook geen geld of bezit om dit naar de anderen toe te 'compenseren', maar dat was ook helemaal niet nodig.
Mijn schoonouders hebben altijd een hele sterke (en verklaarbare) drang gevoeld om alles tot op de euro gelijk te houden. In kleine bedragen vind ik dat ongemakkelijk ("Hier heb je €2 voor de fles drinken die je hebt meegenomen" of "We moeten een etentje plannen want we zijn ook met broer uit eten geweest toen hij ons kwam ophalen van het vliegveld") maar in grote bedragen is dat voor man wel fijn. Zijn broer heeft in zijn leven regelmatig keuzes gemaakt die niet heel handig uitpakte. Zijn ouders hebben hem van jongs af aan regelmatig (al dan niet financieel) uit de problemen moeten helpen. Mijn man is een ander soort persoon, heeft minder meegemaakt en alles altijd op de rit gehad. Maar daar heeft hij (ondanks dat zijn broer soms denkt van niet) ook hard voor moeten werken. Het verschil tussen man en zijn broer is dat broer geld van schoonouders krijgt met een specifiek (vaak noodzakelijk) doel (een andere auto, financiële hulp voor zijn huis, vervangende spullen omdat er tijdens 'gedoe' weer eens noodzakelijke dingen gesneuveld zijn, etc.) terwijl man het krijgt als 'extra'. Maar nooit zomaar als geldbedrag. Ze willen het gelijkwaardig houden, dus waar zijn broer een auto krijgt omdat hij anders niet naar zijn werk kan, krijgen wij bijvoorbeeld te horen dat schoonouders graag de vloer in ons nieuwe huis willen betalen. Naar de kleinkinderen toe wordt ook alles gelijkwaardig gehouden. Ze betalen de zwemles voor alle kleinkinderen (omgeacht de zwemschool of hoe lang het duurt) en ze betalen 1 hobby (ongeacht wat die kost). Cadeautjes zijn wel altijd gelijk qua bedrag. Ook sparen ze maandelijks een bedrag voor de kleinkinderen. Daar zijn ze bij de eerste mee begonnen en bij elk nieuw kleinkind werd het bedrag gelijk getrokken met wat er tot nu toe naar de spaarrekening van oudste kleinkind is overgemaakt. Het maandelijkse bedrag is wel naar beneden bijgesteld om het betaalbaar te houden.
Mijn ouders zijn jong overleden en bij het overlijden van mijn moeder zijn de twee dingen met de meeste waarde (de piano en de auto) naar mijn broer gegaan. Dat was gewoon het meest logisch. Er was ook geen geld of bezit om dit naar de anderen toe te 'compenseren', maar dat was ook helemaal niet nodig.
Mijn schoonouders hebben altijd een hele sterke (en verklaarbare) drang gevoeld om alles tot op de euro gelijk te houden. In kleine bedragen vind ik dat ongemakkelijk ("Hier heb je €2 voor de fles drinken die je hebt meegenomen" of "We moeten een etentje plannen want we zijn ook met broer uit eten geweest toen hij ons kwam ophalen van het vliegveld") maar in grote bedragen is dat voor man wel fijn. Zijn broer heeft in zijn leven regelmatig keuzes gemaakt die niet heel handig uitpakte. Zijn ouders hebben hem van jongs af aan regelmatig (al dan niet financieel) uit de problemen moeten helpen. Mijn man is een ander soort persoon, heeft minder meegemaakt en alles altijd op de rit gehad. Maar daar heeft hij (ondanks dat zijn broer soms denkt van niet) ook hard voor moeten werken. Het verschil tussen man en zijn broer is dat broer geld van schoonouders krijgt met een specifiek (vaak noodzakelijk) doel (een andere auto, financiële hulp voor zijn huis, vervangende spullen omdat er tijdens 'gedoe' weer eens noodzakelijke dingen gesneuveld zijn, etc.) terwijl man het krijgt als 'extra'. Maar nooit zomaar als geldbedrag. Ze willen het gelijkwaardig houden, dus waar zijn broer een auto krijgt omdat hij anders niet naar zijn werk kan, krijgen wij bijvoorbeeld te horen dat schoonouders graag de vloer in ons nieuwe huis willen betalen. Naar de kleinkinderen toe wordt ook alles gelijkwaardig gehouden. Ze betalen de zwemles voor alle kleinkinderen (omgeacht de zwemschool of hoe lang het duurt) en ze betalen 1 hobby (ongeacht wat die kost). Cadeautjes zijn wel altijd gelijk qua bedrag. Ook sparen ze maandelijks een bedrag voor de kleinkinderen. Daar zijn ze bij de eerste mee begonnen en bij elk nieuw kleinkind werd het bedrag gelijk getrokken met wat er tot nu toe naar de spaarrekening van oudste kleinkind is overgemaakt. Het maandelijkse bedrag is wel naar beneden bijgesteld om het betaalbaar te houden.
dinsdag 24 december 2024 om 12:45
Ik denk dat ze in de praktijk ook vaak samen zullen gaan, omdat toch nog wel wat (groot)ouders een favoriet kind hebben. Mijn eigen ouder zat ook in die situatie en heeft zich denk ik, daarom voorgenomen, het zelf anders te doen.NoPepsiPlease schreef: ↑24-12-2024 12:29In de voorbeelden waar het hier over gaat gaat het niet over aandacht en liefde, maar over geld. Ik heb het idee dat die drie hier op een hoop gegooid worden. Dus ja, ik zou het vreselijk vinden als mijn ouders zichtbaar meer van mijn broer zouden houden. Nee, I couldn't care lessen of ze hem een auto zouden doneren of helpen net de financiering van een huis.
dinsdag 24 december 2024 om 12:46
Geeft niks!
dinsdag 24 december 2024 om 12:48
Dat kan ik heel goed begrijpen als jij het zelf financieel goed hebt, dus een koophuis zonder schulden, een goed auto enzovoort.NoPepsiPlease schreef: ↑24-12-2024 12:29In de voorbeelden waar het hier over gaat gaat het niet over aandacht en liefde, maar over geld. Ik heb het idee dat die drie hier op een hoop gegooid worden. Dus ja, ik zou het vreselijk vinden als mijn ouders zichtbaar meer van mijn broer zouden houden. Nee, I couldn't care lessen of ze hem een auto zouden doneren of helpen net de financiering van een huis.
Maar als jij die auto net zo hard nodig hebt en die financiering voor je nieuwe huis net zo hard kunt gebruiken als je broer? En hij kreeg het wel en jij niet, zou je er dan net zo over denken?
dinsdag 24 december 2024 om 12:50
Dat hebben wij gehad met schoonfamilie. Ik vond wel wat van de keuzes van schoondochter, vooral omdat ze qua normen en waarden heel ver van me afstonden. Ze had meer dan het dubbele van ons te besteden en liep toch regelmatig vast, wilde onze auto lenen want heeft er geen zelf etc. Maar wat vervolgens werd bijgedragen door schoonouders vonden we totaal niet boeiend.Presto schreef: ↑24-12-2024 12:32Bij een kennis van mij is het zo dat een van de kinderen absoluut niet met geld kan omgaan en voortdurend boven zijn stand leeft, terwijl de ander minder uitgeeft en verstandiger, in mindere luxe, leeft. Ouder springen bij kind 1 voortdurend bij, bij kind 2 veel minder, want niet nodig. Dat laatste is waar, maar kan ik mij heel voorstellen dat het steekt.
Ik wil, zolang de omstandigheden er naar zijn, mijn eigen broek ophouden. En dat kunnen we. Ik wil geen financiele hulp en ben veel blijer met een zelfgebakken taart waar ze aandacht en tijd in hebben gestoken.
dinsdag 24 december 2024 om 12:51
Presto schreef: ↑24-12-2024 12:32Bij een kennis van mij is het zo dat een van de kinderen absoluut niet met geld kan omgaan en voortdurend boven zijn stand leeft, terwijl de ander minder uitgeeft en verstandiger, in mindere luxe, leeft. Ouder springen bij kind 1 voortdurend bij, bij kind 2 veel minder, want niet nodig. Dat laatste is waar, maar kan ik mij heel voorstellen dat het steekt.
Ik kan me ook goed voorstellen dat dat steekt.
dinsdag 24 december 2024 om 12:54
Ik denk ook dat het meestal samen voorkomt. Al is het maar omdat het kind dat meer aandacht (en dus contact) krijgt, meer gelegenheden heeft om zijn of haar financiële situatie kenbaar te maken en daar onbewust of bewust eventuele sympathie voor op te wekken. De financiële hulp is dan deels het gevolg van het meer weten van de ouders.
(Ze kunnen natuurlijk ook vaker langskomen omdat één kind als enige dichtbij woont, en zo meer weten en geven, maar laat ik voor het gemak even aannemen dat mensen die echt gelijk willen handelen en voelen, dan hun verder weg wonende kinderen vaker appen of bellen
)
dinsdag 24 december 2024 om 12:54
Juist door onze kinderen niet direct hetzelfde te geven, hebben wij ze op het moment dat ze het echt nodig hadden kunnen helpen.
Kind a heeft buiten zijn schuld heel lang over studie gedaan. Wij hebben steeds alles betaald.
Voor kind dat echt een beetje lui was zijn wij op een gegeven moment gestopt met studiekosten te betalen.
Maar kind b werd als jong volwassene ernstig ziek, er was toen geld tijd en hulp beschikbaar om bij te springen. Kind kon in zijn huis blijven wonen.
Kind c hebben we onlangs flink financieel gesponsord zodat zijn nieuwe huis geschilderd kon worden, en het niet in verloren uurtjes hoefde te gebeuren.
Kind d nooit financieel gesponsord , maar we passen al jaren gratis op.
Hadden we op hetzelfde moment iedereen geld gegeven, dan was er op het moment dat ze het echt nodig hadden geen geld beschikbaar.
Kinderen weten overigens wie we wanneer gesponsord hebben, dit heeft nooit tot problemen geleid.
Kind a heeft buiten zijn schuld heel lang over studie gedaan. Wij hebben steeds alles betaald.
Voor kind dat echt een beetje lui was zijn wij op een gegeven moment gestopt met studiekosten te betalen.
Maar kind b werd als jong volwassene ernstig ziek, er was toen geld tijd en hulp beschikbaar om bij te springen. Kind kon in zijn huis blijven wonen.
Kind c hebben we onlangs flink financieel gesponsord zodat zijn nieuwe huis geschilderd kon worden, en het niet in verloren uurtjes hoefde te gebeuren.
Kind d nooit financieel gesponsord , maar we passen al jaren gratis op.
Hadden we op hetzelfde moment iedereen geld gegeven, dan was er op het moment dat ze het echt nodig hadden geen geld beschikbaar.
Kinderen weten overigens wie we wanneer gesponsord hebben, dit heeft nooit tot problemen geleid.
dinsdag 24 december 2024 om 12:57
Ik kan me dat haast niet voorstellen dat je als ouder een favoriet kind hebt. Heb je dat wel eens gehoord?
Ik hoor wel eens dat ze bijvoorbeeld het ene kind makkelijker vinden in de omgang, of het karakter van het ene kleinkind makkelijker vinden dan dat van de anderen. Of het ene kind is veel knuffeliger dan het andere.
Maar is dat een reden om een favoriet kind te hebben?
Ik vind dat heel erg.
dinsdag 24 december 2024 om 13:13
MissClooney schreef: ↑24-12-2024 12:57Ik kan me dat haast niet voorstellen dat je als ouder een favoriet kind hebt. Heb je dat wel eens gehoord?
Ik hoor wel eens dat ze bijvoorbeeld het ene kind makkelijker vinden in de omgang, of het karakter van het ene kleinkind makkelijker vinden dan dat van de anderen. Of het ene kind is veel knuffeliger dan het andere.
Maar is dat een reden om een favoriet kind te hebben?
Ik vind dat heel erg.
Geloof mij dat het bestaat. Toen ik nog maar kort bij schoonouders over de vloer kwam viel het me al op. Nooit over gesproken, maar zodra mijn ouders, mijn zussen, mijn vriendinnen mijn schoonouders leerden kennen viel het iedereen op.
Ze vertellen graag over hoe succesvol hun middelste kind is. En ook zijn kinderen zijn weer stof voor gesprek. Alles kunnen ze beter dan die van ons, zelfs slechte cijfers halen op school
Of extreem lang studeren.
dinsdag 24 december 2024 om 13:13
Exact. Mijn ouder is ook zo opgegroeid en wil dus alles gelijk houden. Maar siblings en ik zijn totaal verschillend dus dat is soms best ingewikkeld.
(Ouder wil zelf graag nu al verdelen oa om de erfbelasting later te beperken, ik vind niet dat ik daar recht op heb of zo - alvast als disclaimer voor degenen hier die graag het slechte willen zien in mensen
)
dinsdag 24 december 2024 om 13:18
dinsdag 24 december 2024 om 13:20
MissClooney schreef: ↑24-12-2024 12:57Ik kan me dat haast niet voorstellen dat je als ouder een favoriet kind hebt. Heb je dat wel eens gehoord?
Ik hoor wel eens dat ze bijvoorbeeld het ene kind makkelijker vinden in de omgang, of het karakter van het ene kleinkind makkelijker vinden dan dat van de anderen. Of het ene kind is veel knuffeliger dan het andere.
Maar is dat een reden om een favoriet kind te hebben?
Ik vind dat heel erg.
Het zijn mensen en je gevoel is niet 100% te sturen. Jij hebt vast ook een broer / zus met wie het wat natuurlijker klikt dan met de ander. Het feit dat dat zo is, is niet het probleem. Of je je ervan bewust bent of juist ernaar handelt kan dat wel worden.
dinsdag 24 december 2024 om 13:26
Ik denk dat best vaak voorkomt, vaak subtiel, maar soms ook ronduit duidelijk (en er zullen ook zat ouders hebben die het gevoel kennen, maar het niet laten merken).MissClooney schreef: ↑24-12-2024 12:57Ik kan me dat haast niet voorstellen dat je als ouder een favoriet kind hebt. Heb je dat wel eens gehoord?
Ik hoor wel eens dat ze bijvoorbeeld het ene kind makkelijker vinden in de omgang, of het karakter van het ene kleinkind makkelijker vinden dan dat van de anderen. Of het ene kind is veel knuffeliger dan het andere.
Maar is dat een reden om een favoriet kind te hebben?
Ik vind dat heel erg.
dinsdag 24 december 2024 om 13:32
Nou, het steekt behoorlijk daar ouders keihard voor hun geld gewerkt hebben, het met een bepaalde intentie geschonken wordt en dan uitgegeven wordt aan hele andere (niet direct noodzakelijke) zaken. Ik kan mij heel goed voorstellen dat dit steekt bij een broer of zus, vooral als je zelf bepaalde zaken laat, omdat je er het geld niet voor hebt. Ze zouden liever zien dat de ouders zichzelf wat meer luxe zouden gunnen._horizon_ schreef: ↑24-12-2024 12:50Dat hebben wij gehad met schoonfamilie. Ik vond wel wat van de keuzes van schoondochter, vooral omdat ze qua normen en waarden heel ver van me afstonden. Ze had meer dan het dubbele van ons te besteden en liep toch regelmatig vast, wilde onze auto lenen want heeft er geen zelf etc. Maar wat vervolgens werd bijgedragen door schoonouders vonden we totaal niet boeiend.
Ik wil, zolang de omstandigheden er naar zijn, mijn eigen broek ophouden. En dat kunnen we. Ik wil geen financiele hulp en ben veel blijer met een zelfgebakken taart waar ze aandacht en tijd in hebben gestoken.
dinsdag 24 december 2024 om 13:34
MissClooney schreef: ↑24-12-2024 12:57Ik kan me dat haast niet voorstellen dat je als ouder een favoriet kind hebt. Heb je dat wel eens gehoord?
Ik hoor wel eens dat ze bijvoorbeeld het ene kind makkelijker vinden in de omgang, of het karakter van het ene kleinkind makkelijker vinden dan dat van de anderen. Of het ene kind is veel knuffeliger dan het andere.
Maar is dat een reden om een favoriet kind te hebben?
Ik vind dat heel erg.
Wat doe jij naïef. Mijn ouders hebben ook wel favorieten. En daar heeft de niet-favoriete het zelf naar gemaakt.
Mensen zijn niet perfect. Ouders niet. Kinderen ook niet.
dinsdag 24 december 2024 om 13:37
Mijn ouders slaan soms echt de plank mis door alles exact hetzelfde te houden. In de praktijk doen ze dus nooit iets om een van ons extra te helpen, want dan 'moet' het voor de rest ook in hun hoofd (en we zijn met een wat groter gezin). Het heeft regelmatig toch wat verdrietig gevoeld dat mijn ouders er niet waren op een moment dat ik het had kunnen gebruiken, zowel qua hulp als financieel eens iets extra's, terwijl ze het wel hadden kunnen doen.
Mijn schoonfamilie is juist heel erg op 1 van hun kinderen gericht. Die wonen in de buurt, dus ze klussen en oppassen daar heel wat af. Meerdere keren per week tegenover eens per jaar bij ons. Daarnaast hebben ze regelmatig op momenten dat het kind A uit kwam geld geschonken. Als kind A een huis kocht bijvoorbeeld, of als extra als kind A krap zat. Ze proberen dat financiële dan wel gelijk te houden, maar de timing is altijd afgestemd op kind A. Dat voelt ergens ook verdrietig voor partner. Het gaat bij beiden situaties dus echt niet zozeer om het geld, maar om het gevoel dat je gezien wordt.
Mijn schoonfamilie is juist heel erg op 1 van hun kinderen gericht. Die wonen in de buurt, dus ze klussen en oppassen daar heel wat af. Meerdere keren per week tegenover eens per jaar bij ons. Daarnaast hebben ze regelmatig op momenten dat het kind A uit kwam geld geschonken. Als kind A een huis kocht bijvoorbeeld, of als extra als kind A krap zat. Ze proberen dat financiële dan wel gelijk te houden, maar de timing is altijd afgestemd op kind A. Dat voelt ergens ook verdrietig voor partner. Het gaat bij beiden situaties dus echt niet zozeer om het geld, maar om het gevoel dat je gezien wordt.
dinsdag 24 december 2024 om 13:42
Taskmaster schreef: ↑24-12-2024 13:34Wat doe jij naïef. Mijn ouders hebben ook wel favorieten. En daar heeft de niet-favoriete het zelf naar gemaakt.
Mensen zijn niet perfect. Ouders niet. Kinderen ook niet.
Ik heb het idee dat jij niet het niet favoriete kind bent.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
