Gevraagd
alle pijlers
draagmoeder gezocht
dinsdag 17 februari 2009 om 21:40
Draagmoeder gezocht .
Wij zijn een pas getrouwd stel van 30 en 26 jaar. We hebben een grote kinderwens en zijn hier nu al 3 jaar mee bezig,maar helaas is dit voor ons niet mogelijk op de natuurlijke manier. Doordat mijn gezondheid dit niet toelaat. Ik heb al vanaf mijn 16de last van zeer hoge bloeddruk waardoor mijn nieren zijn beschadigd en waardoor ik ook problemen heb gekregen aan mijn hart. De hartpomp werkte nog maar voor 30 % en is inmiddels verbeterd naar 55 %,maar mag hier absoluut niet zwanger mee raken. Dit mag niet met de medicijnen wat ik moet slikken en omdat voor mezelf de overlevingskans zo goed als 0 % is. We wilde dit niet direct geloven.Vanaf dit moment werd het de zwaarste tijd in ons leven. We hebben hier heel veel verdriet van en het er heel moeilijk mee samen. We hebben een stabiel leven, maar kunnen dit geen plekje geven.
We zijn toen doorgestuurd vanuit het Maaslandziekenhuis naar het Academisch ziekenhuis Maastricht. Nadat ik hier ook weer helemaal door de molen ben gegaan en we weer maanden in onzekerheid hebben gezeten bleek hier hetzelfde resultaat uit te komen. Als laatste optie hebben ze ons uiteindelijk doorgestuurd naar de VU in Amsterdam. Na maanden op de wachtlijst te hebben gestaan mochten we komen voor een intake-gesprek. Dit verliep niet meteen zoals verwacht, we hadden goede hoop toen we gingen maar die werd ons vrij snel ontnomen. De molen begon hier namelijk weer opnieuw te draaien,want ze gingen opnieuw onderzoeken of het toch niet zelf mogelijk was om zwanger te raken. Na alle onderzoeken bleek ook hier weer dat dit niet mogelijk is en dat we wel voor het draagmoederschap in aanmerking komen. HTDM hoog technologisch draagmoederschap. We konden alleen helaas geen draagmoeder vinden.
Ook hebben we altijd open gestaan voor een adoptiekindje en zijn dus die zelfde 3 jaar ook hier mee bezig geweest. Maar ook hier was de teleurstelling groot toen we hoorden van alle adoptiestichtingen dat we niet in aanmerking komen, omdat ik chronisch ziek ben. Dan mag je geen kinderen adopteren zo zeggen de regels.
Nu zijn we ten einde raad en zijn we op zoek naar een draagmoeder, want we willen onze wens niet opgeven.
Wij zijn een pas getrouwd stel van 30 en 26 jaar. We hebben een grote kinderwens en zijn hier nu al 3 jaar mee bezig,maar helaas is dit voor ons niet mogelijk op de natuurlijke manier. Doordat mijn gezondheid dit niet toelaat. Ik heb al vanaf mijn 16de last van zeer hoge bloeddruk waardoor mijn nieren zijn beschadigd en waardoor ik ook problemen heb gekregen aan mijn hart. De hartpomp werkte nog maar voor 30 % en is inmiddels verbeterd naar 55 %,maar mag hier absoluut niet zwanger mee raken. Dit mag niet met de medicijnen wat ik moet slikken en omdat voor mezelf de overlevingskans zo goed als 0 % is. We wilde dit niet direct geloven.Vanaf dit moment werd het de zwaarste tijd in ons leven. We hebben hier heel veel verdriet van en het er heel moeilijk mee samen. We hebben een stabiel leven, maar kunnen dit geen plekje geven.
We zijn toen doorgestuurd vanuit het Maaslandziekenhuis naar het Academisch ziekenhuis Maastricht. Nadat ik hier ook weer helemaal door de molen ben gegaan en we weer maanden in onzekerheid hebben gezeten bleek hier hetzelfde resultaat uit te komen. Als laatste optie hebben ze ons uiteindelijk doorgestuurd naar de VU in Amsterdam. Na maanden op de wachtlijst te hebben gestaan mochten we komen voor een intake-gesprek. Dit verliep niet meteen zoals verwacht, we hadden goede hoop toen we gingen maar die werd ons vrij snel ontnomen. De molen begon hier namelijk weer opnieuw te draaien,want ze gingen opnieuw onderzoeken of het toch niet zelf mogelijk was om zwanger te raken. Na alle onderzoeken bleek ook hier weer dat dit niet mogelijk is en dat we wel voor het draagmoederschap in aanmerking komen. HTDM hoog technologisch draagmoederschap. We konden alleen helaas geen draagmoeder vinden.
Ook hebben we altijd open gestaan voor een adoptiekindje en zijn dus die zelfde 3 jaar ook hier mee bezig geweest. Maar ook hier was de teleurstelling groot toen we hoorden van alle adoptiestichtingen dat we niet in aanmerking komen, omdat ik chronisch ziek ben. Dan mag je geen kinderen adopteren zo zeggen de regels.
Nu zijn we ten einde raad en zijn we op zoek naar een draagmoeder, want we willen onze wens niet opgeven.
woensdag 18 februari 2009 om 07:42
quote:shining schreef op 17 februari 2009 @ 22:19:
Ik hoop niet dat ik je valse hoop heb gegeven, maar het is gewoon heel apart vind ik, dat zodra zij accepteerden dat ze geen kinderen konden krijgen,ze allebei zwanger raakten.Ik weet niet hoe veel tijd daar tussen zat hoor.
Maar het is wel heel duidelijk dat je psyche heel nauw vernonden is met je lichaam.
Nogmaals sterkte en veel geluk!
Enig idee hoe vaak stellen die zelf geen kinderen kunnen krijgen dit horen? Gewoon accepteren en dan komt het vanzelf, want bij die en die was het ook het geval.
Ik snap dat het allemaal goed bedoeld is, maar echt, het is zo frustrerend en neerbuigend. Of het allemaal aan jezelf ligt.
Bovendien is er geen medisch verband aangetoond tussen stress en onvruchtbaarheid. Wel is het zo dat stress nooit goed is voor je lichaam (en psyche), maar dit zal niet voor (tijdelijke) onvruchtbaarheid zorgen.
Nogmaals, het is van iedereen altijd lief bedoeld, dat realiseer ik me.
Ik hoop niet dat ik je valse hoop heb gegeven, maar het is gewoon heel apart vind ik, dat zodra zij accepteerden dat ze geen kinderen konden krijgen,ze allebei zwanger raakten.Ik weet niet hoe veel tijd daar tussen zat hoor.
Maar het is wel heel duidelijk dat je psyche heel nauw vernonden is met je lichaam.
Nogmaals sterkte en veel geluk!
Enig idee hoe vaak stellen die zelf geen kinderen kunnen krijgen dit horen? Gewoon accepteren en dan komt het vanzelf, want bij die en die was het ook het geval.
Ik snap dat het allemaal goed bedoeld is, maar echt, het is zo frustrerend en neerbuigend. Of het allemaal aan jezelf ligt.
Bovendien is er geen medisch verband aangetoond tussen stress en onvruchtbaarheid. Wel is het zo dat stress nooit goed is voor je lichaam (en psyche), maar dit zal niet voor (tijdelijke) onvruchtbaarheid zorgen.
Nogmaals, het is van iedereen altijd lief bedoeld, dat realiseer ik me.
woensdag 18 februari 2009 om 09:14
Ik snap niet zo goed waarom een chronische ziekte per se moet zorgen voor het niet mogen adopteren van een kindje. Het is toch niet zo dat ze terminaal is ofzo? Maar goed, er moet ergens een grens getrokken worden, toch?
Ik vind dat iedereen mag blijven hopen, hoop is nooit verkeerd. Als je in je achterhoofd maar weet wat de realistische verwachtingen zijn. Maar goed, dat is gemakkelijk gezegd voor iemand met een kinderwens die nog nooit serieus heeft geprobeerd zwanger te worden...
Veel sterkte Schmitz! En ik denk inderdaad dat je beter op relevante sites kunt kijken. Ik google net op draagmoeder en zie dat in Japan een oma is bevallen van haar kleinkind. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Ik vind dat iedereen mag blijven hopen, hoop is nooit verkeerd. Als je in je achterhoofd maar weet wat de realistische verwachtingen zijn. Maar goed, dat is gemakkelijk gezegd voor iemand met een kinderwens die nog nooit serieus heeft geprobeerd zwanger te worden...
Veel sterkte Schmitz! En ik denk inderdaad dat je beter op relevante sites kunt kijken. Ik google net op draagmoeder en zie dat in Japan een oma is bevallen van haar kleinkind. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
woensdag 18 februari 2009 om 10:08
quote:ingmagh schreef op 18 februari 2009 @ 09:14:
Ik snap niet zo goed waarom een chronische ziekte per se moet zorgen voor het niet mogen adopteren van een kindje. Het is toch niet zo dat ze terminaal is ofzo?
Het klinkt eerder als een chronische kwaal - waar aardig mee valt te leven - als chronisch ziek zijn.
quote:Maar goed, er moet ergens een grens getrokken worden, toch?
Ongetwijfeld, maar grenzen gelden dan helaas ook altijd voor twijfelgevallen.
Dit forum lijkt mij nou niet de aangewezen plek om te gaan zoeken naar een draagmoeder. Al zou ik ook niet zo goed weten waar dan wel. Hoe kom je aan zo iemand? En hoe kom je in contact met mensen die een kind hebben via een draagmoeder, voor tips en adviezen?
Ik snap niet zo goed waarom een chronische ziekte per se moet zorgen voor het niet mogen adopteren van een kindje. Het is toch niet zo dat ze terminaal is ofzo?
Het klinkt eerder als een chronische kwaal - waar aardig mee valt te leven - als chronisch ziek zijn.
quote:Maar goed, er moet ergens een grens getrokken worden, toch?
Ongetwijfeld, maar grenzen gelden dan helaas ook altijd voor twijfelgevallen.
Dit forum lijkt mij nou niet de aangewezen plek om te gaan zoeken naar een draagmoeder. Al zou ik ook niet zo goed weten waar dan wel. Hoe kom je aan zo iemand? En hoe kom je in contact met mensen die een kind hebben via een draagmoeder, voor tips en adviezen?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
woensdag 18 februari 2009 om 10:56
zondag 14 februari 2010 om 00:45
Ik zou niet weten waarom een chronisch zieke geen kinderen mag adopteren. Ik ben ook chronisch ziek en heb 2 schatten van kinderen. Alles gaat goed en laten we de vader niet vergeten.....die helpt ook mee natuurlijk! Chronisch ziek betekent niet dat je niet lang kan leven en betekent ook niet dat je niet tegen stress kan of wat dan ook.... En er zijn zoveel " gezonde" moeders of vaders die niet goed voor hun kinderen kunnen zorgen dus hou die vooroordelen voor je als je er geen verstand van hebt!
woensdag 17 februari 2010 om 21:58
Mijn moeder is chronisch ziek geworden, ongeveer 3 jaar na mijn geboorte. Ik ben opgegroeid met pleegzusjes en broertjes, dus pleegkinderen kunnen zowiezo wel als je chronisch ziek bent... Als je kinderwens echt heel sterk is en het is niet op een andere manier te realiseren, is dat nog een optie, genoeg kinderen die geen thuis hebben of thuis kunnen wonen....
maandag 31 mei 2010 om 12:26
quote:daffie78 schreef op 17 februari 2010 @ 21:58:
Ik ben opgegroeid met pleegzusjes en broertjes, dus pleegkinderen kunnen zowiezo wel als je chronisch ziek bent... Als je kinderwens echt heel sterk is en het is niet op een andere manier te realiseren, is dat nog een optie, genoeg kinderen die geen thuis hebben of thuis kunnen wonen....Inderdaad. Ik was zelf ook best verbaasd toen ik erachter kwam dat niet alleen chronisch zieken, maar ook alleenstaanden niet voor adoptie in aanmerking komen. En dat terwijl eenoudergezinnen toch niet bepaald een onbekend of slecht werkend fenomeen in ons land zijn. Voor pleegouderschap kom je inderdaad een stuk makkelijker in aanmerking. Als alleenstaande en waarschijnlijk ook als chronisch zieke. En deze kinderen kunnen ook langdurige, zo niet de rest van hun jeugd, bij je blijven. Een extraatje is dat je een kind helpt die je op dat moment echt nodig heeft. Er zijn al zoveel hulpeloze kinderen in deze wereld. Misschien ligt jou geluk niet perse in het doorgeven van je genen, maar het doorgeven van je liefde.
Ik ben opgegroeid met pleegzusjes en broertjes, dus pleegkinderen kunnen zowiezo wel als je chronisch ziek bent... Als je kinderwens echt heel sterk is en het is niet op een andere manier te realiseren, is dat nog een optie, genoeg kinderen die geen thuis hebben of thuis kunnen wonen....Inderdaad. Ik was zelf ook best verbaasd toen ik erachter kwam dat niet alleen chronisch zieken, maar ook alleenstaanden niet voor adoptie in aanmerking komen. En dat terwijl eenoudergezinnen toch niet bepaald een onbekend of slecht werkend fenomeen in ons land zijn. Voor pleegouderschap kom je inderdaad een stuk makkelijker in aanmerking. Als alleenstaande en waarschijnlijk ook als chronisch zieke. En deze kinderen kunnen ook langdurige, zo niet de rest van hun jeugd, bij je blijven. Een extraatje is dat je een kind helpt die je op dat moment echt nodig heeft. Er zijn al zoveel hulpeloze kinderen in deze wereld. Misschien ligt jou geluk niet perse in het doorgeven van je genen, maar het doorgeven van je liefde.
vrijdag 20 juli 2012 om 12:22
zaterdag 3 november 2012 om 17:27
Het kromme is dat als je je kind zelf maakt ( om het netjes te zeggen ) het geen donder uit maakt of je ziek bent, drinkt of misschien wel schizofreen bent. Zodra je het via een andere weg moet doen onder welke omstandigheden dan ook je in eens bijna perfect leven moet hebben. Hoeveel kids groeien niet op in kutsituatie's. Zo dat wou ik even kwijt.
zaterdag 3 november 2012 om 22:00
quote:greetje-1981 schreef op zaterdag 03 november 2012 17:27 Het kromme is dat als je je kind zelf maakt ( om het netjes te zeggen ) het geen donder uit maakt of je ziek bent, drinkt of misschien wel schizofreen bent. Zodra je het via een andere weg moet doen onder welke omstandigheden dan ook je in eens bijna perfect leven moet hebben. Hoeveel kids groeien niet op in kutsituatie's. Zo dat wou ik even kwijt.Greetje1981, wat wij hier vinden van de regels en eisen omtrent adoptie doet niet terzake. Het zijn de 'zendende' landen (dus de landen waar adoptiekinderen vandaan komen) die hun regels stellen en als je daar niet aan voldoet dan is adoptie niet mogelijk. Inderdaad is er vaak een eis dat de adoptie-ouders gezond zijn; niet geheel onterecht overigens, als je bedenkt dat er alleen al in Nederland duizenden a.s. ouders op de wachtlijst staan, en dat er per jaar maar een paar honderd kinderen worden geadopteerd. Dan heeft een kind - wat toch al een moeilijke tijd achter zich heeft - meer aan ouders die fit genoeg zijn om een ondervoed kindje, of een kindje wat regelmatig naar het ziekenhuis of fysiotherapie moet, te begeleiden. Niet eerlijk gezien vanuit het standpunt van de ouders, wel redelijk gezien vanuit het standpunt van het kind. En gelukkig wordt bij adoptie altijd uitgegaan van de beste situatie voor het kind.
zondag 14 april 2013 om 17:14
quote:schmitz30 schreef op 17 februari 2009 @ 21:40:
Draagmoeder gezocht .
Wij zijn een pas getrouwd stel van 30 en 26 jaar. We hebben een grote kinderwens en zijn hier nu al 3 jaar mee bezig,maar helaas is dit voor ons niet mogelijk op de natuurlijke manier. Doordat mijn gezondheid dit niet toelaat. Ik heb al vanaf mijn 16de last van zeer hoge bloeddruk waardoor mijn nieren zijn beschadigd en waardoor ik ook problemen heb gekregen aan mijn hart. De hartpomp werkte nog maar voor 30 % en is inmiddels verbeterd naar 55 %,maar mag hier absoluut niet zwanger mee raken. Dit mag niet met de medicijnen wat ik moet slikken en omdat voor mezelf de overlevingskans zo goed als 0 % is. We wilde dit niet direct geloven.Vanaf dit moment werd het de zwaarste tijd in ons leven. We hebben hier heel veel verdriet van en het er heel moeilijk mee samen. We hebben een stabiel leven, maar kunnen dit geen plekje geven.
We zijn toen doorgestuurd vanuit het Maaslandziekenhuis naar het Academisch ziekenhuis Maastricht. Nadat ik hier ook weer helemaal door de molen ben gegaan en we weer maanden in onzekerheid hebben gezeten bleek hier hetzelfde resultaat uit te komen. Als laatste optie hebben ze ons uiteindelijk doorgestuurd naar de VU in Amsterdam. Na maanden op de wachtlijst te hebben gestaan mochten we komen voor een intake-gesprek. Dit verliep niet meteen zoals verwacht, we hadden goede hoop toen we gingen maar die werd ons vrij snel ontnomen. De molen begon hier namelijk weer opnieuw te draaien,want ze gingen opnieuw onderzoeken of het toch niet zelf mogelijk was om zwanger te raken. Na alle onderzoeken bleek ook hier weer dat dit niet mogelijk is en dat we wel voor het draagmoederschap in aanmerking komen. HTDM hoog technologisch draagmoederschap. We konden alleen helaas geen draagmoeder vinden.
Ook hebben we altijd open gestaan voor een adoptiekindje en zijn dus die zelfde 3 jaar ook hier mee bezig geweest. Maar ook hier was de teleurstelling groot toen we hoorden van alle adoptiestichtingen dat we niet in aanmerking komen, omdat ik chronisch ziek ben. Dan mag je geen kinderen adopteren zo zeggen de regels.
Nu zijn we ten einde raad en zijn we op zoek naar een draagmoeder, want we willen onze wens niet opgeven.Heb je al een draagmoeder, weet misschien wel iemand !!!!
Draagmoeder gezocht .
Wij zijn een pas getrouwd stel van 30 en 26 jaar. We hebben een grote kinderwens en zijn hier nu al 3 jaar mee bezig,maar helaas is dit voor ons niet mogelijk op de natuurlijke manier. Doordat mijn gezondheid dit niet toelaat. Ik heb al vanaf mijn 16de last van zeer hoge bloeddruk waardoor mijn nieren zijn beschadigd en waardoor ik ook problemen heb gekregen aan mijn hart. De hartpomp werkte nog maar voor 30 % en is inmiddels verbeterd naar 55 %,maar mag hier absoluut niet zwanger mee raken. Dit mag niet met de medicijnen wat ik moet slikken en omdat voor mezelf de overlevingskans zo goed als 0 % is. We wilde dit niet direct geloven.Vanaf dit moment werd het de zwaarste tijd in ons leven. We hebben hier heel veel verdriet van en het er heel moeilijk mee samen. We hebben een stabiel leven, maar kunnen dit geen plekje geven.
We zijn toen doorgestuurd vanuit het Maaslandziekenhuis naar het Academisch ziekenhuis Maastricht. Nadat ik hier ook weer helemaal door de molen ben gegaan en we weer maanden in onzekerheid hebben gezeten bleek hier hetzelfde resultaat uit te komen. Als laatste optie hebben ze ons uiteindelijk doorgestuurd naar de VU in Amsterdam. Na maanden op de wachtlijst te hebben gestaan mochten we komen voor een intake-gesprek. Dit verliep niet meteen zoals verwacht, we hadden goede hoop toen we gingen maar die werd ons vrij snel ontnomen. De molen begon hier namelijk weer opnieuw te draaien,want ze gingen opnieuw onderzoeken of het toch niet zelf mogelijk was om zwanger te raken. Na alle onderzoeken bleek ook hier weer dat dit niet mogelijk is en dat we wel voor het draagmoederschap in aanmerking komen. HTDM hoog technologisch draagmoederschap. We konden alleen helaas geen draagmoeder vinden.
Ook hebben we altijd open gestaan voor een adoptiekindje en zijn dus die zelfde 3 jaar ook hier mee bezig geweest. Maar ook hier was de teleurstelling groot toen we hoorden van alle adoptiestichtingen dat we niet in aanmerking komen, omdat ik chronisch ziek ben. Dan mag je geen kinderen adopteren zo zeggen de regels.
Nu zijn we ten einde raad en zijn we op zoek naar een draagmoeder, want we willen onze wens niet opgeven.Heb je al een draagmoeder, weet misschien wel iemand !!!!
