geen band met mn oudes

Ik ben op zoek naar mensen die zich herkennen in mijn verhaal. Ik probeer het zo kort mogelijk te schetsen. Ik ben goed opgevoed qua eten, drinken, vakantie enz. Nooit mishandeld, misbruikt enz. Maar wat ik gemist heb is liefde. Mijn ouders zijn alleen bezig met zichzelf. Mijn moeder is alleen met zichzelf bezig. Ziet zichzelf als slachtoffer, alles overkomt haar, ik heb niet het gevoel een moeder te hebben. Ze verzint ziektes om aandacht te krijgen, besteedt al het geld wat ze hebben aan haar uiterlijk. Ze is er nooit voor mij. Mijn vader is alleen bezig met zijn werk, al heel mijn leven. Beiden kennen mijn dochter bijna niet en zijn ook bijna niet geinteresseerd. Ook kennen ze mij niet. Ik heb er veel last van in mijn dagelijks leven. Mis het om ouders te hebben, ik ben onzeker in mijn opvoeding naar mijn kind en vind het heel moeilijk om in mijn relatie wél liefde te geven en ontvangen.



Zijn er mensen die zich herkennen? Dan zou ik dolgraag in gesprek willen..hoe gaan zij hiermee om? Is er literatuur? Hebben zij tips? Enz.

Dank je wel voor je reactie.

Ik ben het wel met je eens, alleen een vriendin van mij is psycholoog en zei dat je met deze klachten niet terecht kon bij een psych, althans het wordt niet vergoed en aangezien het uurtarief erg hoog is, ong. 120 euro..vind ik dit een lastige.

Ik moet bij mezelf acceptatie vinden, hoe de situatie is en geen verwachtingen (meer) hebben. Me richten op hetgeen waar ik wél invloed op heb, mijn eigen gezin.

Maar aangezien ik nu zwanger ben van de tweede en de hormonen door mn lijf gieren, is dat loslaten soms heel moeilijk.

'Lotgenoten' spreken zou me erg helpen denk ik.