![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker
zaterdag 8 mei 2021 om 09:08
Hi allemaal,
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
woensdag 12 mei 2021 om 16:39
woensdag 12 mei 2021 om 17:56
Ook ik heb vandaag een paar keer aan je gedacht; wat ben je toch in een achtbaan terechtgekomen zeg
Sterkte daar in het ziekenhuis! Het klinkt inderdaad echt alsof ze goed doorpakken. Hopelijk kan zoon inderdaad even langskomen. Ik kan me voorstellen dat het voor jou gek is om hem ineens zo lang niet zien (en dan ook nog om een heel vervelende reden). Ik duim ook voor snel meer duidelijkheid én een goed behandelplan!
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
Sterkte daar in het ziekenhuis! Het klinkt inderdaad echt alsof ze goed doorpakken. Hopelijk kan zoon inderdaad even langskomen. Ik kan me voorstellen dat het voor jou gek is om hem ineens zo lang niet zien (en dan ook nog om een heel vervelende reden). Ik duim ook voor snel meer duidelijkheid én een goed behandelplan!
woensdag 12 mei 2021 om 18:24
Ben je wat wijzer geworden vandaag, en heb je je zoon kunnen knuffelen?
Ik heb een datum voor de start van de chemo, over ongeveer drie weken. Zou van mij sneller mogen, maar volgens de oncologe is het toch echt belangrijk dat er genoeg tijd zit tussen operatie en chemo om van het ene te herstellen voor het andere begint.
Ik heb een datum voor de start van de chemo, over ongeveer drie weken. Zou van mij sneller mogen, maar volgens de oncologe is het toch echt belangrijk dat er genoeg tijd zit tussen operatie en chemo om van het ene te herstellen voor het andere begint.
woensdag 12 mei 2021 om 18:56
Ik heb je verhaal in het begin gelezen en heb net even bij gelezen. Wat een heftige rollercoaster zit jij in zeg.. En je gezin natuurlijk ook.
Wel heel fijn dat er nu zo doorgepakt wordt, al het wachten tussendoor voelt vaak alsof het een eeuwigheid duurt maar ze zitten er zo te lezen bovenop.
Ik zal af en toe je reacties lezen en ik kan alleen maar heel erg voor je duimen en je heel, heel veel kracht wensen
Wel heel fijn dat er nu zo doorgepakt wordt, al het wachten tussendoor voelt vaak alsof het een eeuwigheid duurt maar ze zitten er zo te lezen bovenop.
Ik zal af en toe je reacties lezen en ik kan alleen maar heel erg voor je duimen en je heel, heel veel kracht wensen
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 mei 2021 om 19:56
Zo ik ben nu eindelijk thuis! De mri gaf aan dat de zenuwen nog genoeg ruimte hebben en er is dus geen acute reden om in te grijpen. Ik moet wel goed in de gaten houden dat ik genoeg kracht in mijn linkerbeen blijf houden en ook dat ik niet meer dove plekken krijg. Ook positief was dat de tumor stabiel was gebleven en dus niet gegroeid leek.
Nu heb ik dus een week 'pauze' tot de uitslag van de biopsie. Ik hoop dat ik ook even kan genieten van de rust tot het circus weer van start gaat. Heb nu thuis lekker met mijn zoon geknuffeld, hem zijn hapje gegeven, voorgelezen en pyjama aangetrokken. Het zijn de kleine dingen die je dan zo graag weer wil kunnen doen. Het is zo'n dapper en vrolijk ventje, hij slaat zich er zomaar doorheen met zijn stralende lach. Zo zo trots op hem.
Agen, drie weken wachten op behandeling lijkt mij ook pittig. Ik snap wel dat ze willen dat je voldoende hersteld bent. Maar je wil ook gewoon actie ondernemen en niet stilzitten in deze situatie. Heb jij erg veel pijn?
Nu heb ik dus een week 'pauze' tot de uitslag van de biopsie. Ik hoop dat ik ook even kan genieten van de rust tot het circus weer van start gaat. Heb nu thuis lekker met mijn zoon geknuffeld, hem zijn hapje gegeven, voorgelezen en pyjama aangetrokken. Het zijn de kleine dingen die je dan zo graag weer wil kunnen doen. Het is zo'n dapper en vrolijk ventje, hij slaat zich er zomaar doorheen met zijn stralende lach. Zo zo trots op hem.
Agen, drie weken wachten op behandeling lijkt mij ook pittig. Ik snap wel dat ze willen dat je voldoende hersteld bent. Maar je wil ook gewoon actie ondernemen en niet stilzitten in deze situatie. Heb jij erg veel pijn?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 mei 2021 om 20:24
Wat fijn om te lezen dat je weer thuis bent! En ook dat er in het ziekenhuis goed wordt doorgepakt.
Hopelijk lukt het om een beetje tot rust te komen. Al zal dat niet makkelijk zijn, maar je bent nu in een vertrouwde omgeving met je gezin om je heen.
En misschien een rare tip van mij, maar je hoeft je ook niet "groot" te houden. Dat heb ik in het begin wel gedaan. Totdat ik op een gegeven moment toch dacht (terwijl ik jankend in mijn bed lag), dat ik ook wel een schouder kon gebruiken om op uit te huilen.
En ik dus direct naar mijn man ben gegaan en gezegd dat ik zijn schouder nodig had.
Hopelijk lukt het om een beetje tot rust te komen. Al zal dat niet makkelijk zijn, maar je bent nu in een vertrouwde omgeving met je gezin om je heen.
En misschien een rare tip van mij, maar je hoeft je ook niet "groot" te houden. Dat heb ik in het begin wel gedaan. Totdat ik op een gegeven moment toch dacht (terwijl ik jankend in mijn bed lag), dat ik ook wel een schouder kon gebruiken om op uit te huilen.
En ik dus direct naar mijn man ben gegaan en gezegd dat ik zijn schouder nodig had.
woensdag 12 mei 2021 om 20:41
Lieve Millie, je verhaal raakt me. Ik heb zelf een paar jaar geleden in zo'n situatie gezeten (achteraf lang niet zo erg, geen uitzaaiingen), maar de angst dat mijn kind zonder mij moest opgroeien vond ik het allerergste. Ik herken je gevoel en daarom raakt het me zo.
Ik ga meelezen en zo hard hopen dat je nog goede behandelingen kan krijgen. Geniet nu van je thuiskomst, je zoontje en je man.
Ik ga meelezen en zo hard hopen dat je nog goede behandelingen kan krijgen. Geniet nu van je thuiskomst, je zoontje en je man.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 12 mei 2021 om 20:51
woensdag 12 mei 2021 om 21:03
woensdag 12 mei 2021 om 21:32
Fijn dat je thuis bent, Millie! Toch echt een veel betere plek dan het ziekenhuis. Ik hoop dat je de komende tijd, naast de spanning van de uitslag, het ook fijn hebt thuis met je grote en je kleine man. Krijg je de resultaten van de kweek tijdens een afspraak in het ziekenhuis?
Ik heb helemaal geen pijn, hoogstens wat trekkende wondjes van de (kijk)operatie, dus dat is een groot verschil met jou. Het maakt het denk ik (nog) een stuk lastiger je gedachten te verzetten als je naast de onzekerheid over wat er aan de hand is, ook nog steeds pijn hebt.
Ik heb helemaal geen pijn, hoogstens wat trekkende wondjes van de (kijk)operatie, dus dat is een groot verschil met jou. Het maakt het denk ik (nog) een stuk lastiger je gedachten te verzetten als je naast de onzekerheid over wat er aan de hand is, ook nog steeds pijn hebt.
donderdag 13 mei 2021 om 09:29
Helaas was de rust van korte duur. Vanochtend wakker gebeld door het ziekenhuis dat mijn ontslag een vergissing was. De neurochirurg had nog naar mij moeten komen kijken en pas deze persoon zou de autoriteit hebben om mij te ontslaan op basis van de mri en lichamelijk onderzoek.
Ik baal. Ten eerste van de rotschok waarmee ik wakker ben geworden, want inmiddels staat gebeld worden door privénummer voor mij identiek aan heel slecht nieuws. Ten tweede dat ik zoontje weer moet afleveren ergens en ten derde omdat ik weer uren op een brancard moet gaan liggen wachten op iemand.
Ook heb ik ontdekt dat ik plotseling pijnlijke blauwe plekken op mijn handen en vingers krijg. Ik hoop maar niet dat dit te maken heeft met de kanker, want dan zit ik zo weer een paar dagen in het ziekenhuis voor tests en onderzoek. Maar goed, het doel is behandeling dus ik moet even accepteren dat ik nu een speelbal van de geneeskunde ben.
Overigens voel ik me niet verplicht om jullie te updaten, maar vind ik het zelf heel fijn. Het ordent mijn gedachten en het werkt ook een beetje als een logboek: heb nu al een paar keer gehad dat ik twijfelde wanneer iets nou was en wat nou de exacte conclusie ergens uit was. Dit kan ik nu makkelijk teruglezen. En jullie steun en tips zijn ook elke keer zo welkom.
Nu weer op naar het ziekenhuis.
Ik baal. Ten eerste van de rotschok waarmee ik wakker ben geworden, want inmiddels staat gebeld worden door privénummer voor mij identiek aan heel slecht nieuws. Ten tweede dat ik zoontje weer moet afleveren ergens en ten derde omdat ik weer uren op een brancard moet gaan liggen wachten op iemand.
Ook heb ik ontdekt dat ik plotseling pijnlijke blauwe plekken op mijn handen en vingers krijg. Ik hoop maar niet dat dit te maken heeft met de kanker, want dan zit ik zo weer een paar dagen in het ziekenhuis voor tests en onderzoek. Maar goed, het doel is behandeling dus ik moet even accepteren dat ik nu een speelbal van de geneeskunde ben.
Overigens voel ik me niet verplicht om jullie te updaten, maar vind ik het zelf heel fijn. Het ordent mijn gedachten en het werkt ook een beetje als een logboek: heb nu al een paar keer gehad dat ik twijfelde wanneer iets nou was en wat nou de exacte conclusie ergens uit was. Dit kan ik nu makkelijk teruglezen. En jullie steun en tips zijn ook elke keer zo welkom.
Nu weer op naar het ziekenhuis.
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in