Gezondheid
alle pijlers
Acnes is er iemand bekend mee?
maandag 10 juni 2024 om 18:45
Na bijna 2 jaar tobben en onhoudbare pijnen is er duidelijk geworden dat ik acnes heb.
Allerlei onderzoeken gehad en niks gevonden, volgens de huisarts was het psychisch, toch niet dus.
Inmiddels heb ik een paar keer een injectie gehad. De eerste keer met verdoving , de tweede keer met ontstekingsremmer.
Ik weet dat je niet moet googlen , maar dat heb ik toch gedaan.
De meeste verhalen zijn zulke horrorverhalen, dat ik best een beetje angstig ben voor de toekomst.
Zijn er hier mensen met deze , relatief onbekende, aandoening met een succesverhaal?
Allerlei onderzoeken gehad en niks gevonden, volgens de huisarts was het psychisch, toch niet dus.
Inmiddels heb ik een paar keer een injectie gehad. De eerste keer met verdoving , de tweede keer met ontstekingsremmer.
Ik weet dat je niet moet googlen , maar dat heb ik toch gedaan.
De meeste verhalen zijn zulke horrorverhalen, dat ik best een beetje angstig ben voor de toekomst.
Zijn er hier mensen met deze , relatief onbekende, aandoening met een succesverhaal?
maandag 10 juni 2024 om 18:55
Ik heb het na mijn eerste keizersnee gehad, toen niet herkend. Het is grotendeels vanzelf overgegaan. Bij de tweede was ik er zelf inmiddels achter wat toen het probleem was, en hebben ze extra goed op de zenuw gelet en had ik geen last. Heel soms voel ik die plek nog weleens, maar meestal maar kort, een paar dagen ofzo.
Heeft bij jou die verdovingsspuit geholpen? Want ze kunnen die zenuw ook opzoeken en doorbranden. Er zijn echt wel ziekenhuizen met expertise, dus houd moed!
Heeft bij jou die verdovingsspuit geholpen? Want ze kunnen die zenuw ook opzoeken en doorbranden. Er zijn echt wel ziekenhuizen met expertise, dus houd moed!
maandag 10 juni 2024 om 19:07
Hier ook 2 keizersnedes gehad maar al zoveel jaren terug. Ik heb wel gehad zou dat de oorzaak kunnen zijn? Maar het is al zolang geleden.
De verdovingsspuit heeft de eerste keer 4 dagen geholpen.
De tweede ronde werkt een soort van , maar ben niet pijn vrij.
Ik ben onder behandeling van een gespecialiseerd team in mijn woonplaats,
Daar ben ik blij om , want er is nog niet heel veel bekend.
Moed probeer ik zeker te houden. En het lezen van alleen maar verhalen die negatief zijn helpt niet natuurlijk.
Tijdens het prikken zei diegene ook dat de meeste mensen wel geholpen kunnen worden.
Fijn dat het bij jou goed te doen is. Hopelijk blijft dat !
De verdovingsspuit heeft de eerste keer 4 dagen geholpen.
De tweede ronde werkt een soort van , maar ben niet pijn vrij.
Ik ben onder behandeling van een gespecialiseerd team in mijn woonplaats,
Daar ben ik blij om , want er is nog niet heel veel bekend.
Moed probeer ik zeker te houden. En het lezen van alleen maar verhalen die negatief zijn helpt niet natuurlijk.
Tijdens het prikken zei diegene ook dat de meeste mensen wel geholpen kunnen worden.
Fijn dat het bij jou goed te doen is. Hopelijk blijft dat !
maandag 10 juni 2024 om 19:33
maandag 10 juni 2024 om 19:51
Helaas hier geen succes verhaal.
Dochter heeft al 5 jaar acness.
Zenuw 2 keer doorgehaald.
Diverse keren prf ondergaan.
Over een aantal weken weer prf proberen.
Heeft nu een tens voor overdag(helaas wel allergische reactie op de pleisters) en 's nachts morfine.
Als de prf deze keer niet helpt, ga ik op zoek naar accupunctuur.
Misschien dat dat helpt
Dochter heeft al 5 jaar acness.
Zenuw 2 keer doorgehaald.
Diverse keren prf ondergaan.
Over een aantal weken weer prf proberen.
Heeft nu een tens voor overdag(helaas wel allergische reactie op de pleisters) en 's nachts morfine.
Als de prf deze keer niet helpt, ga ik op zoek naar accupunctuur.
Misschien dat dat helpt
maandag 10 juni 2024 om 21:44
Hier uiteindelijk een succesverhaal. Wel lang, dus ga er even voor zitten.
In April 2017 kreeg ik vanuit het niks pijn in mijn rechteronderbuik. Er werd gedacht aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar zwangerschapstest was negatief. Dan een ontstoken eileider of diverticulitis. Soa test en echo gemaakt, geen van beide was te constateren. Inmiddels waren we 3 weken verder en had ik ook pijn gekregen in mijn linkeronderbuik.
Het was een constante zeurende pijn op 1 specifieke plaats, beide kanten op dezelfde hoogte. Vervolgens kreeg ik aanvallen van ineens scherpe pijn waar ik van dubbelklapte. Deze aanvallen werden steeds heftiger en frequenter. Andere symptomen had ik niet, maar toch werd er gedacht aan een probleem met mijn darmen, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa of IBD. Dus naar de internist. Ook die kon geen verklaring vinden.
Inmiddels had ik al wat gegoogled en was bij ACNES uitgekomen. Gelukkig kon ik terecht bij onze fijne huisarts en werd verwezen naar de pijnpoli in het plaatselijke ziekenhuis. Daar werd 6 weken later een diagnositische injectie met verdoving en ontstekingsremmer gezet onder echobegeleiding. Deze injectie deed precies wat het niet moest doen en ik heb een week in foetushouding op de bank gelegen van de pijn. Onze niet zo fijne huisarts kon niks doen. Bij de controleafspraak bleek dat de nog-net-niet met-pensioen-anesthesist ACNES onzin vond, een modeziekte en dat ook zo naar de huisarts had gecommuniceerd. Het zat in mijn hoofd en ik moest maar aan de antidepressiva. Niks mis met antidepressiva als je dat nodig hebt, maar ik had pijn, altijd, ook met zware pijnstillers. Pijn die niet in mijn hoofd zat, maar echt in mijn buik.
Vervolgens een nieuwe afspraak gemaakt bij onze fijne huisarts en een verwijzing voor een second opion gevraagd bij het ACNES expertisecentrum in Nederland. De wachtlijst was langer dan lang, maar in december 2017 kon ik ertussen geschoven worden. De arts daar luisterde naar mijn klachten en wilde direct een verdovende injectie zetten. Deze zou diagnositisch en hopelijk ook behandeling in een zijn. Hij heeft aan beide kanten een injectie gezet (zo uit het handje, niks echobeleiding) en 15 minuten later huppelde ik letterlijk het ziekenhuis uit. Jammer genoeg duurde dit feest maar 2 uur, maar ik had wel ACNES!
Ik heb vervolgens nog 2x injecties gekregen. Die hielpen 2-3 uur en dan kwam het weer volle bak terug. Vervolgens PRF, wat helemaal niks deed. In september 2018 ben ik uiteindelijk geopereerd. Een voorste neurectomie waarbij de zenuw boven de buikspier wordt doorgehaald. Het herstel viel mee en het voelde alsof ik wat blauwe plekken had in mijn onderbuik. Peanuts vergleken met de ACNES. Deze operatie verloste me van de pijn in mijn linkeronderbuik, maar voor ik geheel hersteld was kwam de pijn rechts terug.
Daarvoor ben ik in januari 2019 opnieuw onder het mes gegaan, voor een achterste neurectomie, waarbij de zenuw onder de buikspieren wordt doorgehaald. Deze operatie was veel zwaarder en herstel heeft lang geduurd. Ik heb een aantal weken fantoompijn gehad in mijn rechteronderbuik en het duurde zeker 6 weken voor ik weer normaal op een stoel kon zitten en mijn werk op kantoor weer kon doen.
De operatie maakte me niet geheel pijnvrij. Ik bleef regelmatig aanvallen van pijn hebben, maar deze waren niets vergleken met ervoor. Ik had er zelfs geen pijnstillers meer voor nodig. Dus ik noemde het geslaagd.
Door de restverschijnselen van de ACNES heb ik lang getwijfeld of ik een zwangerschap aandurfde. ACNES ontstaat relatief vaak tijdens een zwangerschap en ik wilde de pijn niet terug. Uiteindelijk in januari 2020 toch zwanger geworden.
Na 9 weken zwangerschap was ik misselijk, maar alle ACNES pijn was weg!
De pijn is tot nu toe niet teruggekomen en ik ben 2 kinderen rijker.
Het was een lange weg (en mijn route was zelfs nog kort vergeleken met andere patienten) met veel onbegrip en ontwetendheid, maar ik durf te zeggen dat mijn ACNES verholpen is.
In April 2017 kreeg ik vanuit het niks pijn in mijn rechteronderbuik. Er werd gedacht aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar zwangerschapstest was negatief. Dan een ontstoken eileider of diverticulitis. Soa test en echo gemaakt, geen van beide was te constateren. Inmiddels waren we 3 weken verder en had ik ook pijn gekregen in mijn linkeronderbuik.
Het was een constante zeurende pijn op 1 specifieke plaats, beide kanten op dezelfde hoogte. Vervolgens kreeg ik aanvallen van ineens scherpe pijn waar ik van dubbelklapte. Deze aanvallen werden steeds heftiger en frequenter. Andere symptomen had ik niet, maar toch werd er gedacht aan een probleem met mijn darmen, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa of IBD. Dus naar de internist. Ook die kon geen verklaring vinden.
Inmiddels had ik al wat gegoogled en was bij ACNES uitgekomen. Gelukkig kon ik terecht bij onze fijne huisarts en werd verwezen naar de pijnpoli in het plaatselijke ziekenhuis. Daar werd 6 weken later een diagnositische injectie met verdoving en ontstekingsremmer gezet onder echobegeleiding. Deze injectie deed precies wat het niet moest doen en ik heb een week in foetushouding op de bank gelegen van de pijn. Onze niet zo fijne huisarts kon niks doen. Bij de controleafspraak bleek dat de nog-net-niet met-pensioen-anesthesist ACNES onzin vond, een modeziekte en dat ook zo naar de huisarts had gecommuniceerd. Het zat in mijn hoofd en ik moest maar aan de antidepressiva. Niks mis met antidepressiva als je dat nodig hebt, maar ik had pijn, altijd, ook met zware pijnstillers. Pijn die niet in mijn hoofd zat, maar echt in mijn buik.
Vervolgens een nieuwe afspraak gemaakt bij onze fijne huisarts en een verwijzing voor een second opion gevraagd bij het ACNES expertisecentrum in Nederland. De wachtlijst was langer dan lang, maar in december 2017 kon ik ertussen geschoven worden. De arts daar luisterde naar mijn klachten en wilde direct een verdovende injectie zetten. Deze zou diagnositisch en hopelijk ook behandeling in een zijn. Hij heeft aan beide kanten een injectie gezet (zo uit het handje, niks echobeleiding) en 15 minuten later huppelde ik letterlijk het ziekenhuis uit. Jammer genoeg duurde dit feest maar 2 uur, maar ik had wel ACNES!
Ik heb vervolgens nog 2x injecties gekregen. Die hielpen 2-3 uur en dan kwam het weer volle bak terug. Vervolgens PRF, wat helemaal niks deed. In september 2018 ben ik uiteindelijk geopereerd. Een voorste neurectomie waarbij de zenuw boven de buikspier wordt doorgehaald. Het herstel viel mee en het voelde alsof ik wat blauwe plekken had in mijn onderbuik. Peanuts vergleken met de ACNES. Deze operatie verloste me van de pijn in mijn linkeronderbuik, maar voor ik geheel hersteld was kwam de pijn rechts terug.
Daarvoor ben ik in januari 2019 opnieuw onder het mes gegaan, voor een achterste neurectomie, waarbij de zenuw onder de buikspieren wordt doorgehaald. Deze operatie was veel zwaarder en herstel heeft lang geduurd. Ik heb een aantal weken fantoompijn gehad in mijn rechteronderbuik en het duurde zeker 6 weken voor ik weer normaal op een stoel kon zitten en mijn werk op kantoor weer kon doen.
De operatie maakte me niet geheel pijnvrij. Ik bleef regelmatig aanvallen van pijn hebben, maar deze waren niets vergleken met ervoor. Ik had er zelfs geen pijnstillers meer voor nodig. Dus ik noemde het geslaagd.
Door de restverschijnselen van de ACNES heb ik lang getwijfeld of ik een zwangerschap aandurfde. ACNES ontstaat relatief vaak tijdens een zwangerschap en ik wilde de pijn niet terug. Uiteindelijk in januari 2020 toch zwanger geworden.
Na 9 weken zwangerschap was ik misselijk, maar alle ACNES pijn was weg!
De pijn is tot nu toe niet teruggekomen en ik ben 2 kinderen rijker.
Het was een lange weg (en mijn route was zelfs nog kort vergeleken met andere patienten) met veel onbegrip en ontwetendheid, maar ik durf te zeggen dat mijn ACNES verholpen is.
maandag 10 juni 2024 om 22:10
Mijn kind heeft dit gehad(destijds 8). Toevallig net in een ander topic het verhaal geschreven. Ik zal het even knippen/plakken.
Mijn kind heeft ACNES gehad en het heeft maanden geduurd voor het gediagnosticeerd werd.
Het werd afgedaan als: obstipatie (kind poepte 2x per dag, maar de huisarts hield vol) en daarna als psychisch. In de nacht nooit last(= kenmerk van ACNES), overdag wel en zodanig invaliderend dat ze afviel(ze was al dun van zichzelf), eetlust wegviel en ze in foetushouding op de bank lag te creperen om een paar uur later weer "gewoon" naar school te gaan.
Blaasontsteking uitgesloten etc etc.
Ook op school dacht men dat het psychisch was. Ik heb dit NOOIT geloofd.
Op een avond op de spoedeisende hulp beland, ze ging kapot van de pijn. Bloedonderzoek geen bijzonderheden. Dus gelijk door naar de kinderarts diezelfde avond. Zij deed 1 simpel testje en we hadden een diagnose.
Echt een rotperiode was het. Ze was toen 8.
We zijn uiteindelijk bij een chirurg geweest. Ze heeft 1 injectie gehad met een pijnstiller gecombineerd met een ontstekingsremmer. Kwam geen echo of iets aan te pas.
Kind verliet huppelend de spreekkamer...
Mijn kind heeft ACNES gehad en het heeft maanden geduurd voor het gediagnosticeerd werd.
Het werd afgedaan als: obstipatie (kind poepte 2x per dag, maar de huisarts hield vol) en daarna als psychisch. In de nacht nooit last(= kenmerk van ACNES), overdag wel en zodanig invaliderend dat ze afviel(ze was al dun van zichzelf), eetlust wegviel en ze in foetushouding op de bank lag te creperen om een paar uur later weer "gewoon" naar school te gaan.
Blaasontsteking uitgesloten etc etc.
Ook op school dacht men dat het psychisch was. Ik heb dit NOOIT geloofd.
Op een avond op de spoedeisende hulp beland, ze ging kapot van de pijn. Bloedonderzoek geen bijzonderheden. Dus gelijk door naar de kinderarts diezelfde avond. Zij deed 1 simpel testje en we hadden een diagnose.
Echt een rotperiode was het. Ze was toen 8.
We zijn uiteindelijk bij een chirurg geweest. Ze heeft 1 injectie gehad met een pijnstiller gecombineerd met een ontstekingsremmer. Kwam geen echo of iets aan te pas.
Kind verliet huppelend de spreekkamer...
maandag 10 juni 2024 om 22:19
Mijn jongste zoon heeft het vorig jaar gehad. Ook vanuit het niets pijn onder zijn ribben. Kon niet meer sporten en als hij iets gedaan had lag hij de rest van het weekend op de bank. Hij was toen 27 jaar. Is 4x bij de specialist geweest voor injecties en werd toen doorverwezen naar de pijnpoli. Maar daar is hij uiteindelijk niet behandeld, het ging langzamerhand beter en nu is hij helemaal pijnvrij gelukkig. Veel sterkte, ik hoop dat jij ook weer helemaal hersteld.
dinsdag 11 juni 2024 om 08:59
Wat fijn dat je nu van je klachten af bent!Blueitis schreef: ↑10-06-2024 21:44Hier uiteindelijk een succesverhaal. Wel lang, dus ga er even voor zitten.
In April 2017 kreeg ik vanuit het niks pijn in mijn rechteronderbuik. Er werd gedacht aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar zwangerschapstest was negatief. Dan een ontstoken eileider of diverticulitis. Soa test en echo gemaakt, geen van beide was te constateren. Inmiddels waren we 3 weken verder en had ik ook pijn gekregen in mijn linkeronderbuik.
Het was een constante zeurende pijn op 1 specifieke plaats, beide kanten op dezelfde hoogte. Vervolgens kreeg ik aanvallen van ineens scherpe pijn waar ik van dubbelklapte. Deze aanvallen werden steeds heftiger en frequenter. Andere symptomen had ik niet, maar toch werd er gedacht aan een probleem met mijn darmen, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa of IBD. Dus naar de internist. Ook die kon geen verklaring vinden.
Inmiddels had ik al wat gegoogled en was bij ACNES uitgekomen. Gelukkig kon ik terecht bij onze fijne huisarts en werd verwezen naar de pijnpoli in het plaatselijke ziekenhuis. Daar werd 6 weken later een diagnositische injectie met verdoving en ontstekingsremmer gezet onder echobegeleiding. Deze injectie deed precies wat het niet moest doen en ik heb een week in foetushouding op de bank gelegen van de pijn. Onze niet zo fijne huisarts kon niks doen. Bij de controleafspraak bleek dat de nog-net-niet met-pensioen-anesthesist ACNES onzin vond, een modeziekte en dat ook zo naar de huisarts had gecommuniceerd. Het zat in mijn hoofd en ik moest maar aan de antidepressiva. Niks mis met antidepressiva als je dat nodig hebt, maar ik had pijn, altijd, ook met zware pijnstillers. Pijn die niet in mijn hoofd zat, maar echt in mijn buik.
Vervolgens een nieuwe afspraak gemaakt bij onze fijne huisarts en een verwijzing voor een second opion gevraagd bij het ACNES expertisecentrum in Nederland. De wachtlijst was langer dan lang, maar in december 2017 kon ik ertussen geschoven worden. De arts daar luisterde naar mijn klachten en wilde direct een verdovende injectie zetten. Deze zou diagnositisch en hopelijk ook behandeling in een zijn. Hij heeft aan beide kanten een injectie gezet (zo uit het handje, niks echobeleiding) en 15 minuten later huppelde ik letterlijk het ziekenhuis uit. Jammer genoeg duurde dit feest maar 2 uur, maar ik had wel ACNES!
Ik heb vervolgens nog 2x injecties gekregen. Die hielpen 2-3 uur en dan kwam het weer volle bak terug. Vervolgens PRF, wat helemaal niks deed. In september 2018 ben ik uiteindelijk geopereerd. Een voorste neurectomie waarbij de zenuw boven de buikspier wordt doorgehaald. Het herstel viel mee en het voelde alsof ik wat blauwe plekken had in mijn onderbuik. Peanuts vergleken met de ACNES. Deze operatie verloste me van de pijn in mijn linkeronderbuik, maar voor ik geheel hersteld was kwam de pijn rechts terug.
Daarvoor ben ik in januari 2019 opnieuw onder het mes gegaan, voor een achterste neurectomie, waarbij de zenuw onder de buikspieren wordt doorgehaald. Deze operatie was veel zwaarder en herstel heeft lang geduurd. Ik heb een aantal weken fantoompijn gehad in mijn rechteronderbuik en het duurde zeker 6 weken voor ik weer normaal op een stoel kon zitten en mijn werk op kantoor weer kon doen.
De operatie maakte me niet geheel pijnvrij. Ik bleef regelmatig aanvallen van pijn hebben, maar deze waren niets vergleken met ervoor. Ik had er zelfs geen pijnstillers meer voor nodig. Dus ik noemde het geslaagd.
Door de restverschijnselen van de ACNES heb ik lang getwijfeld of ik een zwangerschap aandurfde. ACNES ontstaat relatief vaak tijdens een zwangerschap en ik wilde de pijn niet terug. Uiteindelijk in januari 2020 toch zwanger geworden.
Na 9 weken zwangerschap was ik misselijk, maar alle ACNES pijn was weg!
De pijn is tot nu toe niet teruggekomen en ik ben 2 kinderen rijker.
Het was een lange weg (en mijn route was zelfs nog kort vergeleken met andere patienten) met veel onbegrip en ontwetendheid, maar ik durf te zeggen dat mijn ACNES verholpen is.
Momenteel loop ik bij de chirurg ivm langdurige klachten in mijn Linker onderbuik. Eind deze maand krijg ik een CT scan van mijn dikke darm, omdat men aan diverticulitis denkt. Ik reageerde net in mijn eigen topic:
Ik heb, gek genoeg, in de nacht geen klachten. Althans ik word er niet wakker van. De klachten beginnen vaak vlak na het opstaan, en houden dan enkele uren aan. Daarna verdwijnt het als sneeuw voor de zon, om vervolgens enkele uren later weer terug te keren.
Na ontlasting, een windje of plassen (sorry voor de details), verlicht het vaak. Ook na sporten (ik fitness) is het soms minder.
Het is echt een ''gemene'' zeurende pijn in mijn linker onderbuik, en dit straalt 9 van de 10 keer uit naar mijn linker bovenbeen (dit voelt als de zogenoemde groeipijn die ik als kind had, krampend).
Wanneer de pijn in intensiteit toeneemt, kan ik mijn buik ook lastig aanraken. Darmrommelingen doen ook echt pijn op die plek in mijn onderbuik.
De chirurg had aan mijn buik gevoeld, maar voelde geen ACNES (kan je dit voelen?)
Ik krijg eind deze maand een CT scan van mijn dikke darm, omdat men denkt dat het met de darm te maken heeft. Natuurlijk ben ik enkele weken geleden al aan het googelen geweest en kwam ook ACNES tegen. Echter lees ik verhalen dat de huid dan pijn doet, maar dit heb ik niet. Het zit echt wel diep in mijn onderbuik.
dinsdag 11 juni 2024 om 11:34
Dank jullie wel voor alle reacties al. Fijn !
Ik houd ook gewoon moed natuurlijk. De lastigheid hier is dat de combinatie acnes is met Pds. Dus ik tob eigenlijk al jaren.
Rainbow de pijn die ik ervaar is ook een zeurende, scherpe pijn. Mijn buik kan helemaal opzwellen. Ik word er ook misselijk van op een bepaalde plek, van de zeurende pijn zeg maar.
Mijn huid voelt overigens niet anders. De pijn zit echt van binnen bij mij.
Maar toen ze prikte testte ze wel 2 plekken met knijpen. Dan voelen de aangedane plekken wel doffer zeg maar.
Slapen kan ik ook echt wel goed. In de nacht heb ik het niet. Maar het begint na het opstaan zeg maar.
Ik houd ook gewoon moed natuurlijk. De lastigheid hier is dat de combinatie acnes is met Pds. Dus ik tob eigenlijk al jaren.
Rainbow de pijn die ik ervaar is ook een zeurende, scherpe pijn. Mijn buik kan helemaal opzwellen. Ik word er ook misselijk van op een bepaalde plek, van de zeurende pijn zeg maar.
Mijn huid voelt overigens niet anders. De pijn zit echt van binnen bij mij.
Maar toen ze prikte testte ze wel 2 plekken met knijpen. Dan voelen de aangedane plekken wel doffer zeg maar.
Slapen kan ik ook echt wel goed. In de nacht heb ik het niet. Maar het begint na het opstaan zeg maar.
dinsdag 11 juni 2024 om 12:07
Ik had ook ook geen pijn aan de huid, het zat dieper, maar ook heel duidelijk niet diep binnen in mijn buik. Beetje moeilijk te omschrijven. Bij het testen bleek wel de huid waar de ACNES zenuw zat, wel degelijk een ander gevoel gaf. Ik voelde bijvoorbeeld koud veel minder in die regio.Rainbow7 schreef: ↑11-06-2024 08:59Wat fijn dat je nu van je klachten af bent!
Momenteel loop ik bij de chirurg ivm langdurige klachten in mijn Linker onderbuik. Eind deze maand krijg ik een CT scan van mijn dikke darm, omdat men aan diverticulitis denkt. Ik reageerde net in mijn eigen topic:
Ik heb, gek genoeg, in de nacht geen klachten. Althans ik word er niet wakker van. De klachten beginnen vaak vlak na het opstaan, en houden dan enkele uren aan. Daarna verdwijnt het als sneeuw voor de zon, om vervolgens enkele uren later weer terug te keren.
Na ontlasting, een windje of plassen (sorry voor de details), verlicht het vaak. Ook na sporten (ik fitness) is het soms minder.
Het is echt een ''gemene'' zeurende pijn in mijn linker onderbuik, en dit straalt 9 van de 10 keer uit naar mijn linker bovenbeen (dit voelt als de zogenoemde groeipijn die ik als kind had, krampend).
Wanneer de pijn in intensiteit toeneemt, kan ik mijn buik ook lastig aanraken. Darmrommelingen doen ook echt pijn op die plek in mijn onderbuik.
De chirurg had aan mijn buik gevoeld, maar voelde geen ACNES (kan je dit voelen?)
Ik krijg eind deze maand een CT scan van mijn dikke darm, omdat men denkt dat het met de darm te maken heeft. Natuurlijk ben ik enkele weken geleden al aan het googelen geweest en kwam ook ACNES tegen. Echter lees ik verhalen dat de huid dan pijn doet, maar dit heb ik niet. Het zit echt wel diep in mijn onderbuik.
Wat heel kenmerkend is voor ACNES is dat je de pijn met 1 vinger kan aanwijzen. Het kunnen meerdere punten zijn en de pijn kan uitstralen, maar de top van de pijn zit altijd in hetzelfde kleine punt. Als je op dit punt duwt, terwijl je je buikspieren aanspant, ga je door de grond.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in