Gezondheid
alle pijlers
adhd
woensdag 13 mei 2020 om 21:59
Na jaren op werk en school gewoon vast te lopen, heb ik eindelijk een antwoordt. Het ligt dus niet aan mij, ik ben niet gek! Van de waan ideeën dat ik misschien wel een hersentumor had, tot aan me laten testen voor de ziekte van Lyme, bijna gediagnostiseerd worden met een dissociatieve stoornis en een depressie, heb ik nu eindelijk het antwoord.
Ik kan me de dagen nog herinneren dat ik huilend op de wc zat op het werk, omdat het me weer niet lukte, ik dingen door elkaar haalde, dingen vergat, kwijtraakte... Hoe ik belachelijk gemaakt werd, er werd beweerd dat ik een autist was... Hoe niemand me serieus nam om mee te praten... want iemand die de simpelste dingen op d'r werk niet kan uitvoeren, kun je ook geen normaal gesprek mee voeren toch? Ik weet nog dat ik de dagen aan het tellen was waarin het wel goed ging, want die waren er véél minder dan de werkdagen waarop ik het weer verneukte... Ik weet nog de dag dat ik na het werk naar het station fietste, wachtend op de trein, om er een einde aan te maken. Maar ik was te laf... ik kon het niet, ik bleef tegen mezelf zeggen dat het op een dag misschien wel beter zou worden...
Ik haat het wanneer mensen doen alsof adhd niets ernstigs is, dat ik me aanstel. Dat ik dit als een excuus gebruik voor alle dingen waar ik tegen aan loop. Feit is: als ik het niet zou hebben gehad, had mijn leven er heel anders uitgezien. Ik weet niet wat de toekomst brengt... morgen is niemand belooft. Hoe heeft adhd jouw leven beïnvloed? op welk moment ben je naar de huisarts gegaan om je te laten testen?
Ik kan me de dagen nog herinneren dat ik huilend op de wc zat op het werk, omdat het me weer niet lukte, ik dingen door elkaar haalde, dingen vergat, kwijtraakte... Hoe ik belachelijk gemaakt werd, er werd beweerd dat ik een autist was... Hoe niemand me serieus nam om mee te praten... want iemand die de simpelste dingen op d'r werk niet kan uitvoeren, kun je ook geen normaal gesprek mee voeren toch? Ik weet nog dat ik de dagen aan het tellen was waarin het wel goed ging, want die waren er véél minder dan de werkdagen waarop ik het weer verneukte... Ik weet nog de dag dat ik na het werk naar het station fietste, wachtend op de trein, om er een einde aan te maken. Maar ik was te laf... ik kon het niet, ik bleef tegen mezelf zeggen dat het op een dag misschien wel beter zou worden...
Ik haat het wanneer mensen doen alsof adhd niets ernstigs is, dat ik me aanstel. Dat ik dit als een excuus gebruik voor alle dingen waar ik tegen aan loop. Feit is: als ik het niet zou hebben gehad, had mijn leven er heel anders uitgezien. Ik weet niet wat de toekomst brengt... morgen is niemand belooft. Hoe heeft adhd jouw leven beïnvloed? op welk moment ben je naar de huisarts gegaan om je te laten testen?
donderdag 14 mei 2020 om 22:34
Heel herkenbaar dat mensen doen alsof ADHD wel meevalt. Sommigen doen ook alsof het een superkracht is ofzo, heel ergerlijk! Ik heb er ontzettend veel last van. Ik word er stapelgek van dat er zoveel mis gaat op een dag. Sinds ik medicatie gebruik zijn het vooral kleine dingetjes zoals iets kwijt zijn en dingen vergeten. Maar na een paar van die kleine dingen ben ik de dag ook gewoon spuugzat. Ik vind het heel moeilijk om te leven met mezelf en te zien dat anderen dingen beter voor elkaar krijgen dan ik.
donderdag 14 mei 2020 om 22:53
het is ook echt moeilijk, het is eigenlijk (in mijn ogen dan & voor mij) gewoon een handicap. Ergens denk ik ook nog wel dat als het te lang onbehandeld blijft en je niet in een goede omgeving opgroeit, er alleen maar kans is op verslechtering van de symptomen. Het maakt levens kapot... als ik dit eerder had geweten en hier eerder hulp voor had kunnen krijgen, hoe had mijn leven er dan uitgezien? Had me waarschijnlijk wel een paar zelfmoordpogingen voorkomen...Redballoon schreef: ↑14-05-2020 22:34Heel herkenbaar dat mensen doen alsof ADHD wel meevalt. Sommigen doen ook alsof het een superkracht is ofzo, heel ergerlijk! Ik heb er ontzettend veel last van. Ik word er stapelgek van dat er zoveel mis gaat op een dag. Sinds ik medicatie gebruik zijn het vooral kleine dingetjes zoals iets kwijt zijn en dingen vergeten. Maar na een paar van die kleine dingen ben ik de dag ook gewoon spuugzat. Ik vind het heel moeilijk om te leven met mezelf en te zien dat anderen dingen beter voor elkaar krijgen dan ik.
donderdag 14 mei 2020 om 22:54
Gaat het bij jou nu ook echt goed (beter), met therapie en medicatie? hoe ben je erachter gekomen? op welk punt ging je dus hulp zoeken of het laten testen bedoel ik?
vrijdag 15 mei 2020 om 15:46
Hoi...
ADHD is een neurologische beperking. Je word er mee geboren. Dus het klopt wat je zegt.
Ik heb besloten mij te laten onderzoeken omdat ik altijd “anders” was voor mijn gevoel. Ik had een moment uitgezocht dat het eigenlijk wel “goed” ging met mij. Geen depressie, geen lastige relatie, leuk werk/sociaal leven. Zodat dit de onderzoeken niet in de weg zou zitten.
Het was een openbaring en erg geworsteld na de diagnose waarom het niet door anderen was opgemerkt zoals school, ouders, familie, vereniging etc. Medicatie is erg helpend voor mij, wat een verademing! Als ik dat had geweten vroeger was leren en studeren een stuk makkelijker geweest.... ik heb geen therapie gehad anders dan medicatie controle en instellen.
ADHD is een neurologische beperking. Je word er mee geboren. Dus het klopt wat je zegt.
Ik heb besloten mij te laten onderzoeken omdat ik altijd “anders” was voor mijn gevoel. Ik had een moment uitgezocht dat het eigenlijk wel “goed” ging met mij. Geen depressie, geen lastige relatie, leuk werk/sociaal leven. Zodat dit de onderzoeken niet in de weg zou zitten.
Het was een openbaring en erg geworsteld na de diagnose waarom het niet door anderen was opgemerkt zoals school, ouders, familie, vereniging etc. Medicatie is erg helpend voor mij, wat een verademing! Als ik dat had geweten vroeger was leren en studeren een stuk makkelijker geweest.... ik heb geen therapie gehad anders dan medicatie controle en instellen.
