Gezondheid
alle pijlers
baarmoederverwijdering
dinsdag 1 mei 2007 om 20:51
ik heb vandaag van mijn gyneacolooog te horen gekregen dat mijn baarmoeder eruit moet omdat ik een aantal vleesbomen heb. ze willen dit vaginaal met een ruggeprik doen . ik schrok daar op het eerste moment nogal van want ik dacht dat dit altijd onder volledige narcose ging. heeft iemand hier ervaring mee want ik kan me er eigenlijk niets bij voorstellen en dat maakt je bang, en hoe is de nasleep na zo'n operatie.
donderdag 6 september 2007 om 21:28
Hallo,
ik wil graag met jullie meeschrijven en meedelen.
ik heb gistreren gehoord, dat mijn baarmoeder verwijderd moet worden.
ik ben ook 40, dus redelijk jong nog.
ik heb ruim 3 jaar klachten zonder duidelijke oorzaak, waartegen geen andere oplossing heeft geholpen.
en nu dit.... ik weet dat het niet anders kan, ik zie er wel tegenop.
en dan nog niet eens tegen de ingreep zelf, maar voor de herstelperiode daarna! ik ben niet zo'n ster in niksen en anderen dingen laten overnemen....
ik wilde jullie ook nog iets vragen:
ik heb al heel wat informatie gelezen, maar nergens lees je duidelijk wat de gevolgen zijn voor je sexleven.
ik heb nog niet zo lang een nieuwe relatie en een bruisend sexleven.
ik maak me hier dus wel zorgen over...voor mij/ons is dit een belangrijk onderwerp.
ik heb het luchtigjes gevraagd aan de gyn, maar die gaf als antwoord 'ik hoor er nooit patienten over klagen" , nee dat zal ook wel niet.
ik zou graag van jullie horen, hoe jullie ervaring hiermee is?
waarschijnlijk zal er alleen maar opluchting zijn omdat het vloeien eindelijk over zal zijn, dat hoop ik dan maar.
ik voel niet dat het mijn vrouwzijn aantast, of zo.
ik ben benieuwd naar jullie reacties.
enne..... hoe gaat het nu met jullie????????
ik wil graag met jullie meeschrijven en meedelen.
ik heb gistreren gehoord, dat mijn baarmoeder verwijderd moet worden.
ik ben ook 40, dus redelijk jong nog.
ik heb ruim 3 jaar klachten zonder duidelijke oorzaak, waartegen geen andere oplossing heeft geholpen.
en nu dit.... ik weet dat het niet anders kan, ik zie er wel tegenop.
en dan nog niet eens tegen de ingreep zelf, maar voor de herstelperiode daarna! ik ben niet zo'n ster in niksen en anderen dingen laten overnemen....
ik wilde jullie ook nog iets vragen:
ik heb al heel wat informatie gelezen, maar nergens lees je duidelijk wat de gevolgen zijn voor je sexleven.
ik heb nog niet zo lang een nieuwe relatie en een bruisend sexleven.
ik maak me hier dus wel zorgen over...voor mij/ons is dit een belangrijk onderwerp.
ik heb het luchtigjes gevraagd aan de gyn, maar die gaf als antwoord 'ik hoor er nooit patienten over klagen" , nee dat zal ook wel niet.
ik zou graag van jullie horen, hoe jullie ervaring hiermee is?
waarschijnlijk zal er alleen maar opluchting zijn omdat het vloeien eindelijk over zal zijn, dat hoop ik dan maar.
ik voel niet dat het mijn vrouwzijn aantast, of zo.
ik ben benieuwd naar jullie reacties.
enne..... hoe gaat het nu met jullie????????
vrijdag 7 september 2007 om 09:21
Hi Juffrouw!
Voor mij heeft het geen enkel negatief effect gehad - alleen maar positief omdat je nooit meer ongesteld bent! De herstelperiode viel mij al met al wel mee, alleen moet je oppassen met te vlug seks na de operatie. Er was mij gezegd 6 weken wachten, daarna kan het weer. Na 5 1/2 week ging het zo goed met mij dat we dachten dat het wel weer kon - maar dat is een beetje tegengevallen. Ik ging vloeien en moest naar de eerste hulp. Met nog wat meer rust is het allemaal goedgekomen hoor. We waren gewoon iets te ongeduldig.
Ik was trouwens ook net 40 - ben nu 43.
Alvast heel veel succes en sterkte. Als je nog iets wil weten, vraag gerust.
groeten, C.
Voor mij heeft het geen enkel negatief effect gehad - alleen maar positief omdat je nooit meer ongesteld bent! De herstelperiode viel mij al met al wel mee, alleen moet je oppassen met te vlug seks na de operatie. Er was mij gezegd 6 weken wachten, daarna kan het weer. Na 5 1/2 week ging het zo goed met mij dat we dachten dat het wel weer kon - maar dat is een beetje tegengevallen. Ik ging vloeien en moest naar de eerste hulp. Met nog wat meer rust is het allemaal goedgekomen hoor. We waren gewoon iets te ongeduldig.
Ik was trouwens ook net 40 - ben nu 43.
Alvast heel veel succes en sterkte. Als je nog iets wil weten, vraag gerust.
groeten, C.
donderdag 13 september 2007 om 20:48
na 4 weken ging ik op controle bij de gyn en mocht ik alles weer.
Helaas had ik toen echter net last van een schimmel (nog nooit gehad!). Dus kreeg ik een vaginale capsule.
Nu is het over.
Ons sexleven is alleen maar verbeterd.
Nu is het 7 weken geleden dat ik geopereerd ben en ik voel mij top. Meer energie dan daarvoor!
Veel vriendinnen in mijn omgeving zijn nu zwanger of net bevallen en vragen zich af of ik het daar moeilijk mee heb. Nee, ik vind dat alleen maar leuk! Ik heb immers al een jongen en een meisje.
Helaas had ik toen echter net last van een schimmel (nog nooit gehad!). Dus kreeg ik een vaginale capsule.
Nu is het over.
Ons sexleven is alleen maar verbeterd.
Nu is het 7 weken geleden dat ik geopereerd ben en ik voel mij top. Meer energie dan daarvoor!
Veel vriendinnen in mijn omgeving zijn nu zwanger of net bevallen en vragen zich af of ik het daar moeilijk mee heb. Nee, ik vind dat alleen maar leuk! Ik heb immers al een jongen en een meisje.
donderdag 13 september 2007 om 22:22
hoi allemaal,
natuurlijk heb ik inmiddels het hele internet afgestruind, op zoek naar informatie van 'lotgenoten '.
omdat de ingreep bij mij vaginaal zal gebeuren (behalve als er complicaties zijn), hoop ik toch dat ik na een ruime maand hersteld ben.
ik moet op mijn werk nu al een heleboel regelen voor mijn afwezigheid, moet ik ook bij een vaginale verwijdering rekening houden met die 6 weken?
wat ik ook overal lees: je krijgt altijd een infuus en een katheter. kijk, dat was mij dus nog niet verteld!
ik krijg nog een voorbereidend gesprek in het ziekenhuis, in de week voorafgaand aan mijn opname, misschien bewaren ze de minder prettige details tot dan?
ik vind het heel prettig om te lezen hoe jullie dit allemaal ervaren hebben!
natuurlijk heb ik inmiddels het hele internet afgestruind, op zoek naar informatie van 'lotgenoten '.
omdat de ingreep bij mij vaginaal zal gebeuren (behalve als er complicaties zijn), hoop ik toch dat ik na een ruime maand hersteld ben.
ik moet op mijn werk nu al een heleboel regelen voor mijn afwezigheid, moet ik ook bij een vaginale verwijdering rekening houden met die 6 weken?
wat ik ook overal lees: je krijgt altijd een infuus en een katheter. kijk, dat was mij dus nog niet verteld!
ik krijg nog een voorbereidend gesprek in het ziekenhuis, in de week voorafgaand aan mijn opname, misschien bewaren ze de minder prettige details tot dan?
ik vind het heel prettig om te lezen hoe jullie dit allemaal ervaren hebben!
maandag 17 september 2007 om 14:58
Hoi Juffrouw
Mijn baarmoeder is uitwendig verwijderd .
Er werd mij van te voren verteld dat ik het zeker 6 weken rustig aan moest doen maar het is mij reuze mee gevallen !
De eerste dagen niet,veel napijn,en lopen deed echt erg pijn.
Mocht na drie dagen naar huis en heb twee weken geen zwaar huishoudelijk werk gedaan,daarna weer rustig opgebouwd.
Heb wel 6 weken niet zwaar getild
Ps veel succes!
Liefs Plom
Mijn baarmoeder is uitwendig verwijderd .
Er werd mij van te voren verteld dat ik het zeker 6 weken rustig aan moest doen maar het is mij reuze mee gevallen !
De eerste dagen niet,veel napijn,en lopen deed echt erg pijn.
Mocht na drie dagen naar huis en heb twee weken geen zwaar huishoudelijk werk gedaan,daarna weer rustig opgebouwd.
Heb wel 6 weken niet zwaar getild
Ps veel succes!
Liefs Plom
maandag 17 september 2007 om 20:47
Juffrouw, volgens mij moet je bij een vaginale verwijdering ook rekening houden met 6 weken. Vooral voorzichtig doen, jij zult het trekken van je buikwond niet voelen en daardoor geen signaal van je lichaam krijgen en inwendig moet het natuurlijk wel allemaal genezen.
Die catheter wordt ingebracht als je onder narcose bent. En het kan ook zijn dat je een epiduraal krijgt (dit is een ruggeprik waardoor morfine wordt toegedient), dit wordt voor de operatie ingebracht.
Het infuus wordt ook voor de operatie ingebracht.
Ben je er bang voor?
Die catheter wordt ingebracht als je onder narcose bent. En het kan ook zijn dat je een epiduraal krijgt (dit is een ruggeprik waardoor morfine wordt toegedient), dit wordt voor de operatie ingebracht.
Het infuus wordt ook voor de operatie ingebracht.
Ben je er bang voor?
vrijdag 28 september 2007 om 11:21
ik ben er weer. ik heb het nu gelukkig achter de rug en ben weer thuis na de ingreep. ze hebben mijn baarmoeder met veel moeite toch nog vaginaal kunnen verwijderen waar ik heel blij om ben.alles is me tot nu toe heel erg meegevallen(je wilt niet weten hoe erg ik tegen deze operatie heb opgezien)de ruggeprik was helemaal niet zo erg en waar ik ook erg tegenop zag was dat geklooi aan mijn lijf bijv. de catheter verwijderen maar het stelde niets voor.nu lekker uitrusten thuis , mijn lijf moet nu de rest doen. heel erg bedankt voor alle reakties.dat heb je echt wel nodig want je weet gewoon helemaal niet wat op je afkomt
zaterdag 29 september 2007 om 20:40
maandag 1 oktober 2007 om 20:37
Hallo, mag ik jullie wat vragen?
Hebben jullie allemaal je eierstokken nog weten te behouden??
De 26e ga ik met mijn gyn om de tafel over wat te doen met mijn buik.
Ooit eens een chlamydia doorgemaakt en alle rest verschijnselen die er zijn, aan deze infectie overgehouden.
En daar versta ik onder: veel, héél veel verklevingen, al jaren geen eileiders meer, deze waren ontstoken. En daarnaast ook veel buikpijn.
Gelukkig heb ik 2 kids(ivf) en gaan we niet voor nog een kindje.
Ben vandaag bij gyn geweest omdat het niet goed gaat en hij opperde om weer in de buik te gaan kijken en zn een eierstok weg te halen, via de scoop.
Maar de kans dat dit lukt is klein, dit door de verklevingen.
Dat zou in kunnen houden dat ook mijn baarmoeder er uit gehaald zal worden.
We hopen dan dat mijn linkereierstok zich gedeist zal houden en zal voorkomen dat de overgang zijn entree maakt..
Ben dan 39 dus nog best wel jong daar voor.
Hebben jullie hier ervaringen mee?
Hebben jullie allemaal je eierstokken nog weten te behouden??
De 26e ga ik met mijn gyn om de tafel over wat te doen met mijn buik.
Ooit eens een chlamydia doorgemaakt en alle rest verschijnselen die er zijn, aan deze infectie overgehouden.
En daar versta ik onder: veel, héél veel verklevingen, al jaren geen eileiders meer, deze waren ontstoken. En daarnaast ook veel buikpijn.
Gelukkig heb ik 2 kids(ivf) en gaan we niet voor nog een kindje.
Ben vandaag bij gyn geweest omdat het niet goed gaat en hij opperde om weer in de buik te gaan kijken en zn een eierstok weg te halen, via de scoop.
Maar de kans dat dit lukt is klein, dit door de verklevingen.
Dat zou in kunnen houden dat ook mijn baarmoeder er uit gehaald zal worden.
We hopen dan dat mijn linkereierstok zich gedeist zal houden en zal voorkomen dat de overgang zijn entree maakt..
Ben dan 39 dus nog best wel jong daar voor.
Hebben jullie hier ervaringen mee?
vrijdag 5 oktober 2007 om 14:56
Hallo dames,
Twee weken geleden is mijn baarmoeder verwijderd en hebben ze endometriose-haarden weggebrand. Onder volledige narcose ivm de endometriose-behandeling. 5 dagen ziekenhuis en daarna thuis echt herstellen. Geen problemen met narcose, morfine of cath. Nu ook weinig "last". Wel wat ongemakkelijk in de buik (met name bij het plassen), wat "vage" klachtjes en erg snel moe. Eierstokken zitten er nog. Ik ben 33 en heb een zoontje. Zag er tegenop (zoals velen) maar het valt me allemaal mee....Merk alleen wel dat ik me ga vervelen...
Heb gebeld met ziekenhuis, maar ondanks dat ik me goed voel moet ik me aan de leefregels houden...
Groet
Simone
Twee weken geleden is mijn baarmoeder verwijderd en hebben ze endometriose-haarden weggebrand. Onder volledige narcose ivm de endometriose-behandeling. 5 dagen ziekenhuis en daarna thuis echt herstellen. Geen problemen met narcose, morfine of cath. Nu ook weinig "last". Wel wat ongemakkelijk in de buik (met name bij het plassen), wat "vage" klachtjes en erg snel moe. Eierstokken zitten er nog. Ik ben 33 en heb een zoontje. Zag er tegenop (zoals velen) maar het valt me allemaal mee....Merk alleen wel dat ik me ga vervelen...
Heb gebeld met ziekenhuis, maar ondanks dat ik me goed voel moet ik me aan de leefregels houden...
Groet
Simone
vrijdag 5 oktober 2007 om 16:00
Hi Simone,
fijn dat het je is meegevallen! Hou je toch echt aan de regels - die zijn niet voor niets opgesteld. Je moet echt oppassen niet te veel hooi op je vork te nemen, je kunt nl. blijvende klachten houden (blaas enzo). Dus gewoon lekker rustig aan, over een aantal weken kun je alles weer!
Hi zonder naam; fijn dat het achter de rug is en is meegevallen! Heerlijk geen klachten meer, nooit meer ongesteld, ik vond het een verrijking van mijn seksleven (en mijn vriend ook). Wel nog even rustig aan doen, zoals voor iedereen geldt na zo'n zware ingreep.
Hi much, bij mij zijn de eierstokken blijven zitten, dus ik weet niet hoe het is om zonder te zijn. Kan alleen zeggen dat ik achteraf heel blij was dat baarmoeder eruit is (ik was 40). Veel sterkte ermee!
gr. Charmaine
fijn dat het je is meegevallen! Hou je toch echt aan de regels - die zijn niet voor niets opgesteld. Je moet echt oppassen niet te veel hooi op je vork te nemen, je kunt nl. blijvende klachten houden (blaas enzo). Dus gewoon lekker rustig aan, over een aantal weken kun je alles weer!
Hi zonder naam; fijn dat het achter de rug is en is meegevallen! Heerlijk geen klachten meer, nooit meer ongesteld, ik vond het een verrijking van mijn seksleven (en mijn vriend ook). Wel nog even rustig aan doen, zoals voor iedereen geldt na zo'n zware ingreep.
Hi much, bij mij zijn de eierstokken blijven zitten, dus ik weet niet hoe het is om zonder te zijn. Kan alleen zeggen dat ik achteraf heel blij was dat baarmoeder eruit is (ik was 40). Veel sterkte ermee!
gr. Charmaine
dinsdag 23 oktober 2007 om 08:57
Hallo lotgenoten,
volgende week donderdag, 1 november, ben ik aan de beurt voor de operatie.
gelukkig maar, want het wachten duurt me te lang.
ik heb nog steeds dezelfde klachten, soms ietsje minder, maar er zijn wel contactbloedingen bijgekomen, die had ik eerder niet.
tijd dus voor de rigoureuze ingreep!
ik ben niet echt bang voor de operatie op zich, ik zie wel op tegen de eerste dagen erna, ik heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen!
mensen in mijn omgeving die dezelfde ingreep hebbn gehad, vertelln oo over lang aanhoudende vermoeidheid.
ik kan me daar nu nog niks bij voorstellen!
hoe is het nu met jullie allemaal?
ik ben heel benieuwd hoe jullie je voelen en hoe het met jullie gaat.
volgende week donderdag, 1 november, ben ik aan de beurt voor de operatie.
gelukkig maar, want het wachten duurt me te lang.
ik heb nog steeds dezelfde klachten, soms ietsje minder, maar er zijn wel contactbloedingen bijgekomen, die had ik eerder niet.
tijd dus voor de rigoureuze ingreep!
ik ben niet echt bang voor de operatie op zich, ik zie wel op tegen de eerste dagen erna, ik heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen!
mensen in mijn omgeving die dezelfde ingreep hebbn gehad, vertelln oo over lang aanhoudende vermoeidheid.
ik kan me daar nu nog niks bij voorstellen!
hoe is het nu met jullie allemaal?
ik ben heel benieuwd hoe jullie je voelen en hoe het met jullie gaat.
donderdag 8 november 2007 om 19:09
hallo allemaal,
inmiddels heb ik de operatie achter de rug. ik ben vorige week donderdagmiddag geopereerd, mocht zondag naar huis.
de eerste nacht en de dag na de ingreep waren wel heftig, ik had toch wel veel pijn, waarvoor ik morfinespuitjes kreeg. die hielpen prima.
waar ik ook veel last van had, is het op gang komen van de darmen, pfff. op een gegeven moment weet je niet meer waarvan je nou eigenlijk buikpijn hebt.
nu, na een week, voel ik me erg goed.
ik rust elke middag wel een uurtje, dat heb ik echt nodig want ik slaap dan zo. 's nachts slaap ik ook als een blok, dat is normaal wel anders.
sinds ik thuis ben uit het ziekenhuis, gebruik ik geen pijnstillers meer, heb ze niet nodig.
gisteren heb ik wegens onverwacht ziekenbezoek niet even gerust, toen had ik 's avonds wel last van een zeurderig, trekkerig, drukgevoel in mijn onderbuik.
het is dus duidelijk: wél doen!
mijn man heeft zorgverlof, is dus maar een paar uurtjes per dag op zijn werk. ik wordt door hem flink in de watten gelegd, hij let ook op dat ik toch niet teveel doe. hij is nogal onder de indruk van het hele gebeuren en vindt mij een erg sterke vrouw geloof ik.
al met al valt het me nu echt mee.
hoe gaat het inmiddels met jullie??
inmiddels heb ik de operatie achter de rug. ik ben vorige week donderdagmiddag geopereerd, mocht zondag naar huis.
de eerste nacht en de dag na de ingreep waren wel heftig, ik had toch wel veel pijn, waarvoor ik morfinespuitjes kreeg. die hielpen prima.
waar ik ook veel last van had, is het op gang komen van de darmen, pfff. op een gegeven moment weet je niet meer waarvan je nou eigenlijk buikpijn hebt.
nu, na een week, voel ik me erg goed.
ik rust elke middag wel een uurtje, dat heb ik echt nodig want ik slaap dan zo. 's nachts slaap ik ook als een blok, dat is normaal wel anders.
sinds ik thuis ben uit het ziekenhuis, gebruik ik geen pijnstillers meer, heb ze niet nodig.
gisteren heb ik wegens onverwacht ziekenbezoek niet even gerust, toen had ik 's avonds wel last van een zeurderig, trekkerig, drukgevoel in mijn onderbuik.
het is dus duidelijk: wél doen!
mijn man heeft zorgverlof, is dus maar een paar uurtjes per dag op zijn werk. ik wordt door hem flink in de watten gelegd, hij let ook op dat ik toch niet teveel doe. hij is nogal onder de indruk van het hele gebeuren en vindt mij een erg sterke vrouw geloof ik.
al met al valt het me nu echt mee.
hoe gaat het inmiddels met jullie??
zaterdag 10 november 2007 om 09:16
hoi dames,
mijn operatie is nu 7 weken geleden.ik voel me best al heel goed,alleen nog snel moe en mijn banden vervelen nog als ik wat te veel loop.Ik ben maandag bij de gyn geweest. Die zei dat ik erg veel geluk had gehad dat hij nog vagynaal was verwijderd, hij was 320 gram en zat vol met vleesbomen maar verder niets kwaadaardig.Ik mag gelukkig weer alles(mijn man was daarmee heel erg blij want 6 weken geheelonthouding valt niet mee)ik heb maar niet tegen de gyn gezegd dat we al voorzichtig aan het oefenen waren(ha,ha)Er zaten alleen nog een paar hechtingen die nog op moesten lossen.Maandag moet ik ook weer gedeeltelijk aan het werk,gelukkig wel op therapeutische basis,ik hoef alleen maar te doen wat ik aankan en maar 3 dagen.Ik ben dus benieuwd hoe dat weer gaat, maar ik ben blij dat ik langzaam mijn oude leventje weer kan aanpakken zonder constante bloedingen en slap voelen door de bloedarmoede.
mijn operatie is nu 7 weken geleden.ik voel me best al heel goed,alleen nog snel moe en mijn banden vervelen nog als ik wat te veel loop.Ik ben maandag bij de gyn geweest. Die zei dat ik erg veel geluk had gehad dat hij nog vagynaal was verwijderd, hij was 320 gram en zat vol met vleesbomen maar verder niets kwaadaardig.Ik mag gelukkig weer alles(mijn man was daarmee heel erg blij want 6 weken geheelonthouding valt niet mee)ik heb maar niet tegen de gyn gezegd dat we al voorzichtig aan het oefenen waren(ha,ha)Er zaten alleen nog een paar hechtingen die nog op moesten lossen.Maandag moet ik ook weer gedeeltelijk aan het werk,gelukkig wel op therapeutische basis,ik hoef alleen maar te doen wat ik aankan en maar 3 dagen.Ik ben dus benieuwd hoe dat weer gaat, maar ik ben blij dat ik langzaam mijn oude leventje weer kan aanpakken zonder constante bloedingen en slap voelen door de bloedarmoede.
dinsdag 27 november 2007 om 17:13
Pfff, ik schreef begin deze maand dat het wel goed ging en dat is eigenlijk ook nog zo...maar ik heb het gevoel dat mijn hormonen een "loopje" met me nemen. Heb steeds van die "vage" klachten, last van mijn darmen, kan moeilijk naar de wc, opvliegers, verdrietig....blehhhhhhh. Het is nu 9 weken geleden dat ik geopereerd ben, misschien moet ik het nog wat tijd geven....
Lfs
Simoon
Lfs
Simoon
dinsdag 4 december 2007 om 19:05
Ik lees net voor het eerst dit topic. Ik had ook vleesbomen (meerdere, varierend van grootte tot 10 cm). Mijn gynaecoloog gaf ook als optie de baarmoeder te verwijderen (niet vaginaal want daarvoor waren de vleesbomen al te groot). Ik ben verder gaan zoeken en kwam terecht op vleesboom.nl
Het Elisabethziekenhuis in Tilburg (maar inmiddels ook veel andere ziekenhuizen) heeft inmiddels veel ervaring met de zg. embolisatie. Hierbij worden onder rontgendoorlichting de aderen die de vleesbomen voeden dichtgestopt met siliconen. Doordat de vleesbomen dan geen bloed meer krijgen gaan ze verschrompelen. Bij mij heeft de ingreep plaatsgevonden in februari 2007. Mijn klachten (veel en langdurig bloedverlies, veel krampen) zijn helemaal verdwenen. Bij controle bleken de vleesbomen goed geslonken te zijn. Het is zeker een optie voor degenen die geen operatie willen, je bent ook veel sneller weer op de been en geen lelijk litteken!!
Het Elisabethziekenhuis in Tilburg (maar inmiddels ook veel andere ziekenhuizen) heeft inmiddels veel ervaring met de zg. embolisatie. Hierbij worden onder rontgendoorlichting de aderen die de vleesbomen voeden dichtgestopt met siliconen. Doordat de vleesbomen dan geen bloed meer krijgen gaan ze verschrompelen. Bij mij heeft de ingreep plaatsgevonden in februari 2007. Mijn klachten (veel en langdurig bloedverlies, veel krampen) zijn helemaal verdwenen. Bij controle bleken de vleesbomen goed geslonken te zijn. Het is zeker een optie voor degenen die geen operatie willen, je bent ook veel sneller weer op de been en geen lelijk litteken!!
woensdag 7 januari 2009 om 17:23
Dit is al een oud topic maar het onderwerp is voor mij actueel.
Ik ben voor volgende geboekt voor een baarmoederverwijdering. Het wordt via een buiksnede verwijdert en ook de eierstokken en eileiders gaan eruit. Ik krijg dan wel een hormoonimplantaat om niet gelijk de overgang in te gaan.
Zijn er nog meer viva-forummers voor wie dit een actueel onderwerp is?
Ik ben voor volgende geboekt voor een baarmoederverwijdering. Het wordt via een buiksnede verwijdert en ook de eierstokken en eileiders gaan eruit. Ik krijg dan wel een hormoonimplantaat om niet gelijk de overgang in te gaan.
Zijn er nog meer viva-forummers voor wie dit een actueel onderwerp is?
dinsdag 13 januari 2009 om 17:49
hallo,
ik heb drie jaar geleden borstkanker gehad door een hormoongevoelige tumor,
na en borstsparende operatie, bestraling en chemo kwam ik in de overgang,
ik slik nu een anti hormoon, tamoxifen, en dat zal ik nog 9 jaar moeten slikken, helaas is mijn lichaam daartegen aan het protesteren, mijn baarmoeder vergroot, vleesbomen en een lichte cyclus,
mijn gyneacoloog wil dat ik een ander medicijn ga nemen, maar ik heb echt zoiets van : de hele handel eruit,
ik ben nu een keer van een vleesboom verlost, maar heb er een maand later weer één, en omdat mijn baarmoeder slijmvlies dikker is loop ik het risico dat het kwaadaardig wordt,
begin februari krijg ik weer een water echo, wie kent zoiets???
ik heb drie jaar geleden borstkanker gehad door een hormoongevoelige tumor,
na en borstsparende operatie, bestraling en chemo kwam ik in de overgang,
ik slik nu een anti hormoon, tamoxifen, en dat zal ik nog 9 jaar moeten slikken, helaas is mijn lichaam daartegen aan het protesteren, mijn baarmoeder vergroot, vleesbomen en een lichte cyclus,
mijn gyneacoloog wil dat ik een ander medicijn ga nemen, maar ik heb echt zoiets van : de hele handel eruit,
ik ben nu een keer van een vleesboom verlost, maar heb er een maand later weer één, en omdat mijn baarmoeder slijmvlies dikker is loop ik het risico dat het kwaadaardig wordt,
begin februari krijg ik weer een water echo, wie kent zoiets???
