Gezondheid
alle pijlers
Blijven roken en drinken na een tia
woensdag 29 december 2021 om 20:33
Mijn vader is 68 jaar. Heeft 10 jaar geleden een tia gekregen, waardoor hij tijdelijk het zicht verloor aan 1 kant. Hij werd snel geopereerd aan zijn halsslagader. Daarna moest hij zijn levensstijl drastisch omgooien.
Inmiddels zijn we 10 jaar verder. Hij rookt nog steeds en heeft een zwaar alcoholprobleem.
Tijdens kerst heeft hij opnieuw een tia gehad, waardoor hij tijdelijk minder goed kon zien. Naar de spoed geweest, en afgelopen maandag weer geopereerd aan zijn halsslagader. Hij moet zijn levensstijl drastisch omgooien.
Mijn moeder is 62 jaar. Zij rookt en heeft ook een alcoholverslaving. Door het roken heeft ze ondermeer longemfyseem gekregen. Het is van groot belang dat zij ook stopt met roken én drinken. Gisteren zij ik nog tegen haar: ik wil mijn mama liever niet vroeg verliezen. Dus stop met roken (en drinken). Ze zegt: je bent wel erg streng voor me.
Mijn vader mocht deze voormiddag het ziekenhuis verlaten. Ik kwam hem in de namiddag bezoeken. Ze zaten beiden al gezellig terug aan de wijn.
Mijn broer en ik zijn heel kwaad.
Wat kunnen we doen? Wat we ook zeggen, niets lijkt te helpen. Zelfs een tia is klaarblijkelijk geen signaal om heel dringend iets aan de gezondheid te doen.
Inmiddels zijn we 10 jaar verder. Hij rookt nog steeds en heeft een zwaar alcoholprobleem.
Tijdens kerst heeft hij opnieuw een tia gehad, waardoor hij tijdelijk minder goed kon zien. Naar de spoed geweest, en afgelopen maandag weer geopereerd aan zijn halsslagader. Hij moet zijn levensstijl drastisch omgooien.
Mijn moeder is 62 jaar. Zij rookt en heeft ook een alcoholverslaving. Door het roken heeft ze ondermeer longemfyseem gekregen. Het is van groot belang dat zij ook stopt met roken én drinken. Gisteren zij ik nog tegen haar: ik wil mijn mama liever niet vroeg verliezen. Dus stop met roken (en drinken). Ze zegt: je bent wel erg streng voor me.
Mijn vader mocht deze voormiddag het ziekenhuis verlaten. Ik kwam hem in de namiddag bezoeken. Ze zaten beiden al gezellig terug aan de wijn.
Mijn broer en ik zijn heel kwaad.
Wat kunnen we doen? Wat we ook zeggen, niets lijkt te helpen. Zelfs een tia is klaarblijkelijk geen signaal om heel dringend iets aan de gezondheid te doen.
woensdag 29 december 2021 om 20:41
woensdag 29 december 2021 om 20:41
Zolang ze zelf het nut niet zien en / of teveel genieten van de drank en sigaretten gaan zelfs 10 TIA's hen niet tegenhouden. Helaas.
Ik veronderstel dat hun arts waar ze op controle moeten het hen ook nog meegeeft, maar tenzij je 24u op 24 7 op 7 naast hen blijft staan is er toch écht weinig tegen te beginnen.
Ik veronderstel dat hun arts waar ze op controle moeten het hen ook nog meegeeft, maar tenzij je 24u op 24 7 op 7 naast hen blijft staan is er toch écht weinig tegen te beginnen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 29 december 2021 om 20:42
woensdag 29 december 2021 om 20:56
Kan ik me voorstellen.
Misschien wat afstand nemen om jezelf te beschermen?
woensdag 29 december 2021 om 21:02
Een verslaving is een ziekte. Zelfs al zien ze in dat ze iets moeten veranderen, dan zal het nog steeds niet zonder hulp lukken. En die hulp kan niet van de kinderen komen, maar moet ingezet worden door professionals. Dat kan alleen als zij dit zelf willen en hier voor kiezen.
Sterkte. Het lijkt me heel naar om je ouders zo te zien.
Sterkte. Het lijkt me heel naar om je ouders zo te zien.
woensdag 29 december 2021 om 21:14
woensdag 29 december 2021 om 21:35
Wat vreselijk zwaar voor je
Ik heb net een vriendin verloren die verslaafd was aan alcohol en veel rookte, ze was iets jonger dan jouw ouders.
Wat ik ook zei niks hielp, eigenlijk voelde ze zich aangevallen en niet begrepen door mijn goede raad.
En ik werk bij een cliënt die nu 87 is en altijd gerookt, 10 jaar geleden zware hersenbloedingen, maar die leeft gelukkig nog wel.
Sterkte je kunt er voor ze zijn, maar je kunt het niet winnen van hun verslavingen
Ik heb net een vriendin verloren die verslaafd was aan alcohol en veel rookte, ze was iets jonger dan jouw ouders.
Wat ik ook zei niks hielp, eigenlijk voelde ze zich aangevallen en niet begrepen door mijn goede raad.
En ik werk bij een cliënt die nu 87 is en altijd gerookt, 10 jaar geleden zware hersenbloedingen, maar die leeft gelukkig nog wel.
Sterkte je kunt er voor ze zijn, maar je kunt het niet winnen van hun verslavingen
.
woensdag 29 december 2021 om 22:00
woensdag 29 december 2021 om 22:04
Dit. Mijn moeder ging van hoesten naar copd, en daarna naar longkanker, ze rookte zelfs nog toen ze in het hospice lag. tja, toen maakte het toch niet meer uit. niks was voor haar een signaal om te stoppen. ook haar kinderen niet en haar kleinkind niet. Als ze zelf niet willen dat houdt het op, hoe kut dat ook is om te moeten meemaken.TheeMetChocolade schreef: ↑29-12-2021 20:35Liefje, hoe kut ook, als ze zelf niet willen kunnen jullie kletsen wat jullie willen maar zal het niet veranderen.
Sterkte, niet tof, dat aan moeten zien
Don't cry, buy a bag and move on.
woensdag 29 december 2021 om 22:17
Mijn schoonmoeder rookte haar hele leven totdat ze een tia kreeg.
Hierdoor kon ze niet lopen.
Met bezoek eerst in het ziekenhuis en later in het revalidatiecentrum heeft ze vaak gewezen op de rookruimtes.
Maar wij vonden dat, als ze dat echt wilde, ze er zelf maar moest zien te komen. (En dat ging niet)
In de 3 maanden dat ze in het revalidatiecentrum lag, haar hele huis schoongemaakt, gewit, opnieuw behangen en contant gelucht. (2 vierkante meter was 10 liter water)
Haar voorraad shag verkocht.
Nu 15 jaar later is ze nog van het roken af.
Ik weet het ben niet de ideale schoonzoon. Maar dat is prima.
Maar als ze wel had kunnen lopen, was ze niet gestopt en waarschijnlijk al overleden.
Hierdoor kon ze niet lopen.
Met bezoek eerst in het ziekenhuis en later in het revalidatiecentrum heeft ze vaak gewezen op de rookruimtes.
Maar wij vonden dat, als ze dat echt wilde, ze er zelf maar moest zien te komen. (En dat ging niet)
In de 3 maanden dat ze in het revalidatiecentrum lag, haar hele huis schoongemaakt, gewit, opnieuw behangen en contant gelucht. (2 vierkante meter was 10 liter water)
Haar voorraad shag verkocht.
Nu 15 jaar later is ze nog van het roken af.
Ik weet het ben niet de ideale schoonzoon. Maar dat is prima.
Maar als ze wel had kunnen lopen, was ze niet gestopt en waarschijnlijk al overleden.
woensdag 29 december 2021 om 22:36
Je kunt niks doen. Als mensen ervoor kiezen (al dan niet door verslaving) om deze levensstijl niet op te willen geven, dan kun je alleen maar toekijken en dweilen met de kraan open en hopen op het beste.
woensdag 29 december 2021 om 22:37
Klopt. Mijn moeder lag ook kettingrokend in het hospice met haar kanker. Je doet er niks tegen.daenerys79 schreef: ↑29-12-2021 22:04Dit. Mijn moeder ging van hoesten naar copd, en daarna naar longkanker, ze rookte zelfs nog toen ze in het hospice lag. tja, toen maakte het toch niet meer uit. niks was voor haar een signaal om te stoppen. ook haar kinderen niet en haar kleinkind niet. Als ze zelf niet willen dat houdt het op, hoe kut dat ook is om te moeten meemaken.
donderdag 30 december 2021 om 08:21
Ikzelf zou dat niet doen omdat ik daarvoor te schijterig ben. Het heeft best wel iets dat je zoveel van de rook houdt die door je longen gaat dat je daarvoor de dood wil riskeren. Want dan ben je niet erg bang voor de dood. Ik heb toch meer de neiging om dat soort risico's te elimineren.
De alcoholroes vind ik niet lekker dus daar ben ik al snel uit maar als je dat zó lekker vindt dat je daaraan wil sterven tja dan is dat best moedig (wat mij betreft). Misschien wel een controversiële mening maar zo denk ik nu eenmaal. Het is niet de bedoeling om je overstuur te maken.
De alcoholroes vind ik niet lekker dus daar ben ik al snel uit maar als je dat zó lekker vindt dat je daaraan wil sterven tja dan is dat best moedig (wat mij betreft). Misschien wel een controversiële mening maar zo denk ik nu eenmaal. Het is niet de bedoeling om je overstuur te maken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 30 december 2021 om 15:32
Jeetje wat verschrikkelijk heftig dat je zoiets bij beide ouders mee moet maken.
Mijn vader heeft ook zijn hele leven teveel gerookt en was alcoholist.
Hij kreeg voor 12 jaar terug daardoor een hartinfarct en het leek er even op dat hij het licht had gezien. Helaas is hij toch weer begonnen na zijn pensioen werd het nog erger. En uiteindelijk is hij voor 1,5 jaar terug overleden op 69 jarige leeftijd aan. Tongkanker en longkanker dit werd tegelijkertijd ontdekt. Het was niet alleen voor hem maar vooral voor ons een hel.
Heb hem zo vaak gesmeekt om te stoppen met zijn ongezonde leefstijl tot huilend aan toe, maar broer die inmiddels dezelfde kant opgaat. Heeft hem ook vaak gevraagd te stoppen ook gesmeekt en gehuild niks van dit heeft ooit mogen baten.
En weet inmiddels zolang ze zelf niet inzien dat ze een groot probleem hebben. Dat je er als buitenstaander heel erg weinig aan kan doen. Ze moeten zelf het licht zien. Of er moet een instantie bij aan te pas komen. Heb wel eens overwogen om dat programma verslaafd aan te schrijven. Wat heb ik vaak dat programma huilend gekeken omdat het zo herkenbaar is.
Het enigste advies dat ik kan geven is praten, praten en praten in de hoop dat ze hulp willen zoeken.
Sterkte!
Mijn vader heeft ook zijn hele leven teveel gerookt en was alcoholist.
Hij kreeg voor 12 jaar terug daardoor een hartinfarct en het leek er even op dat hij het licht had gezien. Helaas is hij toch weer begonnen na zijn pensioen werd het nog erger. En uiteindelijk is hij voor 1,5 jaar terug overleden op 69 jarige leeftijd aan. Tongkanker en longkanker dit werd tegelijkertijd ontdekt. Het was niet alleen voor hem maar vooral voor ons een hel.
Heb hem zo vaak gesmeekt om te stoppen met zijn ongezonde leefstijl tot huilend aan toe, maar broer die inmiddels dezelfde kant opgaat. Heeft hem ook vaak gevraagd te stoppen ook gesmeekt en gehuild niks van dit heeft ooit mogen baten.
En weet inmiddels zolang ze zelf niet inzien dat ze een groot probleem hebben. Dat je er als buitenstaander heel erg weinig aan kan doen. Ze moeten zelf het licht zien. Of er moet een instantie bij aan te pas komen. Heb wel eens overwogen om dat programma verslaafd aan te schrijven. Wat heb ik vaak dat programma huilend gekeken omdat het zo herkenbaar is.
Het enigste advies dat ik kan geven is praten, praten en praten in de hoop dat ze hulp willen zoeken.
Sterkte!
