Gezondheid
alle pijlers
Bloedpropje in hartboezem.
dinsdag 22 mei 2007 om 18:14
Vorige maand was ik heel erg benauwd. Na lang zoeken door de huisarts, heeft ze mij eindelijk naar de S.E.H. gestuurd en daar ben ik door een cardioloog onderzocht.
Ik bleek "iets" in de linker hartboezem te hebben ziten. Het zou een bloedpropje zijn, of een weefsel of een tumor. Van dat laatste ben ik hel erg geschrokken.
Maar het was "gelukkig" de minder erge variant een bloedpropje. Het is met bloedverdunners opgelost. En ik voel me eigenlijk best wel weer de oude.
Wie heeft dit ook meegemaakt?
En ben je bang om het weer te krijgen?
De cardioloog vertelde mij dat ze eigenlijk niet weten hoe je het krijgen kunt!
Misschien door een griepje of een verkoudheid? Ze weten het niet!
zondag 5 augustus 2007 om 22:22
Door mijn hartafwijking heb ik geen functionele rechter harthelft. Momenteel lijkt mijn hart dat niet zo goed meer te trekken. Ik hou vocht vast en ben erg moe. Ze zijn nu al maanden bezig met uitzoeken wat er precies aan de hand is en of ze er iets aan kunnen doen. Het is alleen steeds heel erg lang wachten op de onderzoeken en op de uitslagen. En dan lijkt er ook nog weinig uit te komen. Het vervelendste onderzoek (catheterisatie) moet nu overnieuw gedaan worden, en daar heb ik het heel erg moeilijk mee. Ik hoop dat ik niet zo lang hoef te wachten (de vorige keer was het meer dan 2 maanden) en dat er nu wel wat uit komt. En dan is het maar hopen dat ze nog iets voor me kunnen doen 
. Flink shit dus. En daar bovenop komen dan ook nog eens al die ritmestoornissen... om gek van te worden.
Maar ja...c'est la vie....
Geniet van je vakantie, dat heb je wel verdiend!
Dat je nu af en toe nog wat voelt kan best wel komen doordat je nu weet hoe het voelt, dat idee had ik in het begin heel erg. Het went wel, en je wordt er wel rustiger onder.
. Flink shit dus. En daar bovenop komen dan ook nog eens al die ritmestoornissen... om gek van te worden.Maar ja...c'est la vie....
Geniet van je vakantie, dat heb je wel verdiend!
Dat je nu af en toe nog wat voelt kan best wel komen doordat je nu weet hoe het voelt, dat idee had ik in het begin heel erg. Het went wel, en je wordt er wel rustiger onder.
dinsdag 7 augustus 2007 om 14:53
Hebben ze het al gehad over eventuele opties? Ik neem aan dat je behoorlijk wat medicatie krijgt maar hebben ze het al gehad over een stukje techniek wat je hart wat kan ondersteunen?
En waarom wordt je nogmaals gecatheteriseerd? Ik neem aan dat ze specifieke metingen willen doen?
Ik wil je geen valse hoop geven maar op het gebied van cardiologie is er veel mogelijk...Ik hoop dat ze snel een behandeling voor je hebben die je hart iig optimaal zal gaan ondersteunen.
Ik zit inderdaad al behoorlijk aan de grens van wat er met medicijnen mogelijk is. Er kan nog wel iets gesleuteld worden, maar niet echt heel erg veel meer ben ik bang.
De cath is inderdaad om de metingen van de vorige keer te verfijnen, nog eens extra goed te kijken. Afhankelijk van die resultaten gaan ze besluiten of het zin heeft om te opereren. Als dat niet kan ben ik wel een beetje de pineut, want dan zijn er niet echt mogelijkheden meer.
Ik ben wel op de hoogte van techniek om de circulatie te ondersteunen, maar dat is echt een laatste redmiddel om je in leven te houden tot transplantatie. En op dat punt ben ik gelukkig nog lang niet.
En waarom wordt je nogmaals gecatheteriseerd? Ik neem aan dat ze specifieke metingen willen doen?
Ik wil je geen valse hoop geven maar op het gebied van cardiologie is er veel mogelijk...Ik hoop dat ze snel een behandeling voor je hebben die je hart iig optimaal zal gaan ondersteunen.
Ik zit inderdaad al behoorlijk aan de grens van wat er met medicijnen mogelijk is. Er kan nog wel iets gesleuteld worden, maar niet echt heel erg veel meer ben ik bang.
De cath is inderdaad om de metingen van de vorige keer te verfijnen, nog eens extra goed te kijken. Afhankelijk van die resultaten gaan ze besluiten of het zin heeft om te opereren. Als dat niet kan ben ik wel een beetje de pineut, want dan zijn er niet echt mogelijkheden meer.
Ik ben wel op de hoogte van techniek om de circulatie te ondersteunen, maar dat is echt een laatste redmiddel om je in leven te houden tot transplantatie. En op dat punt ben ik gelukkig nog lang niet.
woensdag 8 augustus 2007 om 14:12
hey Kaatje,
Ik weet niet meer wat ik allemaal precies had neergekalkt...Maar ik zou graag willen weten hoe jij als jongeling de zorg/aandacht in een ziekenhuis ervaart...Ik ben zelf verpleegkundige op afdeling cardiologie en krijg zo nu en dan te maken met mensen van jouw leeftijd. Aangezien ik zelf 23 ben vind ik het best lastig om mensen van mijn eigen leeftijd te begeleiden/ondersteunen. Mijn insteek is dat elk mens weer anders benaderd wil worden maar ben benieuwd naar jouw ervaringen, behoeftes en natuurlijk jouw mening
Tenminste als je wat over kwijt wilt: tips en adviezen zou ik graag willen horen
Ik weet niet meer wat ik allemaal precies had neergekalkt...Maar ik zou graag willen weten hoe jij als jongeling de zorg/aandacht in een ziekenhuis ervaart...Ik ben zelf verpleegkundige op afdeling cardiologie en krijg zo nu en dan te maken met mensen van jouw leeftijd. Aangezien ik zelf 23 ben vind ik het best lastig om mensen van mijn eigen leeftijd te begeleiden/ondersteunen. Mijn insteek is dat elk mens weer anders benaderd wil worden maar ben benieuwd naar jouw ervaringen, behoeftes en natuurlijk jouw mening
Tenminste als je wat over kwijt wilt: tips en adviezen zou ik graag willen horen
donderdag 9 augustus 2007 om 10:22
Moeilijke vraag! Ik heb wel wat te vertellen, maar weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Mijn ervaring is ook (nog) niet echt groot, in de laatste 6 jaar heb ik 3 keer in het ziekenhuis gelegen, waarvan 1x in Rome.
Het ergste van de afdeling cardiologie vind ik het hoge oude-mensen gehalte. Ik val daar hoe dan ook erg op, en dat geeft anderen (blijkbaar) het recht om te vragen of ik het ook 'aan mijn hartje heb', of om uitgebreid mijn kamer binnen te gluren. Maar goed, dat heeft weinig met verpleegkundigen te maken.
Wat ik devorige keer echt heel prettig vond is dat een aantal verpleegkundigen had bestudeerd wat er nou precies met mij aan de hand was (mijn afwijking komt niet echt vaak voor, voor de meesten was het echt onbekend) en daarna ook aan mij kwamen vragen hoe het nou allemaal zat.
Voor mij is begrip waarschijnlijk het allerbelangrijkste: begrip voor mijn behoefte aan ouderlijk gezelschap, ook tussen de bezoektijden door, begrip voor mijn enorme naaldenangst, voor mijn behoefte aan informatie.
Mmm, dat was al iets, misschien volgt er nog wel meer.
Het ergste van de afdeling cardiologie vind ik het hoge oude-mensen gehalte. Ik val daar hoe dan ook erg op, en dat geeft anderen (blijkbaar) het recht om te vragen of ik het ook 'aan mijn hartje heb', of om uitgebreid mijn kamer binnen te gluren. Maar goed, dat heeft weinig met verpleegkundigen te maken.
Wat ik devorige keer echt heel prettig vond is dat een aantal verpleegkundigen had bestudeerd wat er nou precies met mij aan de hand was (mijn afwijking komt niet echt vaak voor, voor de meesten was het echt onbekend) en daarna ook aan mij kwamen vragen hoe het nou allemaal zat.
Voor mij is begrip waarschijnlijk het allerbelangrijkste: begrip voor mijn behoefte aan ouderlijk gezelschap, ook tussen de bezoektijden door, begrip voor mijn enorme naaldenangst, voor mijn behoefte aan informatie.
Mmm, dat was al iets, misschien volgt er nog wel meer.
vrijdag 10 augustus 2007 om 21:34
Ik ben dan wel 10 jaartjes ouder dan Kaatje, maar voor de afdeling Cardiologie toch ook nog jong. Ik wil je ook wel vertellen hoe ik het ervaren heb Enigme. Ik heb er lang gelegen. In totaal een week of 6, verdeeld over 2 opnames.
Ook voor mij het grootste bezwaar de hoge gemiddelde leeftijd van de medepatienten. Ik had omdat ik zo ziek was en ook nog opgenomen was met mijn pasgeboren dochter gelukkig een privekamertje, dus geen last van niet slapende kamergenoten of iets dergelijks snachts, maar inderdaad, veel nieuwsgierige blikken van wat doet die nou hier.
Wat ik vreselijk vond was het delen van een badkamer/toilet met 80 jarige medepatienten omdat de douche/toiletdeuren niet op slot mochten en het bordje bezet niet door iedereen gebruikt werd of genegeerd werd.
Waarom vind je het lastig om voor mensen van je eigen leeftijd te zorgen trouwens? Voel je die niet juist beter aan dan bejaarden? (sorry dat ik het zo oneerbiedig over bejaarden en 80 jarigen heb steeds, maar ja, ik heb persoonlijk zelf niet zo veel feeling met die leeftijdscategorie)
Wat betreft de verpleging heb ik weinig irritatie ervaren eigenlijk, dat ging gewoon goed. Ik merkte wel dat ik anders, normaler, aangesproken werd dan de oudere medepatient. Sommige verpleegkundigen hadden de neiging om die oudere misschien hardhorende patient ofzo een beetje op de kleuter manier aan te spreken.
Ook voor mij het grootste bezwaar de hoge gemiddelde leeftijd van de medepatienten. Ik had omdat ik zo ziek was en ook nog opgenomen was met mijn pasgeboren dochter gelukkig een privekamertje, dus geen last van niet slapende kamergenoten of iets dergelijks snachts, maar inderdaad, veel nieuwsgierige blikken van wat doet die nou hier.
Wat ik vreselijk vond was het delen van een badkamer/toilet met 80 jarige medepatienten omdat de douche/toiletdeuren niet op slot mochten en het bordje bezet niet door iedereen gebruikt werd of genegeerd werd.
Waarom vind je het lastig om voor mensen van je eigen leeftijd te zorgen trouwens? Voel je die niet juist beter aan dan bejaarden? (sorry dat ik het zo oneerbiedig over bejaarden en 80 jarigen heb steeds, maar ja, ik heb persoonlijk zelf niet zo veel feeling met die leeftijdscategorie)
Wat betreft de verpleging heb ik weinig irritatie ervaren eigenlijk, dat ging gewoon goed. Ik merkte wel dat ik anders, normaler, aangesproken werd dan de oudere medepatient. Sommige verpleegkundigen hadden de neiging om die oudere misschien hardhorende patient ofzo een beetje op de kleuter manier aan te spreken.
zondag 12 augustus 2007 om 21:37
Ik merk bij sommige verpleegkundigen ook wel dat ze het moeilijker vinden om met jongere patienten om te gaan. Misschien dat het confronterender is of zo. Voor mij als patient maakt het niet veel uit. De contacten zijn over het algemeen wel goed. Ik ben wel altijd een 'speciaal geval', dat merk ik altijd wel, ik ben interessant, en soms is dat wel fijn. Meer aandacht, meer gesprekken. Het heeft wel z'n voordelen.
Donderdag heb ik trouwens weer een onderzoek, waar nu hopelijk een resultaat uit gaat komen.
Donderdag heb ik trouwens weer een onderzoek, waar nu hopelijk een resultaat uit gaat komen.
zondag 2 september 2007 om 13:32
quote:coral schreef op 30 juli 2007 @ 14:02:
Dat nieuwe forum ik kan er maar niet aan wennen hoor!
Maar ik ben weer terug van vakantie alles is goed gegaan (behalve dat ik last had van een tennisarm Ik voel mijn helemaal niet meer. Nu ja zo nu en dan voel ik het nog wel trillen en bonken. Moet de 11de weer naar de cardioloog. En verwacht dat ik dan alles weer mag doen. Eigenlijk doe ik dat al. Wil morgen (maandag) weer gaan sporten voledig.
Dat nieuwe forum ik kan er maar niet aan wennen hoor!
Maar ik ben weer terug van vakantie alles is goed gegaan (behalve dat ik last had van een tennisarm Ik voel mijn helemaal niet meer. Nu ja zo nu en dan voel ik het nog wel trillen en bonken. Moet de 11de weer naar de cardioloog. En verwacht dat ik dan alles weer mag doen. Eigenlijk doe ik dat al. Wil morgen (maandag) weer gaan sporten voledig.
zondag 2 september 2007 om 13:40
quote:citronella schreef op 10 augustus 2007 @ 21:34:
Ik ben dan wel 10 jaartjes ouder dan Kaatje, maar voor de afdeling Cardiologie toch ook nog jong. Ik wil je ook wel vertellen hoe ik het ervaren heb Enigme. Ik heb er lang gelegen. In totaal een week of 6, verdeeld over 2 opnames.
Ook voor mij het grootste bezwaar de hoge gemiddelde leeftijd van de medepatienten. Ik had omdat ik zo ziek was en ook nog opgenomen was met mijn pasgeboren dochter gelukkig een privekamertje, dus geen last van niet slapende kamergenoten of iets dergelijks snachts, maar inderdaad, veel nieuwsgierige blikken van wat doet die nou hier.
Wat ik vreselijk vond was het delen van een badkamer/toilet met 80 jarige medepatienten omdat de douche/toiletdeuren niet op slot mochten en het bordje bezet niet door iedereen gebruikt werd of genegeerd werd.
Waarom vind je het lastig om voor mensen van je eigen leeftijd te zorgen trouwens? Voel je die niet juist beter aan dan bejaarden? (sorry dat ik het zo oneerbiedig over bejaarden en 80 jarigen heb steeds, maar ja, ik heb persoonlijk zelf niet zo veel feeling met die leeftijdscategorie)
Wat betreft de verpleging heb ik weinig irritatie ervaren eigenlijk, dat ging gewoon goed. Ik merkte wel dat ik anders, normaler, aangesproken werd dan de oudere medepatient. Sommige verpleegkundigen hadden de neiging om die oudere misschien hardhorende patient ofzo een beetje op de kleuter manier aan te spreken.En ik ben dan wel weer wat ouder dan Citroentje maar ook ik ben nog veelste jong voor de afd cardiologie. Al moet ik zeggen dat er wel een stuk of wat (2 dus) jongeren er ook waren.
Ik ben dan wel 10 jaartjes ouder dan Kaatje, maar voor de afdeling Cardiologie toch ook nog jong. Ik wil je ook wel vertellen hoe ik het ervaren heb Enigme. Ik heb er lang gelegen. In totaal een week of 6, verdeeld over 2 opnames.
Ook voor mij het grootste bezwaar de hoge gemiddelde leeftijd van de medepatienten. Ik had omdat ik zo ziek was en ook nog opgenomen was met mijn pasgeboren dochter gelukkig een privekamertje, dus geen last van niet slapende kamergenoten of iets dergelijks snachts, maar inderdaad, veel nieuwsgierige blikken van wat doet die nou hier.
Wat ik vreselijk vond was het delen van een badkamer/toilet met 80 jarige medepatienten omdat de douche/toiletdeuren niet op slot mochten en het bordje bezet niet door iedereen gebruikt werd of genegeerd werd.
Waarom vind je het lastig om voor mensen van je eigen leeftijd te zorgen trouwens? Voel je die niet juist beter aan dan bejaarden? (sorry dat ik het zo oneerbiedig over bejaarden en 80 jarigen heb steeds, maar ja, ik heb persoonlijk zelf niet zo veel feeling met die leeftijdscategorie)
Wat betreft de verpleging heb ik weinig irritatie ervaren eigenlijk, dat ging gewoon goed. Ik merkte wel dat ik anders, normaler, aangesproken werd dan de oudere medepatient. Sommige verpleegkundigen hadden de neiging om die oudere misschien hardhorende patient ofzo een beetje op de kleuter manier aan te spreken.En ik ben dan wel weer wat ouder dan Citroentje maar ook ik ben nog veelste jong voor de afd cardiologie. Al moet ik zeggen dat er wel een stuk of wat (2 dus) jongeren er ook waren.
maandag 3 september 2007 om 10:41
Hee Coral,
Mooi dat op vakantie alles goed is gegaan. Ik hoop dat de cardioloog ook positief is en dat je inderdaad alles weer mag doen.
Na 1,5 maand (zo goed als) geen last te hebben gehad zijn mijn ritmestoornissen weer terug, en heftig ook. Ik heb er alweer 1 cardioversie opzitten, en een paar door de war geschopte avonden omdat mijn hart weer eens op hol was, maar niet te lang om naar het ziekenhuis te hoeven. Ik word er gek van!
Mooi dat op vakantie alles goed is gegaan. Ik hoop dat de cardioloog ook positief is en dat je inderdaad alles weer mag doen.
Na 1,5 maand (zo goed als) geen last te hebben gehad zijn mijn ritmestoornissen weer terug, en heftig ook. Ik heb er alweer 1 cardioversie opzitten, en een paar door de war geschopte avonden omdat mijn hart weer eens op hol was, maar niet te lang om naar het ziekenhuis te hoeven. Ik word er gek van!
vrijdag 14 september 2007 om 14:22
Ik hoop dat het ook voor jou dan beter zal gaan.
Echt dat hoopik uit de grond van mijn hart.
(Oef dat klinkt dubbel)
Ik mag zelf nu idd alles al weer doen. En dat doe ik ook nu.
Het is wel zwaar omdat het met mijn conditie ook berg af is gegaan.
Maar daat kan ik wel wat weer aan gaan doen.
Ik sport dus alweer voledig 3X in de week ga ik naar de Curves.
Ik "krijg" volgende week of de week erop een nieuwe fiets.
En dan wil ik wat meer op de fiets.
Gisteren en vanmorgen de ramen van binnen en van buiten gedaan. En dan heb ik het over ongeveer 500 M4 glas!!!!! Maal 2 dus!
En dat is ook goed gegaan.
Echt dat hoopik uit de grond van mijn hart.
(Oef dat klinkt dubbel)
Ik mag zelf nu idd alles al weer doen. En dat doe ik ook nu.
Het is wel zwaar omdat het met mijn conditie ook berg af is gegaan.
Maar daat kan ik wel wat weer aan gaan doen.
Ik sport dus alweer voledig 3X in de week ga ik naar de Curves.
Ik "krijg" volgende week of de week erop een nieuwe fiets.
En dan wil ik wat meer op de fiets.
Gisteren en vanmorgen de ramen van binnen en van buiten gedaan. En dan heb ik het over ongeveer 500 M4 glas!!!!! Maal 2 dus!
En dat is ook goed gegaan.
