![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Boulimia Nervosa
dinsdag 20 januari 2009 om 21:09
Dat is hoe het heet, en dat is wat ik heb. Het is vreselijk!!!
Sinds vandaag ben ik achter de werkelijke oorzaak. Ik "loop" inmiddels 9 maanden bij de psycholoog... en vandaag vielen de puzzelstukjes opeens op zijn plek. Ik heb veel moeten pikken en slikken in mijn leven, waaronder misbruik van mijn lichaam. Twee jaar geleden heb ik daar een eind aan gemaakt door te gaan scheiden. Er werd geen misbruik meer gemaakt van mijn lichaam en ben dat vanaf dat moment dus zelf gaan doen?!?!?! Dat is in een paar zinnen uitgelegd wat er in 22 jaar met "je" kan gebeuren... Ik schaam mezelf, heb er vreselijk verdriet van en wil er NU dus persé vanaf!!!
Mijn huidige vriend is op de hoogte en steunt me op alle mogelijke manieren. Maar toch... ik zal het zelf moeten doen. Ik moet het zelf overwinnen.
Ik heb een hekel aan mijn lijf... kan het niet waarderen en/of accepteren hoe ik er uitzie.
Soms denk ik dat het beter gaat, maar eigenlijk is dat vaak maar eventjes...
Jeezes wat voel ik me klote... Mijn hele lijf doet zeer, slaap slecht, ben ongelofelijk moe... Ik moet er echt vanaf !!!! Ik weet alleen niet hoe ik het moet doen....
Sinds vandaag ben ik achter de werkelijke oorzaak. Ik "loop" inmiddels 9 maanden bij de psycholoog... en vandaag vielen de puzzelstukjes opeens op zijn plek. Ik heb veel moeten pikken en slikken in mijn leven, waaronder misbruik van mijn lichaam. Twee jaar geleden heb ik daar een eind aan gemaakt door te gaan scheiden. Er werd geen misbruik meer gemaakt van mijn lichaam en ben dat vanaf dat moment dus zelf gaan doen?!?!?! Dat is in een paar zinnen uitgelegd wat er in 22 jaar met "je" kan gebeuren... Ik schaam mezelf, heb er vreselijk verdriet van en wil er NU dus persé vanaf!!!
Mijn huidige vriend is op de hoogte en steunt me op alle mogelijke manieren. Maar toch... ik zal het zelf moeten doen. Ik moet het zelf overwinnen.
Ik heb een hekel aan mijn lijf... kan het niet waarderen en/of accepteren hoe ik er uitzie.
Soms denk ik dat het beter gaat, maar eigenlijk is dat vaak maar eventjes...
Jeezes wat voel ik me klote... Mijn hele lijf doet zeer, slaap slecht, ben ongelofelijk moe... Ik moet er echt vanaf !!!! Ik weet alleen niet hoe ik het moet doen....
zondag 25 januari 2009 om 22:24
Hey Yvonne,
Wat vreselijk rot voor je. Een eetstoornis hebben is een hel. Ik weet het als geen ander. Ik ben gelukkig wel overwinnaar van deze duivel in je kop, dus er is ZEKER hoop! Ik heb jaren gevochten tegen eetbuien, overgeven en overgewicht en dit is bij mij uiteindelijk over gegaan in anorexia en bulimia. Ik ben bij een fantastische therapeute terecht gekomen die niet focuste op het eten,of niet eten(mijn verslaving, mijn enige houvast) maar op mijn verleden,zelfbeeld,depressies,de controle en de perfectie. Door te praten, praten,praten praten en mijzelf weer aardig beginnen te vinden zijn de verstoorde eetpatronen en het compensatie gedrag langzaam weg gegaan. Mijn lijf is hersteld en ik krijg nu zelfs een kindje.
Het is een lange eenzame weg die alleen jijzelf kunt bewandelen. Het is jouw verhaal, jouw leven en jouw lichaam. Ik weet nu wat mijn rare gedachten en gedrag kan "triggeren" en ik heb nog steeds contact met mijn therapeute als "onderhoud", ik blijf graag alert.
Ik hoop dat je een therapeut hebt die je kan helpen met de eetstoornis. Het is echt een hele specifieke stoornis die vaak niet begrepen wordt en vaak verkeerd behandeld. Het gaat niet om het eten, dat is slechts een symptoom.
Wees sterk, houd moed. Heel veel sterkte en liefs.
Wat vreselijk rot voor je. Een eetstoornis hebben is een hel. Ik weet het als geen ander. Ik ben gelukkig wel overwinnaar van deze duivel in je kop, dus er is ZEKER hoop! Ik heb jaren gevochten tegen eetbuien, overgeven en overgewicht en dit is bij mij uiteindelijk over gegaan in anorexia en bulimia. Ik ben bij een fantastische therapeute terecht gekomen die niet focuste op het eten,of niet eten(mijn verslaving, mijn enige houvast) maar op mijn verleden,zelfbeeld,depressies,de controle en de perfectie. Door te praten, praten,praten praten en mijzelf weer aardig beginnen te vinden zijn de verstoorde eetpatronen en het compensatie gedrag langzaam weg gegaan. Mijn lijf is hersteld en ik krijg nu zelfs een kindje.
Het is een lange eenzame weg die alleen jijzelf kunt bewandelen. Het is jouw verhaal, jouw leven en jouw lichaam. Ik weet nu wat mijn rare gedachten en gedrag kan "triggeren" en ik heb nog steeds contact met mijn therapeute als "onderhoud", ik blijf graag alert.
Ik hoop dat je een therapeut hebt die je kan helpen met de eetstoornis. Het is echt een hele specifieke stoornis die vaak niet begrepen wordt en vaak verkeerd behandeld. Het gaat niet om het eten, dat is slechts een symptoom.
Wees sterk, houd moed. Heel veel sterkte en liefs.
maandag 26 januari 2009 om 15:58
Beste Yvonne,
Wat sterk van je om erachter te durven komen wat aan de basis van jouw ziekte ligt......heel sterk van je.
Ik hoop dat je licht aan de einde van tunnel kunt zien over een tijdje.
Vanuit mijn werkveld heb ik goede ervaring van hypnotherapie/hypnose. Ze programmeren je als het ware opnieuw (nieuwe conditionering): oude pijnlijke herinneringen worden omgevormd tot positieve mooie nieuwe dingen.
Succes!
Wat sterk van je om erachter te durven komen wat aan de basis van jouw ziekte ligt......heel sterk van je.
Ik hoop dat je licht aan de einde van tunnel kunt zien over een tijdje.
Vanuit mijn werkveld heb ik goede ervaring van hypnotherapie/hypnose. Ze programmeren je als het ware opnieuw (nieuwe conditionering): oude pijnlijke herinneringen worden omgevormd tot positieve mooie nieuwe dingen.
Succes!
maandag 26 januari 2009 om 16:34
Ik ben verslaafd geweest aan drugs en heb ook een eet probleem gehad,ze liggen in elkaars verlengde.,maar ik ben d'r nu van af.Jezelf met de haren de put uitrekken lukt je niet,je hebt hulp hierbij nodig!-zie voorgaande reacties-Ik loop nog steeds bij de hulpverlening van de brijderstichting(mbt.verslaving)en heb mezelf sinds kort aangemeld bij PsyQ voor psychotrauma,dus ik ben er ook nog niet.Wel kan ik zeggen dat je moet stoppen jezelf zo testraffen en dat je van jezelf moet gaan leren houden.Je kan pas van een ander houden als je van jezelf hebt leren houden,en let wel "leren houden"zoiets kan je leren.Je zult alleen wel hulp moeten vragen dat begint via je huisarts.Deze kan je doorverwijzen naar een psychiater of psycholoog of gewoon een begeleider van bijv.PsyQ of de Geestgronden.Ik heb ook last van PTSS naast mijn verslavingsproblemen en ben doorverwezen door de psychiater van de Brijderstichting naar PsyQ.Maar dat zal je huisarts wel weten waar je heen moet.Het belangrijkste is dat jij beter wilt worden en dat je wilt veranderen.Welke hulp je daar bij kan krijgen moet blijken maar alleen red je het niet!
Er is hoop,mij is het ook gelukt al heeft dat heel wat jaren gekost.Bovendien ben ik "er" nog steeds niet al ben ik niet meer verslaafd en is eten geen obsessie meer,dat gun ik jouw ook!
DIKKE Spongebabe
Er is hoop,mij is het ook gelukt al heeft dat heel wat jaren gekost.Bovendien ben ik "er" nog steeds niet al ben ik niet meer verslaafd en is eten geen obsessie meer,dat gun ik jouw ook!
DIKKE Spongebabe
maandag 26 januari 2009 om 20:58
Daarbij moet ik wel zeggen dat ik ook medicatie slik om me te ondersteunen.Ik slik anti depressiva en sinds een jaar ook antipsychotica omdat ik vorig jaar psychotische ben geworden.Dat laatste heb ik geen last meer van maar ik mag dus niet stoppen met die medicatie omdat de kans dan groot is dat de psychose weer terug komt.Ook slik ik ritaline ivm.ADHD dus dat is best een "lijstje"waar ik overgens niet trots op ben.Maar ik heb deze medicatie nodig om de balans in mijn hoofd en lijf op elkaar aftestemmen.Ze zijn overgens allemaal door een psychiater voorgeschreven.Het zou kunnen dat je in je hoofd een stofje mist waardoor je zo rot voelt,dit zou met medicatie weggehaalt kunnen worden,dit geldt in mijn geval dus wel.Maar of dat zo is weet ik natuurlijk niet dat kan alleen een deskundige beslissen,dus zeg ik nogmaals zoek hulp,ga naar je(huis)arts en kijk samen met hem wat de mogelijkheden zijn.Daarnaast kan je natuurlijk allemaal informatie op internet opzoeken en zoals hier je ei kwijt op het forum.Hopelijk haal je hier wat steun uit...
Groetjes Spongebabe
Groetjes Spongebabe