Gezondheid
alle pijlers
Burn out/overspannen
zaterdag 4 september 2021 om 23:37
2 weken geleden heb ik me erin over moeten geven dat ik overspannen ben. Contact gehad met de huisarts/po en bedrijfsarts. Bedrijfsarts gaat contact opzetten met psych via werk, maar duurt even.
De afgelopen weken is het alleen maar erger geworden. Bijna dagelijks heb ik een stressaanval. Tijdens de stressaanval gaat mijn nek shaken, gaan mn tanden op elkaar gedrukt en voelen mn hersenen hoofd koud/heet en soms ben ik 10 min kwijt. Ik kan prikkels ook niet meer verwerken en alles komt als een blok binnen. Daarnaast ervaar ik extreme verveling maar vind ik niks leuk.
Hoe ga ik met een aanval om? Mindfulness of naar mn eigen luisteren.
Ik heb dit nog niet met de ha/po overlegd en mss is het verstandig om dit nog te doen. Of 'hoort' dit erbi
De afgelopen weken is het alleen maar erger geworden. Bijna dagelijks heb ik een stressaanval. Tijdens de stressaanval gaat mijn nek shaken, gaan mn tanden op elkaar gedrukt en voelen mn hersenen hoofd koud/heet en soms ben ik 10 min kwijt. Ik kan prikkels ook niet meer verwerken en alles komt als een blok binnen. Daarnaast ervaar ik extreme verveling maar vind ik niks leuk.
Hoe ga ik met een aanval om? Mindfulness of naar mn eigen luisteren.
Ik heb dit nog niet met de ha/po overlegd en mss is het verstandig om dit nog te doen. Of 'hoort' dit erbi
zondag 5 september 2021 om 00:26
zondag 5 september 2021 om 08:19
Hoeveel uur werk je? reistijd?
32, nu geen reistijd pre corona 1 uur.
Kinderen? Partner?
2, ja
Hulp (van partner) in huishouden?
Ja redelijk 50/50
Waren er voor de burn-out al (lichamelijke of psychische) problemen?
Het is begonnen met tintelingingen in handen en benen, zenuwjeuk en gevoelloosheid been. Bij neuroloog geweest die kwam uit op stress. Voor stress in behandeling bij stresswise maar gaat nu heel veel slechter dan daarvoor. Verder niet specifieke klachten.
Vrije tijd?
Veel om de kinderen, inclusief opruimen en naar bed tot 20.30 bezig, daarna vaak tv en naar bed.
zondag 5 september 2021 om 08:29
Herkenbaar. Toen ik overspannen was paar jaar terug had ik het 's nachts van die aanvallen. Dacht ik echt dat ik doodging. Mijn hart maakte overuren, zo eng.
Je hebt maanden in de 6e versnelling gestaan werd mij toen uitgelegd. En een auto die in die versnelling rijdt schakelt niet ineens naar de 4e versnelling. Kortom dit gaat tijd nodig hebben. Sterkte met het traject dat nu volgt.
En uiteindelijk kom je er veel sterker uit!
Je hebt maanden in de 6e versnelling gestaan werd mij toen uitgelegd. En een auto die in die versnelling rijdt schakelt niet ineens naar de 4e versnelling. Kortom dit gaat tijd nodig hebben. Sterkte met het traject dat nu volgt.
En uiteindelijk kom je er veel sterker uit!
zondag 5 september 2021 om 08:49
Hoi, wat vervelend en confronterend als je eenmaal moet constateren dat je overspannen bent.
Ik heb helaas hetzelfde.
Twee weken geleden ging ik naar huisarts met allemaal rare tintelingen en al drie weken het gevoel dat er een strakke band om mijn hoofd zit .
Overspannen Klachten had ik achteraf gezien al veel langer, maar kan mezelf goed voor de gek houden helaas.
Gas terug is het advies van de huisarts.
Ik heb me ziekgemeld en toen kwam echt alles er als een stortvloed uit. Elke dag grote paniekaanvallen en veel huilen, veel doemdenken en argwanend.
En ook weer in de ontkenning want dacht na week ik wil weer dat alles normaal is en heb me beter gemeld.
Werkgever vond dit geen goed idee en wil oordeel van de bedrijfsarts afwachten.
De paniekaanvallen nemen wat af, maar ik ben nog steeds constant overprikkeld en moe.
Geen idee hoe lang dit gaat duren, gaf jouw bedrijfsarts een indicatie?
Het accepteren vind ik nog wel moeilijkste, ik wil niet graag rusten en ik vind het ook saai.
En soms denk ik het gaat wel weer ik meld me weer beter, om vervolgens weer in te storten
Heb jij ook zo erge stemmingswisselingen?
Ik heb helaas hetzelfde.
Twee weken geleden ging ik naar huisarts met allemaal rare tintelingen en al drie weken het gevoel dat er een strakke band om mijn hoofd zit .
Overspannen Klachten had ik achteraf gezien al veel langer, maar kan mezelf goed voor de gek houden helaas.
Gas terug is het advies van de huisarts.
Ik heb me ziekgemeld en toen kwam echt alles er als een stortvloed uit. Elke dag grote paniekaanvallen en veel huilen, veel doemdenken en argwanend.
En ook weer in de ontkenning want dacht na week ik wil weer dat alles normaal is en heb me beter gemeld.
Werkgever vond dit geen goed idee en wil oordeel van de bedrijfsarts afwachten.
De paniekaanvallen nemen wat af, maar ik ben nog steeds constant overprikkeld en moe.
Geen idee hoe lang dit gaat duren, gaf jouw bedrijfsarts een indicatie?
Het accepteren vind ik nog wel moeilijkste, ik wil niet graag rusten en ik vind het ook saai.
En soms denk ik het gaat wel weer ik meld me weer beter, om vervolgens weer in te storten
Heb jij ook zo erge stemmingswisselingen?
zondag 5 september 2021 om 08:58
Eind juni thuis komen te zitten met burn out. Hoe ik me gemeld heb bij de huisarts wil je niet weten. Paniekaanvallen zo heftig dat man de hap belde omdat het echt niet goed ging.
Zittend op een kruk onder de douche gezeten omdat staan te intensief was.
Inmiddels gaat het iets beter. Ik kan weer wat ondernemen maar ben totaal niet weerbaar en check snel uit, uit een situatie. Dan komt dus niks meer binnen. En nog steeds dagen dat de bank m'n beste vriend is en ik de wereld liefst buiten sluit.
Neem de tijd, vraag d'r huisarts en je poh. Maar neem vooral rust.
Ik dacht ook met een weekje wel aan het werk te kunnen weer.
Het is nu begin september en langzaam heb ik het idee dat ik weer met een uurtje terug zou willen naar werk. Ik ga dat vandeweek met de poh bespreken en ook met de bedrijfsarts als die belt.
Zittend op een kruk onder de douche gezeten omdat staan te intensief was.
Inmiddels gaat het iets beter. Ik kan weer wat ondernemen maar ben totaal niet weerbaar en check snel uit, uit een situatie. Dan komt dus niks meer binnen. En nog steeds dagen dat de bank m'n beste vriend is en ik de wereld liefst buiten sluit.
Neem de tijd, vraag d'r huisarts en je poh. Maar neem vooral rust.
Ik dacht ook met een weekje wel aan het werk te kunnen weer.
Het is nu begin september en langzaam heb ik het idee dat ik weer met een uurtje terug zou willen naar werk. Ik ga dat vandeweek met de poh bespreken en ook met de bedrijfsarts als die belt.
zondag 5 september 2021 om 11:00
Hoe lang heeft het geduurd tot je er weer helemaal bovenop was?Frizz schreef: ↑05-09-2021 00:26Oh wat naar en wat herkenbaar.
Ik heb toen een soort noodplan ingezet: elke dag minimaal 1 uur wandelen, mediteren, boek lezen/in bad, uitgebreid douchen, gezond eten, vitamines slikken, op tijd naar bed.
Bij dergelijke aanvallen hielp maar 1 ding meditatie begeleiding luisteren op m’n telefoon.
zondag 5 september 2021 om 11:03
Hoe zit je man wat betreft werk? Is hij in staat de zorg voor de kinderen volledig op zich te nemen, kan hij ouderschapsverlof en/of zorgverlof krijgen?
zondag 5 september 2021 om 13:11
Heel herkenbaar! Ik kwam overspannen thuis te zitten en kreeg van de huisarts het advies om alleen maar dingen te doen die ik leuk vond, dus ook geen huishouden e.d. Maar ik merkte dat ik niet eens meer wist wat ik leuk vond om te doen. Elke keer als het me toch lukte om te ontspannen door bijvoorbeeld een film te kijken, dan had ik daarna steeds stress aanvallen van depersonalisatie en hyperventilatie. Ook als de telefoon ging, dan raakte ik helemaal in paniek.
Voor mijn heel vreemd, want ik had in eerste instantie niet door dat ik overspannen was. Ik was om een andere reden naar de huisarts gegaan en toen ik daar zat werd ik toevallig gebeld door mijn werk en begon de huisarts door te vragen. Pas toen ik een paar weken thuis zat merkte ik hoe erg ik in de stress modus had gestaan. Mijn werkgever was totaal niet begripvol en ik moest terwijl ik overspannen thuis zat nog van alles doen zoals roosters maken en vervanging zoeken. Ook vanuit mijn collega's kwamen veel boze opmerkingen en uiteindelijk heb ik ontslag genomen, omdat ik geen andere uitweg zag.
Wat mij het meeste hielp was wandelen in de natuur en mooie muziek luisteren. Zoiets als mediteren of mindfulness werkt bij mij niet goed, omdat ik daarbij ook snel een gevoel van 'moeten' krijg. Tegelijkertijd had ik het ook heel moeilijk met thuis zitten en niks doen. Toevallig had ik de mogelijkheid om een tijdje als suppoost in een rustig museum te werken, wat echt perfect was. Geen stress maar toch niet 'nutteloos' zijn (voor mijn gevoel) en ik kon op het werk ook vaak een boek lezen, wat me ook veel hielp om mijn hoofd uit te zetten. Ondertussen wat therapie gevolgd en nu ben ik weer op het punt dat ik op zoek ben naar een baan met meer uitdaging.
Mijn overspannenheid had veel te maken met mijn baan, maar er waren nog meer dingen aan de hand. Die baan was gewoon een beetje de druppel, en ik wist dat als ik daar zou blijven werken dat ik ook richting burn out zou gaan.
Voor mijn heel vreemd, want ik had in eerste instantie niet door dat ik overspannen was. Ik was om een andere reden naar de huisarts gegaan en toen ik daar zat werd ik toevallig gebeld door mijn werk en begon de huisarts door te vragen. Pas toen ik een paar weken thuis zat merkte ik hoe erg ik in de stress modus had gestaan. Mijn werkgever was totaal niet begripvol en ik moest terwijl ik overspannen thuis zat nog van alles doen zoals roosters maken en vervanging zoeken. Ook vanuit mijn collega's kwamen veel boze opmerkingen en uiteindelijk heb ik ontslag genomen, omdat ik geen andere uitweg zag.
Wat mij het meeste hielp was wandelen in de natuur en mooie muziek luisteren. Zoiets als mediteren of mindfulness werkt bij mij niet goed, omdat ik daarbij ook snel een gevoel van 'moeten' krijg. Tegelijkertijd had ik het ook heel moeilijk met thuis zitten en niks doen. Toevallig had ik de mogelijkheid om een tijdje als suppoost in een rustig museum te werken, wat echt perfect was. Geen stress maar toch niet 'nutteloos' zijn (voor mijn gevoel) en ik kon op het werk ook vaak een boek lezen, wat me ook veel hielp om mijn hoofd uit te zetten. Ondertussen wat therapie gevolgd en nu ben ik weer op het punt dat ik op zoek ben naar een baan met meer uitdaging.
Mijn overspannenheid had veel te maken met mijn baan, maar er waren nog meer dingen aan de hand. Die baan was gewoon een beetje de druppel, en ik wist dat als ik daar zou blijven werken dat ik ook richting burn out zou gaan.
zondag 5 september 2021 om 13:22
Wat goed dat je toch je rust hebt genomen maar wat een nare werkgever en zonde dat je ontslag moest nemen.ninika schreef: ↑05-09-2021 13:11Heel herkenbaar! Ik kwam overspannen thuis te zitten en kreeg van de huisarts het advies om alleen maar dingen te doen die ik leuk vond, dus ook geen huishouden e.d. Maar ik merkte dat ik niet eens meer wist wat ik leuk vond om te doen. Elke keer als het me toch lukte om te ontspannen door bijvoorbeeld een film te kijken, dan had ik daarna steeds stress aanvallen van depersonalisatie en hyperventilatie. Ook als de telefoon ging, dan raakte ik helemaal in paniek.
Voor mijn heel vreemd, want ik had in eerste instantie niet door dat ik overspannen was. Ik was om een andere reden naar de huisarts gegaan en toen ik daar zat werd ik toevallig gebeld door mijn werk en begon de huisarts door te vragen. Pas toen ik een paar weken thuis zat merkte ik hoe erg ik in de stress modus had gestaan. Mijn werkgever was totaal niet begripvol en ik moest terwijl ik overspannen thuis zat nog van alles doen zoals roosters maken en vervanging zoeken. Ook vanuit mijn collega's kwamen veel boze opmerkingen en uiteindelijk heb ik ontslag genomen, omdat ik geen andere uitweg zag.
Wat mij het meeste hielp was wandelen in de natuur en mooie muziek luisteren. Zoiets als mediteren of mindfulness werkt bij mij niet goed, omdat ik daarbij ook snel een gevoel van 'moeten' krijg. Tegelijkertijd had ik het ook heel moeilijk met thuis zitten en niks doen. Toevallig had ik de mogelijkheid om een tijdje als suppoost in een rustig museum te werken, wat echt perfect was. Geen stress maar toch niet 'nutteloos' zijn (voor mijn gevoel) en ik kon op het werk ook vaak een boek lezen, wat me ook veel hielp om mijn hoofd uit te zetten. Ondertussen wat therapie gevolgd en nu ben ik weer op het punt dat ik op zoek ben naar een baan met meer uitdaging.
Mijn overspannenheid had veel te maken met mijn baan, maar er waren nog meer dingen aan de hand. Die baan was gewoon een beetje de druppel, en ik wist dat als ik daar zou blijven werken dat ik ook richting burn out zou gaan.
Wat was het advies van de bedrijfsarts?
zondag 5 september 2021 om 14:54
Ik zou vooral zorgen dat je iets regelt voor je kinderen, want als je thuis gaat zitten met een peuter van twee, dan kom je nog niet tot rust. Dan kun je nog beter op een rustig kantoor gaan zitten.
Een vriendin van mij heeft op deze manier een jaar verspeelt. Niemand had door dat thuis de zorg voor een peuter op je nemen, iets totaal anders is dan thuis tot rust kunnen komen.
Een vriendin van mij heeft op deze manier een jaar verspeelt. Niemand had door dat thuis de zorg voor een peuter op je nemen, iets totaal anders is dan thuis tot rust kunnen komen.
zondag 5 september 2021 om 19:20
Ik heb nooit een bedrijfsarts gezien, enkel de huisarts en een psycholoog. Maar ik ben niet de enige, heb van meer oud-collega's zulke verhalen gehoord. Heel jammer, het is een bedrijf waar veel mensen heel gemotiveerd beginnen, maar helaas maar weinig lang blijven.
zondag 5 september 2021 om 20:06
Allereerst: wat ontzettend naar voor je dat je hier doorheen gaat. En wat ontzettend knap dat je de eerste stappen hebt gezet.
Zelf ben ik 2 jaar geleden met een zwate burnout thuis komen zitten. Geen enkele burnout is exact hetzelfde, dus wat voor mij was, hoeft niet voor jou zo te zijn.
Toen ik er eenmaal aan overgegeven had ging het een lange tijd heel slecht met me. Ik kon geen volledige zinnen/gesprekken maken, ik vergat namen van dierbaren en was fysiek heel ziek. Geregeld paniek aanvallen, angst aanvallen, vreselijke nachtmerries.
Ik moest er helaas dwars doorheen. Veel te lang heb ik allerlei dingen gedaan ter afleiding of ter coping van dat het niet goed met me ging en nu was het alsof elk schild, elke bescherming weg was. Elke zenuw was ontbloot en ik had geen enkele manier om mezelf te beschermen.
Heel goed, frequent en nauw contact met de huisarts was essentieel voor mij. Daarnaast ben ik na 3 maanden gestart met haptotherapie, wat voor mij veel goeds deed.
Loslaten en toegeven aan dat wat is én de juiste hulp inschakelen van profs en dierbaren is denk ik wat ik je mee zou willen geven.
En vraag /spui vooral op t forum als je dat fijn vindt
Zelf ben ik 2 jaar geleden met een zwate burnout thuis komen zitten. Geen enkele burnout is exact hetzelfde, dus wat voor mij was, hoeft niet voor jou zo te zijn.
Toen ik er eenmaal aan overgegeven had ging het een lange tijd heel slecht met me. Ik kon geen volledige zinnen/gesprekken maken, ik vergat namen van dierbaren en was fysiek heel ziek. Geregeld paniek aanvallen, angst aanvallen, vreselijke nachtmerries.
Ik moest er helaas dwars doorheen. Veel te lang heb ik allerlei dingen gedaan ter afleiding of ter coping van dat het niet goed met me ging en nu was het alsof elk schild, elke bescherming weg was. Elke zenuw was ontbloot en ik had geen enkele manier om mezelf te beschermen.
Heel goed, frequent en nauw contact met de huisarts was essentieel voor mij. Daarnaast ben ik na 3 maanden gestart met haptotherapie, wat voor mij veel goeds deed.
Loslaten en toegeven aan dat wat is én de juiste hulp inschakelen van profs en dierbaren is denk ik wat ik je mee zou willen geven.
En vraag /spui vooral op t forum als je dat fijn vindt
zondag 5 september 2021 om 21:45
Dankjewel voor al jullie verhalen en adviezen. Ik ga hier de komende tijd nog wel doorheen. Ik kan niet alles opvatten nu.
Ik ben iig blij met de herkenning.
Morgen contact opnemen met bedrijfsarts, huisarts en managers.
Kinderen zijn overigens 4 dagen in de week bij opvang. Rest kan vriend helpen. Dus geen zorgen daarover.
Ik ben iig blij met de herkenning.
Morgen contact opnemen met bedrijfsarts, huisarts en managers.
Kinderen zijn overigens 4 dagen in de week bij opvang. Rest kan vriend helpen. Dus geen zorgen daarover.
zondag 5 september 2021 om 22:31
Heel wat maanden, met een goed plan om te herstellen en coaching.Frederika-Jael schreef: ↑05-09-2021 11:00Hoe lang heeft het geduurd tot je er weer helemaal bovenop was?
•
zondag 5 september 2021 om 22:36
Gebruik die 4 dagen voor jezelf. Rusten, gezond eten, beweging.Frederika-Jael schreef: ↑05-09-2021 21:45Dankjewel voor al jullie verhalen en adviezen. Ik ga hier de komende tijd nog wel doorheen. Ik kan niet alles opvatten nu.
Ik ben iig blij met de herkenning.
Morgen contact opnemen met bedrijfsarts, huisarts en managers.
Kinderen zijn overigens 4 dagen in de week bij opvang. Rest kan vriend helpen. Dus geen zorgen daarover.
Het gaat dan echt langzaam beter, na een paar weken kan je weer wat beter nadenken.
En dan pas begint je echte herstel.
•
zondag 5 september 2021 om 23:10
Wat fijn dat de kinderen een plek hebben waar ze terecht kunnen en klinkt als verstandig om morgen contact te leggen met BA en HA..
Verder zal je veel adviezen lezen/horen vaak met de beste intenties.
Ik hoop dat je vooral mag doen van jezelf wat passend voelt. Bij mij was dat dr eerste weken slapen, slapen en slapen. Tussendoor een theetje of een beschuitje, als dat al lukte.
Sommigen zweren bij direct een tijdsschema, mij hielp t om even compleet los te komen vab elk concept, elke vorm van moeten en puur eb alleen toe te geven aan de uitputting.
Doe wat goed voelt (en hup, zo heb je er weer een advies bij..)
Verder zal je veel adviezen lezen/horen vaak met de beste intenties.
Ik hoop dat je vooral mag doen van jezelf wat passend voelt. Bij mij was dat dr eerste weken slapen, slapen en slapen. Tussendoor een theetje of een beschuitje, als dat al lukte.
Sommigen zweren bij direct een tijdsschema, mij hielp t om even compleet los te komen vab elk concept, elke vorm van moeten en puur eb alleen toe te geven aan de uitputting.
Doe wat goed voelt (en hup, zo heb je er weer een advies bij..)
