De ongemakken van de overgang II

Anoniem_64f4621f1b20d dinsdag 24 januari 2023 om 09:37

Op verzoek een nieuw deel van het topic over de overgang. Hier kun je terecht met al je vragen, klachten etc.

Met hier de link naar het oude topic:gezondheid/de-ongemakken-van-de-overgan ... 4#34093484

Charlotta woensdag 23 april 2025 om 14:50

Claire45 schreef: ↑
23-04-2025 14:12
Dit is wel een goed stuk - Vlaams, met het prachtige woord ‘vapeurs’ voor ‘opvliegers’ - over de vele misdiagnoses als het gaat om overgangsklachten:

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/10/30 ... -diagnose/

Uit dit stuk:
"De vrouwen moeten volgens haar vooral begeleiding krijgen naar een betere levensstijl. "Zo zien we vaak dat vrouwen met menopauzeklachten die veel minder ervaren als ze bijvoorbeeld op vakantie zijn. Dat wijst erop dat we die stresserende context moeten aanpakken."

Ik vind dit absoluut een heel goed punt en ervaar dit zelf ook 100%. Ik merk heel sterk dat ik minder belastbaar ben dan een paar jaar geleden. Maar hemel, hoe pak je de context aan dan? Ik heb een stressvolle baan en ben een alleenstaande moeder dus ik kan geen stapje terug doen en lekker parttime gaan werken ofzo. Er valt voor veel vrouwen helaas weinig te veranderen aan de context... Ik heb morgen een gesprek met mijn manager staan om mijn belastbaarheid en werkdruk te bespreken maar dat gesprek aangaan levert ook alweer stress op, want niemand wil toch die zeurende vrouw in de overgang worden?

felice71 woensdag 23 april 2025 om 16:54

Charlotta schreef: ↑
23-04-2025 14:50
Uit dit stuk:
"De vrouwen moeten volgens haar vooral begeleiding krijgen naar een betere levensstijl. "Zo zien we vaak dat vrouwen met menopauzeklachten die veel minder ervaren als ze bijvoorbeeld op vakantie zijn. Dat wijst erop dat we die stresserende context moeten aanpakken."

Ik vind dit absoluut een heel goed punt en ervaar dit zelf ook 100%. Ik merk heel sterk dat ik minder belastbaar ben dan een paar jaar geleden. Maar hemel, hoe pak je de context aan dan? Ik heb een stressvolle baan en ben een alleenstaande moeder dus ik kan geen stapje terug doen en lekker parttime gaan werken ofzo. Er valt voor veel vrouwen helaas weinig te veranderen aan de context... Ik heb morgen een gesprek met mijn manager staan om mijn belastbaarheid en werkdruk te bespreken maar dat gesprek aangaan levert ook alweer stress op, want niemand wil toch die zeurende vrouw in de overgang worden?

Herkenbaar, hier ook een single moeder met stressvolle fulltime baan. Helaas is mijn manager niet bepaald een fijn mens dus met haar ga ik het er helemaal niet over hebben, het heeft ook geen zin. Ik wens haar heel veel overgangsklachten toe
Succes morgen en je zeurt niet, je geeft alleen aan hoe het is.

Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...

Flipflop woensdag 23 april 2025 om 16:56

Charlotta schreef: ↑
23-04-2025 14:50
Uit dit stuk:
"De vrouwen moeten volgens haar vooral begeleiding krijgen naar een betere levensstijl. "Zo zien we vaak dat vrouwen met menopauzeklachten die veel minder ervaren als ze bijvoorbeeld op vakantie zijn. Dat wijst erop dat we die stresserende context moeten aanpakken."

Ik vind dit absoluut een heel goed punt en ervaar dit zelf ook 100%. Ik merk heel sterk dat ik minder belastbaar ben dan een paar jaar geleden. Maar hemel, hoe pak je de context aan dan? Ik heb een stressvolle baan en ben een alleenstaande moeder dus ik kan geen stapje terug doen en lekker parttime gaan werken ofzo. Er valt voor veel vrouwen helaas weinig te veranderen aan de context... Ik heb morgen een gesprek met mijn manager staan om mijn belastbaarheid en werkdruk te bespreken maar dat gesprek aangaan levert ook alweer stress op, want niemand wil toch die zeurende vrouw in de overgang worden?

Heel herkenbaar!

Tassie74 woensdag 23 april 2025 om 19:06

Hoi hoi

Nieuw hier, maar wat fijn om te lezen dat ik niet alleen ben met m'n klachten..
Ben 51 en sinds 2023 al bezig met de overgang..
Eerst gestart met progynova 1 mg dragee, dit deed het goed! Na ruim een jaar gestopt om te kijken hoe het ging. Dit ging prima geen klachten Toppie!!
Maar dit bleef niet zo helaas, kreeg weer klachten nachtzweten opgejaagd gevoel emotioneel slecht slapen...
Weer gestart met bovengenoemd maar ging niet echt beter, dosis verhoogd nog niet echt het gewenste resultaat..
Kreeg temazepam om beter te slapen en gelukkig een verwijzing naar de gynaecoloog.
Hier geweest en gestart met lenzetto en duphaston inmiddels al 4 mnd, met 3 mnd geëvalueerd klachten waren veel minder dus fijn.. temazepam had niet het gewenste resultaat dus snel gestopt vond dat toch ook niks...
Maar merk nu dat ik toch wel weer wat klachten heb niet zo erg als eerst maar toch...
Vind het wel fijn om jullie berichten te lezen, dat geeft zo een herkenning..

Frizz woensdag 23 april 2025 om 22:23

De stresserende context - ik ben blij dat ik ondanks de niet op te lossen context nog de ene voet voor de andere kan zetten.
Ik heb echt geen idee hoe ik dat anders zou moeten doen. Al wil ik wél graag gezonder gaan eten.

•

Claire45 donderdag 24 april 2025 om 11:49

Charlotta schreef: ↑
23-04-2025 14:44
Claire, zou jij je verhaal nog eens willen vertellen? Voor welke klachten heb jij HST gekregen en wat heeft het voor je gedaan?

Ik kreeg rond mijn 43e klachten (hersenmist, angst, somber, hartkloppingen, vermoeidheid en ik had steeds blessures zoals frozen shoulder) en na bezoekjes aan een cardioloog en neuroloog waarbij niets werd gevonden, besloot de huisarts mij Femoston te geven. Dat hielp, tot het na een jaar niet meer hielp.

Toen heb ik om bio-identieke hormonen gevraagd; ik had inmiddels ook erge last van eczeem in mijn gezicht en had zelf het idee dat het iets hormonaals was. Inderdaad verdween het eczeem onmiddellijk, maar ik had erge last van ‘begin-verergering’ (opvliegers die ik nooit had gehad en weer somber, moe en angstig) en heb dus echt moeten doorzetten. Het ging met vallen en opstaan: soms een paar goede maanden, dan weer een dip. Ik heb nooit iets aan de doses veranderd (gebruik 2 pompjes gel en 100 mg Utrogestan) en uiteindelijk begon alles op zijn plek te vallen. Nu voel ik me al een tijd uitzonderlijk goed, energiek en opgewekt, maar ik durf nog niet te geloven dat het altijd zo blijft. Maar ik hoop het wel!

Wat HST lastig maakt is dat er altijd andere dingen kunnen meespelen, in mijn geval is (of was?) dat Long COVID. Welke klachten werden waardoor veroorzaakt? En hád ik überhaupt wel Long COVID of was het de overgang? Of andersom? Ik merk wel dat de HST mijn slaap enorm heeft verbeterd, en dat is natuurlijk cruciaal om je goed te voelen en het leven met alle drukte en verantwoordelijkheid aan te kunnen.

Dus wat in dat Vlaamse artikel staat over de stress-context die moet worden aangepakt: ja, dat is heel ingewikkeld, onze levens zijn nu eenmaal druk in een periode waarin wij niet op ons fitst en sterkst zijn (heel gemeen!), maar goed slapen is wel de basis. Want van alle klachten die ik had, vond ik de diepe vermoeidheid het ergste. Totale uitputting! Ik kon soms gewoon niet meer uit mijn stoel opstaan, en dan was het pas twee uur ‘s middags! Ik denk dus dat mijn sterk verbeterde nachtrust mij de meeste winst heeft opgeleverd.

Bo-Katan donderdag 24 april 2025 om 14:11

Claire45 schreef: ↑
24-04-2025 11:49

Dus wat in dat Vlaamse artikel staat over de stress-context die moet worden aangepakt: ja, dat is heel ingewikkeld, onze levens zijn nu eenmaal druk in een periode waarin wij niet op ons fitst en sterkst zijn (heel gemeen!), maar goed slapen is wel de basis. Want van alle klachten die ik had, vond ik de diepe vermoeidheid het ergste. Totale uitputting! Ik kon soms gewoon niet meer uit mijn stoel opstaan, en dan was het pas twee uur ‘s middags! Ik denk dus dat mijn sterk verbeterde nachtrust mij de meeste winst heeft opgeleverd.

Wat fijn voor je!

Ik heb maandag een afspraak bij de huisarts staan, ik kan niet meer, zo moe en ik voel me zo rot.
Hopelijk heeft ze een mogelijke oplossing of in ieder geval iets om uit te proberen.

Charlotta donderdag 24 april 2025 om 22:02

Claire45 schreef: ↑
24-04-2025 11:49
Ik kreeg rond mijn 43e klachten (hersenmist, angst, somber, hartkloppingen, vermoeidheid en ik had steeds blessures zoals frozen shoulder) en na bezoekjes aan een cardioloog en neuroloog waarbij niets werd gevonden, besloot de huisarts mij Femoston te geven. Dat hielp, tot het na een jaar niet meer hielp.

Toen heb ik om bio-identieke hormonen gevraagd; ik had inmiddels ook erge last van eczeem in mijn gezicht en had zelf het idee dat het iets hormonaals was. Inderdaad verdween het eczeem onmiddellijk, maar ik had erge last van ‘begin-verergering’ (opvliegers die ik nooit had gehad en weer somber, moe en angstig) en heb dus echt moeten doorzetten. Het ging met vallen en opstaan: soms een paar goede maanden, dan weer een dip. Ik heb nooit iets aan de doses veranderd (gebruik 2 pompjes gel en 100 mg Utrogestan) en uiteindelijk begon alles op zijn plek te vallen. Nu voel ik me al een tijd uitzonderlijk goed, energiek en opgewekt, maar ik durf nog niet te geloven dat het altijd zo blijft. Maar ik hoop het wel!

Wat HST lastig maakt is dat er altijd andere dingen kunnen meespelen, in mijn geval is (of was?) dat Long COVID. Welke klachten werden waardoor veroorzaakt? En hád ik überhaupt wel Long COVID of was het de overgang? Of andersom? Ik merk wel dat de HST mijn slaap enorm heeft verbeterd, en dat is natuurlijk cruciaal om je goed te voelen en het leven met alle drukte en verantwoordelijkheid aan te kunnen.

Dus wat in dat Vlaamse artikel staat over de stress-context die moet worden aangepakt: ja, dat is heel ingewikkeld, onze levens zijn nu eenmaal druk in een periode waarin wij niet op ons fitst en sterkst zijn (heel gemeen!), maar goed slapen is wel de basis. Want van alle klachten die ik had, vond ik de diepe vermoeidheid het ergste. Totale uitputting! Ik kon soms gewoon niet meer uit mijn stoel opstaan, en dan was het pas twee uur ‘s middags! Ik denk dus dat mijn sterk verbeterde nachtrust mij de meeste winst heeft opgeleverd.

Bedankt voor het delen!
Goed om te lezen dat je flink bent opgeknapt met HRT.
Ik hoop mijn huisarts ook nog zo ver te krijgen, heb binnenkort weer een afspraak staan. Misschien moet ik ook voorstellen mijn Mirena te verwijderen zodat ik echt goed kan monitoren hoe het met mijn cyclus is. To be continued…

felice71 vrijdag 25 april 2025 om 10:41

Ik was vorig weekend zo enthousiast over de hst, eindelijk beter slapen. Maar dat duurde maar een paar dagen en vannacht was het net of ik op een deinend schip zat, nu is dat iets minder geworden maar ben nog steeds draaierig. Durf eerlijk gezegd niet de weg op.
Weet iemand hoe snel dat weer afzakt? Heb de progesteron om middernacht genomen.
Huisarts gebeld, die belt volgende week terug en voor nu stop ik er maar weer mee.

Ik baal wel een beetje

Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...

Nyco vrijdag 25 april 2025 om 10:51

felice71 schreef: ↑
25-04-2025 10:41
Ik was vorig weekend zo enthousiast over de hst, eindelijk beter slapen. Maar dat duurde maar een paar dagen en vannacht was het net of ik op een deinend schip zat, nu is dat iets minder geworden maar ben nog steeds draaierig. Durf eerlijk gezegd niet de weg op.
Weet iemand hoe snel dat weer afzakt? Heb de progesteron om middernacht genomen.
Huisarts gebeld, die belt volgende week terug en voor nu stop ik er maar weer mee.

Ik baal wel een beetje

Het heeft echt even tijd nodig is mijn ervaring, toen ik mijn oestrogeen mocht ophogen heb ik drie maanden lang pijn in mijn borsten gehad en niet zo'n beetje ook maar dat is nu stukken minder geworden. Je kunt die progesteron ook vaginaal (en zelfs rectaal) nemen (gewoon degene die je nu waarschijnlijk oraal neemt), ik ga dat dit weekend doen want ik voel mij overdag ook nog steeds wat lusteloos. Er is ook bekend dat je last kunt krijgen van beginverergering, je lijf heeft tijd nodig om weer te wennen. Ik denk dat nu maar weer stoppen je niet gaat helpen maar je moet het, uiteraard, zelf weten.
Ik heb in juni een afspraak bij een gynaecoloog om even te overleggen of ik misschien ook wat androgel (testosteron) nodig heb voor wat klachten die ik nog heb vooral spier gerelateerd en met betrekking tot mijn libido.

felice71 vrijdag 25 april 2025 om 11:00

Nyco schreef: ↑
25-04-2025 10:51
Het heeft echt even tijd nodig is mijn ervaring, toen ik mijn oestrogeen mocht ophogen heb ik drie maanden lang pijn in mijn borsten gehad en niet zo'n beetje ook maar dat is nu stukken minder geworden. Je kunt die progesteron ook vaginaal (en zelfs rectaal) nemen (gewoon degene die je nu waarschijnlijk oraal neemt), ik ga dat dit weekend doen want ik voel mij overdag ook nog steeds wat lusteloos. Er is ook bekend dat je last kunt krijgen van beginverergering, je lijf heeft tijd nodig om weer te wennen. Ik denk dat nu maar weer stoppen je niet gaat helpen maar je moet het, uiteraard, zelf weten.
Ik heb in juni een afspraak bij een gynaecoloog om even te overleggen of ik misschien ook wat androgel (testosteron) nodig heb voor wat klachten die ik nog heb vooral spier gerelateerd en met betrekking tot mijn libido.

Hmmm, de assistente gaf vanmorgen aan dat ik even moest stoppen, nu twijfel ik. Maar als ik zo dizzy blijf kan ik ook niet echt functioneren. Lig nu op de bank in de hoop dat het nog wat minder wordt.

Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...

Janneke350 vrijdag 25 april 2025 om 12:05

Hi allen

Ik ben net weekje bezig met spray en Utrogestan 100 mg ( deze kan je niet vaginaal gebruikten , want neemt dan te weinig op, kan wel met 200mg ).
Ik heb met name in de nacht last van sufheid als ik moet plassen .
Ik neem capsule in om 2100 uur . Slaap iets beter maar ben nog wel wat opgejaagd in de nacht .
Omdat ik ook wakker gebeld kan worden voor werk eens per week vind ik dat best vervelend want zou geen auto kunnen rijden .

Gisteren huisarts over de sufheid gesproken want was twee dagen echt van slag , zij gaf aan even doorzetten met de medicatie . Lijf moet echt even wennen.

Een week is natuurlijk nog niets maar merk wel al dat ik minder kort lontje heb.

Liefs Janneke

Flo-tje4 vrijdag 25 april 2025 om 15:47

Wat een fijn topic om mee te lezen dit. Met terugwerkende kracht denk ik dat ik ook alweer een jaar of 2-3 in de perimenopauze zit. Ben nu 45 en het begon met hersenmist, heel erge pms, regelmatig last van hartkloppingen wat ook al onderzocht is en waar niks uit kwam. Huisarts zei daarop dat ik zeker de perimenopauze niet moet uitsluiten. Inmiddels het afgelopen jaar 1 keer 12 dagen te laat ongesteld en dit voorjaar heb ik een hele menstruatie overgeslagen. En nu dus een vrij pittige menstruatie met wat meer kramp dan normaal en ook meer stolsels en gewoon meer bloed. Zit op dag 5 en het lijkt nog niet helemaal af te zwakken, itt wat ik gewend ben in mijn cyclus.
Beh, en zo te lezen heb ik nog een aantal jaren te gaan!

Wie is ook met deze wat pittigere menstruaties bekend en blijft dit of kan dit te maken hebben met het overslaan van een cyclus?

LichtEnDonker vrijdag 25 april 2025 om 18:35

Flo-tje, de perimenopauze niet uitsluiten lijkt me vrij optimistisch gesteld: je kunt er gezien je klachten en leeftijd wel van uitgaan dat je daar middenin zit!

Felice, Utrogestan kan gewenningstijd vragen, vergelijkbaar met zwangerschapsmoeheid. Ik heb daar een paar weken last van gehad toen ik van 100 naar 200 mg ging, ben toen ook gestopt, in overleg met huisarts weer begonnen en toen nergens meer last van. Het kan wel helpen het wat eerder te slikken, zodat het de volgende dag ook eerder weer uit je lijf is.

Claire, dank voor het delen! Het geeft de burger moed. Je lichaam de tijd geven is inderdaad nodig, omdat het juist de balans is tussen de hormonen die zo belangrijk is, en elke wijziging qua hst je lijf dus ook weer aan net werk zet zich aan te passen aan net nieuwe normaal.
Hoe lang duurde het ongeveer voor je iets ging merken qua spieren? Dat blijft bij mij wel echt een ding…

Flo-tje4 zaterdag 26 april 2025 om 06:40

Ja klopt dat is me inmiddels meer dan helder

Ontkennen heeft geen zin!
Het is wel zo dat ik ook een tijd last heb gehad van een burn-out en dat sommige lichamelijke verschijnselen in relatie kunnen staan tot zowel burn-out als overgang. Zo kreeg ik tijdens de burn-out voor het eerst te maken met bv paniekaanvallen. Inmiddels ben ik alweer een flinke tijd gereïntegreerd wat in principe goed gaat maar ik merk nog steeds dat ik een lagere belastbaarheid heb en op bepaalde momenten binnen mijn cyclus opnieuw veel last heb van overprikkeling en hartkloppingen.

Ben wel benieuwd naar de veranderingen in jullie cyclus en hoe blijvend dat is gaandeweg de (peri)menopauze. Dat ik afscheid moet nemen van een regelmatige cyclus is me inmiddels wel duidelijk maar ik hoop toch wel dat de hevigheid niet elke keer terug komt

LichtEnDonker schreef: ↑
25-04-2025 18:35
Flo-tje, de perimenopauze niet uitsluiten lijkt me vrij optimistisch gesteld: je kunt er gezien je klachten en leeftijd wel van uitgaan dat je daar middenin zit!

Charlotta zaterdag 26 april 2025 om 08:29

Weet je wat ik denk? Dat heel veel vrouwen door de perimenopause in een burn-out terecht komen. Ik merk nu heel goed dat ik minder belastbaar ben dan een paar jaar geleden en als ik mezelf niet goed in acht neem dan ligt een burn-out op de loer, en dat is iets dat ik nog nooit van mezelf heb gezegd (ik voelde me zelfs na een scheiding en in een rouwproces niet zo ‘wankel’ als nu). Als je als 40 plus vrouw in een burn-out terechtkomt moet je er denk ik ernstig rekening mee houden dat dat komt doordat je op hol geslagen hormonen je minder belastbaar hebben gemaakt. Het zou nooit zijn als artsen dat ook zouden erkennen maar dat gebeurt nog echt heel weinig.

Flo: 2 jaar geleden kreeg ik ineens hele zware menstruaties terwijl ik dat nooit eerder had gehad. Ook een kortere cyclus. Een Mirena spiraal heeft dat probleem weer opgelost, maar achteraf weet ik dat dat bij mij het begin van de peri was. Ik heb nu dus die Mirena dus ik weet niet hoe het zou zijn als ik die niet had!

Claire45 zaterdag 26 april 2025 om 08:59

LichtEnDonker schreef: ↑
25-04-2025 18:35

Claire, dank voor het delen! Het geeft de burger moed. Je lichaam de tijd geven is inderdaad nodig, omdat het juist de balans is tussen de hormonen die zo belangrijk is, en elke wijziging qua hst je lijf dus ook weer aan net werk zet zich aan te passen aan net nieuwe normaal.
Hoe lang duurde het ongeveer voor je iets ging merken qua spieren? Dat blijft bij mij wel echt een ding…

Dat duurde lang, zeker een halfjaar. Ik las ergens (misschien wel hier?) dat het bij een frozen shoulder kon helpen om de gel op je arm/schouder te smeren, dat heb ik gedaan, geen idee of ik er daardoor vanaf ben gekomen. Zou kunnen. Maar al mijn spieren zijn sinds ik HST gebruik veel soepeler en van pijntjes en blessures heb ik geen last meer.

Claire45 zaterdag 26 april 2025 om 09:16

Charlotta schreef: ↑
26-04-2025 08:29
Weet je wat ik denk? Dat heel veel vrouwen door de perimenopause in een burn-out terecht komen. Ik merk nu heel goed dat ik minder belastbaar ben dan een paar jaar geleden en als ik mezelf niet goed in acht neem dan ligt een burn-out op de loer, en dat is iets dat ik nog nooit van mezelf heb gezegd (ik voelde me zelfs na een scheiding en in een rouwproces niet zo ‘wankel’ als nu). Als je als 40 plus vrouw in een burn-out terechtkomt moet je er denk ik ernstig rekening mee houden dat dat komt doordat je op hol geslagen hormonen je minder belastbaar hebben gemaakt. Het zou nooit zijn als artsen dat ook zouden erkennen maar dat gebeurt nog echt heel weinig.

Helemaal eens. Volgens mij heeft Suzanne Rethans er (een van de eerste) podcast over gemaakt. Allemaal vrouwen met burn-outs, vermeende depressies die dus antidepressiva kregen voorgeschreven. Ook opvallend veel ADHD-diagnoses: al die 40+ vrouwen verdrongen elkaar in de wachtkamers van ADHD-specialisten (omdat ADHD veel heftiger wordt door de afname van oestrogeen, met als gevolg hersenmist, vergeetachtigheid en algehele overspannenheid).

Bo-Katan zaterdag 26 april 2025 om 10:45

Ik heb een afspraak met care for woman gemaakt. Die doen ook vermoeidheidsklachten.
De slaappoli waar ik graag naartoe verwezen wil worden, heeft een wachttijd van 220 dagen

Tupperware zaterdag 26 april 2025 om 11:15

Bo-Katan schreef: ↑
26-04-2025 10:45
Ik heb een afspraak met care for woman gemaakt. Die doen ook vermoeidheidsklachten.
De slaappoli waar ik graag naartoe verwezen wil worden, heeft een wachttijd van 220 dagen

Mijn ervaring met care for women is dat ze alleen tips geven en heel graag supplementen aan je slijten.
Ik ben nu bijna twee weken geleden begonnen met pleisters en utrogestan, en ik begin nu verschil te merken. Ik slaap heel goed en ik merk dat ik minder brain fog heb. Opvliegers lijken ook wel af te nemen.

Bo-Katan zaterdag 26 april 2025 om 11:35

Tupperware schreef: ↑
26-04-2025 11:15
Mijn ervaring met care for women is dat ze alleen tips geven en heel graag supplementen aan je slijten.
Ik ben nu bijna twee weken geleden begonnen met pleisters en utrogestan, en ik begin nu verschil te merken. Ik slaap heel goed en ik merk dat ik minder brain fog heb. Opvliegers lijken ook wel af te nemen.

Oh dank je, dat hou ik in gedachten.
Het is meer dat ik op zoek ben naar een oplossing en de poli zo lang duurt.

Flipflop zaterdag 26 april 2025 om 14:25

Tupperware schreef: ↑
26-04-2025 11:15
Mijn ervaring met care for women is dat ze alleen tips geven en heel graag supplementen aan je slijten.
Ik ben nu bijna twee weken geleden begonnen met pleisters en utrogestan, en ik begin nu verschil te merken. Ik slaap heel goed en ik merk dat ik minder brain fog heb. Opvliegers lijken ook wel af te nemen.

Eens... dat is ook mijn ervaring.

Sterrenstof74 zaterdag 26 april 2025 om 18:38

Janneke350 schreef: ↑
25-04-2025 12:05
Hi allen

Ik ben net weekje bezig met spray en Utrogestan 100 mg ( deze kan je niet vaginaal gebruikten , want neemt dan te weinig op, kan wel met 200mg ).
Ik heb met name in de nacht last van sufheid als ik moet plassen .
Ik neem capsule in om 2100 uur . Slaap iets beter maar ben nog wel wat opgejaagd in de nacht .
Omdat ik ook wakker gebeld kan worden voor werk eens per week vind ik dat best vervelend want zou geen auto kunnen rijden .

Gisteren huisarts over de sufheid gesproken want was twee dagen echt van slag , zij gaf aan even doorzetten met de medicatie . Lijf moet echt even wennen.

Een week is natuurlijk nog niets maar merk wel al dat ik minder kort lontje heb.

Liefs Janneke

Dit klopt niet, hoor. Voor bescherming van je baarmoeder is vaginaal vaak beter, dan komt er meer op de 'juiste' plek. Alleen ervaren sommige vrouwen dat het dan minder effect heeft op de slaap.

Flipflop zaterdag 26 april 2025 om 19:42

In plaats van zelf dokteren(zoals op die Facebook pagina...), raadpleeg een arts voor je besluit progesteron vaginaal te gaan nemen.

felice71 zondag 27 april 2025 om 10:23

Tupperware schreef: ↑
26-04-2025 11:15
Mijn ervaring met care for women is dat ze alleen tips geven en heel graag supplementen aan je slijten.
Ik ben nu bijna twee weken geleden begonnen met pleisters en utrogestan, en ik begin nu verschil te merken. Ik slaap heel goed en ik merk dat ik minder brain fog heb. Opvliegers lijken ook wel af te nemen.

Heb jij de eerste week ook bijwerkingen gehad van Utrogestan? Ik ben dus tot gistermiddag enorm duizelig geweest. Heb het donderdagavond voor het laatst genomen dus moet er niet aan denken hoe het zou zijn geweest als ik daarna was door gegaan.
Ik kon echt niet normaal functioneren, koningsdag ook behoorlijk verprutst

Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...

Actieve topics