Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
dinsdag 6 december 2016 om 22:22
Al een tijdje hier niet geweest. Inmiddels alweer zo'n drie maanden geen menstruatie, vraag me af of het nu echt gestopt is maar dat is afwachten, ben wel vaker na een paar maanden of zelfs na een half jaar nog ongesteld geworden.
Wel heel vaak heftige opvliegers met overmatig zweten en een knalrood hoofd. Vooral 's nachts is het killing; meerdere keren per nacht wakker, schoon nachthemd aandoen, handdoeken op bed leggen en weer proberen te slapen. De onderbroken nachten samen met de stress die ik momenteel ervaar op mijn werk en privé beginnen me serieus op te breken.
Soms even een korte opleving, maar over het algemeen ben ik een wandelend emotioneel wrak door het slechte slapen en omdat ik er psychisch behoorlijk doorheen zit
Ik heb het er moeilijk mee dat ik mezelf niet meer goed bij elkaar kan rapen en me zo waardeloos voel Ik zonder me, buiten het werk om, ook steeds meer af in mijn eigen 'veilige' wereld waar ik niemand hoef lastig te vallen met mijn shit en zodat niemand ziet hoe slecht ik me voel.
Gelukkig houdt mijn huisarts me goed in de gaten en 'eist' dat ik iedere twee weken op gesprek kom om te kijken hoe het gaat en even van me af kan praten. Ik hoop dat er gauw weer wat betere tijden aanbreken want ik weet niet zo goed hoe ik hier weer uit moet komen. En ondertussen vervloek ik de overgang. Wat een baggeruitvinding.
Wel heel vaak heftige opvliegers met overmatig zweten en een knalrood hoofd. Vooral 's nachts is het killing; meerdere keren per nacht wakker, schoon nachthemd aandoen, handdoeken op bed leggen en weer proberen te slapen. De onderbroken nachten samen met de stress die ik momenteel ervaar op mijn werk en privé beginnen me serieus op te breken.
Soms even een korte opleving, maar over het algemeen ben ik een wandelend emotioneel wrak door het slechte slapen en omdat ik er psychisch behoorlijk doorheen zit
Ik heb het er moeilijk mee dat ik mezelf niet meer goed bij elkaar kan rapen en me zo waardeloos voel Ik zonder me, buiten het werk om, ook steeds meer af in mijn eigen 'veilige' wereld waar ik niemand hoef lastig te vallen met mijn shit en zodat niemand ziet hoe slecht ik me voel.
Gelukkig houdt mijn huisarts me goed in de gaten en 'eist' dat ik iedere twee weken op gesprek kom om te kijken hoe het gaat en even van me af kan praten. Ik hoop dat er gauw weer wat betere tijden aanbreken want ik weet niet zo goed hoe ik hier weer uit moet komen. En ondertussen vervloek ik de overgang. Wat een baggeruitvinding.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 6 december 2016 om 23:00
He bah Calamitycat, wat vervelend.
En dan nog andere stressfactoren erbij.
Ik las laatst een stukje van een vrouw die vond dat de overgang op het verkeerde moment in je leven komt. Veel vrouwen van onze leeftijd moeten dealen met de overgang, puberkinderen, en ouder en ziek wordende ouders. En dat allemaal op hetzelfde moment.
Het voelt gewoon als heel veel. Het IS ook heel veel.
Nou ja, ik heb ook geen magische woorden waardoor het ineens allemaal beter wordt, maar wel een virtuele .
En ik ben zelf zo labiel dat ik hier nu ineens met je mee zit te huilen.
En dan nog andere stressfactoren erbij.
Ik las laatst een stukje van een vrouw die vond dat de overgang op het verkeerde moment in je leven komt. Veel vrouwen van onze leeftijd moeten dealen met de overgang, puberkinderen, en ouder en ziek wordende ouders. En dat allemaal op hetzelfde moment.
Het voelt gewoon als heel veel. Het IS ook heel veel.
Nou ja, ik heb ook geen magische woorden waardoor het ineens allemaal beter wordt, maar wel een virtuele .
En ik ben zelf zo labiel dat ik hier nu ineens met je mee zit te huilen.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
dinsdag 6 december 2016 om 23:50
Ook een dikke knuffel terug voor jou dan Delite en bedankt voor je lieve berichtje
Die vele en heftige opvliegers komen denk ik ook vooral door de stress, maar ik kan er op dit moment weinig aan doen om dat te voorkomen. Ja, het is gewoon veel tegelijk, dat herken ik wel al heb ik dan geen (puber)kinderen.
Wel een oude moeder waar het helemaal niet goed mee gaat en ik me veel zorgen over maak en mantelzorg verricht. Dat naast een bizar stressvolle baan (met veel onzekerheid over de toekomst), verdomde weinig begrip van mijn (vrouwelijke ) leidinggevende voor mijn overgangsklachten en nachten van max. 3 tot 4 uur slaap maakt dat de emmer gewoon aan het overlopen is.
Ik heb al wat homeopathische middelen geprobeerd maar merk eigenlijk geen verbetering. Via de huisarts oxazepam gekregen maar die neem ik alleen in uiterste noodgevallen, hooguit eens per maand, ben een beetje bang voor verslaving dus wil er niet aan gewend raken. Maar soms zal ik toch gewoon goed moeten slapen anders draai ik door en ben ik niet meer in staat mijn werk te doen.
In de spiegel durf ik nog amper te kijken, ben 7 kilo afgevallen door de stress en ik zie een schim van mezelf, zie er doodop en afgeleefd uit
En nou zit ik hier te klagen over mijn 'zware' leven Wat een armoe.
Wel fijn dat ik het hier in ieder geval even kwijt kan, dat lucht wel weer iets op.
Die vele en heftige opvliegers komen denk ik ook vooral door de stress, maar ik kan er op dit moment weinig aan doen om dat te voorkomen. Ja, het is gewoon veel tegelijk, dat herken ik wel al heb ik dan geen (puber)kinderen.
Wel een oude moeder waar het helemaal niet goed mee gaat en ik me veel zorgen over maak en mantelzorg verricht. Dat naast een bizar stressvolle baan (met veel onzekerheid over de toekomst), verdomde weinig begrip van mijn (vrouwelijke ) leidinggevende voor mijn overgangsklachten en nachten van max. 3 tot 4 uur slaap maakt dat de emmer gewoon aan het overlopen is.
Ik heb al wat homeopathische middelen geprobeerd maar merk eigenlijk geen verbetering. Via de huisarts oxazepam gekregen maar die neem ik alleen in uiterste noodgevallen, hooguit eens per maand, ben een beetje bang voor verslaving dus wil er niet aan gewend raken. Maar soms zal ik toch gewoon goed moeten slapen anders draai ik door en ben ik niet meer in staat mijn werk te doen.
In de spiegel durf ik nog amper te kijken, ben 7 kilo afgevallen door de stress en ik zie een schim van mezelf, zie er doodop en afgeleefd uit
En nou zit ik hier te klagen over mijn 'zware' leven Wat een armoe.
Wel fijn dat ik het hier in ieder geval even kwijt kan, dat lucht wel weer iets op.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 7 december 2016 om 04:12
Volgens mij heb jij allereerst genoeg goede slaap nodig, ik zou de oxazepam toch kortdurend gebruiken daarvoor, me niet teveel zorgen maken over verslaving.
Misschien kun je je ook een tijdje ziekmelden op je werk en dit verhaal aan een bedrijfsarts vertellen?
Sterkte, het valt ook allemaal echt niet mee dit, deze levensfase.
Misschien kun je je ook een tijdje ziekmelden op je werk en dit verhaal aan een bedrijfsarts vertellen?
Sterkte, het valt ook allemaal echt niet mee dit, deze levensfase.
woensdag 7 december 2016 om 10:22
Ik heb van iemand gehoord, die baat had bij St. Janskruid, dat al geprobeerd Calamitycat? Of, nouja, het is een ideetje, voor als je alles gedaan hebt, zeg maar. Dat je niet achteraf komt met 'had ik dat geweten'. Heb zelf nogal een lage irritatiegrens als mensen wéér met een middeltje komen, dat zo goed kan helpen tegen m'n klachten.
Ik heb ook al heel lang last van nachtzweten, maar echt niet dat ik moeilijk ga doen met schoon nachthemd en handdoeken. Ben ik heel makkelijk in.
Verder denk ik dat de overgang altijd op een verkeerd moment komt. Vroeger hadden vrouwen dan inderdaad pubers (die al weer het huis uitgingen) maar ook nog jonge kinderen. Ook geen pretje .. of ze werden niet eens zo oud .. Zo bekeken is de overgang nog een zegen ook
Sterkte met je moeder in elk geval.
En met alle verdere sores.
Ik heb problemen met een zieke dochter en een vrouwelijke leidinggevende, die het allemaal wel mee vindt vallen. Ze is toch net zo oud als ik, ongeveer. Sja.. wel fijn voor haar dat ze minder last heeft.
Ik heb ook al heel lang last van nachtzweten, maar echt niet dat ik moeilijk ga doen met schoon nachthemd en handdoeken. Ben ik heel makkelijk in.
Verder denk ik dat de overgang altijd op een verkeerd moment komt. Vroeger hadden vrouwen dan inderdaad pubers (die al weer het huis uitgingen) maar ook nog jonge kinderen. Ook geen pretje .. of ze werden niet eens zo oud .. Zo bekeken is de overgang nog een zegen ook
Sterkte met je moeder in elk geval.
En met alle verdere sores.
Ik heb problemen met een zieke dochter en een vrouwelijke leidinggevende, die het allemaal wel mee vindt vallen. Ze is toch net zo oud als ik, ongeveer. Sja.. wel fijn voor haar dat ze minder last heeft.
Later is nu
woensdag 7 december 2016 om 22:34
Nou hier nog een 'ouwetje'.
Ik heb niet alles van dit topic gelezen, maar zag wel dat bv Geronimo progesteroncrème gebruikt.
Dat doe ik ook en het scheelt echt! Het is wellicht geen heilige oplossing voor iedereen, maar ik raad het boek van John Lee ook aan: 'Menopauze, Alles wat je dokter je niet vertelt'
Het boek legt uit hoe onze hormonen allemaal met elkaar samenwerken, hoe ons leef- en voedingspatroon onze hormoonhuishouding beïnvloedt en wat er in ons lichaam verandert rond en tijdens de menopauze. Die kennis geeft je handvatten om zelf enige tot veel grip te krijgen op de veranderingen in je lijf. Bij stress bijvoorbeeld spelen je bijnieren een rol. In de keten van hormonen die nodig zijn voor de reactie op stress is progesteron nodig. Dat heb je juist minder of helemaal niet meer als je minder vaak c.q. geen eisprong meer hebt.
Na mijn hele leven pil slikken wegens zware endometriose begon ik er naar mijn idee steeds meer last van te krijgen, dus ben ik gestopt, vlak voordat ik 50 werd. Ik was toen al wel begonnen te lezen in dat boek. Snel begonnen met progesteroncrème, een periode van pil-ontwenning en vinden van hormoonbalans doorgemaakt, niet heel fijn, maar daarna ging het heel goed. Ik heb vorige maand geprobeerd hoe het zou zijn zonder de natuurlijke progesteron en hoppakee, opvliegers, droge huid en nog veel slechter slapen. Ik zweer voorlopig bij natuurlijke progesteron.
Ik heb niet alles van dit topic gelezen, maar zag wel dat bv Geronimo progesteroncrème gebruikt.
Dat doe ik ook en het scheelt echt! Het is wellicht geen heilige oplossing voor iedereen, maar ik raad het boek van John Lee ook aan: 'Menopauze, Alles wat je dokter je niet vertelt'
Het boek legt uit hoe onze hormonen allemaal met elkaar samenwerken, hoe ons leef- en voedingspatroon onze hormoonhuishouding beïnvloedt en wat er in ons lichaam verandert rond en tijdens de menopauze. Die kennis geeft je handvatten om zelf enige tot veel grip te krijgen op de veranderingen in je lijf. Bij stress bijvoorbeeld spelen je bijnieren een rol. In de keten van hormonen die nodig zijn voor de reactie op stress is progesteron nodig. Dat heb je juist minder of helemaal niet meer als je minder vaak c.q. geen eisprong meer hebt.
Na mijn hele leven pil slikken wegens zware endometriose begon ik er naar mijn idee steeds meer last van te krijgen, dus ben ik gestopt, vlak voordat ik 50 werd. Ik was toen al wel begonnen te lezen in dat boek. Snel begonnen met progesteroncrème, een periode van pil-ontwenning en vinden van hormoonbalans doorgemaakt, niet heel fijn, maar daarna ging het heel goed. Ik heb vorige maand geprobeerd hoe het zou zijn zonder de natuurlijke progesteron en hoppakee, opvliegers, droge huid en nog veel slechter slapen. Ik zweer voorlopig bij natuurlijke progesteron.
donderdag 8 december 2016 om 21:33
Meer langdurig-pilsliksters hier? Ik slik al bijna 30 jaar de pil, ben 45. Het laatste jaar wordt de onttrekkingsbloeding steeds minder. Deze keer heb ik welgeteld één (1) dag tampons moeten gebruiken. Maar wanneer kan ik nou stoppen met de pil, hoe weet je dat? Ik kan er online niks over vinden. Mijn moeder was veel later in de overgang, na haar 50ste zeker.
Ik heb trouwens deze stopwerk ook nog geen opvlieger gehad, da's wel een fijne ontwikkeling *klopt af*
Ik heb trouwens deze stopwerk ook nog geen opvlieger gehad, da's wel een fijne ontwikkeling *klopt af*
The owls are not what they seem
donderdag 8 december 2016 om 21:56
Lady, een vriendin van mij had altijd een spiraaltje en werd daardoor helemaal nooit ongesteld.
Toen het tijd werd dat ding te vervangen heeft haar HA een bloedtestje gedaan waarbij werd vastgesteld dat ze door de menopause heen was, en er dus geeneen meer hoefde.
Wellicht eens aan je eigen HA vragen.
Toen het tijd werd dat ding te vervangen heeft haar HA een bloedtestje gedaan waarbij werd vastgesteld dat ze door de menopause heen was, en er dus geeneen meer hoefde.
Wellicht eens aan je eigen HA vragen.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
donderdag 8 december 2016 om 21:59
quote:Delite_ schreef op 08 december 2016 @ 21:56:
Lady, een vriendin van mij had altijd een spiraaltje en werd daardoor helemaal nooit ongesteld.
Toen het tijd werd dat ding te vervangen heeft haar HA een bloedtestje gedaan waarbij werd vastgesteld dat ze door de menopause heen was, en er dus geeneen meer hoefde.
Wellicht eens aan je eigen HA vragen.Dank, denk dat ik dat maar moet doen dan.
Lady, een vriendin van mij had altijd een spiraaltje en werd daardoor helemaal nooit ongesteld.
Toen het tijd werd dat ding te vervangen heeft haar HA een bloedtestje gedaan waarbij werd vastgesteld dat ze door de menopause heen was, en er dus geeneen meer hoefde.
Wellicht eens aan je eigen HA vragen.Dank, denk dat ik dat maar moet doen dan.
The owls are not what they seem
zaterdag 10 december 2016 om 17:13
Ik gebruik een app om bij te houden wanneer ik ongesteld ben, en ik was al 35 dagen later dan verwacht. Stiekem hoopte ik dat ik de laatste keer gehad had, maar weet dankzij dit forum dat ik dan steeds nog alles kan verwachten. Dus echt heel verrast was ik niet toen vandaag de vlag weer uit ging. Ok, dan moet ik weer opnieuw gaan tellen.
zaterdag 10 december 2016 om 19:18
quote:Dreamer schreef op 07 december 2016 @ 10:22:
Ik heb van iemand gehoord, die baat had bij St. Janskruid, dat al geprobeerd Calamitycat? Of, nouja, het is een ideetje, voor als je alles gedaan hebt, zeg maar. Dat je niet achteraf komt met 'had ik dat geweten'. Heb zelf nogal een lage irritatiegrens als mensen wéér met een middeltje komen, dat zo goed kan helpen tegen m'n klachten.
Ik heb ook al heel lang last van nachtzweten, maar echt niet dat ik moeilijk ga doen met schoon nachthemd en handdoeken. Ben ik heel makkelijk in.
Verder denk ik dat de overgang altijd op een verkeerd moment komt. Vroeger hadden vrouwen dan inderdaad pubers (die al weer het huis uitgingen) maar ook nog jonge kinderen. Ook geen pretje .. of ze werden niet eens zo oud .. Zo bekeken is de overgang nog een zegen ook
Sterkte met je moeder in elk geval.
En met alle verdere sores.
Ik heb problemen met een zieke dochter en een vrouwelijke leidinggevende, die het allemaal wel mee vindt vallen. Ze is toch net zo oud als ik, ongeveer. Sja.. wel fijn voor haar dat ze minder last heeft.
Bedankt voor je lieve bericht en sorry voor mijn late reactie, was/ben geveld door een zware verkoudheid.
Ik heb gelukkig dan weer geen last van een lage irritatiegrens dus het meedenken stel ik erg op prijs! Ik kan helaas de St Janskruid niet proberen omdat dit nogal een wisselwerking heeft op bepaalde medicatie die ik gebruik.
Het nachtzweten is bij mij zo erg dat ik eigenlijk niet hetzelfde nachthemd wil aanhouden en ook niet meer normaal op mijn hoeslaken kan liggen, alles is dan gewoon echt nat en dat voelt zo vies en koud. Vandaar dat ik dan toch elke keer maar weer alles uit de kast trek (letterlijk en figuurlijk ) om te proberen nog iets van een normale nachtrust te krijgen.
Jij dus ook zo'n empathieloos exemplaar als leidinggevende, echt naar is dat hé
Een beetje begrip en medeleven zou juist zo'n fijne steun in de rug zijn, echt triest dat ze dat niet lijken te snappen.
Ik heb van iemand gehoord, die baat had bij St. Janskruid, dat al geprobeerd Calamitycat? Of, nouja, het is een ideetje, voor als je alles gedaan hebt, zeg maar. Dat je niet achteraf komt met 'had ik dat geweten'. Heb zelf nogal een lage irritatiegrens als mensen wéér met een middeltje komen, dat zo goed kan helpen tegen m'n klachten.
Ik heb ook al heel lang last van nachtzweten, maar echt niet dat ik moeilijk ga doen met schoon nachthemd en handdoeken. Ben ik heel makkelijk in.
Verder denk ik dat de overgang altijd op een verkeerd moment komt. Vroeger hadden vrouwen dan inderdaad pubers (die al weer het huis uitgingen) maar ook nog jonge kinderen. Ook geen pretje .. of ze werden niet eens zo oud .. Zo bekeken is de overgang nog een zegen ook
Sterkte met je moeder in elk geval.
En met alle verdere sores.
Ik heb problemen met een zieke dochter en een vrouwelijke leidinggevende, die het allemaal wel mee vindt vallen. Ze is toch net zo oud als ik, ongeveer. Sja.. wel fijn voor haar dat ze minder last heeft.
Bedankt voor je lieve bericht en sorry voor mijn late reactie, was/ben geveld door een zware verkoudheid.
Ik heb gelukkig dan weer geen last van een lage irritatiegrens dus het meedenken stel ik erg op prijs! Ik kan helaas de St Janskruid niet proberen omdat dit nogal een wisselwerking heeft op bepaalde medicatie die ik gebruik.
Het nachtzweten is bij mij zo erg dat ik eigenlijk niet hetzelfde nachthemd wil aanhouden en ook niet meer normaal op mijn hoeslaken kan liggen, alles is dan gewoon echt nat en dat voelt zo vies en koud. Vandaar dat ik dan toch elke keer maar weer alles uit de kast trek (letterlijk en figuurlijk ) om te proberen nog iets van een normale nachtrust te krijgen.
Jij dus ook zo'n empathieloos exemplaar als leidinggevende, echt naar is dat hé
Een beetje begrip en medeleven zou juist zo'n fijne steun in de rug zijn, echt triest dat ze dat niet lijken te snappen.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 10 december 2016 om 19:29
quote:Miminha schreef op 07 december 2016 @ 04:12:
Volgens mij heb jij allereerst genoeg goede slaap nodig, ik zou de oxazepam toch kortdurend gebruiken daarvoor, me niet teveel zorgen maken over verslaving.
Misschien kun je je ook een tijdje ziekmelden op je werk en dit verhaal aan een bedrijfsarts vertellen?
Sterkte, het valt ook allemaal echt niet mee dit, deze levensfase.
Ik heb een paar dagen verplicht moeten rusten omdat ik zoals ik net al schreef aan Dreamer een zware verkoudheid had opgelopen. Was geenszins in staat om te werken, dus heb mezelf donderdag ziek gemeld, mezelf plat geparacetamolt en heb gisteren, vrijdag en vandaag heel veel geslapen. Ondanks dat ik nog wel een zwaar hoofd vol snot heb, heeft dat me echt goed gedaan.
Het voelt allemaal weer wat 'lichter'.
Soms wel het gevoel gehad dat ik tegen een burnout aan zit maar lang ziek melden wil ik echt niet, de paar collega's op mijn werk die dat hebben gedaan zijn er na hun terugkeer op slinkse wijze uitgewerkt en dat soort stress kan ik er echt niet bij hebben.
Niet dat het verstandig is hoor, maar doorploeteren ligt meer in mijn aard, en dan kom ik hopelijk vanzelf weer een keer boven
Ik voel me nu in ieder geval veel beter dan de afgelopen tijd, had dat vele slapen blijkbaar echt nodig.
Dus mijn lichaam heeft gelukkig helemaal vanzelf al 'tot hier en niet verder' geroepen, mooi hoe dat werkt toch soms?
Volgens mij heb jij allereerst genoeg goede slaap nodig, ik zou de oxazepam toch kortdurend gebruiken daarvoor, me niet teveel zorgen maken over verslaving.
Misschien kun je je ook een tijdje ziekmelden op je werk en dit verhaal aan een bedrijfsarts vertellen?
Sterkte, het valt ook allemaal echt niet mee dit, deze levensfase.
Ik heb een paar dagen verplicht moeten rusten omdat ik zoals ik net al schreef aan Dreamer een zware verkoudheid had opgelopen. Was geenszins in staat om te werken, dus heb mezelf donderdag ziek gemeld, mezelf plat geparacetamolt en heb gisteren, vrijdag en vandaag heel veel geslapen. Ondanks dat ik nog wel een zwaar hoofd vol snot heb, heeft dat me echt goed gedaan.
Het voelt allemaal weer wat 'lichter'.
Soms wel het gevoel gehad dat ik tegen een burnout aan zit maar lang ziek melden wil ik echt niet, de paar collega's op mijn werk die dat hebben gedaan zijn er na hun terugkeer op slinkse wijze uitgewerkt en dat soort stress kan ik er echt niet bij hebben.
Niet dat het verstandig is hoor, maar doorploeteren ligt meer in mijn aard, en dan kom ik hopelijk vanzelf weer een keer boven
Ik voel me nu in ieder geval veel beter dan de afgelopen tijd, had dat vele slapen blijkbaar echt nodig.
Dus mijn lichaam heeft gelukkig helemaal vanzelf al 'tot hier en niet verder' geroepen, mooi hoe dat werkt toch soms?
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 17 december 2016 om 20:45
quote:Calamitycat schreef op 10 december 2016 @ 19:29:
[...]
Ik heb een paar dagen verplicht moeten rusten omdat ik zoals ik net al schreef aan Dreamer een zware verkoudheid had opgelopen. Was geenszins in staat om te werken, dus heb mezelf donderdag ziek gemeld, mezelf plat geparacetamolt en heb gisteren, vrijdag en vandaag heel veel geslapen. Ondanks dat ik nog wel een zwaar hoofd vol snot heb, heeft dat me echt goed gedaan.
Het voelt allemaal weer wat 'lichter'.
Soms wel het gevoel gehad dat ik tegen een burnout aan zit maar lang ziek melden wil ik echt niet, de paar collega's op mijn werk die dat hebben gedaan zijn er na hun terugkeer op slinkse wijze uitgewerkt en dat soort stress kan ik er echt niet bij hebben.
Niet dat het verstandig is hoor, maar doorploeteren ligt meer in mijn aard, en dan kom ik hopelijk vanzelf weer een keer boven
Ik voel me nu in ieder geval veel beter dan de afgelopen tijd, had dat vele slapen blijkbaar echt nodig.
Dus mijn lichaam heeft gelukkig helemaal vanzelf al 'tot hier en niet verder' geroepen, mooi hoe dat werkt toch soms?
Wat naar! Vooral om tegelijkertijd ook de druk te voelen van het door moeten gaan en de angst om je baan kwijt te raken als het mis gaat.
Heb je nog vakantiedagen? Kun je in het nieuwe jaar door het jaar heen steeds wat vrije dagen opnemen zodat het toch draaglijk blijft?
[...]
Ik heb een paar dagen verplicht moeten rusten omdat ik zoals ik net al schreef aan Dreamer een zware verkoudheid had opgelopen. Was geenszins in staat om te werken, dus heb mezelf donderdag ziek gemeld, mezelf plat geparacetamolt en heb gisteren, vrijdag en vandaag heel veel geslapen. Ondanks dat ik nog wel een zwaar hoofd vol snot heb, heeft dat me echt goed gedaan.
Het voelt allemaal weer wat 'lichter'.
Soms wel het gevoel gehad dat ik tegen een burnout aan zit maar lang ziek melden wil ik echt niet, de paar collega's op mijn werk die dat hebben gedaan zijn er na hun terugkeer op slinkse wijze uitgewerkt en dat soort stress kan ik er echt niet bij hebben.
Niet dat het verstandig is hoor, maar doorploeteren ligt meer in mijn aard, en dan kom ik hopelijk vanzelf weer een keer boven
Ik voel me nu in ieder geval veel beter dan de afgelopen tijd, had dat vele slapen blijkbaar echt nodig.
Dus mijn lichaam heeft gelukkig helemaal vanzelf al 'tot hier en niet verder' geroepen, mooi hoe dat werkt toch soms?
Wat naar! Vooral om tegelijkertijd ook de druk te voelen van het door moeten gaan en de angst om je baan kwijt te raken als het mis gaat.
Heb je nog vakantiedagen? Kun je in het nieuwe jaar door het jaar heen steeds wat vrije dagen opnemen zodat het toch draaglijk blijft?
zondag 18 december 2016 om 21:31
quote:friezinnetje2014 schreef op 17 december 2016 @ 20:52:
Vanuit hier ook even een update. Na de 2e curretage geen extreme bloedingen meer gehad, uitslag was ook goed. En doordat ik minder bloedverlies heb, krijg ik nu ook weer meer energie.Wat fijn!
Vanuit hier ook even een update. Na de 2e curretage geen extreme bloedingen meer gehad, uitslag was ook goed. En doordat ik minder bloedverlies heb, krijg ik nu ook weer meer energie.Wat fijn!
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 18 december 2016 om 21:37
quote:Theamuts schreef op 17 december 2016 @ 20:45:
[...]
Wat naar! Vooral om tegelijkertijd ook de druk te voelen van het door moeten gaan en de angst om je baan kwijt te raken als het mis gaat.
Heb je nog vakantiedagen? Kun je in het nieuwe jaar door het jaar heen steeds wat vrije dagen opnemen zodat het toch draaglijk blijft?
Ja, mijn werk is vreselijk de laatste tijd. Ik werk in de zorg. Jammer dat ze naast mensen beter maken niet wat beter met hun keihard werkende personeel omgaan
Ik ben voor dit jaar door mijn vakantiedagen heen helaas. Die gaan altijd schoon op omdat ik regelmatig wat bijtanktijd nodig heb.
Wel volgende week dinsdag vrij waar ik erg naar uitkijk. Hoop inderdaad volgend jaar ook zo nu en dan vrij te nemen, ik ga nooit met vakantie dus die dagen kan ik gelukkig gebruiken om het hele jaar door wat vrij te plannen. Het wordt een heftig jaar want er is weer een grote reorganisatie gaande.
[...]
Wat naar! Vooral om tegelijkertijd ook de druk te voelen van het door moeten gaan en de angst om je baan kwijt te raken als het mis gaat.
Heb je nog vakantiedagen? Kun je in het nieuwe jaar door het jaar heen steeds wat vrije dagen opnemen zodat het toch draaglijk blijft?
Ja, mijn werk is vreselijk de laatste tijd. Ik werk in de zorg. Jammer dat ze naast mensen beter maken niet wat beter met hun keihard werkende personeel omgaan
Ik ben voor dit jaar door mijn vakantiedagen heen helaas. Die gaan altijd schoon op omdat ik regelmatig wat bijtanktijd nodig heb.
Wel volgende week dinsdag vrij waar ik erg naar uitkijk. Hoop inderdaad volgend jaar ook zo nu en dan vrij te nemen, ik ga nooit met vakantie dus die dagen kan ik gelukkig gebruiken om het hele jaar door wat vrij te plannen. Het wordt een heftig jaar want er is weer een grote reorganisatie gaande.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 18 december 2016 om 23:01
maandag 26 december 2016 om 13:29
De hormoonpleisters helpen goed tegen opvliegers en blaasklachten, maar de pijn in mijn benen. Steken in de liezen als ik beweeg en brandend en tintelend gevoel in kuiten en voeten lijkt erger te worden. Vooral 's morgens na het slapen. Ik loop veel, maar of ik nou veel of weinig loop dat schijnt niet uit te maken. Al bij de ha geweest dacht dat het mijn spataderen waren. Draag steunkousen, maar die helpen alleen tegen het vermoeide gevoel. Ik word er moedeloos van, iemand herkenning? Tips?
Help iedereen een handje
vrijdag 30 december 2016 om 19:26
