![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
de Slok
donderdag 23 april 2009 om 15:37
al 2 jaar heb ik de ziekte van Graves + de oogziekte (hyperthyreoidie, te snel werkende schildklier). Ik heb nu de knoop doorgehakt en gekozen om de slok te nemen.
22 mei krijg ik deze, ik heb de folder gelezen om me een beetje voor te bereiden, maar ben benieuwd naar mensen die de Slok al genomen hebben.
Hoe groot is de capsule bv (ben een moeilijke pillenslikker) had je last van bijwerkingen, zo ja, wat waren deze? Is het goedgegaan of was er een 2e slok nodig?
Ik ben dus niet op zoek naar hoe het in zijn werk gaat, maar naar de ervaringen met de slok.
ben benieuwd
22 mei krijg ik deze, ik heb de folder gelezen om me een beetje voor te bereiden, maar ben benieuwd naar mensen die de Slok al genomen hebben.
Hoe groot is de capsule bv (ben een moeilijke pillenslikker) had je last van bijwerkingen, zo ja, wat waren deze? Is het goedgegaan of was er een 2e slok nodig?
Ik ben dus niet op zoek naar hoe het in zijn werk gaat, maar naar de ervaringen met de slok.
ben benieuwd
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 23 april 2009 om 16:09
donderdag 23 april 2009 om 16:13
Mijn moeder heeft dit gehad. Flink aantal jaren terug. Helaas ging ze van een te snel werkende schildklier naar een te langzaam werkende schildklier.
Ze zat een poosje (2 dagen ofzo?) in quarantaine en mocht de 5 jaar die daar op volgden geen kinderen krijgen.
Dit speelde zich af in de jaren 80, weet niet wat er nu allemaal verandert is.
Succes en sterkte in ieder geval!
Ze zat een poosje (2 dagen ofzo?) in quarantaine en mocht de 5 jaar die daar op volgden geen kinderen krijgen.
Dit speelde zich af in de jaren 80, weet niet wat er nu allemaal verandert is.
Succes en sterkte in ieder geval!
donderdag 23 april 2009 om 16:15
quote:Mooncatcher schreef op 23 april 2009 @ 16:05:
De slok is een andere naam voor een jodium131 therapie die overtollig schildklierweefsel kapot moet maken zodat de schildklier weer normaal gaat werken.
Oei, klinkt pittig
Dat is niet iets wat je even in je lunchpauze doet neem ik aan
Ben blij dat ik niet de enige was die op het verkeerde been werd gezet.
De slok is een andere naam voor een jodium131 therapie die overtollig schildklierweefsel kapot moet maken zodat de schildklier weer normaal gaat werken.
Oei, klinkt pittig
Dat is niet iets wat je even in je lunchpauze doet neem ik aan
Ben blij dat ik niet de enige was die op het verkeerde been werd gezet.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 23 april 2009 om 16:17
Vriendin van me heeft m vorige week gehad! Kleine capsule bij haar, was zo weg. Wel hele toestand. Iemand helemaal in veiligheidspak kwam capsule geven. Ze moest m innemen en als de wiedeweerga ziekenhuis verlaten. Kontakt twee weken heel voorzichtig. Eerste dagen in afzondering thuis, nu mogen we op visite met een paar meter ertussen. Ze heeft tot nu toe geen enkele bijwerking. Volgende week mag ze alles weer normaal, dan is er niet of weinig straling meer. Begreep van haar dat als het niet werkt een operatie zal worden. Die veel risico's met zich mee brengt.
donderdag 23 april 2009 om 16:25
Mjah die operatie zie ik dus ook niet zitten, dus hoop dat het met 1x gelijk lukt.
Ik schijn een week apart van mijn partner te moeten slapen, en kinderen mogen niet in mijn buurt, dus de kleine blijft bij opa en oma. Vind het wel een heel gedoe, maar als het moet dan moet het. Moet na het innemen een kwartier blijven lopen en water drinken, en daarna een uur op de afdeling blijven. Mijn partner gaat mee, maar denk niet eens dat hij erbij mag zijn, hmzz.
Dank je Basic voor je stukje, hoop dat voor je vriendin de operatie niet nodig zal zijn.
Ik schijn een week apart van mijn partner te moeten slapen, en kinderen mogen niet in mijn buurt, dus de kleine blijft bij opa en oma. Vind het wel een heel gedoe, maar als het moet dan moet het. Moet na het innemen een kwartier blijven lopen en water drinken, en daarna een uur op de afdeling blijven. Mijn partner gaat mee, maar denk niet eens dat hij erbij mag zijn, hmzz.
Dank je Basic voor je stukje, hoop dat voor je vriendin de operatie niet nodig zal zijn.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 23 april 2009 om 18:19
Bij mijn moeder is het goed gegaan, eerste keer meteen goed. Er stond bij haar ook in de folder over apart slapen, Ceetje mocht niet meer bij haar in de buurt etc..
Bij metingen bleek echter dat ze niet zo'n hoge dosis nodig had, dus ze hoefde niet in quarantaine en na 24 uur mocht ze weer gewoon bij iedereen in de buurt komen.
Ze heeft ook de oogziekte, maar die heeft ze dus nog steeds raar genoeg, terwijl schildklier wel helemaal lam is gelegd.
Bij metingen bleek echter dat ze niet zo'n hoge dosis nodig had, dus ze hoefde niet in quarantaine en na 24 uur mocht ze weer gewoon bij iedereen in de buurt komen.
Ze heeft ook de oogziekte, maar die heeft ze dus nog steeds raar genoeg, terwijl schildklier wel helemaal lam is gelegd.
donderdag 23 april 2009 om 19:43
Hier wel in quarantaine. En 24 uur de ene fles spa na de andere.
Dus eigenlijk zat ik gewoon de helft van de tijd op het toilet en de andere helft lag ik me stierlijk te vervelen want je ziet geen mens. Af en toe gooide iemand snel wat eten over een loden scherm maar verder was het een saaaaaie boel. (terwijl ik vantevoren dacht: mm lekker eens een dagje niksen...god wat duurde die dag lang....)
Geen bijwerkingen. Twee weken apart moeten slapen.
Capsule was klein. Ik had wel ergens gelezen dat deze niet tegen je tanden mocht aankomen, was slecht voor het glazuur of tandbeen? (kan het me niet meer zo herinneren) dus ik was wel een beetjes spastisch met slikken
Is inmiddels zo'n 10 jaar geleden en de klier is nog steeds stabiel dus so far so good.
Dus eigenlijk zat ik gewoon de helft van de tijd op het toilet en de andere helft lag ik me stierlijk te vervelen want je ziet geen mens. Af en toe gooide iemand snel wat eten over een loden scherm maar verder was het een saaaaaie boel. (terwijl ik vantevoren dacht: mm lekker eens een dagje niksen...god wat duurde die dag lang....)
Geen bijwerkingen. Twee weken apart moeten slapen.
Capsule was klein. Ik had wel ergens gelezen dat deze niet tegen je tanden mocht aankomen, was slecht voor het glazuur of tandbeen? (kan het me niet meer zo herinneren) dus ik was wel een beetjes spastisch met slikken
Is inmiddels zo'n 10 jaar geleden en de klier is nog steeds stabiel dus so far so good.
donderdag 23 april 2009 om 19:46
donderdag 23 april 2009 om 21:14
Mooncather, Sterkte!
Ik stop deze zomer met thyrax en strumazol en als m'n schildklier dan weer op hol slaat (=waarschijnlijk), krijg ik ook zo'n slok. Dus ik ben wel benieuwd naar je ervaringen!
Volgens internist wordt de dosis tegenwoordig heel nauwkeurig bepaald en hoeft vrijwel niemand meer in quarantaine. Wel 2 weken geen kinderen in de buurt en afstand tussen mensen. Raar idee, hè? Hoop voor je dat het goed gaat! Ben zelf erg bang naar de andere kant door te schieten, maar we zullen zien.
Ik stop deze zomer met thyrax en strumazol en als m'n schildklier dan weer op hol slaat (=waarschijnlijk), krijg ik ook zo'n slok. Dus ik ben wel benieuwd naar je ervaringen!
Volgens internist wordt de dosis tegenwoordig heel nauwkeurig bepaald en hoeft vrijwel niemand meer in quarantaine. Wel 2 weken geen kinderen in de buurt en afstand tussen mensen. Raar idee, hè? Hoop voor je dat het goed gaat! Ben zelf erg bang naar de andere kant door te schieten, maar we zullen zien.
donderdag 23 april 2009 om 21:27
ik ben ook bang om door te schieten naar een hypo, maar moet ook zeggen dat ik liever elke dag 1 pilletje neem mijn leven lang dan van 1 naar 12 en weer terug naar 6, daar word ik helemaal moe van. Hetzelfde geldt voor mijn hart, heb het idee dat die al het gejojo ook niet echt gaat trekken. Zat paar weken geleden weken met een hartslag van rond de 140 per minuut....in rust....
Jij ook succes Vederlicht.
Jij ook succes Vederlicht.
donderdag 23 april 2009 om 21:53
Oh, ik zit al jaren op de zelfde dosis en heb dan werkelijk nergens last van. Als het kon zou ik zo mijn hele leven dit willen blijven slikken, maar helaas... Alleen als ik gestopt was, werd het langzaamaan weer onrustig, hartslag, concentratie, nou ja, je kent het wel. Da's ook wel eng vind ik, de vraag hoe je lichaam dit allemaal trekt, m.n. het hart. 140 pm is wel erg veel inderdaad. Spannend hoor! Mijn internist is erg optimistisch, de schat, dus ga er maar van uit dat het in 1x goed gaat!
zaterdag 25 april 2009 om 19:41
Spannend hoe je allemaal zal gaan bij je... Mijn vriendin heeft er ook best even over nagedacht. Maar op een gegeven moment heb je geen keuze meer. Bij haar werkte de medicatie niet goed. Toen zeiden ze dat ze na de slok een eventueel te langzaam werkende schildklier gemakkerlijker op gang kunnen helpen, dan afremmen. Begrijp dat je ook een kleintje hebt. Mn vriendin ook. Die kiest er zelfs voor om de kleine anderhalve week niet te zien... voor de zekerheid. Blijft raar...zaten afgelopen week koffie te drinken, maar dan wel een heel eind uit elkaar:-)
zondag 26 april 2009 om 20:13
Mijn moeder heeft een jaar of 8 geleden ook zo'n Slok gehad, alleen niet voor een te snel of te traag werkende schildklier, maar om restjes van schildklierkanker kapot te maken. Dat heeft gelukkig goed gewerkt. Vooraf heeft ze twee operaties gehad om de schildklier en uitzaaiingen te verwijderen.
De capsule was niet megagroot volgens haar. Ze moest drie dagen in een Bunker blijven (dus in Quarantaine): vooral veel tijdschriften meenemen die daar kunne blijven, worden vernietigd. Daarna mocht ze naar huis. Ze mocht twee weken niet bij mijn vader slapen ivm radio-actieve straling. Ik was zelf destijds zwanger, en mocht zes weken niet dichtbij mijn moeder komen, en drie weken haar uberhaupt niet zien.
Ze heeft weinig last gehad van bijwerkingen, wel wat moe, een klein beetje misselijk, maar mocht geen naam hebben (zeker gezien de oorzaak, kanker).
Veel sterkte ermee!
De capsule was niet megagroot volgens haar. Ze moest drie dagen in een Bunker blijven (dus in Quarantaine): vooral veel tijdschriften meenemen die daar kunne blijven, worden vernietigd. Daarna mocht ze naar huis. Ze mocht twee weken niet bij mijn vader slapen ivm radio-actieve straling. Ik was zelf destijds zwanger, en mocht zes weken niet dichtbij mijn moeder komen, en drie weken haar uberhaupt niet zien.
Ze heeft weinig last gehad van bijwerkingen, wel wat moe, een klein beetje misselijk, maar mocht geen naam hebben (zeker gezien de oorzaak, kanker).
Veel sterkte ermee!