Gezondheid
alle pijlers
Dochter (13) adhd medicatie, verandert ze?
vrijdag 28 oktober 2022 om 14:21
Mijn dochter krijgt binnenkort uitslag van adhd onderzoek. Hoogstwaarschijnlijk krijgen we de mogelijkheid te starten met medicatie. Ik wilde dit eerst nooit, omdat de gevolgen op de lange termijn niet duidelijk waren en kind veel buitenspeelde en ik het nog in goede banen kon leidden.
Momenteel loopt dochter vast op school en ook enorm druk in haar hoofd. Daarom denk ik er nu serieus over na om als dit mogelijk is met medicatie te starten. Maar ben er ook angstig voor. Is het wel veilig? Hoe zijn de ervaringen van andere ouders? Werkt het bij je kind en welke positieve en negatieve verschillen merk je?
Momenteel loopt dochter vast op school en ook enorm druk in haar hoofd. Daarom denk ik er nu serieus over na om als dit mogelijk is met medicatie te starten. Maar ben er ook angstig voor. Is het wel veilig? Hoe zijn de ervaringen van andere ouders? Werkt het bij je kind en welke positieve en negatieve verschillen merk je?
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:18
Volgens mij bedoelt ze zonder medicijnen.
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:23
Dankjewel voor de reacties. Juist omdat ik toch geen medicatie wilde voor mn dochter heb ik haar nooit laten testen. Op de middelbare school werden de problemen steeds groter en duidelijker.
Zelf was ik ook tegen bv. anti depressieva voor volwassenen. Je hoorde altijd op tv dat je net zo goed kan gaan wandelen, ontspannen enz. Tot het moment dat ik zoveel paniek en angst kreeg dat ik niet meer naar mn werk kon en zelfs thuis niet kon functioneren. Huisarts adviseerde een vorm van depressieva die ook helpt bij paniek en angst. Nu, enkele maanden later, functioneer ik weer prima en kan ik alles weer.
In mn directe omgeving zeggen mensen als je diabetes heb, twijfel je dan ook aan medicatie? Om aan te geven dat medicijnen voor je hersenen net zo belangrijk zijn. Ik kijk er nu wel anders tegenaan.
Die reactie van kind groep 3 die nu een rustig paard is, wat mooi verwoord!
Ik lees nu het boek Meisjes met ADHD, te koop bij bol.com. Er gaat een wereld voor me open.
Alle tips zijn welkom hoor. Ook tegen medicatie en ja ik bespreek dit ook met de behandelaars.
Zijn er ook nog tips welke cursussen ot trajecten je echt kan aanraden? Of simpele tips voor thuis?
Zelf was ik ook tegen bv. anti depressieva voor volwassenen. Je hoorde altijd op tv dat je net zo goed kan gaan wandelen, ontspannen enz. Tot het moment dat ik zoveel paniek en angst kreeg dat ik niet meer naar mn werk kon en zelfs thuis niet kon functioneren. Huisarts adviseerde een vorm van depressieva die ook helpt bij paniek en angst. Nu, enkele maanden later, functioneer ik weer prima en kan ik alles weer.
In mn directe omgeving zeggen mensen als je diabetes heb, twijfel je dan ook aan medicatie? Om aan te geven dat medicijnen voor je hersenen net zo belangrijk zijn. Ik kijk er nu wel anders tegenaan.
Die reactie van kind groep 3 die nu een rustig paard is, wat mooi verwoord!
Ik lees nu het boek Meisjes met ADHD, te koop bij bol.com. Er gaat een wereld voor me open.
Alle tips zijn welkom hoor. Ook tegen medicatie en ja ik bespreek dit ook met de behandelaars.
Zijn er ook nog tips welke cursussen ot trajecten je echt kan aanraden? Of simpele tips voor thuis?
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:24
Klopt..zonder medicatie had ze de hele dag het achtbaan gevoel.
Ze had jarenlang klachten. Nadeel was dat het niet uitte in gedrag. Het was voor niemand zichtbaar behalve voor zichzelf....het gevoel in het hoofd. Maar als kleuter of ietsje ouder was het moeilijk om het aan ons of dokter uit te leggen. Toen ze puber werd noemde ze het achtbaan en was het duidelijk.
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:25
Ik denk dat je denkbeelden uit angst je kind niet helpen. Eerder niet en nu ook niet.
Bespreek dit aub allemaal even goed met de prof die je kind test en helpt. En vraag naar die psycho-educatie. Als je niet helemaal begrijpt wat adhd is kan je zulke beslissingen niet maken met zulke angst voor medicatie.
Je vraag voor trajecten en tips, is allemaal heel persoonlijk, niet elke adhd is zelfde.
Ik kan wel een speciale klok en andere visuele tricks en earplugs adviseren en app's en hoe om te gaan met dopaminehunten en tekorten maar hoeft geheel niet te werken bij haar.
Ook daar kunnen de hulpverleners bij diagnose echt mee helpen.
Bespreek dit aub allemaal even goed met de prof die je kind test en helpt. En vraag naar die psycho-educatie. Als je niet helemaal begrijpt wat adhd is kan je zulke beslissingen niet maken met zulke angst voor medicatie.
Je vraag voor trajecten en tips, is allemaal heel persoonlijk, niet elke adhd is zelfde.
Ik kan wel een speciale klok en andere visuele tricks en earplugs adviseren en app's en hoe om te gaan met dopaminehunten en tekorten maar hoeft geheel niet te werken bij haar.
Ook daar kunnen de hulpverleners bij diagnose echt mee helpen.
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:28
Dat is het nadeel van psychiatrie....je moet het al snel zelf kunnen oplossen, een wandeling maken of stoppen met piekeren.
Mensen lopen niet voor hun zweetvoeten bij de psychiater. Zo makkelijk is het niet.
Medicatie is geen troep. Voor oncologische of andere aandoeningen wordt het nut minder snel in twijfel getrokken.
Mensen lopen niet voor hun zweetvoeten bij de psychiater. Zo makkelijk is het niet.
Medicatie is geen troep. Voor oncologische of andere aandoeningen wordt het nut minder snel in twijfel getrokken.
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:32
Het is ook fijn als ze het zelf kunnen uitleggen. Mijn zoon was 3. Hij zegt nu ook vaak; ik dacht dat dat iedereen dat had....Stormke81 schreef: ↑28-10-2022 15:24Klopt..zonder medicatie had ze de hele dag het achtbaan gevoel.
Ze had jarenlang klachten. Nadeel was dat het niet uitte in gedrag. Het was voor niemand zichtbaar behalve voor zichzelf....het gevoel in het hoofd. Maar als kleuter of ietsje ouder was het moeilijk om het aan ons of dokter uit te leggen. Toen ze puber werd noemde ze het achtbaan en was het duidelijk.
Ik wens jullie veel succes in deze rit!
vrijdag 28 oktober 2022 om 15:51
Wij zitten in hetzelfde proces met onze 17 jarige kind.
Ik ben niet van de medicatie, maar in dit geval hoop ik echt dat hij ze krijgt.
Hij is zo druk in zijn hoofd, is zo vaak overstuur en verdrietig, in de war.
Ik vind het vreselijk dat hij er zo mee moet doorlopen.
Als hij straks de diagnose krijgt, en hij mag beginnen met medicatie hoop ik met alles dat het hem rust geeft, het een verademing is en hij weer 'normaal' kan functioneren.
Mocht dat niet helpen dan bouwen we natuurlijk af en gaan we andere oplossingen zoeken.
Ik ben niet van de medicatie, maar in dit geval hoop ik echt dat hij ze krijgt.
Hij is zo druk in zijn hoofd, is zo vaak overstuur en verdrietig, in de war.
Ik vind het vreselijk dat hij er zo mee moet doorlopen.
Als hij straks de diagnose krijgt, en hij mag beginnen met medicatie hoop ik met alles dat het hem rust geeft, het een verademing is en hij weer 'normaal' kan functioneren.
Mocht dat niet helpen dan bouwen we natuurlijk af en gaan we andere oplossingen zoeken.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:00
Succes TO, het zijn lastige overwegingen.
Aangezien je schrijft dat ook tips uit de hoek van “tegenstanders” welkom zijn, schat ik in dat je dit artikel de moeite waard vind (wetende dat ik daarmee geen vrienden maak in dit topic): https://madinthenetherlands.org/adhd-stimulanten/
En nee, met het delen van dit soort informatie wil ik niet zeggen dat jullie niet moeten starten met medicatie. Maar het lezen van dit soort kritische artikelen (en boeken) helpen mij zelf bij gerichte vragen stellen aan profs en besluitvorming. Want het is nu eenmaal geen exacte wetenschap. Ook professionals staan t.o. elkaar.
(Ter info: Ook wij gaan, na terughoudendheid en nog steeds met enige tegenzin, starten met diagnostisch onderzoek voor ASS en ADHD. En medicatie is ons ook al vaker aangeraden door ouders van “neurodiverse” kinderen, dus ik ben me ook aan het inlezen)
Aangezien je schrijft dat ook tips uit de hoek van “tegenstanders” welkom zijn, schat ik in dat je dit artikel de moeite waard vind (wetende dat ik daarmee geen vrienden maak in dit topic): https://madinthenetherlands.org/adhd-stimulanten/
En nee, met het delen van dit soort informatie wil ik niet zeggen dat jullie niet moeten starten met medicatie. Maar het lezen van dit soort kritische artikelen (en boeken) helpen mij zelf bij gerichte vragen stellen aan profs en besluitvorming. Want het is nu eenmaal geen exacte wetenschap. Ook professionals staan t.o. elkaar.
(Ter info: Ook wij gaan, na terughoudendheid en nog steeds met enige tegenzin, starten met diagnostisch onderzoek voor ASS en ADHD. En medicatie is ons ook al vaker aangeraden door ouders van “neurodiverse” kinderen, dus ik ben me ook aan het inlezen)
_horizon_ wijzigde dit bericht op 28-10-2022 16:06
2.56% gewijzigd
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:05
Krijgt hij alleen medicatie of is er ook al ander soort hulp bij geweest naast de medicatie?Felidaes schreef: ↑28-10-2022 15:51Wij zitten in hetzelfde proces met onze 17 jarige kind.
Ik ben niet van de medicatie, maar in dit geval hoop ik echt dat hij ze krijgt.
Hij is zo druk in zijn hoofd, is zo vaak overstuur en verdrietig, in de war.
Ik vind het vreselijk dat hij er zo mee moet doorlopen.
Als hij straks de diagnose krijgt, en hij mag beginnen met medicatie hoop ik met alles dat het hem rust geeft, het een verademing is en hij weer 'normaal' kan functioneren.
Mocht dat niet helpen dan bouwen we natuurlijk af en gaan we andere oplossingen zoeken.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:08
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:23
Hij krijgt nog niets hoor.LuciFee2022 schreef: ↑28-10-2022 16:05Krijgt hij alleen medicatie of is er ook al ander soort hulp bij geweest naast de medicatie?
We zijn bijna door alle onderzoeken heen. Nog een gesprek met een psychiater en dan wordt er een diagnose gesteld.
Die neigt nu heel erg naar ADHD.
We krijgen een diagnose en behandelplan te horen op basis wat het beste is voor ons kind.
Wellicht dat hij ook wat regelmatiger naar een psycholoog zal gaan.
We horen het wel, hopelijk tussen nu en 4 weken.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:29
Het is allemaal niet zo zwart-wit Maan.Maan schreef: ↑28-10-2022 16:08Niet testen wil niet zeggen dat het kind geen ADHD heeft hè?
Ook als ze geen medicatie zou gaan slikken kan kind baat hebben bij een diagnose en bijbehorende behandelingsmogelijkheden. Zoals therapie.
Ontneem je kind dat alsjeblieft niet. Ik weet niet wat ik lees zeg.
Een DSM-diagnose heeft voor- en nadelen. In ons persoonlijke geval is allang zonder DSM-diagnose duidelijk wat zoon nodig heeft. En we hebben ook ondersteuning van een GGZ-psycholoog en een orthopedagoog. Psycho-educatie bijv kan je ook geven zonder het betreffende etiket expliciet te benoemen. Daarbij; een etiket is nog steeds niets meer dan dat je voldoet aan een aantal gedragskenmerken. Het zegt niets over oorzaken, en nog steeds is er voor de verschillende diagnoses geen neurologisch hard bewijs. (Wat niet wil zeggen dat er geen sprake is van psychisch lijden). Zo is er dus ook een stroom binnen de psychiatrie gaande die zeer kritisch is over de DSM-V (niet over diagnostiek).
In het kader van mogelijke negatieve impact van een diagnose zag ik toevallig net dit artikel op mijn tijdlijn voorbij komen: https://madinthenetherlands.org/adhd-di ... chadiging/
Hoe dan ook, diagnostiek en medicatie blijven persoonlijke afwegingen, mede gedreven door de context. In ons geval is het op dit moment beter voor zoon om een diagnose te krijgen ivm de overstap naar het VO. Ik heb er moeite mee dat het nodig is, maar zijn welzijn gaat voor mijn principes.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 28-10-2022 16:35
10.11% gewijzigd
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:30
Felidaes schreef: ↑28-10-2022 16:23Hij krijgt nog niets hoor.
We zijn bijna door alle onderzoeken heen. Nog een gesprek met een psychiater en dan wordt er een diagnose gesteld.
Die neigt nu heel erg naar ADHD.
We krijgen een diagnose en behandelplan te horen op basis wat het beste is voor ons kind.
Wellicht dat hij ook wat regelmatiger naar een psycholoog zal gaan.
We horen het wel, hopelijk tussen nu en 4 weken.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:35
Hoop ik ook!Felidaes schreef: ↑28-10-2022 16:23Hij krijgt nog niets hoor.
We zijn bijna door alle onderzoeken heen. Nog een gesprek met een psychiater en dan wordt er een diagnose gesteld.
Die neigt nu heel erg naar ADHD.
We krijgen een diagnose en behandelplan te horen op basis wat het beste is voor ons kind.
Wellicht dat hij ook wat regelmatiger naar een psycholoog zal gaan.
We horen het wel, hopelijk tussen nu en 4 weken.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:35
Waarom wel?
In mijn optiek is medicatie geen vijand.
Het gaat hier niet om iets wat schandelijk is. Zowel ADHD als de medicatie zijn geen schande of iets om bang voor te zijn. En het is heel fijn wanneer de scherpe kantjes er voor iemand zelf en zijn omgeving vanaf kunnen worden gehaald, mits dit op de juiste wijze gebeurd.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:38
Juist daarom tipte ik het betreffende boek.Ttroeteltje schreef: ↑28-10-2022 16:35Waarom wel?
In mijn optiek is medicatie geen vijand.
Het gaat hier niet om iets wat schandelijk is. Zowel ADHD als de medicatie zijn geen schande of iets om bang voor te zijn. En het is heel fijn wanneer de scherpe kantjes er voor iemand zelf en zijn omgeving vanaf kunnen worden gehaald, mits dit op de juiste wijze gebeurd.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:46
Een diagnose opent ook veel deuren. Natuurlijk is de juiste behandeling belangrijker dan een etiketje maar zeker in het kader van studie en vergoedingen voor behandelingen kan een etiket heel veel schelen._horizon_ schreef: ↑28-10-2022 16:29Het is allemaal niet zo zwart-wit Maan.
Een DSM-diagnose heeft voor- en nadelen. In ons persoonlijke geval is allang zonder DSM-diagnose duidelijk wat zoon nodig heeft. En we hebben ook ondersteuning van een GGZ-psycholoog en een orthopedagoog. Psycho-educatie bijv kan je ook geven zonder het betreffende etiket expliciet te benoemen. Daarbij; een etiket is nog steeds niets meer dan dat je voldoet aan een aantal gedragskenmerken. Het zegt niets over oorzaken, en nog steeds is er voor de verschillende diagnoses geen neurologisch hard bewijs. (Wat niet wil zeggen dat er geen sprake is van psychisch lijden). Zo is er dus ook een stroom binnen de psychiatrie gaande die zeer kritisch is over de DSM-V (niet over diagnostiek).
In het kader van mogelijke negatieve impact van een diagnose zag ik toevallig net dit artikel op mijn tijdlijn voorbij komen: https://madinthenetherlands.org/adhd-di ... chadiging/
Hoe dan ook, diagnostiek en medicatie blijven persoonlijke afwegingen, mede gedreven door de context. In ons geval is het op dit moment beter voor zoon om een diagnose te krijgen ivm de overstap naar het VO. Ik heb er moeite mee dat het nodig is, maar zijn welzijn gaat voor mijn principes.
Als er nu al zoveel klachten zijn is de kans groot dat kind er later als volwassene nog steeds tegenaan loopt en dan zaken in gang zetten is veel lastiger.
vrijdag 28 oktober 2022 om 16:48
Niets zo verdrietig dan wanneer een kind tegen zijn eigen begrenzing begint aan te lopen, waar het niets aan kan doen, en moet doormodderen zonder de juiste hulp.
Medicatie is ondersteunend. Psycho-educatie en therapievorm zijn ook belangrijk.
Kinderen ontwikkelen zo hard. Hun zelfvertrouwen en zelfbeeld is heel snel aangetast wanneer ze niet begrepen worden en zichzelf niet begrijpen. De juiste ondersteuning is cruciaal.
Medicatie is ondersteunend. Psycho-educatie en therapievorm zijn ook belangrijk.
Kinderen ontwikkelen zo hard. Hun zelfvertrouwen en zelfbeeld is heel snel aangetast wanneer ze niet begrepen worden en zichzelf niet begrijpen. De juiste ondersteuning is cruciaal.
vrijdag 28 oktober 2022 om 18:13
Mijn oudste 2 krijgen medicatie voor ADD/ADHD.
Ook ik was een hele tijd huiverig voor medicatie en de effecten. Toen in groep 3 de jongste van de twee echt vast liep hebben we toch laten testen. En dus medicatie. Dat werd nog even een zoektocht naar welke het beste bij wie paste. Die zoektocht was het zeker wel waard.
De oudste benoemd het als: nu zit alles in m'n hoofd op de juiste plek. Wij merken ook dat hij beter uit zijn woorden kan komen wat zijn contacten leuker maakt. Nadeel voor hem is dat hij echt verminderde eetlust heeft. Daardoor heb ik wat zorg om zijn groei. In de weekenden en de vakanties gebruikt hij dan ook geen medicatie. Aangezien hij de niet drukke variant heeft kan dat ook goed.
De jongste kan het minder goed onder woorden brengen, maar het verschil is enorm! Het ongecontroleerde drukke is eraf. Nog steeds dezelfde enthousiasteling, maar niet meer buitensporig. Bij hem hebben we wel een korte periode gehad dat de medicatie te zwaar was. Daar werd hij te tam van. Zeker bij de jongste merk ik dat zijn ware potentieel veel meer naar boven komt.
En waar we eerst veel aan het corrigeren waren hebben we nu een veel positievere relatie.
Ook ik was een hele tijd huiverig voor medicatie en de effecten. Toen in groep 3 de jongste van de twee echt vast liep hebben we toch laten testen. En dus medicatie. Dat werd nog even een zoektocht naar welke het beste bij wie paste. Die zoektocht was het zeker wel waard.
De oudste benoemd het als: nu zit alles in m'n hoofd op de juiste plek. Wij merken ook dat hij beter uit zijn woorden kan komen wat zijn contacten leuker maakt. Nadeel voor hem is dat hij echt verminderde eetlust heeft. Daardoor heb ik wat zorg om zijn groei. In de weekenden en de vakanties gebruikt hij dan ook geen medicatie. Aangezien hij de niet drukke variant heeft kan dat ook goed.
De jongste kan het minder goed onder woorden brengen, maar het verschil is enorm! Het ongecontroleerde drukke is eraf. Nog steeds dezelfde enthousiasteling, maar niet meer buitensporig. Bij hem hebben we wel een korte periode gehad dat de medicatie te zwaar was. Daar werd hij te tam van. Zeker bij de jongste merk ik dat zijn ware potentieel veel meer naar boven komt.
En waar we eerst veel aan het corrigeren waren hebben we nu een veel positievere relatie.
vrijdag 28 oktober 2022 om 18:47
Mijn oudste dochter is 14 en heeft nu sinds jaar medicatie, langwerkende ritalin. Ze is nog steeds een spring in het veld en spraakwaterval maar voelt zich rustiger in haar hoofd en kan zich veel beter concentreren. Het goed afstellen van de medicijnen heeft tijd nodig gehad maar als ik had geweten dat dit haar zo zou helpen dan waren we jaren terug al begonnen met medicijnen.
vrijdag 28 oktober 2022 om 18:52
Als je huiverig bent voor medicijnen bedenk dan ook dat als je eenmaal begint Je er niet mee door hoeft te gaan.
Kortwerkende ritalin moet je meerdere keren per dag innemen omdat het snel is uitgewerkt.
Het kan enige tijd duren voordat je het juiste middel en dosering te pakken hebt.
Maar als je na 2 maanden tot de conclusie komt ik vind het niks kan je er ook weer mee stoppen.
Het zou jammer zijn als je het nooit probeert terwijl je kind et zoveel baat bij kan hebben.
Kortwerkende ritalin moet je meerdere keren per dag innemen omdat het snel is uitgewerkt.
Het kan enige tijd duren voordat je het juiste middel en dosering te pakken hebt.
Maar als je na 2 maanden tot de conclusie komt ik vind het niks kan je er ook weer mee stoppen.
Het zou jammer zijn als je het nooit probeert terwijl je kind et zoveel baat bij kan hebben.
vrijdag 28 oktober 2022 om 19:09
Ja dat wilde ik ook zeggen. Iedereen reageert er toch weer anders op en geen arts of ervaringsdeskundige die dat vooraf exact kan voorspellen. Gewoon proberen, je kan er altijd weer mee stoppen of iets anders proberen. Je hoeft niet af te bouwen en je krijgt ook geen afkickverschijnselen zoals met antidepressiva.Velvetlady schreef: ↑28-10-2022 18:52Als je huiverig bent voor medicijnen bedenk dan ook dat als je eenmaal begint Je er niet mee door hoeft te gaan.
Kortwerkende ritalin moet je meerdere keren per dag innemen omdat het snel is uitgewerkt.
Het kan enige tijd duren voordat je het juiste middel en dosering te pakken hebt.
Maar als je na 2 maanden tot de conclusie komt ik vind het niks kan je er ook weer mee stoppen.
Het zou jammer zijn als je het nooit probeert terwijl je kind et zoveel baat bij kan hebben.
.
vrijdag 28 oktober 2022 om 22:49
Mijn zoon is er mee begonnen in groep 5 nadat we ons ook erg goed verdiept hadden. Het is uit te proberen en te stoppen als het niet helpt zonder dat dat blijvende veranderingen geeft, dus je kan er best open in stappen.
Ik heb het eerst zelf geprobeerd om te kijken wat ik mijn zoon zou "aandoen".
Voor mij was de dosering nog wat te licht, maar ik merkte wel kleine dingen. Inmiddels ben ik via mijn huisarts op Equasim overgestapt.
Mijn zoon kreeg eindelijk zijn schoolwerk af, en ging in 1 schooljaar tijd van 1 jaar achterstand naar 1 jaar voorsprong op heel veel gebieden. Sindsdien mag hij pluswerk doen. Wij zijn niet heel erg gefocust op prestaties, maar hij vond het zelf heel fijn dat hij net als zijn slimme vriendjes zijn werk af kreeg en niet meer "anders" was. Voor ons gaf de doorslag de beschrijving van de jeugdpsychiater dat zoon mogelijk zo veel energie moest gebruiken om zijn focus bij allerdaagse dingen te houden, dat er geen ruimteover was voor bv ontwikkeling van sociale skills (dit is een voorbeeld en niet letterlijk van betrekking op mijn zoon). Dus met medicatie komt er meer lucht voor allerlei soorten ontwikkeling.
Ik merk zelf dat ik met de medicatie op veel beter beslissingen kan nemen en daardoor met veel dingen sneller klaar ben. Als ik boodschappen doe zonder pillen, kan ik heel lang weg zijn: dan zie ik allemaal nieuwe producten waarvan ik dan de etiketten ga lezen en vergelijken enzo
.
De pillen hebben ook vervelende bijwerkingen, en het is altijd afwegen. Maar je moet niet zo huiverig zijn dat je het geen kans geeft; zorg voor goede begeleiding en oordeel samen met je kind.
Ik heb het eerst zelf geprobeerd om te kijken wat ik mijn zoon zou "aandoen".
Voor mij was de dosering nog wat te licht, maar ik merkte wel kleine dingen. Inmiddels ben ik via mijn huisarts op Equasim overgestapt.
Mijn zoon kreeg eindelijk zijn schoolwerk af, en ging in 1 schooljaar tijd van 1 jaar achterstand naar 1 jaar voorsprong op heel veel gebieden. Sindsdien mag hij pluswerk doen. Wij zijn niet heel erg gefocust op prestaties, maar hij vond het zelf heel fijn dat hij net als zijn slimme vriendjes zijn werk af kreeg en niet meer "anders" was. Voor ons gaf de doorslag de beschrijving van de jeugdpsychiater dat zoon mogelijk zo veel energie moest gebruiken om zijn focus bij allerdaagse dingen te houden, dat er geen ruimteover was voor bv ontwikkeling van sociale skills (dit is een voorbeeld en niet letterlijk van betrekking op mijn zoon). Dus met medicatie komt er meer lucht voor allerlei soorten ontwikkeling.
Ik merk zelf dat ik met de medicatie op veel beter beslissingen kan nemen en daardoor met veel dingen sneller klaar ben. Als ik boodschappen doe zonder pillen, kan ik heel lang weg zijn: dan zie ik allemaal nieuwe producten waarvan ik dan de etiketten ga lezen en vergelijken enzo
.De pillen hebben ook vervelende bijwerkingen, en het is altijd afwegen. Maar je moet niet zo huiverig zijn dat je het geen kans geeft; zorg voor goede begeleiding en oordeel samen met je kind.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
