![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Eetbuien
maandag 4 mei 2009 om 22:33
Geen idee waar ik deze vraag moet posten (Eten, Psyche, Lijf en Lijn of gezondheid?) maar ik probeer het hier gewoon.
Ik ben een sporter op redelijk hoog niveau (regionale top) en dus train ik veel uren per dag. Daar hoort natuurlijk een goede voeding bij. Ondanks dat ik voor mijn gevoel veel eet (komt op ongeveer 3000 kcal per dag neer) heb ik regelmatig (2 a 3 keer per week) een echte eetbui. Ik eet mezelf helemaal ongans en misselijk. Dit is echt heel erg onprettig en ik weet ook echt niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik ben niet te zwaar, dus dat is het probleem niet. Maar dat zit wellicht ook in de familie.
Het is gewoon dat ik best al dat eten naar binnen wil hebben, maar het feit dat ik de hele dag en nacht erna met buikpijn rondloop is echt iets wat ik niet wil.
Ik heb geprobeerd te relativeren als ik een bui voel aankomen: wat voel ik, heb ik werkelijk honger, heb ik behoefte aan een zoetig smaakje (kauwgom een sapje drinken misschien?) maar dat helpt niet.
Is er misschien iemand die ook een soortgelijk probleem heeft? Nogmaals: het is geen probleem in de zin van 'ik baal dat ik weer een zak chips heb leeggegeten' en dat ik dus bang ben aan te komen. Het gaat meer om het feit dat ik me echt niet lekker voel na afloop, terwijl mijn lichaam het blijkbaar nodig heeft.
Hopelijk heeft iemand (dietist?) hier verstand van en weet hoe ermee om te gaan? Ik hoop dat er niet hele afkeurende reacties komen, want het is best wel lastig om deze tic 'te bekennen' ook al is het lekker anoniem op een forum!
Ik ben een sporter op redelijk hoog niveau (regionale top) en dus train ik veel uren per dag. Daar hoort natuurlijk een goede voeding bij. Ondanks dat ik voor mijn gevoel veel eet (komt op ongeveer 3000 kcal per dag neer) heb ik regelmatig (2 a 3 keer per week) een echte eetbui. Ik eet mezelf helemaal ongans en misselijk. Dit is echt heel erg onprettig en ik weet ook echt niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik ben niet te zwaar, dus dat is het probleem niet. Maar dat zit wellicht ook in de familie.
Het is gewoon dat ik best al dat eten naar binnen wil hebben, maar het feit dat ik de hele dag en nacht erna met buikpijn rondloop is echt iets wat ik niet wil.
Ik heb geprobeerd te relativeren als ik een bui voel aankomen: wat voel ik, heb ik werkelijk honger, heb ik behoefte aan een zoetig smaakje (kauwgom een sapje drinken misschien?) maar dat helpt niet.
Is er misschien iemand die ook een soortgelijk probleem heeft? Nogmaals: het is geen probleem in de zin van 'ik baal dat ik weer een zak chips heb leeggegeten' en dat ik dus bang ben aan te komen. Het gaat meer om het feit dat ik me echt niet lekker voel na afloop, terwijl mijn lichaam het blijkbaar nodig heeft.
Hopelijk heeft iemand (dietist?) hier verstand van en weet hoe ermee om te gaan? Ik hoop dat er niet hele afkeurende reacties komen, want het is best wel lastig om deze tic 'te bekennen' ook al is het lekker anoniem op een forum!
maandag 4 mei 2009 om 22:47
Ik heb er niet echt verstand van, zeg ik bij voorbaat, maar ik heb toch het idee dat je over het geheel dan te weinig eet verspreid over de dagen, waardoor je lichaam op een gegeven moment aangeeft dat je meer moet hebben en er een eetbui ontstaat.
Zelf sport ik ook veel en ik merk dat ik ook eetbuien krijg als ik niet genoeg eet. Wat ik probeer te doen om ze te voorkomen is om de drie uur iets eten en dus echt niet te weinig eten per dag. Eventueel 's avonds nog een bak yoghurt met muesli of iets dergelijks, en dat standaard elke dag. Een eetbui ontstaat (mits het niet ontstaat vanuit emoties) omdat je lichaam een tekort moet compenseren.
Tja, en het kan ook nog met emoties te maken hebben dus. Verveel je jezelf voor je een eetbui krijgt, of ben je ontevreden, of iets in die zin? Of is het puur lichamelijk?
Zelf sport ik ook veel en ik merk dat ik ook eetbuien krijg als ik niet genoeg eet. Wat ik probeer te doen om ze te voorkomen is om de drie uur iets eten en dus echt niet te weinig eten per dag. Eventueel 's avonds nog een bak yoghurt met muesli of iets dergelijks, en dat standaard elke dag. Een eetbui ontstaat (mits het niet ontstaat vanuit emoties) omdat je lichaam een tekort moet compenseren.
Tja, en het kan ook nog met emoties te maken hebben dus. Verveel je jezelf voor je een eetbui krijgt, of ben je ontevreden, of iets in die zin? Of is het puur lichamelijk?
maandag 4 mei 2009 om 22:57
Wat vervelend dat je hier zo'n last van hebt! (ik heb helaas het tegenovergestelde maar dat is weer geheel off topic).
Ik moet eerlijk zeggen dat ik je wel eens lijstjes heb zien posten van je eetpatroon op een dag op de pijler eten en dat waren lang geen 3000 kcal hoor. Misschien dat je dit onbewust fout inschat?
Misschien kun je hier eens je sportprogramma en eetlijst opschrijven en de profi's onder ons (idd Meds) eens kijken of hier iets verbeterd kan worden zodat je niet getriggerd wordt voor die eetbuien?
Sowieso veel regelmaat (iedere 2 à 3 uur iets eten) en veel koolhydraten (is voldoende energie voor veel arbeid=sport) en eiwitten (goed voor de aanmaak en herstel van je spieren) is erg belangrijk!
En ook zou je eens kunnen kijken of er een soort patroon zit in je eetbuien. Net zoals Hertje schrijft kan het komen uit verveling of emoties? Probeer eens te analyseren op zo'n moment wat er gebeurt en misschien kun je het moment voor zijn door afleiding (wandelen, zingen, vriendin opbellen etc.) te zoeken.
Sterkte ermee en niet te lang zelf mee rond blijven lopen hoor. Soms kan hulp van een coach en/of diëtist net dat zetje zijn wat je nodig hebt.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik je wel eens lijstjes heb zien posten van je eetpatroon op een dag op de pijler eten en dat waren lang geen 3000 kcal hoor. Misschien dat je dit onbewust fout inschat?
Misschien kun je hier eens je sportprogramma en eetlijst opschrijven en de profi's onder ons (idd Meds) eens kijken of hier iets verbeterd kan worden zodat je niet getriggerd wordt voor die eetbuien?
Sowieso veel regelmaat (iedere 2 à 3 uur iets eten) en veel koolhydraten (is voldoende energie voor veel arbeid=sport) en eiwitten (goed voor de aanmaak en herstel van je spieren) is erg belangrijk!
En ook zou je eens kunnen kijken of er een soort patroon zit in je eetbuien. Net zoals Hertje schrijft kan het komen uit verveling of emoties? Probeer eens te analyseren op zo'n moment wat er gebeurt en misschien kun je het moment voor zijn door afleiding (wandelen, zingen, vriendin opbellen etc.) te zoeken.
Sterkte ermee en niet te lang zelf mee rond blijven lopen hoor. Soms kan hulp van een coach en/of diëtist net dat zetje zijn wat je nodig hebt.
maandag 4 mei 2009 om 23:00
Mja ben ik de eerste die het beestje bij de naam wil noemen? Boulimia. Zo noem je oncontroleerbare vreetbuien. Eventueel te combineren met het na afloop weer uitkotsen.
Ik zeg dit niet om je te zieken of belachelijk te maken. Ga naar een dokter, dit klinkt niet bepaald als iets waar je zelf mee moet doormodderen.
Ik zeg dit niet om je te zieken of belachelijk te maken. Ga naar een dokter, dit klinkt niet bepaald als iets waar je zelf mee moet doormodderen.
maandag 4 mei 2009 om 23:01
Ik heb zelf jaren lang heel intensief op hoog niveau gesport en had het toen ook. Nou moet ik wel zeggen dat ik in die tijd slecht voor mezelf zorgde en zeker niet genoeg at (bewust). Ik trainde 7 dagen in de week en soms 4,5 uur per dag en kreeg steeds meer honger. Hoewel ik hier vaak tegen vocht, resulteerde het ook vaak in eetbuien, niet met vet/ongezond eten, maar juist met gezond koolhydraat en eiwitrijk voedsel, maar dan in grote hoeveelheden en achter elkaar. Soms zelfs midden in de nacht, dan werd ik wakker met een knorrende maag en ging ik eten. Ook ik kreeg buikpijn, maagkrampen en vreselijk opgezette darmen, waar ik nu helaas nog steeds last van heb. Ik was ook zeker niet dik, eerder juist te dun, dus ik had het wel echt nodig, het was meer een schreeuw van mijn lichaam, daarom vraag ik mij af of je echt wel genoeg eet bij dit sport patroon, want het klinkt mij alsof je juist structureel te weinig binnen krijgt.
Tegenwoordig sport ik nog steeds veel, maar niet meer op professioneel vlak en eet ik inmiddels wel weer goed en heb ik ook geen eetbuien meer, wel merk ik dat ik na het sporten gewoon veel trek heb, als ik dit negeer resulteert het uiteindelijk toch weer naar een eetbui, of in ieder geval naar een enorme drang om te eten.
Kijk dus eens eerlijk en kritisch naar je eetgewoontes.
Tegenwoordig sport ik nog steeds veel, maar niet meer op professioneel vlak en eet ik inmiddels wel weer goed en heb ik ook geen eetbuien meer, wel merk ik dat ik na het sporten gewoon veel trek heb, als ik dit negeer resulteert het uiteindelijk toch weer naar een eetbui, of in ieder geval naar een enorme drang om te eten.
Kijk dus eens eerlijk en kritisch naar je eetgewoontes.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 mei 2009 om 07:20
Bedankt voor alle reacties tot nu toe.
Ik ga vanmiddag anders even wat eetlijstjes posten en wat trainingen. Misschien dat ik naar de huisarts ga, maar ik heb niet echt het idee dat het echt een probleem is waar hij wat mee kan, naast het feit dat ik helemaal geen zin heb dit aan de grote klok te hangen (of uberhaupt tegen iemand irl te zeggen).
Wel fijn te horen dat er 2 andere intensieve (ex)sporters zijn die het herkennen!
Trouwens, ik denk niet dat het in een hokje van 'binge eating' of zo valt? Omdat ik geen echte spijt ervan heb omdat ik weet dat ik het nodig heb enzo? Een soort 'stop en go' effect maar dan met eten. Of heb ik dit mis..
Ik ga vanmiddag anders even wat eetlijstjes posten en wat trainingen. Misschien dat ik naar de huisarts ga, maar ik heb niet echt het idee dat het echt een probleem is waar hij wat mee kan, naast het feit dat ik helemaal geen zin heb dit aan de grote klok te hangen (of uberhaupt tegen iemand irl te zeggen).
Wel fijn te horen dat er 2 andere intensieve (ex)sporters zijn die het herkennen!
Trouwens, ik denk niet dat het in een hokje van 'binge eating' of zo valt? Omdat ik geen echte spijt ervan heb omdat ik weet dat ik het nodig heb enzo? Een soort 'stop en go' effect maar dan met eten. Of heb ik dit mis..
dinsdag 5 mei 2009 om 09:38
Ik denk ook dat je gewoon te weinig binnenkrijgt en dit een signaal van je lijf is dat je meer moet eten gedurende de week.
Je zou ook gewoon naar je huisarts kunnen gaan en hem vertellen dat je je onzeker voelt over wat je eet in samengang met je sporten en dat je dat graag wilt laten evalueren met een goede diëtiste.
En dan bij die diëtiste vertellen waar je mee zit. Zij kan je een goede eetlijst geven zodat je meer voedingsstoffen binnenkrijgt zodat je van de eetbuien afkomt
Het klinkt mij ook niet echt eetgestoord in de oren maar meer dat je lijf echt schreeuwt om eten... Bij een eetstoornis zou iemand compenseren en bij geen compensatie zou iemand zich ernstig schuldig voelen. Maar dat is mijn ervaring met eetstoornissen en wat ik ervan in mijn omgeving zie.
Je zou ook gewoon naar je huisarts kunnen gaan en hem vertellen dat je je onzeker voelt over wat je eet in samengang met je sporten en dat je dat graag wilt laten evalueren met een goede diëtiste.
En dan bij die diëtiste vertellen waar je mee zit. Zij kan je een goede eetlijst geven zodat je meer voedingsstoffen binnenkrijgt zodat je van de eetbuien afkomt
Het klinkt mij ook niet echt eetgestoord in de oren maar meer dat je lijf echt schreeuwt om eten... Bij een eetstoornis zou iemand compenseren en bij geen compensatie zou iemand zich ernstig schuldig voelen. Maar dat is mijn ervaring met eetstoornissen en wat ik ervan in mijn omgeving zie.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 mei 2009 om 09:43
Ik vind (vond) het ook altijd heerlijk om te vreten: eerst hartig en als ik dan geen friet/chips/kaas meer kon zien, dan bijv. chocola omdat 'n tegenovergestelde smaak er nog wel bij kon. Het is jammer dat het zo slecht is voor de lijn, maar ik genoot daar dus ook zo van (ook zonder het uit te kotsen overigens)
En dat dus juist in tijden dat ik verder geen dieet volgde en dus voldoende normale voedingsstoffen binnen kreeg.
En dat dus juist in tijden dat ik verder geen dieet volgde en dus voldoende normale voedingsstoffen binnen kreeg.