Gezondheid
alle pijlers
ervaringen met baarmoeder/eierstokverwijdering
dinsdag 9 februari 2021 om 11:04
Hallo ,
Ik weet sinds enkele weken dat mijn laatste uitstrijkje niet goed is. In die zin dat er atypische cellen zijn gevonden, zowel in de baarmoedermond als in de baarmoeder zelf. Die cellen kunnen veranderen in kankercellen. Ik had twee opties: afwachten en frequent uitstrijkjes maken of alles laten verwijderen. Daarmee is cru gezegd het hele probleem ook meteen opgeloste en hoef ik geen angst meer te hebben. Gezien mijn leeftijd (45 +) en gezien het feit dat mijn kinderwens gelukkig al lang is vervuld, heb ik de laatste optie gekozen. Ze gaan het laparascopisch doen, 1 nacht blijven en rekening houden met 5-6 wken herstel. Ik hoor graag ervaringen van iedereen op alle vlakken. Hoe ging je herstel, nog tips, en hoe was de seks daarna?
dank!
Ik weet sinds enkele weken dat mijn laatste uitstrijkje niet goed is. In die zin dat er atypische cellen zijn gevonden, zowel in de baarmoedermond als in de baarmoeder zelf. Die cellen kunnen veranderen in kankercellen. Ik had twee opties: afwachten en frequent uitstrijkjes maken of alles laten verwijderen. Daarmee is cru gezegd het hele probleem ook meteen opgeloste en hoef ik geen angst meer te hebben. Gezien mijn leeftijd (45 +) en gezien het feit dat mijn kinderwens gelukkig al lang is vervuld, heb ik de laatste optie gekozen. Ze gaan het laparascopisch doen, 1 nacht blijven en rekening houden met 5-6 wken herstel. Ik hoor graag ervaringen van iedereen op alle vlakken. Hoe ging je herstel, nog tips, en hoe was de seks daarna?
dank!
dinsdag 9 februari 2021 om 11:39
Iets meer dan een jaar geleden is mijn baarmoeder verwijderd. De operatie is mij heel erg mee gevallen. Na de operatie had was ik vooral erg misselijk met veel overgeven, maar ik reageer sowieso slecht op het narcose middel. Ik heb 2 nachtjes in het ziekenhuis gelegen. Daarna heb ik mij zéér goed aan de leefregels gehouden: absolute rust en 6 weken geen huishoudelijke taken, of dingen tillen. Ivm met een chronische ziekte heb ik zelf nog 2 weken erbij gedaan. Na 8 weken ben ik dus voorzichtig weer dingen gaan oppakken. Het herstel is mij echt heel erg mee gevallen. Het is echt van belang om je goed aan de leefregels te houden, ook al denk je zelf dat je alweer dingen kan doen.
Ik was ook een beetje bang dat het gevoel tijdens de sex anders zou zijn, maar dat is totaal niet het geval!
Ik was ook een beetje bang dat het gevoel tijdens de sex anders zou zijn, maar dat is totaal niet het geval!
dinsdag 9 februari 2021 om 11:46
Ik ben ergens dit jaar ook aan de beurt. Ik twijfel nog aan mijn baarmoeder omdat ik hoop dat de verkleefproblemen ophouden als ik niet meer menstrueer. Aan de andere kant krijg ik ivm mijn leeftijd (39) wel vervangende hormonen.
Heb al wel geen eileiders meer en die operatie viel op zich mee, had alleen onwijs last van mijn schouders door het gas dat ze in mijn buik hebben gepompt voor de laparoscopische operatie. En misselijk van de narcose.
Heb al wel geen eileiders meer en die operatie viel op zich mee, had alleen onwijs last van mijn schouders door het gas dat ze in mijn buik hebben gepompt voor de laparoscopische operatie. En misselijk van de narcose.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 9 februari 2021 om 11:51
Ken je het boek: je bent jong en je krijgt wat? Monique van loon beschrijft daarin het hele proces en emoties van haar baarmoederverwijdering en daarna (op dr 28ste ofzo nav foute cellen) op een luchtige realistische manier met veel humor. Ook dingen als seks daarna etc komen aan bod. Ik heb het in 2 dagen uitgelezen, terwijl ik nooit boeken lees. Misschien een tip.
dinsdag 9 februari 2021 om 14:32
@ Pukkie, dank voor je verhaal en je ervaringen, heel fijn om te lezen
@suzyqfive, jij ook bedankt en succes met het verdere traject!
@ zola, dank voor de tip, ik ga op zoek!
@ snolkelderij, jij ook succes
@ redbulletje, die beslissing heb ik ook gemaakt al hoor, ik sta op de wachtlijst en wordt wrsl begin maart geopereerd, ze pakken lekker door, vind ik ook fijn. Eierstokken moeten er toch ook uit, want hormoonactiviteit, en kans op verstoring van de cellen
bedankt voor je verhaal ook
@suzyqfive, jij ook bedankt en succes met het verdere traject!
@ zola, dank voor de tip, ik ga op zoek!
@ snolkelderij, jij ook succes
@ redbulletje, die beslissing heb ik ook gemaakt al hoor, ik sta op de wachtlijst en wordt wrsl begin maart geopereerd, ze pakken lekker door, vind ik ook fijn. Eierstokken moeten er toch ook uit, want hormoonactiviteit, en kans op verstoring van de cellen
bedankt voor je verhaal ook
dinsdag 9 februari 2021 om 15:45
Afgelopen december zij bij mij de baarmoeder en eierstokken verwijderd, ivm onrustige cellen.
Bleek achteraf baarmoeder kanker in beginstadium te zijn. Gelukkig was ik er op tijd bij.
De operatie is me reuze meegevallen, weinig pijn ervaren.
Is was bang omdat me verteld werd gelijk in de overgang te komen, maar tnt merk ik hier niets van.
Bleek achteraf baarmoeder kanker in beginstadium te zijn. Gelukkig was ik er op tijd bij.
De operatie is me reuze meegevallen, weinig pijn ervaren.
Is was bang omdat me verteld werd gelijk in de overgang te komen, maar tnt merk ik hier niets van.
woensdag 10 februari 2021 om 08:27
Bij mij is het echt alles meegevallen. Ik ging het positief tegemoet (had veel ellende met menstrueren door vleesbomen) en zag het herstel maar als een mini vakantie. Ik zit niet in de kleine kinderen, dat scheelt natuurlijk enorm. Ik heb een bed laten komen voor in de huiskamer en heb heel veel tijdschriften en boeken gelezen, films gekeken, had voldoende eten in de vriezer dus ik kwam de dagen door met dingen waar ik normaal nauwelijks de tijd voor had. Pijn is me alles meegevallen en het herstel ook. Je voelt wel wat je allemaal kunt, al moet je natuurlijk niet gaan stofzuigen of de was ophangen. Maar na een paar weken kon ik alweer heel wat.
woensdag 10 februari 2021 om 09:02
ok, bed in de huiskamer , zou dat echt nodig zijn? ik dacht bank overdag, s'avonds naar boven stiefelen om daar te slapen. Mijn kinderen zijn ook al groot, en kunnen prima stofzuigen. Qua timing is het prima, want ja, verder nu toch niks op de agenda staan en manlief werkt nu thuis. Ga lekker netflixen denk ik, the Crown staat al lang op mijn lijstje, maar nam ik nooit de tijd voor
Werk in de zorg, dus tillen is een dingetje, dus ik denk dat ik mezelf op de rem moet zetten
Werk in de zorg, dus tillen is een dingetje, dus ik denk dat ik mezelf op de rem moet zetten
woensdag 10 februari 2021 om 10:04
Een paar dagen na de operatie ging ik alweer rustig wandelen. Autorijden deed ik ook al binnen 'n week (gewoon in eigen dorp naar de supermarkt)Florence71 schreef: ↑10-02-2021 06:52hebben jullie ook echt de tijd genomen die er maximaal voor staat om te herstellen, dus 6 weken of konden jullie al weer eerder aan de slag?
En ik heb 6 weken niet gestofzuigd of ander zware klusjes gedaan.
Had wel nog lange tijd last van 'n opgeblazen buik en spierslapte in m'n knieen bij vooral traplopen of opstapjes.
woensdag 10 februari 2021 om 13:35
woensdag 10 februari 2021 om 14:09
Van de zomer is mijn baarmoeder en baarmoedermond verwijderd, nadat ik al 3 keer operaties had gehad aan mijn baarmoedermond wegens onrustige cellen. Ik kreeg na de laatste operatie een complicatie en was het gewoon helemaal zat. Dus in overleg met de arts gekozen voor baarmoederverwijdering. Ben nog elke dag blij met die keuze. Ik kreeg wel een operatie met snee in de buik, dus niet helemaal vergelijkbaar. Maar het herstel is me erg mee gevallen. De eerste 2 dagen bleef ik in het ziekenhuis en die dagen vond ik wel pittig, maar dat had vooral met de wond zelf te maken die gevoelig was. En ook ik had last van het gas, het wilde er maar niet uit en mijn buik was een grote ballon. Is opgelost door een lieve verpleegkundige die aan kwam met een "schoorsteentje" Google maar wat dat is 
Thuis had ik een bed in de kamer geregeld en ik vond het een zegen. Heb er de eerste 2 weken toch wel veel op gelegen (afgewisseld met rond scharrelen om de kans op trombose te verkleinen) en merkte dat ik daarom kon weg dommelen als ik erg moe was. Want moe ben je, al is het alleen al vanwege de narcose. Ook was het bed verstelbaar, dus zo kon ik de ideale houding vinden voor de wond. Om die reden sliep ik de eerste 2 weken zelfs 's nachts in dat bed ipv naar boven te verkassen. Traplopen was ook gewoon niet fijn. Ik had ook zo'n tafeltje en een papegaai en vooral die laatste was heel handig met opstaan. Dus ik raad je echt een bed in de kamer aan, zo neem je beter je rust, vind je een fijne lighouding en geef je jezelf de kans even weg te dommelen en zo sneller te herstellen. Ik heb het bed pas na 3 weken laten op halen.
Verder had ik ook nog een krukje staan wat ik gebruikt heb tijdens het douchen de eerste dagen. Zo lukte het beter zelf mijn haren te wassen en het douchen vol te houden, want je bent heel snel moe.
Neem echt die zes weken rust hoor, pak geen zware huishoudelijke klussen op ( ik vond swifferen zelfs pittig!) en ga zeker niet tillen. Werken zou ik zeker pas na minimaal zes weken doen als je in de zorg werkt.
Ik ben na 3 weken voorzichtig gaan wandelen, elke keer een stukje verder. In het begin ben je kapot, maar je conditie gaat al snel vooruit.
Ik wilde dat ik het eerder had laten doen. Geen nare operaties meer "daar", geen zorgen meer over die cellen, niet meer ongesteld worden en de complicatie die ik had na de laatste operatie (conisatie) is ook verholpen.
Thuis had ik een bed in de kamer geregeld en ik vond het een zegen. Heb er de eerste 2 weken toch wel veel op gelegen (afgewisseld met rond scharrelen om de kans op trombose te verkleinen) en merkte dat ik daarom kon weg dommelen als ik erg moe was. Want moe ben je, al is het alleen al vanwege de narcose. Ook was het bed verstelbaar, dus zo kon ik de ideale houding vinden voor de wond. Om die reden sliep ik de eerste 2 weken zelfs 's nachts in dat bed ipv naar boven te verkassen. Traplopen was ook gewoon niet fijn. Ik had ook zo'n tafeltje en een papegaai en vooral die laatste was heel handig met opstaan. Dus ik raad je echt een bed in de kamer aan, zo neem je beter je rust, vind je een fijne lighouding en geef je jezelf de kans even weg te dommelen en zo sneller te herstellen. Ik heb het bed pas na 3 weken laten op halen.Verder had ik ook nog een krukje staan wat ik gebruikt heb tijdens het douchen de eerste dagen. Zo lukte het beter zelf mijn haren te wassen en het douchen vol te houden, want je bent heel snel moe.
Neem echt die zes weken rust hoor, pak geen zware huishoudelijke klussen op ( ik vond swifferen zelfs pittig!) en ga zeker niet tillen. Werken zou ik zeker pas na minimaal zes weken doen als je in de zorg werkt.
Ik ben na 3 weken voorzichtig gaan wandelen, elke keer een stukje verder. In het begin ben je kapot, maar je conditie gaat al snel vooruit.
Ik wilde dat ik het eerder had laten doen. Geen nare operaties meer "daar", geen zorgen meer over die cellen, niet meer ongesteld worden en de complicatie die ik had na de laatste operatie (conisatie) is ook verholpen.
woensdag 10 februari 2021 om 14:12
woensdag 10 februari 2021 om 14:47
@ Venuss, wat pittig zeg...mag ik vragen waarom je niet meteen voor de rigoreuze operatie hebt gekozen, vond je dat te heftig? of misschien vond je je zelf daar nog te jong voor?
Ik zie de stress niet zitten inderdaad, ik word nu al onrustig van het idee, terwijl het nu alleen maar atypische cellen betreft..
Ik denk wel dat het uitmaakt of je via de chirurgische methode of via een laparoscopie wordt geopereerd qua herstel. En schoorsteentjes, ja die ken ik wel, alleen van de andere kant
, in die zin dat ik ze wel eens geef. Dank voor je reactie
wil er iemand mss nog iets kwijt over hun seksleven nadien?
Ik zie de stress niet zitten inderdaad, ik word nu al onrustig van het idee, terwijl het nu alleen maar atypische cellen betreft..
Ik denk wel dat het uitmaakt of je via de chirurgische methode of via een laparoscopie wordt geopereerd qua herstel. En schoorsteentjes, ja die ken ik wel, alleen van de andere kant
, in die zin dat ik ze wel eens geef. Dank voor je reactiewil er iemand mss nog iets kwijt over hun seksleven nadien?
woensdag 10 februari 2021 om 14:51
Als je toch een ingreep nodig hebt kun je idd beter gelijk de hele boel eruit laten halen.
Zelf had ik ook 'n opstapje gehaald bij de Action om makkelijker in bad te kunnen stappen (heb geen aparte douche) en om makkelijker schoenen aan te kunnen doen.
Gelukkig had ik wel laparascopisch, dus geen pijnlijke wond. Ook geen last van gaspijn. Wel 2 nachten in het ziekenhuis gelegen omdat ik na dag 1 nog hartstikke duizelig en misselijk was van de narcose. En omdat ik alleen woon zou ik dat eng gevonden hebben. Had gelukkig wel 'n eenpersoons(quarantaine)kamer verzocht en gekregen.
Zelf had ik ook 'n opstapje gehaald bij de Action om makkelijker in bad te kunnen stappen (heb geen aparte douche) en om makkelijker schoenen aan te kunnen doen.
Gelukkig had ik wel laparascopisch, dus geen pijnlijke wond. Ook geen last van gaspijn. Wel 2 nachten in het ziekenhuis gelegen omdat ik na dag 1 nog hartstikke duizelig en misselijk was van de narcose. En omdat ik alleen woon zou ik dat eng gevonden hebben. Had gelukkig wel 'n eenpersoons(quarantaine)kamer verzocht en gekregen.
woensdag 10 februari 2021 om 19:40
Bij mij zijn 8 maanden geleden baarmoeder, baarmoedermond en eileiders verwijderd ivm extreem hevige menstruaties en vleesboom. Omdat ik daarvoor al lang liep te kwakkelen en ernstig ijzertekort had, ging ik niet fit de operatie in, maar het herstel viel me mee. Al duurde het lang. Ik mocht na 1 nacht weer naar huis en had 2 dagen zere rug en schouders van het gas wat gebruikt was. Wondjes vielen erg mee (laparoscopisch) maar mijn darm was geraakt en dat zeurde een beetje. Heb nog ruim een week Max aan paracetamol geslikt. Ik sliep wel boven en kon het beste zitten op een (luxe) tuinstoel. Als ik een tukje wilde doen deed ik gewoon mn armleuningen naar achter. Mijn tip is om zeker de eerste twee weken helemaal niks te doen behalve je kopje optillen of de afstandsbediening in te drukken. Wees heel voorzichtig met tillen en bukken, gewoon niet doen. 2 a 3 keer per dag klein rondje om de tafel schuifelen idd en dan weer zitten. Ik heb heel veel gelezen, gepuzzeld en idd tv gekeken. Doe ik normaal nooit maar ja ik was ook echt moe na een dag. Met 4-5 weken ging ik steeds een stukje verder lopen. En ook eens wat fruit schillen of wasje opvouwen. Maar alles met tillen/bukken/strekken echt 6 weken niet doen. Ik ben na 6 weken halve dagen gaan werken (gewoon achter de PC) maar had in het begin ook wel concentratie problemen. Mijn emmertje was snel vol zeg maar. Met 6 weken de nacontrole gehad en toen kreeg ik groen licht dat alles weer mocht. Zo voelde ik me nog niet dat was echt pas met 8-10 weken. Maar dat zal ook komen omdat ik daarvoor al zo’n rotjaar heb gehad denk ik. En de sex tja...dat was al een tijd waardeloos door mijn hevige vloeien en extreme emoties, heb zoveel hormonen en ander troep moeten slikken, duurde even voor ik weer mezelf was. Vond de eerste keer ook enorm emotioneel. Maar kan je geruststellen is helemaal goed gekomen. Veel sterkte met alles!
woensdag 10 februari 2021 om 20:16
Dank je wel vlaginvaas voor je uitgebreide verhaal, ik kan me voorstellen dat je inderdaad langer herstel nodig had , omdat je er al niet fit in ging. Ik zie inderdaad op tegen de periode erna, niet tillen, is inderdaad echt lastig, maar ja, daarna met de gebakken peren zitten is helemaal waardeloos. Dus ja, maar even goed de orders opvolgen.
dank je wel nogmaals!
dank je wel nogmaals!
woensdag 10 februari 2021 om 20:17
Florence71 schreef: ↑10-02-2021 14:47@ Venuss, wat pittig zeg...mag ik vragen waarom je niet meteen voor de rigoreuze operatie hebt gekozen, vond je dat te heftig? of misschien vond je je zelf daar nog te jong voor?
Ik zie de stress niet zitten inderdaad, ik word nu al onrustig van het idee, terwijl het nu alleen maar atypische cellen betreft..
Ik denk wel dat het uitmaakt of je via de chirurgische methode of via een laparoscopie wordt geopereerd qua herstel. En schoorsteentjes, ja die ken ik wel, alleen van de andere kant
wil er iemand mss nog iets kwijt over hun seksleven nadien?
Maar welke PAP score is dit dan? Een vriendin van mij had pap 3b agressieve cellen. Met 1 lisexcisie van 10 minuten was ze hier vanaf, daarna 2 weken niet werken, huishouden etc. Ik vind (niet dat dat wat uit maakt) juist kiezen voor een hele verwijdering best extreem na 1 afwijkend uitstrijkje, maar misschien begrijp ik de situatie verkeerd hoor.
