Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen ontstoken schildklier?
zondag 14 april 2019 om 14:14
Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje. Zijn er mensen die ervaring hebben met een ontstoken schildklier?
Ik ben al ongeveer 3 weken ziek. Het begon met 1 dag hoge koorts, eigenlijk geen klachten, behalve daarna wat moe. Ik ben weer gaan werken. Na een week kreeg ik pijn ter hoogte van mijn strottenhoofd, 's middags kakte ik in en kreeg dan verhoging of koorts. De pijn bleef stabiel, ik denk doordat ik een virale kuur slikte tegen een herpes zoster virus. Na die kuur werd de pijn veel erger en de koorts, afgewisseld met verhoging, bleef. Naar de huisarts gegaan en moest bloedprikken. Ik had forse ontstekingswaarden en een iets versnelde werking van de schildklier. Overigens was mijn schildklier ook dik. Dit was afgelopen maandag. Nu zijn we bijna een week verder. De klachten die ik ervaar wisselen per dag. Van hoofdpijn tot gespannen kaken tor een soort zenuwpijn in mn hele lijf. Maar vooral ellendig moe en futloos voelen. Ik heb niet echt hartkloppingen, maar mijn hartslag schiet wel omhoog als ik even iets doe als douchen of de vaatwasser uitruimen.
De arts gaf aan dat ik goed ziek ben en dat hier niets aan te doen is, behalve uitzieken. Op dit moment voel ik weinig tot geen pijn meer in mijn schildklier zelf en heb ik ook geen koorts of verhoging meer. Maar ik blijf zo vréselijk moe. Elke ochtend opnieuw hoop ik dat het beter gaat, maar de moeheid blijft..
Mijn vraag is of er mensen zijn die me meer kunnen vertellen over deze ontsteking? Op internet is er weinig te vinden over ervaringen met een schildklierontsteking. Ik heb verder ook geen problemen gehad met mijn schildklier, dus dit is echt nieuw voor mij. De arts zegt dat het lang kan duren, maar de onsteking zelf lijkt weg of minder. Hoe kan het dat ik nog zo ontzettend moe ben? En hoort dit bij het ziektebeeld? Ik hoop dat er mensen zijn die dit kennen en me wat kunnen vertellen over hun ervaring.
Alvast bedankt.
Ik heb een vraagje. Zijn er mensen die ervaring hebben met een ontstoken schildklier?
Ik ben al ongeveer 3 weken ziek. Het begon met 1 dag hoge koorts, eigenlijk geen klachten, behalve daarna wat moe. Ik ben weer gaan werken. Na een week kreeg ik pijn ter hoogte van mijn strottenhoofd, 's middags kakte ik in en kreeg dan verhoging of koorts. De pijn bleef stabiel, ik denk doordat ik een virale kuur slikte tegen een herpes zoster virus. Na die kuur werd de pijn veel erger en de koorts, afgewisseld met verhoging, bleef. Naar de huisarts gegaan en moest bloedprikken. Ik had forse ontstekingswaarden en een iets versnelde werking van de schildklier. Overigens was mijn schildklier ook dik. Dit was afgelopen maandag. Nu zijn we bijna een week verder. De klachten die ik ervaar wisselen per dag. Van hoofdpijn tot gespannen kaken tor een soort zenuwpijn in mn hele lijf. Maar vooral ellendig moe en futloos voelen. Ik heb niet echt hartkloppingen, maar mijn hartslag schiet wel omhoog als ik even iets doe als douchen of de vaatwasser uitruimen.
De arts gaf aan dat ik goed ziek ben en dat hier niets aan te doen is, behalve uitzieken. Op dit moment voel ik weinig tot geen pijn meer in mijn schildklier zelf en heb ik ook geen koorts of verhoging meer. Maar ik blijf zo vréselijk moe. Elke ochtend opnieuw hoop ik dat het beter gaat, maar de moeheid blijft..
Mijn vraag is of er mensen zijn die me meer kunnen vertellen over deze ontsteking? Op internet is er weinig te vinden over ervaringen met een schildklierontsteking. Ik heb verder ook geen problemen gehad met mijn schildklier, dus dit is echt nieuw voor mij. De arts zegt dat het lang kan duren, maar de onsteking zelf lijkt weg of minder. Hoe kan het dat ik nog zo ontzettend moe ben? En hoort dit bij het ziektebeeld? Ik hoop dat er mensen zijn die dit kennen en me wat kunnen vertellen over hun ervaring.
Alvast bedankt.
zondag 14 april 2019 om 14:23
zondag 14 april 2019 om 14:46
Zo is het bij mij ook begonnen. Ik kreeg echter wel schildkliermedicatie nadat ik naar de endocrinoloog werd verwezen. Dit gebeurde na zo’n 4 maanden.
Uiteindelijk bleek het te zijn.
Wees lief voor jezelf en zorg voor voldoende rust. Moeheid, je futloos voelen kan nog lang duren.
Laat elke 6 weken je bloed testen en als je het niet vertrouwd een doorverwijzing naar de endocrinoloog te krijgen.
Uiteindelijk bleek het te zijn.
Wees lief voor jezelf en zorg voor voldoende rust. Moeheid, je futloos voelen kan nog lang duren.
Laat elke 6 weken je bloed testen en als je het niet vertrouwd een doorverwijzing naar de endocrinoloog te krijgen.
maandag 15 april 2019 om 10:28
Ik heb 3 jaar geleden een schildklierontsteking gehad. Voelde me al een tijdje niet lekker, vervolgens 3 weken iedere dag koorts (vnl vanaf 's middags), soms enorme hoofdpijn, pijnlijke schildklier, raar kuchje (door de druk van schildklier op keel) en gewoon een algemeen ziek gevoel, ik kon echt niet werken. Had ook een hoge en bonzende hartslag en was 4 kilo afgevallen. Ik ben bij de internist terecht gekomen en heb een Prednison kuur gehad. Na het eerste pilletje voelde ik me al beter. Daarna ging het eigenlijk wel snel weer goed. Heb die moeheid die jij beschrijft niet ervaren, wel was m'n conditie helemaal weg en als ik nog maar een paar honderd meter liep ging m'n hartslag gelijk sky high. Dit is heel langzaam aan afgenomen.
Sterke en beterschap!
Sterke en beterschap!
maandag 15 april 2019 om 17:20
Dank je voor jullie reacties.
Mag ik vragen na hoeveel tijd je naar de internist bent doorverwezen en hoe lang het duurde voor je je beter voelde, Doubletree? En Yvke, jouw verhaal lijkt op dat van mij, had jij toen je na 4 maanden doorverwezen werd nog steeds die ontsteking? En Nummer zoveel, had jij een half jaar lang die ontsteking, of waren dat de klachten n.a.v. de onsteking?
Bij mij blijft het zo verschillend. Zoals gister, dan lig ik de hele dag op bed naar het plafond te staren en huil ik om alles. Vandaag iets meer puf en kan ik een wasje draaien. Maar zojuist even pannenkoeken beslag gemaakt, (zodat mijn man ze kan bakken) maar dan direct een hartslag van 110.
Omdat ik nu geen pijn en koorts meer heb, vind ik het lastig dat ik me nog zo moe en uitgeput voel. Dan denk ik bijna dat ik gek ben of het aan mij ligt. Dan vraag ik me af of ik even "door de moeheid heen moet" en even stukje gaan lopen ofzo. Maar als ik dan even iets doe ben ik weer kapot.
Ik merk dat ik bevestiging aan het zoeken ben, omdat het verloop zo onbekend is.
Mag ik vragen na hoeveel tijd je naar de internist bent doorverwezen en hoe lang het duurde voor je je beter voelde, Doubletree? En Yvke, jouw verhaal lijkt op dat van mij, had jij toen je na 4 maanden doorverwezen werd nog steeds die ontsteking? En Nummer zoveel, had jij een half jaar lang die ontsteking, of waren dat de klachten n.a.v. de onsteking?
Bij mij blijft het zo verschillend. Zoals gister, dan lig ik de hele dag op bed naar het plafond te staren en huil ik om alles. Vandaag iets meer puf en kan ik een wasje draaien. Maar zojuist even pannenkoeken beslag gemaakt, (zodat mijn man ze kan bakken) maar dan direct een hartslag van 110.
Omdat ik nu geen pijn en koorts meer heb, vind ik het lastig dat ik me nog zo moe en uitgeput voel. Dan denk ik bijna dat ik gek ben of het aan mij ligt. Dan vraag ik me af of ik even "door de moeheid heen moet" en even stukje gaan lopen ofzo. Maar als ik dan even iets doe ben ik weer kapot.
Ik merk dat ik bevestiging aan het zoeken ben, omdat het verloop zo onbekend is.
maandag 15 april 2019 om 22:37
Bij iedereen verloopt zo’n ontsteking anders en bij de èèn komt het terug en bij de ander is het een auto-immuunziekte.
Het probleem is dat je je de ene dag beter voelt dan de andere dag en dat je soms, op een goede dag, denkt dat je bwvs de hele wereld aan kan en de dag erop geen donder waard bent.
Of ik na die 4 mnd die ontsteking nog steeds had herinner ik me niet meer maar wel dat ik me nog steeds ellendig voelde. Uiteindelijk kwam daar dus Haschimoto uit.
Ik heb schildkliermedicatie maar heb nog regelmatig een ontsteking.
Het probleem is dat je je de ene dag beter voelt dan de andere dag en dat je soms, op een goede dag, denkt dat je bwvs de hele wereld aan kan en de dag erop geen donder waard bent.
Of ik na die 4 mnd die ontsteking nog steeds had herinner ik me niet meer maar wel dat ik me nog steeds ellendig voelde. Uiteindelijk kwam daar dus Haschimoto uit.
Ik heb schildkliermedicatie maar heb nog regelmatig een ontsteking.
dinsdag 16 april 2019 om 07:54
Lies, ik ben 2 weken ziek thuis geweest en ging vrijwel iedere dag naar de huisarts omdat het zo slecht ging (daarvoor voelde ik me 'gewoon' slecht met ups en downs) Heb ook een paar x bloed laten trekken en daar kwam alleen een extreem hoge ontstekingswaarde uit. Op dat moment wist ik nog steeds niet wat ik mankeerde. Op een gegeven moment ging het zo slecht (hoge koorts, m'n hartslag was extreem en ik kreeg ook steeds een extra slag wat heel eng was) en toen heeft de huisarts me doorgestuurd naar de Spoedeisende hulp. (er stond al een afspraak met de internist maar dat zou nog 4 weken duren) Ben helemaal binnenste buiten gekeerd, heb 2 nachten in het ziekenhuis gelegen en toen kwam de internist dus met een schildklierontsteking. Zodra ik het eerste pilletje Prednison slikte voelde ik me al beter. tegen die hoge hartslag heb ik een tijdje beta-blokkers geslikt.
Ik heb in die tijd veel over schildklierontsteking opgezocht maar volgens mij loopt het inderdaad bij iedereen veel anders. Meestal gaat het ook vanzelf over. Mijn schildklier werkte dus ook eerst te snel maar na een tijdje weer iets te langzaam. Dit is vanzelf weer bijgetrokken. Ik ben nog iets van een jaar lang iedere 3 maanden op controle geweest bij de internist.
Heb je al een afspraak bij de internist? Als je je zo slecht blijf voelen gewoon naar de huisarts blijven gaan hoor en een doorverwijzing vragen. Ik kan me die moeheid niet meer zo goed herinneren. Wel voelde ik me nog een tijdje niet lekker en niet echt fit maar volgens mij geen extreme moeheid.
Veel beterschap!
Ik heb in die tijd veel over schildklierontsteking opgezocht maar volgens mij loopt het inderdaad bij iedereen veel anders. Meestal gaat het ook vanzelf over. Mijn schildklier werkte dus ook eerst te snel maar na een tijdje weer iets te langzaam. Dit is vanzelf weer bijgetrokken. Ik ben nog iets van een jaar lang iedere 3 maanden op controle geweest bij de internist.
Heb je al een afspraak bij de internist? Als je je zo slecht blijf voelen gewoon naar de huisarts blijven gaan hoor en een doorverwijzing vragen. Ik kan me die moeheid niet meer zo goed herinneren. Wel voelde ik me nog een tijdje niet lekker en niet echt fit maar volgens mij geen extreme moeheid.
Veel beterschap!
