Gezondheid
alle pijlers
Ganglion
woensdag 27 oktober 2010 om 12:12
Ik heb een maand geleden een bobbeltje ontdekt in mijn linkerpols,en schrok natuurlijk.Huisarts zei dat het een ganglion is,zolang ik er geen last v zou hebben kon het niet kwaad.Eerst had ik er geen last van,maar nu doet mn pols erg zeer en kan bijv. niks doen met mijn linkerhand.
Wie heeft dit wel eens gehad en heeft dit poliklinisch laten weghalen,ben nl. erg bang voor wat er komen gaat....liefts laat ik m zitten,maar huisarts zei;als je er last v krijgt;moet ie weggegzogen worden o.i.d ...
groetjes
Wie heeft dit wel eens gehad en heeft dit poliklinisch laten weghalen,ben nl. erg bang voor wat er komen gaat....liefts laat ik m zitten,maar huisarts zei;als je er last v krijgt;moet ie weggegzogen worden o.i.d ...
groetjes
woensdag 27 oktober 2010 om 12:51
*gaat dit jaar kerstkaart naar HA sturen om hem te bedanken dat hij geen middeleeuwse barbaar is*
Lieverds, succes met wegdrukken / kapotknijpen / kapotslaan. Lijkt me erg verstandig, met een hamer flink hard op je pols slaan. Denken jullie nog even aan mijn advies als jullie op de grond liggen kapot te gaan van de pijn? Succes!!
Lieverds, succes met wegdrukken / kapotknijpen / kapotslaan. Lijkt me erg verstandig, met een hamer flink hard op je pols slaan. Denken jullie nog even aan mijn advies als jullie op de grond liggen kapot te gaan van de pijn? Succes!!
woensdag 27 oktober 2010 om 13:08
quote:SeptemberGirl schreef op 27 oktober 2010 @ 12:51:
*gaat dit jaar kerstkaart naar HA sturen om hem te bedanken dat hij geen middeleeuwse barbaar is*
Lieverds, succes met wegdrukken / kapotknijpen / kapotslaan. Lijkt me erg verstandig, met een hamer flink hard op je pols slaan. Denken jullie nog even aan mijn advies als jullie op de grond liggen kapot te gaan van de pijn? Succes!!
Ik zou het zelf ook niet doen. Maar als je het me na de operatie had gevraagd denk ik dat ik de tijd wel terug had willen draaien om er met een hamer op te laten slaan. Ik zou plaatselijk verdoofd worden maar moest wel een infuus omdat het verwijderen in de OK moest gebeuren. Dat infuus wilde niet in mijn hand. De verpleger heeft 5 keer geprikt en toen zat hij er in, in de holte van de elleboog omdat op de hand niet lukte. Daarna moest er een infuus in de linkerhand voor de verdoving van de plek die ze gingen opereren. Dat lukte natuurlijk ook niet. Dus moest ik onder narcose. Toen ik bijkwam was ik zo ziek als een hond. Ik mocht 's avonds niet naar huis omdat ik alleen woonde, trappen op moest en geen toilet boven had en wel om de 10 minuten moest kotsen. Dus moest er een plekje gezocht worden waar ik kon slapen. Dat werd de afdeling plastische chirurgie. Ik kwam op zaal bij 2 dames die een maagwandcorrectie hadden gehad en de hele tijd scheten lieten. "Tja, het hoort bij de ingreep en na het een tijdje ingehouden te hebben zeiden we tegen elkaar: laat ze maar waaien, we lachen er maar om." De hele nacht niet geslapen en half blind (want mijn lenzen moesten uit omdat ik onder narcose ging en ik had geen bril meegenomen. Ik wist niet in wat voor vloeistof ze ze hadden gedaan dus durfde ze niet meer in te doen). Toen ik eindelijk naar huis mocht heb ik me door een vriendin met auto op laten halen en naar het station laten brengen. Linea recta half blind in de trein naar pappie en mammie want wat voelde ik me beroerd! Later heb ik mijn fiets nog op gehaald. Het zou een iniemini ingreep zijn dus ik was lekker op de fiets naar het ziekenhuis gegaan
En dan dat mooie litteken wat er nu al jaren zit... Misschien was een hamer dan toch niet zo slecht geweest
*gaat dit jaar kerstkaart naar HA sturen om hem te bedanken dat hij geen middeleeuwse barbaar is*
Lieverds, succes met wegdrukken / kapotknijpen / kapotslaan. Lijkt me erg verstandig, met een hamer flink hard op je pols slaan. Denken jullie nog even aan mijn advies als jullie op de grond liggen kapot te gaan van de pijn? Succes!!
Ik zou het zelf ook niet doen. Maar als je het me na de operatie had gevraagd denk ik dat ik de tijd wel terug had willen draaien om er met een hamer op te laten slaan. Ik zou plaatselijk verdoofd worden maar moest wel een infuus omdat het verwijderen in de OK moest gebeuren. Dat infuus wilde niet in mijn hand. De verpleger heeft 5 keer geprikt en toen zat hij er in, in de holte van de elleboog omdat op de hand niet lukte. Daarna moest er een infuus in de linkerhand voor de verdoving van de plek die ze gingen opereren. Dat lukte natuurlijk ook niet. Dus moest ik onder narcose. Toen ik bijkwam was ik zo ziek als een hond. Ik mocht 's avonds niet naar huis omdat ik alleen woonde, trappen op moest en geen toilet boven had en wel om de 10 minuten moest kotsen. Dus moest er een plekje gezocht worden waar ik kon slapen. Dat werd de afdeling plastische chirurgie. Ik kwam op zaal bij 2 dames die een maagwandcorrectie hadden gehad en de hele tijd scheten lieten. "Tja, het hoort bij de ingreep en na het een tijdje ingehouden te hebben zeiden we tegen elkaar: laat ze maar waaien, we lachen er maar om." De hele nacht niet geslapen en half blind (want mijn lenzen moesten uit omdat ik onder narcose ging en ik had geen bril meegenomen. Ik wist niet in wat voor vloeistof ze ze hadden gedaan dus durfde ze niet meer in te doen). Toen ik eindelijk naar huis mocht heb ik me door een vriendin met auto op laten halen en naar het station laten brengen. Linea recta half blind in de trein naar pappie en mammie want wat voelde ik me beroerd! Later heb ik mijn fiets nog op gehaald. Het zou een iniemini ingreep zijn dus ik was lekker op de fiets naar het ziekenhuis gegaan
En dan dat mooie litteken wat er nu al jaren zit... Misschien was een hamer dan toch niet zo slecht geweest
woensdag 27 oktober 2010 om 16:34
quote:kaetje schreef op 27 oktober 2010 @ 13:11:
Overigens: dit is niet de normale gang van zaken bij een operatie aan een ganglion TO. Maar ga niet op de fiets naar het ziekenhuis en als je lenzen hebt: neem het potje mee en je bril...
Gelukkig niet
Ik ging liggen, prik prik prik(dat deed wel even verrot zeer in mijn handpalm en tussen mijn vingers) snij snij snij, hecht hecht hecht, verbandje erom en klaar. Maar als ik het zo als jij had moeten doen mocht het ding gewoon blijven zitten hoor....
Overigens: dit is niet de normale gang van zaken bij een operatie aan een ganglion TO. Maar ga niet op de fiets naar het ziekenhuis en als je lenzen hebt: neem het potje mee en je bril...
Gelukkig niet
Ik ging liggen, prik prik prik(dat deed wel even verrot zeer in mijn handpalm en tussen mijn vingers) snij snij snij, hecht hecht hecht, verbandje erom en klaar. Maar als ik het zo als jij had moeten doen mocht het ding gewoon blijven zitten hoor....
donderdag 28 oktober 2010 om 19:02
Opeens had ik er ook eentje. Heel pijnlijk en lastig. Uiteindelijk doorverwezen en mocht hem weg laten halen in kliniek in Zeist. Toen werd ik onverwachts ziek en moest het weghalen uitgesteld worden. En wat bleek, na 1,5 jaar werd hij kleiner. In overleg met arts hebben we besloten om eerst aan te kijken.
Nu heb ik geen knobbel meer, slechts een klein plekje dat heel soms pijnlijk is. Daar gaan we natuurlijk niet in laten snijden
)))
Het zou kunnen dat hij bij jou ook weer verdwijnt, dat hoop ik voor je!
Succes!
Nu heb ik geen knobbel meer, slechts een klein plekje dat heel soms pijnlijk is. Daar gaan we natuurlijk niet in laten snijden
)))Het zou kunnen dat hij bij jou ook weer verdwijnt, dat hoop ik voor je!
Succes!
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:00
Heb er ook een, het schijnt vaak voor te komen bij jongere vrouwen heb ik gehoord.
Maargoed, ik heb hem in totaal een jaar gehad, soms groter soms kleiner, nooit iets aan laten doen en uiteindelijk is hij vanzelf weggegaan. Ik heb nu heel af en toe pijn in mn pols, maar dat zou ik eigenlijk niet met zekerheid aan het ganglion kunnen toeschrijven.
Heb hem trouwens wel zelf geprobeerd stuk te slaan, maar was toch iets te chicken om echt hard te slaan
Een vriendin van mij had rond dezelfde tijd er ook een, heeft hem weg laten halen en heeft sindsdien nog steeds pijn aan dr pols. Dus volgende keer wacht ik gewoon weer af.
TO sterkte!
Maargoed, ik heb hem in totaal een jaar gehad, soms groter soms kleiner, nooit iets aan laten doen en uiteindelijk is hij vanzelf weggegaan. Ik heb nu heel af en toe pijn in mn pols, maar dat zou ik eigenlijk niet met zekerheid aan het ganglion kunnen toeschrijven.
Heb hem trouwens wel zelf geprobeerd stuk te slaan, maar was toch iets te chicken om echt hard te slaan
Een vriendin van mij had rond dezelfde tijd er ook een, heeft hem weg laten halen en heeft sindsdien nog steeds pijn aan dr pols. Dus volgende keer wacht ik gewoon weer af.
TO sterkte!
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:38
Hier ook een Ganglion-hebbert Vroeger één in mijn pols gehad en door af en toe mijn pols hard te draaien is die kennelijk kapot gegaan en nooit meer terug gekomen (tip van ha). Een paar jaar geleden had ik er één in mijn duim, die wilde niet weg en zat op een zenuw te drukken. Die is toen operatief verwijderd. Nu heb ik er één in het bovenste kootje van mijn wijsvinger. Ik heb daar ongeveer een maand geleden een injectie in gehad (ik denk een ontstekingsremmer?), dat deed 2 seconden even veel pijn maar tot nu toe houdt 'ie zicht koest. Misschien is zo'n injectie dus ook een idee voor TO?
Ik ben mijn eigen bananenschil
dinsdag 4 januari 2011 om 23:14
Ik had er ook één aan de binnenkant van m'n rechterpols en die is gisteren door de plastisch chirurg verwijderd. Ook de steel is verwijderd. Dus hopelijk komt hij niet meer terug. Over twee weken gaan de hechtingen eruit. Ik heb er tot nu toe nog geen pijn aan. M'n arm hoeft maar twee dagen in een mitella.
woensdag 16 februari 2011 om 09:46
ben gelukkig niet de enige maar ik heb ganglion bij mijn pezen maar het doet veel pijn. nu zit ik te wachten op een ingreep want het gaat maar niet over jammer genoeg. Maar ik lees nu dat het ook zomaar weer kan komen mag hopen dat dit niet vaak gebeurd? Hier staat ook vrij veel informatie over Ganglion op, maakt alles ook wel vrij duidelijk: Ganglion maar vind het allemaal erg vervelend vooral niet kan werken zoveel pijn heb ik soms
donderdag 5 juli 2012 om 22:26
Vanmiddag ben ik naar de huisarts geweest omdat ik een ganglion aan de mijn pols heb. Hij heeft er ingeprikt en een vloeistof ingespoten. Volgens mij heeft hij er geen vloeistof uitgehaald. En nu heb ik eigenlijk nog net zoveel last als voordat ik wat heb laten doen. Voor de ervaringsdeskundigen: Is dit normaal en duurt het even voordat het beter wordt, of moet ik opnieuw naar de huisarts?
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
dinsdag 17 juli 2012 om 13:53
@ nederlandsevrouw:
Vorig jaar is er bij mij een ganglion operatief verwijderd; na 2 weken was-ie weer terug. Inmiddels heb ik er nu 3. Heb er soms wel wat last van, maar ik laat ze nu lekker zitten.
Maar als je er veel last van hebt zou je wellicht je huisarts om een verwijzing naar een orthopedisch chirurg kunnen vragen?
Vorig jaar is er bij mij een ganglion operatief verwijderd; na 2 weken was-ie weer terug. Inmiddels heb ik er nu 3. Heb er soms wel wat last van, maar ik laat ze nu lekker zitten.
Maar als je er veel last van hebt zou je wellicht je huisarts om een verwijzing naar een orthopedisch chirurg kunnen vragen?
dinsdag 17 juli 2012 om 16:41
Hoi Rammie,
Ik heb ook 7 á 8 jaar geleden een ganglion gehad. Ook aan mijn linker hand. Deze hebben ze bij mij operatief verwijderd. Eerlijk gezegd kan ik mij niet herrineren dat ze mij de optie hebben gegeven om weg te laten zuigen.....die van mij kwam eens in de zoveel tijd terug en was gevoelig. Na de operatie heb ik 5 weken met een gips gelopen. Daarna bijna nooit meer echt last van gehad. Nu ik er over schrif voel ik hem overigens wel hahaha raar gevoel. Tja of ik het nogmaals zou doen, durf ik niet te zeggen. Ik heb er nu geen last van maar vergeet niet het blijft een operatie met een litteken en littekens blijven altijd gevoelig
Groet Boef
Ik heb ook 7 á 8 jaar geleden een ganglion gehad. Ook aan mijn linker hand. Deze hebben ze bij mij operatief verwijderd. Eerlijk gezegd kan ik mij niet herrineren dat ze mij de optie hebben gegeven om weg te laten zuigen.....die van mij kwam eens in de zoveel tijd terug en was gevoelig. Na de operatie heb ik 5 weken met een gips gelopen. Daarna bijna nooit meer echt last van gehad. Nu ik er over schrif voel ik hem overigens wel hahaha raar gevoel. Tja of ik het nogmaals zou doen, durf ik niet te zeggen. Ik heb er nu geen last van maar vergeet niet het blijft een operatie met een litteken en littekens blijven altijd gevoelig
Groet Boef
hij is vanzelf verdwenen 
zaterdag 7 april 2018 om 10:54
Ik heb o.a. door de ganglion midcarpale instabiliteit en daar heb ik al 2 jaar last van. Ik loop sinds januari bij de handtherapeut maar dat mocht niet echt baten.
Over twee weken wordt het operatief weggesneden dmv plexusverdoving (en die vind ik doodeng)
ik kan namelijk niet meer werken van de pijn, en die ganglion zit in de weg
Kutte is dat die dingen altijd terug kunnen komen. Operatief is wel de kleinste kans dat ie terug komt.
Over twee weken wordt het operatief weggesneden dmv plexusverdoving (en die vind ik doodeng)
ik kan namelijk niet meer werken van de pijn, en die ganglion zit in de weg
Kutte is dat die dingen altijd terug kunnen komen. Operatief is wel de kleinste kans dat ie terug komt.
Every step forward begins with the decision to not stand still
zaterdag 7 april 2018 om 11:00
vrijdag 28 juni 2019 om 15:03
SeptemberGirl schreef: ↑27-10-2010 12:51*gaat dit jaar kerstkaart naar HA sturen om hem te bedanken dat hij geen middeleeuwse barbaar is*
Lieverds, succes met wegdrukken / kapotknijpen / kapotslaan. Lijkt me erg verstandig, met een hamer flink hard op je pols slaan. Denken jullie nog even aan mijn advies als jullie op de grond liggen kapot te gaan van de pijn? Succes!!
Mijn huisarts heeft de keiharde ganglion op mijn pols kapotgetikt met een soort ijzeren hamertje.
Doet pijn ja, maar niet 3ens zo er hoor. En 20 seconden.. plus paar minuutjes nasleep. En dan ben je er voor altijd vanaf.
Mijn advies is kaptmaken: heel even pijn en klaar.
Bij leegzuigen loopt ie weer vol en afwachten kan maanden duren.
Wat een aanstellers hier
vrijdag 28 juni 2019 om 15:14
Bij mijn dochter is hij operatief weg gehaald. Ze was pas 17, maar de plastisch chirurg nam haar erg serieus. Ze wilde per se weg snijden ipv leeg zuigen, ze had zich ook goed verdiept, dat was duidelijk, dus hij zei: dan doen we dat. Ze heeft er nauwelijks last van gehad, maar was ook jong natuurlijk, dan heelt het sneller.
Ongeveer een jaar later was hij terug en nog veel groter. Omdat ze niet wilde blijven opereren heeft ze maar afgewacht. Het zag er wel raar uit, haar vriendinnen hadden hem (de bult) zelfs een naam gegeven. Ze had een bijbaan achter de kassa en ze zag soms ook klanten ernaar kijken. Weer een jaar later ofzo was hij weer verdwenen.
Ongeveer een jaar later was hij terug en nog veel groter. Omdat ze niet wilde blijven opereren heeft ze maar afgewacht. Het zag er wel raar uit, haar vriendinnen hadden hem (de bult) zelfs een naam gegeven. Ze had een bijbaan achter de kassa en ze zag soms ook klanten ernaar kijken. Weer een jaar later ofzo was hij weer verdwenen.
