Gezondheid
alle pijlers
Gebitsproblemen bij familieleden
maandag 8 juni 2020 om 22:37
Ik heb 2 familieleden die eigenlijk altijd hun gebit verwaarloosd hebben, en nu grote gebitsproblemen hebben. Beide zijn bang voor de tandarts, en hebben onderhoud en bezoek altijd uitgesteld. Als we het er over hadden, werden de problemen gebagetalliseerd: oh, ik neem tzt wel in 1x een gebit, dan ben ik van alle problemen af…
Nu is het bij beide echt dringend geworden, en is het lastig een goede tandarts te vinden. En geen enkele tandarts die een (klik)gebit wil aanmeten (ze zouden te jong zijn / meer kunnen verdienen aan behandelingen - aldus de familieleden). Alle tandartsen komen met een behandelplan, maar daar zijn beide bang voor en de kosten zijn ontzettend (te) hoog. En dit gaat natuurlijk ook lang duren/vele bezoeken kosten. Het behandelplan is ook niet compleet qua offerte, claimen ze. De kosten zouden nog meer oplopen.
Nu de tandarts niet meer in de basisverzekering zit, lijkt me toch dat dit meer gebeurt in Nederland. Hebben jullie hier ervaring mee, en wellicht zijn er tips?
Nu is het bij beide echt dringend geworden, en is het lastig een goede tandarts te vinden. En geen enkele tandarts die een (klik)gebit wil aanmeten (ze zouden te jong zijn / meer kunnen verdienen aan behandelingen - aldus de familieleden). Alle tandartsen komen met een behandelplan, maar daar zijn beide bang voor en de kosten zijn ontzettend (te) hoog. En dit gaat natuurlijk ook lang duren/vele bezoeken kosten. Het behandelplan is ook niet compleet qua offerte, claimen ze. De kosten zouden nog meer oplopen.
Nu de tandarts niet meer in de basisverzekering zit, lijkt me toch dat dit meer gebeurt in Nederland. Hebben jullie hier ervaring mee, en wellicht zijn er tips?
dinsdag 9 juni 2020 om 10:10
Daar zijn ook forse kosten aan verbonden. En ze kunnen je niet elke keer onder brengen voor alles wat ze doen. Een nieuw gebit (of het nou restauratie of klik is) is nooit in 1 afspraak geregeld.TanteOlivia schreef: ↑09-06-2020 10:07Als je echt veel angst hebt, kun je onder volledige narcose gebracht worden. Misschien is dit iets voor je familieleden?
dinsdag 9 juni 2020 om 10:11
Denk eens aan je allergrootste angst en denk nu dat je dat elk jaar twee keer zou moeten doen.Mystery schreef: ↑09-06-2020 10:00Ben het met je eens hoor. Snap ook niet dat je het zo ver kan laten komen, en heb toch ook het nodige laten doen in de loop der jaren.
Hoofd in het zand stoppen. Ze zijn beide al ver voorbij een licht gaatje, helaas. Ziet er ook niet uit..
De ene heeft wel PDDNOS, en schiet ontzettend snel in de stress. De andere neemt weinig van zorgprofessionals aan, en probeert elk ziekenhuisbezoek te vermijden of maakt daar dan een ontzettend drama van.
Ze denken dat met een gebit hun problemen snel en makkelijk zullen zijn opgelost.
Mijn vader is zeer angstig door een heftige ervaring in het verleden. Mijn moeder maakte altijd een afspraak voor hem in de ochtend, zonder hem dat te laten weten en belde ze zijn werk om een paar uur vrij te vragen. Als het zover was, dan zei ze dat die ochtend pas en bracht ze hem erheen. Dit maakte dat hij het toch deed. Ik denk dat als mijn moeder dit niet zo had aangepakt, dat hij nooit was gegaan en de problemen erg groot geweest waren.
Ik zou het niet afvlakken, iedereen heeft zo zijn eigen angsten. Dat jij het niet snapt, betekent niet dat het voor een ander minder heftig is.
anoniem_397783 wijzigde dit bericht op 09-06-2020 10:12
0.19% gewijzigd
dinsdag 9 juni 2020 om 10:12
Dat willen ze juist ook, maar de angstandartsen waar ze geweest zijn - willen dit niet doen. Wat ze willen is: onder narcose, alles trekken en vervolgens een gebit.TanteOlivia schreef: ↑09-06-2020 10:07Als je echt veel angst hebt, kun je onder volledige narcose gebracht worden. Misschien is dit iets voor je familieleden?
Wat trouwens mijn beide ouders ook hebben laten doen. Maar in die tijd was dat gebruikelijker, denk ik. Wel altijd gedoe met dat gebit.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:17
Daar geef ik je zeker gelijk in. Ik vind het ook moeilijk me erin te verplaatsen. Doe wel mijn best om te luisteren, en proberen advies te geven/helpen zonder de angsten te bagatalliseren. Maar het minste wat ik (of andere familieleden) zeggen, schieten ze al in de irritatie/boosheid. Ik kan het me wel voorstellen, zal ook een stuk schaamte en boosheid op zichzelf bij zitten.TanteOlivia schreef: ↑09-06-2020 10:11Denk eens aan je allergrootste angst en denk nu dat je dat elk jaar twee keer zou moeten doen.
Mijn vader is zeer angstig door een heftige ervaring in het verleden. Mijn moeder maakte altijd een afspraak voor hem in de ochtend, zonder hem dat te laten weten en belde ze zijn werk om een paar uur vrij te vragen. Als het zover was, dan zei ze dat die ochtend pas en bracht ze hem erheen. Dit maakte dat hij het toch deed. Ik denk dat als mijn moeder dit niet zo had aangepakt, dat hij nooit was gegaan en de problemen erg groot geweest waren.
Ik zou het niet afvlakken, iedereen heeft zo zijn eigen angsten. Dat jij het niet snapt, betekent niet dat het voor een ander minder heftig is.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:27
Bij de angst zit de ppdnos ook in de weg.
Doe je zelf een lol en probeer het los te laten.
Als ze dan bij jou weer komen klagen over hun gebit, pijn, tandarts ligt dwars enz. simpelweg reageren dat je het vervelend voor ze vindt, maar dat je er ook niets aan kunt doen. Vervolgens gewoon over andere onderwerpen gaan praten.
Heb ook een ppdnosser in de eerste graad.
Hij verkl**t het door: geen actie te ondernemen, te laat te ondernemen, te vinden dat een ander eerst iets zou moeten doen enz. en dan nog ligt het volgens hem altijd aan de ander. Het leven is oneerlijk en hij heeft altijd pech.
Hij zit ook met een renovatieplan bij de tandarts. Hij weet wat het moet gaan kosten, maar daar heeft hij het geld niet voor.
Toch zit ie gisteren te vertellen dat hij z'n scooter gaat verkopen en zijn vakantiegeld wat ie misschien ivm corona niet eens krijgt erbij gaat leggen er een auto voor terug koopt, want door de regen naar je werk is toch ook niets.
Ik heb geleerd het me zo min mogelijk aan te trekken.
Zijn leven, zijn problemen, zijn geld. Je kunt oplossingen blijven aandragen maar hij doet toch wat ie zelf wil.
Sterkte ermee!
Doe je zelf een lol en probeer het los te laten.
Als ze dan bij jou weer komen klagen over hun gebit, pijn, tandarts ligt dwars enz. simpelweg reageren dat je het vervelend voor ze vindt, maar dat je er ook niets aan kunt doen. Vervolgens gewoon over andere onderwerpen gaan praten.
Heb ook een ppdnosser in de eerste graad.
Hij verkl**t het door: geen actie te ondernemen, te laat te ondernemen, te vinden dat een ander eerst iets zou moeten doen enz. en dan nog ligt het volgens hem altijd aan de ander. Het leven is oneerlijk en hij heeft altijd pech.
Hij zit ook met een renovatieplan bij de tandarts. Hij weet wat het moet gaan kosten, maar daar heeft hij het geld niet voor.
Toch zit ie gisteren te vertellen dat hij z'n scooter gaat verkopen en zijn vakantiegeld wat ie misschien ivm corona niet eens krijgt erbij gaat leggen er een auto voor terug koopt, want door de regen naar je werk is toch ook niets.
Ik heb geleerd het me zo min mogelijk aan te trekken.
Zijn leven, zijn problemen, zijn geld. Je kunt oplossingen blijven aandragen maar hij doet toch wat ie zelf wil.
Sterkte ermee!
woensdag 10 juni 2020 om 11:44
Wow, dit is echt 1 grote herkenning! Ik ga je advies ter harte nemengroenebroek schreef: ↑09-06-2020 10:27Bij de angst zit de ppdnos ook in de weg.
Doe je zelf een lol en probeer het los te laten.
Als ze dan bij jou weer komen klagen over hun gebit, pijn, tandarts ligt dwars enz. simpelweg reageren dat je het vervelend voor ze vindt, maar dat je er ook niets aan kunt doen. Vervolgens gewoon over andere onderwerpen gaan praten.
Heb ook een ppdnosser in de eerste graad.
Hij verkl**t het door: geen actie te ondernemen, te laat te ondernemen, te vinden dat een ander eerst iets zou moeten doen enz. en dan nog ligt het volgens hem altijd aan de ander. Het leven is oneerlijk en hij heeft altijd pech.
Hij zit ook met een renovatieplan bij de tandarts. Hij weet wat het moet gaan kosten, maar daar heeft hij het geld niet voor.
Toch zit ie gisteren te vertellen dat hij z'n scooter gaat verkopen en zijn vakantiegeld wat ie misschien ivm corona niet eens krijgt erbij gaat leggen er een auto voor terug koopt, want door de regen naar je werk is toch ook niets.
Ik heb geleerd het me zo min mogelijk aan te trekken.
Zijn leven, zijn problemen, zijn geld. Je kunt oplossingen blijven aandragen maar hij doet toch wat ie zelf wil.
Sterkte ermee!
