Gezondheid
alle pijlers
Gebroken 5de middenvoetsbeentje
donderdag 28 januari 2021 om 12:23
Even van me af zeuren en misschien tips/ervaringen van anderen...
Vorige week zaterdagavond heb ik door een stom ongelukje mijn 5de middenvoetsbeentje gebroken.
Een nare breuk, schuin doorgebroken met scheurtjes omhoog en naar beneden in de botjes. Bot is dus helemaal los van elkaar, dus niet een "simpel" breukje.
Schrok ook behoorlijk toen ik de foto zag zondagochtend in het ziekenhuis.
(Dokterswacht vond het niet nodig dat ik kwam zaterdagavond, ondanks de vreselijke pijn en ik jankend als een klein kind op de bank lag. Moest maar in een emmer koud water gaan zitten en paracethamol nemen. Iets met corona en lockdown mompelde ze nog?)
Ik zit nu in het gips en moet morgen terug voor controle foto en nieuw gips. Dan hoor ik ook of ik eventueel geopereerd moet worden.
Ik verveel me kapot, kan niks doen omdat ik met krukken loop en nog veel pijn heb.
Afgelopen maandag heb ik me direct ziek gemeld bij mijn leidinggevende en daar verder niks meer van gehoord. Mijn werkgever heeft niks laten horen, geen beterschapswens of kaartje. Beetje teleurstellend als ik dat zeggen mag.
Zijn er hier medeforummers die het zelfde hebben meegemaakt met zo'n breuk en hoe is het bij jullie vergaan?
Groetjes van een verveeld blauw-vinkje
Vorige week zaterdagavond heb ik door een stom ongelukje mijn 5de middenvoetsbeentje gebroken.
Een nare breuk, schuin doorgebroken met scheurtjes omhoog en naar beneden in de botjes. Bot is dus helemaal los van elkaar, dus niet een "simpel" breukje.
Schrok ook behoorlijk toen ik de foto zag zondagochtend in het ziekenhuis.
(Dokterswacht vond het niet nodig dat ik kwam zaterdagavond, ondanks de vreselijke pijn en ik jankend als een klein kind op de bank lag. Moest maar in een emmer koud water gaan zitten en paracethamol nemen. Iets met corona en lockdown mompelde ze nog?)
Ik zit nu in het gips en moet morgen terug voor controle foto en nieuw gips. Dan hoor ik ook of ik eventueel geopereerd moet worden.
Ik verveel me kapot, kan niks doen omdat ik met krukken loop en nog veel pijn heb.
Afgelopen maandag heb ik me direct ziek gemeld bij mijn leidinggevende en daar verder niks meer van gehoord. Mijn werkgever heeft niks laten horen, geen beterschapswens of kaartje. Beetje teleurstellend als ik dat zeggen mag.
Zijn er hier medeforummers die het zelfde hebben meegemaakt met zo'n breuk en hoe is het bij jullie vergaan?
Groetjes van een verveeld blauw-vinkje
donderdag 28 januari 2021 om 13:05
Ehm... begin dit jaar scheurde mijn volledige achillespees van mijn kuitspier af. Zelfde verhaal zo'n beetje qua ziekenhuis omdat ze daar toen al in staat van paraatheid waren. En toegegeven, ik heb wel bloemen gekregen van mijn werk. Maar het gebeurde op vrijdag, op zaterdag kocht ik een laptop zodat ik vanaf de bank kon werken en ik heb me precies nul dagen ziek gemeld. Na de derde gipswissel heb ik uiteindelijk zelf het laatste gips verwijderd en ben naar de fysio gegaan.
Nou ben ik niet zo goed met zelfzorg, dus er zal wel een tussenweg zijn die veel beter is. Maar het is ook een beetje je eigen instelling die bepaalt hoeveel ellende iets je oplevert. Je kan jezelf echt een groot plezier doen met een figuurlijke schop onder je kont vrees ik.
Desalniettemin van harte beterschap natuurlijk.
Nou ben ik niet zo goed met zelfzorg, dus er zal wel een tussenweg zijn die veel beter is. Maar het is ook een beetje je eigen instelling die bepaalt hoeveel ellende iets je oplevert. Je kan jezelf echt een groot plezier doen met een figuurlijke schop onder je kont vrees ik.
Desalniettemin van harte beterschap natuurlijk.
donderdag 28 januari 2021 om 13:07
donderdag 28 januari 2021 om 13:08
Ik kan me best voorstellen dat je er nu enorm van baalt en even zwelgt in zelfmedelijden. Je moet je er ook even op instellen hoe het nu is om gips te hebben etc. Als je eenmaal een nieuwe routine hebt gevonden, kun je jezelf vast wel weer een figuurlijke schop onder de kont geven.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 28 januari 2021 om 13:09
Dat jouw werkgever nog niet gereageerd heeft is vrij standaard hoor. Tenzij je een echt goede klik hebt met collega's of leidinggevende. Het kan best zijn dat het eerste contact met de arbodienst is.
Met krukken ben je minder mobiel, dat herken ik. Ik heb wel veel gebreid en gehaakt toen naast het internetten en tv kijken.
Vraag pijnstilling als je pijn hebt.
Met krukken ben je minder mobiel, dat herken ik. Ik heb wel veel gebreid en gehaakt toen naast het internetten en tv kijken.
Vraag pijnstilling als je pijn hebt.
donderdag 28 januari 2021 om 13:11
Tja... ik scheurde onlangs al mijn enkelbanden. Huisarts stuurde me naar de fysio om het in te laten tapen. Twee weken later vertrouwde de fysio het toch niet helemaal en liet me toch maar foto's maken. Toen bleek ik dus niet alleen mijn banden gescheurd te hebben maar bleek mijn enkel ook gebroken te zijn. Daar heb ik dus twee weken op rond gelopen. Dat deed best zeer ja. Heb me er niet om ziek gemeld. Maar ik werk volledig thuis, misschien is dat bij jou anders?
Het is niet leuk en gezellig nee. Maar wat me "op de been houdt" is de gedachte dat áls je dan niet-mobiel thuis moet zitten, dit nog niet eens de meest beroerde periode is. Er is toch verder niets te doen. Het is koud en ik hoef de deur niet uit voor werk. Ik vind het eigenlijk wel prima. Hou je voet regelmatig omhoog en pak gewoon wat extra rust. Komt allemaal goed hoor.
Het is niet leuk en gezellig nee. Maar wat me "op de been houdt" is de gedachte dat áls je dan niet-mobiel thuis moet zitten, dit nog niet eens de meest beroerde periode is. Er is toch verder niets te doen. Het is koud en ik hoef de deur niet uit voor werk. Ik vind het eigenlijk wel prima. Hou je voet regelmatig omhoog en pak gewoon wat extra rust. Komt allemaal goed hoor.
donderdag 28 januari 2021 om 13:14
Nou nou nou, wat zijn we allemaal toch weer hard. Zoiets is erg vervelend, daar mag je best van balen en over klagen. Dat een werkgever helemaal niets laat horen vind ik ook flauw.
Toen ik mijn voet brak kreeg ik diezelfde nacht en de volgende ochtend al beterschapsberichten van mijn baas en collega's, en mijn 1e werkdag daarna stond mijn collega op de stoep om me te taxi'en. Daarna heeft mijn baas een automaat geregeld (en betaald), zodat ik mezelf (en mijn krukken) naar kantoor kon rijden (ik brak mijn linkervoet).
Toen ik mijn voet brak kreeg ik diezelfde nacht en de volgende ochtend al beterschapsberichten van mijn baas en collega's, en mijn 1e werkdag daarna stond mijn collega op de stoep om me te taxi'en. Daarna heeft mijn baas een automaat geregeld (en betaald), zodat ik mezelf (en mijn krukken) naar kantoor kon rijden (ik brak mijn linkervoet).
mcsteamy wijzigde dit bericht op 28-01-2021 13:14
0.67% gewijzigd
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
donderdag 28 januari 2021 om 13:14
donderdag 28 januari 2021 om 13:24
Sorry kom wat zeurderig over misschien idd, voel me er gewoon rot onder.
Als pijnstilling heb ik paracethamol dat helpt wel gedeeltelijk.
Thuis werken zit er helaas niet in, mijn werkzaamheden laten dat niet toe.
De opmerking dat ik me aanstel raakt me wel een beetje, het is pijnlijk en een gecompliceerde breuk, waar zelfs de arts van zei dat het toch best behoorlijk is.
Ik ben normaal altijd lekker druk en bezig dus dit is even een totaal andere wereld voor me.
Gr blauw-vinkje
Als pijnstilling heb ik paracethamol dat helpt wel gedeeltelijk.
Thuis werken zit er helaas niet in, mijn werkzaamheden laten dat niet toe.
De opmerking dat ik me aanstel raakt me wel een beetje, het is pijnlijk en een gecompliceerde breuk, waar zelfs de arts van zei dat het toch best behoorlijk is.
Ik ben normaal altijd lekker druk en bezig dus dit is even een totaal andere wereld voor me.
Gr blauw-vinkje
donderdag 28 januari 2021 om 13:24
sprankelend schreef: ↑28-01-2021 13:05Ehm... begin dit jaar scheurde mijn volledige achillespees van mijn kuitspier af. Zelfde verhaal zo'n beetje qua ziekenhuis omdat ze daar toen al in staat van paraatheid waren. En toegegeven, ik heb wel bloemen gekregen van mijn werk. Maar het gebeurde op vrijdag, op zaterdag kocht ik een laptop zodat ik vanaf de bank kon werken en ik heb me precies nul dagen ziek gemeld. Na de derde gipswissel heb ik uiteindelijk zelf het laatste gips verwijderd en ben naar de fysio gegaan.
Hartverwarmende reactiesBloemkoolroosje schreef: ↑28-01-2021 13:11Tja... ik scheurde onlangs al mijn enkelbanden. Huisarts stuurde me naar de fysio om het in te laten tapen. Twee weken later vertrouwde de fysio het toch niet helemaal en liet me toch maar foto's maken. Toen bleek ik dus niet alleen mijn banden gescheurd te hebben maar bleek mijn enkel ook gebroken te zijn. Daar heb ik dus twee weken op rond gelopen. Dat deed best zeer ja. Heb me er niet om ziek gemeld. Maar ik werk volledig thuis, misschien is dat bij jou anders?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 28 januari 2021 om 13:26
Laat waaien. Hier op het forum moet je op sterven na dood zijn voordat men met je meeleeft.blauw-vinkje schreef: ↑28-01-2021 13:24Sorry kom wat zeurderig over misschien idd, voel me er gewoon rot onder.
Als pijnstilling heb ik paracethamol dat helpt wel gedeeltelijk.
Thuis werken zit er helaas niet in, mijn werkzaamheden laten dat niet toe.
De opmerking dat ik me aanstel raakt me wel een beetje, het is pijnlijk en een gecompliceerde breuk, waar zelfs de arts van zei dat het toch best behoorlijk is.
Ik ben normaal altijd lekker druk en bezig dus dit is even een totaal andere wereld voor me.
Gr blauw-vinkje
Beterschap! En neem contact op met de huisarts als de pijnstilling onvoldoende is.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 28 januari 2021 om 13:26
En het is niet mogelijk om iets anders te doen qua werk? Misschien kun je een andere afdeling ontlasten door met simpele klusjes te helpen. Of de kinderen van een familielid/vriend(in) helpen met schoolwerk, zodat de ouders zich beter op hun werk kunnen concentreren? Ik noem maar wat voorbeelden hoor! Het helpt echt om je nuttig te voelen!blauw-vinkje schreef: ↑28-01-2021 13:24Sorry kom wat zeurderig over misschien idd, voel me er gewoon rot onder.
Als pijnstilling heb ik paracethamol dat helpt wel gedeeltelijk.
Thuis werken zit er helaas niet in, mijn werkzaamheden laten dat niet toe.
De opmerking dat ik me aanstel raakt me wel een beetje, het is pijnlijk en een gecompliceerde breuk, waar zelfs de arts van zei dat het toch best behoorlijk is.
Ik ben normaal altijd lekker druk en bezig dus dit is even een totaal andere wereld voor me.
Gr blauw-vinkje
donderdag 28 januari 2021 om 13:28
TO vraagt om ervaringen. Niets "niet hartverwarmend" aan... ik geef er bij aan dat dat is omdat ik volledig thuis kan werken. En dat dat bij TO mogelijk anders ligt. Als ik naar kantoor had gemoeten (3 uur reistijd op een dag), had ik dat ook niet gekund. Ik geloof niet dat ik iets onaardigs zeg hier.
donderdag 28 januari 2021 om 13:38
Een andere afdeling helpen of kleine werkzaamheden zit er niet in, voor mijn werk moet ik toch echt aanwezig zijn en mobiel anders is het niet uit te voeren.
Als ik thuis kon werken had ik dat zeker gedaan.
Familie woont ver weg en geen kennissen met kleine kinderen.
Mijn man werkt snachts en slaapt overdag, hij doet in de tijd dat hij wakker en aanwezig is enorm zijn best met het huishouden en eten koken daar ben ik erg blij om.
Ik wacht af wat ze morgen gaan zeggen in het ziekenhuis.
Als ik thuis kon werken had ik dat zeker gedaan.
Familie woont ver weg en geen kennissen met kleine kinderen.
Mijn man werkt snachts en slaapt overdag, hij doet in de tijd dat hij wakker en aanwezig is enorm zijn best met het huishouden en eten koken daar ben ik erg blij om.
Ik wacht af wat ze morgen gaan zeggen in het ziekenhuis.
donderdag 28 januari 2021 om 13:58
donderdag 28 januari 2021 om 14:30
Joh, je mag jezelf echt wel zielig vinden, zelfs als je alleen maar je teen hebt gestoten. Pijn is gewoon kut. En je voet niet mogen gebruiken is heel lastig. Dat ding gebruik je gewoon heel vaak, zonder dat je er op let (Auw!).blauw-vinkje schreef: ↑28-01-2021 13:24Sorry kom wat zeurderig over misschien idd, voel me er gewoon rot onder.
Als pijnstilling heb ik paracethamol dat helpt wel gedeeltelijk.
Thuis werken zit er helaas niet in, mijn werkzaamheden laten dat niet toe.
De opmerking dat ik me aanstel raakt me wel een beetje, het is pijnlijk en een gecompliceerde breuk, waar zelfs de arts van zei dat het toch best behoorlijk is.
Ik ben normaal altijd lekker druk en bezig dus dit is even een totaal andere wereld voor me.
Gr blauw-vinkje
Jaren geleden iets overbelast bij het sporten, waarschijnlijk iets met de pezen bij mijn enkel. Kon er niet op lopen, knetterende pijn. Enige dat ik kon doen was rust nemen. Omdat ik gewoon een kantoorbaan heb, werd ik door collega's opgehaald en thuisgebracht. Maar het was verrekt lastig om die voet niet te kunnen gebruiken.
Ik snap best dat als je normaal best druk bent, je er nu helemaal tegen aan loopt, dat je weinig kunt doen. Misschien iets zitten lezen, beetje filmpjes kijken. Als je echt iets wilt doen, aardappelen schillen of zo? Dat doe ik meestal al tv kijkend. Eh... foto-boeken maken?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 28 januari 2021 om 14:38
Heftig hoor, dat het misschien geopereerd moet worden is wel ernstig.
Mijn dochter heeft zo eens rondgelopen toen ze tien was voor twee weken, wel een schone breuk. Toen heeft ze alsnog gips gekregen. Andere dochter een week met een gebroken groeischijf. En niet omdat wij niet naar de dokter gingen maar omdat de dokter vond dat het niet gebroken was...
Mijn dochter heeft zo eens rondgelopen toen ze tien was voor twee weken, wel een schone breuk. Toen heeft ze alsnog gips gekregen. Andere dochter een week met een gebroken groeischijf. En niet omdat wij niet naar de dokter gingen maar omdat de dokter vond dat het niet gebroken was...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 28 januari 2021 om 14:48
Iets breken in je voet is volgens mij waardelozer dan gewoon een been of een pols. Die kleine rotbotjes. Vriendin van mij had haar kleine teen gebroken, mega veel pijn, maar ja, je kunt het alleen maar intapen. 
(Breuk was niet zo heftig als bij jou TO, maar al behoorlijk klotig.)
(Breuk was niet zo heftig als bij jou TO, maar al behoorlijk klotig.)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 28 januari 2021 om 14:57
TO vroeg wie er een vergelijkbare ervaring had. Die had ik. Die gaf ik. Inclusief de tip dat je eigen mindset je eigen ellende significant kan verminderen. Daarbij stak ik ook nog de hand in eigen boezem over het feit dat ik niet uitblink in zelfzorg.
Ik vraag me oprecht af wat je een betere reactie zou vinden. Dat ik mijn ervaring dat je eigen mindset van grote invloed is op je welbevinden en dat je als mens in staat bent die in andere banen te leiden en zo minder ongelukkig te worden achter zou houden en in plaats daarvan zalvende woorden zou typen waar TO zich misschien kortdurend aan zou kunnen laven maar op de langere termijn (en je been in het gips duurt echt langer dan alleen vanmiddag) werkelijk niets mee opschiet?
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
donderdag 28 januari 2021 om 15:27
Ik weet dat het bij vingers vaak zo is dat een kneuzing veel pijnlijker is dan een daadwerkelijke breuk. Sommige mensen zijn er door de pijn van overtuigd dat het gebroken moet zijn. Dat je die zaterdagavond niet langs hoefde te komen hoeft dus niet per se te betekenen dat je pijn niet serieus genomen is.
Zelf had ik dus een gebroken vinger en mijn collega's vonden me een bikkel dat ik met tape die hand gewoon weer gebruikte terwijl ik dat gewoon pijnloos kon. Niks bikkeligs aan dus.
Maar dat kan dus ook andersom zijn. Niemand hier voelt jouw pijn. En al had iemand een vergelijkbare breuk en geen centje pijn of wel veel pijn maar nog steeds in staat alles te doen, dat maakt nog steeds niet dat jij je aanstelt.
Ik denk dat het al heel erg scheelt wanneer je morgen duidelijkheid hebt over het al dan niet krijgen van een operatie en daardoor een beetje zicht krijgt op hoe je herstelproces eruit kan gaan zien. Sterkte!
Zelf had ik dus een gebroken vinger en mijn collega's vonden me een bikkel dat ik met tape die hand gewoon weer gebruikte terwijl ik dat gewoon pijnloos kon. Niks bikkeligs aan dus.
Maar dat kan dus ook andersom zijn. Niemand hier voelt jouw pijn. En al had iemand een vergelijkbare breuk en geen centje pijn of wel veel pijn maar nog steeds in staat alles te doen, dat maakt nog steeds niet dat jij je aanstelt.
Ik denk dat het al heel erg scheelt wanneer je morgen duidelijkheid hebt over het al dan niet krijgen van een operatie en daardoor een beetje zicht krijgt op hoe je herstelproces eruit kan gaan zien. Sterkte!
