gevoel alsof er 'iets' in slokdarm zit

Hypochondrie is niets om je voor te schamen.

Wel iets om iets aan (proberen) te doen.

Het verpest zoveel van je leven en vaak ook van je omgeving.

Misschien stond mijn bovenstaande bericht wat bot maar ik spreek echt uit ervaring.

Ik heb zelf diverse therapieen gevolgd om er vanaf te komen en het is echt heel moeilijk. Maar het is wel verbeterd.

Bijvoorbeeld; zoals ik schreef heb ik dezelfde klachten zoals jij.

Het spookt dan nog wel even door mijn hoofd maar beheerst mijn leven niet meer.

Tot een jaar geleden kon ik niets anders dan "ik heb kanker, ik heb kanker"denken.



Wel heb ik lang geleden besloten het internet niet te raadplegen. Zoals gezegd word je daar alleen maar banger van.



Ik hoop dat je morgen naar de ha gaat en je angst uitspreekt.

Tot het tegendeel bewezen is blijf jij bang en verbeterd je klacht ook niet.



Verder hoop ik dat je iets aan je "kwaal" gaat proberen te doen.

Het leven wordt zoveel luchtiger als je niet zo vaak zo bang hoeft te zijn.



Sterkte en succes.

Neele ik wilde even zeggen dat ik het super vind dat jij hier zo open over spreekt. En juist ook een super goed bericht naar Lammy. Het gevoel bekroop mij namelijk ook een beetje Lammy dat er iets van hypochondrie speelde. Doordat jij, Neele dit gewoon verteld hier...durfde Lammy waarsch. het ook te schrijven.



En Lammy, ik weet niet zoveel van hypochondrie, maar ik denk dat het advies van Neele een hele goede is. Het is trouwens al heel goed dat je het zelf beseft. Misschien helpt dat al iets bij 'jezelf terugfluiten naar de nuchtere werkelijkheid' al vermoed ik dat dit niet zo makkelijk werkt.



Dit betekend allemaal trouwens niet dat je geen echte klachten kan hebben, en ook echte dingen kan hebben. En dan bedoel ik niet in eerste instantie kanker, dat lijkt me echt heel ver gezocht. Maar misschien heb je wel een zweertje ofzo???? Omdat je al last hebt van zuurbranden...ik noem maar iets he. Iniedergeval misschien is het iets waar je even wat medicijnen voor moet krijgen en dat het dan over is. En misschien is het ook wel helemaal niets. Maar je moet niet gaan verzinken in je eigen angsten hier, en daar 'lekker in blijven zitten' gewoon even naar die huisarts dus!



Ik neem aan dat je het niet prettig vind om deze angsten te hebben. Op deze manier houd je ze zelf in stand. Ja ik weet het, weer makkelijk gezegd misschien. Maar toch denk ik dat je het moet zien als een keuze. Want waar ben je anders.......

Hey lammy,

Het lijkt ook heel erg op wat ik regelmatig heb. Het begon zo'n 1,5 jaar gelden met zo'n brok- gevoel bij slokdarm. Ik ging googelen en kwam ook hele enge dingen tegen waar ik bang van werd. En toen werd dat gevoel in slokdarm steeds erger, waardoor ik nog angstiger werd. Ben naar ha geweest en die schreef eerst maagzuurremmers voor, omdat ik aangaf dat ik daar ook wel last van had soms. Huisarts reageerde helemaal niet alsof ze dacht dat het iets ergs was en dat maakte me rustiger. Prompt werd dat gevoel in mijn slokdarm ook minder. Af en toen werd het weer erger en dan nam het weer af. Dit leek mij zelf ook een teken dat het iets met spanning te maken had en ik heb me er nooit meer zorgen over gemaakt.

Ik bedacht me later dat ik eerder altijd met mijn kaken klemde bij stress, maar na een wortelkanaalbehandeling was een kies heel gevoelig geworden. Kennelijk ben ik toen andere spieren gaan aanspannen bij stress, nl die van slokdarm. Heb het soms weken niet en dan weer een tijdje wel.



Maar idd even naar huisarts gaan als je je zorgen maakt! Sterkte!

Overigens neig ik ook wel naar hypochondrie. Ik heb serieus al heel vaak gedacht dat ik vast en zeker terminale kanker had. Maar het is een stuk minder erg als ik niet op internet ga zoeken. Dat mag ik van mezelf dus niet meer. Google is echt vreselijk als je hypochondrisch aangelegd bent! Maar ik weet dat vele anderen er ook last van hebben hoor: je bent echt geen uitzondering. Nogmaals sterkte!

.

Heej!! xx



Ik heb ook iets vergelijkbaars.Een maand en half geleden had ik een zware keelontsteking, nadat ik dan antibiotica nam was mijn keelontsteking gedaan, dat dacht ik toch.

Omdat het niet meer pijn deed en zo heb ik mijn antibiotica niet uitgenomen.

Sindsdien heb ik slijm in mijn keel,maar anders dan wanneer ik een verkoudheid heb,dikker.

Dit is echt irritant aangezien ik niet anders doe dan zingen,en het naar het schijnt ook goed kan, maar nu is mijn keel " kapot" en kan ik niet meer zingen.Is echt verschrikkelijk!!!



wat kan ik aan dit slijm dat mijn keel dichthaalt doen??

xxxx

.

Lammy, ik moet eerlijk zeggen dat de therapie bij mij ook niet heel veel heeft geholpen.

Wel een beetje, maar het best helpt toch de ontkrachting van een arts.

Precies zoals jij ben ik ook het bangst om mensen achter te laten.

Vroeger was het vooral mijn moeder (gek genoeg mijn man niet) nu is het mijn kind.

Mijns inziens is het niets om je voor te schamen. Waarom zou je?

Een vriendin van me die arts is zei eens:"Als je rationeel nadenkt, zou iedereen hypochonder moeten zijn" Er zijn immers zo veel mensen die ziek worden en dood gaan.

Ik weet dan ook echt niet hoe je te helpen.

Wil je alleen laten weten dat je niet de enige bent en dat je je niet hoeft te schamen!