Hernia - hoe blijft het weg?

Hoi Linda.



Sinds ongeveer 6 weken 'loop' ik ook met een hernia. Mijn huisarts heeft deze diagnose gesteld. Voor zover dat kan zonder scan, natuurlijk. Door middel van bepaalde tests was hij er in ieder geval vrijwel zeker van.



Ik heb er hier trouwens uitgebreid over geschreven in een ander topic: 'wie kent deze rugklachten'.



Ik kan je niet goed adviseren eigenlijk. Momenteel heb ik een afspraak staan bij de neuroloog, in begin februari. Veel hoef ik

daar niet van te verwachten, aldus mijn huisarts. Tegenwoordig zijn ze niet zo snel meer met opereren en willen ze de boel oplossen d.m.v. pijnstilling, rust, toch blijven bewegen en fysiotherapie.



Ik slik(te) veel medicijnen; Zaldiar, Lyrica, en Celebrex. Gelukkig gaat het momenteel iets beter. Dat wil zeggen dat mijn rugpijn met pijnstilling te dragen is, maar mijn been blijft wel een probleem. Mijn dosering van pijnstilling is gelukkig nu gehalveerd, ik kan met minder de dag goed doorkomen. De bijwerkingen van die troep is namelijk ook niet erg fijn.

Langzaam aan probeer ik ook weer een paar uurtjes per dag, niet elke dag, te werken. Ik word serieus gek van het thuiszitten.



Tja, hoe je er vanaf blijft daar heb ik geen idee van. Hoe lang heb jij hier bij elkaar mee rond gelopen?

Het was eigenlijk niet mijn topic...maar ik haakte in op dat van iemand anders. Diegene heeft daarna nooit meer geschreven...dus het leek een beetje mijn topic.



Krukken heb ik (gelukkig) niet nodig gehad. Ook niet toen mijn klachten op zijn hoogtepunt waren. Het was niet zo dat ik helemaal niet meer kon lopen. Pijn, dat wel; gevoelloze voet, afgekneld gevoel in been, steken in mijn lies en billen en zelfs onder aan mijn voet, op het stavlak, leek het alsof iemand daar met een ijzeren stang tegen aandrukte.

De rugpijn was het ergst eigenlijk, in het begin. Heb liggen janken van de pijn. Gelukkig is dat nu voorbij...



Over is het nog niet, maar ik heb zomaar goede hoop dat het vanzelf en natuurlijk overgaat. Op een operatie zit ik echt niet te wachten!

Ik heb in 1993 een hernia gekregen, ik was toen 26 jaar.na 3 maanden fysio was er geen verbetering alleen verslechtering. Doorgestuurd naar de neuroloog en direct een scan en opname voor 10 dagen bedrust. Dat deden ze toen nog. Na 5 dagen bedrust kon ik niet meer plassen en werd er een MRI gemaakt, Duidelijk bleek toen een hernia met caudasyndroom. Hierbij drukt de Hernia de zenuwen naar de blaas dicht. De MRI werd op zaterdag 15.30 uur gemaakt en om 17.00 uur lag ik op de O.K. Na een revalidatietijd van ongeveer een jaar was ik klachtenvrij en nu nog steeds gaat het geweldig. Alleen als ik wat last heb van mijn onderrug doe ik mijn oefeningen en voor de rest let ik er nooit op. Draag gewoon hakken en doe alles. Achteraf ben ik heel blij dt ik geen keuze kreeg voor opereren of niet. Ik had geen keuze.

ik heb 15 jaar met een hernia gelopen. was 12 toen ik uit een boom viel en hem opliep. niemand had al die jaren enige vermoeden van een hernia omdat dat zogezegd niet kon op die leeftijd. alles doorlopen aan artsen en fiso maar ze weigerden een mri te maken. toen ik in de wao dreigde te raken omdat ik niet meer kon auto rijden, normaal lopen en ook nog incontinent werd heb ik geeist voor een mri. dikke hernia natuurlijk en heb 2x 2 weken plat moeten liggen. niets geholpen en enige optie was operatie. de gewaarwoording van geen pijn meer hebben was het heerlijkste gevoel ooit. dezelfde dag geen pijn meer en na een jaar rustig aan revalideren nooit meer last gehad van enige vorm van rugpijn.

na 6 weken wilde de arbo dat ik weer aan het werk moest maar in het ziekenhuis had de fisio gezegd dat ik rekening moest houden met het littekenweefsel in de rug zelf. die heeft een jaar de tijd om goed aan te groeien anders krijg je zo weer klachten terug omdat het littekenweefsen weer tegen de zenuwen gaan drukken. daarom staan de operaties niet zo goed bekend...veel mensen houden klachten maar dat komt vaak door het niet goed revalideren. ook wel erg moeilijk als je na 6 weken weer moet gaan werken. ik heb gekozen voor mezelf en heb contract aangevraagd voor part-time werken. nu werk ik alweer een paar jaar in de zorg en nog steeds geen rugklachten meer.

Ik ben drie jaar geleden geopereerd aan een hernia nadat ik binnen een half jaar amper meer kon lopen en op het laatst ook incontinent geworden was. De operatie viel 100% mee en na 6 weken was ik weer aan het werk (part time). Ik heb een jaar fysiotherapie gehad en ben toen zelf verder blijven oefenen. Door mijn zittende beroep (het slechtste wat er is met een hernia) moet ik echter continue opletten. Ik ben een hardloopster (hobby dan) en zo lang de combinatie hardlopen-werken in evenwicht is ( 3 x per week lopen, 5 dagen werken) is er geen probleem. Ik heb echter een tijdje geleden weinig kunnen lopen door die kou en nu zit ik dus weer met de pijn in rug en been.

Wat mij betreft is het dus meteen weer oefeningen doen en veel bewegen. Voor het weekend uit had ik zoiets van; ik ga maandag naar de dokter maar door veel bewegen is het nu verminderd tot vervelend. Ik heb ook nog steeds een voorraadje diclofenac die vaak de scherpe kantjes ervan af haalt.



Op je vraag dus, kom je er ooit vanaf om oefeningen te doen, nee, wat mij betreft dus niet, het blijft een zwakke plek.